PIERRE JANSSEN: Het onmogelijke aandurven en ook de praktijk Bij het onderwijs geen dogma's Het aanstekelijke voorbeeld van Robert en Lisa Frans Halsherdenking in Haarlem voor iedereen NTS zendt morgenavond Meet the Press -uurtje uit Atelierruimte nodig Lijnbaanfeest in de kou Geen beeldenstorm mat. Openbare les over Cézanne Pop-leraar Duitse prijs voor Steven Membrecht - Francis X. Bushman overleden El Gr •eco m Gent Kan brillont groeien: heetman Huis voor Hermans fi Voor de ingang ligt zand. In het gebouw van de Academie ruikt het naar kalk. Er wordt gesloopt en gebouwd. Pierre Janssen loopt met grote stappen door de rommel: een steekvlam van gericht enthousiasme. „Dit is het tweede pand dat ik schoonmaak. Ik ben al een geroutineerde schoonmaker." Zijn eerste „pand" was het Schiedams Museum. Zijn directeurskamer in de Academie was al door zijn voorganger, de adjunct directeur K. de Jong, „schoongemaakt" op een manier, waar Janssen volmaakt tevreden over is. We hebben deze dynamische ex-journalist, ex-criticus, ex-mu seumdirecteur, leraar, schrijver, T.V.-kunstenaar en directeur hooit zo beslist gesetteld gezien als hier, achter zijn bureau. WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1966 ,,Ik krijg de indruk dat je niet zit te springen om, een verhuizing naar die aangekondigde Muzische Acade mie?" f PJ: „Die Muzische Academie, ils die er komt. zal het zeker nog tien jaar du ren. Ik hen dus heel, héél dankbaar dat iét Rijk deze restauratie toestaat. Het werkmilieu is zo belangrijk; van verschrik kelijk belang." „Misschien is er ook meer dat pleit voor de samenwoning met de Hoge re Technische School dan bijvoor beeld met- de muziekopleiding. De kunst gebruikt tegenwoordig kunst stoffen en allerlei nieuwe technie ken". PJ: „Bij het Muzisch Centrum gaat het ook niet om de samenhang in het onder- wijs. maar de scholen die hier voor kunst opleiden hebben toevallig allemaal een een nieuw gebouw nodig. Het gaat om een ruimte voor diverse, zelfstandige scholen. Ze zullen alleen sommige voorzieningen ■misschien gezamenlijk hebben, een aula misschien. Wat het verband met de Hogere Tech nische School betreft: dat heeft men. al heel vroeg, bij de oprichting zo gezien, niét alleen hier. Ook in Den Haag zitten kimst en techniek in één. gebouw. Vroe ger was het hier meer een geheel, met één -fiirecteur. Nu gebruiken we nog wei rn'êïi dezelfde houtwerkplaats. Maar het zijn. toch vólkomen geseheiden, opleidin gen. Momenteel zie Ik nog niet, hoe een ij&uwer samengaan verwezenlijkt zou kun- gea worden." „Voor de Academie zit daar natuur lijk méér in dan voor de H.T.S. f)PJ: De lesstof is heel anders. De HTS Heeft zeer zware leerprogramma's en strin gente eisen. De opleiding is wetenschappe- Jijk-tecbniscb. Het vaardigheidsprogram ma van de academie is anders. Het be stuur en dat is hier iets heel reëels het bestuur en ik zien het Zo, dat wij het technische in eigen, beheer moeten heb ben, ook met eigen gastdocenten. Hoe het zich in ccn verdere toekomst zal ontwik kelen weten we niet. Moeten we een op- .leiding voor industriële vormgeving ma ken? Zoeen is er nu alleen nog ia Eind hoven, Het klimaat in Rotterdam is er wel go«d voor, maar is er een markt voor tnensen die zo'n opleiding hebben gehad? Ik hoor daar heel sombere verhalen over. Eea „art director'*, dat is iets heel anders, die kunnen we hier een start geven, dat k ook al gebeurd." „Krijgen de leerlingen al een prak tijkjaar voordat zij de eindproef kunnen afleggen?" 