PIERRE JANSSEN:
Het onmogelijke aandurven en
ook de praktijk
Bij het onderwijs
geen dogma's
Het aanstekelijke voorbeeld
van Robert en Lisa
Frans Halsherdenking in
Haarlem voor iedereen
NTS zendt morgenavond
Meet the Press -uurtje uit
Atelierruimte nodig
Lijnbaanfeest in de kou
Geen beeldenstorm
mat.
Openbare les
over Cézanne
Pop-leraar
Duitse prijs voor
Steven Membrecht
- Francis X. Bushman
overleden
El Gr
•eco m
Gent
Kan brillont groeien:
heetman
Huis voor Hermans
fi
Voor de ingang ligt zand. In het gebouw van de
Academie ruikt het naar kalk. Er wordt gesloopt en
gebouwd. Pierre Janssen loopt met grote stappen door
de rommel: een steekvlam van gericht enthousiasme.
„Dit is het tweede pand dat ik schoonmaak. Ik ben
al een geroutineerde schoonmaker." Zijn eerste „pand"
was het Schiedams Museum. Zijn directeurskamer in
de Academie was al door zijn voorganger, de adjunct
directeur K. de Jong, „schoongemaakt" op een manier,
waar Janssen volmaakt tevreden over is. We hebben
deze dynamische ex-journalist, ex-criticus, ex-mu
seumdirecteur, leraar, schrijver, T.V.-kunstenaar en
directeur hooit zo beslist gesetteld gezien als hier,
achter zijn bureau.
WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1966
,,Ik krijg de indruk dat je niet zit
te springen om, een verhuizing naar
die aangekondigde Muzische Acade
mie?"
f PJ: „Die Muzische Academie, ils die
er komt. zal het zeker nog tien jaar du
ren. Ik hen dus heel, héél dankbaar dat
iét Rijk deze restauratie toestaat. Het
werkmilieu is zo belangrijk; van verschrik
kelijk belang."
„Misschien is er ook meer dat pleit
voor de samenwoning met de Hoge
re Technische School dan bijvoor
beeld met- de muziekopleiding. De
kunst gebruikt tegenwoordig kunst
stoffen en allerlei nieuwe technie
ken".
PJ: „Bij het Muzisch Centrum gaat het
ook niet om de samenhang in het onder-
wijs. maar de scholen die hier voor kunst
opleiden hebben toevallig allemaal een
een nieuw gebouw nodig. Het gaat om een
ruimte voor diverse, zelfstandige scholen.
Ze zullen alleen sommige voorzieningen
■misschien gezamenlijk hebben, een aula
misschien.
Wat het verband met de Hogere Tech
nische School betreft: dat heeft men. al
heel vroeg, bij de oprichting zo gezien,
niét alleen hier. Ook in Den Haag zitten
kimst en techniek in één. gebouw. Vroe
ger was het hier meer een geheel, met één
-fiirecteur. Nu gebruiken we nog wei
rn'êïi dezelfde houtwerkplaats. Maar het
zijn. toch vólkomen geseheiden, opleidin
gen. Momenteel zie Ik nog niet, hoe een
ij&uwer samengaan verwezenlijkt zou kun-
gea worden."
„Voor de Academie zit daar natuur
lijk méér in dan voor de H.T.S.
f)PJ: De lesstof is heel anders. De HTS
Heeft zeer zware leerprogramma's en strin
gente eisen. De opleiding is wetenschappe-
Jijk-tecbniscb. Het vaardigheidsprogram
ma van de academie is anders. Het be
stuur en dat is hier iets heel reëels
het bestuur en ik zien het Zo, dat wij het
technische in eigen, beheer moeten heb
ben, ook met eigen gastdocenten. Hoe het
zich in ccn verdere toekomst zal ontwik
kelen weten we niet. Moeten we een op-
.leiding voor industriële vormgeving ma
ken? Zoeen is er nu alleen nog ia Eind
hoven, Het klimaat in Rotterdam is er wel
go«d voor, maar is er een markt voor
tnensen die zo'n opleiding hebben gehad?
