Een heel
doon nodd eren
t
Middenstands-warenhuis komt
niet van
de grond
t
Korpel neemt afscheid
na 39 jaar
Baggeraars op varende vuilniswagens:
Begraafplaats
Pi
#*E\
VISSEN
V ereniging voor Gezondheidszorg:
SCHIEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 13 MEI 1971
3
f. n feD
S*/7/' 'J «- fdjc
De bak mef bfubber wordt- onder de efevafor heen en weer geschoven. Hierdoor wordt de bagger steeds uit de bak geschept. 0 3. Het boot/e waar de binnenhavens mee worden- schoongemaakt.
Schiedam Onder de warme meizon
wordt de Schie uitgebaggerd. Hat zweet
loopt langs de gebruinde gezichten van
de vier baggeraars. De zwarte modder,
doorspekt met stenen, hout e:i afval,
stinkt enigszins, maar het wordt niet
meer opgemerkt door de werkers. De
glibberige brei wordt van de bodem van
de Schie geschept, in drijvende bakken
geladen, uit de bakken gehaald en in put
ten gegoten. De nog schaarse woonboot-
jes aan de walkant, liggen vredig te zin
deren en het lijkt alsof het constant la
den en lossen, geen invloed heeft op de
bootjes of op de bewoners.
Jaar ia, jaar uit wordt door deze mannen,
vaak oud-schippers, de ScJbie bevaarbaar ge
maakt voor de weinige boten die nog van dit
vaarwater gebruik maken. Zou het niet ge
beuren, dan zou de rivier over een tijd onbe
vaarbaar zijn $n ua enkele tientallen Jaren
ioa water tot het verleden behoren.
De ondoorzichtige brei klotst zachtjes tegen de
wanden van de bakken, de elevator haalt
met een gestadige regelmaat de baggerspe
cie uit de boot, meters verderop -wordt door
de molen een andere bak weer gevuld (het
hele laden en lossen duurt ongeveer één uur)
en de heer M. A. de Vries, technisch hoofd
ambtenaar bij de VKOM-dienst legt, met dit
decor als levende achtergrond,, enthousiast
uit hoe alles in zijn werk gaat.
1#We maken eigenlijk een ronde door de haven
van Schiedam. Dit houdt in dat we om de
twee jaar op een bepaalde plaats terugko
men, De baggerspecie wordt in de putten ge
loosd. Dit zijn er twee, deze worden om de
twee jaar, dan zijn ze ongeveer vol, ook weer
uitgegraven. Vroeger deed de plantsoenen
dienst dit, zij gebruikten de grond dan voor
tuinen en parken, nu wordt het particulier
gedaan of door Rotterdam. De putten zijn
respectievelijk twee meter en drie meter
diep. Kijk, eerst wordt de modder uit de
Schie gehaald, dat gebeurt door de bagger
molen, de volle bak wordt dan. door een
sleepboot naar de elevator getrokken, die de
modder verder weisvoert naar de putten'
Eet punt waar zich dit allemaal
afspeelt is aan de Schiekade,
tegenover het woonwagen
kamp. De putten liggen vlak te
genover het kamp. Het is niet
raadzaam om op de grond in de
putten te lopen. De baggerspe
cie geeft, zo opeengegoten, een
drijf2and-effect.
Het gros van de baggeraars is de
zwemkunst machtig, dit moet
ook wel, de glibberige boorden
langs de bakken kunnen een
vast op zijn zeebenen staande
baggeraar in een vallend en
struikelend mensje veranderen.
Een natte overall is dan niet
ver weg meer.
De heer De Vries vertelt dat het
één keer is voorgekomen dat ie
mand in een van de bakken
met modderige bagger is geval
len. De man kon ternauwer
nood worden gered. Was hij
met zijn hoofd in de brei te~
/rechtgekomen, dan zou hij red
deloos verloren zijn geweest.
Het is onmogelijk zich op de
a*®*»'..
De redaone fceivoutlt zieii hei
recht voor brieven verkort weer
te geven. Voor pubücahe Jlt
aanmerking tooïiwndc stukken
worden met de volledige n«m
van de inzender ondertekend
Opname van de stukken bete
kent met dat de redactie net
tnet de tirHcJcm* van deze me
ningen eens is.
doer
Bemadette
Elias
vaar dat de kademuren dan on
dermijnd worden. Een andere
reden, dat er een maximum-uit
baggerdiepte voor de haven
geldt is, dat er een mogelijk
heid bestaat dat de veengrond
naar boven komt. Bovendien
zijn er op verschillende plaat
sen elektriciteits- of telefoonka
bels.
