IjjUr
Ir. Koomans over taakverdeling van
overheid en bedrijfsleven
'd.
„Rotterdamse
men ons
geest waarom
benijdt"'
«SPt»
Invoerrecht op wijn
weer accijns
thans
OUDEJAARSBUEENKOMST HA VENVERENIGING
SIEBEL
Earl Mountbatten chef
Britse strijdkrachten
Aanbod op Batoe Sumatra
wordt niet gestand gedaan
Oïidijzer-miljonair bij aankomst
in Frankrij k gearresteerd
Oliebiiisleidino naar
Ruhrgebied in
gebruik
Gooise schilder betwist een „Breitner"
ASIA
Explosie
sloopt
huis
Belastingontwerpen
aangenomen
Bij ons op Dorp
WOENSDAG 31 DECEMBER 1958
ROTTERDAMSCH NIEUWSBLAD
PAGINA 3
van het jaar aan de neiging tot het
opmaken van een stille balans, met veel
lust tot het werpen van de blik vooruit en
■tot het maken van de goede voornemens,
waarvan men zegt, dat de weg naar een
onpopulair oord ermee is geplaveid.
Met de moderne men$ is het langzamer
hand zover gekomen, dat hij zijn verwach
tingen al bij voorbaat niet te hoog meer
stelt. Er zijn. nu ruim twee miljard mensen,
aan deze en aan genre kant van het ijzeren
gordijn, en waarschijnlijk zijn ze het ner
gens meer over eens dart dat het bewaren
van de vrede het eerste doel is, waarnaar
men moet streven, maar elk nieuw jaar
gaan die honderden miljoenen bewust le
venden weer in met de onbestemde vrees
voor iets, dat niemand wil en dat ieder
meer vreest dan -iets anders ter wereld. Zo
weer vandaag, nu men dan in. de eerste
plaats overweegt, dat de koude oorlog nog
niet ifc sen hete iis overgegaan, hetgeen een
goede noot voor 1358 is. Men hoopt het
zelfde voor het volgende jaar, ook al dreigt
er een donkere Berljjnse wolk aan de toch
al weinig opgewekt» hemel.
Verleden jaar stond de wereld ondanks
de rust van Kerstmis en nieuwjaar nog :n
rep »n roer vanwege de Russische kunst
manen. De indruk was gewekt dat het nog
maar een kwestie van tijd was. of op de
maan zouden televisiecamera's rondzwalken
en de mens zou op weg gaan naar nieuwe
«rerelden. Vandaag is dat gevoel sterk be-
icoeld. Ook is de schier panische vrees
inzake de achterstand van het westen afge
nomen, nu er ook andere kunstmanen dan
Btissiaehe om de aarde cirkelen, temeer wijl
ze niet meer zo weerbarstig zijn.
De westelijke wereld werkt echter ook
gestadig door aan het veilig stellen, van de
economise lie welvaart, niet alleen omdat
dat ook een sterk punt is in de strijd der
ideologieën, maar omdat die welvaart op
zichzelf een begerenswaardige zaak is. In
let streven naar die welvaart staat men nu
voor een. zeer belangrijke periode, de eco
nomische samenbundeling van Europa. Het
gaat daarmee als me.t sommige Amerikaanse
lanceringen van kunstmanen, die met veel
ophef worden, aangekondigd, 2onder dat ze
dadelijk doen, wat ervan wordt verwacht.
Toch schijnt wat eens „dc sprong in het
duis-ter" werd -genoemd echt voor de deur
ie staan. Onder invloed van. deze komende
gebeurtenis heeft men. voor het grote pu
bliek volkomen onverwachts gedurende de
efcüle dagen van en om Kerstmis gezorgd
voor spectaculaire veranderingen in het
Europese betalingsverkeer, die op zichzelf
een belangrijke stap vooruit zijn op de weg i
naar normale toestand-en, al moot men af-
wachten of de economische wol het ge
schreeuw bij de monetaire veranderingen
-echrt. vaardigt.
Nog altijd is het leven vol verrassingen
tn nog altijd gebeuren dingen die iedereen
verwacht, niet en dingen waaraan bijna
niémand denkt, wei. Zo stond ons land vrij
onverwachte voor een gedeeltelijke aflossing
van de wacht Én het centrum van. de rege
ling in Dsn Haag, Wat' Sinterklaas en
Zwarte Piet dit jaar ook -in petto mochten
hebben, weinigen zullen op hun feestdag
hebben vermoed, dat Nederland bij wijze
van spreken een nieuw kabinet aan de
kerstboom zou zien hangen.
