Rotterdamse kunstenaars
één week bij de muur
Zweden en de drank
S.I.R.E.
f
Alcohol-
misdrijven
nemen toe
liiöi
JSee/y/y \scy
2ATSRDA.G 10 JUNI 1 J
YOU ARE BAYUfï
a nam*?».
5iÈ^U3»tate\
Mm ia
Jjjrxe Rotterdamse kunstschil
ders hebben een week gete
kend aan de Muur dat stuk
Oostduitse huisvlijt, waarvan we
bijna vergeten boe alle spannin
gen van de wereld er ééns ge
concentreerd waren. Toch is de
Muur voor de Duitsers nog een
levend begrip en alle versleten
begrippen als „beklemming" en
„dreiging" gaan nog ten volle op
voor wie er lijfelijk mee wordt
geconf ronte erd
Een gezelschap van twintig
Nederlanders, waarbij een archi
tect, medici en juristen als de
Amsterdamse officier van justi
tie, rar. J. F. Hartsuiker, ver
toefde op uitnodiging van de Deut
sche Bildungs Gemeinschaft een
[week in Berlijn. Als enige kunst
schilders waren drie Rotterdam-
imers uitgekozen, Hans Hazen-
broek, Hans van Bloois en Char
les Kemper, wiens tekeningen
wij hierbij afdrukken.
Te neemt je voor om niet
terneergedrukt te worden",
vertelt Kemper. „Maar je voelt
|de muur, waar je bent. Wij za-
Iten in het café „Beim alten
Fritz" op een paar meter af-
stand van de muur. Als er even
«een stilte viel hoorde je de hon-
Iden aan de andere kant. Voort-
durend wordt er aan. de muur ge-
j werkt: er is nu een nieuw soort
jschijnwerper, net een bol oog,
ien bovenop dt muur worden rol-
flen aangebracht. Wie houvast
probeert te krijgen, rolt er weer
af. Maar W es UI uil se rs stoppen er
wiggen tussen".
Bij de Postdammerplalz werd
Charles Kemper gewaarschuwd
dat hij op verboden terrein zat
te tekenen. Hij had al gemerkt,
dat hij constant door reusachtige
kijkers werd gadegeslagen. Nu
een tip van de Amerikaanse po
litie stapte hij twee meter terug,
tot ergernis van een Duitse politie
man. „Blijf rustig zitten, als ze
gaan schieten, schiet ik terug",
Qverigens leven er heel wat
mensen van de Muur. In de
afbraak bevinden zich vele win
kels vol souvenirs, vaantjes, an
sichtkaarten. Bussen vol toeris
ten stoppen bij de speciale tribu
tes. Haastig maakt iedereen zijn
foto's, totdat het fluitje klinkt
lom weer in de bus te gaan: gele
j co n sumpti eb onnen gereedhouden.
ÏBij Checkpoint Charlie bevindt
Izich een museum over de Muur,
(waar onder meer de met beton
[versterkte auto staat, die'dwars
[door het gesteente stormde.
Zelfs de bouwvakarbeiders in de
buurt hebben gemak van de ste
nen wal, waaraan zij 's avonds
de verfkwasten droog vegen.
Vietnam, Israël, Cuba, Hong
kong.... er is zoveel gebeurd, dat
de Muur al bijna tot de folklore
is gaan. behoren. Maar er
[wordt nog dagelijks aan gemet-
Jseld. En hij is in al die jaren
jgeen centimeter lager gewor-
iden.
Acnnwf
«ümuv
BS li ÏK Sr?
Geheet boveneinde van de Amerikaanse sector; hoven: de muur
nieutee stijl"; rechts: toeristen bij de Brandenburger Tor.
I rje Nederlandse reclamewe-
j J reld heeft zich middels
jS.I.R.E. geworpen op de mis-
jstanden in onze intermenselijke
1 betrek kingen. S.Ï.R.E., betekent
Stichting Ideële Reclame, een
instituut met dezelfde doelstel-
dingen als de Amerikaanse Ad
vertising Council, die op verzoek
van de regering in 1941 na Pearl
■Harbour werd opgericht om in
oorlogstijd campagnes te hou-
iden ten gunste van de goede
[zaak en die ook na 1S45 actief
[bleef waarschuwen tegen bos
branden, pleiten voor veiligheid-
riemen en nuttige instellingen
ais het Roode Kruis.