9 PJ: „De Mammoetwet voorziet in een 5-jarige studieduur voor alle middelbare fcunst-en kumstnh'verhe*dsck°Ien- Dat Ssa* 33.1968 in. Een, yan die jaren, het voor laatste of het laatste, wordt stage- of ateüerjaar. Nu duurt de opleiding nog 4 jaar. Het eerste jaar is yoor voorberei dend onderwijs, nog zonder splitsing in diverse - specialismen. Daarna wordt de keus gemaakt: vrije kunsten, publiciteit, decoratieve- en nijverheidskunst, mode, binnenhuis. Een monumentale afdeling Is •r momenteel niet." - ,.Je sprak zoeven over gastdocenten. In het verleden zijn die er geweest". 9 PJ: „Vordemberge-GUdewart bijvoor beeld. De wet op het nijverheidsonderwijs kent het begrip gastdocent uiet, maar daar k altijd een mouw aan to passen, Men kan een kunstenaar uitnodigen voor een; Jaar leraar te worden.'' - j.Als een belangrijke kunstenaar Henry Moore bijvoorbeeld, voor een opdracht drie roaa?tde?i in Rot terdam moet zijnzou je hem dan als gastdocent kunnen vragen en een atelier hier kunnen aanbieden 9 «Voor het honorarium zou ik speciale fondsen moeten vinden, maar dat kan altijd in Rotterdam, wanneer iets van belang is. En over atelierruimte zullen we in elk ge val moeten kunnen beschikken. Als het Muzisch Centrum niet zou doorgaan en •1b we hier blijven gesteld dat we dan hier blijven dan proberen we toch ruim te te krijgen voor gastdocenten. Ik hoop in samenwerking met de Ge meentelijke Dienst voor de Kunstgebouwen S? met Rentegevcnde Eigendommen een •teliergebouw te krijgen, ao'n schoolgebouw bijvoorbeeld. Niet een van die scholen die I! in ateliers zjjn ingedeeld, maar een die fiog vr|j komt. Daar zouden we hij voorbeeld °ok een Drempelprijs-winnaar zes maanden atelierruimte kunnen geven. Voor de a-ja ri te cursus zullen we ook atelierruimte nodig hebben". „Sómmige kunstscholen, in, Londen bijvoorbeeld, hebben behalve ateliers ook veel steun van de industrie; ze krijgen kosteloos nieuwe materialen om er mee te werken „Aan externe betrekkingen is hier nog weinig gedaan. Maar de relaties met de maatschappij ontstaan al uit het onderwijs. Zo kregen de publieiteiteontwerpers in de vierde klas als weikstuk een. advertentie van een hele pagina te ontwerpen voor de RET. Eïke leerling kreeg van. de RET alle gegevens waar de reclameontwerper bij een werkelijke opdracht ook van uitgaat: de vervoersmogelijkheden, die de RET na de opening van de Metro kan bieden, ver- voersanalyses, etc. Ook kregen zij de re sultaten van een NIPO-onderzoek over het. beeld, dat men zich vormt van het open baar vervoer. De tekst van de advertentie kreeg ik van een van onze bekendste co pywriters. Er zijn enkele mooie pagina's uitgekomen". „Dat klinkt veel realistischer dan de ontwerpen die ik eens zag op een expositie van de monumentale klas se, zonder situatieschets, platte grond, maquette of kostenbereke ning". P.J.: „Een school moet zioli ook weer niet al te zeer aan de praktijk binden. Ze moet ook onmogelijke mogelijkheden aan durven. En tegelijk moet zij ook de praktijk aandurven. Voor het eindexamen van dit' jaar moesten alle afddlingen aan één pro ject werken, dat helemaal in de Rotterdam se realiteitssfeer lag. Gesteld werd dat De Lantaren niet werd afgebroken, maar ver nieuwd zou worden, Ze moesten, een nieu we foyer ontwerpen en decoreren, een ge velversiering maken, affiches, garderobe briefjes, bierviltjes, folders, een stuk cos- tumeren in de sfeer van tieners en twens. De afdeling Binnenhuis was door die op dracht nogal gebonden, voor Publiciteit was het leuker. Gesteld was dat het ver bouwde theater zou openen met een nacht voorstelling van LureleL Ik heb zelf twee pro grammat ii els bedacht. „Ween niet om Lu rel ei" was er een van. De beeldhouwers zaten xvel erg vast. Het is moeilijk, iets met een gevel te doen in de Gouverne- straat". Waren er ook ontwerpen voor neon? Martial Rayse werkt met ne on". 