IjjUr Ir. Koomans over taakverdeling van overheid en bedrijfsleven 'd. „Rotterdamse men ons geest waarom benijdt"' «SPt» Invoerrecht op wijn weer accijns thans OUDEJAARSBUEENKOMST HA VENVERENIGING SIEBEL Earl Mountbatten chef Britse strijdkrachten Aanbod op Batoe Sumatra wordt niet gestand gedaan Oïidijzer-miljonair bij aankomst in Frankrij k gearresteerd Oliebiiisleidino naar Ruhrgebied in gebruik Gooise schilder betwist een „Breitner" ASIA Explosie sloopt huis Belastingontwerpen aangenomen Bij ons op Dorp WOENSDAG 31 DECEMBER 1958 ROTTERDAMSCH NIEUWSBLAD PAGINA 3 van het jaar aan de neiging tot het opmaken van een stille balans, met veel lust tot het werpen van de blik vooruit en ■tot het maken van de goede voornemens, waarvan men zegt, dat de weg naar een onpopulair oord ermee is geplaveid. Met de moderne men$ is het langzamer hand zover gekomen, dat hij zijn verwach tingen al bij voorbaat niet te hoog meer stelt. Er zijn. nu ruim twee miljard mensen, aan deze en aan genre kant van het ijzeren gordijn, en waarschijnlijk zijn ze het ner gens meer over eens dart dat het bewaren van de vrede het eerste doel is, waarnaar men moet streven, maar elk nieuw jaar gaan die honderden miljoenen bewust le venden weer in met de onbestemde vrees voor iets, dat niemand wil en dat ieder meer vreest dan -iets anders ter wereld. Zo weer vandaag, nu men dan in. de eerste plaats overweegt, dat de koude oorlog nog niet ifc sen hete iis overgegaan, hetgeen een goede noot voor 1358 is. Men hoopt het zelfde voor het volgende jaar, ook al dreigt er een donkere Berljjnse wolk aan de toch al weinig opgewekt» hemel. Verleden jaar stond de wereld ondanks de rust van Kerstmis en nieuwjaar nog :n rep »n roer vanwege de Russische kunst manen. De indruk was gewekt dat het nog maar een kwestie van tijd was. of op de maan zouden televisiecamera's rondzwalken en de mens zou op weg gaan naar nieuwe «rerelden. Vandaag is dat gevoel sterk be- icoeld. Ook is de schier panische vrees inzake de achterstand van het westen afge nomen, nu er ook andere kunstmanen dan Btissiaehe om de aarde cirkelen, temeer wijl ze niet meer zo weerbarstig zijn. De westelijke wereld werkt echter ook gestadig door aan het veilig stellen, van de economise lie welvaart, niet alleen omdat dat ook een sterk punt is in de strijd der ideologieën, maar omdat die welvaart op zichzelf een begerenswaardige zaak is. In let streven naar die welvaart staat men nu voor een. zeer belangrijke periode, de eco nomische samenbundeling van Europa. Het gaat daarmee als me.t sommige Amerikaanse lanceringen van kunstmanen, die met veel ophef worden, aangekondigd, 2onder dat ze dadelijk doen, wat ervan wordt verwacht. Toch schijnt wat eens „dc sprong in het duis-ter" werd -genoemd echt voor de deur ie staan. Onder invloed van. deze komende gebeurtenis heeft men. voor het grote pu bliek volkomen onverwachts gedurende de efcüle dagen van en om Kerstmis gezorgd voor spectaculaire veranderingen in het Europese betalingsverkeer, die op zichzelf een belangrijke stap vooruit zijn op de weg i naar normale toestand-en, al moot men af- wachten of de economische wol het ge schreeuw bij de monetaire veranderingen -echrt. vaardigt. Nog altijd is het leven vol verrassingen tn nog altijd gebeuren dingen die iedereen verwacht, niet en dingen waaraan bijna niémand denkt, wei. Zo stond ons land vrij onverwachte voor een gedeeltelijke aflossing van de wacht Én het centrum van. de rege ling in Dsn Haag, Wat' Sinterklaas en Zwarte Piet dit jaar ook -in petto mochten hebben, weinigen zullen op hun feestdag hebben vermoed, dat Nederland bij wijze van spreken een nieuw kabinet aan de kerstboom zou zien hangen. Niemand verwacht, dat het in deze vorm «en blijvertje zal zijn. Dat is ook niet de Bedoeling, Verkiezingen zijn in aantocht fin. «n buitengewoon kort tijdsbestek na nieuwjaar. Maar onderhand let de gewone burger aandachtig op de andere dingen, die KCt dadelijk in verband staan met de po litiek, Er is dit jaar, ondanks do bestedings beperking, afiles bijeen niet zo slecht ge- jboerd. De Nederlander is niet Sn reëel 'inkomen achteruitgegaan, hij heeft zelfs trer het afgelopen jaar behoorlijk direct gespaard, anders dan het jaar tevoren. "Wat ide werkgelegenheid betreft, mag hij cven- innn klagen, vooral wanneer men bedenkt, ;4at er aan. een over spanning in de arbeids markt bezwaren kleven, die waarlijk niet jftring zijn. Neemt men bovendien in aan merking, dat wij wegens de bedroevende png van zaken in Indonesië een -groot aan- iöt gerepatrieerden hebben moeten opne men, dan mag men waarlijk niet al te som ber kijken. We hebben echter geen enkele reden om ?n zelfvoldaanheid de handen fin de zij te steken, en vol bewondering neer te blikken .op de eigen prestaties. Daarvoor komen ire nog teveel woningen te kort, daarvoor hebben we nog een te dringend industriaü- Satieprogramma, daarvoor hebben we nog ie veel te regelen met ons onderwijs, en jdaarvoor hebben we nog te zeer af te wach ten. wat het effect van de nieuwe politieke verhoudingen zal zijn -ten opzichte van de pbddsvrede. Vooral wat dit laatste betreft. &an men wel eens voor eigenaardige ver gassing en komen, te staan. Dichter bfij huis staat de stad Rotterdam, met de Waterweg, vol problemen en plan den, niet zonder kleine oorlogjes met nabu- tige gemeenten op het terrein der compe tenties. maar dn zijn geheel een gebied, |niisend van activiteit, vol drang naar pden, en in de strijd om de welvaart voor F meesten der burgers hot punt, waar deze |et effectiefst en het best kan worden ge loerd. Daar is het, waar ieder moet vol brengen wat zijn hand te doen vindt, en dan to goed mogelijk. Gebeurt dat Inderdaad, tan zal veel terechtkomen, veel van het geen ligt binnen het bestek van de eigen ^gelijkheden. i Overzien tiet afgelopen jaar in zijn geheel van -dat ietwat beperkte gezichtspunt tat, dan fig or stellig reden tot dankbaar- leid. De Rotterdammer let vooral op het jjerkeer in „zijn" havens. Welnu, terwijl aanvankelijk onder dc invloed van de reces- se hat er alle schijn van moest hebben, dat joor l«c eerst sedertde oorlog er een teruggang -dn de nominale cijfers van het Serkeer zou zijn te registreren, heeft de «nwafi van do laatste tijd -de schade iier- jjteld en sluit 195B mat een bescheiden avans. pst niettemin de stad bijzonder veel deugd iW-t.. Deze barometer staat gunstig, ook ai Stoet men bijschepen niet alleen tellen siaar ook wegen. I De bedrijvigheid is groot, de plannen zijn r'f' paar voor wie ogen heeft om te zien K net duidelijk, dat het met alleen werft Opjiet geduldige papier is, waarmee men gch bezighoudt. Er zijn werken in uitvöe- |hg, steeds verder van huis, en van een Sevang, die allee van vroeger fin dc scha- güw stelt. Nog altijd wordt op de haven een lu?? van <3e R°i'terdamse energie ge- scttt. Dat geschiedt in een gezamenlijk pocheren van burgerij en overheid, deze «a.3te dan vooral belichaamd in het ge meentebestuur. I®5* afgelopen jaar heeft te dien aanzien Jgkzijn, stempel op de stad gedrukt, doordat