CONGRES GENOOTSCHAP VAN WETENSCHAPPEN
In de Gouden Delta ligt mammoethaven al klaar
Met een IBM 72 bent u goed
voor uw relaties,
uw typistes en uw bedrijf.
Mag dat dan misschien
f1725,- kosten?
IBM
PADRE JAÏME APPELMAN:
Geen rubber maar koeien
Mooie defensieloopbaan
met vervalste diploma's
Vlaamse studenten
gaan weer staken
FF.T1 .E BETOGING IN LEUVEN
saassassrari»
Bio Vakantieoord
wordt moderner
Duits protest tegen
prijsuitreiking aan
minister Luns
Goede prestaties in academisch milieu
DE TIJD
DONDERDAG 27 APRIL 1967
5?
ROTTERDAM, 27 april— Het
twee eeuwen oude Zeeuwse Ge
nootschap der Wetenschappen,
dat morgen op een congres in
Zierikzee nog eens alle aspecten
gaat belichten rond de plannen
om de Oosterschelde te sluiten,
heeft daarmee een echt Zeeuws
non-conformistisch initiatief ge
nomen. Het is 'n publiek geheim
dat de overheid tegen deze zaak
een beetje wrevelig aanziet. Deze
wrevel strekt zich tot in Den
Haag uit. Een louter provinciale
aangelegenheid is het dan ook
beslist niet, die de Zeeuwen hier
wetenschappelijk willen onder
zoeken.
Waterhuishouding
MOND-SPRAY
De Rotterdamse havendirecteur zou graag zien, dat de Deltadam
niet gelegd wordt waar hij op deze kaart is aangegeven maar meer
landinwaarts, bijvoorbeeld achter of voor de Zeeuwse brug over de
Oosterschelde. Op de kaart kan men ook zien hoe het Reimerswaal-
plan een groot deel van het Oosterscheldewater in beslag neemt.
De stelling van Rijkswaterstaat is dat het overblijvende deel van de
Westerschelde niet genoeg zoet water levert om aan de vraag te
voldoen.
lr. F. POSTHUMA
kans op afbraak
Rivaliteit
Want (1) hij geeft uw relaties perfecte brieven,
(2) maakt uw typistes produktiever (3) bezorgt uw
bedrijf een voorbeeldige representatie-op-papier.
En mag zó'n machine dan misschien
f 1725,- kosten? IBM heeft de IBM 72 afgestemd op
de begrippen, waarmee iedere moderne
zakenman dag in dag uit werkt: produktie,
rentabiliteit, representativiteit.
En dan is f 1725,- géén grote post!
Bovendien zegt de typiste:
„Als ik n heer mijn dag niet heb?
Geen probleemhoor.
Want de lichtste aanslag is al
voldoende voor een regelmatig
zwarte tekst. En dan
die kleine, snelle schrijfbol.
'n Tweede met een ander lettertype
kost maar f 55,
KAPITEIN VOORWAARDELIJK GESTRAFT
«s M wel» .v«r a«
Conflict
Recht op eten
LEUVEN, 27 april De negen
weken durende actie van de
Vlaamse studenten „Operatie
Ultimatum" is woensdagavond
met een bijzonder massale en
tegelijk woelige betoging beslo
ten. Leuven verkeerde weer in
een soort staat van belegsfeer en
bood dezelfde aanblik als een jaar
geleden, pal na de afkondiging
van het omstreden bisschoppe
lijke mandement dat de eis van
de Vlamingen: overheveling van
de Franstalige afdeling van de
katholieke universiteit naar Wal
lonië, afwees.
Mishandeling
Applaus
Strijd om Oosterscheldedam
ADVERTENTIE
(Van onze verslaggever)
Het spijt de directeur van het Ha
venbedrijf in Rotterdam, ir. F. Post-
huma, dan ook dat hij door vertrek
haar Hongkong dit congres zou moeten
missen. „Wanneer inderdaad zou wor
den besloten de Oosterschelde tot en
met de mond af te sluiten, dan loopt
de Rijkswaterstaat de kans dat de
kostbare dam over vijftig jaar zal wor
den afgebroken". Men zal over een
halve eeuw liever het verlies nemen
dan de oevers van deze havenmond
niet alsnog te benutten om er een gro
te internationale haven te bouwen", al
dus de mening van de heer Posthuma.
