DOOR STORMVLOEDEN BEDREIGD j KRUISING TUSSEN NOORD-ZUID en WEST-OOST
Vrijwilligers dagenlang in de weer
m
c
Omschakeling Oudenrijn
zeer soepel verlopen
Enquête vraagt de weg
STUIVER" ZO GROOT ALS HALF UTRECHT
VAN TIJD TOT TIJD
mm
Jeugd in Arnhem
haalt fietsketting
over Beatgangers
Rustige eerste
Stille Omgang
m v°or India
Hieuwe actie
sw£X ÏÏSSS Un"co
Overleg opgeschort
landingsrechten KLM
in Oost-Afrika
DE TIJD
MAANDAG
MAART 1967
.«l*
pij
man en macht wordt a
kompS». er dewerkt om het hotel tegen de nog
,Van e stormvloeden te beschermen.
,--wnA~SP°ndent»
natuurm nooit m«. >jJe
Wantin t stond L Zl e van Rijks-
yond hL6nd tegenover dlt^05 Z6er
dan aiil^teem wel dU Plan' Men
met L*eenvoor WnLrrdig*
s Zeeeeutnj het keren vLWateren en
toestem^-' Rijkswaterstm,t l Noord-
leggen mlng om de dam heeft de
°rkaan
Afdankertjes
CLUBS DICHT
s GRAVENHAGE
1) Oorspronkelijke toestand verkeerscircuit Ouderijn 2) Toestand zoals ze nu is met voor het verkeer vrijgegeven rijbanen
3) Voltooiing van de vierbaanskruising van E9metE 36, waarbij E 36 (ruit). Werkzaamheden binnen de ruit zgn begonnen
onder E 9 komt te liggen. Verwijdering van oude circuit
4) Eindtoestand klaverblad Ouderijn
Omgang Den Bosch in mei
UTRECHT6 febr. In ver
wonderlijk snelle tijd hébben de
ongeveer honderdduizend auto
mobilisten die het afgelopen
weekend de verkeersknoop
Oudenrijnpasseerden, zich aan
gepast aan de sinds zaterdag
morgen ingrijpend gewijzigde si
tuatie. De verkeersstromen op
één van Nederlands meest inten
sief bereden punten distribueer
den zich minstens even vlot over
de verschillende richtingen als
vroeger, dank zij het feit, dat
men over de nodige ruimte be
schikt, én dat de bébakening
transparante lichtbakken van de
ANWB van drie bij vijf meter
niets te wensen overlaat. De snel
den haag ll"
«>0200 te Tïfeaa™1 Sti°htlng lï:
HARRIET LAURY
functionerende verkeerslichten
waarom „Oudenrijn" altijd al be
kend is geweest droegen het
hunne toe aan de soepele afwik
keling.
Knappe prestatie
Zestien meter
orde
ha
Sch'
Hulpactie Amelanders
moet strandhotel redden
rrirt
j"Gw.
"an «et a'elüir, Scheltema el.,0® de
ZVJl^ eIndvoZWTrk> waar-
m ahit ?an zijn 3?ar na het
opOeiWul' eer Tnopt J Schelte-
de ArnZ t a°orhei r ,v?eren, is bijna
kina Zee. Met i 2l'e water van
het h t ,nu van r,nUlP van de bevol-
Eind gent redden.S Beprobeerd om
het; vorige ja^tl begin oktober van
in ?lrJnen- en hnu d hotel Scheltema
het nieuws. r, bland plotseling ook
de a- elte«na ht }°enmalige eigenaar
Prinart?tie van d toen samen met
•<vikkeii^V te j)n, ,de machinefabriek
een dl 0lïl met Um een plan °nt-
Op d^fttvand Vo Materiaal van Prins
voorkrl mabier L I hotel te slaan,
lijn toi dat df L kunnen worden
drtnvL Plaatse nLN°°rdzet de kust"
Yerd\vi?nen daarmef w^6! terug zou
Sterol n* Van hotel z°u doen
gestort",
Dat b^ke^nTeT!??