gemeenteraadsverkiezingen veranderin- {««hten. De raad is voor een belang- k deel vernieuwd, en. als -nasleep daarvan pa er ook wijzigingen fin het dagelijks tuur der gemeente gekomen. Eén van sfc ?oede dingen in het Rotterdam van na se oorlog was dc betrekkelijk grot» besten- ffei"» in dat bestuur, die -tot gevolg had. wethouders zich behoorlijk konden perken op hun terrein. Ivlen kan daarmee k weer niet te ver gaan. omdat tenslotte hun grenzen gaan stellen. Doch één beste wensen, die men voor Rotterdam uiten, is er één voor de continuïteit in Dc elfjarige Billy Kennedy uit Erskinc- ville in Engeland, heeft een angstig avontuur beleefd. i!\j probeerde uit een nauwe spleet lussen twee huizen rijn hondje te redden, dat daar spoorloos in was verdwenen. Billy kwam zelf in de knel en wel zo. dat hij niet meer terug kon. Politie en brandweer moesten uiterst voorzichtig een muur slopen, om Billy weer heelhuids b« zijn moeder terug- te brengen, die minstens zo in angst heeft gezeten 3ls haar zoontje.- - In dc oudejaarsmiddagbijeenkomst van de Uavenvereniging „Rotter dam", welke elk jaar in de Burgerzaal wordt gehouden heeft vanmiddag de directeur van het Gemeentelijk Havenbedrijf, ir. N". Th.1 Koomans gesproken. Ir. Koomans, gaat in het komende jaar met pensioen en het was ook daarom, dat de Havenvereniging; Rotterdam hem had verzocht de oude jaarsrede op deze bijeenkomst te houden. De kern van zijn toe spraak lag in het nagaan wat eigenlijk de voorwaarde is voor de vrucht bare samenwerking lussen overheid en bedrijfsleven, waar eigenlijk die Rotterdamse geest vandaan komt, om welke vele n iet-Rot terdammers ons benijden. Ir. Koomans gaf eerst een overzicht van do jaarcijfers "xii onze haven, waarhij hij uon constateren dat weinig rceer schepen dan verleden jaar zgn binnen gekomen maar met een tottnenmaat, die ongeveer 7 procent hoger ligt. De aangevoerde on geveer 70 a 71 miljoen ton goederen lïgt 2 a 3 procent lager dan de overeenkomstige hoeveelheid in 1957. Was in het gehele goederenvervoer de recessie niet van zo'n grote invloed, de teruggang in de steen kolen was bijna catastrofaal, terwijl aard olie, graan en kunstmeststoffen belangrijk toenamen. Nu wij hier staan als werkers en werk sters van zo verschillende leeftijd, met wetiswaar uiteenlopende taken, maai met een gemeenschappelijk werkterrein, de haven, is het goed, aldus spr., dat alles door onze gedachten te laten gaan. Wijlen mr. Wilïemse heeft ons daarover met zoveel overtuiging gesproken, over de kleine en de grote raderen in de gecompliceerde machinerie van de haven, raderen die elk hun eigen functie hebben, maar elkaar beïnvloeden, in beweging zetten of ïn be weging houden, die alle onmisbaar zijn voor het goed functioneren van het geheel, al wil dit niet zeggen dat ze onvervangbaar zouden wezen. TAAKVERDELING Er is, nu sedert in 1882 de 'bezittingen van de Rotterdamsche Handelsvereenfging door de Gemeente werden overgenomen, een taakverdeling ontstaan tussen overheid en bedrijfsleven, waarbij <Js Gemeente zorgt voor de aanleg van havens, kaden, terreinen en toegangswegen, en het particuliere be drijfsleven in overwegends mate opkomt voor de outillage met loodsen, kranen, werktuigen en wat niet al. Deze taakverdeling geeft aan beide groe pen ihaa.r kansen. Het voorkomt dat de over heid zldh bemoeit met taken, die even goed, doch met minder "kosten via 'het particuliere initiatief kunnen worden verzorgd. Het helpt mede om de staven -in verhouding goedkoop te houden voor de gebruikers en