IJdelheid van
Ajax bestraft
AANLOOP NAAR EUROPESE TOP TE KORT
Dukla loopt achterstand in slotfase in
-.Ook semi-prof heeft
een verzetje nodig"
VREUGDE ROND MASOPUST
AJAX ZOEKT STERKE
MAN
TON PRONK
Eerste doelpunt
gevolg van
een strafschop
SOETEKOUW
Tweede doelpunt
na een omhaal
over doelman
KEIZER DE SCHRIK VAN TSJECHEN
z±r™£-1 Bouwmeester over rebellie bij NAC
t
K
MIS AAN
menthol dropjes i
dat helpt I
DE TIJD
DONDERDAG' 9 MAART 1967
dat verschrikkelijk fatale
Hal iwr
H iipp *w 1 i
Klaas Nuninga ontwijkt hier handig een van de vele harde tackles
van verdediger Cadek.
PRAAG, 9 maart. Het is nog
geen twee seizoenen geleden, dat
Ajax in de Ere-divisie op de vier
de plaats van onderen eindigde.
Dat dieptepunt in de geschiedenis
van de eltvoudige kampioen van
Nederland ligt dus pas 22 maan
den achter ons. Niettemin zijn
miljoenen Nederlandei's diep te
leurgesteld over het feit, dat Ajax
de halve finales van het in voet
balkringen alles overheersende
Europese bekertoernooi niet heeft
gehaald. Niettemin hebben zij het
einde van de maandenlang heer
einde Ajaxcultus nauwelijKS kun
nen aanvaarden.
Slechts de pure sceptici ge
waagden van een eventuele ne
derlaag tegen het Tsjechisch mi
litair elftal, dat in Praag onder
een eigen naam (Dukla) speelt.
Zei niet Johan Cruyff zélf, de dag
voor de wedstrijd nog: „Wat er
ook gebeurt, wij winnen?"
Piet Keizer in een van zijn onstuitbare soli. Met de bal aan de voet
is hij Novak (rechts), Geleta (midden) en de achter hem verscholen
Cadek te snel af. Op de achtergrond kijkt Masopust met open mond
toe
Onhoudbaar
stise ten' Het gaat hier omJe,\C£
Ruud van de hende.
Verbazing
Josef Masopust, het middelpunt van de Dukla-ploeg werd uitbundig
met'de zege op Ajax gefeliciteerd. Enthousiaste Tsjechen namen
Masopust zelfs op de schouders.
Steunpunt
advertentie
50 en 30 cent
per doosje
<^RADIATOr\/
Speelsheid
MAARTEN DE VOS
MOND-SPRAY
doelpuntje is dan toch maar geko-
en. Het betekende 2-1 voor Dukla en
„a kon Ajax na de 1-1 in Amsterdam
et hebben. Het liep precies, zoals
°cht worden gevreesd: Dukla-thuis
Ij s ®én doelpunt meer waard en het
In nde voor Ajax de uitschakeling
"et Europese bekertoernooi.
ob^LlJFT INTUSSEN, bijna als een
Sck essie- dat ene doelpunt. Hoe ver-
In Klkkeli* zwaar heeft het gewogen.
ijje °«veel varianten doemt het boven-
eller °P' het is natuurlijk niet
8e,,jn dat tweede, uiteindelijk beslis-
dri'e6 doelpunt van Dukla, gemaakt
de mmuten voor het eindsignaal van
Partrrf18 Wat dubieus, maar niet écht
reph't ^'dende Westduitse scheids-
Ovpr e* Tscbencher, dat het vonnis
m; vJaX heeft geveld. Het klinkt
ten len Wat vreemd, maar er wa-
een "eker vijf „ene doelpuntjes", die
nis hoi!,,Van doorslaggevende beteke-
rnoeito gesPeeld. Het is beslist de
te e Waard ze alle vijf eens door
nemen.