el»' Pakkenen Zijn zo°n J? de heer Schel-
Pakken gmgen neerL?edelo°s bij de
lane m n ^f.tbode 0m lfn' zonnen
Plotselinpo 'Jit te executie zo
tema Lt °verli)den feUen- Door het
nenleSLder0raiim°osten^an de hr Schel-
mli0' Hij reed eeleetl uitwerken P
*4 ?e?VnaTtnaa" het°straan vrachtwa-
van tweet0Lte daarLf^ v°or 2ijn ho-
Bchuur. Da°0phuisjes en°g il puin
daarvan j arihee JL een boeren
hoven d sèrre L- ,s het hotel,
dez« wfnt kl°tsende i ,h°°g water al
hter steUndne solven hing, het
m^statorrnfnhhitema bofte- De zware
5? 2and weebflelen uit en hVp^n
*Jet grootste rWi hele winter voor
duurde tot deel- °p Zljn Plaats Dat
d! ?rkaan dm ÏT, dagen terug. Na
d het hotel oen woedde, hel-
va^ hh?4 water dL?gelijk nog verder
baLhet Puin endap voor de storting
n^Lloade was n= Maar van de
^dwester ook lettÜ-ivïWen van de
er niet Reloof rlillr
"teer wa
puin en zand er niet was
zegt de heer Scheltema.
Niet alleen de heer Scheltema is
blij met het voorlopige behoud van
zijn hotel, vrijwel de gehele Amelan
der bevolking is dat. Dat toonde zij
door het spontaan op touw zetten van
een uitgebreide en daadwerkelijke hulp
actie, die de vrijdag na de storm al
op gang kwam
De eerste stoot werd gegeven door
de opperwachtmeester van de rijkspo
litie, de heer Kalverda, in samenwer
king met burgemeester J. Siderius en
de wethouders E. van der Geest en
T. Metz. Deze heren wisten zich al
spoedig verzekerd van de medewerking
van Rijkswaterstaat en Staatsbosbe
heer. Twee onmisbare lichamen voor
het doen slagen van de reddingsactie.
Staatsbosbeheer gaf toestemming tot
het bijeenzoeken van snoeihout in de
bossen en Rijkswaterstaat vond goed
dat deze takken werden herschapen in
een stevige borstwering voor het ho
tel. De „gewone" burgers deden de
rest van het werk. Zij sleepten twee
hele dagen met materiaal om
het hotel bestand te maken tegen de
volgende aanval van de zee. Met een
buldozer brachten zij de takken en het
puin op de bestemde plaats. Met
vrachtwagens reden zij af en aan om
zand te storten en bij laag water werd
vóór de borstwering een enorme hoe
veelheid beton gestort. De bakker, de
groenteman, de slager, iedereen was
er en iedereen hielp van harte mee.
Het was een staaltje van puur lief
dewerk, want niemand wilde er een
cent voor hebben. „Ik kreeg de tra
nen er zowat van in de ogen. Ik weet
niet hoe ik al die mensen danken
moet", zegt de heer Scheltema. „Er
was bevoorbeeld een heertje dat een
nieuwe kachel had gekregen. En zie,
daar kwam hij met zijn oude kachel
aanzeulen om hem bij het puin te stor
ten. Niet dat die ene kachel veel zal
helpen, maar het gaat hem om het
idee".
Er liggen niet alleen takken en puin
voor het hotel. Het plaatselijke busbe
drijf heeft twee afdankertjes geschon
ken. Die zijn het strand op gereden en
vervolgens volgestort met puin. Er zal
heel wat moeten gebeuren voordat die
door de golven worden weggeslagen.
Jongstleden zaterdag is de reddings
actie afgerond. Zeven vrachtauto's
reden de hele dag af en aan en depo
neerden dat voor het hotel Scheltema.
