ïgï S3? Afscheid van een generaal I Het Hawaii van Europa trekt Nederlanders I «■5" - dat altijd vol kunnen hou- Handel in driehoeken op eiland Tenerife COMPUTER IN SCHOENENDOOS Automatisering NEDERLAND TE GERUST eev; ftg Bibliothecaris vaVi «Se ecrf Sportief kecode Voor de troep WÊÊÊÊÈSËÊ Duurder Aanbiedingen rc ne*Z heCt Pt0°rf< H'V TlJD ZATERDAG 11 FEBRUARI 1967 OP 17 FEBRUARI geeft gene- majoor Jan G. M. Nass, com- r?andant van het Korps Mariniers 5®* commando over aan zijn hui- ^ge chef-staf kolonel A. M. Luijk. jet wordt een interne militaire Plechtigheid. 'Misschien is het /Mht weer, dan is het moeilijk erken met genodigden. Het j^akt ons niks uit. Wij gaan ge- °°n door, al is hiet slecht weer,' GSt de generaal. Je bent Mari- ler of je bent het niet. lrecode °at j JAN HEEMSKERK Oe^'-sium tefvolgeMIknmdbathfk m^rXchtoHerf^aiien, door zwa- miniatuurcomputer, met een gewicht van nog geen vijftien kikx De machine wikkeiing gaat steeds sneller. Saw- afgemaakt, omdat ik meeorn|^teding besefte dat het de Q2Q M is als een harmonica geconstrueerd. In de Verenigde Staten wor- HANS STEVENS Ar»el re- over fo{ ien' tV d« g<*U> is i ee'.y.ii<r ttf* ||i "n# .eP' pa" TWEEDE HUIS IN DE ZON Generaal Nass te velde: Nieuw Guinea 1961. AL ALS ADELBORST bewust gekozen Generaal Nass. Lange man, grote CUs. korte snor. Heeft iets van mi- 'f,er Luns, en dat is hem al vele 0a voorgehouden. Zijn stem is d ht®lijk hees, maar niet zo schor als jv,®,Van de minister. De generaal is in akr. Hij zou uitstekend passen ®e1 uniform uit de vorige eeuw. v :ana17 februari draagt hij zijn a,forrn niet meer. Waarom gaat de neraal weg? teerde werd aangenomen. Mijn moe der werd door bevriende zee-officie ren geadviseerd om twee keer te sol liciteren, je kon het na de vijfde klas proberen en na de zesde. Er was namelijk weinig plaats en net exa men was zwaar. Maar ik werd aan genomen. Ik was zeventien en ik werd meteen marine kampioen kogel stoten". Lacht. kii ■De zestiende is de dag na de ver- szingen, dan 2ou het te veel moei- 6 kosten de troep'bij elkaar te krij- Jph- Ik heb deze datum gekozen om- ®at er nu een opvolger is. En ik vind ®at ik het nu lang genoeg heb ge- ,aan. Zeseneenhalf jaar is bijzonder Dat komt door omstandigheden, .j ben het wat jong geworden, 48 nu ben ik 55. Bij ons is vier 3ar normaal. Ik vind 55 een heel ^°oie leeftijd om op te houden. U eet, bij de marine is 55 in principe uiterste grens. Als je er wat over- A'11 gaat in een bijzondere positie aakt dat niets uit, maar het is nu Uihaal regel. Je kan je maar beter tl de regel houden dan uitzonderin- Haken als het niet strikt nood- ^eüjk is. Dat is mijn standpunt Vpisch militair ^."Kijk, je hebt bepaalde opvattingen A mens en militair die misschien at strikt lijken in de ogen van an- jAeri, maar ik geloof dat je op deze Wnier de beste plaats in de samen- inneemt, als je je houdt aan hoort". >,Ik Ik ben me hief* gelo°f van wel ja. Uj hewust dat ik het ergens heb ^ien overtreden. Dat is wat wij de van behoorlijkheid noemen. is eigenlijk waar je hele leider- aan p op rust. Men moet op je bg.. kunnen, weten wat men aan je Se V kunnen ons geen plotselin- iijn °erswijzigingen in onze gedrags- ver. Veroorloven zonder verlies van fouWen. Wij hebben zo'n grote be- Sport. Generaal Nass is benoemd tot president commissaris van NV Feijenoordstadion. Bestuurslid van Ned. Olympisch Comité en Ned. Sport Federatie, voorzitter van Stichting Mo derne Vijfkamp. Kijkt graag naar voet bal, vooral Feijenoord en Sparta. Gaat als het kan tweemaal per week naar de sportzaal. Voorkeur voor stoeien met de medicijnbal. Over de lichame lijke prestaties van de nieuwe recru- ten: „We moeten voorzichtiger zijn bij de opbouw dan veertig jaar gele den. Toen ik 18 was liepen we de