tóch self supporting to maken als -gemeentelijke In stelling. Voorwaarde daan-oor is onderling ver- trouwen tussen het Bedrijfsleven. (Van onze parlementaire redacteur) DEN HAAG, 31 dec. Met ingang van 1 januari aanstaande moeten de invoerrech ten volgens de bepalingen van het EEG- verdrag met tien procent xvorden verlaagd. Dus ook de invoerrechten op wijn. Maar wijn is in ons land eeuwenlang belast, ge weest met accijns als een verbruiksbelas ting. In 1948 is in Benelux ver band om tech nische redenen de accijns vervangen door invoerrecht, waarbij tevens is vastgelegd dat Luxemburgse wijn is vrijgesteld van belasting. Nu het invoerrecht op wijn met VIen procent moet woiden verlaagd, heeft de regering voorgesteld de accijns weer in het leven te roepen, teneinde deze ver bruiksbelasting veilig te stellen. Tegen deze manipulatie rezen gisteren in de Eerste Kamer ernstige bezwaren van de heren Lichtenauer (CHU) en Van Campen <KVP), éie de methode niet elegant vonden en er een ontduiking in zagen van de be palingen van hc-t EEG-vcrdrag, Uit een oog punt van belastingopbrengst oordeelde de heer Lichtenauer de zaak van geen beteke nis, want de opbrengst is nauwelijks tien miljoen gulden en die zou in het eerste jaar met tien procent verminderen. Hij diende een motie in met de strekking het wets ontwerp aan te houden en de zaak nog eens rustig te bezien. Minister Zijlstra zette uiteen dat de maat regel volkomen toelaatbaar is. De herleving (Advertentie) VERLOVINGSRINGEN I DE MOOISTE COLLECTIE STADHUISPLEIN 24.26 NIEUWE BINNENWEG 227 j het gemeentebestuur in deze belangrijke periode van Rotterdams ontwikkeling. Waarschijn!ijlt vergist men zich echiter, -wanneer men denkt, dat deze periode zo bijzonder belangrijk is. Alles is betrekkelijk, ook dn dit opzicht. Toen Rotterdam vijftig of honderd jaar geleden voor nieuwe taken stond, was het ook belangrijk, zelfs zeer. Wel schijnt het 20 =tc zijn, dat we ons hoeden voor fouten van toen, vooral op het gebied van de franje des levens. Het Rotterdam van 1958 durfde ten opzichte van dc kunst veel meer dan dat van 1845, toen dc gemeente een schone kans als de ver werving van dc verzameling-Verstolk van Soelen liet voorbijgaan. Men voelde in die tijd meer voor het oprichten van assurantie- maatschappijen. In de werkroes werd dal vandaag anders gedaan en met Kerstmis hebben duizenden h»t resultaat dn het ver rijkte Museum Boymans-van Beunin-gen gezien. Ziedaar ook een winstpunt van het afge lopen jaar. En men kan in deze tijd de stad en haar inwoners dus ook u lezer- weinig beter wensen, dan dat dc drukte sn de haven steeds zal toenemen, met tie om vang van'de lia ven apparatuur-, doch dat Rott erdam niet alleen zal leven bij het haven- jewoel alleen en oog en tijd zal hebben voor dat andere, wat van alle tijden is. van onze wijnaccijns is op verzoek van Lux emburg in het EEG-verdrag voorzien ter bescherming van de Luxemburgse wijn in Nederland. De maatregel betekent dus de uitvoering van een verdragsverplichting te genover Luxemburg. Hst zou ook wel vreemd zijn als Nederland geen accijns heft, terwijl Frankrijk juist in deze dagen een zware accijns op wijn heeft gelegd. De motie van de heer Lichtenauer kreeg alleen steun van de CHU en de VVD en werd met 10 tegen 48 stemmen verworpen. Het wetsontwerp werd daarna zonder hoof delijke stemming aangenomen met de aan tekening dat de CHU geacht wilde worden te hebben tegen gestemd. De Eerste Kamer komt 13 januari weer bijeen. Het is de bedoeling in de komende weken het