De vrouw wordt lang9 rank
en breedgeschouderd
Ruini 900Indische N ederlanders
kwamen met de Sibajak
Vrolijke inzet Vacantiebesteding
Familie Doorsnee en
Showboat keren terug
Twee bromfietsen
botsten: een dode
Rotterdam—Londen
binnen twee uur
I Proef met uachlcafé's
is geslaagd
Vorantiebestedin
M
5#C
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1955
PAGINA*
CCHRIJFT men aan de studentcnmaal-
G schappij een zeker belang toe en
jeder verstandig mens, die het leven enigs
zins kent- Wl dat doen dan is het de
moeite 'waard te weten, hoe het op het
ogenblik in de Amerikaanse studentenwe
reld toegaat. Een eigenaardig artikel van
de Engelse hoogFeraar John Be-a van in de
Manchester Guardian, gebaseerd op de er--
varingen met een Nederlands studenten-
schip, geeft een kijk op de huidige Ameri
kaanse studerende jeugd, die ook voor ons
interessant is-
Tussen de vijftien- en twintigduizend
Amerikaanse studenten maken dit seizoen
een reis door Europa! Het komt op onge
veer duizend dollar per hoofd, maar de
Amerikanen hebben dat er voor ever om
hun kinderen het oude werelddeel te laten
zien. Beaven maakte de reis met een Ne
derlands schip, de Waterman, die daarvoor
was gecharterd en waarop zeshonderd meis
jes eo tweehonderd jongens verbleven.
Het was zijn derde rets van deze soort.
Toen ze aen boord kwamen, werd hij ge-
trotfen door de uitingen van uniform wel
varen; door de zon gerijpt, met melk ge
voed, door vitaminen gesterkt, niet elleen
gezond maar ook hygiënisch. Be meisjes
schenen alle zeshonderd naar dezelfde kap
per te zijn geweest, maar bij nader inzien
waren er toch enkelen met een pony of
een jongenskop. Er waren geen jongens,
die voorover liepen, of -die puistjes, rafe
lige mouwen of slechte tanden hadden.
Geen stukje kleren of geen stukje bagage
deed kaal aan. De kleuren van de kleding
waren levendig, bij de jongens echter naar
Engelse smaak wat vrouwelijk.
De uiterlijke eenvormigheid, al bijzonder
genoeg, gezien de verschillen in afkomst
van al deze studenten, werd geëvenaard
door de overeenstemming in hun amuse
ment. Zij houden van de luidruchtigste
Dixleland-jazz, zij dansen de Charleston, tot
ze er bijna bij neervallen, zij drinken di
rect uit de fles en in hun overigens sobere
liefkozingen zijn fze niet eenkennig. De
JEuropeaan. die voor zo'n gezelschap col
leges houdt, wordt eerst door dit alles
enigszins geschokt, maar al spoedig merkt
hg, dat dit optreden, geen enkel verband
houdt met de ernst of het intellectuele peil
van de student. Hij ziet, dat de jongen, die
zo vol geestdrift van de jazz geniet, precies
dezelfde is, ais de student met de glazige
evangelische blik, die hem gevraagd had
naar de godsdienstige toestanden in Europa.
