g
Indonesië
bouwt op
FRAAIE MAAR LEGE HOOFDSTAD
v.' r 4
il
PRESIDENT - SLECHTS IN NAAM
GEKOZEN
gezonde nachtrust
verkwikt ontwaken
IMAL3
drinken
Democratie in Vietnam
maakt vorderingen
BEGROETING IN HET GIPS
pthweppes
•A'v
g
Drie jaar geëist
voor 18 inbraken
door c. h. schaap
--lil
i
Bata verweert zich
tegen Antilliaanse
verwijten
DE TIJD
WOENSDAG' 29 MAART 1967
V K - V ï-1 r npS-li! 1 *'L,
rt...
SWai
Brasilia, de door architect Oscar Niemeyer gecreëerde nieuwe, maar nog steeds goeddeels verlaten hoofdstad van Brazilië.
BRASILIA, maart.
IN NAAM heeft Brazilië, het
grootste en belangrijkste land van
Zuid-Amerika, thans een „geko
zen president". De 64-jarige
maarschalk Arturo da Costa e
Silva, die op 15 maart zijn ambt
F
JANIO QUADROS
acht maanden
CASTELLO BRANCO
drie jaar
JOAO GOULART
anderhalf Jaar
officieel aanvaardde, werd vorig
jaar 3 oktober reeds „gekozen"
door de volksvertegenwoordi
ging. Er was echter geen sprake
van een vrije keuze voor de Bra
ziliaanse parlementariërs, want
Da Costa was de enige kandidaat
en alle werkelijke opposanten van
het militaire regiem waren reeds
lang uit het parlement verwij
derd en van hun politieke rech
ten beroofd.
SYMPATHIE
UITVERKOREN
JAN GLISSEN/ AR
ADVERTENTIE
Vice-president Humphrey van de Verenigde Staten heeft dinsdag
middag een kort bezoek gebracht aan de Amerikaanse ambassade.
Onder het personeel trof Humphrey een lotgenotemej. M. Stieglis,
die net als de vice-president met een stevige huls van gips om de
rechterpols loopt.
ADVERTENTIE
Sportief....
elegant.,
gedistingeerd
de sfeer waarin
Schweppes
thuishoort
1
karn /^ZETTEN van president Soe-
Voi 0 lleeft in Indonesië minder ge-
ia ®en.Behad dan gevreesd werd. Het
tejt g gebleven in het land en het
sidp Soekarno nu niet langer pre-
v0Dt" 's' maar dat Soeharto het land
ge6rtaan als waarnemend-president re-
overn' is algemeen geaccepteerd. De
VjjzganS heeft overigens op tactische
fc' beslag gekregen: Soekarno
(dle ontdaan van zijn bevoegdheden
hiet °p Soebarto overgingen), maar
tr0, Van de titel president. Het is
valVe.ns de enige die hem rest, want
ïtev Z|n andere („Grote Leider van de
°Iutie" e.d.) is hij wel beroofd.
aanhangen, van Soekarno lijken
ben ,ri ^eze situatie geschikt te heb-
te en °ok van hemzelf hoort men
tstreeks niets meer.
d}^.eaeraal Soeharto heeft in een ra-
vaneae min of meer ter verklaring
Soekarno's afzetting ook nog eens
ï0M®zen op diens achteruitgaande ge-
leg d. wat niet wegnam dat het
r bem de laatste keer niet op de
of jru'kelijke wijze in een helikopter
Ve axe auto van Bogor naar Djakarta
biet °erde' maar in een jeep. Het lijkt
flin, oawaars°hijnlijk dat men hem eens
Tv k heeft laten póelen, hoe slecht die
y,a in de afgelopen jaren pan ver
pozing is geworden.