grootste deel van de begrotingen af te handelen mét vermijding van politieke conflictstof. LONDEN, 31 dec. <UPI). Admiraal Earl Mountbatten, opperbevelhebber van dc ge allieerde troepen in Zuid-Oost-Azië ge- durende de tweede wereldoorlog, is met ingang van juli benoemd tot opperbevel hebber van de Britse land-, zee- cn lucht strijdkrachten. De 53-jarige Mountbatten is een oom van de hertog van Edinburgh. Mountbatten gaat als chef van de com missie van stafchefs de hoogste functie in de Engelse strijdkrachten bekleden. Hij is slechts verantwoording schuldig aan de minister van defensie. In 1942 en 1943 txad hij op als comman dant van do geallieerde strijdkrachten in Europa, van 1943 tot 1946 in een gelijke functie in Zuld-Oost-Azië. In conservatieve kringen verzette men zich tegen Mountbattens benoeming wegens- zijn in de oorlog gebleken politieke opvat tingen die in de jaren van de losUtling van India meer strookte met die van Labour dan van de Tories. Sommigen stellen ook Mountbatten verantwoordelijk voor de overhaaste gang van zaken in Indonesië, waarop hij als chef van de gecombineerde geallieerde operaties in Zuid-Oost-Azië een zekere invloed zou hebben uitgeoefend. Hij was de laatste onderkoning van Brits-Indië en na tie stichting van India en Pakistan, in 1947, de eerste gouverneur-generaal. In 1948 keerde hij naar de zeedienst terug, van 1952 tot 1954 was "hij commandant van de Middellandse Zee-vloot en in 1955 werd hij benoemd tot chef van de marinestaf. Ds firma C. Lind en Zoon deelt mee, dat op grond van het in november in opdracht van haar principalen door haar gedane aanbod op de aandelen van Batoe Sumatra Rubber Maatschappij slechts iets meer dan zestig procent van de uitstaande aandelen is aangemeld. Aangezien dit aantal veel te gering is. wordt het aanbod niet gestand gedaan. (Het ri-eft hier een aanbod op de aandelen -n vijf procent netto. Bij liquidatie der vennootschap zou de uit- KIJKER kering ongeveer drie procent bedragen). 9 If- Koomans: „Samenwerking!" Naarmate de stappen, die wy voorwaarts moeten zetten, groter worden ik denk aan Botlek en Europoort zijn de taken zowel voor de Gemeente als voor het bedrijfsleven zó omvangrijk geworden en de daarbij be herende investeringen, zó groot, dat alleen een vèr doorgevoerde coördinatie en nauwe samenwerking tussen bedryfsgeaoten een bex'redigend resultaat kan opleveren. WU men de taakverdeling, waaronder Rot ter dam groot is geworden, handhaven, dun zullen ook de bedrfijtsgenoten bereid moe ten zijn om gezamenlijk risico's op zich ie nemen en gezamenlijk handelen. Alleen dan kan de uverheid voortgaan met cn zich bepalen tot het openen van nieuwe kaders, waarbinnen het bedrijfs leven baar (initiatieven kan ontplooien. Een belangrijk punt fis dat, de gemeente nu eenmaal tyd nodig heeft om bepaalde werken tot stand te brengen. BOTLEK Ten aanzien van het Botlekproject, waar van wij nu allemaal vinden dat het zo snel gaat, geldt dat h&t in 1944 werd bedacht, in 1947 ingediend, dat met de bouw van de brug over de Oude Maas in december 1952 werd aangevangen, dat fin 1954 contact met de eerste der toekomstigs gebruikers werd verkregen en dat het eerste schip Op 31 de cember 1957 binnenkwam, 'terwijl vandaag een jaar later de afwerking va a de havenmond r.og onderhanden is en d<- voi- toooiing van het geheel 7.0 ongeveer in 1961 fis te verwachten, me; eikaar dat dan ook plm- 14 jaar! Of dan ook ai'ss «1 volledig, in gebruik :;al zijn is een andere kwestie. De enorme investeringen, die