vierdaagse, en passant, training was er nauwelijks bij. Ik liep vier maal vijftig kilometer met laken baadje en lichte bepakking, geweer met tassen. We haalden het allemaal, uitvallen was er niet bij, daar werd niet over gezeurd. Tegenwoordig zie je duide lijk dat ze minder gefietst en gelopen hebben. Maar we krijgen zeker even goede resultaten door opbouw en trai ning, medisch verantwoord. De geest onder de dienstplichtigen is even goed als vroeger. Een jeugdpro bleem bestaat bij ons niet. In ken eigenlijk geen provo's. We praten over onderscheidingen. Generaal Nass heeft onder meer de hoogwaardige .Bronzen LeeuwWat heeft hij er voor gedaan? Terughoudend: „Vertellen? Het eni ge aardige is dat ik hem gekregen heb helemaal op aandringen en op ge tuigenis van ondergeschikten. Ik geef u het boek van Dorren mee, dat heb ik liever dan dat ik het zelf vertel. Ik heb er nog nooit over gesproken en ik* zou niet weten waarom ik daar van zou afwijken". Het boek heet „De geschiedenis van het Nederlandsche Korps Mariniers van 1665- 1845". Naast een .ieugdfoto, waarop eerste luitenant Nass lijkt op een kruising tussen Rudolf Valentino en David Niven staat dat de Bronzen Leeuw is toegekend we gens het bedrijven van bijzonder moedige en beleidvolle daden in de strijd tegen over den vijand, door op 5 maart 1942 als commandant van een gemotoriseerde verkennings-afdeeling nabij Ngandjoek en later bij Kertosono (Oost Java) op over machtige vijandelijke afdeelingen gestoo- ten zijnde, op zeer bekwame, rustige en moedige wijze het gevecht aan te gaan en nadat omsingeling door overmachtige vij andelijke krachten plaats vond of dreigde, zich in het eerste geval op koelbloedige en doortastende wijze daar doorheen we ten te slaan en in het tweede geval, geen gevaar voor zijn persoon schuwend, door heel lang zou gaan duren voor men er aan toe zou zijn ons te bevrijden. Daar heb ik me op ingesteld, gezorgd dat ik fit bleef en dat ik altijd een taak had, geprobeerd zo vitaal moge lijk te blijven. Niets is dodelijker dan indolente gevangenschap. Ik was fit toen ik eruit kwam." Hij heeft een tevredenheidsbetuiging ontvangen voor de wijze wagrop hij de krijgsgevangenschap heeft door staan. „Het is mijn aard. Ik kan nou een maal niet bij de pakken neerzitten. Vluchten was totaal uitgesloten. Als blanke was je meteen gesignaleerd. Het is ook niemand gelukt. We had den genoeg flinke kerels in het kamp, zelfs een groepje dat tot het einde een radio verborgen heeft gehouden Kijk, Je hebt nodig dat je gelooft in de eindoverwinning, daar moet je in geloven,". Uit het boek ,,Onze Mariniersbriga de 1945-1949" van Dorren blijkt dat vaak moeilijk bevochten successen te niet gedaan werden door politieke ver wikkelingen. Wat dacht u als zoiets weer eens gebeurde? „Dat is nu korpsgeest en korpska meraadschap. Men heeft in de eerste plaats dat grote vertrouwen in elkaar. Al zijn er een hoop tegenslagen, men vertrouwt toch dat wat de leiding doet goed is. Men neemt de tegenslag en blijft voor alles marinier, die een an der niet down laat. Dat gevoel moet er zijn. Zou u in een ander legeronderdeel hebben kunnen dienen? „Ik zou me wel kunnen voorstellen dat ik op andere plaatsen met voldoe ning zou hebben gediend. Daar heb ik nooit zo bij stil gestaan. Ik ben nou eenmaal marinier. Ik heb als adel borst bewust marinier gekozen. Ener zijds behoor je tot een korps van goeie kerels, echte kerels, die met recht trots zijn op het feit dat ze iets presteren dat de moeite waard is. Dat vond ik bijzonder aantrekkelijk. Daar naast is er het avontuur, het zien van de wereld. Je bent in een élite-korps, dat is aantrekkelijk. Toen ik er in kwam was het goed. Nu ik er uit ga kan ik me voorstellen dat nog steeds jongens marinier willen worden. Want in wezen