In Rotterdam, waar de betekenis van
de „gouden Delta" als havengebied
steeds meer wordt erkend, zijn wij bui
tengaats op de Maasvlakte een zee
haven voor mammoettankers aan het
bouwen. In de mond van de Ooster
schelde ligt zo'n haven eigenlijk klaar-
Moet je die kans dan niet aangrijpen.
Die riviermond is ons door de natuur
aangeboden om er de grootste schepen
ta ontvangen en er de bijpassende
industrie te vestigen. Wie gooit nu zijn
kansen op een geschapen open haven
zo maar weg? Ik zeg niet dat die
diam van de ene oever naar de andere
er helemaal niet moet komen, maar
schuif dat ding een eind naar bin-
hen. Dan blijft dat zeegat tenminste
behouden".
Op het congres in Middelburg in
oktober van het vorig jaar heett ir.
Posthuma er al op aangedrongen over
al waar dat mogelijk is terreinen be
schikbaar te houden. „Om de nieuwe
havenontwikkeling op te vangen moeten
We een assortiment daarvan hebben.
Dat moet klaar liggen. Ik vind het
congres een interessante zaak, maar
ik hoop dat het niet in negatieve zin
interressant wordt", aldus de haven
directeur.
In Den Haag bereidt men zich op
het antwoord al voor. Het zal vermoe-
delijk neerkomen op een dringend be
roep niet alleen de havens maar ook
de waterhuishouding in ons land over
al waar het maar mogelijk is kansen
op verbetering te geven. In de Ooster-
Zierikz
eeuws
REIMERSWAAL:
ADVERTENTIE
den over te hevelen naar eigen bekkens
De waarschuwingen van visserij-bio
logen, dat het water van de Ooster
schelde, als daar eenmaal een stil
staand bassin tot stand is gekomen,
beslist niet van goede kwaliteit zal zijn
nemen niet weg dat de Rijkswaterstaat
dit bassin toch als hulpmiddel niet kan
missen. Dat het zo erg zou worden, dat
de afgesloten zeearm „de zinkput van
Europa" gaat worden wordt in Den
Haag ontkend. De technische middelen
waarover wij thans beschikken zouden
dat verhinderen. Er is voorspeld, dat
in de diepe kommen in de Oosterschel
de zout water zou blijven hangen be
neden de lagen daarboven die gelei
delijk zoet worden. In die zoute onder
laag zouden bepaalde bakteriën hun
werk gaan verrichten en rottende pro
cessen doen ontstaan. De rottingspro-
dukten zouden worden omgezet in zwa
velwaterstof, die op de duur het hele
bassin zou aantasten. Rijkswaterstaat
blijf er heel rustig onder en zegt, dat
dit alles zorgvuldig is overwogen en
dat er technische middelen ten dien
st staan om het gevaar te bezweren.
De bioloog drs. A. C. Drinkwaard,
die deze alarmerende theorie destijds
heeft verspreid kreeg van zijn minis
ter het verbod tegen het beleid van
het kabinet te ageren. De heer A. L.
S. Lockefeer is dit laatste niet ver
geten. Er zijn er heel wat die de mond
is gesnoerd, zegt hij. Hij is voorzit
ter v/d vereniging ZEVIBEL (Zeeuw-
schelde doet zich een unieke kans voor,
zo legt ir. M. A. Geuze, lid van het
forum in Zierikzee uit. De heer Geuze
lis behalve in Zeeuwse, ook nog heel
bijzonder in landbouwkundige en wa
terstaatszaken thuis. Hij is van mening
dat Nederland' alles moet doen om de
voorziening van ons land met be
hoorlijk zoet water te bevorderen.
