Doortrekking naar Spijkenisse urgenter dan ooit
m
Bindpunt van sneltram
Pikante tegenstellingen
C.ARRIERE MET ZELFGEBOUWDE GITAARS
Minicondors op tijd naar bed
V
i
SNELTRAM EN METRO IN MEI 1968 IN GEBRUIK
^AASHAVENSTATION TE LAAT
Bloemig
Kastenmaker
Waarschuwing
BANDRECORDERS EN PLATENSPELERS COUZY
Rijnmondpalet
V
an
op papier
Sneltram
citroen.
den Ouden
tijd - D£ MAASBODE
ZATERDAG 18 FEBRUARI 1967
^OTTERDAM, 18 febr.Met
Diet stle^eid van tachtig kilo-
gr|.er Per uur glijden de blauw-
ov metrotreinen geruisloos
^Uid u viadukt in Rotterdam-
de Iet aa tal passagiers is op
Si 'nSers van één hand te tellen.
de s enkele technici, die van
gem G,r° hun levenswerk hebben
beiearakt'.«jden in de comforta-
hebu1''tuigen mee. Deze mannen
b0e. en nauwelijks oog voor het
\yjpanorama van een snel
stadsbeeld, met majes-
jre zeeschepen in de havens
Viari °i^e huizenmassa's langs het
hun Alleen de techniek heeft
kinc] v°\le aandacht. Zij willen de
oVe er2iekten zoveel mogelijk
°p]pu0nnen hebben als straks de
stuü'van de toekomstige be-
«•at
•iers van de metro van start
ZÜ dan niet meer ^an *ien
iï- Pla
Op het viadukt tussen de metrotunnel en het station Maashaven zijn de proefritten in volle gang.
De technici willen de kinderziekten van de metro zo snel mogelijk overwonnen hebbenheis
varing is inmiddels, dat de metro geruisloos over het viaduct snelt.
^rinsenplein is het eindpunt van de sneltrein, die in mei 1967
Ï8 door Rotterdam-Zuid gaat lopen. Met het leggen van derails
fh eind vorig jaar gestartOverigens liggen de sporen te dicht
de winkelgalerij naar de mening van de omwonenden.
Metrostation Maashaven nadert langzaam maar zeker zn vol-
p2l%9. De bestedinasbeperking, waardoor de uitvoering van be-
berken moest worden getemporiseerdis er de oorzaak van,
«Mto» Siï. de gepta-de te-mm ven zes jaar gereed-
komt.
*o.t
uttlü ViSOvp
Hans de Jong is de maker
van dit vriendelijke spookdier-
tje, een van zijn keramische
plastieken uit Galerie Maas.
Bij de bouw van de metro gaat
veiligheid voor alles. Nu de proef
ritten op het viadukt plaatsvin
den, is het voor „onbevoegden"
bijzonder gevarlijk geworden. De
treinstellen worden namelijk ge
voed met behulp van een derde
rail, waarop een spanning van
750 volt. staat.
DE MINICONDORS: een beat-
band op volle bezetting, maar
met spelers in miniformaat. De
dertienjarige Anja is sologitaris-
te, de twaalfjarige Hans zorgt
voor het ritme, Wiep van elf zit
achter de drums en de negen
jarige Wilko speelt basgitaar. Ze
repeteren al jaren en treden
regelmatig op, al zegt vader #n
nanager A. Swykerbuyk: „Alleen
op vrijdag- of zaterdagavond,
hoogstens twintig minuten spe
len". En niet later dan kwart
over negen, want dat vindt hij
kinderbedtijd.
repeteren,
Iedere zaterdagmorgen
««lie,llfc^OOR VEELEISENDE MUZIEKLIEFHEBBERS - RUIME KEUZE BIJ VvUti
in de pauze naar de speeltuin.
oSalre
Veiligste tunnel ter wereld
komt
in
Rotterdam
*Van onze verslaggever)
Dg
^olge"®chte" passagiers moeten nog tot
"ta J0 Jaar mei wachten alvorens zij
JJiai{6ners':e ritje met de metro kunnen
ktior,' Voor het reisje van Centraal
«tav,.,n naar h#»t 7.nidnlein een af-
ktaM
b»> u
haar het Zuidplein een af-
'ehoevv&h ongeveer zes kilometer
betnin®n uit te trekken. De ingebruik-
®6ii s van de metro wordt overigens
Ccthtni feestdag. Er is al een speciale
Vol aan het werk om die dag
De stlviteiten voor te bereiden.