Pb* hese jongmens, die de laatste en snelste
Charleston overleeft, blijkt in het college
over politiek over het scherpzinnigst ver
stand te beschikken. En dan maakt een
meisje hear arm om de hals van een jongen
los, neemt de fles van haar lippen en be
wijst, eerst door de naam van het hoogst
dégelijke Engelse weekblad te noemen en
lafer door er stukken uit aan te halen, dat
zij een. trouw lezeres is van dat ernstige
blad. Slechts een zeer kleine minderheid
misdroeg zich op de2e reis, maar die werd
er dan ook ^erdege op aangekeken en alge
meen veroordeeld,
Ovetdag waren de studenten bijna ont
stellend ernstig. Zij beschouwden zich bijna
allen rondweg als onofficiële afgezanten
van hun land. In de discussies waren-zü
misachten iéts te gemakkelijk, te zeer ge-
neigd om telkens de lichtzijde te zien. Nie
mand, die colleges gaf, had eigenlijk tegen
deze jongelui terug te vechten. Er werd
veel aandacht besteed aan de vragen die
hun in Europa gesteld konden worden:
over het McCarthyïsme, of Amerika's be
doelingen werkelijk vredelievend waren,
over de rassenkwestie, over coca-colonisa-
tie, over de MCarran-Walter-wet. Het viel
hun nogal tegen. Waren de Europeanen zó
critisch? Maar zij werden geprest naar het
podium te gaan en te antwoorden. Zij deden
het uitstekend. Voor McCarthy had nie
mand-een goed woord. Over de afscheiding
van rassen bleek een diep begrip voor de
moeilijkheden van het Zuiden te bestaan,
evenals waardering voor de vooruitgang
in de laatste tijd. Van de McCarranWal
ter Act (over de beperking van de-immi
gratie) wist men bijna niets.
De belangstelling voor politiek was
gering. Deze jongens en meisjes hadden
eigenlijk niets dan voorspoed gekend, de
laatste jaren nog met stabiele prijzen. Men
was tevreden. Een oudere student sneerde,
dat deze generatie geen kans had gekregen
om het Marxisme om zichzelf te verwer
pen. „O, maar dat hadden ze", meende de
hoogleraar in de geschiedenis, aan wie de
schrijver de opmerking overbracht. „Ik
Beef altijd objectief de marxistische, zowel
als de liberale en de conservatieve kijk op
elke belangrijke historische gebeurtenis".
De naam van Harold Laski, die enkele
jaren geleden de studenten op zo'n reis
aan het debatteren bracht over de academi
sche vrijheid, schijnt nu niets te zeggen.
Het is vandaag in de academische wereld,
wat gemakkelijker, aldus Beavan in zijn
artikel, maar misschien niet zo gemakke
lijk als de houding van de studenten doet
veronderstellen. Wet de buitenlandse ver
houdingen betreft, is de huidige student
nog al nuchter-realistisch ingesteld. Over
het algemeen waren, op deze reis de stu
denten niet zo rad van tong over wereld
problemen als dat bij vorige reizen het ge-
va] was, Toch wordt de welsprekendheid
nog steeds aangemoedigd, zoals bijv. ge
beurde op een televisiewedstrijd, waarbij
kinderen van 13 jaar debatteerden over de
Russische kwestie'
Op deze schepen naar Europa Is politiek
echter niet meer het voornaamste onder
werp. Kunst, architectuur en muziek trek
ken een algemene en soms diepgaande be
langstelling. De schrijver is voor zichzelf
tot de slotsom gekomen, dat in deze nog
steeds borrelende beschaving de oude waar
den nog niet betwist worden. Merkwaar
digerwijs waren deze studenten wel zeer
critisch gestemd ten opzichte van hun on
derwijs. waarbij echter bleek, dat de Ame
rikaanse student zijn samenleving niet
wenst te veranderen, ook al zou hij in
een andere democratie misschien een be
ter en gemakkelijker plaatsje kunnen krij
gen,
Maar dat laatste, de mening van de Ame
rikanen over hun onderwijs, acht Kijker
voor ons van minder- belang. Voor het ove
rige is er reden om in de maalstroom van
krantenartikelen, die elke dag over de
wereld jaagt, bij dit stuk even stil te staan.
In de eerste plaats acht Kijker het aantal
studenten, dat zo'n reis naar Europa maakt,
verbazingwekkend. Het gaat uiteraard in
groot verband, het wordt in feite geregeld
door een organisatie van de Verenigde
Naties, maar het is en blijft merkwaardig.
Waarschijnlijk hebben slechts zeer weini
gen in Europa enig begrip van dit massaal
toerisme en achteraf kwam Kijker bij le-
^*ng van dit artikel tot het sterke vermoe
den. dat bij verleden jaar op een zeiltocht
naar de Waddeneilanden wel eens uitlopers
van deze studenteninvasie ergens op een
grote tjalk kan zijn tegengekomen. Uit dit
3lïes blijkt, dat "een deel van de Ameri
kaanse studeren-ie jeugd een grote beleng-
filelhng voor Europa heeft.