De badgasten de heer Scheltema
verwacht de eerste met pasen al
zullen van het kunstwerk weinig mer
ken, want het geheel is dan kunstig
toegedekt met zand. Ameland zal ten
minste nog één seizoen hotel Schelte
ma behouden. Daarmee is het ver
blijf van 35 pensiongasten verzekerd,
terwijl de vergaderruimte voor onge
veer 300 personen ook nog beschik
baar blijft.
(Van onze correspondent)
ARNHEM, 6 maart De besturen
van de jeugdclubs Trefcentrum, Ange-
lique en Tienerins-tuif hebben besloten
een eind te maken aan hun beatavon-
den. Reden: raddraaiers wachten de be
zoekers de laatste tijd op en ranselden er
op los. De Arnhemse politie heeft zater
dag acht van deze oproerkraaiers tussen
ach.»ien en twintig jaar gearresteerd.
Zij hadden bezoekers van een beatavond
met fietsenkettingen toegetakeld en be
dreigd met op bamboestokken gebon
den messen.
De arrestatie kwam op tijd. De „vet-
kuiven" hadden al een plan bekend ge
maakt het hotel Zuid in brand te steken
en de sociëteit De Kameleon weer eens
te bestormen.
DAR ES SALAAM, 6 maart (Reuter)
De besprekingen over landingsrech
ten voor de K.L.M. in Oost-Afrika zijn
na een dag voor onbepaalde tijd ver
daagd. De leider van de drie leden
tellende Nederlandse delegatie, mr. H.
J. Spanjaard, hoofd van de afdeling
politieke, juridische en economische za
ken van de Rijksluchtvaartdienst, wil
de geen commentaar geven. Een
woordvoerder van de Oostafrikaanse
afvaardiging zei: „Onze Nederlandse
vrienden wensen een route die veel
verder gaat dan de Oostafrikaanse au
toriteiten willen toestaan, terwijl het
Nederlandse aanbod dat wij met onze
vliegtuigen (van de „East African
Airways") naar Nederland komen,
sterk afwijkt van onze plannen voor
de naaste toekomst".
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 6 maart In de
nacht van zaterdag op zondag was er
in de binnenstad rond het Spui zeer
veel politie op de been (tientallen
agenten meer dan anders), ter voorko
ming van verstoringen van de eerste
Stille Omgang van dit jaar. Het is zeer
rustig gebleven. Geleidelijk aan wer
den de meeste agenten geruisloos afge
voerd. Maar op het Spui bleef het teken
van waarschuwing staan: een overval
wagen.
De bedevaartgangers waren dit keer
niet meer met tienduizenden, zoals
vroeger, naar Amsterdam gekomen.
Maar uit alle delen van het land waren
het er bij elkaar toch nog bijna 10.000,
aangevuld met ongeveer 4000 Amster
dammers, die voor de eerste maal te
voren in drie kerken van de binnenstad
bijeen waren gekomen.
Tijdens de route werd een enquête
gehouden. Ongeveer tweehonderd deel
nemers werden ondervraagd over ver
schillende technische details van de
Stille Omgang, over hun motieven, fa
milietradities, geloof en devotie en de
deelname van vrouwen.
DEN BOSCH, 6 maart De plech
tige omgang, die jaarlijks in juli door
Den Bosch trekt zal voortaan gehou
den worden op de eerste zondag van
mei. De omgang telt meer dan dui
zend deelnemers. Dit aantal kon men
in de laatste jaren wegens de vakan
ties en examens nauwelijks meer bij
een krijgen.
11
(Van onze speciale verslaggever)
ke^het^Liw^^^^aarin18 Stlchtlng
Nederlandse n Comitl T?memver~
aa°naE Rijstandgan£ati« voo^nten!*
t?ns Mk<m en ^ueh&enischa MP
(£ftn™n™Vn Nood»ngen"' de stich-
wil
lij dèndë ~deef varTde1 Ind ?r hong^
gen^i daartoe znase bev°lking.
