&ERICHT AAN KESSLER
Wm
AMERIKAANS VUURWERK VAN KO PRINS
m
Jan
wil|e
üi stul
kaas
uit het
vuistje
DENIS NEVILLE - NU WELVAREND ZAKENMAN - VELT IN ANTWERPEN HARD OORDEEL
5SS&- -
KESSLER NEEMT „MOEILIJKE BESLISSING"
liill
i;
h mm
n
l
wv?zaaoA
Heidenrijk daagt
schermbond uit
in kort geding
mpntt
Dag 17 APRIL 1967
DENIS NEVILLE
KESSLER
ANTWERPEN, 17 april Een
heel korte, felle karakteristiek
over negentig minuten slecht en
rommelig interlandvoetbal kwam
van Denis Neville, de voorganger
van de bondscoach Georg Kessler.
Tegen Rinus Israël zei zakenman
Neville in nuchtere handelster
men: „Deze BelgiëNederland
was geen doelpunt waard. Zelfs
niet het jouwe."
"6Strra" twee
^7 Wubs:
s ^ELijice :J
CVe^ed^!!fe ,V6le manschappen in
6.et tian-° Sing als gevaar dreigde en
j. Nd zicb voor niet dan na bittere
7' t>a- bben geleverd te capitule-
lrfchhetal"°m kreeg Jan Mulder geen
jjC. bewegingsvrijheid van Su-
S,
^T-strip
Sn* Nb
VOL ORANJE
RUUD VAN DEN HENDE
KOOS DE BOER
BH
Ml*
Een triest moment. Eykenbroek vist de door Israïl in het net gekopte bal uit liet doel. Doesburg
lijkt naar de schuldige te zoeken
1U
In het Oakland-stadion van San Francisco is zondag hgt voetbal in Amerika ten doop gehouden met
de wedstrijd tussen de California Clippers en de Pittsburgh Phantoms, het Nederlandse aandeel in
de „wilde" National Professional Soccer League, Het begin verliep stroef; een ruststand van 0-0.
Toen echter kwam er vuurwerk. De California Clippers namen een voorsprong van S-0. Maar voor
t ^TStuk zorgden Ko Prins en zijn ploegmakkers. In zeventien minuten werkten ze de achter
stand volledig weg. Prins vond eindelijk de weg langs doelman Mirko Stojanovic en Momcilo Gavria
(8) van de Clippers.
VOEDZAAM MAK
sa
§2
3
u»
w
n
DE TIJD
e derby was geen doelpunt waard....
(Van onze speciale verslaggever)
Israël de enig overgebleven Feijen-
oorder in Oranje, stond de ontzetting
over de kopbal in eigen doel, de enige
en beslissende treffer in deze 101ste
Derby der lage landen", nog op het
gezicht: ,,lk wou op dat moment dat ik.
geen hoofd had gehad." Tot een nuchte
re analyse was hij niet in staat. .On
begrijpelijk" murmelde hij slechts.
Hans Eykenbroek, voor het eerst in
Oranje de andere helft van het mid-
denblok, stond hem ook buiten het veld
terzijde: ,,Het schot van Puis had een
verraderlijk effect. De bal zakte plot
v ANTWERPEN, 17 april
*pRlETI(JE boodschap voor de
0,hstj'eorS Kessler. Mededeling, af-
P'er Van een belangrijke leveran
cier j» a erLende voetbaltalenten: de
he8^1 WubS' die aan de voetbal-
en j 1 gestaan van Klaas Nunin-
f'bga enan bulder. Omdat Klaas Nu-
°Sen Win Mulder geboren en ge-
f'i'1. v»as ^iCoters en vooral WVV-ers
p L AntW(rngel Wubs gistermiddag in
chtgenote p"stadion van Deurne. Met
r°ertje fj' ^et de ouders, het kleine
aïl Jar,. Mnij en verloofde Johanna
efl en met een bus,vol
1 V-ers, die allemaal het'
vederiiT oud-clubgenoten in hef?