Deze jeugd bepaalt in de toekomst de
koers van het land. Er is in Amerika altijd
streven geweest om zich van Europa
Biets aan te trekken. In de practijk heeft
oeze gezindheid het tegen de harde feiten
«oetcn afleggen, maar het Is goed, dat
(Van onze moderadactrice)
DARIJS, 1 Augustus.
T^R BEGINT tekening-in te komen! De
•*-J „presentations" van de grote modehui
zen zijn thans goed op dreef en zo lang
zamerhand kunnen we enig begrip krijgen
van de vrouw, zoals zij er aanstaande herfst
en winter uit zal behoren te zien.'.volgens
de begrippen van de couturiers, die tot nu
toe hun laatste vondsten, hebben getoond.
Wanneer wij Dior, die vrouwentiran, die
haar hele uiterlijk soms met een enkel de
creet volkomen verandert, eens even buiten
beschouwing laten (deze grootkunstenaar op
modegebied houdt zijn geheim nog enkele
dagen in. petto) kunnen we zeggen, dat dè
vrouw het volgend seizoen lang, rank en
breed geschouderd zal zijn. En..', vooral
mag zij' geen „doorgezaagd weesmeisje"
wezen, d.w.z. dat de jurk waarvan lijfje en*
rok aan elkaar zijn genaaid, waarna de naad
onder een. ceintuurtje wordt verborgen,
heeft afgedaan. De jurk moet volkomen uit
één stuk gesneden zijn. Of de couturiers hun
collecties nu naamloos ter wereld zenden,
gelijk Jean Patou heeft gedaan, of onder
namen als „Liberté" (Vrijheid) zoals Hubert
de Givenchy, Fouet (Zweep), de betiteling
die we bij Lanvin-Castillo aantroffen, of ze
spreken van de „Iigne telescope", een be
naming die Jacques Heim bedacht of van
„Or, Orient, Ligne Oriëntale" (Goud, Oos
ten, Oosterse lijn), een vondst van Carven,
overal treffen we dezelfde tendens aan.
Eigenlijk is deze nog het minst sterk bij
Carven, die verscheidene jurkjes liet zien,
ogenschijnlijk deux-pièces, in werkelijkheid
faux deux-pièces, omdat rok en lijfje aan
eikaar waren bevestigd. Carven behoort tot
de huizen die het minst naar exclusiviteit
streven en het meest aan de s-maak van de
grote massa willen tegemoet komen. En het
ligt voor de hand, dat de vrouw niet zo
gemakkelijk afstand zal doen van de deux-
pièces, althans vele Nederlandse vrouwen
niet, daar ze immers „afkleedt".
Dc familie Doorsnee en de Showboat zul
len ïn het komende winterseizoen opnieuw
te beluisteren ztfn. Van de Showboat zal
Mlmoza deel blijven uitmaken. deze
programma's vreest men blijkbaar nog niet
Voor inzinkingen.
Karei Prior peinst over de nieuwe
Showboat.
door een beter inzicht hetzelfde wordt be
reikt. gesteld dat dc feiten in het eerste
decennium door een ontspanning in de we
reldpolitiek wat minder hard mochten spre
ken. Daartoe kunnen deze georganiseerde
re.zen veel bijdragen.
Tenslotte is ook verrassend de mengeling
van de dodelijkste ernst en de hevigste
uitgelatenheid, waartoe deze jeugd in staat
blijkt te zijn. Het meest hoopgevende ech
ter is de openheid, de sterk positieve in
stelling, die de nuchtere Engelsman bij deze
jeugd heeft ontdekt een instelling, die
eigenlijk precies klopt met wat onze cor
respondent te Genève bij Eisenhower had
opgemerkt, en die daar voor de Russen
blijkbaar ook niet verborgen is gebleven.