!ïlbziptPartituur voor deze toekomst
en vordert met de dag. Een stukje
bietr!r®Ze Partituur vormt de tram- en
hhse aan de Hilledijk, die vrij-
c-V a ag door de hoofdaannemer
$es{ "jhhneming Maatschappij J. P. van
11 aan de gemeente Rotter-
5fb0 Is overgedragen. Met de verdere
«apip van de moderne stations en de
be n g van rails en stroomleidingen is
be phtuur voltooid. Ir. G. Plantema,
btoilf+steliike vader van het metro-
aiervA' en zijn medewerkers hebben
Veerd 66 rest van het iaar Sereser-
:-+-A
"Mro is terecht trots op „zijn"
Vreden ï,ch is h« niet helemaal te-
^iaardé ir.bkele dagen geleden
Is hiet „Wanneer het ons
vervoer Pr°bleem
geleden ver
iet ons ernst
van het openhaal
de in j h°et morgen opnieuw de spa-
boelde hier?r°nd"- De heer plantema
rnetm ede op doortrekking van
®e. Ëe„ haar Hoogvliet en Spijkenis-
veel w hrgente zaak, waarover wel
biets °rdt gepraat, maar waaraan
°rdt gedaan. Een besluit is nog
f. niet genomen. Het wachten is
financiële steun van het Rijk.
Op papier is de uitbreiding van het
metronet al rond. Van het Zuidplan
gaat het over een viadukt naar Zuid-
wijk-Pendrècht, waar bij het station
een groot parkeerterrein komt. Tussen
Zuidplein en Zuidwijk zijn vier sporen
naast elkaar geprojecteerd: twee keer-
sporen voor de dienst Centraal'Station-
Zuidplein en twee voor de doorgaande
lijn. De metro kruist vervolgens de go'e-
derenspoorlijn naar Botlek-Europoort
en buigt daarna af in westelijke rich
ting, volgt de spoorweg tot het toe
komstige knooppunt Groene Kruisweg-
Zuidelijke Randweg om dan langs cle
noordrand van de Groene, Kruisweg
richting Rhoon te gaan. Via Poortu-
gaal, waar een vrij grote tunnel moet
komen, leidt het traject naar de nieuwe
wijken van Hoogvliet, waar twee sta
tions zijn geprojecteérd.
Van Hoogvliet gaat het via een tun
nel onder de Oude Maas naar Spijke
nisse, waar eveneens twee stations in
de nieuwe wijkcentra moeten worden
gebouwd. Over een eventuele verdere
doortrekking naar Hellevoetssluis staat
nog niets vast. Voor dit nieuwe traject
zijn de investeringen op basis prijspeil
1964 begroot op 188 miljoen gulden.
Momönteel kan men deze post zeker al
met tien procent verhogen.
Tegelijk met de metro wordt volgend
jaar mei de nieuwe sueltramiijn awars
door Rotterdam-Zuid tussen het me
trostation Maashaven en het nieuwe
IJsseimonde via het station I.oni.,ar-
djjen geopend. Up enkele piaatsen,
met name in de wijk Reijeroord, komt
deze tramlijn vlak langs winkels en
woningen te lopen. De bewoners van
deze wijk zijn met een dergelijke situ
ering anermmst ingenomen. Het traject
van de sneltram had heel anders kun
nen zijn. De stedebouwkundigen heo-
ben bij het opstellen van de verkeers
plannen namelijk te weinig rekening
gehouden met de snelle ontwikkeling
van het openoaar vervoer. Bij de opzet
van wijken als Reijersoord hielden zij
alleen het busvervoer voor ogen.
De 6,3 kilometer lange lijn voor de
sneltram komt nagenoeg geheel op een
vrije baan in een bed van zand en
steenslag te liggen. Met de aanleg is
eind vorig jaar gestart. De kosten be
dragen ruim dertien miljoen gulden.