Vil in afea Pl0eg van de ervarin-
Ai»„we staat Bihar hLw •0 -tele"
Kehna op korte termiin T °iPgedaan'
gering contact oneer.106* de Indiase re-
leSgen op welke r 6P0men om te °ver-
derland het best kan® de ?ulp uit Ne"
Er Worden vooraf "worden gegeven.
°m op de korts? ^®reidlnSen getroffen
concentreerde vLLge ]ke- +"rmÜn £e"
Vitaminenrenarot Jngsmiddelen en
Wordt onrwL ui1 te sturen. Tevens
KcheepsruimtehèTv.?L welke termijn
rijst, melknnLl aar 18 om tarwe,
schepen Vnnto' havermout te ver-
zal de stichting een
Het »)Plden b« teden.
Een nieuw rapport
WAT NIEUW IS schiet wortel en
wint veld, óf het waait weg voordat
het voet aan de grond heeft gekre
gen. Sommige dingen doen het ge
woon niet en geen mens kan verkla
ren waar dat precies aan ligt. Wel
krijg je op de duur een gevoel voor
het nieuwe, dat het haalt en voor
dat wat het niet haalt. En zo heb
ik het gevoel, dat de nieuwe cijfer-
schaal, door de heer Kusters uit Gou
da ontworpen ten behoeve van het
onderwijs, het niet zal halen. Zijn
herijking van de schoolcijfers be
oogt, op heel redelijke argumenten,
een ruimere nuance bij de waar
dering van middelmatige leerlingen.
Zij vormen de grootste groep en
voor hen is er alleen maar een keu
ze tussen een zes en een zeven, met
als lapmiddeltje een gescharrel met
plussen, minnen en halven. De heer
Kusters stelt een nieuwe cijfer-
schaal voor, die vooral die midden
groep van normaal begaafden wat
meer speelruimte laat. Een zes
wordt dan als bevredigend, een vijf
als ruim voldoende, een vier als vol
doende gerekend. Pas bij een twee
kan er van onvoldoende prestatie
gesproken worden, terwijl alle gra
daties van slecht zonder omhaal in
een royale 1 worden opgevangen.
Ik geef de heer Kusters weinig
kans van slagen en heb daar alle
reden voor. In mijn eigen schoolja
ren heb ik even gewetensvolle, even
helder en genuanceerd denkende
mensen als hij zien opstaan met een
nieuwe cijferschaal in de hoog ge
heven handen. En ik heb ze met
schaal en al zien vallen. Niet met
een, maar toch tamelijk gauw. Één
maal zijn wij thuisgekomen met een
tussenrapport, waarbij zes het hoogst
mogelijke cijfer was.. Het werd een
ramp. De tien voor godsdienst,
waarop vrijwel de hele klas kon re
kenen, was tot dit duffe, kleurloze
cijfer verschrompeld. Alleen mijn 1
voor handwerken was hetzelfde ge
bleven, want slechter kon nu een
maal niet.
Als een griepaanval maakte zich
teleurstelling, moedeloosheid en
tenslotte onverschilligheid van ons
meester. Bij het overgangsrapport
kregen we weer de zevens en achten
waarop we recht hadden, omdat
we daarvoor hadden gewerkt.
Een revolutionaire poging in de
andere richting werd destijds ook
ondernomen door een onderwijzer
van de jongensschool. Ik herinner
me hem als een gevoelig man, een
heiland-achtige figuur, die van de
natuur hield als geen ander en de
jeugd met een door idealisme ver
blind vertrouwen de hand op de
ongekamde hoofdjes legde. Hij
voerde het selsel in van 1 tot 100. De
uitwerking was zo mogelijk nog
desastreuzer. Een van mijn broers
kwam thuis, met een 32 voor gedrag
Het zit hem in een rapport, dit
maal van de Nederlands-Belgische
spellingscommissie. Het advies dat
zij uitbrengt, laat van het letterbeeld
zoals dat ons intussen vertrouwd
is geworden, weinig heel.
