ALLEEN KNVB ZIET IN VOETBALLERS NOG GEEN ARBEIDERS
Strijdlustige advocaat Janssen van Raay
geeft idealen van spelersbond gestalte
Vele vraagtekens rond
invoeren sociale wetten
Vera en Tamara
Mijn truien verkocht? Ik heb ze weggegeven
ACHTER CLOWN WOUT WAGTMANS
SCHUILT EEN SCHUCHTER MAN....
Twee uitersten
de sport
'I
Kbre4'teeind 1964 'Steldf?
St
tijde
en
Bluf?
m„„i. Ais i.ssg
sr'LrfftNS-'Ty
L?a-al
Geen aantasting
in
■MB
2-1
9-0
2-
2-
4-1
2-
öetl iaan etrm en Karei Jansen
'^'tiatiof zeven geleden het
v&n e "amen tot de oprichting
ehoevp n§envereniging ten
^epsvnLfu3!1 de ï™1" 1000 be-
rlep -flbaUers in ons land, had-
^erkum "Sdelijke motieven.
'6tig k Gn Jansen, zelf jaren
^roepiPL end l°t het selecte
le\vej +SGmi-Profs, waren gaan-
hten fiaf de overtuiging geko-
er veel scheef zat in de
v'an dp )lng rond l*et j°nSe vak
Aretl- .roodvoetbal]er. Toen hun
(VVni?nS van Contractspelers
ande
W
r°nd I960 van de grond
wam ',KX JL»oo van
bestaa'nH den ZÖ z'c0 voor de
wantoestanden in sa-
^eder?rHng "iet de Koninklijke
'0sseil andse Voetbal Bond op te
ft
MAARTEN DE VOS
OLYMPUS
1
v £urnvf:N' 29 mei. De tienduizend gulden,
'■'hel aTlasts directeur L. van Raalte, toe-
Ij (ik bèk n Jfen jeugdfrustatie zoals hij bemin-
x ér n Oiympia's Tour heeft gestopt,
■e, lf)cluSj ^Tnnietechnisch gesproken natuurlijk
v- een vr« fikse rente helemaal uit
9T (de' orndat zijn ploeg van louter krab-
■lvAk a *61'ersport kent weinig eerbied voor
a i?> hyw. ^ifnif) tot verheffende prestaties
)PieiJer 1 innten alleen wegens het feit, dat
'ti -Lond aL deze f°rmatie Wout Wagtmans
a LTer Va 2lJn Truur zijn, na zijn benoeming
j ahCe c n de Nederlandse ploeg naar de Tour
T weik2°yeel verwikkelingen gerezen, dat
aedt, "danigheid hij momenteel ook
e h ^hs T1Ws betekent. Dus paradeerde Wout
T'Lbuis e ^gelopen dagen herhaaldelijk op
pent. v cIown vooral. Zoals Nederland
vroeger.
Wout Wagtmans: Je bent er mee besmet
WOUT WAGTMANS
clown van vroeger
FRANS NYPELS
„■-.I
-aMM
1IJU
4-3
3-2
4-2
4-3
2'!
3-
j-3
MAANÜAC7 Ci Mti iyo/
(Van
Ge!?REcHT.
n*e speciale verslaggever)
jerajv] 29 mei. Toen
Uw J TVmrl 1 C\CJf\j_ j
J
I
fto? Vvp<?ct tussen de jonge, strijd-
kl a Vew- en de 7°-jarige grijsaard
(p?9 luein p bijzonder stroef. Jaren-
te«en naade de bond hautain te luis-
;3<2e fel voor erkenning vech-
eitp
VVCS.