Nj bds elftal nu wel eens van
l(i k nabij wilden" meemaken. Staande
"jlfti "hds elftal nu wel eens
midden van dat groepje, dat
'«rw'>0rPlein van het stadion, napra-
Nga vooral wachtend op Klaas Nu-
abb en Jan Mulder om even een
y Ahe te maken, even wat oude
h;,i noS prille herinneringen op
even te informeren naar we-
iir 7rienden en bekenden, zei
„Dit Nederlands elftal
6Ut''=t niet ver brengen. Dit elftal
Ift
Ctasi °nv°tdoende klasse, variatie,
aSle en
Ah en vooral techniek. Kijk hoe
Ctcl6 n Himst en Stockman op dit
de vee? gemakkelijker de bal
3lder v°et hielden dan welke Neder-
ooV" wie, zoals ondergeteken-
uit Winschoten, ook, zij
°P wat bescheidener niveau,
ïet dana' Ook uit Winschoten, ook, zij
shs i °P wat bescheidener nive
v ai"in gavoetballer bi;> wvv uit
Weet hoe vaak Wubs' wijze
i Vo°rden waarheden zijn ge
jast' Georg Kessler voor de toe-
°aiVep„Veet moed en sterkte moeten
sen.
b,
61 bjiV?etbal vergrijsde heer Wubs
in, t rechte eind heeft, heeft
vingerwijzingen, dat
etacht A BelgiëNederland wel ge-
tleh Toen de strijd begon, stond er
(l°0dsbo g_scb eIftal in het veld, dat
jAauwd was voor de Nederlan-
voe?de zich duidelijk de
de 7. Bet Dep alle hens aan dek
t^C' jj^yderlanders in de aanval gin-
dat°n' a'e beol goed in de gaten
6n niets Jan Mulder meer er-
Sh°1?tdur S Van z'in s'uk brengt dan
U'otigp 6nd in de rug te worden be-
°f te worden beetgepakt.
de uZat' a?s een waakhond, Bohez
V- krep°e^en van Sjaak Swart. Daar-
er Van Heylens. Want, als Hey-
0n '®t was, was er .de reus Bet-
agePolijst en bikkelhard.
Vv.«vrgp V ciii DjaciK (jwaï u.
Ir. heih s Piot Keizer slechts kwasi-
'*tls a va»
7al vERLOOR het Nederlands
VStrÜ"d Wedstriid en de greep op de
Plog:, niet, omdat vanaf het begin
Vi Seen bewegingsvrijheid in
0)7st, zr kreeS- De negatieve uit-
ka Cet '°Wei in de uitslag als wat er
Veld
Veelee
,ep] werd gedemonstreerd,
ijjit Wa-eer bet ^oon van de angst,
'sr? ?_r Was voor de rust Bennie
N'o e'ftaj ee' bij niet de motor van
f te zijn? Is hij het niet, die
omvangrijke actie-radius
de verbindingen tussen
en aanval weet te onder-
n Leipzig nog werd er ge
er zou de vloedgolf van
h? i? en aanval weet te onder-
V,
z'ih ers reeds op het midden
hij de J,gebroken. Maar Muller was
ad eüst niet op het middenveld.
<-'i»e'ijk eb andere taak. Hij moest
rust brengen in het sinds
bij 'gih^^rguio^,,
v'j
Ad
gu'sde en vernieuwde ver-
.NsU' cipk015"' Bij moest rust brengen
»N C'g. htanten Eykenbroek en
Jfi>_ b0l, moest Kemper assiste-
heel de afweerlinie
endien
ri'L>e verdediging moest pot-
t de vier levensgrote, tocht-
kie k eiPzig. Op één ongelukkig
dopj v an Israël de kopbal in
ht "et enige en beslissende
ha, is dat aardig gelukt,
was er zelfs enigszins (let wel:
enigszins; beslist niet helemaal (Kern-
per vooral) sprake van eerherstel.
Maar voor welke prijs!