dunrvoor nodig zi.irs. zul len een zekere rwn -aan;2.4gen, liet zal wel 196486 worden \-oor het zover fis! EUROPOORT Thans zijn. wij bezig met het project Euro poort. ontworpen, in 19-""» ik'!, gepubliceerd ir» het najaar ÏÜ57. Volledigheidshalve moei hierbij vermeld worcinn dot. toen in 1948*49 de vraag zich voordeed, waar de gemeente Rotterdam plaats zou kunnen vinden voor een 3a Petroleumhaven en of daarvoor eert doel van hot Rot'ekge bied h) aanmerking zou worden gebracht, door dr. Joh. van Veen. het toenmalige hoofd van de Studie dienst van Rijkswaterstaat, de suggestie 4s gedaan oen haven voor de grootste tanker» nan to leggen fin de Kop vsn Rozenburg. Dal leek tften. (aan hot èotlekgebicd wat* nog niet begonnen) een niel haalbare kaart en bovendien niet. nodig, omdat 45.000 ton dw wel het maximum leek. voor de ie verwach- ;en scheepsgrooite. Ik meen ook dat tie keuze van de Botlek ju;.? 3 geweest. Toen in het najaar 1955 de pijpjijnkwesti» aan. de- orde kwam en de Rijkswaterstaat in 1955 een limiet had gesteld van 39 voet voor de diepgang dor schepen, welke op de Nieuwe Waterweg zouden worden toegelaten, kwam net geheel in een nieuw daglicht. Wilde Rotterdam meekomen, dan viel aan aanleg van een hiven in de kop van Rozen burg niei te ontkomen. Hier werden thans dc eerste schepen voor de Rotterdam-Rijn. Pijpleiding Maatschappij verwacht in 1961. De daar in bewerking zijnde terreinen heb ben alle reed? een bepaalde bestemming, hetgeen iets anders is dan dat ze reeds zouden zijn uitgegeven. FTcm ziin menselijke factoren, die naast ■technische een 10I spelen bij de havenuit- breidïiig': factor tijd, die noopt lot tijdig plannen maken: de factor investering, die een rol speelt La.'.-, dc snelheid van inge- bruiknem! g. Bij deze ontwikkeling zijn wij allemaal betrokken. Dc belangrijkste factor ïs onge twijfeld do menselijke! Zolang wij zoals wij hier op deze oudejaarsmiddag bijeen zijn onze ver antwoordelijkheid aanvaarden, ieder op eigen plaals, cn onze houding in ons werk laten bepalen door de wil tot dienen, zal het gemakkelijker zijn tegenstellingen, te overbruggen en vooruit to komen; zal ons werk kunnen strekken tot heil van de stad, die'ons 7.0 lief is, en ans persoonlijk vol doening geven. Moge dit in 1959 voor ons alten worden bewaarheid. (Van onze correspondent). PARIJS, 31 dec. Gistermiddag om vier uur is bij aankomst ïn Marseille van een Israëlisch schip, aan boord dc beruch te miljardair en handelaar in oud ij/.T Joanovki door de Franse politie gearres teerd. HU bevond zich in gezelschap van drie Franse advocaten, die echter ook niets tegen *iin arrestatie konden doen. De in Roemenië geboren koopman wist ats Jood in bezet Frankrijk miljoenen te verdienen aan de Duitsers. Na dc coricg i? zijn vermogen verbeurd verklaard. Hij werd toen gearresteerd. In een hotelkamer, waar hij van tic gevange nis uit al dpoedia naar w£o overgebracht, wist ..m'sielir Joseph", zoals zijn naam in zekere handels kringen luidde, ziin net van zakenbetrekklngen echter al weer gauw te reorganiseren. Zo liepen de zaken spoedif weer op rolletjes en de miljoenen stroom den weer binnen. JoanovicL had zich ge- "WILHELMSHAVEN, 31 dec. (UPt). - Europa's grootste oliepijpleiding, die de Noordzeekust met het Duitse Ruhrgebied verbindt, is maandagavond in gebruik ge nomen. De meer dan 400 k.m. lange leiding is door enkele olie-maatschappijen aange legd met de verwachting dat de vraag naar en het verbruik van olie zullen stijgen. Men voorspelt dat de jaarlijkse consumptie