Naast het IJsselmeer, dat als een na
tuurlijk spaarbekken voor water dienst
doet, moet er in Zeeland een tweede
soortgelijk bassin komen, nu de kan
sen zich voordoen.
Deskundigen in Den Haag zijn het
geheel met hem eens. Wij moeten ons
voorbereiden op zeer grote stijgingen
van het verbruik van zoetwater in de
komende jaren. Het verbruik van be
volking en industrie bedraagt al ruim
een miljard kubieke meter per jaar.
Dat zal in het jaar 2000 tot 3,75 mil
jard kubieke meter gestegen zijn, zo
meent men. Bovendien gaat de kwa
liteit zo achteruit, dat de Rijkswater
staat steeds weer tegenmaatregelen
moet nemen.
Het water van de Rijn is slecht en
blijft slecht. Dat het niet nog slech
ter wordt komt door de grote activi
teiten die ook internationaal worden
ondernomen. Het Rijnwater moet lange
tijd in het ondiepe IJsselmeer door
biologische reiniging aan de lucht wor
den blootgesteld om voldoende bruik
baar te worden. Ook de Maas begint
zorgen te baren. De mogelijkheden in
het voorjaar uit deze rivier water voor
•de drinkwatervoorziening af te tappen
worden minder. België schijnt voor
onze neus weg belangrijke hoeveelhe-
se Visserij Belangen) die de dag ziet
aankomen dat de Oosterschelde ver
zoet, zodat er geen oester of mossel
meer kan leven. Hij heeft nog een
ander aktueel argument om die ver
zoeting tegen te gaan. De afsluitdam
gaat enorme bedragen kosten en dat
in een land als het onze, dat op alles
moet bezuinigen. Dus helemaal geen
dam? Dat zou de veiligheid van Ne
derland in gevaar brengen en daar
voor hebben we allereerst een Delta
plan gemaakt, zegt Waterstaat. Ver
hoging van de bestaande dijken zou
financieel eerder verantwoord zijn.
Het ziet ernaar uit. dat Rijks- noch
Provinciale Waterstaat van Zeeland
gemakkelijk van hun standpunt zullen
worden afgebracht. Beveiliging heeft
een dubbele betekenis gekregen als
het om de Oosterschelde gaat. Tegen
het geweld van stormvloeden maar ook
tegen gevaar van slecht water. Den
Haag geeft toe, dat de Oosterschelde
geen goede kwaliteit drinkwater zal
leveren, maar er zijn ook nog stijgen
de behoeften van de landbouw aan
water, waarmede tegen de verzilting
kan worden opgetreden. Deskundigen
van de Rijkswaterstaat vinden, dat met
Oosterschelde-water op zeer bevredi
gende wijze sloten en polders kunnen
worden doorgespoeld om het zout er
uit te jagen. Men bespaart dan weer
kostbaar water voor drinkwater-voor
ziening. Daarom is de waterstaat er
zo op gesteld de gehele Oosterschelde
als waterreservoir te behouden. De ha-
venpolitiek van ir. Posthuma zou mee
brengen, dat een groot deel van het
Oosterschelde-bassin zou moeten wor
den afgestaan aan steeds meer havens.
En dat terwijl aan de oostelijke zijde
van de rivier al duizenden hectaren
zijn afgeschreven voor de aanleg van
de haven van het Reimerswaalprojekt.
Ook daar wordt in overleg met Ant
werpen in de ware Beneluxgeest met
gebruikmaken van de „gouden Delta"
aan actieve havenpolitiek gedaan.
Dit is echter wat anders dan de
Rotterdamse havendirecteur bedoelt
wanneer hij over de enorme capaci
teiten spreekt die hij aan de mond
in het Westen van de Oosterschelde
ziet liggen, waar schepen van 225.000
ton zouden kunnen liggen. In de Rei-
merswaalhavens komt men niet hoger
dan 70.000 ton.