KIJKER
De Givenchy
Intussen heeft Hubert" de Givenchy zijn
kans schoon gezien om een goede beurt te
maken bij de rasechte Farisienne. Hubert
de Givenchy, die het vorige jaar de deux-
pièces hog als het ideaal pousseerde, die
zelfs het mantelpak voor de deux-pièces
wilde laten wijken, heeft van de nieuwe
lijn gebruik gemaakt om het eenvoudige
zwarte jurkje in ere te herstellen. Want
wat is een. Farisienne, die niet zo'n een
voudig, maar toch wel chic zwart jurkje an
haar garderobe beeft? Immers niets! Voj-
gens haar haalt een zwart deux-pièces het
niet bij het simpele, bijna rechte gladde
jurkje, dat gemakkelijk met allerlei kleine
accessoires in iets bijzonders en telkens iets
anders bijzonders kan worden omgetoverd.
Wel, Hubert de Givenchy heeft het haar
hergeven.
Vóór alles echter propageert hij bewe
gingsvrijheid voor de vrouw. Het corset met
baleinen heeft hij in de ban gedaan en hij
heeft er tets voor in de plaats gegeven, dat
hij „collant" noemt in het Frans, hetgeen
hij ten behoeve van zijn uitgebreide Ameri
kaanse clientèle in het Engels „the shape",
de vorm, noemt. Het is een geval, dat enige
vorm aan het lichaam geeft zonder het te
persen of te knellen en dat men de gehele
dag door, nok onder gewone jurkjes, aan
kan hebben. Ook de stoffen die hij gebruikt
zijn soepel en allerlei oude paardjes heeft
bij van stal gehaald: alle mogelijke soorten
crêpe en laken heeft hij verwerkt en als
garnering dient veel borduursel. Wat de
kleuren betreft, geeft hij naast zwart veel
sombere tinten: marron, beige, topazes bru-
lées en topazes fumées {gebrand en berookt
topaas).
Heim
Opk Heim houdt zich aan zwart en don
kere tinten (met afwijking van het vlam
rood, wat we in enkele toiletjes zagen ver
werkt), n.l, donkerbruin en mosgroen, Ook
Heim houdt zich aan de rechte lijn, al
wordt deze soms onderbroken door een
bolero-effect, dat wij zelfs op een enkele
jas aantroffen. Voorzover de jassen vrij
ruim zijn, vallen ze toch recht, maar ook
het getailleerde redingote-model vond een
plaats in deze collectie. Ten einde de brede
schouder te verkrijgen, waren de mouwen
soms met ruimte ingezet. Als nieuwigheid
zagen we avondjurken met mouwen. Hoe
wel het mantelpak deerlijk in het gedrang
komt nu jurken-uit-één het wachtwoord is,
zagen we bij Heim toch veel mantelpak
effecten. Ogenschijnlijk droeg een manne
quin een mantelpak, maar in plaats van de
traditionele rok-en-blouse was onder het
mantelpak een gehele jurk van dezelfde
stof als het taiileurjasje verborgen. Maar
veel complets zullen bestaan uit jurk met
lange, driekwart of zeven achtste mantel
van dezelfde stof.
"WASSENAAR, 1 Aug. De adjunct-di
rectrice van. het Roode Kruis ziekenhuis in
Den Haag, mej. E- D. Baker van Delden, 52
jaar, is Zaterdagmiddag te Wassenaar, op
een bromfiets op het fietspad langs de rijks
weg ter hoogte van de Klein Persijnlaau, in
botsing gekomen met een andere, door een
militair bereden bromfiets. Mej. Baker van
Delden is des avonds aan de gevolgen van
de val overleden.
ILurhtdienst op Engeland begint
1 niet vóór Juni 1956
In aansluiting op ons bericht van j.l. Za-
I terdag, dat de Engelse regering toestem-
Imlng heeft verleend aan Air Charter Ltd
en East Anfflian Flying Services vaste
viiegdiemten op Rotterdam te openen, mits
ook de Nederlandse regering vergunning
geeft, deelt ome correspondent te Londen
mee, dat aldaar wordt aangenomen, dat de
diensten niet vóór Juni 135fi zullen kunnen
beginnen. Alles zal afhangen van het viieg-
veld-Zestlenhoven, dat in zijn huidige vorm
Jte gering van afmetingen Is.