Niemand verwacht, dat het in deze vorm
«en blijvertje zal zijn. Dat is ook niet de
Bedoeling, Verkiezingen zijn in aantocht fin.
«n buitengewoon kort tijdsbestek na
nieuwjaar. Maar onderhand let de gewone
burger aandachtig op de andere dingen, die
KCt dadelijk in verband staan met de po
litiek, Er is dit jaar, ondanks do bestedings
beperking, afiles bijeen niet zo slecht ge-
jboerd. De Nederlander is niet Sn reëel
'inkomen achteruitgegaan, hij heeft zelfs
trer het afgelopen jaar behoorlijk direct
gespaard, anders dan het jaar tevoren. "Wat
ide werkgelegenheid betreft, mag hij cven-
innn klagen, vooral wanneer men bedenkt,
;4at er aan. een over spanning in de arbeids
markt bezwaren kleven, die waarlijk niet
jftring zijn. Neemt men bovendien in aan
merking, dat wij wegens de bedroevende
png van zaken in Indonesië een -groot aan-
iöt gerepatrieerden hebben moeten opne
men, dan mag men waarlijk niet al te som
ber kijken.
We hebben echter geen enkele reden om
?n zelfvoldaanheid de handen fin de zij te
steken, en vol bewondering neer te blikken
.op de eigen prestaties. Daarvoor komen
ire nog teveel woningen te kort, daarvoor
hebben we nog een te dringend industriaü-
Satieprogramma, daarvoor hebben we nog
ie veel te regelen met ons onderwijs, en
jdaarvoor hebben we nog te zeer af te wach
ten. wat het effect van de nieuwe politieke
verhoudingen zal zijn -ten opzichte van de
pbddsvrede. Vooral wat dit laatste betreft.
&an men wel eens voor eigenaardige ver
gassing en komen, te staan.
Dichter bfij huis staat de stad Rotterdam,
met de Waterweg, vol problemen en plan
den, niet zonder kleine oorlogjes met nabu-
tige gemeenten op het terrein der compe
tenties. maar dn zijn geheel een gebied,
|niisend van activiteit, vol drang naar
pden, en in de strijd om de welvaart voor
F meesten der burgers hot punt, waar deze
|et effectiefst en het best kan worden ge
loerd. Daar is het, waar ieder moet vol
brengen wat zijn hand te doen vindt, en dan
to goed mogelijk. Gebeurt dat Inderdaad,
tan zal veel terechtkomen, veel van het
geen ligt binnen het bestek van de eigen
^gelijkheden.
i Overzien tiet afgelopen jaar in zijn
geheel van -dat ietwat beperkte gezichtspunt
tat, dan fig or stellig reden tot dankbaar-
leid. De Rotterdammer let vooral op het
jjerkeer in „zijn" havens. Welnu, terwijl
aanvankelijk onder dc invloed van de reces-
se hat er alle schijn van moest hebben, dat
joor l«c eerst sedertde oorlog er een
teruggang -dn de nominale cijfers van het
Serkeer zou zijn te registreren, heeft de
«nwafi van do laatste tijd -de schade iier-
jjteld en sluit 195B mat een bescheiden avans.
pst niettemin de stad bijzonder veel deugd
iW-t.. Deze barometer staat gunstig, ook ai
Stoet men bijschepen niet alleen tellen
siaar ook wegen.
I De bedrijvigheid is groot, de plannen zijn
r'f' paar voor wie ogen heeft om te zien
K net duidelijk, dat het met alleen werft
Opjiet geduldige papier is, waarmee men
gch bezighoudt. Er zijn werken in uitvöe-
|hg, steeds verder van huis, en van een
Sevang, die allee van vroeger fin dc scha-
güw stelt. Nog altijd wordt op de haven een
lu?? van <3e R°i'terdamse energie ge-
scttt. Dat geschiedt in een gezamenlijk
pocheren van burgerij en overheid, deze
«a.3te dan vooral belichaamd in het ge
meentebestuur.