Of steekt er zoals boze tongen
in Brabant beweren achter deze ver-
deelpolitiek rivaliteit tussen R'dam
en Antwerpen? Het congres van het
Genootschap der Wetenschappen moet
oppassen dat de kompasnaald in Zie
rikzee niet van de wetenschap naar
de politiek gaat omlopen. In 1769 heeft
het genootschap als spreuk gekozen
,,Non sordent in undisvrij te ver
talen met .onbesmet temidden der
golven". Het lijkt nog een aktueel de
vies.
ADVERTENTIE
AKEN, 27 april De uitreiking van
de Karei de Groteprijs aan minister
van buitenlandse zaken mr. J. M. A.
H. Luns op 4 mei in Aken zal niet zon
der strubbelingen verlopen.
De „actiegroep tegen het opgeven
van de Duitse oostgebieden" heeft aan
gekondigd op 3 mei in Aken een open
lijke protestbijeenkomst te beleggen,
omdat de Nederlandse bewindsman op
28 december in de Tweede Kamer ver
klaard zou hebben dat bij de Neder
landse regering geen enkele bezwaar
bestaat tegen erkenning van de Oder-
Neisse-linie als Duitse oostgrens.
(Van onze verslaggeefster)
1>EN HAAG. 27 april Met weinig
meer dan de lagere school bracht
Har men W. (36) het tot hoofd van de
nfdeling sociaal psychologische zaken
Va»i het ministerie van defensie. Een
carrière die, zoals de auditeur-militair
de arrondissementskrijgsraad gister
middag gei, „op drijfzand was ge
bouwd". Eind vorig jaar viel de land-
machtkapitein, die ten onrechte be-
toeerd had allerlei diploma's te bezit
ten an bijvoorbeeld het doctoraal exa
mens sociale psychologie en pedagogie
hebben afgelegd, door de mand.
r en poging om da opgekomen twijfel
°ver zijn studiesuccessen de kop in te
drukken bracht hem voor de krijgs-
ruad, die hemconform de eiswegens
"alsheid in geschrifte veroordeelde, tot
b ne maanden voorwaardelijk met twee
Jaar proeftijd en ontslag uit de mui-
taire dienst.
De wanhoopsdaad van de kapitein
Voltrekt zich half oktober te Amster
dam, waar hij in het examenboek van
faculteit der sociale wetenschappen
van de Universiteit van Amsterdam
>ï®t een bleekmiddel de naam H. i
Mulder onzichtbaar maakt en die ver-
^a«gt door zijn eigen naam. Met baU-
trekt hij de tekst van het exa
menresultaat over en ook uit de klap
verdwijnt de naam Mulder.
-feiten see" h«
a een inbraak verdwenen en vervals
te documentatiekaart uit het
^edagogisch Instituut te Amster^
1I151HUUI
teWop een soortgelijke wijze a
l kst uit het examenboek bleek te zjji
eiverkt Met dezelfde soort baUpomt,
»c>?elfde soort radex, in eenhand-
wj? lft dat zeer veel gelijkenis ver
overeenstemming met die, waar
zijn adres. W. herinnert zich evenmin
de fictieve correspondentie tussen de
Amsterdamse universiteit en het mi
nisterie, waarin hij alle twijfel omtrent
zijn studiesuccessen de kop trachtte
in te drukken.- De schrijfmachine waar
op W. gewoon was te werken,
toont overeenstemming met die, waar
W. gewoon was te werkn.
De president houdt de kapitein voor,
dat het beter was geweest meteen
scrioon schip te maken, toen begin ok
tober twijfel rees. W. verklaarde ond-
der druk te zijn gezet om af te stu
deren en daarom op een gegeven mo
ment gezegd hebben, dat hij zijn doc
toraal examen had behaald.
„Als dat al zo is, dan is hij daar
van toch zelf de oorzaak aldus de
auditeur-militairmr. J. WSmits.