p0 Veral in Indonesië wordt ook het
van ret van president Soekarno ver-
t0 ®en door dat van generaal Soehar-
tèn *a* van Plaatsen trekken groe-
j, i°ngelui de openbare gebouwen en
v.,(;Hiculiere huizen af om daar met ge-
g d de nog aanwezige portretten van
Jav te verwijderen. In Midden-
a> van oudsher een gebied waar
tlijj? extra op Soekarno gesteld was,
ty x beeft laten voelen, hoe slecht die
bof afgelopen jaren van ver-
Va en' Hij vreest kennelijk toespitsing
de tegenstellingen.
v®°EKARNO'S PALEIS in Djakarta
the rilen gaan gebruiken als parle-
ki dtsgebouw, en door de reisbeper-
hii 8e.n die hem opgelegd zijn, komt
biet meer in zijn paleizen in Tji-
fcsf133 en op Bali. Rest hem nog het
^°®is in Bogor (Buitenzorg), waar hij
<bt met zijn tweede echtgenote Har-
jj Zijn eerste, Fatmawati, heeft zich
ds lang van Soekarno gedistan-
<5on r^' al ziin ze niet °fficieel geschei-
Ve en zijn derde, Ratna Dewi Sari,
in Japan. Maar met Hartini
ft hij kennelijk nog geen problemen.
e Indonesische kranten gaan intus-
ba] Voort met het publiceren van ver-
ho en over bet privéleven van Soekar-
t(jwaarin vrouwen en vriendinnen al-
q0. een grote rol gespeeld hebben,
bist Zbn r°f bij de mislukte commu
te t'sche staatsgreep van 30 septem-
y, - 1965 blijft een dankbaar onder-
Hit de verklaringen van getul-
b- bij de processen tegen dr. Soe-
0 bdrio, Omar Dhani en Soepardjo, en
jjk uit verklaringen van de generaals
baf°etion en Soeharto is nu wel ge-
tjlen dat Soekarno van tevoren dul-
hai® gewaarschuwd voor de op
nden zijnde communistische staats-
8 P' maar dat hij die waarschuwin-
als „communistenfobie" heeft af-
aan. Een voorts dat hij bij de
at®greep zelf een zachtjes ge-
®ar> weinig krachtige houding heeft
8el nomen en ooIc later de maatre-
tr ea tegen de communisten heeft ge-
v cht tegen te houden. In het besluit
»o bet Volkscongres waarbij Soekar-
dit zijn bevoegdheden is ontzet,
dt het indirect bevoordelen van de
ov atsgreep dan ook als een van de
rwegingen genoemd.
d0®r wordt nog veel nagekaart in In-
len esië. De kranten staan vol verhar
sta faet onthullingen over de wantoe-
bden uit het verleden, en intussen
berf1 °°k Processen tegen de deel-
doc> 8 aan de mislukte staatsgreep
ze verschaffen nuttig materiaal,
da„. veel details waren nog niet dul-
l0s Steeds meer gegevens komen
lej^ Alleen de grote communistische
eTs achter de schermen zwijgen:
bun 311 do°d °f gevlucht, of ze houden
Cf jfPond. Het blijft zodoende de vraag
tg^.bdonesië zal kunnen bewijzen dat
lijkt 'i8 achter de staatsgreep zat, al
dit wel waarschijnlijk.
het n, terwijl Indonesië afrekent met
JnetVarleden, houdt het zich ook bezig
Prohi toekomst- Er zijn nog allerlei
lemen op te lossen.
