Uit het leven van een
burgemeestersvrouw
KROTTENPROBLEEM RAAK
JE NOOIT
MEER KWIJT
iff
Ir, Ja C. Broeyer;
Exposi tie van
Joop Berkelmaus in
Galerie de Graaff
rlfg f
V -
Hit. WÊm
SeJ y i i
k f
STOP] 3
Geslaagd concert
A ad van tier Hoeven
en Prinsekerkkoor
broersvest 64-66
schiedam
bloemstukken
SCHiEDAMSCHË COURANT VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1969
jiiet alleen tic dochter van burgemeester
Roelfsema is in het Schiedamse stadhuis
jn de echt verbonden, maar er zijn deze
eeuw nog meer burgemeestersdochters de
blauwe treden van het stadhuis opgegaan
aan de arm van hun uitverkorene. Om
streeks 1905 was het de dochter van burge
meester H. J. Versteeg, die in het huwe-
lyk trad met Mr. Wytenia.
En op 25 juli 193G trad de dochter van bur
gemeester Van Haaren in het huwelijk
met de heer Jules Aghina uit Oen Haag.
Dit huwelijk van mej. E. van Haaren werd
niet ingezegend door haar vader, burge
meester Van Haaren, maar door de wet
houder, Mr. M. M, van Velzen. Het was
een kleurige bruiloft, het bruidje gekleed
in een lang wit bruidskleed met lange
sleep, de bruidegom in het zwart en met
hoge hoed. Achter het bruidspaar zes
bruidsmeisjes, alle in het lang en in het
wit, in de arm een boeketje en het hoofd
gedekt met een voor alle gelijke witte
hoed met brede rand, De Raadzaal was
fleurig versierd met een overvloed van
bloemstukken, deels afkomstig van de ge
meentelijke kwekerij. Er was veel volk op
de been en na de voltrekking van het hu
welijk ging het hele gezelschap in koets
naar de Frankelandse Kerk. Daar strooi
den meisjes, in het wit gekleed, bloemen
op het pad van bruid en bruidegom.
Schiedam Tot de 9de oktober
z|jn in galerie De Graaff schil
derijen te bezichtigen van Joop
Berkelmans. De expositie is ze
ker de moeite waard, omdat
Joop Berkelmans een feestelijk
kleurig palet hanteert en in zijn
schilderstukken- iets doorgeeft
van zijn verblijf in het land van
de zon: Zuid-Afrika.
Merkwaardig de invloeden, die
hier en daar uit zijn werk spre
ken. Menig stuk herinnert aan
de werkwijze van Vineent van
Cogh, b.v. zijn Early mor
ning' 'en zijn „Spel", hier en
daar leunt hij aan tegen de mo
derne Franse naturisten met
zijn wat hoekige menselijke fi
guren, zijn kubistische lijn voe
ring. Maar hij heeft al deze ele
menten ontwikkeld en samen
gevoegd in een frissen onafhan
kelijke aanpak van kleur en
fijn, soms, zoals in .Nieuw be
gin" wat hard en onverbidde
lijk van aard, andere, zoals
.Idylle" zuiver poëtisch van
toon.
Hiermee is het gamma van Ber
kelmans mogelijkheden niet
uitgeput. De zwarte ietwat
schetsmatige figuurtjes van ne
gerinnen in het zonovergoten
landschap zwarte vrouwen
aan de was b.v. en een enkel
religieus motief: de zaaier, de
verspieder met de druiventros,
completeren het beeld.
Gerard Lulke Meyer
Schiedam Mevrouw A. van
Haaren-Haymakers woont in
de afdeling pension van
Huize Frankenland. Ze kan.
zich dat huwelijk van haar
dochter nog best herinne
ren. „De dingen van gisteren
wil ik wel eens vergeten",
zegt ze, „maar wat ik vroe
ger heb meegemaakt, dat
weet ik nog best. Ik heb een
tijd gehad, dat ik helemaal
niet meer zien kon. Nu gaat
het wel weer, maar toen zag
ik niets. Maar denkt u maar
niet, dat ik me ook maar
even verveeld heb. Ik ging
zitten, hier op mijn stoel,
tegenover de plaats waar ik
wist, dat het portret van
DOOR
G. LUTKJE MEIJER
GEEN PLEZIER
Ze vertelt ook van het officieren
korps dat feestvierde bij Musis
Sacrum en in de Officierentuin.