Hoewel deze beneden de twee en
een halve meter liggen, is het
vijf jaar gelden gebeurd dat
bij de Koemarkt een telefoon
kabel stuk gebaggerd werd. De
hele omgeving zat zonder tele
foon.
Per jaar wordt er circa 6000 m3
baggerspecie uit de havens ge
haald. Eén put langs de Schie
kan 4000 m3 bevatten. In het
landelijk Kethel met zijn vele
sloten, haalt men ongeveer 750
m3 glibberige brei. Deze sloten
worden niet door de VROM-
dienst schoongemaakt, maar
door een particulier.
Drijvende matrassen, hout, afge
dankte poppen en ander vuil
wordt door een klein bootje met
een visnet opgeschept. Soms
haalt men een halve inboedel
binnen. Het visbootje wordt be
mand door een oud-schipper
met een Rijn certificaat, hij
weet dus wel wat hij moet doen
om niet tegen de kanten te bot
sen en de vervuilde havens
weer een wat beter aanzicht
te geven.
Buiten matrassen en hout worden
ook kinderwagens, fietsen,
bromfietsen en soms zelfs au
to's uit de haven gevist. Per ha
ven worden 10 a 15 fietsen opge
haald. Helaas zijn de fietsen
voor gebruik ongeschikt ge
worden. De vissers, c.q. bagge
raars, hebben er dus niets aan.
Per jaar wordt 50 a 55 ton aan
drijfvuil opgevist. Er zijn nooit
bruikbare artikelen bij, alles is
meestal al vergaan en groen
van de wateraanslag. Het vuil
wordt naar het NS-station ge
bracht waar de VAM er verder
wel weg mee weet.
Bij de binnen- en buuensuizen
hoopt het vuil zich vaak op, het
is nodig dat er daar één keer
per week gedregd wordt. In de
Wiïhelminnhaven bijvoorbeeld
is in 1969, 76 maat gevist en ge
baggerd. Dit komt omdat, door
het voortdurend openen en slui
ten van do sluizen, het vuil
zich ophoopt. Vaak is het nodig
dat het vuil met de hand wordt
geschept. Kinderwagens en. ma
trassen behoren ook hier niet
tot de zeldzame gevonden voor
werpen.
2. Tegenover het woonwagen
kampaan de Schie, wordt
de rivier uitgebaggerd.
\K BEN ER ERG verontwaar
digd over dat burgemeester en
wethouders van Schiedam zeg
gen dat cr op de Algemene Be-
gfa af plaats geen hondevuil zou
liggen. Dat is wél het geval, ik
heb het zelf gezien. Twee we
ken geleden is mijn man begra
ven op deze begraafplaats en u
begrijpt dat het voor ons niet
prettig was om te zien dat vlak
bij zijn graf hondemutwerpse-
len lagen. Voor nabestaanden is
dat een nare ervaring,
Als b. en w. bovendien zeggen dat
er geen hondevuil op de Alge
mene Begraafplaats ligt, is er
extra reden voor onze veront
waardiging. De Begraafplaats
is gewoon te vroeg opengesteld
vour iedereen, dit had best kun
nen worden uitgesteld.
We nebben nóg een minder presti
ge ervaring met de Begraaf
plaats: anderhalf jaar geleden
bedroegen de grafrechten nog
95, nu is dit al 230 gewor
den. Dat vinden wij ook een
schandalige zaak. Naast het on
dervonden. leed er dit mi nog bij
te moeten hebben, is ons eigen-
luk een beetje te veel.
Mevrouw Hoek,
Van Beverenstraat
foto's
Wim
Schultz
een of andere manier in de op
eengepakte bagger te bewegen
of te zwemmen.
Een andere keer werd 'n bagge
raar onwel en klapte achter
over het water in. Een opletten
de sleepbootschipper kon hem
juist op tijd uit het water vis
sen, de drenkeling kon niet
zwemmen. Het toch wel ge
vaarlijke werk in aanmerking
genomen, gebeuren er weinig
ongelukken. De Vries kan zich
alleen de twee bovengenoemde
herinneren.