ïljJ?IjCIEND JAAR zullen er verkie-
die„ 11 Behouden worden. Zullen voor-
.b de
tij
door Soekarno verboden par-
t>Si Masjoemi en de socialistische
»pra, w®er toegelaten worden? Er is
Bin™ Van- Maar toch werd een po-
bewe beroprichting van de jeugd-
8adr,0gg^S van d® Masjoemi nog niet
*Corï°0t blijven voor Indonesië ook de
fuid^scha zorgen. Toch is er al een
den T'Jbe stabilisering aan het intre-
V°rmt duidelijkste illustratie daarvan
doua_ de prils van de Amerikaanse
eni„ °P de zwarte markt, die nu al
jpbf^nden in de buurt van de
Van r bgt (bij een officiële koers
ergstf>P; 10°'we* een tsben dat de
''egeri mflatie voorbij is. Ook is de
la^^ng-Soeharto erin geslaagd de
booij- maanden de prijs van de meest
eepVoi X®bjke levensmiddelen en van
dep. dig® textiel vrij stabiel te hou-
be®i ea Indonesiër kan dan nog wel
biaar ^lrLig kopen van zijn salaris,
'"ikt e tijd van waanzinnige inflatie
Wat 0rbii'
de cja aolc voorbij is, is het euvel van
geiope estiene grondoccupatie. De af-
!abdbou iaren zagen talloze kleine
altion Wers in Indonesië hun grond in
Pahten VaUen van clandestiene occu-
^er<je die opgestookt en geholpen
na' d® r de Harisan Tani Indone-
He communistische boerenbond.
uCcuPati is nu verboden en aan de
ea is een einde gekomen. Zo
in ine landbouwer zijn werk
tig v rUSt verl"ichten. Ook dat is
Heiejd°pc de Indonesische economie,
n? gan»^ wordt de produktie weer
d6t Ssbracht, voor een deel ook
bijven eruSgave van buitenlandse be-
®ar. j;a Unilever, Bata eh Good-
gestreefd wordt naar een
d 6,1 °P d tussen uitgaven en inkom-
»n ®*trav staatabegroting. De tijd van
p ®bhand bganties is voorbij. Langza-
Wea^^dt de toestand in Indo-
tormaal,
,;ippE'E.
iiiiiiijii
^,35 Si
Dictatuur is in Brazilië
onhandig gecamoufleerd
De politieke ontwikkelingen van de
laatste jaren in Brazilië, zijn voor
een buitenstaander nogal moeilijk te
begrijpen. Te meer omdat de bericht
geving meestal tot ons komt via in
hoofdzaak Noordamerikaanse persbu
reaus, zakenlieden en Nederlandse mis
sionarissen, van welke laatsten het
land er een dikke duizend telt. Drie
geheel verschillende groepen, die ech
ter in grote lijnen een zeker accent
in de beoordeling van de huidige po
litieke verhoudingen In Brazilië ge
meen hebben. Zij waarderen alle drie
vooral de orde die het huidige regime
tot stand heeft gebracht.
De laatste tien jaren geven in Bra
zilië een opmerkelijke versnelling in
de ontwikkelingen te zien. De reus, die
zo groot is als geheel Europa, wordt
wakker. De tijd dat de „kolonels"
(groot-grondbezitters die nagenoeg het
gehele leven van een streek bepalen)
alles te zeggen hebben, nadert zijn
einde. De grote koffie-, cacao- en sui
kerrietcultures, die de economische
ruggegraat van de traditionele Bra
ziliaanse maatschappij vormden, heb
ben de een na de ander een grote
terugslag ondervonden. Er is overpro-
duktie, prijsdaling en nu wreken zich
de verouderde stelsels: men kan niet
gemakkelijk omschakelen.
Er ontstond een vlucht naar de ste
den, zowel van vele arbeiders als van
een deel van het kapitaal. Daaruit
begon zich tamelijk snel een industrie
te ontwikkelen en deze zoog weer zeer
veel zelfverzorgende kleine boeren en
pachters naar de steden. Heel dit pro
ces zette reeds In gedurende de der
tiger jaren en had vóór, ln en na de
Tweede Wereldoorlog al politieke re
percussies onder de president-dicta
tor Getulio Vargas, die voor het eerst
rekening hield met de nieuwe werk-
nemende klasse.