Van het Sinterklaasfeest bij
Beijersbergen en van meneer
Van Putten, die altijd kwam
vragen: U komt tOch? Anders
hebben de lui geen plezier. En-
als ze dan de zaal betraden
ging er een gejuich op en klap
te iedereen in zijn handen. Dat
deed men later ook nog toen ze
alleen kwam.
'~i -S;.
- sr, -■!.#
Pt- W}%
y'-cr -y.: -4]
Schiedam Een slecht orgel,
althans voor het geven van een
concert, en een zeer bekwame
organist komen soms toch nog
tot een aanvaardbaar resultaat.
Dit was gisteravond het geval
in de Martinuskerk in Grocn-
oord, waar Aad van der Hoeven
een orgelconcert gaf. De orga
nist kon hiervoor dicht bij huis
blijven, want hij is sinds enige
lijd bewoner van Schiedams
nieuwste wijk. Wat hij pres
teerde, was van een uitstekend
sfehalte. ondanks oneffenheden
in de registratie, die overigens
voor rekening van hel orgel
kwamen.
Tweede deelnemer aan het door
de wijk vereniging Grocnoord
georganiseerde concert: Het
Prinsekerkkoor uit Rotterdam,
dat onder leiding van Van der
Hoeven een gevarieerd pro
gramma ten gehore bracht. Dit
kon trouwens worden gezegd
van het hete programma: de
onderdelen waren gevarieerd
en met zorg uitgekozen. Met
name de Engelse hymn es,
waarvan er vier werden gezon
gen, vielen bij het ongeveer 120
personen tellende gehoor in
goede aarde. Deze liederen, ei
genlijk stiefkinderen in de lan
delijke koorliteratuur, verdie
nen het, meer gezongen te wor
den, omdat ze in hun eenvoud
erg aanspreken.
ok Engelse componisten voor
orgel werden niet vergeten:
Aad van der Hoeven speelde
achtereenvolgens de symfonie
in F van William Boyce en de
bekende prelude, air en gavotte
van Samuel Wesley. Het orgel
klonk het meest aanvaardbaar
in Beethoven's allegro cn
scherzo voor orgel.
Het koor begon het programma
met drie psalmbewerkingen
van Hein rich Schütz, die alle a
capella werden gezongen, was
voor het knor dé gelegenheid
was, zich ten volie waar te ma
ken in een fraaie, uitgebalan
ceerde uitvoering. Ook Bach's
..Heer Jesu, Gnadesonne" werd
onberispelijk gezongen.
Aad van der Hoeven dankte na
ccn slotwoord voor de grote be
langstelling, die zijn wljkgcno-
ten toonden, met een toegift, dc
toccata uit De Suite Gothique
van Boëlmann.
mijn man hing, en dacht: nu
ga ik nog eens denken over «Er was een kleuterschooltje in
rlo Tninlaait on ale mitn man
wat ik op mijn huwelijks
dag beleefde. Of: over wat
er gebeurde toen mijn doch
ter trouwde. Of over wat ik
met mijn man heb meege
maakt in Suriname. En dat
is heel wat. Soms denk ik:
is dat nu allemaal werkelijk
heid geweest of is het een
droom. Droom ik het dat ik
zo'n gelukkig en zo'n rijkbe-
wogen leven heb gehad
ADVERTENTIES
deze
FAUTEUIL IN
RUNDLEDER
vindt U bij
Hel huwelijk van mijn dochter?
Dc bruidegom logeerde al een
paar dagen bij de familie Beu
kers. Hij kwam in een koets
onze dochter halen. De raads
zaal was vol met bloemen gezet
door de gemeentelijke tuinar
chitect de heer Dominicus. Wat
ben ïk vaak met hem wezen kij
ken naar zij» tuinen ik kreeg
altijd de mooiste bloemen van
hem. Een moeilijke man, zei
men. maar Ik kon er besf mee
opschieten. JVa de huwelijks
plechtigheid hadden we een di
ner aan huis. Ons eigen keuken
meisje, Kathrien de Koning had
dat voortreffelijk bereid. We
zaten goed en wel aan tafel en
daar kwam de muziek voor
onze deur in dc Tuinlaan. Het
waren de lui die hadden meege
daan aan de Vierdaagse, een
muziekkorps voorop. Wij aan
dc deur staan en de hulde ïn
ontvangst nemen. Een aardig
intermezzo, En toen weer aan
tafel.
Na het diner zijn bruid en bruide
gom per auto vertrokken. Ze
strooiden rijst. Achter op voor
de grap een bord ,,Gp huwe
lijksreis". Dat wisten ze niet.
van uit de wagen. Ach, dat was
toen. een gebruik, he? Ze maak
ten een vakantiereis naar Pa
rijs. Ja, dat is eigenlijk alles
wat er van te vertellen is. Wij
zijn na hun vertrek nog wat
blijven napraten.