JLER VAN DE VIJF belangrijke
tteffp fn zi;in gemaakt. De vijfde
^as F' doelpunt dat uitbleef dus,
min.fr ecbter ook en het speelde een
nioetpenS zo belangrijke rol. Het had
■Want n k°men van Johan Cruyff.
mtriirt'. ls het niet een enorme tegen-
sPeieiS dat uitgerekend de enige
begjn ,Van Ajax wiens spel van het
Hc^t; tlet eind uitsluitend is ge-
tegen 0p het maken van doelpunten
treffe Dukla niet één keer tot een
«en c 'S gekomen? Dat is natuurlijk
vatl j^Pliment voor de organisatie
het dj 8 verdediging. Die heeft
toch J? dekseIs handige Cruyff dan
biet éé3ar 20 Iastig gmaakt, dat hij
danho keer raak schoot. Deson-
tekort £t staan> dat Johan Cruyff
hêgentt ges°hoten is. Een speler die
het m 8 minuten uitsluitend loert op
dat h0nienti dat hij kan toeslaan, zal
ten (Jq11 minstens één keer moe-
deel? e?'. ^indt u dat een wreed oor-
keer ;s SSchien wel. Maar... drie
J°han rer een moment geweest, dat
doeipUn/"ruyff dicht bij dat bewuste
hdnuten Was' De eerste kans, dertien
kehjkste begin, was de gemak-
geremh h 1 EeIzer> toen n°8 met
Schi+4._ ^Or Cen blpRsnrf* waarliik
Onervarenheid velt
,ir„.icioio vorslaeeever) En toen sloege
SchitterenH°r een blessure en waarlijk
die kans r, Voetballend, had Cruyff
haar recht3 een zwerftocht van links
Was echto geboden. Johan Cruyff
tig en m! i guJzig.
De bet doel
enC te gulzig.' schoot "te ha'as-
de moemksetphat doel °P v«f meter-
k! ?i®ak Swart^LViif ^,nu*?2
na-
1 Sjaak ^wfm Vljf minuten na-
bracht Aiax 0p 0-1 had ge
VerdediaJZan Cruyff dook achter dri<
door p- 0p er
,««pk Groot
krach^'-D^lman Viktor, wiens
draaide ,Uro°t voor het doel ge
bote krant,Jn' .Doelman Viktor, wiens
8:neI reagpbg' m bet onwezenlijk
^'•Ogertonnp611' kon nog iuist een paar
2ag deze to t6gen de bal krijgen en
doolit-- twinticr rpntimpfpr VOOF
In
—cuiir, twintig centimeter voor
-h_lst® kanS'>Vi?rthuPPeIen'" Een ge*
i"n «ornwe,, zeg nee- Johan Cruyff
0 de baan n'et meer doen dan zich
verv0| Van de voorzet werpen
zou S- maar af te wachten
P'Ipakken. Johan Cruyff
«aan »«cci muc»*
hn VBrvoi[,„:in de voorzet werpen
m het zou Paaar af te wachten
£afkts haIj)''Pakken. Johan Cruyff
j?ut- Hij hin p ecbter een grote
et verhaa, g een mooi verhaal op.
ri &ar de an de keeper, die altijd
»are woord„ ere hoek valt. Met an-
,arOeliii, er>: Cruyff zou bewust een
k n«»jk Cruyff zou bewust eer
w«gine hte kopbal als achiin'
u bebben losgelafen* Dat
in n. 0,Jdt echt.pr tpvens in, dat
v^rh
'{°ban echter tevens in. dat
ve OiOmpT,! het er op het beslissen-
b'l heeft Van de wedstrijd lelijk
Punt Van ten liggen. Het ene doel-
Zlin CiStCru*« zou dan twee keer
te01®
1,. docln, VlJiK.,. wei Kin..
ikhgjjjPonten zijn wat meer werke-
0rier6t' bunnen daardoor ook wat
,.a" Wr worden benaderd. Drie er-
°rden n«n bovendien over één kam
v°'g Va5escboren. Ze waren het ge-
Y.«rdedi„. onnodige fouten in Ajax
uk]a gDe drie doelpunten die
iNakt d't dubbele treffen heeft ge-
ik Vnn e vellen een toch wel pbn-
v«h over de defensieve kracht
drie A]ax. Ze hadden namelijk alle
k^et
(Van onze speciale verslaggever)
Aan Dukla's zege van 2-1 valt niet
te tornen. Zij, die beweren, dat die
triomf nauwelijks verdiend was, zui
len overal in die mening gesteund
worden. Kwamen die doelpunten im
mers niet op zeer fortuinlijke wijze
tot stand? Zij zullen óók wijzen op
de blessures van de aanvallers Nu
ninga en Keizer, die voor Ajax na
rust tenslotte té zwaar zouden gaan
wegen. Een objectieve analyse zou
echter ook uitwijzen, dat dit Ajax nog
veel te kort komt. Dit Ajax mist bo
venal ervaring. Dat zei bljvooroeeid
Dukla's aanvoerder Josef Masopust:
„Ajax kan de top bereiken. Maar pas
over enige tijd." Dat zei ook de Duit-
se scheidsrechter Kurt Tschenscner
(die weigerde Cruyff een strafschop
te geven, omdat die „uit pure ver
moeidheid gevallen was"): „Ajax is
te jong. Maar de ploeg heeft toe
komst."