BENNIE MULLER in de verdedi
ging. Een levensgroot gat op het mid
denveld. Vooral als die verdediging
ook nog blijft „hangen". Wat een ca
deau aan de tegenstander! Wat een
ideaal werkterrein voor een slimme
strateeg als, Jef Jurion, aanvoerder en
architect bij de Belgen. Heeft Kessler
zich wel gerealiseerd, welke on ge
droomde mogelijkheden hij met deze
strategie heeft geboden aan de Bel
gen? Was de rust in de verdediging
hem zoveel waard? Jurion mocht on
gestraft het levensgrote minderwaar
digheidscomplex van de Belgen om
buigen tot koele overheersing. En on
derwijl bleven de Belgen van zich af
bijten als een under-dog. Ze speelden
veel grimmiger dan de Nederlanders,,
zaten veel feller op de bal, tilden in
de duels hun benen niet op. Voor de
Belgen bleef deze interland een pres-
tige-slag. De Nederlanders, de vroeg
opgelopen achterstand ten spijt, za
gen en bleven in de wedstrijd niet
meer zien dan een adempauze tussen
Oost-Duitsland en Hongarije, twee
wedstrijden voor het toernooi om het
Europese kampioenschap.
OVER PRESTIGE gesproken. Het
zat er natuurlijk levensgroot in, dat
Jan Mulder nu niet alleen, zoals we
kelijks bij Anderiecht, ten overstaan
van maar ook tegen de Belgen vuur
werk wilde laten zien. Juist na dat
glorieuze debuut in Leipzig. Kessler
zei eens van Mulder, dat hij Belgi-
scher speelt dan de Belgen; dat hij
daarom voorlopig niet geschikt was
voor het Nederlands elftal. Leipzig be
wees Kesslers ongelijk. Leipzig had
nog een andere uitwerking. Jan Mul
der had meer Oranje bloed in de ade
ren dan welke andere speler van- het
Nederlands elftal. Juist nu. Tegen de
Belgen. Jan Mulder was furieus tij
dens en na de wedstrijd. Hij zei tegen
clubgenoot, nu voor één keer tegen
stander Puis bijzonder onaangename
dingen. Woorden die in de hemel stel
lig niet gebruikt worden. Hij wilde
clubgenoot, nu vaak rechtstreekse te
genspeler Hanon het liefst te lijf gaan.
Hij vroeg geen vrij baan voor het los
sen van een vernietigend schot. Hij
eiste wel door clubgenoten behoorlijk
behandeld te worden. Anderlechts trai
ner Reres heeft deze week wel wat
te lijmen... Maar ook voor het Neder
lands elftal werd Mulder nu een pro
bleem. Hij moest en zou dwars door
de levende muur van verdedigers, die
de Belgen hadden opgetrokken. Hij
zag te langen leste de vrije ploegge
noten eenvoudig niet meer staan. Het
laatste beetje combinatie dat er nog
in Oranje's aanval zat, was toen ver
dwenen.
TOEN HET TENSLOTTE kwart
voor vijf was geworden, stroomden
een dikke zestigduizend toeschouwers
teleurgesteld uit het bijna uitverkoch
te stadion. Nee, ook de Belgen juich
ten niet. De overwinning ten spijt had
het Belgische elftal eveneens een arm
zalige vertoning weggegeven. Wie had
bijvoorbeeld de grote Van Himst ge
zien.' Wie het vaak zo gave positie
spel van Anderiecht? Voor de Beigen
restte slechts de trots op hun onver
zettelijkheid. Arme Georg Kessler.
Zelfs de strijdlust van het Nederlands
elftal kon hij niet roemen. En voor
het eerst was er ook geen Duitse stro
halm. Alles wat er goed is, js Duits,
wil Kessler ons tot vervelens toe laten
geloven. Maar ocharm wat was de
Duitse scheidsrechter Hans-Joachim
Weyland slecht. Dat was eigpnli.jk de
grootste troost van deze BelgiëNe
derland. Eindelijk eens een Duitser,
die ons niet als een spiegel kon wor
den voorgehouden. Dat vinden Neder
landers op gezette tijden nog altijd
prettig.
seling naar beneden. In plaats van vol
op het voorhoofd van Israël te komen
scheerde de bal toen langs zijn haren."
Een ongelukkig doelpunt dus. Maar
ook een ongelukkig moment voor de
Nederlandse verdediging als geheel?