De behoeften stegen echter harder
dan de produktie, e'en crisis die pre
sident Juscelino Kubitschek in de vijf
tiger jaren probeerde te bezweren door
het land verder open te gooien en
vooral ook het grote, nog onontsloten
achterland. Hij zette onder andere de
wegenbouw flink op gang en „schiep"
de nieuwe hoofdstad Brasilia, zoals hij
het zelf noemde. Het was echter alle
maal tamelijk wild werk, dat voor
namelijk rekende op de overdaad aan
nog ongeëxploiteerde bronnen. Infla
tie en corruptie grepen dan ook prompt
op steeds grotere schaal om zich heen.
Waarop Janio Quadros zijn succesvol
le verkiezingscampagne begon met als
symbool een bezem waarmee hij voor
al de corruptie zou opruimen.
Janio was daartoe echter kennelijk
onmachtig. In augustus 1961 trad hij
plotseling af, na een bewind van nog
geen acht maanden. Daarmee begon
de storm pas goed op te zetten. Want
na enig aarzelen van de militaire lei
ders die zich „beschermers van
het Braziliaanse staatsbestel" weten
stemden zij er toch in toe me
de om een dreigende breuk in het le
ger te voorkomen dat vice-presi
dent Joóo Goulart het presidentschap
op zich zou nemen. Zij het dat zij
hem de traditionele macht van een
Braziliaanse president trachtten te
ontnemen, door naast hem een rege
ring onder leiding van een minister
president te stellen, wier beleid het
vertrouwen van het parlement zou be
hoeven. Want zij vreesden de „link
se" neigingen van Goulart, die leider
was van een soort Braziliaanse Par
tij van de Arbeid.
Goulart zelf een groot veebezit-
ter, duidelijk ook een groot opportu
nist, maar met een zekere feeling
voor de revolutionaire hervormingen
die noodzakelijk worden leek hen
echter te slim af te zijn. Na ander
half jaar regeren wist hij een refe
rendum te laten houden, dat zich uit
sprak voor afschaffing van de parle
mentaire regering en het hem toeken
nen van de volle presidentiële macht.
Een goed jaar later wilde hij opnieuw
een peblisciet laten beslissen: of er een
ingrijpende landhervorming zou komen
en of de twintig miljoen anafalbete
volwassenen van Brazilië kiesrecht zou
den krijgen. Dit keer echter grepen zijn
vele tegenstanders onder leiding van
een groot en belangrijk deel van het le
ger in, joegen hem eind maart 1964
op de vlucht naar Uruguay en zet
ten maarschalk Castello Branco op
zijn plaats.
DEZE „REVOLUTIE" zoals ze
zichzelf noemde genoot aanvanke
lijk veel sympathie in alle invloedrijke
kringen van Brazilië, zoals de mees
te politici, grondbezitters, clerus, In
dustriëlen en zakenmensen, die allen
bang waren door de linkse stroming
van Goulart hun voorrechten te zullen
verliezen. Castello Branco en de zij
nen hebben echter in de loop van de
laatste drie jaar van vele aanvanke
lijke medestanders felle tegenstanders
weten te maken. De bekende toenma
lige gouverneur van Guanabara (Rio
de Janeiro en omgeving), Carlos La-
cerda bijvoorbeeld, die drie jaar ge
leden een rondreis door Europa maak
te om de „revolutie" te verdedigen,
leeft nu als een door diezelfde revo
lutie uitgestoten banneling in Madrid.
De „revolutie" zou vooral de demo
cratie herstellen; daarvoor vond ze het
echter nodig steeds meer invloedrijke
Brazilianen, die haar te onafhankelijk
waren, van hun politieke rechten te
beroven en hen op de vlucht naar
het buitenland te jagen. Daartoe be
hoorde niet alleen ex-president Jusce
lino Kubitschek, maar ook vele knap
pe koppen als Josué de Castry Celso
Furtado, Paulo Freire en natuurlijk ook
echte en vermeende communisten als
Francsco Julióo en Muguel Arraes.