I®5* afgelopen jaar heeft te dien aanzien
Jgkzijn, stempel op de stad gedrukt, doordat
gemeenteraadsverkiezingen veranderin-
{««hten. De raad is voor een belang-
k deel vernieuwd, en. als -nasleep daarvan
pa er ook wijzigingen fin het dagelijks
tuur der gemeente gekomen. Eén van
sfc ?oede dingen in het Rotterdam van na
se oorlog was dc betrekkelijk grot» besten-
ffei"» in dat bestuur, die -tot gevolg had.
wethouders zich behoorlijk konden
perken op hun terrein. Ivlen kan daarmee
k weer niet te ver gaan. omdat tenslotte
hun grenzen gaan stellen. Doch één
beste wensen, die men voor Rotterdam
uiten, is er één voor de continuïteit in
Dc elfjarige Billy Kennedy uit Erskinc-
ville in Engeland, heeft een angstig avontuur
beleefd. i!\j probeerde uit een nauwe spleet
lussen twee huizen rijn hondje te redden,
dat daar spoorloos in was verdwenen. Billy
kwam zelf in de knel en wel zo. dat hij
niet meer terug kon. Politie en brandweer
moesten uiterst voorzichtig een muur slopen,
om Billy weer heelhuids b« zijn moeder
terug- te brengen, die minstens zo in angst
heeft gezeten 3ls haar zoontje.- -
In dc oudejaarsmiddagbijeenkomst van de Uavenvereniging „Rotter
dam", welke elk jaar in de Burgerzaal wordt gehouden heeft vanmiddag
de directeur van het Gemeentelijk Havenbedrijf, ir. N". Th.1 Koomans
gesproken. Ir. Koomans, gaat in het komende jaar met pensioen en het
was ook daarom, dat de Havenvereniging; Rotterdam hem had verzocht
de oude jaarsrede op deze bijeenkomst te houden. De kern van zijn toe
spraak lag in het nagaan wat eigenlijk de voorwaarde is voor de vrucht
bare samenwerking lussen overheid en bedrijfsleven, waar eigenlijk die
Rotterdamse geest vandaan komt, om welke vele n iet-Rot terdammers
ons benijden.
Ir. Koomans gaf eerst een overzicht van
do jaarcijfers "xii onze haven, waarhij hij
uon constateren dat weinig rceer schepen
dan verleden jaar zgn binnen gekomen
maar met een tottnenmaat, die ongeveer
7 procent hoger ligt. De aangevoerde on
geveer 70 a 71 miljoen ton goederen lïgt
2 a 3 procent lager dan de overeenkomstige
hoeveelheid in 1957. Was in het gehele
goederenvervoer de recessie niet van zo'n
grote invloed, de teruggang in de steen
kolen was bijna catastrofaal, terwijl aard
olie, graan en kunstmeststoffen belangrijk
toenamen.
Nu wij hier staan als werkers en werk
sters van zo verschillende leeftijd, met
wetiswaar uiteenlopende taken, maai met
een gemeenschappelijk werkterrein, de
haven, is het goed, aldus spr., dat alles
door onze gedachten te laten gaan. Wijlen
mr. Wilïemse heeft ons daarover met zoveel
overtuiging gesproken, over de kleine en
de grote raderen in de gecompliceerde
machinerie van de haven, raderen die elk
hun eigen functie hebben, maar elkaar
beïnvloeden, in beweging zetten of ïn be
weging houden, die alle onmisbaar zijn voor
het goed functioneren van het geheel, al
wil dit niet zeggen dat ze onvervangbaar
zouden wezen.
TAAKVERDELING
Er is, nu sedert in 1882 de 'bezittingen van
de Rotterdamsche Handelsvereenfging door
de Gemeente werden overgenomen, een
taakverdeling ontstaan tussen overheid en
bedrijfsleven, waarbij <Js Gemeente zorgt
voor de aanleg van havens, kaden, terreinen
en toegangswegen, en het particuliere be
drijfsleven in overwegends mate opkomt
voor de outillage met loodsen, kranen,
werktuigen en wat niet al.
Deze taakverdeling geeft aan beide groe
pen ihaa.r kansen. Het voorkomt dat de over
heid zldh bemoeit met taken, die even goed,
doch met minder "kosten via 'het particuliere
initiatief kunnen worden verzorgd. Het helpt
mede om de staven -in verhouding goedkoop
te houden voor de gebruikers en tóch self
supporting to maken als -gemeentelijke In
stelling.