van 17.000.000 ton otie tegen 1955 zal worden verdubbeld. De pijpleiding begint voor de haven van Wilhelmshaven waar een speciale pier tot 2.111 meter ver in zee is gebouwd, zodat ook de grootste olie-tankers hun lading aan de pier kunnen lessen. De leiding gaat over de Rijn bij Keulen en eindigt in een aan de westelijke oever gebouwde raffina derij. In hot Ruhrgebied zijn inmiddels nieuwe raffinaderijen gebouwd. Men ver wacht dat volgend jaar 5.200.000 ton olie door de leiding zai zijn gevloeid en dat over enkele jaren 22.000.000 ton olie per jaar door dc leiding zal stromen. HILVERSUM, 31 dec. De rijkspolitie te Kortenhocf heeft gistermiddag in samen werking met de recherche te Hilversum bij een kunsthandelaar een schilderij in beslag genomen, dat als een Breitner te koop was, maar door de SO-jarige Iïilversitrase kunst- Advertentie) CHINEESCH-INDISCH RESTAURANT NIEUWE BINNENWEG 151 hoek IUATHE.\"ËSSERr,AAN, ROTTERDAM wenst -cliënten en relaties een voorspoedig 1959. schilder M. H. Maickeusie als een echte Mackensie is herkend, Zijn signatuur is verwijderd en vervangen door de vervalste signatuur van G. H. Breitner. Mackensie, die ia "de trant van Breitner werkt, verkocht dil schilderij aan de kunst handelaar Isz. de Vries te Amsterdam. Later vernam hij, dat het stuk naar België was gegaan, maar dit is nimmer bevestigd. Na 27 jaar zag de heer Mackensie deze ..Breitner" plotseling terug, toen twee kunsthandelaren hem kwamen raadplegen. Dc bezoekers vroegen de bejaarde kunst schilder, of het inderdaad een doek van Breitner was. waarop de heer Mackensie verklaarde, dat het niet door Breitner maar door hem geschilderd was. Een der bezoe kers was hierover niet best te spreken. Hij had aanvankelijk plannen om het schilderij van zijn collega uit Kortenhoef te kopen voor «5.000. Zelf had hij voor een hoger bedrag al weer een andere liefheebber ge vonden. DEN DOLDHR, 31 dcc. :-: Dc vijftienjarige Albcrtus '~J Blommers, Fallzerweg 22."» fi in Den Dolder. werd in teren levensgevaarlijk ge wond bjj een explosie, die otilsvonri tijdens hel duer vau scheikundige proeven in zyn kamertje up de eerste verdieping. Vele rub ten werden uit hu» spon ningen gerukt, de muren van het kleine kamertje werden ontzet en er werd oen gal in de vloer gesla gen. De jongen, die alleen thuis was, strompelde zwaargewond naar bene den, In levensgevaarlijke toestand Is hjj naar het ziekenhuis te Utrecht over gebracht. specialiseerd in. het verzamelen van oud roest en ijzer. Toen de Franse fïacus hem echter een. nieuwe rekening ter waarde van ruim tien. miljoen gulden kwam presenteren, was de gladde vose.1 op slag gevlogen, dit keer in de richting van Israël, waar hem einde oktober 1957 tijdelijk asiel werd verleend. De verzoeken om uitlevering ran de Franse regering zijn tenslotte toch ingewil ligd met net gevolg, dat de miljardair- vodrienkonmg weer in handen van zijn schuldeisers gevallen is. Mocht hij nog ov»r enige contanten beschikken, dan zal de Franse minister van financiën, Anfcoine Pinay. ze zeker met genoegen incasseren, want hst .staatsbudget vertoont nog altijd een paar gapende gaten. (Van onze parlementaire redacteur). DEN HAAG, 31 dec. De Eerste Kamer heeft gisteren zonder hoofdelijke stemming het wetsontwerp aangenomen tot verlen ging van de tijdelijke verhoging van de vennootschapsbelasting en de vermogens belasting, welk wetsontwerp tevens in houdt de maatregelen met betrekking tot de'vervroegde afschrijving en de investe ringsaftrek. Met 57 tegen 4 stemmen