is het korps nog zeker even goed als toen ik er in kwam". (Van onze speciale verslaggever) Waarom nu, van alle heerlijke ooTden in de zon, juist hier, op een kale uitloper van'een vul kaan? Dat is de eerste vraag die rijst bij het zien van het witte bungalow-park dat de Belg M. Huygen heeft laten optrekken in het uiterste, met wat schaarse cacteën gestoffeerde zuiden van het Canarische eiland Tenerife. Want werkelijk, het kost weinig moeite een opsomming te geven van de nadelen die aan deze ves tiging aan de Costa del Silencio, kust der stilte, voor toeristen verbonden zijn: geen strand,, een onbezwembare zee, landschap re creatief oninteressant, geïsoleerde ligging. De heer' Huygen, opererend via zijn verkoopmaatschappij „Ten-Bel", heeft toch het hele bestaande complex van 200 bungalows en appartementen al aan de man weten te brengen, en ook een flink deel van de nog niet uitge voerde bouwplannen. Kennelijk slaan beleggers en andere kopers de voor delen hoger aan als daar zijn: de eeuwige, mild-koesterende zon, die ook s winters de temperatuur niet bene den 22 graden laat dalen, de rust, het riante zwembad, de geriefelijke woningen, het lage kostenniveau op Tenerife. Ik heb, zegt de schrander kijkende heer Huygen, gezocht van Gibraltar tot Athene, maar langs de hele Mid- dellandsezeekust is het gebied toeris tisch kaalgevreten. De prijzen van grond en huizen zijn niet interessant meer, noch voor de belegger, noch voor men sen, die daar hun tweede huis willen zetten. Hier, op Tenerife, heb ik het einde lijk gevonden. Let maar op, dit eiland zal het Hawaii van Europa worden. Mijn project aan de Kust der Stilte is niet direct voor jongeren bedoeld, maar mensen van veertig jaar en ouder kunnen hier terecht voor een ideale vakantie, of voor permanent verblijf. Er is al enorme belangstel ling voor. Tot nu toe heb ik vijftien miljoen gulden in dit plan geïnves teerd. Mijn bedoeling is dat bedrag tot 150 miljoen gulden uit te breiden. De feiten lijken het optimisme van de heer Huygen te rechtvaardigen. In ons gezelschap was een Belg, die op slag acht bungalows kocht in een nieuw uitbreidingsplan en daarvoor contant bijna tweehonderdduizend gul den op tafel legde. Openlijk wordt er voor uitgekomen, dat zwart geld in dit recreatieproject een veilige uit wijkmogelijkheid vindt. Tot dusverre zijn het vooral Belgen geweest, die hier voor de fiscus verzwegen inkom sten hebben binnengesmokkeld. De her komst van het geld interesseert ons niet, zegt de heer Huygen. Van zijn standpunt uit bekeken terecht. Het gaat om keihard zakendoen. De Spaanse autoriteiten, belust als zij zijn op meer inkomsten uit die veelbelo vende bron van het toerisme, maken het iedereen die de Canarische eilan den recreatief wil ontginnen, gaar ne zo goed mogelijk naar de zin. Zij hebben de heer Huygen beloofd snel een weg aan te leggen van de Kust der Stilte naar de hoofdstad Santa Cruz, het militaire vliegveld in de buurt zal vergroot worden om chartervliegtuigen met toeristen te kunnen ontvangen. Er zijn onderhandelingen gaande met de Nederlandse Reisvereniging om 14- daagse verzorgde reizen te organise ren voor prijzen tussen zeshonderd en achthonderd gulden. „De meeste reizen naar Tenerife kosten nu meer dan duizend gulden," zegt de heer Huygen, „dat hoeft volgens mij echt zo duur niet te zijn." Het huidige tarief voor een vakantie op een der Canarische' eilanden, met een DC-7 ongeveer 7 uur van Amsterdam verwijderd, ligt op mi nimaal 950,-, geheel verzorgd. De meeste reizen zijn zelfs aanzienlijk duurder. De avant-garde richt zich al weer op andere oorden dan Tenerife en Gran Canaria, de twee belangrijk ste van de „eilanden der gelukzalig heid", maar om die beperkte catego rie is het „Ten-Bel" en gelijksoortige Een vegetatie