Voorwaarde daan-oor is onderling ver-
trouwen tussen het Bedrijfsleven.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 31 dec. Met ingang van
1 januari aanstaande moeten de invoerrech
ten volgens de bepalingen van het EEG-
verdrag met tien procent xvorden verlaagd.
Dus ook de invoerrechten op wijn. Maar
wijn is in ons land eeuwenlang belast, ge
weest met accijns als een verbruiksbelas
ting. In 1948 is in Benelux ver band om tech
nische redenen de accijns vervangen door
invoerrecht, waarbij tevens is vastgelegd
dat Luxemburgse wijn is vrijgesteld van
belasting. Nu het invoerrecht op wijn met
VIen procent moet woiden verlaagd, heeft
de regering voorgesteld de accijns weer in
het leven te roepen, teneinde deze ver
bruiksbelasting veilig te stellen.
Tegen deze manipulatie rezen gisteren in
de Eerste Kamer ernstige bezwaren van de
heren Lichtenauer (CHU) en Van Campen
<KVP), éie de methode niet elegant vonden
en er een ontduiking in zagen van de be
palingen van hc-t EEG-vcrdrag, Uit een oog
punt van belastingopbrengst oordeelde de
heer Lichtenauer de zaak van geen beteke
nis, want de opbrengst is nauwelijks tien
miljoen gulden en die zou in het eerste jaar
met tien procent verminderen. Hij diende
een motie in met de strekking het wets
ontwerp aan te houden en de zaak nog eens
rustig te bezien.
Minister Zijlstra zette uiteen dat de maat
regel volkomen toelaatbaar is. De herleving
(Advertentie)
VERLOVINGSRINGEN I
DE MOOISTE COLLECTIE
STADHUISPLEIN 24.26
NIEUWE BINNENWEG 227 j
het gemeentebestuur in deze belangrijke
periode van Rotterdams ontwikkeling.
Waarschijn!ijlt vergist men zich echiter,
-wanneer men denkt, dat deze periode zo
bijzonder belangrijk is. Alles is betrekkelijk,
ook dn dit opzicht. Toen Rotterdam vijftig
of honderd jaar geleden voor nieuwe taken
stond, was het ook belangrijk, zelfs zeer.
Wel schijnt het 20 =tc zijn, dat we ons
hoeden voor fouten van toen, vooral
op het gebied van de franje des levens. Het
Rotterdam van 1958 durfde ten opzichte van
dc kunst veel meer dan dat van 1845, toen
dc gemeente een schone kans als de ver
werving van dc verzameling-Verstolk van
Soelen liet voorbijgaan. Men voelde in die
tijd meer voor het oprichten van assurantie-
maatschappijen. In de werkroes werd dal
vandaag anders gedaan en met Kerstmis
hebben duizenden h»t resultaat dn het ver
rijkte Museum Boymans-van Beunin-gen
gezien.
Ziedaar ook een winstpunt van het afge
lopen jaar. En men kan in deze tijd de stad
en haar inwoners dus ook u lezer-
weinig beter wensen, dan dat dc drukte sn
de haven steeds zal toenemen, met tie om
vang van'de lia ven apparatuur-, doch dat Rott
erdam niet alleen zal leven bij het haven-
jewoel alleen en oog en tijd zal hebben voor
dat andere, wat van alle tijden is.
van onze wijnaccijns is op verzoek van Lux
emburg in het EEG-verdrag voorzien ter
bescherming van de Luxemburgse wijn in
Nederland. De maatregel betekent dus de
uitvoering van een verdragsverplichting te
genover Luxemburg. Hst zou ook wel
vreemd zijn als Nederland geen accijns
heft, terwijl Frankrijk juist in deze dagen
een zware accijns op wijn heeft gelegd.
De motie van de heer Lichtenauer kreeg
alleen steun van de CHU en de VVD en
werd met 10 tegen 48 stemmen verworpen.
Het wetsontwerp werd daarna zonder hoof
delijke stemming aangenomen met de aan
tekening dat de CHU geacht wilde worden
te hebben tegen gestemd.
De Eerste Kamer komt 13 januari weer
bijeen. Het is de bedoeling in de komende
weken het grootste deel van de begrotingen
af te handelen mét vermijding van politieke
conflictstof.
