Niemand wist
hoe het in
elkaar zat"
Éi
I
ZESDAAGSEWINNAAR
WIM LïEBRECHTS:
VV
ÉÈÊm
w
VOL naar
Vedhurch
ItPSP
sport!
KKWIK
BLOEMENTUILEN
LAROOY
aan Bas van Bochove
Deel 9
ZATERDAG 30 JANUARI IS
Vlas relingen De prestatiecurve van wielrenner Wim Lic-
brechts (24) vertoont rare schommelingen. De Vlaardinger,
die reeds vier jaar bij de amateurs rijdt, fietst met afwisse
lend succes. In 1969 reed hij 2eer verdienstelijk en besloot
het wegseizoen met elf overwinningen. Het jaar daarop
kwam hij echter voor geen enkele bloementuil in aanmer
king.
Het werd rustig rond wielrenner Wim Liebrechts. Totdat hij
zich in het fonkelnieuwe Rotterdamse Sportpaleis Ahoy' vo
rige week ineens weer in de kijker reed. Wim Liebrechts, de
jongere broer van de immer populaire schaatser/wielrenner
Hudie Liebrechts, won met een ronde voorsprong op zijn ove
rige belagers de individuele toekomstzesdaagse.
door
Hans
Coolegem
i
„Het was de eerste keer, dat ik
op de baan reed'', -veront
schuldigde Wim Liebrechts
zich. „Ik had speciaal een
nieuwe baanfiets gekocht.
Met Jan van Tilburg ben ik
toen een paar avonden gaan
trainen. Later was ik toch
blij dat ik van de koppel-
koers heb afgezien. Ik kon
wel starten, maar omdat ik
nog te weinig routine had,
vond ik het toch een beetle
gevaarlijk".
Op de vierde avond in Ahoy' deexl
Wim Liebrechts zijn greep naai
de macht. Terwijl de overige
renners net even „stil vielen"
koerste de Vlaardinger naar
voren en nam snel een ronde
voorsprong. Het betekende met
non twee dagen te rijden zijn
eerste overwinning op het Sibe
rische hout. „Niemand wist ei
genlijk hoe het in elkaar zat",
verduidelijkt hij. ..Ik zelf feite
lijk ook niet. ledereeen dacht
dat de punten beslissend zou
den zijn. Maar de totaalstand
wees anders uit".
Wims aanraking met de wieler
sport werd veroorzaakt door
zijn broer Ruud. Als junior
voetballend bij RKW3K ging hij
steeds meer interesse krijgen
voor de wielersport, die hij op
deze manier van dichtbij leerde
kennen. Spoedig volgde z'n aan
melding bij de Vlaardingse
Renners Club „De Coureur",
de vereniging waar hij nu nog
lid van is.
Begonnen als aspirant reed de
jeugdige Leibrechts snel zijn
nationale wedstrijden. De prij
zen kwamen snel naar de
Vlaardingse Van Be et hoven sin
gel, ai moest hij met de eerste
overwinning nog een jaar
wachten. Toen pakte hij er ge
lijk drie. Ging over naar de
nieuweLingen en reed zich in
het eerste jaar vijfmaal naar
de bloemen.
Wim Liebrechts is evenwel niet
lang nieuweling gebleven. Hij
had in het tweede jaar slechts
tien wedstrijden gereden, toen
het hem nipt meer in deze cate
gorie beviel en hij overstapte
naar de amateurs. Zijn presta
ties bij de nieuwelingen waren
ploegleider Piet Libregfs niet
onopgemerkt gebleven, 20dai
-de Vlaardinger een plaats bij
de acifit-equipe kreeg.
Daarna kwam het zo succesvolle
jaar 1969. Over naar Jansen
Klcinmeubelcn koerste Wim
Liebrechts naar talrijke over.
winningen. Buiten zijn bloe
mentuilen bolde hij vijftien
keer als tweede over de meet.
Vorig jaar na intussen weer
van shirS fe hebben geruild
door het opheffen van Jansen
Kleinmcubclen, reed Wim Lie
brechts voor Pionier Sport zich
ruim vijftigmaal in de prijzen,
maar was er voor hem geen en
kele keer een eerste plaats
weggelegd.
„Ik weet wellicht waar dat in
zit", meldt hij monter. „Ik heb
vorig jaar veel te veel getraind.
Je denkt bij je zelf het is goed
gegaan, waardoor je nog meer
gaat trainen. Ik begon vroeg,
maar het werd helemaal niets.