De verhouding was
ih h-?j?'°.Pen> toen zich, nu twee
f. jaar geleden, het
tfe
voordeed. Bert
geval-
Theunis-
'ki)",e9e Petballer van PSV, die hal-
e seizoen een zeer lucra-
Zwitserland wens
te - 1 seizoe
"in °cept~'e(iin0 uit
3e de g n- maar die dat, op grond
rjs )ij.?!iasreglementeri werd gewei-
herinnert zich secreta-
e1 hgfëmeester Karei Jansen,
6„? Minor n we definitief een andere
hqeUnaS sen. Was het tot dan de
o0Jnte" geweest de wrijvingspunten
foft"lis*,- overleg met de arbitrage-
ae)!i Thp v!ln de KNVB op te lossen,
l0Un(<5sen geen recht kreeg,
k0c6at E nie bulp ingeroepen van een
„®t V7.1 Toen wonnen we het".
was
1bet eerst had de rechter
een historisch belangrijke
tfi&etlheirï zicb in een hondsaange-
tet,n altu ."((gesproken. Was het voor-
GPn nnHpr rl c» VtnnH rpconr.
een onder de bond ressor-
j, """^missie, die het laatste
hisgen
eind 1964 stelde de Haagse
r in kort geding Bert
'La °kenCntrin bet gelijk. De ban was
ve M reeh+ bleek mogelijk een ver-
Vvedipo buiten de bond te kunnen
VjL-S £®n- Dat bleek ook later. De
W "3e reeS °°k zij" zin op het punt
Lli ®ihde?ame rond sP°rtieve vedet-
kia ïs eS toucheren beroepsvoet-
Vaft dat bedrag, zoals een dress-
liil?®t. p. voor een uurtje poseren ont
lijf êesi VVcs werd óók in het ge-
i 8 haa *n be zaak van de plotse-
ero^r Amerika vertrokken Theo
Si^as
dezelfde affaire, die een
(jg'LntjLbers van de machtige voet-
tok^t to b besluiten wat meer aan-
eel'eh -gaan besteden aan de activi-
Lh "Pro0 de VVCS, die men eerder
to„, bp]oV0^achtig" optreden verweet,
"ts van'grtJ't man in de opvallende
successen van de snel aan
Mr. J. L. JANSSEN VAN RAAY
strijdbare advocc it
gezag winnende VVCS is mr. J(im)
L. Janssen van Raay (38). Deze jeug
dige, strijdbare en zeer vlot praten
de advocaat heeft zich in de afgelopen
jaren, op verzoek van de VVCS, inten
sief bezig gehouden met de reglemen
ten van de voetbalbond. Ook interna
tionaal. Dezer dagen werd een door
hem samengesteld rapport over de
voetbalorganisaties in diverse landen
door een internationale jury te Milaan
bekroond. Een duidelijk bewijs van
zijn kennis. Die kennis, en daarmee
de successen, die de door Janssen van
Raay gehekelde reglementen tot niets
zeggende formaliteiten degradeer
de, was de KNVB een doorn in het
oog.
De Bond beraardde een tegenzet.
Tijdens de vergadering van de sec
tie betaald voetbal, drie weken gele
den, introduceerde voorzitter Jos Co-
Ier niet zonder trots mr. Catz, een
door zijn activiteiten in Ajax' leden
raad in de voetbalwereld bekende fi
guur. Het werd njet gezegd, destijds,
maar het was duidelijk, dat mr. Catz
de rechtstreekse tegenstander van
mr. Janssen van Raay moest worden.
Mr. Catz kantte zich voornamelijk te
gen de door velen sinds het proces-
Laseroms als vaststaand aangenomen
uitspraak, als zouden alle betaalde
voetballers straks als arbeiders in de
zin der wet worden aangemerkt.
(Waardoor ook voor de semi-profs al
le sociale wetten zullen moeten wor
den toegepast. Hetgeen al per 1 juli
van kracht wordt en de voetballeiders
voor enorme problemen zet). Tijdens
het betoog stelde mr. Catz aan de lei
ders van de clubs, die graag zouden
zien dat de bestaande situatie blijft
gehandhaafd, voor een proefproces uit
te lokken. „Daarna", zo zei mr. Catz,
„zullen we zien, dat de VVCS ongelijk
heeft. Ik weet wel dat mr. Janssen
van Raay het van de daken heeft ge
schreeuwd, maar ik ben zo vrij dit te
betwijfelen. Voor mij zijn de contrac
ten van de semi-profs zeker niet ge
lijk aan de arbeidscontracten".