Nu is dat vaker gebeurd, en elke
spellingsvernieuwing zal de betrok
ken tijdgenoten misschien even ont
luisterend hebben toegeschenen als
nu het geval is. Het is steeds een
kwestie van wennen gebleken. Maar
wat zegt dat eigenlijk allemaal? Het
feit, dat iets lelijker en armer en
vlakker wordt, is nog niet weerlegd
door het feit dat men daaraan went.
De vis die ik ken, is vis genoeg;
maar toch minder visch dan de
visch die duurder betaald werd. De
hooge boomen vingen meer wind en
en met de beste wil ter wereld
slaagde niemand van ons er in,
daar iets laakbaars in te ontdekken.
Het was en bleef onovertroffen. De
48 voor aardrijkskunde, de 53 voor
rekenen en de 97 voor gymnastiek
veroorzaakten alleen nog maar een
duizeling in de hoofden van ouders
voogden, verzorgers. En de slotcon-
clusie 'in de ruimte-voor-opmerkin-
gen-van-de-onderwijzer, dat deze
jongeman het er niet zo makkelijk
bij moest laten zitten", kwam al
nergens meer aan.
Ook deze cijferschaal viei nog vóór
de zomervakantie aan diggelen, al
bleef de uitvinder ervan, door een
hoger inzicht gesteund, ongekwetst
overeind.
Alles went, tikt de klok, en dat is
waar, maar het moet wèl even de tijd
krijgen om te wennen.
EEN NIEUWE WENNINGSKUUR
hangt ong ook nu boven het hoofd.
hadden weelderiger kruinen. Waar
mee ik alleen maar bedoel, dat
makkelijk, logisch en eenvormig
verlies kan betekenen aan een an
dere kant. Een artikel, dat in deze
krant het rapport van de spellings
commissie openbaar maakte, begint
aldus: „De onzekerheden waartoe
de Woordenlijst van 1954 heeft ge
leid, hebben de maatschappij meer
toegankelijk gemaakt voor een pro
gressief gerichte spelling dan bij de
invoering van de huidige spelling
verwacht kon worden." In minder
geregeld Nederlands omgespeld be
tekent dat: nu het toch zo flink in
de soep is gelopen, kunnen we vrij
onze gang gaan; het wordt er al
licht beter op. En dat betekent dan
onder meer, dat we alle buitenland
se woorden, die hun suggestiviteit
aan dat vreemd-zijn danken zo
zeer zelfs dat er geen Nederland
se tegenwaarde voor ontstond in
een vernederlandste spelling wrin
gen. Een kok is een kok en een pit
is een pit, maar een kokpit heeft
met geen van beide iets te maken.
Waar het wel mee te maken heeft
is een cockpit, en in de onneder-
landse spelling van dat woord zit
nog altijd de helft van het avontuur
dat het oproept. Een oceaan is een
wereldwijd water en een wereldwijd
begrip. Dan moet je niet doen of
je hier thuis ook zoiets hebt, en ose-
aan gaan schrijven.
Wanneer een cake van oorsprong
een Hollands bakwerk was geweest,
zou het elke mogelijke naam gehad
kunnen hebben. Alleen één naam
niet! keek! Dat is huisbakken, zon
der kraak of smaak, en iedereen zou
liever boterbiezenhartjes bij de
thee willen. De thee.d ie als 'tee
bedenkelijk is en het aroma mist, dat
als enige in staat is de ochtend
nevels uit mijn geest te verdrijven.
En al kan dat van die plumo me
niet veel schelen, want ik gebiuik
van mijn leven geen plumeaux, dan
wil ik haar toch graag haar buiten
landse pronkveren laten. Als je leent
van een ander, wat je zelf niet hebt,
kom er dan eerlijk voor uit. Pro
beer het niet te verdoezelen, want
je valt toch door de mand. De men
sen zien het gewoon aan je gezicht.
Het gezicht van de geschreven taal
zal steeds meer van haar oorspron
kelijke trekken verliezen. Haar na
tuurlijke lijnen en plooien worden
vereffend onder een gladde make-up.
