„Wie geen vogels houdt, kan
met
meepraten
over het
genoegen
dat zij
de mens
verschaffen
m
Herman Veerkamp9 voorzitter van de
Bond van Vogelliefhebbers
FEUILLETON
BOOK
A. J. ZOETMULDER
VOGELWET
DISCRIMINATIE
OPEN VOLIèRES
Za'b£££i maaMe tchteti
HEDEH VERKOOP VAN STAATSLOTEN
E. RMKUITER.SCHEFFERS
SCHIEDAMSCHE COURANT MAANDAG 4 JANUARI 1971
SCHIEDAMSCHE COURANT
tevens bijkantoor Rotterdamscb Nieuwsblaa
Broersvest 8
Administratie en abonnementen
telefoon 26.80.91
Redactie: 26.23.66
Kiachtendlcnst:
telefoon 26,08.30 van 18—20 uur; zaterdag van 17—19 our.
Deze trant wordt uitgegeven door de Sljthoff Pers N.V.
a.a e
MAANDAG
IRENE.
ARCADE.
DINSDAG
IRENE,
ARCADE.
DONDERDAG
IRENE.
ARCADE.
TENTOONSTELLINGEN
STEDELIJK MUSEUM,
14 uur: Bridge/Engelse les, Ned. Vi
voor Huisvrouwen.
10 uur: Ec. Opleiding Meyers en
Pater.
19.30 uur: NKV Adviesbureau.
20 uur: Bridge '59.
20 uur: Werkgroep Woudhoek Spalai
19.30 uur: Bijeenkomst Studievriend*
19.30 uur: St. Eloy,
20 uur: Rep. KSM Orpheus-
20 uur: Cursus EHBO.
20 uur; Bridge Schiedam West.
20 uur: Rep. Vriendenkring.
20 uur: Werkgroep Woudhoek Spalai
20 uur: Klaverjas ver. Ons Genoeg*
20 uur: Verg, BVA.
GALERIE ZWART WIT
Schiedam De laatste maand
van het jaar staat doorgaans
in het teken van de vogels.
Ook het jaar 1970 bracht
weer de nodige vogelshows
ontvangen vriendschap en zijn
in veel gevallen hulsgenoten, die
men niet graag zou willen, mis
sen".
op stcdelijk-re^ionaal en tan- Dan komt Hermall Veerkflmp op
delijk niveau die dui2enden - -
bezoekers trokken.. Ons land
telt honderdduizend georga
niseerde vogelhouders. Tel
hierbij de mensen die een-
kanarie of het een of andere
tropische vogeltje houden.
c uil UC "cv vo« (.uguaiua j.atvjf.
met inbegrip van parkiet of jn ^eze wijziging .verd de wild-
papegaai, en je benadert het zang ondergebracht onder de
- - - - groep „pluimvee" en mocht
dus vrijelijk worden gehouden.
Voor de duidelijkheid citeren wij
uit het rondschrijven aan. alle
het punt vogelwet; een doorn in
't vlees van menig vogelhouder.
Niet de wet op zich want die
moet er zijn. Het gaat hier om
de wildzang en de wijziging die
geruisloos is aangebracht in
Artikel 1# sub 2, van de vogen-
wet 1936 (laatstelijk gewijzigd
bij de wet van 2 r.ugustus 1970).
half miljoen. Het is niet het
houden alleen, waarvan de
vogelhouders hun hobby
maakten. 2e fokken kana
ries, parkieten en andere
soorten tropische en subtro
pische vogels. Hoe intensief
blijkt wel uit- het feit dat de
ringenbureaus van de twee
- grote landelijke bonden,
jaarlijks zo'rt tweeëenhall
miljoen ringen uitreiken aan
deze fokkers van gevederde
schoonheid.
Naast een groot aantal voorstan
ders kent de vogelsport uiter
aard ook de nodige tegenstan
ders die menen d.it het houden
van vogels een verfoeilijke
zaak is. De vogel- en jachtwet-
ten zullen altijd aanleiding tot
kritiek blijven geven en moge
lijk terecht. Om hierover een
oordeel te kunnen vellen moet
men echter de achtergronden
kennen en met wie is hierover
beter te praten dan met Her
man Veerkamp, voorzitter van
de Nederlandse Bond van Vo
gelliefhebbers, Md. Schiedam.