,,Ik weet niet, of die woorden nu als
bluf bedoeld waren", zo reageerde za
terdag, op de jaarlijkse algemene le
denvergadering van de VVCS, mr.
Janssen van Raay. ,,In ieder geval is
die reactie rijkelijk laat. Niet alleen
heeft de Rotterdamse kantonrechter
mr. De Haan begin april een uit
spraak gedaan, ook de zogenoemde
Coördinatie-commissie II van de So
ciale Verzekeringsraad en een drietal
vooraanstaande hoogleraren, zoals pro
fessor De Groot, professor Van Es-
veld en de Belgische professor Blan-
plain zijn ervan overtuigd, dat alle
betaalde voetballers straks onder de
sociale verzekeringen vallen". Mr.
Janssen van Raay zorgde vervolgens
voor een surprise op deze vergade
ring. ,,Ik heb via de pers vernomen,
dat de KNVB een proefprocedure wil.
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 29 mei Het invoe
ren van de volledige sociale voor
zieningen in het beroepsvoetbal, zo
als die op 1 juli aanstaande van
kracht worden, brengt zeer vele
vraagtekens met zich mee. Pas
over drie weken zal het betaald
voetbal worden geïnformeerd over
de konsekwenties. De Vereniging
van Contractspelers (VVCS) had
zaterdag, op de algemene leden
vergadering, een prominente gast
uitgenodigd: prof. mr. N. E. H. van
Esveld. Deze deskundige op het ge
bied van de sociale wetgeving had
zich, op verzoek van de VVCS, met
de materie bezig gehouden en in
formeerde de tientallen spelers uit
het betaalde voetbal.
Hij zei: „Er zijn nog zeer vele
vraagtekens. Vooral de nieuwe wet
op de arbeidsongeschiktheid, die op
1 juli in werking treedt, zal pas
in de praktijk kunnen worden ge
toetst." Duidelijk werd, dat de voet
ballers in de toekomst een grotere
sociale zekerheid krijgen. Vooral
ten aanzien van ziektewet en de
wet op de arbeidsongeschiktheid
liggen er voor hen grote mogelijk
heden. Zij zullen volgend seizoen
premies gaan betalen die ongeveer
5.15 procent van hun loon beslaan.
Voor de clubs betekent de invoe
ring van de sociale begeleiding een
extra-last van 15.85 procent.
Later, toen er gelegenheid tot
vragen bestond, bleek eerst goed
met hoeveel haken en ogen er re
kening zal moeten worden gehou
den, wanneer de sociale wetten in
werking zullen treden. Ook prof.
Van Esveld wist niet op alle vra
gen antwoord. Uiteindelijk beloofde
hij, „de materie nog eens te be
studeren en zich van het laatste
nieuws op de hoogte te stellen".
Hij was wel van mening, dat voet
ballers, die geen contract meer
krijgen aangeboden niet in aanmer
king zullen komen voor uitkering
krachtens de werkeloosheidswet.
Roel Wiersma werd tijdelijk voor
zitter van de VVCS. Hij volgt daar
mee Gerard Kerkum op, die bin
nenkort een leidinggevende functie
bij Feijenoord krijgt. De leden ga
ven het bestuur een blanco vol
macht de besprekingen met het
NVV over een eventuele aansluiting
voort te zetten. Tevens hechtten de
betaalde voetballers hun goedkeu
ring aan een concept-brief, waarin
de KNVB zal worden voorgesteld
dat de contracten zoals die volgen
de maand, aan het begin van het
seizoen, zullen worden opgesteld,
later gewijzigd zullen kunnen wor
den, wanneer de ontwikkeling dit
noodzakelijk maakt.