0 P.J.: „Nee, dat kan hier niet. Dat moe ten ze dan later maar doen, als ze van school af zijn. De belangrijkste aller deugden is geduld. Op een heleboel fron ten ben ik tegelijk bezig: relaties met re clame, met onderwijs, met bedrijfsleven. Ik heb een verschrikkelijk stuk bemiddelings- werk verricht voor het Lijnbaanfeest. De gedachte was eenvoudig „Kunstenaars gaan het op zijn Rotterdams versieren". Ik vond het prettig dat de Lijnbaan naar me toe kwam. Later heb ik er geen geheim van gemaakt, dat het resultaat een teleurstel ling was. Het weer zat enorm tegen. Maar het was ook niet grandioos genoeg aange pakt. Voor elke spandoek hadden er tien moeten zijn en er stonden ook te weinig van die palen. Het was niet uitbundig, niet feestelijk genoeg. Het kost natuurlijk wel •eel geld. Maar ik ben zeker niet uit het veld geslagen. Ik zou onmiddellijk weer zoiets willen doen". ,,Zou de aankleding van 't Schouw burgplein ook een studieproject voor leerlingen kunnen zijn?" P.J.: „Het zinnigste plan dat tot nu toe L geopperd is van een leerling van de academie, van Weeda, die hier Binnenhuis doet. Maar dit is toch een zaak, die wel allereerst door eon stedebouwkundig ar chitect moet worden benaderd. Dat gaat vcor de Academie te hoog. Dit is een schóól." Een school. Waf valt er, nu de kunst zich zo onschools ontwikkelt, nog te leren? Ik zag hier spullen staan van zo'n traditionele pleister klasse, gipsafgietsels van antieke beeldenHoudt dat nog verband met het huidige onderwijs PJ: ,.Ik ben een tegenstander van mito-da-te's van pleister. Ik zal geen gips. beeld vernielen, ifc hou teveel van het verleden. Er slaat geen pleistertekenen meer op het lesrooster maar vormstudie. Als een docent naar het gips zou willen fJMTET een openbare Tes over de schil- der Cézanne en. een toespraak waarin hij al vooruitzag naar de tijd waarin hij met pensioen gaatheeft de directeur i:<m de 'Academie voor Beeldende Kunsten, de heer Pierre Janssen vanochtend in het Luxor Theater het schooljaar J966/67 ge opend. Op "net fhetna van de les kwam hij door., de titel van een Engelse roman die hem frappeerde: ..De eenzaamheid van de tangeafstcndsloper." H\j ratte deze titel op ais beeldspraak ouer de kunstenaarsloopbaan. De les ging vooral over de volhardingin een- 1 zaamheïd, van Cézanne. Euewals de schrijver Thomas Mann, die zelf ver- slag heeft uitgebracht over het otit- i staan van een van zijn grote werken, vorderde Cézanne ■moeizaam. Maar het ging hem niet om het resultaat, het ghng om het werken zelf. Pierre Jans sen ziet een gespannen vrede in dat werk, de enige vrede die haalbaar is in dit leven." Hij sprak met waardering over de steun die Fi ij van de kant van het bestuur van de Academie ondervindt cn over de samenwerking met velen van de docenten. De leerlingen wees hij er op, dat zij een of anderhalf jaar trel enige fcampeeTtechniek nodig zul len hebben in verband met de restau ratie van het schoolgebouw, waar vele honderdduizenden guldens mee ge moeid zijn. De derde verdieping is gereedde eerste gedeeltelijk. Het les rooster is ingrijpend veranderd, Jk heb geen tijd om te wachten met ver anderen", aldus de directeur die er op wees, dat deze wijzigingen op andere scholen al eerder zijn ingevoerd. laten tekenen, dan ben ik daar niet tegen. In mijn toespraafk tot de leraren, waar mee ik mijn functie hier heb aanvaard, zei ik: Hij haalt van. een. stapel een exem plaar van de rede die hij heeft laten druk ken en citeert: „Wij moeten er naar streven, hier een uitmuntende vakoplei ding te goven, uitmuntend in de