5
J#*
PLUS
MINUS
Kerstprijsvraag voor de jeugd
ROBBIE DÉ
BEER en de
steenbok
m
Prijzen
Oplossing
Boeken
7K
I
f'V
O*
ZATERDAG 4 FEBRUAR11967
j!l«j
DOOR COKS VAN EYSDEN
'X
druk nagewuifd
DE JURY heeft besloten. Deze beslissing was minstens zo moeilijk
als jullie grote „Kinderprijsvraag voor de kerstvakantie". Honderden
kinderen hebben hun oplossingen ingezonden, vaak in de bontste
kleuren. Want zoals jullie weten: er moest een puzzel worden opge
lost. Daarna moest de puzzel worden ingekleurd. „Ingekleurd" is
eigenlijk een mager woord. Want er zijn complete olieverf-schilderijen
van gemaakt. Anderen werkten met krijt, potlood, waterverf en vilt
stiften.
1/
Al
F/vï
„Kom maar mee", zegt de kapitein tot
„Nee, je hoeft niet bang te zijn", stelt hij^R0^^
die wat angstig naar hem kijkt, gerust. Hij
Robbie voor naar een van de hutten, die door
loopplank met de vaste wal verbonden zijn. Ais K
bie achter de kapitein aanloopt, hoort hij ineens
scheile stem, die „Ojo-ojo" roept. Geschrokken ki^
hij zich vast aan de jasslippen van de kapn j
„Rustig maar", zegt deze, „het is mijn paP^0
maar."
Langs de hut loopt een balkon en de kap1*
toont Robbie dat je met behulp van plankiers v
de ene hut in de andere kunt komen. „Wat leüp,
roept Robbie uit. „Het is net een dorpje."
zegt Rogier, terwijl hij Robbie mee naar
neemt. „Lang geleden besloten we niet langer ze
reizen te maken. Nu wonen we hier rustig in 011
zeehuisjes en we gaan alleen aan land om eten e
drinken te halen. Maar vertel me eens, kleine be
waarom ben je naar ons eiland gekomen?"
Robbie vertelt de kapitein, dat hij naar het e
is gebracht om een heel bijzondere opdracht te V
vullen. „Koning Neptunus is zijn drietand k^v,,(
legt hij uit, „en ik moet hem vinden, want..." »"eji
onderbreekt de kapitein hem. „Ik geloof dat e -e
van mijn mannen een drietand gevonden heeft,
op het strand is aangespoeld. Waar heb ik die cV
weer gelaten?" Rogier staat op en pakt een z
Hij zoekt tussen de spullen die erin zitten en da
„Zoek je dit misschien?" „Dat moet 'm zijn", f.ijr
melt Robbie en opgewonden kijkt hij naar een
sterend voorwerp dat tussen allerlei oude dih&
ligt.
Rogier pakt de drietand op. „Dat is een P1 mg
van een drietand", zegt hij. „En is die van ko"
Neptunus?" Robbie knikt heftig van ja. „De S'1 taf
bok heeft me hier naartoe gebracht om deze
op te zoeken." „Nou, wij hadden er niets aan'
de zeeroverskapitein. „Daarom hebben we herrUnde
maar opgeborgen." Hij overhandigt een s.tr *jep'
Robbie het begeerde voorwerp. „Wat zal koning
tunus blij zijn", roept de kleine beer uit
„Dat denk ik ook", zegt de kapitein. „Deze
tand moet zo snel mogelijk aan koning Neptunus ggjj.
den teruggegeven. Ik zal hera eerst wat JSi
Ga jij intussen maar een poosje wandelen,
het strand, dan kun je meteen zien wat m^obbi0
nen hier maken." Op zijn wandeling komt
Ben en de andere zeerovers tegen. Ze ziju v\ot
met het bouwen van een huisje, dat op een soo1 ^e\n
staat. „Oh, dat is een huisje voor een hos
iemand", zegt Robbie. „Precies", lacht Ben-
„Doe me een plezier Dora, en gooi mijn pantoffels even naar
beneden."
„Krab eens op no. 7"
ii|<
,,Ik zou graag een rekening willen openen
DE RODE SOK
Margreet zag het al voor zich: een
eigenwijs bloesje met korte mouwtjes
en klein boordje, met een grappige
pofbroek van blauw of rood ribfluweel.
En natuurlijk witte sokjes en witte
schoentjes. Ze keek haar moeder veel
betekenend aan. Moeder Elsa keek
naar haar man, die genietend z'n
Margreetje met 't knulletje op de arm
stond gade te slaan en ze dachten
alle twee hetzelfde. ,,We zullen eens
kijken of er voor dit stel iets bij is",
zei Jacob. Hij sjorde een volgepropte
juten zak onder de voorbank vandaan.