Ik hoor daar heel sombere verhalen over.
Eea „art director'*, dat is iets heel anders,
die kunnen we hier een start geven, dat
k ook al gebeurd."
„Krijgen de leerlingen al een prak
tijkjaar voordat zij de eindproef
kunnen afleggen?"
9 PJ: „De Mammoetwet voorziet in een
5-jarige studieduur voor alle middelbare
fcunst-en kumstnh'verhe*dsck°Ien- Dat Ssa*
33.1968 in. Een, yan die jaren, het voor
laatste of het laatste, wordt stage- of
ateüerjaar. Nu duurt de opleiding nog 4
jaar. Het eerste jaar is yoor voorberei
dend onderwijs, nog zonder splitsing in
diverse - specialismen. Daarna wordt de
keus gemaakt: vrije kunsten, publiciteit,
decoratieve- en nijverheidskunst, mode,
binnenhuis. Een monumentale afdeling Is
•r momenteel niet."
- ,.Je sprak zoeven over gastdocenten.
In het verleden zijn die er geweest".
9 PJ: „Vordemberge-GUdewart bijvoor
beeld. De wet op het nijverheidsonderwijs
kent het begrip gastdocent uiet, maar daar
k altijd een mouw aan to passen, Men
kan een kunstenaar uitnodigen voor een;
Jaar leraar te worden.''
- j.Als een belangrijke kunstenaar
Henry Moore bijvoorbeeld, voor
een opdracht drie roaa?tde?i in Rot
terdam moet zijnzou je hem dan
als gastdocent kunnen vragen en
een atelier hier kunnen aanbieden
9 «Voor het honorarium zou ik speciale
fondsen moeten vinden, maar dat kan altijd
in Rotterdam, wanneer iets van belang is.
En over atelierruimte zullen we in elk ge
val moeten kunnen beschikken. Als het
Muzisch Centrum niet zou doorgaan en
•1b we hier blijven gesteld dat we dan
hier blijven dan proberen we toch ruim
te te krijgen voor gastdocenten.
Ik hoop in samenwerking met de Ge
meentelijke Dienst voor de Kunstgebouwen
S? met Rentegevcnde Eigendommen een
•teliergebouw te krijgen, ao'n schoolgebouw
bijvoorbeeld. Niet een van die scholen die
I! in ateliers zjjn ingedeeld, maar een die
fiog vr|j komt. Daar zouden we hij voorbeeld
°ok een Drempelprijs-winnaar zes maanden
atelierruimte kunnen geven. Voor de a-ja ri
te cursus zullen we ook atelierruimte
nodig hebben".
„Sómmige kunstscholen, in, Londen
bijvoorbeeld, hebben behalve ateliers
ook veel steun van de industrie; ze
krijgen kosteloos nieuwe materialen
om er mee te werken
„Aan externe betrekkingen is hier nog
weinig gedaan. Maar de relaties met de
maatschappij ontstaan al uit het onderwijs.
Zo kregen de publieiteiteontwerpers in
de vierde klas als weikstuk een. advertentie
van een hele pagina te ontwerpen voor de
RET. Eïke leerling kreeg van. de RET alle
gegevens waar de reclameontwerper bij een
werkelijke opdracht ook van uitgaat: de
vervoersmogelijkheden, die de RET na de
opening van de Metro kan bieden, ver-
voersanalyses, etc. Ook kregen zij de re
sultaten van een NIPO-onderzoek over het.
beeld, dat men zich vormt van het open
baar vervoer. De tekst van de advertentie
kreeg ik van een van onze bekendste co
pywriters. Er zijn enkele mooie pagina's
uitgekomen".