Welnu, dan is het jammer, dat de
KNVB mij niet even heeft opgebeld of
een eenvoudig briefje heeft geschre
ven. Ik wil daaraan bijzonder graag
mijn medewerking verlenen. Mr. Kau-
lingfreks (Sparta's verdediger in de
zaak-Laseromsen ik hebben name
lijk nog een zaak openstaan. Er wa
ren destijds vijf procedures-Laseroms.
Men denkt dat de zaak uit de wereld
is, maar dat is onjuist. Wij dachten,
dat er nog wel behoefte zou zijn aan
een proefproces. Dat moment is nu
gekomen. Er is nóg een proces-Lase-
roms opengehouden. Wij kunnen als
nog cassatie in het belang der wet uit
lokken. De dan volgende uitspraak
van de Hoge Raad zal alle onduide
lijkheid wegmaken. Nogmaals: ik ben
bereid dajaraan mijn volle medewer
king te verlenen".
Mr. Janssen van Raay maakte er
geen geheim van, dat hij het onzin
vindt, nog over de semi-profcontracten
te' debatteren. „Meningsverschillen
hierover zijn heilloos. Het wordt tijd,
dat de KNVB zich als een werkgevers
organisatie opstelt. Ik geloof, niet dat
de problemen in de relatie tussen
KNVB en VVCS een gevolg zijn van
de persoonlijke opvattingen van de
KNVB-leiders. Dat zijn goedwillende
mensen. Maar zij werken nu eenmaal
met een verkeerd systeem".
Een andere belangrijke konsekwen-
tie van het alleen door de KNVB zélf
nog niet geaccepteerde feit, dat voet
ballers straks gelijk worden gesteld
aan arbeiders is, zo vertelde mr. Jans
sen van Raay, dat voetballers be
scherming zuilen gaan genieten van
het Burgerlijk Wetboek. „Dan is het
waarschijnlijk afgelopen met de hoge
boetes, die de clubs kunnen opleggen.
De spelers kunnen dan de bescher
ming van de rechterlijke macht inroe
pen. Er bestaat namelijk nog zoiets
als het matigingsrecht, waarop de
rechter zich zeker zal beroepen.
Voorts is daar de concurrentie-clausu-
le. In het standaard-contract van de
bond staat bijvoorbeeld, dat men zich
gedurende een jaar na beëindiging van
het contract niet mag aansluiten bij
een niet erkende bond. De rechter zal
geneigd zijn deze bepaling te mati
gen. Er is namelijk geen sprake van
enige concurrentie. Een niet-erkende
Amerikaanse club kan immers nóóit
in Nederland wedstrijden gaan spe
len". De komende maanden, waarin
velé besprekingen worden gevoerd, zal
de toekomstige positie van de voetbal
ler duidelijker fixeren. Hoe ver de
konsekwenties strekken weet niemand,
maar zelfs mr. Janssen van Raay gaf
de voetballers toe: „We gaan een
moeilijke tijd tegemoet".
VORIG JAAR te dezer tijd zat
ik een hijgend hert, pardon: een
drieste reebok achter Vera Cas-
lavska aan. Die zou, beeldje als zij
is in alle standen van het gymnas-
tiek-repertoire (Engel op de even-
wichtsbalk, Ongekende Amazone te
Paard, Venus op de Ongelijke Brug
en Godin in het Vrije Bewegen) naar
de ClOS-zaal in Arnhem zijn geko
men. Met hèèl haar Olympische
Schoonheid en als de in-stilte-Be-
minde van alle sportbeschrijvers.
Hen stelde zij toen danig op de proef
door in Arnhem weg te blijven. En
zij schiep een razende nieuwsgierig
heid naar heur verschijnen in de
Amsterdamse RAI. Daar is zij, een
naweek lang, in actie geweest. Zij
was er helemaal. He-le-maal. Zij
schijnt, trainend in het verborgene,
de afbouw van de enorme postze
geltentoonstelling danig te hebben
vertraagd. Wat anders in snel tempo
pleegt te geschieden door geconcen
treerd werkende af brekers, leek nu
te verlopen volgens het beginsel van
een tergende „langzaam-aan-actie"
en gedaan te worden door mannen
met het hoofd achterstevoren. Hun
gezichten waren verzonken in de
trainende turnsters, in Vera Caslavs-
ka speciaal.