A.Wie geen vogels houdt, kan
niet meepraten over het grote
genoegen dat vogels de mens in
zijn naaste omgeving kunnen
verschaffen", zegt deze inter
nationaal bekende kanariefok
ker en vogelvriend.
leden van de Bond van Vogel
liefhebbers: „Bijgaand treft V
aan een afschrift van de officië
le tekst van de inmiddels van
kracht geworden wijziging van
artikel 1 sub 2 van de Vogelwet
193S. Het woord „pluimvee" ié
uit dit artikel verwijderd en
zijn thans in principe alle irt
Europa in het wild levende
soorten beschermd. Hiervan
uitgezonderd zijn behalve de in
de wetswijziging aangegeven
soorten o.a. de mussen; de
zwarte kraaien en. verder de in
de Jachtwet genoemde soorten,
als Xazanten-patrijzen-eenden-
ganzen- meerkoeten-houtduiven-
bonte k ra a ien-kauwen-vlaamse
Vlaamse gaaien en eksters,
kooivogels zijn in de wet nog
Ornithologen hebben uitgere
kend,, dat de gemiddelde leef
tijd van de in vrijheid levende
vogels op negen maanden moet
worden gesteld. Het begint al bij
de natuurlijke selectie door de
ouders. Eén jong dat achter
blijft'bij de'anderen in het nest
gaat er onherroepelijk uit. Een
maal -op eigen wieken vallen
jonge vogels ten prooi aan roof
dieren. maar ook vallen ze ten Herman Veerkamp ziet met al
offer aan. het verkeer om. maar 2ijn leden in deze gang van za-
steeds aangewezen: merei-
vink-putte rsi js-kneu-groen-
ling en geelgors. Men mag deze
kooivogeis dus nog steeds hou
den. Jammer genoeg is het
door de wetswijziging weer on
mogelijk geworden wettelijk
goudvinken te houden. „Met de
wetswijziging is een arrest van
de Hoge Raad dat eigen kweek
goudvinken tot de groep
„pluimvee" deed behoren zon
der meer van de tafel geveegd.
Het bestuur vraagt zich dan.
ook af, wat nu wettelijk dient te
gebeuren met eigen kweek
goudvinken die fokkers na het
arrest van de Hoge Raad legaal
hebben verkregen. Degenen die
hiermede moeilijkheden zouden
ondervinden, b.v. een proces
verbaal en of in beslagname
wordt verzoaht dit omgaand
op te geven aan het Bondsbu-
reau".
te zwijgen over de landbouw
vergiften en de milieuverontrei
niging.
Hoeveel vogels er tijdens de jaar
lijkse "trek' naar het verre zui
den achterblijven ofwel worden
gevangen voor consumptiedoel
einde valt slechts door een
schatting-te benaderen. In ge
vangenschap kan een vogel 12
tot 13 jaar oud worden. Ze leven
in een beschermde gemeen
schap met uitschakeling van
natuurlijke vijanden. Geven en
ken een discriminatie van de
vogelsport. Ook 2ijn afdeling
heeft zich achter een massaal
protest geplaatst dat middels
een kaartschrijven is gericht
aan de Minister van Cultuur.
Recreatie en Maatschappelijk
werk. Hierin wordt geprotes
teerd tegen het feit dat de wij
ziging zich heeft kunnen voltrek
ken zonder dat de organisatie
de gelegenheid kreeg hierom
trent haar mening kenbaar te
maken. Het bondsbestuur ver-
Herman Veerkamp, schrij
ver van de Handleiding
voor de Kanariekweker dat
reeds in het Italiaans is ver
taald en binnenkort ook in
het Frans te koop zal zijn,
zoekt de minister bovendien te
worden toegelaten als lid van
de Commissie voor Faunabe
scherming van de Natuurbe-
schermingsraad teneinde haar
stem in dergelijke zaken direct
te kunnen laten horen, dit te
meer daar het voornemen be
staat over te gaan tot het indie
nen van een geheel nieuwe vo
gelwet.