compleet heid van de vakbeheersing. En nu bedoel ik met compleetheid niet dat zij alles moeten kunnen maar wél, dat wij jonge mensen moeten afleveren die hun persoon lijkheid hebben Ieren inzetten, voor hun kundigheid. onsen die e_.n techniek zowel in hun vingertoppen als in hun geest héb ben". Ben. „Academie Js een school waarin een balans moet worden gevonden tussen vaardigheid van hand en van geest, tussen konkrete kundigheid en abstract gevoel, tussen techniek en inziöht. Een Academie moet haar leerlingen een vak leren en als zodanig is het een instituut, dat zich de naam Aaribachtssdhool moet proberen waar dig te, maken," Ukent wel de oude schillen en vei Dogma's zijn bij het onderwijs altijd onjuist, over welke tak van onderwijs men ook spreken wil". Hij voorziet een exemplaar van de rede van zijn hand tekening en dat krijg ik mee. „Een Aca demie", zegt hij, „is noch conservatief noch modem, maar leraren moeten authen tieke kunstenaars zijn, dan kunnen zij vormen. Leer ze maar modern ook als ze conservatief zullen worden of conser vatief als ze modern, warden. Ik hoop dat ze zioh later gewéldig tegen de aca demie zullen afzetten. Maar ze moeten iets hebben waarmee ze zich afzetten. Het is best als een docent abstract laat schilderen als de docènt het wiL Les in pop-art - er is er hier geen die dat wil geven, maar anders: akkoord. Woody van Amen zou ik zeker niet zo maar als leraar van de hand wijzen, als hij ideeën heeft aan te bieden, irt een samenhangende vorm. Ik héb als leraar graag mensen die een zelfstandige plaats als kunstenaar in nemen, zoals Kees Franse. Je weet dat er weer een etscursus is, van Bouke IJlstra. Dat is weer anders dan de legendarische 'lasse van Derkzen van Angeren, maar het wordt weer een nieuwe legende.' "DIJ het afscheid 2egt hij en passant nog iets over z|jn vrijetijdsbeste ding. Hij schrijft boeken die in aller lei staten van voorbereiding zijn, Een boek over Egypte is wat hem betreft gereed. Zijn boekje over de verzetsmonumenten heeft al een Jan Cremer-achtige oplaag, met ruim 220.GOÖ verkochte exemplaren. Dit jaar zal hij weer acht TV-uitzendin- gen van een half uur maken en. voor elk programma haalt hij enorm veel overhoop, om ten. slotte maar een klein deel te gebruiken. Hij houdt onder meer voordrachten voor een seminarium van de Ned. Hervormde Kerk en voor de Kon. Academie in Breda en geeft drie collega's in het studium generale van de TH in Delft. Geen wonder dat hij zijn werk voor de krant maar een klein beetje mist. maar toch, „ook dat komt wel weer". En dan, opeens, laat hij nog bedacht zaam volgen: ,»Het is een beetje een eenzaam baantje." Thuis gaat hij werken aan zijn openbare les. In zijn gedrukte toespraak tot de leraren lees ik: „Ik zal er naar streven, onze Academie duidelijk te laten verschij nen binnen de gemeenschap waarvan zij deel uitmaakt". DOLF WELLING. MINDEN, 24 aug. Steven. Membrecht is onderscheiden met de aanmoedigings prijs voor de Koggeliteratuurprljs van de stad Minden, in "Westfalen. De in 1937 in Amersfoort geboren schrijver studeerde aan de academie voor sociale wetenschap pen en publiceerde in 1961 zijn eerste ro man: „Wachten op de zon", drie jaar la ter gevolgd door een bundel verhalen on der de titel „De ruime gevangenis". La ter verschenen „De sprong in het net" en „Het tweede besluit". AMSTERDAM, 24 aug. B. en W. van Amsterdam hébben op advies van een jury, bestaande uit mevrouw Jeanne van Sdhaik-Wfiling en de heren B. J. H. Stroman en A. Rutten, besloten de Albert van Dalsumprijs 19651966, groot ƒ1000, boe te kennen aan Henk Rigters voor zijn twee rollen in de Gijsbreght-voorst elling- 