En hun handen, niet door de ogen
gesteund, tastten maar wat langs
het niet meer actuele postzegel-de
cor. Soms was er op die gezichten
een trek van pijn, verkrimpend tot
een masker van misprijzen, of een
mond die deze kreet dreigde te vor-
men: „Lelijk wijf, blijf van die schat
af". Die schat men raadt het
was Vera. Het lelijke wijt: haar
trainster Jaroslava Matlochowa. Die
pleegt de schat bij een harer sier
lijke pootjes te pakken om zo'n
pootje tot ver boven schatjes' blon
de kapsel omhoog te wrikken, een
foltering dienende tot het losmaken
der spieren. Ook nam Jaroslava wel
eens een arm van Vera, teneinde
die ergens te doen belanden waar
men geenszins een arm vermoedt.
Of de rug moest het ontgelden, zo
dat Vera's hoofd tussen heur benen
uitkwam een standje dat door Ja
roslava nog werd verhevigd door
dat zij met geheel haar „lelijke-wij-
ven-gewicht" op die schoonste ribbe
kast van het wereldturnen ging han
gen. Voorts waren er tijdens trai
ning oefeningen bij, die aan het
„breek hem de bek maar open-pro
gramma" van de middeleeuwse tor
tuur schenen ontleend. De opruimers
van de postzegel-expositie werden er
naar van! Maar in het weekeinde
zagen zij, tot welke verhoègöe"elas
ticiteit de door vrouwe Jaroslova
aangelegde kwellingen hadden ge
leid: Vera plooide zich op de brug.
Zij knoopte zich in elkaar. Zij vouw
de zich dubbel. Zij schoot sierlijk
weer recht uit de meest onmense
lijke verwikkelingen. Zij wipte voor-
en achterover. Zij danste en klapte
dubbel. Armen, benen, rug en nek:
het zat allemaal los, als bij een
fraaie ledepop. En het was allemaal
bedoeld om dat ène gevaar te ke
ren: de Russische Natalia Koetsjins-
kaja. Enfin men weet hoé het ge
lopen is.
ALS IK DE OPVOUWBARE, uit-
rekbare, inschuifbare schoonheid
van Vera Caslavska aanschouw en
haar mooi zie blijven, ondanks de
anti-anatomische standen tot welke
zij zich zelf verknoopt, dwalen mijn
gedachten steevast af naar Tamara
Press. Vera bekijkend, voel ik de
grote compassie met Tamara. De
eerste is de mooiste, de laatste de
lelijkste van al 's werelds sportvrou
wen. Tamara vormt met haar zuster
Irina een duo, dat door de sportpers
„The Press Brothers" werd gedoopt
En die benaming is het helemaal.
He-le-maal. Men weet het: Tamara
lijkt een „Manwijf Incorporated".
Tamara stoot kogel. Dat alleen
reeds is grotelijks onvrouwelijk.