Over de methodes welke worden
toegepast om wildzang in ge
vangenschap tot broeden te be
wegen weet Herman Veerkamp
interessante dingen te vertel
len. Steeds meer passen de vo
gelfokkers de „open volière"
toe, d.w.z, dat de vogels als ze
jongen krijgen te verzorgen de
vrije natuur in kunnen trekken
voor het zoeken van voedsel en
het vergaren van de mineralen
die jonge vogels de eerste tijd
zo hard nodig hebben. Fokkers
die over biimen-volières be
schikken moeten het voedselpak
ket zelf samenstellen en ook
vergaderen. Insecteneters kun
nen alles wat kruipt en vliegt
gebruiken en dat geeft voor hun
verzorger heel wat voeten in de
aarde. Vandaar dat hun inte
resse uitgaat naar spinnen,
vliegen, larven en noem verder
maar op.
Hartverwarmend Is ook de
vriendschap die de vogels tonen
aan hun verzorgers wiens stem
en bewegingen ze ler-en kennen
als iets vertrouwds. Iets van
een dergelijke vriendschap valt
op dit moment te bemerken bij
de vogels bulten. Voor hun
voedsel zijn ze voor een groot
deel van de mens afhankelijk
nu de natuur 2e bij het winterse
weer weinig heeft te bieden.
Wie het wil ondervind- moet
maar eens een vast vuerpiekje
aanleggen in het tuintje, op het
binnenplaatsje en zelfs op »het
halkon. Op geregelde tijdenzul-
len ze hier verschijnen, mussen,
de inmiddels vogelvrij ver
klaarde spreeuwen.
Met een rottende appel zijn de
merels en lijsters gelukkig en
wie dicht bij eenbos of park
woont kan met een streng olie
noten. en wat universeel voer de
mezen en. misschien ook wel
het roodborstje een gastmaal
bereiden. Ook Herman Veer
kamp weet hiervan mee te pra
ten. „AI enkele jaren zit hier in
de buurt een witte mus die zijn
bestaan kan rekken dankzij de
mensen", zegt de heer Veer
kamp die een in bhinen- en bui
tenland bekend keurmeester
van kleur kanaries is.
In 2967 verscheen van zijn hand
een Handleiding voor de Kana
riekweker. Twee jaar later
werd het ln het Italiaans ver
taald en op korte termijn komt
dit boekwerk ook Franstalig
van de drukpers. In drie jaar
tij-d kwamen bijn twintigdui
zend van deze handleidingen te
recht bij nationale- en interna
tionale kanariefokkers. Geen
wonder is het dus dat de Schie-:
tlamse kananefokkers vermaard
zijn geworden met hun ge
creëerde kleurslagen en varië
teiten.
(tot II janauri) Leo Gastel, Aanwinst
1970, Kunstklassen, Saskia Koenraa*
Sjef HendrlcK.
Het museum is gesloten op Nleuwjaa1
dag.
(tot en met 3 januari) Jaap Ravelli-
keramiek en Sees Vlag kleurhoü]
drukken.
Bezoekuren ziekenhuizen:
GEMEENTE-ZIEKENHUIS, tel.: 269126: Zaal i3.30— I4.GO, 19.UG
19.30 uur; klas: 13.30—15.00 uur, 19.00—20.30 uur; kraamató
ling 13.30—14.30 en 19.00—19.30 uur. flat
BEZOEKUREN Derde klas 13.30—14 uur en 19—39. til
NOLETST1CHTING; uur, tweede klas 13.30—14.30 uur ke
1920 uur, eerste klas 13.30—14.30 ut tij
1920 uur en 13.30—14 uur, klndt pi
afdeling zondag, dinsdag, woensda (r
vrijdag, zaterdag 13.30—14 uur ho
maandag- donderdag 18—18.30 uur- R<
tor;
,Ik kom je 'n vriendendienst vra
gen", begon hij heslg„Nee,
ik moest eigenlijk niet gaan zit
ten", voorkwam hij hoar toen
ze een stoel bijschoof. Nochtans
viel hij een ogenblik later als
uitgeput er in neer, zich aldoor
koelte toewuivend met zijn zak*
doekje. „Els is niet al te
fiks ze ligt weer 'ns te
bed",
,2o", deed Suus deelnemend,
doch innerlijk had ze even een
juiching, wijl haar dwaas, op
niets gebaseerd vermoeden nu
ook werkelijk ongegrond bleek.
,'t Is toch niet ernstig?" infor
meerde ze belangstellend.