Ook de voorjaarswedstrijden in
België waarbij het soms erg
koud was, hebben me een
„klap" gegeven. Later in het
seizoen ben ik wel wat beter
gaan rijden"»
Wim Liebrechts heeft daardoor
zijn leergeld betaald. Hij trairU
nu uitsluitend korte afstanden
en is de afgelopen maanden
driemaal per week bezig ge
weest bij de conditietraining
van Cor Nederveen van. de
Schaatsclub Rotterdam. De
wedstrijden in België 7,ai hij in
bet voorjaar weer gaan betwis
ten, al zal hij goed oppassen,
dat het niet loopt zoals in 1970,
In feite begint Wim Liebrechts
weer met een schone lei. Hij
wisselde opnieuw van ploeg en
is voor het komend seizoen in
gelijfd bij Larooy. Een ama*
teurformatie, die wielerenthou-
siast Jan Larooy uit Krimpen
aan de Lek met ploegleider
Piet Grootzwagers op polen
heeft gezet. Het bijzondere
WIM LIEBRECHTS
tc veel getraind
daarvan is, dat zijn broer Ru-
die ook in deze ploeg rijdt. Een
situatie, die in de wielerïoop.
baan van do gebroeders Lie
brechts nog nimmer is voorge
komen.
U'aarsch.ijnll.jk zal Rijsbcrgen de
openingswedstrijd van het nieu.
we seizoen voor Wim Lie
brechts worden, die hoopt op
meer klassiekers en eventueel
Oiympia's Tour. „Ik geloof dal
etappewedstrijden me goed lig
gen", stelt hij onomwonden.
„Voorlopig gaat het goed. Bin
nenkort schakel ik weer over
op halve dagen werken, zodat
ik dan ook nog 's middags wat
aan de training kan doen. De
baan vergeet ik niet. Baar kan
je nu gemakkelijker gaan rij
den. Als het doorgaat zoals nu.
verwacht ik dat het een goed
seizoen gaat worden".
Wim Liebrechts reed het
afgelopen seizoen veel „van
voren", al was voor hem
geen eerste plaats wegge
legd. Hier is hij uiterst
links in actie in de kop
groep tijdens de Ronde van
Hoogvliet. Frank van de
Goes en Henk Stander zit
ten nog voor de Vlaar
dinger.
Van onze sportredactie
Maassluis Het eerste team
van VDL speelt zondag in
Poeldijk tegen Verburch.
Gezien het resultaat in de
oefenwedstrijd 'tegen Her
mes DVS, moet het mogelijk
zijn met een gelijkspel huis
waarts te keren. Het zal in
deze min of meer Westland-
se derby niet aan de nodige
spanning ontbreken. Ver-
burch staat in de midden
moot
5e vermoedelijke opstelling Is:
Cd) Kees v. Eijk, (a) Aad van
Arkclen, Ger v. Duinkerken,Leo
van de Maareb en Joop Dekker,
<m) Henk van Ruiven, Aad Ou-
wendijk en Gijs Brinkman, (v)
Gommert van Ast, Rob Nöor-
dengraaf- en Aad van de Hoek.
Sij algehele afgelasting speek
VDL zondagmorgen In Schie
dam tegen het derde elftal van
SVV. Aanvang tien uur.
In angstige spanning heeft Van
Ravens na zijn blunder ge
wacht op de reacties. Maar het
vreemde van de hele zaak was,
dat niemand heeft bemerkt, dat
de Marokkanen zonder doel
man hadden gespeeld kort na
de rust. „Kun je nagaan. Veel
rapporteurs op de tribune,
maar niemand heeft in zijn
rapporten ook maar een woord
gerept over dat geval. Vreemd
natuurlijk, maar ik was er blij
mee, dat kan ik je ivel zeggen.
Daarbij kwam dat ik nog goede
rapporten kreeg ook." Dat was
dus het entree van Lau van Ra
vens bij de wereldkampioen
schappen in Mexico.
Hij zou nog een wedstrijd te lei
den krijgen. Maar daarover
straks meer. We maken even
een sprong naar de finale. Er is
zo hier en daar geschreven, ook
in Nederland, dat het leiden
van de finale een politieke zaak
is geweest. Een doorgestoken
kaart noemde men het zelfs.
„Dat as niet waar. Rudy Cloek-
ner, de man die de finale tc
blazen kreeg was net zo verrast
de finale tc krijgen als wie dan
ook. Ik lag met hem in hetzelf
de hotel. Toen alleen nog maar
de finale tc spelen was, gingen
hij en vele andere scheidsreeh-
ters hun koffers pakken. Ik mag
wel 2eggen, dat Rudy als eerste
gepakt en gezakt klaar stond
om naar Oost-Duitsland terug
te keren.