Bondscoach Kessler had aangekondigd
dat in deze interland het accent vooral
zou liggen op de organisatie van de
verdediging onder de druk van welk
tempo dan ook. Na afloop concludeer
de Kessler in .vage bewoordingen die
hij tot lijf-clichè's heeft gemaakt: „We
wilden mooi en goed voetbal spelen.
Al is de uitslag dan voor ons teleurstel
lend, er zijn veel positieve punten. We
leren stee'ds beter op 0 te spelen. Het
debuterende duo Doesburg-Eykenbroek
heeft bovendien rust gebracht in de
verdediging." In die fatale zeventiende
minuut was daarvan in ieder geval
geen sprake. Doesburg, Eykenbroek
Kemper, Israël en Flinkevleugel verke
ken zich lelijk op de op „Oostduitse
manier afzwaaiende voorzet van de
naar rechts afgedwaalde Stockman.
Het als één blok omdraaien naar de op
links onbegrijpelijk vrijgekomen Puis
was paniekerig. Het doelpunt een ver
diende afstraffing.
Daarna is in die verdediging heel wat
minder mis gegaan. Maar of dat een
gevolg was van een positieve benade
ring is de vraag. Ook al omdat de Bel
gische aanvallers, na dé eerste „ken
nismaking" met de resoluut ingrijpen
de Israël en Eykenbroek, directe duels
ontweken. En... omdat Van Himst en
Stockman openlijk ruzie maakten. „Die
Belgen waren bepaald niet sterker
concludeerde Muller na afloop. Maar
waarom dan toch zo vaak zo veel ver
dedigers achter? Was Eykenbroek als
laatste man toch niet autoritair genoeg.
Kesslers uitspraak over de debuteren
de Spartaan: „Ziet u het verschil met
clubvoetbal" zou daarop kunnen dui
den. Muller bekeek het van een andere
kant. „Wij kregen geen tijd om aan te
sluiten" zei hij. ..Elke pass naar voren
kwam regelrecht terug. De aanvallers
lieten zich steeds weer de bal afpak
ken."
De grote klacht van de Nederlanders
was dc harde, droge grasmat of wat
daa/van althans over was. Muller: ,,Je
wist niet wat je had. Wij hebben voort
durend op soppig gras gespeeld en ge
oefend." Maar de Belgen speelden op
hetzelfde veld. Slecht, maar voor
technici niet om over te klagen", zei
Vandenstock. De Belgische spelers
spraken er dan ook niet over, terwijl
de Nederlanders er door van streek
waren gebracht. Het typeerde het ver
schil in mentaliteit, de doorslaggeven
de factor in deze derby. Zelfs' Muller
gaf toe: Wij waren zeker de eerste tien
minuten verrast door' het fanatisme."
Kessler: ,,Ik heb daarvoor gewaar
schuwd. Dit vantevoren zogenaamd
zwakker Belgisch elftal was een moei
lijke tegenstander. Óok de Belgen speel
den te kort en tactisch niet perfect,
maar zij vochten." Kessler zowel als
Muller lieten in het midden of de West-
duitse scheidsrechter Weyland dit fa
natisme vooral in het begin niet te
veel uit de hand had laten lopen.
Kessler had de wedstrijd tegen Hon
garije in het hoofd toen hij over de or
ganisatie van de verdediging sprak. Een
in feite abstract begrip, waarin eigen
mensen zowel als de tegenstanders
slechts nummers zijn. Hoe anders diri
geert de Belgische .keuzeheer" Con
stant Vandenstock. Hij moet naar Po
len voor het Europese bekertoernooi.
In deze voorbereidingswedstrijd had
hij slechts de beschikking over een re
serve-ploeg. Een ploeg die de mentale
steun van een overwinning op het fa
voriete Nederland nodig had.