„Dat klinkt veel realistischer dan
de ontwerpen die ik eens zag op een
expositie van de monumentale klas
se, zonder situatieschets, platte
grond, maquette of kostenbereke
ning".
P.J.: „Een school moet zioli ook weer
niet al te zeer aan de praktijk binden. Ze
moet ook onmogelijke mogelijkheden aan
durven. En tegelijk moet zij ook de praktijk
aandurven. Voor het eindexamen van dit'
jaar moesten alle afddlingen aan één pro
ject werken, dat helemaal in de Rotterdam
se realiteitssfeer lag. Gesteld werd dat De
Lantaren niet werd afgebroken, maar ver
nieuwd zou worden, Ze moesten, een nieu
we foyer ontwerpen en decoreren, een ge
velversiering maken, affiches, garderobe
briefjes, bierviltjes, folders, een stuk cos-
tumeren in de sfeer van tieners en twens.
De afdeling Binnenhuis was door die op
dracht nogal gebonden, voor Publiciteit
was het leuker. Gesteld was dat het ver
bouwde theater zou openen met een nacht
voorstelling van LureleL Ik heb zelf twee
pro grammat ii els bedacht. „Ween niet om
Lu rel ei" was er een van. De beeldhouwers
zaten xvel erg vast. Het is moeilijk, iets
met een gevel te doen in de Gouverne-
straat".
Waren er ook ontwerpen voor
neon? Martial Rayse werkt met ne
on".
0 P.J.: „Nee, dat kan hier niet. Dat moe
ten ze dan later maar doen, als ze van
school af zijn. De belangrijkste aller
deugden is geduld. Op een heleboel fron
ten ben ik tegelijk bezig: relaties met re
clame, met onderwijs, met bedrijfsleven. Ik
heb een verschrikkelijk stuk bemiddelings-
werk verricht voor het Lijnbaanfeest. De
gedachte was eenvoudig „Kunstenaars gaan
het op zijn Rotterdams versieren". Ik vond
het prettig dat de Lijnbaan naar me toe
kwam. Later heb ik er geen geheim van
gemaakt, dat het resultaat een teleurstel
ling was. Het weer zat enorm tegen. Maar
het was ook niet grandioos genoeg aange
pakt. Voor elke spandoek hadden er tien
moeten zijn en er stonden ook te weinig
van die palen. Het was niet uitbundig, niet
feestelijk genoeg. Het kost natuurlijk wel
•eel geld. Maar ik ben zeker niet uit het
veld geslagen. Ik zou onmiddellijk weer
zoiets willen doen".
,,Zou de aankleding van 't Schouw
burgplein ook een studieproject
voor leerlingen kunnen zijn?"
P.J.: „Het zinnigste plan dat tot nu toe
L geopperd is van een leerling van de
academie, van Weeda, die hier Binnenhuis
doet. Maar dit is toch een zaak, die wel
allereerst door eon stedebouwkundig ar
chitect moet worden benaderd. Dat gaat
vcor de Academie te hoog.
Dit is een schóól."
Een school. Waf valt er, nu de
kunst zich zo onschools ontwikkelt,
nog te leren? Ik zag hier spullen
staan van zo'n traditionele pleister
klasse, gipsafgietsels van antieke
beeldenHoudt dat nog verband met
het huidige onderwijs
PJ: ,.Ik ben een tegenstander van
mito-da-te's van pleister. Ik zal geen gips.
beeld vernielen, ifc hou teveel van het
verleden. Er slaat geen pleistertekenen
meer op het lesrooster maar vormstudie.
Als een docent naar het gips zou willen
fJMTET een openbare Tes over de schil-
der Cézanne en. een toespraak
waarin hij al vooruitzag naar de tijd
waarin hij met pensioen gaatheeft
de directeur i:<m de 'Academie voor
Beeldende Kunsten, de heer Pierre
Janssen vanochtend in het Luxor
Theater het schooljaar J966/67 ge
opend.