In die opvatting ligt in feite een
compliment besloten. Men kan im
mers iemand moeilijk een gebrék aan
ervaring verwijten? Het is toch geen
schande, dat een ploeg méér dan 22
maanden nodig heeft om zich op te
werken tot de internationale top.' is
het al niet wonderlijk veel, wat fral"
ner Rinus Michels (39) in die periode
heeft bereikt? Want men vergisse zien
niet: Ajax heeft een plaats in de hal
ve finales volledig in handen gehad.
Tegen een Dukla, dat óók voor Tsje
chische begrippen vaak voortreffelijk
voetbalde. Een voorsprong van 1-0
met nog 25 minuten te spelen. Een
voorsprong, die na het gelijke spel
van 1-1 in het eerste duel voldoende
zou zijn geweest.
En toen sloegen de koele militairen
van Dukla toe. Liever gezegd: zij
brachten hun tegenstanders van de
kook. Omdat die tegenstanders hals
starrig weigerden, dót te doen, wat
vrijwel elke andere nationale kampi-
oensploeg wél gedaan zou hebben:
massaal verdedigen. Daórdoor ont
stonden er situaties, zoals Dukla die
graag ziet. Het was na een gebrek
kige defensieve organisatie, dat
Pronk Nedorost op ontoelaatbare wij
ze de pas afsneed. Strunc schoot de
strafschop in. En het was na een se
rie gebrekkige ingrepen, dat Soete-
kouw tenslotte drie minuten voor tijd
de bal in eigen doel werkte.
Er was het drama na afloop. Be
grijpelijk. Er waren er, zoals Van Dui-
venbode en Nuninga, die de teleur-
stelling nauwelijks konden verwerken.
Maar tenslotte betwistte men elkaar
één ding niet: het is ongelooflijk, dat
een voorsprong van 1-0 op een zo
waanzinnig eenvoudige manier werd
prijsgegeven. Zelfs na Dukla's gelijk
maker bleef Ajax komen. En dat, ter
wijl Nuninga en Keizer nauwelijks tot
een sprintje meer in staat waren. Ter
wijl de zekerheid van een derde duel,
dat volgende week in Saarbrücken ge
speeld zou worden, toch te prefere
ren was boven de onzekerheid van
een offensieve instelling. Waarom?
Michels: „Het is niet zo eenvoudig
om te stellen, dat de ploeg had moe
ten verdedigen. Als je je sterker
voelt, zoals Ajax tegen Dukla, wil je
dat uitgedrukt zien. En dan ga je for
ceren. Dat gaat automatisch. De spe
lers zijn geen machines. Als dan een
ploeg toch gelijk komt, denk je: we
zullen ze weer pakken." Soetekouw:
„Hoe leg je een ploeg aan banden,
die denkt méér doelpunten te kunnen
maken?" Muller: „We waren niet te
vreden. De hele ploeg niet. We wil
den gewoon meer. Op zo'n moment
denk je niet aan een beslissingswed
strijd."