Air Charter Ltd zal waarschijnlijk met
Bristol Freigthers gaan vliegen. Deze kun-
|nen per toestel 2 auto's en 32 passagiers ver-
■voeren. De viiegtijd Southend—Rotterdam
■bedraagt voor Bristol Freighters 1 uur en
■20 minuten. Air Charter is van plan zijn
■vrachtdienst met twee vluchten per dag tc
■beginnen.
East Anglian Flying Services, die, zoals ge-
I meld, zich zal toeleggen op het vervoeren
I van passagiers, zal de te vliegen afstand in
minder dan L uur kunnen afleggen; gevlo-
gen zal worden met de HaviJland Doves. Zo-
I dra de spoorlijn SouthendLonden zal zijn
1 geëlectrificeerd er komt een. station op
1 bet vliegveld Southend zal de reis Rot-
terdam—Londen minder dan 2 uur duren.
Ter vermijding van misverstand zij er op
gewezen, dat de thans geprojecteerde groot
ste van het vliegveld-Zestienhoven niet 800
bij 8000 m is, zoals Zaterdag abusievelijk
1 werd geschreven, maar 800 bij 800 m.
Vergunningen Morden
automatisch verlengd
Een jaar geleden ging men er te Rottcr-
1 i?, t,oe 0VCI" nachtvergunningen voor
I cafe s in le stellen. Voor dancings was
I reeds sinds langere tijd de mogelijkheid
I aanwezig tot 's morgens «Huur geopend te
blijven.
Eén van de voorwaarden voor het ver
krijgen van een nachtvergunning was de
aanwezigheid van „levende muziek". De
burgemeester stelde een proeftijd van een
jaar vast, in welke tijd zou kunnen worden
nagegaan hoe het systeem in de praktijk
werkte. Gisteren was de proeftijd om en
volgens de Politie kan niet anders worden,
gezegd of de nachtzaken hebben, vooral bij
de vreemdelingen, in een behoefte voor
zien.
De proef wordt als geslaagd beschouwd,
zo vernemen svjj verder, zodat de twee
groepen café's, dagzaken en nachtzaken,
gehandhaafd zullen blijven. De vergun
ningen van de nachtzaken worden auto
matisch verlengd.
Er zijn op het ogenblik ruim vijftien van
zulke vergunhingen in omloop. Dan zijn er
nog de dancings, zodat in totaal ruim
twintig zaken tot 4 uur 's morgens zijn
geopend.
Tragische gasverslikking
DEN HAAG, 1 Aug, De 76-jarige me
vrouw A. H. R.M. uit de Wolmaransstr.
te Den Haag, is Zaterdag op tragische wijze
om het levPTi gekonien. De dame, die slecht
ter been was en ook niet al te best meer
kon zien, kwam ïn baar keuken te vallen,
waarbij zij de slang van het gascomfoor
trok. Daar zij niet alleen meer kon opstaan,
kwam zij door gaatverstikking om het le
ven. Toen 's middags haar dochter thuis
kwam, vond zij haar moeder levenloos lig
gen.
De ambtenaren van de ^afdeling Bijzon
dere Maatschappelijke Zorg van het mi
nisterie. van Maarschappeljjk Werk kregen
de handen vol werk, toen Zaterdagmiddag
het m.5. Sibajak van de Kon. Rotterd&m-
sche Lloyd ïn het vaderland terugkeerde.
Om nog maar te zwijgen van wat er al ver
zet was voordat de 913 passagiers In Dja
karta aan boord kwamen. Want slechts 127
van de repatriërenden konden in Nederland
een eigen adres opgeven; alle andere
moesten door het ministerie aan huisves
ting worden geholpen.
Het heeft uiteraard nogal wat moeite ge
kost om al die Indische Nederlanders van
de Sibajak een dak boven het hoofd te ge
ven. Het is nu eenmaal vacantietijd, met als
gevolg, dat tal van hotels en pensions, die
voor inkwartiering" geschikt waren, tjok
vol met gasten zaten. Nietemin is het mi
nisterie er in geslaagd in. 90 hotels plaats m
vinden. Met 26 bussen werden de passagiers
in de loop van de middag naar hun voorlo
pige bestemming gebracht. De bussenkara-
vaan deed daarbij 73 verschillende gemeen
ten aan.