Op "net fhetna van de les kwam hij
door., de titel van een Engelse roman
die hem frappeerde: ..De eenzaamheid
van de tangeafstcndsloper." H\j ratte
deze titel op ais beeldspraak ouer de
kunstenaarsloopbaan. De les ging
vooral over de volhardingin een- 1
zaamheïd, van Cézanne. Euewals de
schrijver Thomas Mann, die zelf ver-
slag heeft uitgebracht over het otit- i
staan van een van zijn grote werken,
vorderde Cézanne ■moeizaam. Maar het
ging hem niet om het resultaat, het
ghng om het werken zelf. Pierre Jans
sen ziet een gespannen vrede in dat
werk, de enige vrede die haalbaar is
in dit leven."
Hij sprak met waardering over de
steun die Fi ij van de kant van het
bestuur van de Academie ondervindt
cn over de samenwerking met velen
van de docenten. De leerlingen wees
hij er op, dat zij een of anderhalf jaar
trel enige fcampeeTtechniek nodig zul
len hebben in verband met de restau
ratie van het schoolgebouw, waar vele
honderdduizenden guldens mee ge
moeid zijn. De derde verdieping is
gereedde eerste gedeeltelijk. Het les
rooster is ingrijpend veranderd, Jk
heb geen tijd om te wachten met ver
anderen", aldus de directeur die er op
wees, dat deze wijzigingen op andere
scholen al eerder zijn ingevoerd.
laten tekenen, dan ben ik daar niet tegen.
In mijn toespraafk tot de leraren, waar
mee ik mijn functie hier heb aanvaard,
zei ik: Hij haalt van. een. stapel een exem
plaar van de rede die hij heeft laten druk
ken en citeert: „Wij moeten er naar
streven, hier een uitmuntende vakoplei
ding te goven, uitmuntend in de compleet
heid van de vakbeheersing. En nu bedoel
ik met compleetheid niet dat zij alles
moeten kunnen maar wél, dat wij jonge
mensen moeten afleveren die hun persoon
lijkheid hebben Ieren inzetten, voor hun
kundigheid. onsen die e_.n techniek zowel
in hun vingertoppen als in hun geest héb
ben". Ben. „Academie Js een school waarin
een balans moet worden gevonden tussen
vaardigheid van hand en van geest, tussen
konkrete kundigheid en abstract gevoel,
tussen techniek en inziöht. Een Academie
moet haar leerlingen een vak leren en als
zodanig is het een instituut, dat zich de
naam Aaribachtssdhool moet proberen waar
dig te, maken,"
Ukent wel de oude schillen en
vei
Dogma's zijn bij het onderwijs altijd
onjuist, over welke tak van onderwijs
men ook spreken wil". Hij voorziet een
exemplaar van de rede van zijn hand
tekening en dat krijg ik mee. „Een Aca
demie", zegt hij, „is noch conservatief
noch modem, maar leraren moeten authen
tieke kunstenaars zijn, dan kunnen zij
vormen. Leer ze maar modern ook als
ze conservatief zullen worden of conser
vatief als ze modern, warden. Ik hoop
dat ze zioh later gewéldig tegen de aca
demie zullen afzetten. Maar ze moeten
iets hebben waarmee ze zich afzetten.
Het is best als een docent abstract laat
schilderen als de docènt het wiL Les in
pop-art - er is er hier geen die dat wil
geven, maar anders: akkoord. Woody van
Amen zou ik zeker niet zo maar als leraar
van de hand wijzen, als hij ideeën heeft
aan te bieden, irt een samenhangende
vorm. Ik héb als leraar graag mensen die
een zelfstandige plaats als kunstenaar in
nemen, zoals Kees Franse. Je weet dat
er weer een etscursus is, van Bouke IJlstra.
Dat is weer anders dan de legendarische
'lasse van Derkzen van Angeren, maar
het wordt weer een nieuwe legende.'