1966.' dozen- vermaning in de bossen, en het mo- demere anti-roken 'eekhoorntje. Op De Hoge Veluwe doen de meeste bezoekers blijkbaar toch wel iets minder alsof ze tnuis zijn. Het is duidelijk een speciaal gebied, niet alleen door het hek en de grandioze stuk natuur, onttrokken 2an al le mogelijke winstgevende bestemmingen in ons overbevolkte land, een kostbaar heid is'— zo goed als de meesterwerken if. het Rijksmuseum Kröller-Müller. Het geheel is een nationaal bezit van interna tionale vermaardheid en een monu mentaal bewijs dat verzamelen een schep pend werk is. Het is dan ook volkomep ten onrechte, dat de heer Robert Sainsbury zijn verza melaar sbartstocht beschouwt als „een klei ne compensatie voor een totaal gebrek aan scheppend vermogen". Bij alle ver schillen van voorkeur, middelen en metho den is er tussen het echtpaar Sainsbury en wijlen mevrouw Kröller-Müller de ver v-antschap, die tussen alle echte verza melaars bestaat. Daarom kon het ver zoek van de directeur van het Otterlose museum, om de Londense verzameling te mogen lenen, niet worden afgewezen. De collectie-Sainsbury is tot 2 oktober op De Hoge Veluwe te bezichtigen. ïn de grote menselijke gemeenschap zijn zulke verzamelaars vrij vreemde vo- geld: altijd interessante mensen, die in hun collectie onwillekeurig iets geven van een zelfportret. Sainsbury is dan nog weer een van de weinigen, die vooral beeld houwkunst verlangt. Een beelden verzame ling vraagt natuurlijk veel ruimte, al kan ook dat wel weer meevallen wanneer men te werk gaat zoals deze Britse liefhebber. Hij bezit inderdaad grote beelden en schilderijen maar van wat nu in Otter- lo wordt getoond kan een groot deel ver pakt worden in een handkoffer: een groot deel wat het aantal en wat de waarde betreft. Talrijker dan de stukken van omstreeks een meter zijn namelijk plastische kunstwerken van maar enkele centimeters, zoals een bronaje uit de ver maarde Afrikaanse Benin-cultuur, een Keltisch bronsje van 5Vt cm., een gla zen Romeins portretkopje van 3 cm, een Sumerisch (3000 jaar vóór onze jaartel ling) kopje uit harde schelp van 2 cm en verscheidene bijna even oude mar merplastiek j es van. de Cycladen, die nu zeer geliefd zijn omdat zij met hun sterk geabstraheerde vormen heel modern (Brancusi) aandoen. Deze in dertig jaar opgebouwde en nog steeds groeiende particuliere collectie ver telt ook het relaas van vriendschappen tussen kunstenaars en verzamelaar: nau we betrekkingen met wijlen Giacometti, met Henry Moore, Francis Bacon en van de jonge Britten, de beeldhouwer John Wragg. Vrijwel uitsluitend beroemde cul turen of figuren zijn in deze verzame ling vertegenwoordigd: Joroeba en Pi casso, Sepik en Saura, alles anders dan in musea op basis van een hoogst persoonlijk direct of geestelijk contact. ^Behalve de vreugde om de kunstwer- Ter herdenking van het feit dat het binnenkort 300 jaar geleden is, dat de schilder Frans Hals in de Grote Kerk in Haarlem werd begraven, zal op 1 septem ber in deze kerk een bijeenkomst worden gehouden op initiatief van het gemeente bestuur van Haarlem. Omstreeks half vijf zullen de heren H. Ducro, voorzitter van de stichting „Kunst zij ons doei", en Poppe Damave. voorzitter van. de groep, bloemen HOLLYWOOD Op 81-jarige leeftijd Is dinsdag in Hollywood overleden de acteur Francis X. Bushman. Hij liep zondag een verwonding op toen hij een val In zijn badkamer maakte. Bushman was een van. de eerste grote namen, die op 't scherm verschenen. Ge durende vijftig jaar was hij de „koning vair het witte doek" in de showbusiness. In die tijd. trad hij op in meer dan hon derd films. Zijn belangrijkste rollen ver