Vijf nieuwsgierige Joegoslavische kin
deren en z'n niet minder nieuwsgierige
eigen tweeling kwamen er in een kring
omheen staan.
Een lange tuinbroek, een donker
blauwe blazer, een paar witte sandaal
tjes, een katoenen zomerrok en nog
wat kinderkleren hadden al gauw een
bestemming gevonden. Marleen en Mar-
loes fungeerden als winkeljuf. Ze hielden
de kleren om beurten de kinderen
voor. Als ze dachten, dat de maat on
geveer goed zou zijn, kreeg de hoopvol
lachende jongen of meisje een knikje:
„Hier, voor jou". En dan graaiden ze
verder in de berg textiel op de grond.
Het duurde niet lang of elk kind was
op een of andere manier met iets
nieuws uitgedost. Naar de laatste
mode-lijnen zou het meeste wel afge-*
dankt materiaal heten, maar deze kin
deren waren er gelukkig mee. Hun
verheugde uitroepen bleven voor de
Treurnietjes onverstaanbaar, maar de
blije gezichten spraken een taal, die
ieder begrijpt.
Het grootste meisje duwde Margreet
een plooirokje in de handen en wees op
het kleintje op haar arm. Daaruit kon
den ze afleiden, dat het kindje in de
gescheurde broek een meisje was. Ze
had haar kleertjes waarschijnlijk van
een ouder broertje geërfd. Lachend
trok Margreet met behulp van
haar moeder de broek uit en knoopte
het rokje dicht over het truitje. Het
meisje keek eerst verbaasd, maar be
gon toen te huilen. Ze stak haar armp
jes uit naar het zusje, dat haar over
nam en er regelrecht het kleine huisje
mee binnen holde. Dat ging met hard
geroep gepaard.
„Die gaat zichzelf en die hummel
gauw door haar moeder laten bewon
deren", lachte Jacob. Een ander
kleintje holde er achter aan. De andere
drie bleven afwachtend staan; je kon
nooit weten of er niet meer te voor
schijn zou komen. De tweeling dacht
hetzelfde en ze speelden hun winkel
spelletje verder. Een katoenen truitje,
een wollen vest en een linnen dames
japon. „Voor je moeder", zei Elsa.
„Mother, Mama, Mutter, Mutti, Ma-
man", verduidelijkte Margreet, er alle
talen bijhalend die ze machtig was.
Ze wees beurtelings op zichzelf en op
haar moeder. Dat gebaar was opper
best begrepen. Er ontstond geschreeuw
in de richting van het huis en daar ver
scheen een lange donkere vrouw met
het kleine meisje op de arm. Ze kwam
aarzelend dichterbij, verlegen leek 't
wel. Een van de kinderen duwde z'n
moeder met een trots gezicht de jurk
in de handen. Ze keek er blij naar, pak
te Elsa's hand en zei zachtjes een paar
woorden, die overduidelijk „dank u
wel" betekenden.
Een meisje, dat zo groot was als
Marleen en Marloes, begon opeens vro
lijk rond te dansen. Ze had in het sta
peltje een rode sok gevonden en sprong
nu luid lachend op één bloot en één
gesokt been heen en weer. Ze keken er
allemaal naar. De vrouw zette het
kleintje op de grond, legde de jurk op
de motorkap en begon in de handen te
klappen. Een soort voksdans, dachten
de Nederlanders, want de andere kin
deren kwamen er bij en deden even vro
lijk mee.
Jacob was ondertussen in de kleren
aan het graaien. „Zal ik helpen zoeken
naar die andere sok?", bood Mar
greet aan. Samen haalden ze alle dik
ke en dunne, sombere en gebloemde
bundeltjes, door elkaar. Zonder resul
taat. Er kwam nog wel een paar plas
tic sandaaltjes tevoorschijn. Die wa
ren het kind met de rode sok te
klein, maar er bleek gemakkelijk
een ander voor gevonden
WORDT VERVOLGD
EEN BONT SUCCES
Er waren de hele secure „arties
ten", die de kleuren steeds binnen de
lijntjes hielden, anderen hadden aan
die ene krantepagina niet genoeg.
Waarschijnlijk ook niet aan vaders bu
reau. Het was overweldigend. De ju
ry ziet nog kleuren. Voordat we de
oplossing van de prijsvraag geven
volgen eerst de namen van de win
naars. Dat zijn dus zij, die niet alleen
alle woorden goed hebben ingevuld,
maar die daarbij ook de hoogste lof
van de jury kregen voor hun kleur
en schilderwerk.
Hier volgen de namen, met daar
vóór de prijs die zij hebben verdiend:
5. Fototoestel: Stef van Angeren, (12
jaar) Caninefatenstraat 22, Haar
lem.
6. Schaatsen: Jeanine Koldenhof, (9
jaar) Kloosterstraat 9, Heer (L).