Maar waarom doet zij dat? Omdat
zij 't zo leuk vindt? Het lijkt me on
waarschijnlijk. Zij heeft genoeg fo
to's in haar album, waarop zij zich
als een met Olympisch en atletiek-
goud behangen „Berg" moet herken
nen. En zij heeft heus wel zoveel
gevoel, dat zij het onderdrukte
„grimlachen" van zelfs de kamp
rechters achter haar rug weet, wan
neer zij haar vleesmassa weer on
der de kogel zet. Waar Vera Cas
lavska haar sport-goud mag oogsten
door middel van een exhibitie harer
getraind vrouweüjk schoon en in
het besef, dat zij doende niet
slechts bekeken, doch zelfs verzwol
gen wordt, daar moet Tamara haar
plakken bijeen stoten vanuit de gêne
omtrent haar kolossale onvolmaakt
heid. En kortgeleden is dan het ver
moedelijke „waarom" van haar
voorliefde voor de kogel en haar
alom bespotte patserigheid bekend
geworden: met aan zekerheid gren
zende waarschijnlijkheid „lijdt" zij
aan hermaphroditisme. Zij heeft
zich althans aan een „sex-test" ont
trokken. Is dat het einde van haar
carrière in de zware atletiek? Ik
twijfel er niet aan. Hermaphroditis
me is namelijk bijgeschreven in het
hoofdstuk „Doping", omdat het kan
zijn ontstaan door hormoongebruik.
Is zij het produkt van een Sovjet
experiment, ter verwerving van
meer goud?
Sportcoaches zijn soms merkwaar
dige lui: zij ontdekken „ins" en
„outs" waarvan een gewoon mens
zelfs nooit gedroomd heeft. Zij staan
niet direct te kniesoren als een
sport-meisje gaat trouwen. Want
weten de H.H. trainers als het
sportmeisje als een jonge moeder
weer terugkomt in de (wedstrijd)-
wei, dan zijn zij ineens veel ster
ker. Dan zijn zij namelijk vele „hu
welijkshormonen" rijker geworden
en dat wil wel eens in de „uitsla
gen" opzienbarend duidelijk wirden.
SPORT.is een boeiend bedriji.
Scfioftn^-orf dfe betvfegingen van Vera
CaslavsKa. Tragisch voor Tamara
Press. In Vera en Tamara kent de
sport naar uitersten. Daarom moet
ik de een ziende, altijd aan de an
der denken.
(Van onze speciale verslaggever)
'fjf. j-»ï - "«"iugHCiu hij inwint?!! tctrj uun
Qv,
fcv.
rru 6en ■TTT' Wagtmans niet zoveel. Het schijnt
Zif, êeConf®esl°ten periode. Hij wordt pas fel als
hii ls te dek? erd met de opmerking, dat het
"ce .nou W-i n een Nederlandse renner, al
V c?" Winjf °(- t'an Janssen, de Tour de
At is cwl; 7 ..Journalistenpraat", pijpt Wagt-
Ht fca i Fran *n '56 toen Roger Walkowiak
a®1!. 'jT1- Laat T won, gezegd, dat ik de Tour ver-
kara Turijn T ^at nu eens en voor altijd recht
s!ter a op-; +pree? ik nog in de gele trui. Ik had
c,nPer vl']ec+ winnen. Toen kwam ene meneer
'or Motief. g naar Italië. Hij was directeur
r'"er aio zei' Wout, jongen, ik heb er een
rl lP TTJ 1. 1- JJ
Ov
.\nÜ'^en'Utw'.e wint. Hoor je me goed: honderd-
ïl'ö*. ddrpvN n jVlG kon mii Hnt hpfalpn? Wallrnwrat
'-"'en? tt xxiij ucil pj e LenenvveuiuwidA
m hw" Ik ko °nderdduizend gulden betekende toen
5 t.. -ïfT °P. (7„,niet meer. Ik kon die Croix de Fer
)<*htahr> dat me- Die Walkowiak heeft echt
't,A Zii® z°u afgerekend hij, dat jaar de Tour D
nederlaa6n'" Dat is >.vr°eger" voor Wagt- iAlJpCr
ij ha ati hhans' .op de Croix de Fer. Er hebben
riV,?QU 'Mei rnL tinS van diens beroepsloopbaan
®h. hh Poi."hantische verhalen de ronde eedaan.
kon mij dat betalen? Walkowiak
het wellicht gelaten'
:-Vgls'\ rAdat hii groene en andere truien verkocht
'e]j h. jZtgt I aan lager wal zou zijn geraakt,
ikv, h(?h -h» rnoedf-11!3113- "Ik heb die truien wegge-
Vt, hi?t hog a - beeft één gele trui zelfs ingelijst.