tolkte hij in „Ben Hur", „The lady in ermine", „The grip of the Yukon" er „Charge of the Gauchos"- Bushman was populair in de eerste ja ren van de stomme film. samen met str-e ren als Mary Pickford, Charlie Chaplin en William S. Hart. - Bushman gold als de meest romantische van allemaal, met 2ijn reusachtige gestalte en klassieke profiel. Zijn grootste rol was Messala, de laaghar tige wagenmenner in Ben Hur, waarin Ra mon Navarro de titelrol vervulde. Toen zijn roem begon te tanen ging hij over op shows en hoorspelen, terwijl hij zo nu en dan nog een bijrol speelde in TV-series als Perry Mason. Bushman is vijf keer getrouwd geweest; zijn laatste vrouw was Iva Richardson, met wie hij op 73-jarige leeftijd trouwde. Hij laat. zijn vijfde vrouw, zes kinderen, twaalf kleinkinderen en twee achterklein kinderen achter. leggen op het graf. De stadsorganist, Albert de Klerk, zal orgelmuziek ten gehore bren gen. Deze bijeenkomst is voor een ieder toegankelijk. Van 's morgens 11 uur tot 's avonds 9 uur zal het gemeentebestuur van Haarlem in het Studiotheater elk half uur de 17-mi- nuten durende film „Portret van Frans Hals" van Frans Dupont laten vertonen. Op 1 september 2al de Grote Kerk gratis opengesteld zijn, evenals het Frans Hals- muserum, het laatste ook. in de avonduren van 'half 9 tot half 11. Overdag zullen 5 rondleidingen langs de werken van Hals worden gemaakt. De juiste geboortedatum, die ligt -tussen de jaren 1581 en 1586, en de juiste sterf datum van Frans Hals zijn niet bekend. Men neemt aan, dat de schilder op 1 sep tember 1666 in de Grote Kerk is begraven. Dat blijkt onder meer uit het graf-register van de kerk. Marmeren figuurtje va.i de Cgeladen. Kop uit het gebied ven de Golf van. Papoea ken zelf èn om een soort stilzwijgende samenspraak die men al kijkende met de eigenaar voert, biedt zo'n expositie nieuwe prikkels aan mensen die zelf ont vankelijk zijn voor de verzamelwoede. De kleine plastische kostbaarheden 2ijn een voortreffelijke, practische tip voor kleïn- behuisden. Cycladenkopjes zijn financieel vrijwel ongenaakbaar, maar hoe kort is het nog maar geleden, dat bronsjes uit luristan in de antiekhandel opdoken en voor enkele tientjes te koop waren. Iets dergelijks kan wéér gebeuren, Is mis schien vlak onder onze neus ai gaande. Ook nieuwe Europese kleinplastiek is al leszins bereikbaar. Maar wie een tuin heeft, kan door de beeldentuin van het OUeloze museum op duurdere verlangens komen. Helemaal los van begerigheden, is vooral bij mooi weer een bezoek aan dit museum een veelzijdig genoegen. D.W. (ADVERTENTIE) Dat kan bij ons. koopt een ring met een kleine brillant Deze sleen kunt u telkens ruilen voor een groiere, U hoeft dan alleen het verschil bij te betalen. Zo krijgt U geleidelijk, zonder grote uitgaven ineens, een steeds edeler en kostbaarder sieraad, v/iit u meer weten over dit aantrekkelijke systeem? Wij zullen het u graag vertellen. solitair ringen met 1 steen in prijzen van 125.-, 200.-,325.- en hoger. edelsteenkundige f.g.a, dia marrt expert g,i.a, LIJNBAAN 82 tel tl6670 fi liaal oostzeedijk 155-157 rotterdam (Van onze correspondent) VALKENBURG, 24 aug. Toon Her mans heeft eindelijk een huis naar zijn zin gevonden in Limburg. Voor bijna f400.000 kocht hij het riante landhuis aan het Vroenhof in Houthem bij Valkenburg. Het huis is 233 jaar oud. Er is een park bij en wat weiland. Schilderijen van Ei Greco uit musea en particuliere verzamelingen zullen van 11 september tot I november ten toon wor den gesteld in het Museum van. Schone Kunsten in Gent. De doeken zijn voor 10 miljoen dollar verzekerd. Het Prado museum heeft een schilderij afgestaan dat in 1957 door de familie van koningin Fabiola van België is geschonken. Verder komen er doeken van het Louvre in Parijs, het San Juan de Tavera-hospi- taal in Toledo, en van particulieren uit Spanje. AETHERFLITSEN Jk Van 24 tot en met 28 augustus organiseren de Poolse radio eti TV en het Poolse impresa riaat „Pagart" het zesde International Festi val of Light Music Songs, in de Poolse bad plaats Sopot. Nederland zal ook deze keer op dit festival officieel zijn vertegenwoordigd door een delegatie van de A.V.R.