O ja dat ia wel aardig: Die Ka
thrien ging een paar jaar later
t'ouwen met een meneer Ge-
ratz; ze is bij ons vanuit de
Tuinlaan getrouwd. En toen
heeft mijn man het bruidspaar
in de eeht verbonden. De
raadszaal van het stadhuis was
net zo vol met bloemstukken
gezet ais toen met mijn doch
ter. Een overvloed. Acu, m.jjn
mar, had daar nu areaal ple
zier in. De andere meisjes
v me eenWilt U ons later ook En mevrouw Van Haaren, thans
trouwen' En dan zei de burge- 84, laat ons Uit en keert weer
""„ter- Best, maar dan moet terug naar het paradijs
de Tuinlaan en als mijn man
jarig was, dan kwam er een
hele rij kinderen met de onder
wijzeres om bloemen te bren
gen. Ze zongen dan bij het hek
een feestlied en dan bood ik
hun limonade aan. De volgende
dag gingen we dan samen een
tegenbezoek brengen aan de
school, ik met een trommel
koekjes onder de arm. „Dag
burgemeester", zeiden de kin
deren op straat en ze trokken
mijn man aan zijn kleren.
Laatst ben ik nog iemand te
gengekomen, die zei: Dag me
vrouw Van Haaren. Herkent u
me niet? Ik ben een van de
buurtjes. .Ja, zo noemden wij
die kinderen. Wij waren nog
een met de mensen. Iedereen
op straat groette en sprak je
aan, Alleen maar goededag of
een weerpraatje even een
hartelijkheid. Later zei ie
mand: Ach, als wij hem al zo
missen, -wat moet het dan erg
zijn voor u!"
HERINNEWNGEN
De mooiste herinneringen heeft
mevrouw Van Haaren aan haar
verblijf in Suriname, waar
haar man een bestuursfunctie
had. Ze heeft met hem allerlei
reizen gemaakt. Met een boot
via de stroomversnellingen het
binnenland in. Reizen gemaakt
naar Trinidad en naar het Dui
velseiland. waar de dwangar
beiders zaten. „Het was mij te
triest: ik ben niet meegeweest
in het gevangenenkamp. Maar
ik heb ze wel gezien. We wer
den in het hotel zelfs door straf-
gevangenen bewaakt. We heb
ben een tocht gemaakt op een
lorrie, een treinonderstel. dat
door die lui werd geduwd. Ik
wilde eerst niet, maar ze zei
den: Ach mevrouw; ze vinden
dat juist fijn.
DOCHTER
,,Vous étes intrépïde", zeiden de
gidsen, maar dat was mijn
man, he, die altijd zo onderne
mend was. Hij sleepte me ove
ral mee naar toe. Toen in Suri
name een dochtertje werd ge
boren, kregen wij van verschil
lende mensen, zo maar, als
aandenken een „puppet" goud,
zoals dat daar in Suriname
voorkomt. In de natuurstaat, de
brokken steen er nog in. Dat
deden ze. als er een Hollands
kind werd geboren in Surina
me. Ik heb ze nog vreselijk
lang bewaard. Ach, toen ik hier
kwam heb ik veel opgeruimd.
Je kunt niet alles meenemen.
Maar je denkt nog zo vaak aan
alles terug.".
der-
je net als Kathrien eerst nog
zes jaar eten bij me koken.
herinneringen, waaruit nie
mand haar verdrijven kan.
Schiedam „Als straks alle krotten in de Schiedamse binnen
stad zijn gesloopt, zijn wij het krottenprobleem nog niet
kwijt. Integendeel, dat zullen, we nooit kwijtraken. De huis
jes die nu met de grond gelijk worden gemaakt zijn over
het algemeen tientallen jaren oud. Welnu, als we het jaar
2QÖÖ zijn gepasseerd komt het probleem weer terug: dan zijn
er huizen, nu nog goed bewoonbaar, die dan wel in aan
merking komen om té verdwijnen. Een krottenprobleem is
dus ietswblijvends". Dit zegt de directeur van Gemeentewer
ken, ir. J, C. Broeyer, op de vraag, wanneer Schiedams krot
tenprobleem niet meer zal bestaan.