werd het wetsontwerp aangenomen tot verlen ging van de tijdelijke verhoging van de omzetbelasting en de benzinebelasting en tot verlenging van de tijdelijke vrijstel ling van de omzetbelasting op sigaren. Tapie SmuUegangc heeft eer. verzoek ge- J richt tot burgemeester en wethouders ow zij» schuur te mogen verplaatsen m x»erbouu?eK cn nu jjjachten toe tnaar af. Ja- pie is toch nog maar een keer naar de Ttteesfer petweesf en die heeft hem weer geholpenMaar Japie moest de brief schrij ven, waar de meesterbij wast want die vertrouwde het niet. De tioripe keer was het ook misgelopen. Veronderstel nou eens dat Japie Smallcgange toestemming krijgt en hij gaat zijn schuur verbouwen en ver zetten, dan gaat het hem een bom centen kosten en we zouden niet weten, waar Japie die vandaan m.oet halen. Misschien dat Kees hem helpen zal. Dat is best mo gelijk. Kees, dot is sy» broer. Die is niet so hitsig en driftig als Japie en Mj heeft hei voor zijn doen nog ver geschopt in de wereld. Hij is commissionair ran ryn vafc. Vroeger zat Jty op een klein hoefje te boeren, I ifc geloof aan de Kromme Kooiweg maar daar wil ik vanaf wezen. Hij kreeg echter al gaitw in de gaten, dat hij aan dc Kromme Kooiweg meer reumatiek kreeg dan centen en daarom ging fttl *1 de com missiehandel. Hij kocht en verkocht uien, suikerbieten, cichoreiwortels, draineer&tti- :en, zaaizaad, aardappels, gecrcaseercle pa len.hooi, stro e« pon alles. Irt het begin ging de handel niet zo best, ujanf Kees had geen centen cn die paar koeien van hem xuilde hij niet opruimen, want dan runs hy zijn achterdeurtje kwijt. Nou gebeurde het in een jöor, dat de contractsuikerbieten lager in prijs waren dan de suikerbieten van de particuliere fabrieken x»an de centrales. Misschien be grijpt v dat niet :o goed daar in de stad, maar dat geeft niet, als u maar weet. dat in zon geval er voor een commissionair wat. Ie verdienen valt. Ats hij over con- tarnten kan. beschikken en dat kon Kees niet. Daarom ging Kees neer de stad naar de bimfc. Daar zeiden ze geen ja en oofc geen neemoor ze garen hem een hoop papieren om in ie rullen, «rot Kees danig tegenviel, want fcp dacht dat alleen cmbte- naren van papieren leefden. Toen zf? ze bfj hem geweest en ze hebben ziin huis oeiakscerd en ze hebben z*n koeien, z'n kaïrers, z'n varkens en z'n biggen geteld. Toen kreeg hij pas sijn geid. want ze zel den: Wc moeten toch een beetje vastigheid hebben, xcanf als er wat gebeurt, dan zou den tve onze centen kwijt zijn. Daar kon Kees niets tegen zeggen. Afijn, va een goed half jaar gaat Kees naar de bonk om hef geleende bedrag terug te be talen. Hij gooit het hele ruufckie op de toon bank. Of hij er en binnen trilde komen, xcunl ze moesten Weer pa pitmen in orde maken en. el die cetera.'s meer. Meneer de directeur informeerde by Kees hoe de zaken liepen. ..Kou", zei Kees, „dé sake» lopen niet bepaald best, zc lopen oofc niet bepaald slecht, ze lope»". Wont Kees heeft nog nooit het achterste van zijn tong laten zien. Toen vroeg de directeur of Kees dan zy« ocltl -maar niet op de bank zou laten stao» en hij ging uitleggen, hoe gemafcke'ijk dat voor mannen als Kees u»as. Die had er u*«ri oren naar, -maar tor slot zei. hij. ,.Dmt zou ik eerst- toch al jullie koeien en varkens en zo teel eens irillen zien. Voor dc vastigheid, u-ünt d'r kan -wat ge beuren". Daarop is het toen afgesprongen. Namens ons allemaal wens ik u een zalig uiteinde vanavond. ARJAAN FUKVTËERT.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1958 | | pagina 1