Toen kwam er een telefoontje
van de grote FIFA-bazen dat
hij de finale voor zijn rekening
kreeg tc nemen. Opgetogen
kwam hü naar me toe. Lou, jc
raadt het nooit, maar ïk heb de
finale. Hij was verbaasd maar
blij. Want eigenlijk rekent geen
enkele scheidsrechter er op de
finale te mogen blazen. Dan
valt het altijd weer bijzonder
mee als het wel zo is.
En- achteraf ben ik blij, dat Ttudy
Clockner de finale te lelden
kreeg. Een bijzonder fijne ke
rel, die het nog goed gedaan
heeft ook."
Voor Van Ravens dus geen finale.
Wel de wedstrijd RuslandU-
ruguay. Deze wedstrijd zou op
een verlenging uitlopen. „Ook
ik had er al min ©f meer op ge
rekend, dat ik niet meer zou
fluiten. Er waren nog steeds
veel scheidsrechters die nog he
lemaal niet in de weer waren
geweest. Niet om tc fluiten en
ook niet om te vlaggen. Dus je
denkt dat zij eerst aan de beurt
zijn. Maar er zat nog meer
voor me in. In dc avonduren
krijg ik een telefoontje uit de
Stad Mexico van de journalist
Maarten de Vos. Van Ravens,
zegt hij, je moet RuslandUru
guay fluiten. Ik zat ver by
Mexico vandaan en aangezien
daar alle grote mannen van de
FIFA zaten kon het best eens
mogelijk zijn, dat Maarten de
Vos gelijk had. Kort na het te
lefoontje van De Vos belde er
een lid van dc Fifa-schcidsreeh-
terseommissie om definitief te
zeggen, dat ik inderdaad Rus
land—Uruguay zou fluiten. Dat
was een wedstrijd in de kwart
finale.
Ik moest naar Mexico komen,
want daar zou die wedstrijd
worden gespeeld. Daar aange
komen hoorde ïk, dat Ik als
grensrechters de heren Clock
ner uit Oost-Duitsland en Da
vidson uit Engeland zou krij
gen. Een geweldig goed koppel.
Davidson geldt in Engeland als
dc beste scheidsrechter.
Er waren 75.000 toeschouwers en
het was verschrikkelijk w*rm.
De avond daarvóór had ik
slaappillen Ingenomen en Ik
heb van negen uur tot dc ande
re morgen acht uur heerlijk ge
slapen. Want, dacht iedereen,
en ik ook, die wedstrijd wordt
bikkelhard. Rusland en Uru
guay weten van wanten.
De wedstrijd zou om twaalf uur
beginnen. Dan sta je daar op
hetmiddenveld, de volksliede
ren worden gespeeld en ook het
rood-wit-blauw gaat in de
vlaggemast. Als je dat dan zo
ziet dan denk je: die vlag is
voor mij. Goed, terug naar dc
strijd. Die werd kei-en-kei-
hard. Er was een incident tus
sen twee spelers. De Rus valt
op de grond en springt woedend
op. Ik er tussen en duw de twee
uit elkaar. Daarbij komt de
Rus te vallen. Hier zou hef pu
bliek je wel willen stenigen.
Daar begreep men, dat, had ik
er niet tussengesprongen, de
Rus eigen rechter zou hebben
gespeeld en uit het veld zou zijn
gezonden. Dat begreep de Rus
ook wel, want hij bedankte mij
uitvoerig. De strijd eindigde
zoals bekend met 00 en toen
kwam de verlenging. Stel je
voor in die hitte en op die hoog
te een extra speeltijd.
Dc verlenging werd zo mogelijk
nog harder. Drie minuten voor
het einde viel de beslissing. Dc
bal werd van de doellijn door
een speler van Uruguay voor-
gelrokken en door dc rechtsbin
nen ingekopt. Alle Russen pro
testeerden heftig, ik wist niet
waarom en ging echt even lo-
0 Dc kwartfinale tussen Rus
land en Uruguay onder lei
ding van Lau van Ravens
met assistentie van Cïock-
ner, Jinks ert Davidson
rechts. Daarnaast de aan
voerder van Uruguay.
pen twijfelen. Dan zit er vwS"
een scheidsrechter niets anders
op dan naar de grensrechter te
kijken. Dat was Davidson, Die
gebaarde echter met de vlag
dat dit een geldig doelpunt was.
Wat bleek? De Russen hadden
geprotesteerd dat de bal achter
de doellijn zou zijn geweest al
vorens hij voor het doel werd
getrokken. Dat werd na afloop
door Davidson die «r ten
slotte beter voor stond dan ik
tegengesproken.
Uruguay ging dus over naar
de
halve finale en voor mij, Z'\Z°U
later blijken was dit bet einde
van het wereldkampioenschap
voetbal. Een belevenis, ik mag
wel zeggen het hoogtepunt ui*
mijn scheidsrecbtersloopbaan.