Ook bij Gemeentewerken wacht
men op het vaststellen van het
bestemmingsplan voor de bin
nenstad. Dan pas kan men spij
kers met koppen slaan. De da
tum voor de vaststelling Is ech
ter nog niet bekend cn dus blijlt
het voorlopig bij enkele sloop
werkzaamheden aan huisjes en
wachten op de beslissing. Dc
Wet op dc Ruimtelijke Orde
ning maakt onteigeningen ïn de
binnenstad mogelijk, zodat dc
voorbereidingen wei ter hand
kunnen worden genomen.
-De gemeenteraad zal maandag
beslissen over een krediet van
ruien f 200.060 voor verdere
sioopwe rkzaamh ed enzod at
G em een tewerk en weer verder
kan werken. Aan de beurt zijn
nu huisjes op of nabij de Grol
door
Ton
Kuijssoon
baar., Otferbuurl. Anna zus ter
stra at en aan de Verbrande n,r-
ver, dje alle in de kern van het
toekomstige saneringsplan lis-
gen.
AANZET
,\Vai we nu beleven, is de aanzet
voor een blijvende zaak. De
problemen lig»011 straks wel
licht anders dan nu, omdat cc
voor de nieuwe wijken heel an
dere voorschriften gelden, die
er vroeger nauwelijks of hele
maal niet waren. Op elke inwo
ner moet nu een zekere „hoe
veelheid" groen zijn, en derge
lijke voorschriften, aldus de
heer Broeyer.
Veel van de huisjes die op de no
minatie staan, gesloopt te wor
den, worden neg bewoond. Het
onderbrengen van de bewoners
elders is dan wel niet direct een
p roble e m vo or G e mee ntewer-
ken, maar toch moet met de
ver huis problemen van die be
woners terdege rekening wor
den gehouden. In de regel
slaagt Bureau Huisvesting er
wel in, de mensen snel onder te
brengen in woningen met ccn
redelijk lage huur, maar so nu;
is die mogelijkheid er niet en
moeten de sloophamers wich
ten, tot de bewoners zijn ver
dwenen. Voor men aan de sloop
begint, moet hel huis dat daar
voor in aanmerking komt, in
een bepaalde klasse v-yilen.
Alle Schiedamse hui/en zijn in
gedeeld in vijf klassen, varië
rend van slechte bebouwing en
erepeergevaïlen tot matige on
goede woningen. Crepeer ge vul
len komen onder meer voor bij
de Gedempte Eaansioot on dn
Korte Achterweg. „We houden
de zaak constant in de gaten en
tonen ons actief waar dat ook
maar nodig is", zegt ir Broeyer.
KLEI KEN
Gemee ntw e rken h oudt ka art en
bij» waarop de klassen in diver
se kleuren zijn aangegeven.
Rood is de kleur voor de slech
te woningen en die kleur komt
hei meest in het stadscentrum
voor. Daarbuiten is hij niet te
vinden, omdat de -gemeentewo
ningen in Schiedam voor het
overige in een redelijke staat
verkere. Het zelfde geldt overi
gens voor de particuliere, die
buiter de binnenstad eigenlijk
nergens „rood" staan aange
merkt.
Ir, J. C, Droever; Parkeergarages zijn onvermijdelijk.
Hel „Waar taal ik mijn auto", als
straks het bestemmingsplan is
vastgesteld. :s een punt, dut
voortdurend onder de aandacht
van Gemeentewerken is, omdat
lie purkuL-rgeit;genheid het eer
ste is. Waar het. bestemmings
plan ruimte aan zal bieden. De
vrijgekomen terreinen zijn rvu
eenmaal ideaal voor dc steeds
toenemende stroom autover
keer. die er thans maar vrij be
kaaid van atkumt in de binnen
stad.
I'.VKKEEKUAKAGES
„Maar"aldus ir. Broeyer, „ook
de vrijgekomen ruimtes zullen
in de toekomst waarschijnlijk
wei weer in bebouwing worden
o pgeoffe r dPinigo opl os s in g
<Jus: het houwen van parkeer
garages en ik geloof vast, dat
die er zullen komen. Als je de
binnenstad als winkelcentrum
wilt handhaven, zul je moeten
zorgen dat er patrkeergelegen-
hfiitl is, anders kun je er beter
geen winkets handhaven. Par
keergarages zijn essentieel".
Voorlopig Is het cchlcr nog niet zo
ver. Planoloog Pled clerus werkt
nog aan het bestemmingsplan
mede om cr zoveel mogelijk al
ternatieve punten in aan te
brengen, wat natuurlijk goed
uitkomt voor de gemeenteraad.
Zodra de beslissing gevallen is,
kan Gemeentewerken .aan tie
slag. Men is er daar op voorbe
reid.