LONDEN, 31 dec. <UPI). Admiraal Earl
Mountbatten, opperbevelhebber van dc ge
allieerde troepen in Zuid-Oost-Azië ge-
durende de tweede wereldoorlog, is met
ingang van juli benoemd tot opperbevel
hebber van de Britse land-, zee- cn lucht
strijdkrachten. De 53-jarige Mountbatten
is een oom van de hertog van Edinburgh.
Mountbatten gaat als chef van de com
missie van stafchefs de hoogste functie in
de Engelse strijdkrachten bekleden. Hij is
slechts verantwoording schuldig aan de
minister van defensie.
In 1942 en 1943 txad hij op als comman
dant van do geallieerde strijdkrachten in
Europa, van 1943 tot 1946 in een gelijke
functie in Zuld-Oost-Azië.
In conservatieve kringen verzette men
zich tegen Mountbattens benoeming wegens-
zijn in de oorlog gebleken politieke opvat
tingen die in de jaren van de losUtling van
India meer strookte met die van Labour
dan van de Tories. Sommigen stellen ook
Mountbatten verantwoordelijk voor de
overhaaste gang van zaken in Indonesië,
waarop hij als chef van de gecombineerde
geallieerde operaties in Zuid-Oost-Azië een
zekere invloed zou hebben uitgeoefend. Hij
was de laatste onderkoning van Brits-Indië
en na tie stichting van India en Pakistan,
in 1947, de eerste gouverneur-generaal. In
1948 keerde hij naar de zeedienst terug, van
1952 tot 1954 was "hij commandant van de
Middellandse Zee-vloot en in 1955 werd hij
benoemd tot chef van de marinestaf.
Ds firma C. Lind en Zoon deelt mee, dat
op grond van het in november in opdracht
van haar principalen door haar gedane
aanbod op de aandelen van Batoe Sumatra
Rubber Maatschappij slechts iets meer dan
zestig procent van de uitstaande aandelen
is aangemeld. Aangezien dit aantal veel te
gering is. wordt het aanbod niet gestand
gedaan. (Het ri-eft hier een aanbod op
de aandelen -n vijf procent netto. Bij
liquidatie der vennootschap zou de uit-
KIJKER kering ongeveer drie procent bedragen).
9 If- Koomans: „Samenwerking!"
Naarmate de stappen, die wy voorwaarts
moeten zetten, groter worden ik denk aan
Botlek en Europoort zijn de taken zowel
voor de Gemeente als voor het bedrijfsleven
zó omvangrijk geworden en de daarbij be
herende investeringen, zó groot, dat alleen
een vèr doorgevoerde coördinatie en nauwe
samenwerking tussen bedryfsgeaoten een
bex'redigend resultaat kan opleveren.
WU men de taakverdeling, waaronder Rot
ter dam groot is geworden, handhaven, dun
zullen ook de bedrfijtsgenoten bereid moe
ten zijn om gezamenlijk risico's op zich ie
nemen en gezamenlijk handelen.
Alleen dan kan de uverheid voortgaan
met cn zich bepalen tot het openen van
nieuwe kaders, waarbinnen het bedrijfs
leven baar (initiatieven kan ontplooien.
Een belangrijk punt fis dat, de gemeente
nu eenmaal tyd nodig heeft om bepaalde
werken tot stand te brengen.
BOTLEK
Ten aanzien van het Botlekproject, waar
van wij nu allemaal vinden dat het zo snel
gaat, geldt dat h&t in 1944 werd bedacht, in
1947 ingediend, dat met de bouw van de
brug over de Oude Maas in december 1952
werd aangevangen, dat fin 1954 contact met
de eerste der toekomstigs gebruikers werd
verkregen en dat het eerste schip Op 31 de
cember 1957 binnenkwam, 'terwijl vandaag
een jaar later de afwerking va a de
havenmond r.og onderhanden is en d<- voi-
toooiing van het geheel 7.0 ongeveer in 1961
fis te verwachten, me; eikaar dat dan ook
plm- 14 jaar!
Of dan ook ai'ss «1 volledig, in gebruik
:;al zijn is een andere kwestie. De enorme
investeringen, die dunrvoor nodig zi.irs. zul
len een zekere rwn -aan;2.4gen, liet zal wel
196486 worden \-oor het zover fis!