„Hij heeft zelf gezegd kandidaat in de
psychologie te zijn en het lag voor de
hand dat men hem aanspoorde af te-
studeren." Bij zijn eis houdt mr. Smits
rekening met het door prof. Haver-
mans over dfe kapitein uitgebrachte
rapport, dat W. verminderd toereken
baar acht.
De raadsman, mr. j. Schuurmans,
stelt, dat W.'s carrière niet uitslui
tend is opgebouwd dankzij diens ver
keerde voorstelling van zaken. „In het
milieu van academici, waarin hij ver
keerde, heeft hij goede prestaties ge
leverd, hij heeft getoond te willen en
te kunnen werken. Hij heeft zelf, en
kele maanden geleden, ontslag aange
vraagd, dat hem niet is verleend om
dat men de krijgsraad niet wilde be
ïnvloeden." De raadsman vroeg, in
verband met W.'s voornemen tot emi
gratie, de man geen vrijheidsstraf, ook
geen voorwaardelijke, op te leggen.
De krijgsraad volgde echter, na in
raadkamer te zijn geweest, de eis van
de auditeur-militair.
HAARLEM, 22 april In zijn
boek „Het land dat God vergat"
schrijft Anthony van Kampen: „Ik
had het gevoel, dat ik in de verste
uithoek van Amazonas, in het diep
ste gedeelte van Brazilië's interior,
de modernste missionaris had ont
moet die ooit mijn pad kruiste".
Die missionaris heet daar padre
Jaime en hier Jaap Appelman. Ik
spreek hem in Haarlem, Petrus en
Pauluskerk, na een huwelijksmis
waarbij hij assisteerde. Hij is voor
een paar maanden met vakantie, na
vijf jaar missiewerk. Hij is niet groot,
wel stevig. Bedaarde, niet zo vlotte
prater, zeker niet als het over padre
Jaime gaat.
Hoe vindt u het boek?
„Van Kampen heeft veel waar
heidsgetrouwer geschreven dan som
mige anderen. Ze hebben soms de
neiging de situatie erger te maken
dan zij is."
Hoe erg is het met de rubber?
„Ik ben er zelf mee bezig geweest.
De normale manier van leven voor
rubbertappers is dat ze worden uitge
zogen door hun bazen. Wij hebben
tappers overgenomen, om ze voor die
slechte behandeling te vrijwaren,
maar het gaat niet meer. Sinds 1916
moest er altijd geld bij de Amazone
rubber en nu houdt de regering nog
op met subsidies ook, dus in de rub
ber is geen bestaan meer".
Wat hebt u toen gedaan?
„Ik las dat melk het belangrijkste
voedsel is. Ik dacht: Er is land, vee
kan er leven, weiland is te maken,
ik begin veeteelt. Ik kreeg acht koei
en van rubbertappersbazen„ voor
twaalf geilden kocht ik een stiertje.
Ik heb studieboeken laten komen en
ik ben gaan fokken. Nu zijn er hon
derd koeien. Ik heb natuurlijk ontzet
tend veel inteelt."
Hoe komen uw mensen in Itamarati
aan een koe?
„Men moet zelf een weiland aan
leggen. Wie dat gedaan heeft, krijgt
een koe. Het eerste vrouwelijke kalf
moeten ze dan teruggeven, de vol
gende houden ze zelf. Tot nu toe heb
ik 22 koeien weggegeven, vier zijn er
kapotgegaan, dus er zijn er nog 18
bij verschillende families. De eerste
familie die een koe kreeg heeft nu al
een bezit van drie stuks."
Is de verandering,' lichamelijk en
geestelijk, goed merkbaar?
„Hun rijkdom is onvoorstelbaar. Ga
maar na. Voor een blik melkpoeder,
waar vier liter melk van te nikken
is, moet een man 2'/t dag werken.
Een koe geeft vier tot zes liter per
dag. De kinderen krijgen nu dus ook
melk, wat vroeger niet het geval
was. Ik heb nu in v«f jaar maar vijf
kinderen begraven, dat is zeer wei
nig."