"DIJ het afscheid 2egt hij en passant
nog iets over z|jn vrijetijdsbeste
ding. Hij schrijft boeken die in aller
lei staten van voorbereiding zijn,
Een boek over Egypte is wat hem
betreft gereed. Zijn boekje over de
verzetsmonumenten heeft al een Jan
Cremer-achtige oplaag, met ruim
220.GOÖ verkochte exemplaren. Dit
jaar zal hij weer acht TV-uitzendin-
gen van een half uur maken en. voor
elk programma haalt hij enorm veel
overhoop, om ten. slotte maar een
klein deel te gebruiken. Hij houdt
onder meer voordrachten voor een
seminarium van de Ned. Hervormde
Kerk en voor de Kon. Academie in
Breda en geeft drie collega's in het
studium generale van de TH in Delft.
Geen wonder dat hij zijn werk voor
de krant maar een klein beetje mist.
maar toch, „ook dat komt wel weer".
En dan, opeens, laat hij nog bedacht
zaam volgen: ,»Het is een beetje een
eenzaam baantje." Thuis gaat hij
werken aan zijn openbare les. In zijn
gedrukte toespraak tot de leraren
lees ik: „Ik zal er naar streven, onze
Academie duidelijk te laten verschij
nen binnen de gemeenschap waarvan
zij deel uitmaakt".
DOLF WELLING.
MINDEN, 24 aug. Steven. Membrecht
is onderscheiden met de aanmoedigings
prijs voor de Koggeliteratuurprljs van de
stad Minden, in "Westfalen. De in 1937 in
Amersfoort geboren schrijver studeerde
aan de academie voor sociale wetenschap
pen en publiceerde in 1961 zijn eerste ro
man: „Wachten op de zon", drie jaar la
ter gevolgd door een bundel verhalen on
der de titel „De ruime gevangenis". La
ter verschenen „De sprong in het net" en
„Het tweede besluit".
AMSTERDAM, 24 aug. B. en W. van
Amsterdam hébben op advies van een
jury, bestaande uit mevrouw Jeanne van
Sdhaik-Wfiling en de heren B. J. H.
Stroman en A. Rutten, besloten de Albert
van Dalsumprijs 19651966, groot ƒ1000,
boe te kennen aan Henk Rigters voor zijn
twee rollen in de Gijsbreght-voorst elling-
1966.'
dozen-
vermaning in de bossen, en het mo-
demere anti-roken 'eekhoorntje. Op De
Hoge Veluwe doen de meeste bezoekers
blijkbaar toch wel iets minder alsof ze
tnuis zijn. Het is duidelijk een speciaal
gebied, niet alleen door het hek en de
grandioze stuk natuur, onttrokken 2an al
le mogelijke winstgevende bestemmingen
in ons overbevolkte land, een kostbaar
heid is'— zo goed als de meesterwerken
if. het Rijksmuseum Kröller-Müller. Het
geheel is een nationaal bezit van interna
tionale vermaardheid en een monu
mentaal bewijs dat verzamelen een schep
pend werk is.
Het is dan ook volkomep ten onrechte,
dat de heer Robert Sainsbury zijn verza
melaar sbartstocht beschouwt als „een klei
ne compensatie voor een totaal gebrek
aan scheppend vermogen". Bij alle ver
schillen van voorkeur, middelen en metho
den is er tussen het echtpaar Sainsbury
en wijlen mevrouw Kröller-Müller de ver
v-antschap, die tussen alle echte verza
melaars bestaat. Daarom kon het ver
zoek van de directeur van het Otterlose
museum, om de Londense verzameling
te mogen lenen, niet worden afgewezen.
De collectie-Sainsbury is tot 2 oktober op
De Hoge Veluwe te bezichtigen.