Het woordbeeld maakt zich los van
het woord, tot er alleen nog een
fonetische verwijzing naar de her
komst overblijft. En dat vind ik dan
een verlies.
Het is duidelijk, met mensen als
ik komt de vernieuwing geen stap
vooruit. De spelling niet en de hele
wereld niet. Wat dat betreft zou
den mijn kinderen hun verukke-
lijke tekeningen nog altijd met een
scherf op een rotswand krassen.
Die tekeningen zouden het daar uit
stekend doen.
Het oude „Oudenrijn" behoort voor
goed tot het verleden, en het was dan
ook niet zonder een ondertoon van wee
moed in zijn stem, dat ir. A. G. Quack,
hoofdingenieur-directeur van de Rijks
waterstaat, zaterdagmorgen om precies
half elf via de portofoon het sein gaf om
„het oude verkeersplein Oudenrijn dat
meer dan zevenentwintig jaar dienst ge
daan heeft voor het verkeer, buiten
gebruik te stellen". Ir. Quack stond tij
dens het uitspreken van dit verzoek
op het restant van de brug over rijks
weg 26 naar Den Bosch, als een kapi
tein de situatie overziende die daarna
haar intrede zou doen.
In verrassend korte tijd, namelijk
even vijf minuten, was de hele operatie
„Stuiver" zo genoemd naar de vorm
van het nieuwe plein voltooid, en
stroomde het verkeer over de nieuwe
wegen voort alsof het nooit anders ge
daan had.
Maar, om de overschakeling zo soe
pel mogelijk te laten verlopen, was de
campagne grondig voorbereid. Mannen
van de rijkspolitie en de gemeentepolitie
van Utrecht hadden de belangrijkste
taak. Op het verzoek van ir. Quack
zorgde hoofdinspecteur Th. de Vries,
die op het plein had postgevat, er al
lereerst voor, dat de blauwe zwaai
lichten van de witte Porsches der rijks
politie in werking traden. Een halve
minuut later werden de oude toevoers
wegen naar het plein gebarricadeerd
en het verkeer naar de nieuwe rijbanen
gedirigeerd waarvan de verkeerslichten
intussen op rood waren gezet. Enkele
minuten waren voldoende om de voer
tuigen die zich nog op het oude plein
bevonden, gelegenheid te geven hun weg
te kiezen.
Het was een knappe prestatie van
de Rijkswaterstaat en de politie. Maar,
dat het massale verkeer rond Ouden
rijn tot dusverre vrijwel geen opont
houd in de weg is gelegd door de in
grijpende werken aan het klaverblad,
dwingt eigenlijk nog groter ontzag af.
Weliswaar speelden de meeste activi
teiten zich af buiten het plein dat
zo lang mogelijk intact is gehouden
maar voor een juist op elkaar af
stemmen van de 'vele elementen waar
uit het plan voor het klaverblad is
samengesteld, moost toch óók al druk
getimmerd worden binnen de grenzen
van het nu voormalige circuit.
De rijbanen waarover het verkeer
thans zijn weg kiest naar Amsterdam,
Arnhem, Den Bosch en Den Haag,
vormen geen tijdelijke oplossingen,
maar zijn al de definitieve verbindin
gen voor het afslaande verkeer. Zo
lang het grote viaduct in het hart van
Oudenrijn nog niet gereed is, blijven
deze wegen gelijkvloers met elkaar
verbonden, dwars over de vroegere toe-
voerbaan heen, waardoor een vorm
is ontstaan die doet denken aan de
vooroorlogse stuiver. De oppervlakte
van deze ruit met ronde hoeken is na
genoeg viermaal groter dan het nu af
gedankte Oudenrijn en beslaat onge
veer veertig hectare, ofwel de halve
binnenstad van Utrecht. Dat is de
schaal waarop modern verkeer dient te
worden afgewikkeld.