Hier moet echter onmiddellijk aan
toegevoegd worden dat ook grote cor
rupte mannen, zoals de gouverneur
van SAo Paulo, Adhemar de Barros,
gewipt werden. Het doel was alle
kwalen te elimineren: de inflatie, de
corruptie en vooral ook het communis
me. Natuurlijk mondde dat uit in
wreedheden en onrechtvaardigheden van
het veel te veel macht krijgende le
ger, in het volkomen lam leggen van
de vakbeweging, strijd met de studen
ten, vergaande staatsheerschappij en
steeds verdere Inkrimping van politie
ke vrijheden.
De „successen", die hier tegenover
staan zijn niet groot. De corruptie
mag dan al wat ingedamd zijn, maar
daar staat tegenover dat in het leger
de salarissen vaak exorbitant zijn
verhoogd. De inflatie is ook aanmer
kelijk terug gedrongen, maar toch be
droeg de geldontwaarding vorig jaar
nog ongeveer 50 pet. Terwijl dat ge
deeltelijke succes, evenals de grotere
economische stabiliteit, alleen kon wor
den verkregen door het bevriezen der
lonen (ondanks stijgende prijzen), het
verhogen der indirecte belastingen en
wat ook heel belangrijk is veel
steun en sympathie van de Noord
amerikaanse regering en zakenwereld,
die weer enorm veel geld in Brazilië
heeft gepompt.
Om de groeiende weerstanden te
gen al dergelijke impopulaire maat
regelen te drukken heeft Castello Bran
co ook alle politieke partijen opgehe
ven (uiteraard onder het mom van
de inderdaad noodzakelijke politieke
hervormingen en zelfs vele congresle
den van hun politieke rechten beroofd.
Wel werden er vrije verkiezingen, on
der andere voor gouverneurs gehouden,
maar vele kandidaten werden tevoren
onverkiesbaar verklaard.
Natuurlijk mag bij alle kritiek op
het huidige bewind niet uit het oog
worden verloren dat het tevoren ook
alles behalve koek en el was. Het ré-
gime-Goulart bijvoorbeeld hanteerde
volop politieke terreur en demagogie
en deze waren weer een reaktie op
de politiek die de stemmen eenvoudig
koopt of ze van de ondergeschikten
eist. Er moet in Brazilië wel degelijk
iets gebeuren om de steeds groter
wordende problemen tot oplossing te
brengen, die vooral een gevolg zijn van
een onevenwichtige economische groei
en het daarnaast voortbestaan van gro
te armoede, uitbuiting en onwetend
heid op alle terreinen. Daarom genoot
de „revolutie" vooral veel sympathie
van vooral diegenen die wars zijn van
sterk-revolutionaire oplossingen in de
geijkte betekenis van dat woord, zo
als het grootste deel van de zakenlie
den en de clerus en de grote eh klei
ne bezitters.
Het grootste deel van de werkne
mers daarentegen stond vrijwel vanaf
het begin met zeer veel reserve te
genover de „revolutie". Van één kant
waren vooral de eenvoudigsten en re
delijksten onder hen blij dat er een
eind was gemaakt aan de sfeer van
agitatie die de laatste malnden van
het régime-Goulart kenmerkten: de ge
wone Braziliaanse mens houdt niet van
vechten en scherpe verhoudingen; hij
wil liefst alles ln der minne schikken.
Maar aan de andere kant zagen ze
wel dat juist hun bonden het moesten
ontgelden, de werkgevers weer auto
ritairder werden en ook hun levens
omstandigheden snel verslechterden
want de economische sanering zo
als dat heette begon vooral van
hun ruggen te snijden. Maar door de
autoritaire wijze waarop het régime
allerlei „hervormingen" probeerde door
te voeren, kreeg het ook steeds meer
tegenstanders in andere kringen en ver
vreemdde het zich geheel van het
volk.