De marge van 22 maanden is dus
niet genoeg geweest. Ajax leunt wel
tegen de top aan. Het kan bogen op
twee super-talenten, waarvoor het
zeljs door een Inter of Real Madrid
beniid zal worden: Johan CruyJf (19)
en Piet Keizer (23). Het merkwaar-
fdogen vallen. De eerste
I^Skp' Amsterdam. Dukla's gelïjk-
Rp Daar hebben we het de vori-
dat ,eek al over gehad. Te herhalen,
v°lkomen onnodig werd weg-
door het verslappen van de
Van ht voor Dukla's gevaarlijke uit-
Nekr' 'S in het bestek van deze te"
voldoende. De aandacht gaat
kla "aar de twee doelpunten, die Du-
do gis''eren produceerde. Onbenullige
Zi0>nten. Weggevertjes. Ajax zal
r, dat, als het moment van een
k stige analyse van dit Europese be-
?6r-avontuur daar is, duidelijk moe-
n realiseren. Op de strafschop, waar-
Üit Dukla gisteren op 1-1 kwam, viel
"iets aan te merken. Het wós een
stl'afschop. Pronk, de overtreder, had
echter nooit mogen weggeven. De
fifuatie rechtvaardigde de overtreding
Memaal niet. Het toppunt was ech-
"r de beslissende treffer: een trap
ïa" SoetekouW over zijn doelman
in eigen doel. Een situatie die
rM diisschien nooit meer vooi oe
is ar die desondanks domweg te stom
te op deze manier uitgeschakeld
toefen voor een Europees beker
«fis- Er schuilt veel waars in de
kan g van Henk Groot:
S kt% je misschien nooit weer
DE ENE TREFFER, het
Vooi Unt van Sjaak Swart, dat Ajax
de tweede keer, nu nog wet'"
VÏ?1 van de tegenstander, op wiMt
"ipt t- Onbegrijpelijk Is het, dat A1
s'issp t aangevoeld dat dit het
nc'e moment had moeten zij
«Vp- 0ln heeft de ploeg zich niet dien-
V !ynkomstig gedragen? Waa£
het e«ft Ajax daarna gespeeld, alsof
Pakweg, tegenover Xerxes, Su
dan °f GVAV stond? Begreep Ajax
tieni«t, dat het hier geen competi-
stMedstriJd gold, een competit.ewed-
tben die het toelaat risico s te ne-
de n o^dat er naderhand nog voldoen-
g0, g«Iegenheid is om een verloren
b fe te herstellen? In He Europese
Seint dstrijden is dat anders Daar
otldt het devies: nu of nooit; buigen
Wa mentale fout. Een wat ijdel Ajax
t>UnttWet tevreden met het ene doel-
thirti en wHde meer. Inplaats van on
af (Cehijk de toegang naar zijn doe
«en grendelen, ging het loeren op
hehk eede doelpunt. Moedig? Lef
dersfen? Welnee, Ajax wilde het on-
or> rie uit de kan. Het kreeg het lid
de neus.
(Van onze speciale verslaggever) j
PRAAG. 9 maart Terwijl de]
Bredase Ere-divisieclub NAC zich
beraadt over de maatregelen tegen
haar sterspeler Frans Bouwmeester,
zat deze als zeer aandachtig toe
schouwer op de tribunes van het
julieska-stadion bij het Europese
bekerduel Dukla-Ajax. Bouwmeester
heeft zichzelf een weekje vakantie
gegund. „Ook al ben je semi-prof-
voetballer, dan heb je nu en dan een
verzetje nodig".
Zoals bekend verdween Bouwmees
ter vorige week plotseling uit Breda.
NAC verweet hem, dat hij geen be
richt van verhindering stuurde voor
de wedstrijd van de reserves, waar
voor de club hem had opgesteld.
Bouwmeester: „Ik Ia® donderdag
avond uit de krant, dat ik was opge
steld. Maar officieel heb ik niets ge
hoord". Bouwmeester genoot met vol
le teugen van de sfeer, die Europese
bekerduels met zich mee plegen te
brengen. Hij maakte zelf deel uit van
Feijenoords topelf, die enkele jaren
geleden geschiedenis schreef in de
wedstrijden tegen Vasas, Reims, Ben-
fica en Real Madrid.
Een vergelijking tussen Ajax en het
Feijenoord van nu: „Ik geloof, dat de
ploegen elkaar weinig ontlopen.
Feijenoord had destijds eep betere
1 verdediging. De voorhoede van Ajax
daarentegen is geweldig. Bovendien is
er een verschil in mentaliteit. Ajax
is zich veel meer van zijn kracht be
wust, dan Feijenoord toen".
Overigens heeft Praag op niet on-
sympatieke wijze wraak genomen op
de duizenden Nederlanders. Vóór de
wedstrijd had het rood-en-wit het hart
van de stad gedomineerd. Na de 2-1
kropen de Tsjechen uit hun schulp.