En dus keek Vandenstock naar de
Nederlanders. Na afloop verried hij zijn
consignes, gegeven op de man af. „Mul
der moest geërgerd worden in de tang
Hanon-Sulon." Dat gebeurde, zij het
niet op een bepaald galante wijze.;
Mulder zelf was des duivels. Op zich-;
zelf, omdat hij zich als „Belgische" Ne-:
derlander niet op de voorgrond had kun-!
nen plaatsen. Vooral echter ook op
Hanon. „Hij heeft me enkele malen
gemeen gepakt. Als ik hem tegenkom,
dan..." Over Mulder waren de menin
gen overigens verdeeld. Nuninga excu
seerde hem: „Wat wil je, als eenzame
voorpost in een team dat niet loopt!
en pijn in de voeten heeft op het harde,
veld." Swart daarentegen kende geen i
pardon: „Hij dacht dat hij door vijf
tegenspelers tegelijk door kon. Wij de
den ook nog mee." Vandenstock had
bovendien aan Keizer gedacht en zijn
rol als inleider van de aanvallen. Kei
zer moest zo goed afgeschermd worden
dat hij onbereikbaar was. ,,Ik heb de
Nederlanders willen verrassen door
Heylens opdracht te geven zoveel mo
gelijk Keizer Keizer te laten en naar
voren uit de band te springen. Aan Bet-
tens was toen de taak om de passes
op Keizer te onderscheppen. Hij heeft
het uitstekend gedaan." Neville: „Ik
heb altijd een voorkeur gehad voor
zwoegers zonder meer."
■-A
3 v
Spreekverbod voor spelers!
(Van onze speciale verslaggever)
ANTWERPEN, 17 april Soppend in
het badwater zochten de journalisten
een oversteek naar het hoofd van de
massagetafel, waar Georg Kessler
wachtte, de hand peinzend onder de
kin. Kessler had zijn lesje klaar. Hij
dreunde het af. Elke vraag scheen
de druk op de knop van weer een
ander bandje-
De pers ging vervolgens naar de spe
lers. Daar hoorde zij Kesslers be
langrijkste mededeling: ,,Wij mogen
geen commentaar geven. Alleen
de coach en de aanvoerder." Kess
ler lachte, verlegen. Muller lachte,
verontschuldigend. Zo kende de kleed
kamer onder de tribune van de
Bosuil" twee sprekershoeken. Maar
verrassend eensluidend.
Over de uitslag:
Kessler: Teleurstellend. Ik hou niet
van excuses, maar het terrein was
te slecht voor blakend voetbal."
Muller: Teleurstellend. Ik zoek geen
excuses, maar het veld was niet om
op te spelen."
Over de inzet:
Kessler: ,,Ik wist dat ook dit Belgisch
elftal met zijn beperkte middelen zou
uitblinken door een sterke wil om te
winnen. Onze inzet was niet onvol
doende. Ik zeg niet voldoende, maar
-
WM
,,niet onvoldoende".
Midler: ,,Die ijver van de Belgen heeft
ons tien minuten lang verrast. Maar
ik dacht dat wij er na de rust toch
ook wel aan getrokken hadden."
Over het spel:
Kessler: ,,De fout was dat de ballen,
als zij uit de verdediging waren weg
gewerkt, te gemakkelijk werden afge
geven en verspeeld."
Muller: ,,Elke pass uit de verdediging
kregen wij retour,"
Over de debutanten:
Kessler: „Zij hebben voor de noodza
kelijke rust gezorgd."
Muller: „Zij zorgden voor meer rust
dan in Leipzig."
Hoe vonden de debutanten dat zelf?
Muller: ,,Ja dat weet ik niet, vraag
het hen zelf."
Debutant Doesburg: ,,lk mag geen
commentaar geven. Dan krijg ik rot
zooi vraag het Muller." Debutant
Eykenbroek: „Geen commentaar,
vraag het Muller. Muller: Hoe
weet ik dat nou?"
Muller: Mijnheer Kessler, de mensen
willen graag weten hoe de debu
tanten zich gevoeld hebben".
„Tja, dat begrijp ik. De maatregel is
ook alleen voor deze dag. Misschien
gaat het de volgende keer wel weer
anders. Ik wacht de reacties van Uw
lezers af. Heus, ik heb er veertien
dagen over gedacht. De beslissing
heeft me hoofdbrekens gekost, maar
ik heb er mijn speciale redenen voor.