Slaat uw veeteeltproject bij de an
dere Amazoniers aan?
„Over de hele rivier Jurua gaat de
roep van Itamarati, dat het daar zo
goed is. Toen ik in 1961 kwam waren
er vijftien gezinnen, nu zijn er negen
tig. Naar Amazone-begrippen is dat
een ontzettend harde groei. In mijn
parochie, die zo groot is als Neder
land, wonen tienduizend mensen. Ita
marati heeft er ruim vijfhonderd, in
de naaste omgeving zijn er een acht
honderd. De rest kan ik niets aan
doen. Ik kan ze nog niet hebben. De
bedoeling is wel om ze zoveel moge
lijk daarheen te krijgen. Het gevaar
bestaat dat ze naar de stad gaan voor
dat wij ze kunnen opvangen. In de
stad is ook geen werk voor ze.*'
Anthony van Kampen vindt Jaap Ap
pelman meer sociaal werker dan pries
ter. Hij behoort tot de missionarissen
van de jongere garde (hij is veertig),
die eerder in termen van helpen den
ken, dan van bekeren. Het heeft hem
ook wel enige moeite gekost om van
zijn bisschop, de bisschop van het Ama
zonegebied, mgr. Jouke de Lange, er
van te overtuigen dat de bestrijding van
de ergste lichamelijke en geestelijke
nood voorop moest staan, eer men zich
aan een abstracte zielzorg zou wijden.
De bisschop zag het niet meteen hele
maal, toen padre Jaime zijn via moe
derskant geërfde agrarische aanleg in
praktijk ging brengen. Maar Jaap Ap
pelman gaat uit van de simpele vraag:
„Kan ik, die de geest van Christus kom
brengen, diezelfde Christus alleen in
woorden brengen? Als ik omstandighe
den zie waarin de mensen omkomen?
Zij zien dat ik iets voor se doe, dat lk
vecht om ze omhoog te trekken. Dat is
de enige basis om over naasteliefde te
praten." De bisschop heeft inmiddels
zijn mening herzien, na in Itamarati
in werkelijkheid de verschillen gecon
stateerd te hebben die Jaap Appel
man me aan de hand van tamelijk pri
mitieve kiekjes demonstreert: armza
lige krotten uit de futloze armoe-tijd
naast nette nieuwbouw waaruit de op
geleefde hoop van de bewoners blijkt.
Er is reden voor hoop, want de vee
teelt draait goed, met cocos is pas ge
start en als padre Jaime terugkomt
begint hij met rijstbouw.
Ziet u iets in de hulp van jongeren-
vrijwilligers?
„Ik heb het gezien in Eirunepè,
een aangrenzende parochie. Daar is
een jonge Duitser geweest, een ma
chinebankwerker. Met grote idealen
hier gekomen; hield het drie maan
den uM. Vóór ik een huig sou hebben,
een school, een tuin, een kippenren,
zou ik geen zusters of Nederlanders
kunnen verzorgen. En terwijl je je
kennis dorgeeft, heb je recht op eten,
op een huis, op ontspanning, en dat
is er nog niet. Voor ons, broeder
Louis Scholten en ik, is het anders.
We spreken de taal, hebben onze ei
gen bedoening, ik hou van studeren,
maar kan zo'n jongen er tegen?"
Onderschatten ze de moeilijkheden?
„Je praat over hitte, vocht, insec
ten en dan denken ze aan een hete
dag in Nederland, met treiterende
muggen. Hier wordt je dag en nacht
door insecten getreiterd. De hele dag
transpireren, je kan er je bril niet bij
ophebben. Een benauwde lucht die
iedereen doodmoe maakt. Alles sme
rig, de keuken kan je beter niet in
gaan."
„En dan bijvoorbeeld dit. Je wilt
iets doen, maar je hebt de middelen
niet. Je vraagt ze aan, maar vijf
maanden later is er nog niks. Een
Hollander wil vooruit. Anderhalf tot
twee jaar hier zitten zonder iets be
reikt te hebben, hou je dat vol? De
mensen nemen niets van je aan. Je
laat ze zien hoe het moet en ze doen
het toch niet. Hoe lang kun je daar
tegen?