Geen inkomen
Moge het dan al zó zijn, dat de meesten
niet over onderdak beschikken, het meren
deel van de Sibajak-passagiers kwam bo
vendien zonder kleren, geschikt voor ons
land en zonder enig inkomen aan. En het
is alweer het ministerie van Maatschappe
lijk Werk, dat, in samenwerking met de
Rijksarbeidsbureau*:, een oplossing voor de
daaruit voortvloeiende moeilijkheden moet
zoeken. Dat werk zoeken gaat meestal vrjj
vlot, al zou het onjuist zijn te veronderstel
len, dat de uit Indonesië komende Neder
landers in ons land topfuncties krijgen te
vervullen. Over het algemeen wordt hen
oen eenvoudige administratieve baan aan
geboden, die overigens geheel in overeen
stemming met hun opleiding is. Zestig per
cent van hun netto-inkomen wordt meteen
ingehouden als pensiongeld, dat zij betalen,
zolang zij van Rijkswege onderdak hebben.
BLINDE PASSAGIERS
Dr P. C. Kraan, een chirurg uit Vlie
ringen, heeft als waarnemend scheeps
arts de gehele rondreis met de Sibajak
meegemaakt. Eerst voer hij met emi
granten naGr Australië, om van daaruit
naar Indonesië te reizen en vervolgens
via Soerabaya, Semarang en Djakarta
de terugreis te~aanuaarden. Onderweg
verloste dr Kraan met goed gevolg vier
passagiers van ïtun blinde darm-
In Suez* kreeg de Sibajak een blinde
passagier aan boord: een soldaat tian
het Vreemdelingenlegioendie er even
wel niet in geslaagd is Rotterdam te
bereiken. 7n Port Said werd hij van
boord gehaald.
Pit ia dus Holland...
Over het geheel genomen komen zij na een
jaar voor een eigen woongelegenheid in
aanmerking. Bijna 400 passagiers kregen
een kledingpakket.
Een misvatting
Het valt op, dat de meeste repatrierenden
(n de veronderstelling leven, dat zij het m
Nederland financieel beter zullen krijgen
dan zij het in Indonesië hadden. Helaas
moet maar al te dikwijls blijken dat die
veronderstelling op een misvatting doelt.
Niettemin blijft de stroom van Neder! and-
gangers aanhouden. Hun vragend naar de
motieven die hen naar ons land brachten,
blijkt, dat zij het aan de ene kant in Indo
nesië steeds moeilijker kunnen rooien, om
dat aan Indonesiërs boven Nederlanders de
voorkeur wordt gegeven, en dat zij aan de
andere kant naar Nederland willen omdat
zij daar familie hebben. En die familieband
spreekt bij onze landgenoten in Indonesië
veel sterker dan bij de doorsnee Nederlan
der die hier geboren en getogen is. Een en
keling repatrieert ten. slotte omdat het le
ven hem ondragelijk wordt gemaakt. Zo
troffen we ook aan boord van de Sibajak
Nederlanders, die regelmatig dreigbrieven
ontvingen met de „goede raad" het land te
verlaten,...
ïn ern iveruclvrmd vim charme en gratie
luidde de Baskische dansgroep „El or kt" de
Rotlerdamsc Vacanliebesteding in.
Toen de Twentenaren. kwamen dansen
vroegen se medewerking van een paar
stevige Rotterdammers. Die kregen ze
'O Schuring had uil Enschede een
presentje voor de burgemeester
meegebracht.
jvnp keken de ogen uit.