Het baggeren is aan bepalingen
gebonden, er kan niet zo maar
in het wilde weg uitgediept
Worden. Niet alle havens kun
nen. even diep uitgebaggerd
.Worden. De Schie bijvoorbeeld»
wordt tot twee en een halve,
toeter onder NAP uitgebag
gerd. De Voorhaven echter
wordt weer veel dieper ge-
toaakt. Bij de havens kan men
hiet te dicht langs de kanten
scheppen. Er bestaat het ge-
Schiedam De pogingen om in Schiedam het Midden
standwarenhuis van de grond te krijgen, zijn tot nu
toe weinig succesvol geweest. Zelfs het groepje mid
denstanders, dat bereid is aan het project deel te ne
men, is de laatste tijd minder enthousiast over de
gang van zaken geworden. Zoals bekend moet het
Middenstandswarenhuis verrijzen in enkele leeg
staande panden aan de Hoogstraat, die vroeger do
distilleerderij De Graauwe Hengst herbergden.
Knelpunt van alle moeilijkheden: de financiering van
het project. Deze is nog steeds niet rond. Het is voor
veel aspirant-deelnemers zelfs de vraag of de finan
ciering inderdaad zal kunnen worden gerealiseerd
Een adspirant-deelnemer: „Enige tijd geleden was ik
nog optimistisch, maar dat is nu wel minder gewor
den. Zo redden we het niet. Onze enige uitweg is nu
nog het vinden van Iemand, die het project wil finan
cieren, Anders kómt het niet van de grond".
Voorlopig zal het een opgave zijn, een financier voor
het Middéhstandswarenhuis te vinden.
Schiedam - Als maandag tijdens de algemene ledenvergadering van
de Vereniging voor Gezondheidszorg Kethel en Omstreken het
agendapunt „bestuursverkiezing" aan de orde komt zal viec-voor-
zittcr J. Korpel afscheid nemen van de bestuurstafel. Hij besluit
hiermede een belangrijke periode van zjjn leven. Het Kruiswerk in
Kethel heeft veel aan hem te danken, omdat hij jarenlang actief
medewerker is geweest.
Toen adjudant van politie J. Kor
pel m 1057 dertig jaar in politio
nele dienst was reikte wijlen
commissaris K. Rijpma hem de
versierselen uit van de Orde
Oranje Nassau, de eremedaille
in goud. Op do bijbehorende
oorkonde was gesteld: „Voor
uitgebreide werkzaamheden op
maatschappelijk, en sociaal ter
rein", Met zijn aanstelling in
Kethel en Spaland als opvolger
van veldwachter M. J. Tempe
laars in 1932 ruilde de heer J.
Korpe] Den Haag voor een klei
ne plattelandsgemeente die nog
geen tweeduizend inwoners tel
de. Uiteraard werd hij met
zijn gezin lid van de kruisver
eniging „Het Groene Kruis"
waarvan toen vrijwel iedereen
lid was.
Voor de meeste dorpsbewoners
was het in die dagen lang geen
vetpot. Hier kwam veldwachter
Korpel vrij snel achter bij het
uitoefenen van zijn pliwit. Hij
moest wei eens achter de stro
pers aan van een haasje of een
maaltje vis uit de Poldervaart.
Dit stropen gebeurde vast niet
altijd uit weelde. Als Korpel
dan in die kleine huisjes kwam
zag hij dingen die zijn sociale
bewogenheid opwekten.
De gezinshulo kreeg vaak tips om
ergens te gaan kijken naar zie
ken of bejaarden.
Geleidelijk aan werd hij een soort
adviseur van de Kruisvereni
ging en ontstonden onverbreke
lijke banden. In 1941 trad hij
als secretaris toe tot het be
stuur. hij werd in 194? voorzit
ter. Hij bleef voorzitter tot 1969
hef jaar van de fusie met het
„Wit Gele Kruis" waaruit do
huidige vereniging voor Ge
zondheidszorg tevoorschijn
kwam.
In I960 ging de heer Korpel op
55-jarige leeftijd met pensioen
en vestigde zich in Schiedam.
Toen kreeg hij volop tijd zich m
te zetten voor het Kruiswerk.
.Eerst was het nieuwe Tuindorp
cn later de wijk Groenoord
voor hem en zijn medebestuur
ders aan de beurt om de bewo
ners het nut en de noodzaak
duidelijk te maken om lid to
worden van een kruisvereni
ging.
Dit contact leverde vruchten op
voor de mensen zelf maar ook
voor het werk van de gezond
heidszorg, waarvan het aantal
leden met ver van de 2900 meer
af is.
Vice-voorzitter Korpel gaat nu in
de remmen hangen. Hij heeft
nu meer tijd voor zijn gezin.
Zijn vrouw heeft heel wat avon
den alleen moeten doorbren
gen, in zijn politie-periode, zelfs
nachten. Dat alles zal nu an
ders worden.