Het stond overal: op de straten, te-
gen muren en zelfs op rekeningen
DuklaAjax 2-1. Was dat enthousias
me niet in tegenstelling tot de 8ere-
serveerdheid, die Praag ten opzichte
van Dukla in acht neemt? Waarschijn
lijk niet. Dukla vertegenwoordigde te
gen Ajax niet het weinig geliefde le
ger, maar de natie. En daarvoor wa
ren er wel enkele duizenden van de
miljoen Pragers bereid zich de kelen
schor te schreeuwen. Bovendien werk
te het opwindende score-verloop geest
drift in de hand.
Niettemin schijnen Tsjechen spor-
tieve successen snel te kunnen relati-
veren. De pelotons soldaten, die later
van het Julieska-stadion naar de ka
zernes werden afgemarcheerd, maak
ten allerminst een uitgelaten indruk.
Onder hen zijn er velen in hun hart
niet gebonden aan Dukla. Zoals ge
meen soldaat Jan Kares. Hij juichte
AAV hii de doelpunten van Dukla. Hij
droeg óók een vlaggetje in de bruin-
goude kleuren. Maar later nam hij
ons mee, naar een stil plekje op het
terrein. Lacnend liet hij het Dukla-
speldje op de revers van zijn militai
re uniform zien. Met de woorden
„nieks goet", draaide hij de revers
vervolgens om. Op de achterkant
prijkten drie speldjes van Sparta
Praag...
De Ajacieden hebben zich dat, met
uitzondering misschien van enkelen,
niet gerealiseerd. In plaats van een
in allerijl opgetrokken muur van ver
dedigers, zagen 20.000 toeschouwers
met verbazing hoe Ajax blééf aanval
len. Ajax wilde méér. Cruyff miste
een kans, zoals hij er dit seizoen nog
maar weinig onbenut heeft gelaten
f
(Van onze speciale verslaggever)
PRAAG, 9 maart Sjaak Swart
torste gisteravond dubbel leed. Zelf
moest hij de narigheid van de ne-
derlaag tegen Dukla wegbijten. Tege
lijkertijd huilde op zijn schouder zijn
echtgenote haar verdriet uit. Bijna op
hetzelfde moment glom Johan Cruyff
van trots. Josef Masopust, erkende
ster van Dukla's voetbalelftal, speler
van wereldfaam, haalde Ajax' negen
tienjarige middenvoor uit het gezel
schap van zijn ploeggenoten. Maso
pust had Cruyff gekozen als de te
genstander met wie hij het liefst wil
de poseren voor een exclusieve foto
T°°T Tsjechische sportdagblad.
Onderwijl duurde de nu al enige uren
au rende discussie onverminderd he
vig voort. Onderwerp: toie onder ons
kan baasje spelen?
Ziedaar het
weg olweer van het voetbalstadion-
achter-de-kazerne, ondergedompeld in
wat de skiërs zouden noemen après-
voetbal. Diep weggezakt in de fau
teuils van het ter gelegenheid van het
bezoek van Khroesjtsjev aan Praag
gebouwde Jalta-hotel nippend aan jus
d'oranje of... wodka, genietend van cu
linaire wondertjes als dieprode ge
rookte zalm, tegen het gehemelte
smeltende kaviaar of nog meer dorst
oproepende ansjovis.
Sjaak Swart werkte de depressie,
waaraan de door dagen van hoogspan
ning geteisterde echtgenote ten prooi
gevallen was, ervaren weg. Uren had
zij in de doolhof van de nooit eens
in een rechte lijn lopende straten van
Praags binnenstad gezwoegd om de
vijf bussen vullende privé-supporters
van haar echtgenoot tijdig in het sta
dion te loodsen en van toegangskaar
ten te voorzien. Op vijftien na, die
hulpeloos verdwaald bleken, lukte dat
Ze vertelde het tussen twee huilbuien
beeld van Ajax, ver
van het voetbalstadion
door. Ze zei ook: „Pas toen jij dat
doelpunt maakte, voelde ik me opge
lucht. Juist, omdat jij het doelpunt
maakte". Maar toen kwam de neder
laag. Alle narigheid keerde terug.
„Zullen die vijftien niet verschrikke
lijk boos zijn' Jo™ supporters!
Sjaak Swart zei: „Niks van aantrek
ken. Ik kan ook wel grienen. Ik doe
het toch ook niet!"