,Nou, *t gewone kwaaltje", ant
woordde hij moedeloos. „Ik heb
toch de dokter maar laten
komen Maar het treft zo
beroerd ongelukkig De kin
derjuffrouw is net gistermor
gen voor 'ïi paar dagen naar
d'r ouwers en met die nieuwe
meid, die we pas 'n maand in
huis hebbenJe zal altijd
zien, zulke akefietles komen zo
ongelegen mogelijk Nou
kwam ik je vragen, zou jij mis
schien voor vandaag bij me
thuis 'n oogje in 't zeil willen
komen houden Ik telegra
feer natuurlijk de juffrouw, dat
ze zo gauw mogelijk terug moet
komen... Zie je", vervolgde
hij schuchter en zijn verzoek
tot een bescheiden wens ma
kend, ,,'t zou met 'n paar uur
tjes te doen zijn Wanneer
je bij ons koffie kwam drinken,
dan kon je zorgen voor de bo
terhammen van de
kinderendat gaat mij als
man niet zo handig af en dan
tot een uur of drie Dan
kan ik me voor de rest van. de
dag wel vrij maken en de boel
zelf verder redderen".
In Suus was opeens een blijmoe
dige offervaardigheid geweki
en ze bood meer aan dan hij
vroeg in haar spontane vreug
de, hem een dienst te kunnen
bewijzen.
Natuurlijk, zeker, met affile liefde
wou ze vandaag in de huishou
ding assisteren, waarom niet
Ze verzuimde er immers nieta
mee. En ze wilde wel aanstonds
met hem meegaan ja, dat
was misschien wel J\
allerbesteGuust moest
maar over haar beschikken.
Als 'n ander mens veerde Tonneïl
uit z'n matte zlt-houding op, z'n
zorg-gezicht ontstrakte zich
weer en in zijn ogen lachte de
dankbare ontspanning.
„Je weet niet, wat 'n grote dienst
je me bewijst", zei hij met
warmte en strekte zijn hand
naar haar uit. Maar zij gaf er
speels, zijn dank afwerend, een
luchtig klapje op.
„Kom-kom ben je mal't
is nog al erg Als je even op
me wariften wilt, dsn maak ik
me klaarrijd ik met je
mee M'n fiets mag je al
vast voor me uit de gang krijV
gen, wil je
„Ja-ja natuurlijk
graag
Tonnell volgde haar naar binnen
en toen hij de fiets goed en wel
buiten het hekje had gereden,
met zijn gespierde duim de
banden had geïnspecteerd, wa»
ze al bij hem terug.
„Je kan 't <gauw", schertste hij
vrolijk weer,
„Als 't moet zeker Maar 't
moet zo zeldenwij, mensen
zonder kinderen, hebben meest
al de tijd wel aan ons eigen".
2e wipte in het zadel en hij kwam
vlak naast haar rijden. En toen
kwamen zijn klachten weer:
dat 't toch zo beroerd was, dat
Els zo sukkelde telkens't
Minste, dat ze méér deed dan
ze kon, moest ze bezuren Je
zag 't nou weerZe had de
juffrouw ook niet moeten laten
gaan Maar 20 was ze nou,
die vrouw van 'mveel te
goed ze leefde, als ze ie
mand plezier kon doen'
Ineens vroeg hij, als schoot 't
hem nu eerst te binnen en
klonk bijna angstig
„Hoe laat verwacht je je man?"1
„O, die komt laatIk kan. in
ieder geval tot vier uur op m'n
post blijven En voor mor
gen stel ik me ook weer
disponibelWanneer was de
juffrouw d'r vakantie om?"
„Overmorgen", zei hij en zijn ge
zicht kreeg weer de ongelukki
ge uitdrukking als van een, wie
de boel over het hoofd loopt.
„Nou Guust", bedisselde Suus,
„laat 't goeie mens d'r vrije
dagen Ik spring wel in
hoor".
„Zou je dat wezenlijk willen?"
vroeg hij, overrompeld door zo
veel hulpvaardigheid, die hij
bij Suus allerminst had ver
wacht.
En alsof ze zijn enel-opgekomen
gedachte voelde, lachte ze:
„Val ik je mee?"
Hij lachte terug, eerlijk z'n onbil
lijke mening bekennend en her
roepend: „tfa, dat doe je".
Een tien minuten later waren ze
er.