Ö., bestaande uit de heer Eric Krans, hoofd van de afdeling Lichte Muziek, die ais jurylid zal fungeren, Chris van Hoorn, commentator, en Ronnie Tober, zanger. A GIJs stappershocf, die enige tijd geleden de VARA heeft verlaten ais arijuncl-hoofd TV, treedt in dienst van NRÜ en NTS; hij Is toegevoegd aan de staf van het opleidings instituut en als zodanig belast met de leiding van de rcgie-cursussen, A Ageeth Scherphuis, die als, tv-omroepster do AVRO vaarwel heeft gezegd, zal het komende winterseizoen toch weer op het scherm verschijnen; voor de NTS zal zy dan op de zondagmiddagen een familieprogramm* presenteren. 95 "jVTor gen a vond zendt de NTS van 22.15- I'-*- 23.15 op Nederland 1 een (ingelaste) aflevering uit van het Amerikaanse TV- programma „Meet the Press", dat zondag 21 augustus op de Amerikaanse schermen werd gebracht en waarin voor de eerste maal in de geschiedenis van de TV de zes leiders in de strijd voor gelijke burger rechten zullen discussiëren met een aan tal vertegenwoordigers van de Amerikaan se pers. Die leiders zijn dr. Martin Luther King (Southern Christian Leadership Con ference"!, Koy Wilkens (National Associa tion for the Advancement of Colorod People), "Whitney Young (National Urban League), Stokely Carmichel (StudentNon violent Coordinating Committee), Floyd B. McKissick (Congress of Racial Equali ty) en James H, Meredith (o.m. leider van de mars door Mississippi). De journalisten zijn Rowland Evans (Chicago Sun-Times and Publishers' Syn dicate), Carl Rowan (Chicago Daily News), James J. Kilpatrick (News Leader te Rich mond), Richard Valerian! (NBC News cor respondent) en Lawrence E. Spivak, pro ducer en vast lid van het panel van „Meet the Press". ..Meet the Press" is een programma van de Amerikaanse televisiemaatschappij NBC. dat al vele jaren lang een grote be kendheid en invloed heeft en waarin met vooraanstaande, leidinggevende per soonlijkheden uit de gehele wereld ba- langrijke zaken worden besproken. Het programma is zo gezaghebbend, dat presi dent Kennedy het in een in. Maryland gehouden verkieziogstoespraak eens de „51ste straat" noemde. Hij 2ei: „We zijn In New Yersey geweest, in Delaware en in de 51ste straat waarmee ik „Meet the Presse" bedoel". Tot de gasten in het programma behoor den in de afgelopen jaren, behalve presi dent Kennedy, o.m. president Johnson, Richard Nixon. Barry Goldwater, Jawa- harlal Nehru, Fidel Castro, Dag Hammar- skjold, keizer Haile Selassie, koning Has san II van Marokko, koning Hoessein I van Jordanië, Hubert Humphrey, Ludwig Erhard, Dean. Rusk, mevr. Indira Gandhi, Bertrand Russell cn Arnold Toynbee. Producer en vast panelist Lawrence E- Spivak heeft met zijn „Meet the Press"- programma's bijzonder veel eer ingelegd. Getuige o.m. een foto van president John son, die temidden van foto's van tal van andere „Meet the Press'-prominentcn aan een muur van Spivaks bureau hangt cn waarop Johnson de volgende woorden schreef: „To Larry Spivak the toughest of the tough, the best of the best, with admiration and affection".

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1966 | | pagina 1