Wat raadt u een jongen aan die toch
wil?
„Ik zou zeggen: schrijf naar Jan
van Beek in Tefé. Die zou inlichtin
gen kunnen geven over de mogelijk
heden voor een jonge boer die daar
wil gaan werken, Ik zou liever zien
dat zo iemand zich ging inwerken bij
Tefé bij Jan van Beek en niet het
binnenland inging."
Als een deel van het geld dat Van
Kampens actie opbrengt voor u is,
wat zou u willen hebben?
„Lichtaggregaat, we hebben nu al
leen een oliepitje, kleine tractor, aan
hangwagen, stenenpers, lasapparaat,
draadsnijder, smederijmateriaal. Ei
genlijk te veel om op te noemen."
Hoe komt u aan uw uitzet, voor als
u in juni teruggaat?
„Weet ik nog niet. Preken houden,
maar het is tegenwoordig niet zo ge
makkelijk om pastoors te vinden waar
je van preken mag. Ik heb er nog
geen hoogte van."
Moeder Appelman (twaalf kinderen,
zes jongens, waarvan Jaap de oudste)
zei 's ochténds: „Vijf jaar geleden
was hij met verlof geweest. Hij ging
met een flinke uitzet terug, kleren, me
dicijnen, radio, platen, schoenen enzo
voorts, maar vlak voor hij bij zijn dorp
aankwam verging zijn boot. Maanden
lang hadden we gesoebat en gestum
perd voor die uitzet en toen had hij
weer niks."
Behalve het idee om koeien te gaan
fokken. En nu lopen er honderd.
J.H.
(Van onze speciale verslaggever)
Reeds direct bij het begin van de
betoging hing storm in de lucht. De
ruim vierduizend studenten, onder
wie vertegenwoordigers van alle
Vlaamse universiteitssteden, verkeer
den in een opstandige bui. Aan het
verbod van de burgemeester om de
hoofdstraat van de stad, de Bondge-
notenlaan, te betreden, wensten zij
geen gevolg te geven. Meteen aan het
begin van de verboden zóne vielen
de eerste klappen tussen Waalse en
Vlaamse studenten. Een cordon rijks
wachters wist een totale doorbraak
te voorkomen.
Pas na de slotbijeenkomst in het
stadspark, toen de praeses van het
Katholiek Vlaams Hoogstudenten Ver
bond, Paul Goossens, de demonstran
ten aanspoorde om tegen het verbod
van de burgemeester in, de Bondge-
notenlaan in bezit te nemen, begon de
straatterreur pas goed. Van de aan de
Bondgenotenlaan gelegen Waalse stu
dentenhuizen sneuvelden de ruiten.
Een half uur lang waren de Vlamin
gen heer en meester in de verboden
zone. Met stukken hout, voetzoekers,
rookbommen en stenen belegerden zij
de Waalse studentenhuizen.
Opvallend was dat de stadspolitie,
ter plaatse slechts vertegenwoordigd
door zes gehelmde agenten, niet tot
actie overging. Ook de rijkswacht, met
vierhonderd man, diverse waterkanon
nen, ruiters en overvalwagens paraat,
ging pas laat tot daden over. Dit in
tegenstelling tot geruchten als zou de
prpcureur des konings niet langer vre
de wensen te nemen met de al te
(Van onze correspondent)
BERGEN AAN ZEE, 27 april
Het Bio Vakantieoord „Russenduin"
zal met ingang van 1 juli tijdelijk
worden gesloten voor een grondige
verbouwing en modernisering.
Het gebouw, vroeger een groot land
huis, ruim dertig jaar het kinderher
stellingsoord van de collectebussen in
de Nederlandse bioscopen, voldoet niet
meer aan de eisen. De exploitatie le
vert verlies op.