DE NIEUWE PRESIDENT kan aan
dit alles stellig niets veranderen. Maar-
Schalk da Costa e Silva behoort tot
de kern van „revolutionaire" leiders
die Castello Branco trouw zijn geble
ven. Hij voerde de legers aan, die
president Goulart verdreven en hij was
tot aan zijn uitverkiezing tot „kroon
prins" Branco's minister van defensie.
En ongetwijfeld heeft Branco hem ook
uitverkoren omdat hij meent dat hij
zijn politiek zal voortzetten. En mocht
hij dat niet doen: Branco heeft zó
veel hem sympathieke personen in het
leger op hoge posten gezet, dat hij
opnieuw kan ingrijpen.
Toch robeerde Branco steeds een
schijn van democratie op te houden.
Mede daarom stond hij een beperkte
mate van oppositie in het congres toe.
Deze oppositie die zich heeft moe
ten verenigen in de enige toegestane
n iet-regeringspartij onthield zich
bij de presidentsverkiezingen van stem
ming. Haar woordvoerders verklaar
den dat de democratie hier met voe
ten werd getreden. Maar het regime
zegt dat juist het feit dat dit zo open
lijk gezegd kan worden het bewijs is
dat er geen dictatuur heerst. De hui
dige toestand in Brazilië lijkt echter
meer op dictatuur dan op democratie.
een Zwitsers natuurprodukt
versterkend moutvoedsel
(Van onze correspondent)
DEN HAAG, 29 maart De belang
rijkste zaken, die de vice-president der
Verenigde Staten Humphrey gisteren
in Den Haag met de regering bespro
ken heeft, waren de Kennedyronde,
het ontwerp van het non proliferatie
verdrag en vragen rond de oorlog in
Vietnam.
Over de Kennedyronde kwam zeer
snel overeenstemming tot stand, want
Nederland hecht zeer veel aan hét wel
slagen daarvan. Minister Luns toonde
een voorzichtig optimisme na de jong
ste vergadering in Brussel. Hij hoopte
dat de besprekingen rond 30 april kun
nen worden beëindigd. Vice-president
Humphrey heeft er nog eens op ge
wezen, dat de 30ste juni de bevoegd
heid van de Amerikaanse regering op
dit stuk afloopt en dat het verkrijgen
van een verlenging daarvan hem hoogst
moeilijk leek, zo niet uitgesloten.
Van het ontwerpverdrag om de sprei
ding van kernwapens tegen te gaan
is de controle het knelpunt. In Genève,
de eerste plaats die Humphrey op zijn
Europese reis aandeed, had de Ame
rikaanse ambassadeur Foster hem ge-
informeerd over de lopende onderhan
delingen, waarna hij op een perscon
ferentie verklaarde, dat de Verenigde
Staten aan 't verdrag, de hoogste voor
rang gaven. Het Nederlandse standpunt
bleek gedurende de besprekingen in
Den Haag zeer positief ten gunste van
dit verdrag.
Tijdens Humphrey's bezoek werd hem
nog een overzicht gegeven van de lij
nen, die Nederland volgt in de Euro
pese politiek. Humphrey heeft voorts
de grote waardering der Verenigde
Staten geuit over de regeling, die Ne
derland trof met Indonesië. Een rege
ling dia praktisch neerkwam op de
kwijtschelding der Indonesische schul
den. De Amerikaanse regering bleek
vertrouwen te hebben in de huidige
Indonesische regering en dat land alle
kansen te willen geven om er bovenop
te komen. De Amerikaanse vice-presi
dent ontkende tenslotte met alle kracht,
dat Amerika van plan zou zijn om zijn
hulp aan de ontwikkelingslanden stop te
zetten of ook maar te verminderen
als de Europese staten aan die hulp
financieel niet wensen deel te nemen.