Oudenrijn is het drukste knooppunt
van interlokaal verkeer in Nederland
ongeveer vijftigduizend voertuigen
per etmaal cn wordt in intensiteit
slechts overtroffen door het verkeers
plein ten zuiden van de Brienenoord-
brug in Rotterdam, omdat zich daar
veel plaatselijk verkeer tussen de door
gaande stromen mengt. Het begin van
de tweede fase in de uitbouw van
Oudenrijn betekent al een verruiming
van de moegelijkheden. Wanneer het
klaverblad eind volgend jaar helemaal
klaar is en het doorgaande verkeer
Amsterdam-Den Bosch vv en Arnhem-
Den Haag vv over het viaducten com
plex ongehinderd kan voortrijden, zal
de capaciteit naar schatting tot 70.000
a 80.000 voertuigen per etmaal kunnen
worden opgevoerd. Op drukke toeris
tische dagen wordt dit aantal thans al
gehaald.
De politie krijgt binnenkort de be
schikking over een observatiepost van
zestien meter hoogte, waarmee zij het
hele immense plein kan overzien. Met
drie verschillende programma's hoopt
zij de verkeerslichteninstallatie dusda
nig te kunnen bedienen, dat een soepe
le verkeersafwikkeling onder alle om
standigheden is gewaarborgd. Tot de
reconstructie van Oudenrijn behoort
ook het verbreden van de aanvoerwe-
gen naar het circuit, zodat iedere rich
ting de beschikking krijgt over drie
rijstroken. Het gehele project, een der
grootste knooppunten van Europa, met
een nog ruimere capaciteit dein het be
kende Frankfurter Kreuz, zal het
Rijkswegenfonds ongeveer twintig mil
joen gulden lichter maken.
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 6 maart Op de wegen
rond Utrecht zal binnenkort groot
scheeps een enquête worden gehou
den om inzicht te krijgen hoe het
wegennet in het centrum des lands
moet worden uitgebouwd. Nu al
staat vast, dat het aanvankelijke
plan niet voldoet aan het sterk toege
nomen verkeersaanbod.
Vooruitlopend op het resultaat van
dit onderzoek staan in het vijfjaren
plan van het rijkswegenfonds een aan
tal werken opgenomen die zonder meer
een hoge urgentie hebben. Tot het
programma behoren: verbreding van
de laatste kilometers der rijkswegen,
die op het nieuwe Klaverblad Ouden
rijn samenkomen; aanleg van de rijks
weg Utrecht-Hilversum vanaf de rijks
weg Den Haag-Arnhem, ter vervanging
van de huidige verbinding; en de aan
leg van de nieuwe rijksweg 23 (Utrecht
-Amersfoort), eveneens in de plaats
van de thans bestaande en te krap
geworden route.
Ten oosten van Oudenrijn is voor het
afslaand verkeer een stelsel van ran
geerwegen ontworpen om de naar Arn
hem komenden niet te hinderen. Tij
dens de bouw van deze extra voor
zieningen zal het verkeer nauwelijks
oponthoud ondervinden. De bestaande
verbinding tussen rijksweg 12 en Hil
versum komt voor een groot deel in
geklemd te liggen in de uitbreiding
van de stad Utrecht. Meer naar het
oosten komt dan de nieuwe rijksweg
te liggen. Met de aanleg van dit weg
gedeelte is nog geruime tijd gemoeid.
De gevaarlijke vernauwingen bij Groe-
nekan en Maartensdijk zullen daarna
tot het verleden behoren. Nog dit jaar
zal begonnen worden met het deel dat
de rijkswaterstaat als het meest urgent
beschouwt: het tracé tussen Fort Blauw
kapel en Hilversum.
Wat rijksweg 23 (Utrecht-Amersfoort
betreft, is men vast begonnen met het
verbreden van enkele knelpunten in
de huidige route. Men hoopt nog dit
jaar de eerste spade in de grond te
kunnen steken voor de vervangende
rijksweg.