De rond dertig kindérverzorgsters
is ontslag aangezegd. Getracht zal
worden voor deze meisjes elders werk
te vinden. Op het ogenblik zijn nog
vijftig kinderen in het oord. Er is plaats
voor zeventig.
Het gebouw zal inwendig een ingrij
pende verandering ondergaan en wor
den aangepast aan het huidige karak
ter van de kinderverzorging. Er' zal
een schooltje bij worden gebouwd. Het
project zal enkele miljoenen yergen.
lankmoedige houding van de comman
dant van de Leuvense rijkswacht, ma
joor A. Reviers. Van het consigne dat
de procureur 'gegeven zou hebben om
krachtdadig op te treden viel aanvan
kelijk niet veel te merken.
Pas tegen half twaalf kwamen de
waterkanonnen in actie. Zij spoten de
Bondgenotenlaan leeg, waarna gueril-
la-gevechten begonnen in de nauwe
zijstraten van de stad. Verschillende
studenten werden aangehouden. Een
van hen pleegde zodanig verzet dat
zelfs de rijkswachtcommandant, ma
joor Reviers, een fikse wond aan de
rechterhand opliep. Zijn laconiek com
mentaar luidde: „Dat komt deze ar
restant ook nog te staan op een extra
proces-verbaal wegens mishandeling."
De betogers droegen spandoeken
met de bekende leuzen als „Overhe
veling nu", „Leuven Vlaams" en „Ont
slag voor de rector-magnificus, mgr.
Deschamps". Zij zongen als vanouds
het negerstrijdlied ,,W: shall over
come", „De Vlaamse Leeuw" en het
„Dies Irae". Dezelfde strijdkreten, die
zij ook tijdens de woelige meidagen
van verleden jaar aanhieven. Terecht,
aldus de voorzitter van het Katholiek
Vlaams Hoogstudenten Verbond, Paul
Goossens, daar in het standpunt van
de Belgische bisschoppen met betrek
king tot de katholieke universiteit nog
steeds geen enkele wijziging ten goe
de is gekomen. Derhalve riep hij de
Vlaamse studenten op om in staking
te gaan.
De duizenden betogers ontvingen de
proclamatie van de nieuwe meistaking
met oorverdovend applaus. Op IS mei
aanstaande zal de staking ingaan, zo
heeft de Vereniging van Vlaamse Stu
denten, het overkoepelende orgaan van
alle studentenorganisaties in Leuven,
unaniem besloten. Althans wanneer
de academische overheid voordien
geen duidelijke beslissing neemt, wel
ke tegemoet komt aan de Vlaamse
eisen.
Om te voorkomen dat de academi
sche overheid bij de studentenleiders
pogingen in het werk zal stellen om
via intimidaties de staking te verijde
len hebben de leiders besloten om
voorlopig hun functies neer te leggen.
Althans officieel. Paul Goossens waar
schuwde de leiding van de universi
teit dat de studenten niet zullen zwich
ten voor sancties of intimidaties. Zij
zullen bewijzen dat ook de academi
sche overheid niets kan beginnen met
een universiteit zonder studenten. Te
vens eisen de Vlamingen dat de lei
ding van de Nederlandstalige afdeling
in de technische commissie van de na
tionale raad voor het wetenschapsbe
leid vertegenwoordigd zal zijn.
Tot nu toe is de universiteit van
Leuven in deze regeringscommissie,
die zich bezighoudt met de expansie
van het hoger onderwijs in België,
slechts vertegenwoordigd door de rec
tor-magnificus, mgr. Deschamps. In
de ogen van de Vlamingen de meest
gehate leider van de katholieke uni
versiteit vanwege zijn uitgesproken
franskiljonse gezindheid. Doelend op
de honoraire functie van de rector-
magnificus: titulair bisschop van Tu
nis, riep Paul Goossens tot grote hi
lariteit van de aanwezigen uit: „Wat
heeft een bisschop van Tunis in gods
naam met de universiteit van Leuven
te maken.**