In net traject zijn twee ongehjkvioerse
kruisingen opgenomen: Een tunnel
opder het kruispunt Hillevliet-
Randweg/Beijerseiaan-Grone Hilledijk
en een tunnel bij hete nieuwe
station Lombardijnen. Beide kunst
werken vormen de knelpunten bij de
financiering. Daarom fs een minimum-
programma opgesteld, dat voorziet in
de meest noodzakelijke voorzieningen.
De kunstwerken zuilen dan ook later
gereedkomen dan aanvankelijk de be
doeling was.
De sneltram gaat dienst doen als
«an- en afvoerlijn van de metro. Deze
tram kan een hogere gemiddelde snel
heid bereiken dan normaal het geval
is omdat hij zeker wanneer de tun
nels gereed zijn onafhankelijk is van
het overige verkeer. De sneltram (lijn
twee) kan de gehele dag een zeven-
minutendienst uitvoeren. Tijdens de
spitsuren rijdt de tram om de drieen
een halve minuut.
Van de (snel) tram tenslotte nog even
terug naar de metro en wel in het bij
zonder naar de beveiliging. Een speci
ale commissie heeft zich van meet af
aan met de veiligheidsaspekten bezig
gehouden. Ook TNO-Delft, de bouw-
politie en de brandpreventiecommissie
van de Rotterdamse brandweer hebben
onderzoekingen verricht en adviezen
verstrekt. Bij onderzoek van de veilig
heidssystemen van buitenlandse metro's
bleek, dat nergens speciale voorzienin
gen zijn getroffen. De Rotterdamse me
tro springt er wat dit betreft echt uit.
Ernstige ongelukken in de tunnel
buizen zjjn beslist uitgesloten. In de
eerste plaats bevatten de metrotrelnen
een minimum aan brandbaar materiaal.
Daarnaast zijn de tunnelwanden, waar
van de isolerende kurklaag rook zou
Sii.lt N ik
DE COMBINATIE van kerami
sche plastieken van Hans de Jong
en van schilderijen en gouaches
van W. Sinemus bij Galerie Maas
leveren pikante contrasten op.
Sinemus die hier al eerder expo
seerde, blijft doorgaan met zijn
onvatbare non-figuratieve schil
derijen waarin het laatste jaar dui
delijk een tik van de koele ab
stracted' is terecht gekomen. Hij
laat zijn kleuren in monochroom
rood of blauw verlopen in brede
stroken waartegen dan een gebo
gen zwart kruis geplaatst wordt.
Maar er zijn ook stukken tussen
die een zweem van programma
tische kunst hebben in de meest
letterlijke zin.
Een citroengeel fond met een
soort muzikaal etiket van snaren
tegen een bruine vlek waarop wat
blanke, boonvormige plekken,
grijpt weldra naar het ontwerp
van de programmamaker voor een
concert. Maar even verder ver
wijlt hij weer in de vreemde diep
ten van een soort psychische
kunst waarin zijn lijnen en vlak
ken drijven in de ruimte of waar
in labiele toestanden een pictu
rale verbeelding krijgen. Sinemus'
werk is altijd aangenaam om te
zien en ademt een sereniteit die
echter in de meest recente schil
derijen doorbroken wordt.
Hans de Jong, de in Laren
woonachtige jonge keramist, trekt
zich weinig aan van stilistische
bezwaren die de oerpottenbakkers
zullen hebben tegen zijn kunst. Hij
speelt met zijn materiaal, met
bolvormige hoofden, cilinders en
kubussen. Soms zelfs worden het
pure plastieken waarin de herin
neringen aan mens of diervorm
vervagen. Maar meestal blijft hèt
bij een uitermate vakkundige,
geestige verbeelding van fantasti
sche figuren, planten, dieren, leeu
wen, vogels, kikkers en mensen.
Hij bewerkt de huid van zijn ma
teriaal door er in te krassen,
waarna hij diverse glazuren aan
brengt die een spitse kleurstelling
opleveren die elk stuk een
eigen leven geeft. Het meest ver
want is hij aan Etie van Rees, zij
het dat hij minder kleurig is en
hij toch meer de kant van de plas
tische keramiek uitgaat waarbij
de diervorm op de achtergrond
wordt gedrongen ten behoeve van
het plastische effect. Hier en daar
schroomt hij zelfs niet om blad
motieven aan te brengen die aan
Jugendstilvazen doen denken.