Hoe verwerkte intussen Ajax de ne
derlaag? Keek het, uren na de strijd,
al wat minder opgewonden op het du
el terug? Niet helemaal. Men zocht
naar een steunpunt. Maar hoe viel
er troost te putten uit zo'n nederlaag?
Josef Masopust, de ervaren rot, had
het helemaal bij het rechte eind toen
hij temidden van Ajacieden verklaar
de, dat hij geen enkele tegenstander
zo'n nederlaag gunde. „Een strafschop
en een bal in eigen doel; niets is
verschrikkelijker. Geloof me", zei Ma
sopust voor de zoveelste keer, „ik sta
hier niet te vleien als ik zeg, dat ik
bewondering heb voor Ajax. Die ploeg
staat aan het begin van zijn interna
tionale carrière. Over twee jaar zal
men zien hoe sterk dit nog jonge elf
tal is. De voorhoede is van grote
klasse. De twee van het middenveld
zijn sterk. Slechts de verdediging moet
beter georganiseerd worden. Een
kwestie van routine en Ajax hoort bij
de topclubs van Europa. De routine,
die ons deze keer heeft gered".
Routine. „Ik ben het zat", reageer
de Henk Groot. Begrijpelijk voor een
speler vap achtentwintig Jaar> a
zes seizoenen meeloopt in het im -
nationale voetbal, die dat al zo v
na nederlagen te horen kreeg,
toch, de routine, beter gezegd het ge
mis aan routine, bleef het ond rp
van gesprek bij .de Ajacieden Piet
Keizer zei, en hij werd ^aa van
delijk bijgevallen: „We zuil
Inter Milaan moeten leren, dat een
voorsprong van 1-0 v°Id0?"t navair-
Daar draaide het om bij het nakaar
ten. Naarmate de dvoml
des te heviger werd de z-lrkritiek.
Het ging allemaal over het thema,
dat een ploeg de veerkracht maeI
hebben na een voorsprong van 1-0
ogenblikkelijk van tactiek te veran-
rilren en de tegenstander uit te dagen
zonder deze ruimte tot spelopbouw te
geven. En iedereen zei tegen leder-
7o hadden we het ook moeten
"waarom deden we het dan
niet?"
rebrek aan discipline dan? Ja en
nee was het antwoord. „Te veel spe
lers' zijn zich kennelijk nog met be
wust van de waarde van een voor-
«Drong. In hun speelsheid vergeten ze,
Hat er geen enkel risico mag worden
genomen. Toch zal het er in geha
merd moeten worden. De NetierMnd-
se competitie ten spijt. Want ook dat
werkt funest. We zijn te sterk voor
de Nederlandse competitie. Een jaar
geleden begonnen we elke wedstrijd
met de opdracht: eerst de tegenstan
der geen kans geven, daarna pas
naar je eigen kansen kijken. Nu zijn
we al zover, dat we bijna elke wea-
strijd in de aanval gaan. We over"
drijven zelfs zó, dat we de waarde
van een voorsprong helemaal verge
ten. We zijn soms idioten. We staan
met 1-0 voor tegen Sparta en PgV
en we blijven, aanvallen. We ver
liezen daardoor die wedstrijden. Heb
ben we er vervolgens wat van ge
leerd? Dwazen als we zijn, doen we
tegen Dukla, stel je voor, tegen Du
kla!, hetzelfde. Waar is m het veld
de aanvoerder, die dan mgriJPt en
commandeert?" De verdediging ver
wijt het de aanval en omgekeerd.
Was dat laatste een verwijt aan
Gert Bals? Toch niet. Bals had het
gevaar echt wel gezien. Hij liep zelfs
af en toe tot de rand van het straf
schopgebied om commandos te ge
ven Men reageerde echter nauwelijks.
Gert Balt zei: „Ik heb me schor ge
schreeuwd. Ze luisterden niet Rinus
Michels zou dat toch moeten opvan
gen HoeLaat in de avond, toen hij
de 'teleurstelling had weggeslikt, zei
Ajax' coach bikkelhard: „Twee woor
den van de aanvoerder moeten vol
doende zijn. Ze zullen het tóch moe
ten leren". Intussen zeiden vele Aja
cieden tegen elkaar: „Geef ons de
aanvoerder op het middenveld." Ver
volgens keken ze rond in eigen kring
en verzuchtten: „Maar wie?" Rinus
Michels zal toch nog eens goed moe
ten nadenken. Een doelman staat in
een te geïsoleerde positie om echt
aanvoerder te kunnen zijn.