één vader een zoentje woui
geven, waarvoor hij zich nee
hurken moest, maar toen Ja
Fieter Suus ontdekte, glipte l
langs zijn vader in het deuroo
ne en zijn gillerige jongensste
begroette haar, dat het ealrw
door de gang
Tonnell, in haast, sprong het
eerst van zijn fiets, sloeg met
een forse duw het ijzeren hek
van het kleine. Vierkante voor
tuintje open, zodatt het knars-
piepend omzwaaide en botste
tegen de steunstang; toen, zijn Suus. tante Suus kon
t_ - J mi finft 7 Krvm crufilnrt nu
hand ontglipt, klapte het terug
tegen zijn benen, besmeurend
2ijn grijs-flanellen broek. Hij Ze ving hem op in haar arme
lette er niet op in zijn jacht om kalmeerde: ja-ja
de voordeur te openen, liet
Suus ook maar betobben met
J) no Al* ATI U7AAT- rtltTlfttin O I
toen hij twee treedjes van de
stoeptrap opgewipt was, viel
hem zijn weinig correcte ma
nier van doen op en hij sprong
ze weer af om Suus te gaan hel
pen.
zeker
vandaag.
als-t-ie zoet w
„Neem me niet kwalijk laten
we je fiets maar zo lang tegen
't hek zetten Ik rijd ze aan
stond wel binnen zei hij
tegelijk haar rijwiel overne
mend. Hij keek nu weer zenuw-
achtig-verward, alsof het as
pect van zijn huis hem neer
drukkend herinnerde aan de
zorgvolle moeilijkheden en be
slommeringen daarbinnen.
de anderen weer rumoerig
Guust. met de kleine Els
zijn schouder, dreef daaroi
het troepje maar gauw-gas
naar de kinderkamer, benede
in hot souterrain. Daar vos Schi
Suus hem, groot en fors tuss*
de kleuters, zijn vermaniiusf
herhalend en hun streng
prentend in hun voor ernst
.moeilijk ontvankelijke heirseg su
tjes, dat ze zich nu eens exil j m
zoet en behoorlijk moesten g
dragen, omdat moeder zfc
was en tante Suus met ze sp J se
len kwam En wee
die niet heel erg gehoorzaal
was geweest, of over wie tan!
Suus zou hebben te klagen.
Maar Suus, rustig, met kalme in-
nemendheid, stuurde hem wee* En plechtige gelofte
terug.
„Maak jij de deur maar open al
vast, ik red 't wel hoor".
„Ja-ja", zei hij, „ik ben be
nieuwd, hoe de bende 't zonder
behoorlijk toezicht heeft
gesteld Mag ik dan znaa*
voorgaan?"
En nauwelijks had hij de deur ge
opend, of de kinderen stormden
al op hem aan met luidruchtig
gespring en venvelkomingsge-
juich; de kleine hummel van
twee jaar kwam achter aan,
waggel-gangig op haar nog al
tijd wat kromme beentjes.
Suus, de stoep opklimmend, hoor
de Tonnelis boze vermaanstem
hees fluisteren: „Stil toch,
jongensstil toch voor
moeder je weet toch, dat
ze 't niet verdragen kan. die
herrie van jullie".
En een ogenblik was het daarop
wed rustig, omdat ze één voor
„Wat lief van je, dat je dit vooi
ons doen wü'% zei ze. „Ik
eigenlijk niet goed gevonden,
dat Guust naar je toe ging
Ik vond het te erg, zie je.
Jij, die voor je plezier in Sch^
venlngen ben."
Wordt vervo!fid
Hoofdprijs HALF MILJOEN
SINGEL 100 SCHIEDAM TELEFOON 2S.ÖS.40
volgd was Elsje, met
eigenwijs snuitje en een opgf
wonden hoog stemmetje bedw
de beloning van een stukje cltf
colade ervoor, wat Guust, or
de zaak te bekorten, voor de
maal dan maar grif beloofde-
gingen ze samen, Suus en Tor
neil, even naar de slaapkamer
waar Eis lag. Die, met een lieWn
ve, dankbare, glimlach om
moeë, bleke mond, zag hen bb
tien komen, beurde haar zwak
ke lichaam aanstonds een wei f
mig op een elleboog omhoog on
Suus gemakkelijker de hand tl
kunnen reiken.
vo<
lijk
Ui
we
ae<
den
kaï
(1-
Hif
tre
Span
aai
19-
Sri
sch
V0C
wa
de
var
mii
ten
bes
sta
tig:
«er
eer
dit
■wei