EUROPOORT
Thans zijn. wij bezig met het project Euro
poort. ontworpen, in 19-""» ik'!, gepubliceerd ir»
het najaar ÏÜ57. Volledigheidshalve moei
hierbij vermeld worcinn dot. toen in 1948*49
de vraag zich voordeed, waar de gemeente
Rotterdam plaats zou kunnen vinden voor
een 3a Petroleumhaven en of daarvoor eert
doel van hot Rot'ekge bied h) aanmerking
zou worden gebracht, door dr. Joh. van
Veen. het toenmalige hoofd van de Studie
dienst van Rijkswaterstaat, de suggestie 4s
gedaan oen haven voor de grootste tanker»
nan to leggen fin de Kop vsn Rozenburg. Dal
leek tften. (aan hot èotlekgebicd wat* nog
niet begonnen) een niel haalbare kaart en
bovendien niet. nodig, omdat 45.000 ton dw
wel het maximum leek. voor de ie verwach-
;en scheepsgrooite. Ik meen ook dat tie
keuze van de Botlek ju;.? 3 geweest. Toen
in het najaar 1955 de pijpjijnkwesti» aan. de-
orde kwam en de Rijkswaterstaat in 1955
een limiet had gesteld van 39 voet voor de
diepgang dor schepen, welke op de Nieuwe
Waterweg zouden worden toegelaten, kwam
net geheel in een nieuw daglicht.
Wilde Rotterdam meekomen, dan viel aan
aanleg van een hiven in de kop van Rozen
burg niei te ontkomen. Hier werden thans
dc eerste schepen voor de Rotterdam-Rijn.
Pijpleiding Maatschappij verwacht in 1961.
De daar in bewerking zijnde terreinen heb
ben alle reed? een bepaalde bestemming,
hetgeen iets anders is dan dat ze reeds
zouden zijn uitgegeven.
FTcm ziin menselijke factoren, die naast
■technische een 10I spelen bij de havenuit-
breidïiig': factor tijd, die noopt lot tijdig
plannen maken: de factor investering, die
een rol speelt La.'.-, dc snelheid van inge-
bruiknem! g.
Bij deze ontwikkeling zijn wij allemaal
betrokken. Dc belangrijkste factor ïs onge
twijfeld do menselijke!
Zolang wij zoals wij hier op deze
oudejaarsmiddag bijeen zijn onze ver
antwoordelijkheid aanvaarden, ieder op
eigen plaals, cn onze houding in ons werk
laten bepalen door de wil tot dienen, zal
het gemakkelijker zijn tegenstellingen, te
overbruggen en vooruit to komen; zal ons
werk kunnen strekken tot heil van de stad,
die'ons 7.0 lief is, en ans persoonlijk vol
doening geven.
Moge dit in 1959 voor ons alten worden
bewaarheid.
(Van onze correspondent).
PARIJS, 31 dec. Gistermiddag om
vier uur is bij aankomst ïn Marseille van
een Israëlisch schip, aan boord dc beruch
te miljardair en handelaar in oud ij/.T
Joanovki door de Franse politie gearres
teerd. HU bevond zich in gezelschap van
drie Franse advocaten, die echter ook niets
tegen *iin arrestatie konden doen. De in
Roemenië geboren koopman wist ats Jood
in bezet Frankrijk miljoenen te verdienen
aan de Duitsers.
Na dc coricg i? zijn vermogen verbeurd
verklaard. Hij werd toen gearresteerd. In
een hotelkamer, waar hij van tic gevange
nis uit al dpoedia naar w£o overgebracht,
wist ..m'sielir Joseph", zoals zijn naam in
zekere handels kringen luidde, ziin net van
zakenbetrekklngen echter al weer gauw te
reorganiseren. Zo liepen de zaken spoedif
weer op rolletjes en de miljoenen stroom
den weer binnen. JoanovicL had zich ge-
"WILHELMSHAVEN, 31 dec. (UPt). -
Europa's grootste oliepijpleiding, die de
Noordzeekust met het Duitse Ruhrgebied
verbindt, is maandagavond in gebruik ge
nomen. De meer dan 400 k.m. lange leiding
is door enkele olie-maatschappijen aange
legd met de verwachting dat de vraag naar
en het verbruik van olie zullen stijgen. Men
voorspelt dat de jaarlijkse consumptie van
17.000.000 ton otie tegen 1955 zal worden
verdubbeld.