Maar Nienhuis zou wel bezwaar
gehad hebben tegen de speelsheid
waarmee de Jong alle grenzen
van gebruiksvoorwerp, van pure
keramiek, van geestige parodie
en van een gedroomde sprookjes
wereld overschrijdt. Tot 2 maart.
DE LENTE is al aanwezig in de
Kunstzaal Zuid. Daar exposeert
Maarten Kemper aquarellen en
schilderijen. Het is voor degenen
die deze produktie.ve tekenaar
schilder hebben gevolgd niet zo'n
openbaring geworden. We kenden
van hem al die aquarellen over
Hoek van Hollands strandleven,
bloemen en Belgische landschap-
pen. Op deze gegevens heeft hij
zijn ontegenzeglijk talent bot
gevierd. Het meest aantrekkelijk
zijn nog wel zijn bloemenaquarel-
len. Zo'n aquarel als Droogbloe
men is als het ware vanuit het
wit opgebouwd. Kemper tekent
volgens de beproefde Rotterdams
methode in aquarelvlekken met
zwarte inkt. De herkenbaarheid
gaat soms vervagen tot een pure
abstractie. Het viel ons ineens op
dat Kemper een zo belangrijk ele
ment als de Lichtpartijen- in zijn
landschappen bijna automatisch
op dezelfde wijze behandelt: wat
zwart-blauw met spetters die een
zekere dreiging uitdrukken. Maar
dan ook altijd of het nu bij de
kassen van het Westland of het
landschap van Ardennen of Huij
aan de Belgische Maas hoort. Dat
zijn nu precies de maniertjes waar
deze vurtuooos attent op moet zijn
LEENDERT JANZEE heeft er
plezier in gehad om meubelstuk
ken te exposeren. Het is eigen
lijk een voor de hand liggende
zaak. Na de collages met stoel
poten en andere vuilnisbakvond
sten van collega's, moest het er
ook eens van komen dat we ruim
telijke Mondriaans kregen van
huis-, tuin- en vooral keukenaf-
komst. Dat nu presteert Janzee.
En daar staan ze in de Kunst
kringzaal, de ladenkast, de mini-
tafeltjes, de Scandinavische gym-
bank, rolstoel en bordentrapje in
zachtgroen, koningsblauw, ivoor
en dergelijke pasteltinten. Het is
natuurlijk een consequente voort
zetting van wat de ijzergieters al
eerder deden met hun scheeps-
bouten, staven en buizen. Maar
deze Doe-het-zelf-expositie is voor
ons meer een concrete theorie ge
bleven dan een noodzakelijk iets
anders kunnen.
Deze steriliteiten staan opge
steld voor een nieuwe reeks schil
derijen van Jan van den Broek.
De schilder van de anatomische
fantasieën maakt zijn bloederige
weefselschilderijen, zijndwarsdoor-
sneden door spieren en vlees nu
wat meer tegen een achtergrond
van de moderne, harde reclame-
kleuren waardoor er een sterk
ervreemdingseffect optreedt. ,,De
slager slaapt" brengt iets mee
van de etalagesfeer waarin de ont
lede dieren voor het raam han
gen. Maar Van den Broek behoudt
in zijn immense werken een ze
kere verfijndheid zodat er rond
al dit vlees toch geen abattoirlucht
ronddrijft. Tot 12 maart.
HARRY WILLEMSEN
kunnen afgeven, bespoten met pyrok.
Dit Amerikaanse produkt is een half
uur lang bestand tegen een tempera
tuur van tweeduizend graden. Als men
dan nog bedenkt, dat de maximale rjj-
tUd tussen twee stations anderhalve
minuut bedraagt, is het wel duidelijk
dat men als passagier in de tunnel geen
enkel gevaar loopt.
Daar komt nog bij, dat de metrotrem
bij een eventuele ontsporing rechtop
blijft staan. Dank zij een speciale ont-
sporingsbalk kan de trein niet tegen
de tunnelwand oplopen en de bescher
mende laag daarvan vernietigen. Een
ander veiliyheidsaspekt is, dat alle elek
trische leidingen in buizen of dozen zijn
aangebracht. Een test heeft uitgewezen,
dat bij kortsluiting geen brand zal ont-
Wanneer een treinstel in de tunnel
onverhoopt tot stilstand mocht komen,
kunnen de passagiers nadat de be
stuurder de deuren heeft ontgrendeld
langs het verhoogde looppad de buis
verlaten. De bestuurder zal dan voor
alle zekerheid de derde, onder stroom
staande rails uitschakelen. Al met al is
niets nagelaten om ongelukken te voor
komen. Ook wat de veiligheid betreft,
is de Rotterdamse metro beslist een bij
zonderheid.