van driehoeken, onmiskenbaar Nederlands van architectonische snit. ondernemingen natuurlijk niet begon nen. Voor de verre vakantie 3000 kilometer van huis van zeshonderd gulden valt een massa toeristen te interesseren, dat hebben de heer Huy gen en zijn collega's deksels goed be grepen. Het is weer eens wat anders dan Dubrovnik of de Costa Brava. Gegadigden voor een bungalow op gingsmaatschappijen mikken op het gezin dat na één, hoogstens twee dagen reizen op zijn vakantieadres wil arri veren. Het Lago Maggiore bijvoorbeeld is voor een ervaren automobilist gemak kelijk binnen één dag bereikbaar, en die overweging is voor de Nederlander P. Kuik doorslaggevend geweest om Teneriffe dienen echter met ruimer middelen dan zeshonderd gulden ge zegend te zijn. OMDAT HYPOTHEKEN in Spanje moeizaam en onder strenge condities verleend worden, kunnen kopers voor namelijk met contant geld eigenaar worden van de architectonisch zeer aantrekkelijke witte woningen waar mee deze Belgische maatschappij de dorre zuidelijke flank van de vulkaan Teide opvrolijkt. Voor 28.000 tot 53.000 kan men eigenaar worden van een huis in de zon en Ten-Bel ga randeert een jaarlijks rendement van 10,8 procent wanneer de koper de ver- huurzorgen op de maatschappij afwen telt, een dienstbetoon waarvoor 4,8 pro cent van de koopsom in rekening wordt gebracht, zodat netto 6 procent over- schisti Zijn er werkelijk geen aardige plek jes dichter bij huis te vinden, zoals de heer Huygen ons wil doen geloven? Het ligt er maar aan waarmee iemand tevreden is. Grote bouw- en beleg- een heel Nederlands dorp met „Sun- class"-bungaloWs uit de berghellingen bij Luino te stampen. In zijn residentie in het Zandvoortse Bouwes-Palace ver telt de heer Kuik: ik ben een opti mist. De welvaart in West-Europa zal, ondanks kleine inzinkingen, blijven toe nemen. Kampeerders van vandaag hebben morgen een caravan, en men sen met een caravan zien morgen uit naar een vast rustpunt in de warmte, niet te ver van huis. Voor hen is dit Hollandse dorp aan het Lago Maggiore bedoeld. EN ZO IS EEN DEEL van de berg flank overwoekerd door een wonder lijke vegetatie van driehoeken, onmis kenbaar Nederlands ,van architecto nische snit, en iedere bewoner van zo'n rustieke opstal heeft uitzicht op een prentbriefkaart. De zaken gaan goed, na ieder vliegreisje schiet ge middeld een groepje van zestien ko pers over. Geleidelijk begint het dorp zichzelf te bedruipen, mede dank zij een klein winkelcentrum. Voor wie er niet tegen op ziet temidden van voor namelijk landgenoten te zitten, een geenszins onaantrekkelijke nederzet ting. Maar de kust van Spanje staat nog altijd het meest in de gratie van bouwers en kopers. Naar ruwe schat ting is daar de laatste vijf jaar alleen al voor niet minder dan 25 miljard gulden neergezet aan bungalows en flats voor recreatieve bewoning. Hoeveel Nederlanders zich daar on roerende goederen hebben verworven, is bij geen enkele instantie na te gaan, maar dat hun aantal in de duizenden loopt een makelaar in Amsterdam noemde het cijfer vierduizend is wel zeker. Enkelen honderden hebben hun ver blijf in de sub-tropen uitgekozen voor permanente bewoning. Onder hen be vinden zich nogal wat gepensioneer den uit de Ned. Antillen. Het meren deel evenwel bezit een flat of bunga low om er jaarlijks vakantie te vieren en hun pied a terre de rest van het seizoen te verhuren. Sommige ver koopmaatschappijen belasten zich ook met de exploitatie, uiteraard tegen ver goeding, en meestal zal de eigenaar van die mogelijkheid wel gebruik moe ten maken om aan enig rendement te kunnen komen. Nederlandse gegadigden voor een tweede huis in Spanje zien zich ge plaatst voor een verwarrende reeks mogelijkheden. De wervende adverten tieteksten waarmee zij bestookt wor