De pijpleiding begint voor de haven van
Wilhelmshaven waar een speciale pier tot
2.111 meter ver in zee is gebouwd, zodat
ook de grootste olie-tankers hun lading
aan de pier kunnen lessen. De leiding gaat
over de Rijn bij Keulen en eindigt in een
aan de westelijke oever gebouwde raffina
derij. In hot Ruhrgebied zijn inmiddels
nieuwe raffinaderijen gebouwd. Men ver
wacht dat volgend jaar 5.200.000 ton olie
door de leiding zai zijn gevloeid en dat
over enkele jaren 22.000.000 ton olie per
jaar door dc leiding zal stromen.
HILVERSUM, 31 dec. De rijkspolitie te
Kortenhocf heeft gistermiddag in samen
werking met de recherche te Hilversum bij
een kunsthandelaar een schilderij in beslag
genomen, dat als een Breitner te koop was,
maar door de SO-jarige Iïilversitrase kunst-
Advertentie)
CHINEESCH-INDISCH RESTAURANT
NIEUWE BINNENWEG 151
hoek IUATHE.\"ËSSERr,AAN, ROTTERDAM
wenst -cliënten en relaties een
voorspoedig 1959.
schilder M. H. Maickeusie als een echte
Mackensie is herkend, Zijn signatuur is
verwijderd en vervangen door de vervalste
signatuur van G. H. Breitner.
Mackensie, die ia "de trant van Breitner
werkt, verkocht dil schilderij aan de kunst
handelaar Isz. de Vries te Amsterdam.
Later vernam hij, dat het stuk naar België
was gegaan, maar dit is nimmer bevestigd.
Na 27 jaar zag de heer Mackensie deze
..Breitner" plotseling terug, toen twee
kunsthandelaren hem kwamen raadplegen.
Dc bezoekers vroegen de bejaarde kunst
schilder, of het inderdaad een doek van
Breitner was. waarop de heer Mackensie
verklaarde, dat het niet door Breitner maar
door hem geschilderd was. Een der bezoe
kers was hierover niet best te spreken. Hij
had aanvankelijk plannen om het schilderij
van zijn collega uit Kortenhoef te kopen
voor «5.000. Zelf had hij voor een hoger
bedrag al weer een andere liefheebber ge
vonden.
DEN DOLDHR, 31 dcc. :-:
Dc vijftienjarige Albcrtus '~J
Blommers, Fallzerweg 22."» fi
in Den Dolder. werd in
teren levensgevaarlijk ge
wond bjj een explosie, die
otilsvonri tijdens hel duer
vau scheikundige proeven
in zyn kamertje up de
eerste verdieping. Vele rub
ten werden uit hu» spon
ningen gerukt, de muren
van het kleine kamertje
werden ontzet en er werd
oen gal in de vloer gesla
gen. De jongen, die alleen
thuis was, strompelde
zwaargewond naar bene
den, In levensgevaarlijke
toestand Is hjj naar het
ziekenhuis te Utrecht over
gebracht.
specialiseerd in. het verzamelen van oud
roest en ijzer.
Toen de Franse fïacus hem echter een.
nieuwe rekening ter waarde van ruim tien.
miljoen gulden kwam presenteren, was
de gladde vose.1 op slag gevlogen, dit keer
in de richting van Israël, waar hem einde
oktober 1957 tijdelijk asiel werd verleend.
De verzoeken om uitlevering ran de
Franse regering zijn tenslotte toch ingewil
ligd met net gevolg, dat de miljardair-
vodrienkonmg weer in handen van zijn
schuldeisers gevallen is. Mocht hij nog
ov»r enige contanten beschikken, dan zal
de Franse minister van financiën, Anfcoine
Pinay. ze zeker met genoegen incasseren,
want hst .staatsbudget vertoont nog altijd
een paar gapende gaten.
(Van onze parlementaire redacteur).
DEN HAAG, 31 dec. De Eerste Kamer
heeft gisteren zonder hoofdelijke stemming
het wetsontwerp aangenomen tot verlen
ging van de tijdelijke verhoging van de
vennootschapsbelasting en de vermogens
belasting, welk wetsontwerp tevens in
houdt de maatregelen met betrekking tot
de'vervroegde afschrijving en de investe
ringsaftrek. Met 57 tegen 4 stemmen werd
het wetsontwerp aangenomen tot verlen
ging van de tijdelijke verhoging van de
omzetbelasting en de benzinebelasting en
tot verlenging van de tijdelijke vrijstel
ling van de omzetbelasting op sigaren.