Een gesprek met de Nederlandse
dagbladpers cn een hieropvol-
gend gunstig advies van de
N.D.P. aan haar leden leverde
gratis plaatsruimte in de adver
tentiekolommen van bijna alle
jNederlandse dagbladen, zodat er
dezer dagen tussen aanprijzin
gen van wasmiddelen en ?.omer-
Imode hevig gefilosofeerd werd
i over de eenzaamheid van de
imehs naar aanleiding van het
i bericht dat iemand vijf dagen
jdood in zijn woning kon liggen
[voor de buren dat ontdekten,
j De idee voor deze advertentie
j was van „in-en-uit-man" Hans
jFerreé. In twee andere publika-
fti.es haakte hij in op nieuwsbe
richten over een auto-on ge val en
leen straat vechtpartij. Ook hier
S filosofeert hij naar een moraal,
i waarin wij opgeroepen worden
tot het helpen van onze onbeken-
|de medemens in nood. Dankzij
jde belangeloze medewerking van
1 tientallen betrokkenen in het ad
vertentiewezen —van markton
derzoekers via copywriters, re
clametekenaars en advertentie
distributeur tot dagblad-direc-
ities toe kostte de eerste cam-
jpagne slechts 3000 gulden aan
Icliché-kosten, gefourneerd door
leen onbekend te blijven sponsor.
[Normaal zou het drieluik mense-
'slijk leed voor ruim anderhalf ton
tot 30 procent van ons volk zijn
'doorgedrongen.
m<r ■-\%
Tem and doodschteïen zou. ik
niet kunnen, maar als je
echt heel erge dorst hebt, en
geen geld, ie at moet je dan
doen"?, zei een 27-jarige jonge
man die onlangs in het Zweed
se stadje Fieri gegrepen werd
«oor een gewapende overval op
een slijterij. Hi ij teas met getrok
ken pistool de winkel binnenge
komen en had. met luide stem
een jtes wis Icy geëist, waar
na hij terioiji hij het perso
neel en klanten onder schot hield
- de jles rustig aan de mond
ette en een paar stevige slokken
nam. Kort daarop verscheen de
inmiddels gealarmeerde politie,
Dit is absoluut geen dagelijks
verschijnsel in Zweden, maar
symboliseert wel de vreemde
houding die de doorsnee-Zweed
tegenover sterke drank aan
neemt en die beslist afwijkend
is van het gedragspatroon in an
dere lenden. Het is ondoenlijk en
belachelijk te beweren dat het
land ondergaat aan drank
misbruik, hetgeen nogal eens ge
beurt in sensatie-artikelen in de
boulevardbladen, maar inder
daad is waar dat in Zweden de
enigszins vreemde richtlijnen
voor alcoholgebruik de drank
van een aureool hebben voorzien
en op een volkomen misplaatst
voetstuk hebben gezet, met alle
nadelige gevolgen van dien.
Tn het St. Goeran-ziekenhuU te
Stockholm onderzoekt dr. K.
H. Kiess!ing sedert 1963, welke
schadelijke invloed de regelma
tige consumptie van alcohol
houdende dranken uitoefent op
het gestel. Dr. Kiesslings re
search- we r kz a a mhe d en ivo r d c n
mogelijk gemaakt door de
Zweedse staat, die de gelden
hiervoor ontvangt door stevig de
hand te houden aan het verkoop
monopolie van alcoholhoudende
dranken en daar jaarlijks mil
jarden aan verdient door de on
gerijmd hoge belasting, die men
(erop haft.
jDe hoge prijzen van de sterke
jdrank, die nog roet de regelmaat
van de klok verhoogd worden,
jhet research-werk in de labora
toria, en een landelijke campag-
|ne om meer wijn en minder an-
idere sterke drank te drinken,
Ivor men enkele facetten uit de
(Strijd, die de Zweedse vroede
vaderen sedert meer dan een
eeuw voeren tegen misbruik van
lalcoholica- De (overheids) slijte-
rijen, Systembolaget genaamd,
[maken een vreemde indruk. Zij
[trachten hun eigen verkoopci
jfers te drukken door reclame te
I maken voor de goedkope wijn en
j openlijk andere sterke dranken
af te raden.
j A/Jen heeft met deze actie wel
j i*i- enig succes geboekt, maar
j toch is het aantal onder invloed
i van geestri jk vocht begane mis-
i drijven bijna verdubbeld, terwijl
j men voor de vijftien- tot en. met
ze ve ntienj a ri ge n van ee n ver-
drie dub be ling kan spreken. De
[cijfers tonen aan: hoe meer be-
{pex'kingen en verbodsbepalingen
des te meer misdrijven en geval-
llen van openbare dronkenschap.
■De Zweden storen zich niet meer
laan de prijsverhogingen en la-
jten zich rustig de plicht opleg-
gen om met een legitimatiebe
wijs voorzien van een foto
voor de toonbank van een slijte
rij te verschijnen om daar voor
veel geld hun borreltje te mogen
kopen (hetgeen vlak voor de
week-ends dikwijls met vele
uren van wachten gepaard gaat,
vanwege het beperkte aantal
winkels).