ïn de grote menselijke gemeenschap
zijn zulke verzamelaars vrij vreemde vo-
geld: altijd interessante mensen, die in
hun collectie onwillekeurig iets geven van
een zelfportret. Sainsbury is dan nog weer
een van de weinigen, die vooral beeld
houwkunst verlangt. Een beelden verzame
ling vraagt natuurlijk veel ruimte, al kan
ook dat wel weer meevallen wanneer men
te werk gaat zoals deze Britse liefhebber.
Hij bezit inderdaad grote beelden en
schilderijen maar van wat nu in Otter-
lo wordt getoond kan een groot deel ver
pakt worden in een handkoffer: een
groot deel wat het aantal en wat de
waarde betreft. Talrijker dan de stukken
van omstreeks een meter zijn namelijk
plastische kunstwerken van maar enkele
centimeters, zoals een bronaje uit de ver
maarde Afrikaanse Benin-cultuur, een
Keltisch bronsje van 5Vt cm., een gla
zen Romeins portretkopje van 3 cm, een
Sumerisch (3000 jaar vóór onze jaartel
ling) kopje uit harde schelp van 2 cm
en verscheidene bijna even oude mar
merplastiek j es van. de Cycladen, die nu
zeer geliefd zijn omdat zij met hun sterk
geabstraheerde vormen heel modern
(Brancusi) aandoen.
Deze in dertig jaar opgebouwde en nog
steeds groeiende particuliere collectie ver
telt ook het relaas van vriendschappen
tussen kunstenaars en verzamelaar: nau
we betrekkingen met wijlen Giacometti,
met Henry Moore, Francis Bacon en van
de jonge Britten, de beeldhouwer John
Wragg. Vrijwel uitsluitend beroemde cul
turen of figuren zijn in deze verzame
ling vertegenwoordigd: Joroeba en Pi
casso, Sepik en Saura, alles anders
dan in musea op basis van een hoogst
persoonlijk direct of geestelijk contact.
^Behalve de vreugde om de kunstwer-
Ter herdenking van het feit dat het
binnenkort 300 jaar geleden is, dat de
schilder Frans Hals in de Grote Kerk in
Haarlem werd begraven, zal op 1 septem
ber in deze kerk een bijeenkomst worden
gehouden op initiatief van het gemeente
bestuur van Haarlem. Omstreeks half vijf
zullen de heren H. Ducro, voorzitter van
de stichting „Kunst zij ons doei", en Poppe
Damave. voorzitter van. de groep, bloemen
HOLLYWOOD Op 81-jarige leeftijd Is
dinsdag in Hollywood overleden de acteur
Francis X. Bushman. Hij liep zondag een
verwonding op toen hij een val In zijn
badkamer maakte.
Bushman was een van. de eerste grote
namen, die op 't scherm verschenen. Ge
durende vijftig jaar was hij de „koning
vair het witte doek" in de showbusiness.
In die tijd. trad hij op in meer dan hon
derd films. Zijn belangrijkste rollen ver
tolkte hij in „Ben Hur", „The lady in
ermine", „The grip of the Yukon" er
„Charge of the Gauchos"-
Bushman was populair in de eerste ja
ren van de stomme film. samen met str-e
ren als Mary Pickford, Charlie Chaplin en
William S. Hart. - Bushman gold als de
meest romantische van allemaal, met 2ijn
reusachtige gestalte en klassieke profiel.
Zijn grootste rol was Messala, de laaghar
tige wagenmenner in Ben Hur, waarin Ra
mon Navarro de titelrol vervulde. Toen zijn
roem begon te tanen ging hij over op
shows en hoorspelen, terwijl hij zo nu en
dan nog een bijrol speelde in TV-series
als Perry Mason.
Bushman is vijf keer getrouwd geweest;
zijn laatste vrouw was Iva Richardson,
met wie hij op 73-jarige leeftijd trouwde.
Hij laat. zijn vijfde vrouw, zes kinderen,
twaalf kleinkinderen en twee achterklein
kinderen achter.
leggen op het graf. De stadsorganist, Albert
de Klerk, zal orgelmuziek ten gehore bren
gen. Deze bijeenkomst is voor een ieder
toegankelijk.