fa,. To. gek- T„ en groene en één er el O ti-ni Ur hen
hhïoe„ë?k. fr°ene en één gele trui. Ik ben
7... fwi, h ik st0p°p het geld hoefde ik het niet te
jonvac
eb -Vv,aarom ik destijds die opwindende
La e k-yL shhoon,Ta' staptë ik in het transportbedrij 1
'''if.? Zat JVerhaafLp! Zii hebben ook gezegd, dat ik
W i, eet in b geschreven, omdat ik op zwart
K Sero. ,aatom ik destijds die opwindende
"haakt? Omdat ik het beu was, Hele-
Is Wout Wagtmans nog steeds dezelfde cloinn van
de jaren vijftig, toen hij succes op supc® jjii is A
Hij is wellicht een tikje rijper geworden. H%i is tn
ieder geval minder impulsief. Hij oucrdenk hij
zegt. Hij staat wantrouwender tegenover de wereld dan
vroeger. Maar echt veranderd lijkt hij we Hij is
nog steeds de clown van vroeger. De ,aJf
het ware in zijn door de wielersport getekende gezicht
gekerfd. Een brede lach, bijna van oor tot oor, die
aanstekelijk werkt. Hij vertoont dat gelaat^ om ae vijf
minuten. Opvallend facet is echter wel, dat wagtmans
door de publiciteit rond eijn naam welacht minder
zelfverzekerd is dan hij voorgeeft te zijnHu lijkt af en
toe op een schuchter vogeltje, informerend hoe anderen
over hem denken, hoe anderen over hem praten. „Doe
ik het goed", kan hij, pratend over ploegleiderschap,
zeggen. En: „Ze letten op mij, ik kan mij geen fout
permitteren; hoe klein die ook zal zijn". Hij stut dat
zelfvertrouwen aan de andere kant. Hij zegt bijvoor
beeld ook: „De populariteit is er nog. Er is niemand
die zegt: kijk, daar gaat die boef, die zo rot over de
wielersport heeft geschreven. Het doet mij wat. Het
verheugt mij zelfs."Ze ontvangen me overal met respect
en met enthousiasme. Als je dat ziet, blijkt dat de mensen
je nog niet zijn vergeten"blij grijpt dan, van de hak
op de tak springend, naar het verleden. „Net als vroe
ger. De mensen zaten al te lachen als ze wisten dat ik
kwam. Ik reed veel in het Ulympisch Stadion. Achter
de grote motor. Ik stuurde dan met één hand. Met de
andere maakte ik fratsen. Dat mocht niet. Ik kreeg
hoste op boete. Ik weet het nog qoed, maar ik was
toch de beste. Ik won, ondanks mn grapjes, dat was
verkopen. Het is er nu niet meer by. 1% Zeg wel eens:
waar is die tijd gebleven?. Za moeten da zaak verkopen.
Ze doen hel niet meer. Volgens mij zijn ze jaloers
op elkaar".
De stap naar het heden. Wagtmans maakt die heel
gemakkelijk. Hij zegt dat er in vergelijking met vroeger
niet meer gereden wordt. Hij vindt dat de huidige
beroepsrenners hun geld te gemakkelijk verdienen.
„Als ze' daarin steekt een brok heimwee van de
eerste orde, „één goede klassieker rijden, zeggen ze:
Mijn contract zit weer goed voor dit jaar. Wij moesten
rijden tot in de Tour de France. Anders kwamen wij
naderhand niet meer aan bod". Wagtmans, die zater
dag een krachtig neen liet horen toen de heren van
de KNWU de naam van Arie den Hartog op de lijst
van geselecteerde renners voor de Tour plaatsten, was
geen rekenbaasje op de fiets. „Ik was de man van
de aanval, Toen ik dit voorjaar met de heer Levitan,
een der Tour-organisatoren, over de Tour de France
sprak, zei ie: Wout, ik snap niet dat ze in Holland
zoveel drukte om je maken. Je was altijd een voor
beeldig renner. Je viel steeds aan, je zorgde voor
strijd, die anders was uitgebleven. Kijk, dat was wel
leuk van Levitan, snap je. Dat deed me goed".