den, doen in psychologisch raffinement weinig voor elkaar onder. Vqo ZJ JH,uuv,i» -- O"J2.G' V aai VUUX uuux fpu heid in onze gezagspositie. Het zijn persoonlijk voorbeeld en beleidvol op- Wat de ondergeschikte vertrouwen weten los te maken van den Is belangrijk". in"jJ heb ik dat sterk ondervonden e oorlog en in krijgsgevangen- te riP' a^s ze dat in je weten, dat 311 vo°r je door het vuur gaan. len zich veilig en Prettig en je öaan Yan die kerels dan ook alles ge- iHa, «rijgen. Het gekke is", de gene- -kt een gezicht alsof het hem iti 3*ecds verbaast, „het houdt niet keiiO ie in vredestijd zo verschrik- t®it i Popuiair hoeft te zijn. Fopulari- s soms gevolg van een zekere starJkkelijkheid. In moeilijke om- 61 "digheden willen ze in de eerste 6en kerel zien". Tn u Populair geweest? CM, oorlogstijd en in krijgsgevan- gem7aP zeker, dat kan ik achteraf dest^elijk zeggen. Of ik het in vre- heiC 1)011 gewaest betwijfel ik. Een oei kerels zullen me erg lastig bi, stre aar n§ gevonden hebben, of zeg net gewoon lastig en streng. Maar ttie oog nooit gebeurd dat iemand t>e ,rechivaardig heeft gevonden", lang 0oPbaan van generaal Nass is °ok, gevarieerd. Het staat dan Jh'rjuQor bet gemak, allemaal op eit 6' drie gestencilde vellen. Hij cUlUtn Y00r °P: ,,Mag ik mijn eurri- *°on vitae?". Herhaalt, van de tele- '■eitej '"dopend, proevend haast ^diria um v'tae... ja, ik ben nog Y'ifde Slast' Na de overgang van de "Nik naar de zesde klas heb ik ge- bestaEMmaakt van de voor de oorlog "bïSus gelegenheid een vierjarige V°or fl aatl het Koninklijk Instituut treden zich weten los te maken van den vijand. Daarbij zeer waardevolle gegevens weten te verzamelen en, waar dit moge lijk was, op doeltreffende wijze aan zijn commandant te doen toekomen." Het voorgeslacht van generaal Nass heeft zich op militair terrein niet on derscheiden. Hij komt uit een lande lijk geslacht, Betuwe, waar zijn over grootvader het heeft gepresteerd 48 jaar lang burgemeester van hetzelfde plaatsje te zijn. „In die tijd kon dat. Topcommando's, dat is een algemeen aanvaard principe, kan' je niet te lang meer hebben. Je staat onder zware „stress", wat is het Hollandse woord, spanning, verantwoordelijkheid. Ik heb nog de korpssterkte van 4500 man onder commando gehad, 1962, met 1500 man in Nieuw Guinea. Dat is een geweldige verantwoordelijkheid. Dan de terugval in sterkte, daarna. Dat moet verwerkt worden. Als comman dant moet je zorgen voor steun, dat er voldoende animo bij het personeel is om paraat te blijven. Dat stelt hoge eisen en ik vind het nu mooi geweest. Ik ben eigenlijk over de grens heen". De generaal ziet er wat moe uit. 19 maart 1942 tot 28 augustus 1945, de moeilijkste periode uit Nass' car rière, drie jaar en zes maanden krijgsgevangenschap. .Van het ene kamp naar het andere. „Het laatste kamp was een soort tuchtschool, voor vierhonderd delinquenten, maar wij zaten er met drieduizend man in. Kunt u nagaan hoe we zaten. Prak tisch niets te eten. Voor ons was de Japanse capitulatie tengevolge van de atoombom de redding. Als we langer lOIOOOIOIOIOIOOODHIOOOIOIIIIIIOOOIOlOIOOOIMIIIOIOOOIIIIOOOIOIOOOIOlOOOIOI loioooioioioioooiiiiioooioininoooioioioooiiiiiioioooiiiiooo IOIOOOIOIOOOIOI PROFESSOR ,dr. J. Koning, hoogleraar in de algemene di dactiek en pedagogiek van het Voortgezet Onderwijs aan de Universiteit van Amsterdam heeft zijn bezorgdheid uitge sproken over het feit, dat in Nederland te weinig aandacht aan de automatisering wordt geschonken. ,,We kunnen con stateren, dat de automatie op de scholen voor voortgezet on derwijs in Nederland met uitzondering misschien van en kele technische scholen nog onbekend is. Onderwijs in automatie schijnt men niet noodzakelijk te vinden. Verhalen over „au tomatisch" onderwijs komen uit de verte