Van 's morgens 11 uur tot 's avonds 9 uur
zal het gemeentebestuur van Haarlem in
het Studiotheater elk half uur de 17-mi-
nuten durende film „Portret van Frans
Hals" van Frans Dupont laten vertonen.
Op 1 september 2al de Grote Kerk gratis
opengesteld zijn, evenals het Frans Hals-
muserum, het laatste ook. in de avonduren
van 'half 9 tot half 11. Overdag zullen
5 rondleidingen langs de werken van Hals
worden gemaakt.
De juiste geboortedatum, die ligt -tussen
de jaren 1581 en 1586, en de juiste sterf
datum van Frans Hals zijn niet bekend.
Men neemt aan, dat de schilder op 1 sep
tember 1666 in de Grote Kerk is begraven.
Dat blijkt onder meer uit het graf-register
van de kerk.
Marmeren figuurtje va.i de Cgeladen.
Kop uit het gebied ven de Golf van.
Papoea
ken zelf èn om een soort stilzwijgende
samenspraak die men al kijkende met
de eigenaar voert, biedt zo'n expositie
nieuwe prikkels aan mensen die zelf ont
vankelijk zijn voor de verzamelwoede. De
kleine plastische kostbaarheden 2ijn een
voortreffelijke, practische tip voor kleïn-
behuisden. Cycladenkopjes zijn financieel
vrijwel ongenaakbaar, maar hoe kort is
het nog maar geleden, dat bronsjes uit
luristan in de antiekhandel opdoken en
voor enkele tientjes te koop waren. Iets
dergelijks kan wéér gebeuren, Is mis
schien vlak onder onze neus ai gaande.
Ook nieuwe Europese kleinplastiek is al
leszins bereikbaar. Maar wie een tuin
heeft, kan door de beeldentuin van het
OUeloze museum op duurdere verlangens
komen. Helemaal los van begerigheden,
is vooral bij mooi weer een bezoek aan
dit museum een veelzijdig genoegen.
D.W.
(ADVERTENTIE)
Dat kan bij ons. koopt een ring met een
kleine brillant Deze sleen kunt u telkens
ruilen voor een groiere, U hoeft dan alleen
het verschil bij te betalen. Zo krijgt U
geleidelijk, zonder grote uitgaven ineens,
een steeds edeler en kostbaarder sieraad,
v/iit u meer weten over dit aantrekkelijke
systeem? Wij zullen het u graag vertellen.
solitair ringen
met 1 steen
in prijzen van 125.-,
200.-,325.- en hoger.
edelsteenkundige f.g.a,
dia marrt expert g,i.a,
LIJNBAAN 82 tel tl6670
fi liaal oostzeedijk 155-157 rotterdam
(Van onze correspondent)
VALKENBURG, 24 aug. Toon Her
mans heeft eindelijk een huis naar zijn
zin gevonden in Limburg. Voor bijna
f400.000 kocht hij het riante landhuis aan
het Vroenhof in Houthem bij Valkenburg.
Het huis is 233 jaar oud. Er is een park
bij en wat weiland.
Schilderijen van Ei Greco uit musea en
particuliere verzamelingen zullen van 11
september tot I november ten toon wor
den gesteld in het Museum van. Schone
Kunsten in Gent. De doeken zijn voor 10
miljoen dollar verzekerd.
Het Prado museum heeft een schilderij
afgestaan dat in 1957 door de familie van
koningin Fabiola van België is geschonken.
Verder komen er doeken van het Louvre
in Parijs, het San Juan de Tavera-hospi-
taal in Toledo, en van particulieren uit
Spanje.