7. Verfdoos: Anne-katrien en Marja
Depla, (10 en 9 jaar) Alb. Thijm-
laan 24, Eindhoven.
8. Lego-doos: Ton Schoenmaeckers,
(8 jaar) H. Hermanslaan 280, Ge
leen.
9. Zaklantaarn: Stefan Berkhout, (7
jaar) Zestienh. Kade 517, Rotter-
dam-8.
10. Grammofoonplaat: Wendeline van
Gestel, (8 jaar) Mendelssohnlaan
37, Arnhem.
Joke de Meij, (9 jaar) De Wildt-
straat 9, Heemskerk (N.H.).
Margreet Vermeer, (11 jaar) Van
Swietenstraat 132, Den Haag.
Cathrien Strengers, (8 jaar) Berg
en Dalseweg 57, Nijmegen.
Martien Broekhof, (11 jaar) Catrij-
nelaan 10, Lisse.
Wout van Schooten, (10 jaar) Ver-
gierdeweg 66, Haarlem.
Tonnie Weber (jongen), (9 jaar) Nic.
Beetslaan 8, Driehuis.
1. Fiets: Stephan Heizman, (8 jaar)
Brouwerlaan 14, Hillegom.
2. Polshorloge: Pia Borghans, (12
jaar) Coriovallumstraat 33, Heer
len.
3. Rolschaatsen: Ingrid Arends, (10
jaar) Koekamp 8, Rotterdam-23.
4. Zak-transistor: Herman van Haa-
ren, (11 jaar) Prof. Dondersstraat
68, Tilburg.
BOEKEN VOOR: Barbara Wintjes,
(8 jaar) Bernhardlaan 23, Roermond.
Ad van Leent, (10 jaar) Langenoord-
straat 93, Zevenbergen.
Marie-José van Roermund, (9 jaar)
Rotterdamseweg 129, Delft.
Pieter-Jan van Schendel, (11 jaar)
Brabantlaan 34, Oosterhout (N.Br.).
HORIZONTAAL; 1. kop. 8. ketel. 6.
speer. 9. arm. 11. aar. 12. aap. 13 oor.
14. es. 16. arena. 17. einde. 18. Ot. 19 O.T.
20. ree. 21. me. 23. kapper. 26. os. 27.
na 29. bellen. 32. rond. 33. ader. 34. arak.
35. ei. 37 ik. 38. knop. 39. urn. 41. non.
43. ark. 45. teder 48. uk. 50. of. 51. orgel.
54. as. 55. en 56. afrit. 59. a.m. 61.
63 eland. .66 eed 68 bijt.. 70 dok 72
buik. 73. os. 74. en. 76. slak. 77. been.
78. aard. 80. mieren. 83. St. 85. Ir 86.
dassen. 89. ijs. 91. Rle. 93. N.S. 94. Dr.
95. salto. 96. dwaas. 97. la. 99. fee. 100.
ore. 101. Epe. 103. spa. 104. negen. 105.
roken. 106. eer.
VERTIKAAL: 1. koe. 2. pa. 3. krater.
4. teen. 5. laars. 6. speen. 7. eend. 8.
roemer. 9. ar. 10. mat. 15. spa. 18. ore.
19. op. 22. el. 23. kaart. 24. paard. 25.
roer. 26. ode. 28. aak. 29. beer. 30. lenig.
31. Nepal. 36. in. 37. in. 39. 'Jr 40. nu.
42. o.k. 43. af. 44. ko. 46. elf. 47. Eli.
49. kam. 50. oog. 52. rol. 53. een. 56.
album. 57. ruïne. 58. te. 59. a.d 60. pij.
62. Ed. 63. E.K. 64. atlas. 65. daken. 67.
eten 68 Bs 69. te. 71. oord. 73. ons. 75.
nar. 77. bessen. 79. dansen. 81. Ier. 82.
rij. 84. troon. 85. ieder. 87. ss. 88. eel.
90. slag. 92. bank. 94. das. 98. aar 99.
fa. 102. Ee.
door QtflrLz-
WAT ZOU JE DOEN ALS IK JE
SNEEUWMAN KAPOT GOOIDE
WAT ZOU IKKUNNEN DOEN?
JU BENT GROTER EN STERKER DANIK...
JIJ BENT OUDER .JIJ LOOPT SNELLE R
TK /SDU ECHT NIETS WETEN OM JE
TEGEN TE HOUDEN
V L
IK BESEF DAT IK IN DIT SOORT DINGEN
GEHEEL AAN JOU BEN OVERGELEVERD.
IK KAN ALLEEN MAAR HOPEN DAT JU
VERKIEST HET NIETTE DOEN...
LANGZAMERHAND VMDRDT IK EEN
EXPERT IN HET GEVEN VAN
TACTISCHE ANTWOORDEN.
- O -- U7 - rfQO-V