Basken. Twentenaren en Rotterdammers
hebben Zaterdagmiddag, tot groot plezier
van duizenden toeschouwers, voor het Stad-
hois aan de Coolslngel het eerste program
ma van de Vacartïebesteding voor hun
rekening genomen. Een programma dat er
waarlijk wel wezen mocht en dat door de
burgemeester, G. E. van Walsum, na een
inleiding door de heer J. van Katwijk, werd
geopend roet een korte toespraak, waarin
hfj ondermeer constateerde, dat de buiten
landers meer belangstelling voor E55 aan de
dag leggen dan Rotterdammers.-.. En
waarin hjj over de door de Raad voor de
Lichamelijke Opvoeding georganiseerde
"Vacanliebesteding opmerkte, dat de activi
teiten zeer de moeite waard mogen heten.
Drie weken lang zal men de gelegenheid
hebben om te constateren, dat daarmee geen
woord te veel is gezegd. Er is Iedere dag
voor iedereen wel wat te beleven.
De Baskische balletgroep „Etorkl", die
ook op Unifesti al zo veel succes oogstte,
was de eerste groep medewerkenden, die op
het podium verscheen. En wel met een serie
oorlogsdansen, die in haar rhythme en pas
sen een grote originaliteit vertoonden. Geen
wonder, dat de duizenden achter de hekken
werden meegesleept door het enthousiasme
waarmee deze ras-dansers in hun typische
klederdrachten hun programma brachten en
geen wonder ook. dat de Basken na hun
optreden verrukt waren over het mede
leven van de Rotterdammers.
Bij dansen alleen bleef het overigens niet,
want Polentzi Gezala had zijn Txister mee
gebracht. een fluit van zeer oude oorsprong,
die doorgaat voor het mooiste Baskische
instrument en bijzonder virtuoos werd be
speeld. Om het Rotterdamse publiek ten
slotte nog te laten kennismaken met de
meest populaire dansen uit Baskenland,
voerde ..Etorki" in een wervelwind van
charme en gratie de Fandango en de Arin
Arin uit, volksdansen, die op geen feest
programma van de Basken mogen ontbre
ken.
Maar het waren uiteraard niet alleen
buitenlanders, die deze "Vacantiebesteding
kwamen inzetten. Uit Enschede waren de
Enscheder Spoilers en Daansers „De Krek
kei" gekomen en uit Haaksbergen de Ven
deliers van de plaatselijke schutterij. Aan
leider Theo Schurink uit Enschede was
overigens niet te zien, dat hij behalve dan
ser ook nog electricien is en dat nog wel
voor het grootste deel van het jaar. Zijn
pas kwam er oij om het te bewijzen: „Wo
zijn hen gewone mensen", verklaarde hij
kwasie ernstig ..en dat zwarte boerenpakje
van vanmiddag, gaat morgen de mottenbal-
ïen weer in". „En die fraaie wandelstok?"
vroegen we. „Die krijgt burgemeester Van
Walsum.straks", vertelde de heer Schurink, f
En dat gebeurde ook.
Dat „spóllers en daansers" spelen en
dansen laat zich gemakkelijk raden, en hoe
goed ze dat doen was alleen al te horen
aan het enthousiasme, dat Zaterdagmiddag -
op de Coolsiogei heerste. Driekusman. J
Rïepe Gcrste en Pot met Boonen gingen er
allemaal als' koek. in en toen later voor het -
dansen van de Hoksebarger Rotterdammers
nodig waren, nad geen van de Twentenaren
moeite om een partner te vinden.
De Haaksbergers dansten dan niet, zjj
kregen toch ook hun deel In het applaus, v
dat die middag niet op scheen te kunneu.
Maar daarvoor speelden ze dan ook bijzon
der kundig met hun vendels. Het was een
boeiend schouwspel.
Hoe die Enschedeeèrs over Rotterdam
denken? „Fantastisch, wat een publiek",
zeiden er een paar. „Een week of wat ge
leden gingen we naar een stadje, dat be
kend heet te staan om zijn leut, maar het-
werd een grote sof. De mensen kwamen
met los. In Rotterdam is dat anders ge
weest, We hooen noe eens terug te komen.
Wij hopen dat ook
De Politieharmonie vereniging ..Herman
dad" zorgde voor goeue marsmuziek. Dat
zijn wc« trouwens van hen wel gewend.