AETHERFLITSEN
Jk Van 24 tot en met 28 augustus organiseren
de Poolse radio eti TV en het Poolse impresa
riaat „Pagart" het zesde International Festi
val of Light Music Songs, in de Poolse bad
plaats Sopot. Nederland zal ook deze keer op
dit festival officieel zijn vertegenwoordigd
door een delegatie van de A.V.R.Ö., bestaande
uit de heer Eric Krans, hoofd van de afdeling
Lichte Muziek, die ais jurylid zal fungeren,
Chris van Hoorn, commentator, en Ronnie
Tober, zanger.
A GIJs stappershocf, die enige tijd geleden
de VARA heeft verlaten ais arijuncl-hoofd
TV, treedt in dienst van NRÜ en NTS; hij
Is toegevoegd aan de staf van het opleidings
instituut en als zodanig belast met de leiding
van de rcgie-cursussen,
A Ageeth Scherphuis, die als, tv-omroepster
do AVRO vaarwel heeft gezegd, zal het
komende winterseizoen toch weer op het
scherm verschijnen; voor de NTS zal zy dan
op de zondagmiddagen een familieprogramm*
presenteren.
95
"jVTor gen a vond zendt de NTS van 22.15-
I'-*- 23.15 op Nederland 1 een (ingelaste)
aflevering uit van het Amerikaanse TV-
programma „Meet the Press", dat zondag
21 augustus op de Amerikaanse schermen
werd gebracht en waarin voor de eerste
maal in de geschiedenis van de TV de
zes leiders in de strijd voor gelijke burger
rechten zullen discussiëren met een aan
tal vertegenwoordigers van de Amerikaan
se pers. Die leiders zijn dr. Martin Luther
King (Southern Christian Leadership Con
ference"!, Koy Wilkens (National Associa
tion for the Advancement of Colorod
People), "Whitney Young (National Urban
League), Stokely Carmichel (StudentNon
violent Coordinating Committee), Floyd
B. McKissick (Congress of Racial Equali
ty) en James H, Meredith (o.m. leider van
de mars door Mississippi).
De journalisten zijn Rowland Evans
(Chicago Sun-Times and Publishers' Syn
dicate), Carl Rowan (Chicago Daily News),
James J. Kilpatrick (News Leader te Rich
mond), Richard Valerian! (NBC News cor
respondent) en Lawrence E. Spivak, pro
ducer en vast lid van het panel van „Meet
the Press".
..Meet the Press" is een programma van
de Amerikaanse televisiemaatschappij
NBC. dat al vele jaren lang een grote be
kendheid en invloed heeft en waarin
met vooraanstaande, leidinggevende per
soonlijkheden uit de gehele wereld ba-
langrijke zaken worden besproken. Het
programma is zo gezaghebbend, dat presi
dent Kennedy het in een in. Maryland
gehouden verkieziogstoespraak eens de
„51ste straat" noemde. Hij 2ei: „We zijn
In New Yersey geweest, in Delaware en in
de 51ste straat waarmee ik „Meet the
Presse" bedoel".
Tot de gasten in het programma behoor
den in de afgelopen jaren, behalve presi
dent Kennedy, o.m. president Johnson,
Richard Nixon. Barry Goldwater, Jawa-
harlal Nehru, Fidel Castro, Dag Hammar-
skjold, keizer Haile Selassie, koning Has
san II van Marokko, koning Hoessein I
van Jordanië, Hubert Humphrey, Ludwig
Erhard, Dean. Rusk, mevr. Indira Gandhi,
Bertrand Russell cn Arnold Toynbee.
Producer en vast panelist Lawrence E-
Spivak heeft met zijn „Meet the Press"-
programma's bijzonder veel eer ingelegd.
Getuige o.m. een foto van president John
son, die temidden van foto's van tal van
andere „Meet the Press'-prominentcn aan
een muur van Spivaks bureau hangt cn
waarop Johnson de volgende woorden
schreef: „To Larry Spivak the toughest
of the tough, the best of the best, with
admiration and affection".