R.v.d.H.
dige en voor Dukla waarschijnlijk zeer
fortuinlijke verschijnsel deed zich
voor, dat beide spelers in de wed
strijden tegen Dukla eenmaal zeer
goed en eenmaal zeer matig speel
den. In Amsterdam was Cruyff on
houdbaar in Praag deed Keizer een
uur lang wat hij wilde. Het was in
siders bekend, dat het Keizer niet
lekker zat, dat hij in de eerste ont
moeting niet draaide. Hij had wél een
geldig motief: ..Ik kreeg te weinig
speelbare ballen."
In Praag was dat anders. Hoewel
ook nu Klaas Nuninga, door zorgen
rond het aanstaande vaderschap waar
schijnlijk te veel afgeleid, allerminst
ae ideale schakelspeler bleek. Rechts
achter Cmarada herkende Keizer niet
meer. Op weergaloze wijze zette Kei
zer tegenstanders op het verkeerde
been. Voortdurend in beweging bracht
hij zijn medespelers herhaaldelijk in
ideale posities. Vlak na rust werd net
Cmarada te gortig. Als een waanzin
nige soms schopte 'hij naar de benen
van Keizer, Nuninga en Muller. Kei
zer: „Het leek wel of hij in de rust
opdracht had gekregen. Hoe anders
te verklaren, dat Cmarada ander
halve wedstrijd volkomen correct
speelt en plotseling enorm gemene
dingen begint uit te halen?"
De aan de linkervoet geblesseerd
geraakte Keizer dus Ajax' uitblinker.
Ook Swar, Bals en Suurbier impo
neerden. Swart had bovendien da
verdienste de enige treffer te maken.
Ook hijm engde zich in het koor der
niet-begrijpenden: „Ik dacht op een
gegeven ogenblik: laten ze mij maar
in die achterhoede gooien." Was het
voldoende geweest om Dukla van zich
af te houden? Dukla, dat in ieder ge
val sneller speelde dan in Amster
dam. Trainer Musil, die als enige wij
ziging de tegenvallende Brumovsky in
plaats voor Zlocha liet spelen: „Wij
hebben beide wedstrijden gespeeld, zo
als wij dat hebben afgesproken. In
Amsterdam sterk veraeaigend
hier in Praag minder sterk, maar
toch altijd zo, dat de defensie geen
ogenblik verwaarloosd werd. We
speelden vanuit een permanent ge
sloten verdediging. En daarbij: we
hebben natuurlijk geluk gehad. Hoe
wel ik zelfs na die 0-1 niet gewan
hoopt heb. We hadden immérs nog 25
minuten over."
Ook Masopust had ha Swarts doel
punt nog in de mogelijkheden ge
loofd. „Ik ben toen naar Cadek ge
gaan en heb gezegd: nu moeten wij
als oudsten laten zien dat het nog
kan. Ik ben overigens niet zo vol
daan over de manier waarop. Hoe
wel ik de voorhoede van Ajax veel
beter vind dan de verdediging, moet
ik eerlijk zeggen, dat ze ons met een
heel klein beetje geluk in bedwang
hadden gehouden." Dat kleine beetje
geluk. Ook dat is een thema, dat bij
Ajax de laatste weken herhaaldelijk
te sprake komt. Muller: „Het is de
laatste weken steeds mis. Ongelukki
ge doelpunten tegen. De scheidsrech
ter tegen. Dat komt ervan als je de
favoriet bent."
Rest voorlopig de competitie. Hoe
vangt Ajax de klap op? Is de ploeg
opgelucht, nu de enorme spanningen
rond een Europees bekerfenomeen
geweken zijn? Michels kon er „geen
zinnig woord over zeggen". Keizer
óók niet, maar hij dacht, „dat we niet
slechter zullen gaan voetballen." Mul
ler: „We krijgen het heel zwaar,
maar een terugslag krijgen we niet,"
Over drie dagen wacht het duel tegen
DOS. Het begin van een nieuwe pe
riode van glorie?
ADVERTENTIE
Frisse
adem
steeds goed
gezelschap