Van de oorlog in Vietnam heeft Hum
phrey alle aspecten uiteengezet. De con
solidatie en de democratisering tn
Zuid-Vietnam bewegen zich in de goede
richting, meende hij en ten aanzien
van de militaire situatie toonde hij zich
gematigd optimistisch. De aanbiedin
gen van president Johnson om op ba
sis van wederkerigheid tot desescala-
tion", tot een geleidelijke vermindering
van de strijd te komen, zijn nog steeds
van kracht, dit tegen de interpretatie
van Rusland in. De grote teleurstel
ling der Verenigde Staten is, dat Hanoi
niet wenst in te gaan op voorstellen
der Verenigde Staten noch op die van
de secretaris-generaal derVerenigde
Naties. Binnenkort zullen de Verenigde
Staten alle vredesvoorstellen en bemid
delingspogingen, die van welke zijde
ook gedaan zijn, op papier brengen.
De Amerikaanse bombardementen en
hun repercussies hebben een apart punt
van het gesprek uitgemaakt.
Amerika blijft volledig trouw aan de
verplichtingen, die uit 't NAVO-verdrag
voortvloeien. Dit beklemtoonde Hum
phrey bijzonder krachtig. De Franse
deuk in het verdrag doet de houding
der Verenigde Staten niet in het minst
veranderen. Humphrey legde voorts de
nadruk op de politike waarde dezer
alliantie en op het belang van de plan
nen, die momenteel door de veertien
landen worden uitgewerkt.
(Van onze correspondent)
BEST, 29 maart In een extra
nummer van het personeelsblad reage
ren de Bata-schoenfabrieken fel op een
televisieuitzending van NCRV's actuali
teitenrubriek, waarin enkele Antilliaan
se arbeiders zich hebben uitgelaten
over hun teleurstellende ervaringen bij
dit bedrijf. Bij de werving op de An
tillen zou het bedrijf de tekomst scho
ner hebben afgeschilderd dan zij in wer
kelijkheid bleek te zijn.
In het extra-nummer vestigt de per
soneelsafdeling er de aandacht op dat
men eerst na ruggespraak met het An-
tillenhuis in Den Haag geweigerd heeft
aan de bewuste uitzending mee te wer
ken. Tezamen met het Antillenhuis
was men van mening dat de samen
stellers van het programma de proble
matiek ,,te negatief" benaderden. Bij
het Antillenhuis had men geïnformeerd
naar een bedrijf, „waar de tewerkstel
ling en opvang van de Antillianen mis
lukt was". Bovendien zou Bata bij het
weerleggen van de verwijten van de
teleurgestelde Antillianen feiten moe
ten noemen, die voor de betrokkenen
niet plezierig waren. De Bata-fabrieken
geven toe dat het opvangen van de
vierentwintig op de Antillen gecontrac
teerde arbeiders vrijwel mislukt is. Zij
wijzen erop met welke zorg men de
jongens heeft trachten te selecteren op
aanpassingsvermogen. Dat het gehele
experiment niet het gewenste resultaat
heeft gehad wijten de Batafabneken
aan de slordige medewerking van het
Antillenhuis en de autoriteiten op de
Antillen zelf.
DEN HAAG, 29 maart Na vijftien
vonnissen, die hem in totaal negen
jaar gevangenisstraf hadden opgele
verd, heeft de offieier van justitie bij
de rechtbank tegen de 49-jarige K. C.
H. uit Den Haag, wegens het plegen
van achttien inbraken met diefstal of
pogingen daartoe drie jaar gevangenis
straf gevorderd met aftrek van het
voorarrest. Het werkterrein van de
verdachte concentreerde zich ln hoofd
zaak tot Den Haag en omgeving, waar
bij geldbedragen en tal van goederen
werden gestolen. Bij een inbraak in
een villa aan de Blauwe Kamerlaan
werden twee kostbare schilderijen ont
vreemd, die later bij een medeplichti
ge van de verdachte ln beslag werden
genomen.
INDIAN TONIC SODA
GINGER ALE (Sweet and Dry)
Schweppes (Genval) Ltd. Nederland
Rlouvratrsat 131 Den Haag Tel. 070-130658
Ut
iff