Tapie SmuUegangc heeft eer. verzoek ge-
J richt tot burgemeester en wethouders
ow zij» schuur te mogen verplaatsen m
x»erbouu?eK cn nu jjjachten toe tnaar af. Ja-
pie is toch nog maar een keer naar de
Ttteesfer petweesf en die heeft hem weer
geholpenMaar Japie moest de brief schrij
ven, waar de meesterbij wast want die
vertrouwde het niet. De tioripe keer was
het ook misgelopen. Veronderstel nou eens
dat Japie Smallcgange toestemming krijgt
en hij gaat zijn schuur verbouwen en ver
zetten, dan gaat het hem een bom centen
kosten en we zouden niet weten, waar
Japie die vandaan m.oet halen. Misschien
dat Kees hem helpen zal. Dat is best mo
gelijk. Kees, dot is sy» broer. Die is niet
so hitsig en driftig als Japie en Mj heeft
hei voor zijn doen nog ver geschopt in
de wereld. Hij is commissionair ran ryn
vafc. Vroeger zat
Jty op een klein
hoefje te boeren,
I ifc geloof aan de
Kromme Kooiweg
maar daar wil ik vanaf wezen. Hij kreeg
echter al gaitw in de gaten, dat hij aan dc
Kromme Kooiweg meer reumatiek kreeg
dan centen en daarom ging fttl *1 de com
missiehandel. Hij kocht en verkocht uien,
suikerbieten, cichoreiwortels, draineer&tti-
:en, zaaizaad, aardappels, gecrcaseercle pa
len.hooi, stro e« pon alles.
Irt het begin ging de handel niet zo best,
ujanf Kees had geen centen cn die paar
koeien van hem xuilde hij niet opruimen,
want dan runs hy zijn achterdeurtje kwijt.
Nou gebeurde het in een jöor, dat de
contractsuikerbieten lager in prijs waren
dan de suikerbieten van de particuliere
fabrieken x»an de centrales. Misschien be
grijpt v dat niet :o goed daar in de stad,
maar dat geeft niet, als u maar weet. dat
in zon geval er voor een commissionair
wat. Ie verdienen valt. Ats hij over con-
tarnten kan. beschikken en dat kon Kees
niet. Daarom ging Kees neer de stad naar
de bimfc. Daar zeiden ze geen ja en oofc
geen neemoor ze garen hem een hoop
papieren om in ie rullen, «rot Kees danig
tegenviel, want fcp dacht dat alleen cmbte-
naren van papieren leefden. Toen zf? ze
bfj hem geweest en ze hebben ziin huis
oeiakscerd en ze hebben z*n koeien, z'n
kaïrers, z'n varkens en z'n biggen geteld.
Toen kreeg hij pas sijn geid. want ze zel
den: Wc moeten toch een beetje vastigheid
hebben, xcanf als er wat gebeurt, dan zou
den tve onze centen kwijt zijn.
Daar kon Kees niets tegen zeggen. Afijn,
va een goed half jaar gaat Kees naar de
bonk om hef geleende bedrag terug te be
talen. Hij gooit het hele ruufckie op de toon
bank. Of hij er en binnen trilde komen,
xcunl ze moesten Weer pa pitmen in orde
maken en. el die cetera.'s meer.
Meneer de directeur informeerde by Kees
hoe de zaken liepen. ..Kou", zei Kees, „dé
sake» lopen niet bepaald best, zc lopen
oofc niet bepaald slecht, ze lope»". Wont
Kees heeft nog nooit het achterste van zijn
tong laten zien.
Toen vroeg de directeur of Kees dan zy«
ocltl -maar niet op de bank zou laten stao»
en hij ging uitleggen, hoe gemafcke'ijk dat
voor mannen als Kees u»as. Die had er
u*«ri oren naar, -maar tor slot zei. hij.
,.Dmt zou ik eerst- toch al jullie koeien
en varkens en zo teel eens irillen zien.
Voor dc vastigheid, u-ünt d'r kan -wat ge
beuren". Daarop is het toen afgesprongen.
Namens ons allemaal wens ik u een zalig
uiteinde vanavond.
ARJAAN FUKVTËERT.