Over de komende Tour de France: „Jan Janssen
heeft een goede kans om die Tour te winnen". Wagt
mans ontwikkelde de theorie dat Jan Janssen op de
nominatie slaat de opengevallen plaats van de „patron"
van de wielersport Jacques Anquetil in te nemen. „Jan
bezit die klasse. Met Karstens gok ik op de groene
trui. Dat moet kunnen. Met die knechten vooral." Over
de selectie: „De mensen van de unie noemden namen,
tür hebben er veel ingetekend. Ook kanslozen, zoals
Werner Swaneveld en Theo Sijthof (hij lacht, steekt
een verse Black Beauty op) maar slechts één renner
van de jonge Caballeroploeg. Ik had zelf Bas Malie
paard op m'n lijstje, de Unie niet. Den Hartog heb ik
laten vallen. Die mag er niet bij, zei ik. De Ronde
van Spanje de Ronde van Italië en de Ronde van
Frankrijk, dat is te veel voor één renner. Zodra Jo
de Roo terugkomt uit Italië gaan wij dat lijstje met
zeven namen volmaken. De zeven geselecteerden mo
gen eventueel meekiezen. Zoals zij mogen vaststellen
wie de begeleiders zijn. Er is ergens geschreven dat
Piet Liebrechts chauffeur van de Tourploeg wordt.
Dat staat nog niet vast. Ik weet wel, dat de Unie
Liebrechts gevraagd heeft om als soigneur mee te
gaan. Zover ik weet, wil Liebrechts dit niet Zoals
hij niet weet of Peter Post de KNWU heeft laten
weten of hij in aanmerking wil komen voor uitzending
naar de Ronde van Frankrijk.
Over het door Televizier afgedwongen compromis
van de waarnemer laat Wout Wagtmans zich zeer
voorzichtig uit. Hij ontkent zwakjes, dat het een aan
tasting is van zijn verantwoordelijkheid. Hier toont
Wagtmans zich de door de ervaring gerijpte persoon
lijkheid. „Jullie", zo begint hij, „begrijpen het alle
maal verkeerd. De waarnemer is er niet voor mij.
Hij is er om te vermijden dat er ruzie komt tussen
de merkenmoten. Ik bedoel, hij zal opletten of Tele-
vizier-renners, ik noem ze. nu maar als voorbeeld, nie
voor elkaar rijden, daarbij de ploeg discipline verge
tend". Wat hij in zo'n geval zou doen? Wagtmans liet
er geen twijfel over bestaan: „Ze gaan naar huis. Ik
heb een vrijbrief. Ik ben ploegleider"Bij dat laatste
moesten wij denken aan een opmerking van de heet
W. A. Oepts, zakelijk leider van de Willem Il-ploeg
die zaterdagmorgen in Waalwijk de korte werkverga
dering die de Unie met de sponsors had belegd, hac
bijgewoond: „Ik krijg de indruk, dat de Unie van dü
waarnemer of wil. Dat ze ermee in hun maag zitten
Televizier trekt zich nu toch niet meer terug". Da:
laatste waarschijnlijk tot voldoening van Wagtmans
hoewel hij hier nimmer openlijk voor uit zal komen
Wagtmans heeft, dat werd wél duidelijk, veel geslik
om terug te komen. Niet letterlijk, dat hoeft niet meer
maar figuurlijk gezien dan. „Ik ben dolblij, dat ik teruc
kon komen Juist op het front, waarop ik mijn grootst
successen als wielrenner heb behaald. Kijk, wieier
sport is een ziekte, een virus. Je bent ermee besmet
Toen dat aanbod kwam, pakte ik dat met beide handei
aan. Ik kon gewoon niet anders!"