Ik wil het aanvoerderschap meer ac
centueren. Hoe impopulair 'n spreek
verbod ook is."
„Het is uniek in de internationale voet
balwereld.
„Neen, ik heb het meer meegemaakt."
Waar?
„In West-Duitsland"
Zelfs de bondssofficials, voor wie een
speciale bus achter de spelersbus
naar het banket reed, waren door de
maatregel verrast. De heer JColer
begon de cgach toch te verdedigen.
Nog geen twee tellen later lag hij
echter met hem in een heftig de
bat. De spelers van Ajax wilden di
rect naar huis. Zij moeten dinsdag
reeds weer voor de competitie tegen
Willem II spelen. Hun trainer Rinus
Michels had alles met Kessler af
gesproken. De heer Coler weigerde
echter zijn toestemming. Buiten de
bus werd het een discussie, waarbij
de gezichten rood aanliepen. Bij
Georg Kessler van schaamte. Op een
afstand keken de Ajacieden toe.
„Neen", luidde de beslissing. De au
to's van de Amsterdammers vertrok
ken zonder de spelers. Kessler
dacht zichtbaar aan zijn pezag. Hij
ging door. Vijf minuten later hadden
hij en de Ajaciedën toch hun zin.
Dan nemen wij een taxi", besliste
Riet Keizer en liep naar de telefoon.
Aanvoerder Muller knikte gelaten.
Kessler zal ondanks deze kleine triomf
toch niet al te vaak terug denken aan
de .hel" van Deurne. De aftocht was
niet al te plezierig. „Weg met Kess
ler" schreeuwde 'n koor. O was ik
maar bij moeder thuis gebleven",
zongen anderen. En dan was er nog
het vernietigende ritmisch hanage-
klav Het supporterslegioen vormde
inderdaad een soort scheermesjes
club" zoals Kessler onlangs een
groepje (quasi)- bedriegers had ge
noemd. Vlijmend scherp moeten de
ze veroordelingen van elftal en coach
zijn aangekomen. Kesslers voorgan
ger Denis Neville sprak echter woor
den van „troost": „Er is in één jaar
niet zoveel veranderd.
Misschien ligt het toch niet aan de
trainerTer informatie voor de
heer Kesslert Neville is nu, dank
sij Mijn naam in voetbalkrinoen een
heeft de
Engelse
gevestigd zakenman. Hij
vertegenwoordiging van
sportartikelen in de Benelux en van
Nederlandse en Belgische produk-
Nederlands gras en bloemenzaad in
ten op het Britse eiland. Bovendien
heeft hij maanden de tijd gehad om
zijn Engelse voortuin te planten en
te vertroetelen. Als voetbaltrainer
kende hij deze zondag dan ook nog
de zijn eerzucht stralende triomf dat
Doesburg en Eykenbroek. twee van
zijn vroegere pupillen in het Neder
lands elftal waren gekozen. Hij was
er speciaal voor komen overvliegen.
ADVERTENTIE
C-*
W
tr*
M
PC
M
SC
f*
tr*
H
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 17 april De Ne
derlandse schermkampioen op de sa
bel Boudewijn Heidenrijk, die door de
Koninklijké Nederlandse Amateur
Schermbond is geroyeerd, gaat tegen
het bondsbestuur een civiele procedu
re aanspannen. Als raadsman heeft hij
mr, Janssen van Raay uit Rotterdam
gekozen. Heidenrijk is hiertoe overge
gaan, omdat de schermbond geen com
missie van beroep kent. De Amster
dammer verwacht dat hij in juli zijn
titel wel niet zal kunnen verdedigen,
gezien de tijdsduur die met een proce
dure gemoeid is. Ook zal hij aan een
persoonlijk gestelde uitnodiging van de
Amerikaanse schermbond voor een we-
reldtoernooi in New York, dat in juni
wordt gehouden, geen gevolg kunnen
geven. Heidenrijk kreeg de invitatie
aan de hand van de achtste plaats,
die hij vorig jaar ln dit toernooi had
behaald.