NICO VAN VLIET
(Van onze verslaggeefster)
Hij gaat nog verder:,,Ze mogen niet
te vaak optreden en niet meer op in
stuiven. Ze mogen nooit op een avond
los door de zaal huppelen". Vader
Suykerbuyk blijft dan bij ze in de
buurt, samen met Willem Lindaart,
geen vreemde in de beatwereld, die
de manager is komen assisteren, toen
die het allemaal niet meer alleen af
kon. De Minicondors worden vaak ge
vraagd om op te komen treden. Ze
hebben onder meer al een paar keer
in het Casino te Scheveningen een nog
al verwend publiek „bespeeld", toen
zij afwisselend optraden met de Sandy
Coast.
Gitaarlessen en repetities zijn in de
ogen van de heer Suykerbuyk belang
rijk. Elke avond na het eten is zijn
kroost niet meer te houden en wordt
er muziek gemaakt. De nummers die
gitaarleraar Reykée heeft opgegeven,
worden ingestudeerd en later in het re
pertoire opgenomen. Ze roffelen ook
met platen mee. „Liefst die van de
Sandy Coast!", roepen de Suikerbossies
onder welke naam zij aanvankelijk op
traden, totdat een gitarist van de
Condors (een beatband met een grote
naam) ze hoorde en zijn manager
voorstelde voortaan samen op te tre
den met deze miniband, die toen de
naam Minicondors kreeg.
Elke zaterdagmorgen is het officieel
repeteren in het clublokaal van speel
tuin Varkenoord. Vader Suykerbuyk
luistert aandachtig, geeft aanwijzingen
en houdt de Minicondors in bedwang
die zo nu en dan verlangend in de rich
ting van de speeltuin kijken. Als het
„Pauze" klinkt zijn ze allemaal ver
dwenen en is het even rustig. De heer
Suykerbuyk bladert door het plakboek
van zijn Minicondors.
Advertentie
ADVERTENTIE
1e MIDDELLANDSTR. 72
AERT V. NESSTRAAT 38
ROTTERDAM
Showroom Coolsinaal 4 Geopend tol 21.00
Vorig jaar december deden ze mee
aan een talentenjacht in de Rivièra-
hal", vertelt hij. „Ze kwamen door de
voorselectie en bij de finale eindigden
ze op een derde plaats". Het was toen
ook dat Bob Bouber ze voor het eerst
hoorde en er zo enthousiast over was,
dat hij ze een plaatsje in zijn eerst
volgende televisieshow beloofde.
Het speelkwartier is om en er rnoet
weer gerepeteerd worden. De Mini
condors brengen een stukje Bach op gi
taar dat langzaam overgaat in het
beatritme. Het is duidelijk te horen
dat ze ervaring hebben opgedaan. Dan
een nummer vocaal: Dandy. Wel grap
pig, maar niet hun sterkste kant. Een
voetpedaal van het drumstel begeeft
het, wat het einde van de repetitie be
tekent. „De instrumenten '.aten nog
vesl te wensen over", verontschuldigde
vader Suykerbuyk zich, „ze spelen
met zelfgebouwde gitaartjes. De mi
crofoons en versterkers kunnen we ge
lukkig van iemand lenen". De Mini
condors zijn te jong om iets met een
optreden te mogen verdienen, zodat ze
niet gemakkelijk aan duurdere instru
menten toekomen
Binnenkort wordt de bezetting uitge
breid met een vriendinnetje, Carla,
die orgel gaat spelen. „Je moet met
je tijd meegaan", vinden de Minicon
dors die met hun gemiddelde leeftijd
van elf jaar zeggen al een hele ont
wikkeling te hebben meegemaakt^
„beat. pop-art, en nu rythm ;?nd oiues!"
De heer Suykerbuyk is Kêt er mee
eens, maar het huiswerk en de rappor
ten komen bij hem toch op de eerste
plaats.
ADVERTENTIE
ODCD
jfc'BFfiwuVW iff iHf.?