als science-fiction op ons af en hoewel de auto matie in de industrie bezig is jen revolutie te veroorzaken, zijn er maar weinig leraren die zich om deze revolutie iets bekommeren. De komst der automatie schijnt in een verdere toekomst te liggen. En toch dringt de tijd. De maatschappelijke ont- den wekelijks duizenden men sen door de invoering der au tomatie werkloos. Zij moeten worden omgeschoold, bijge schoold. De gemiddelde werk week wordt korter: vier dagen, misschien drie. Daarom is het niet te vroeg nu reeds voor bereidingen te treffen voor het „na-mammoet' '-tij dperk1980 en later." „"ur de **cl' zv.uiuun.iije- oiuiiiiiuuu. - Een sensatie op de computermarkt. Geen miniatuur-computer, maar een micro De maatscnappeiljKe oni- «ersJJ *uel afgemaakt, te de beste keer dat ik sollici- Er verschijnen per jaar ruim 100.000 boeken op we tenschappelijk gebied. Het aantal waardevolle weten schappelijke publikaties na dert thans per jaar het aantal van een miljoen, die in zestig verschillende talen verschij nen. Om „bij" te blijven heeft de Amerikaanse zakenwereld an derhalf miljard dollar beschik baar gesteld om een oplossing te vinden. Het opslaan en te rugvinden van al die publika ties geschiedt thans door een Univac Solid State Computer. DE HEER FONTAINE heeft veel aanbiedingen in portefeuille. Hij laat een dik boekwerk zien vol aantrekke lijke tekeningen van bungalows. Prij zen vanaf 25.000 tot een ton. Hij zegt: Je moet in Spanje geen grond kopen, daar ben je altijd duurder mee uit. De koper moet dan op zóveel dingen tegelijk letten, en meestal is hij op kritieke ogenblikken niet aanwezig. Hij moet, bij aankoop van een woning, er op letten, dat de bouwstijl is aan gepast aan het klimaat. Hier en daar zonder nadenken kopiëren onder de Spaanse zon, of ze denken, dat een éénsteens muurtje wel voldoet. Bewo ners van dat soort huizen zullen, puf fend van de hitte, het ogenblik ver wensen waarop ze haastig op ogen schijnlijk voordelige aanbiedingen zijn ingegaan. Er zijn veel zaken, waarop bij aan koop van een onroerend goed in het buitenland gelet moet worden. Voor Spanje doet iedere gegadigde voor een flat of bungalow er verstandig aan het door onze Spaanse ambassade uitge geven boekje „Vestiging als particu lier in Spanje" aan te schaffen, ver krijgbaar bij de Economische Voor lichtingsdienst, Bezuidenhoutseweg 151, Den Haag. Het geeft een overvloed aan infor matie die van fundamenteel belang is bij transacties van onroerend goed. Zaken als registratie, eigendomsrecht, belastingbepalingen, hypptheekmogelijk- heden en bouwvergunningen komen uitvoerig aan bod. Vooral over de be perkte hypotheekmogelijkheden zullen veel kandidaten voor een tweede wo ning in Spanje struikelen. Voor een betrekkelijk laag geprijsde flat van 14.100 k.k. in Alicante (plan Santa Isabel) zijn geen hypotheken verkrijgbaar, en dan wordt het weer een hele som (spaar) geld. Op een bun galow van 460.000 peseta's 27.500) kan maximaal 120.000 peseta's hypo- ■theek verleend worden, in twintig jaar af te lossen tegen 6'/s procent. En dat is nog een van de meest gunstige voor beelden die we zijn tegengekomen. Bij een Nederlandse bank behoeft men in het geheel niet aan te kloppen voor een hypotheek op buitenlands bezit. Wat moet u nu beslist doen als u niet langer tegen de verlokkingen van het status-symbool „tweede huis in het buitenland" bestand blijkt? Eerst ter plaatse poolshoogte ne men. Prijzen vergelijken met andere aan biedingen. Praten met de Nederlandse consul. Alle officiële papieren in het Nedei> lands laten vertalen. U er van vergewissen, wie precies de eigenaar is van de aangeboden grond of woning. Beschikken over een flinke som con tant geld!

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1967 | | pagina 19