Stadsbeiaar da er Cor Don luidt de noodklokken Dick heeft griep Is die bok van u? Kerstman opent nieuw pand Stahlie NV nimm.i s ONDERHOUD PSEUDO-CARILLON VERMINKT Voor de Het dier zonder ouders mf De nieuwe puzzel Hallo allemaal De prijswinnaars J tf - ff - - 1 - - "Brievénhoekje jjCfllEDAMSCHE COURANT ZATERDAG 18 DECEMBER 1971 3 heer Don gcluiisdsbaJiid laten afdraaien, waarop hij een. stuk muziek speelde o-p het VIaar- dings en het Schiedams caril lon, om hat verschil in. geluids- kwatëteit aan te tonen. De heer Don: Het werd duidelijk „da', de muzóek verminkt overkomt. Toch is er wel een redelijk se- hiid uit te halen, maar ja kunt er alleen op spelen als je het klokkenspel helemaal kent. Dit cart Kon Is niet eens zo groat. Een. volledig carillon bestaat uiit 4B of 49 klokken. Dat vind ik voor hier niet raodl'g. Trouwens, dan zou je ook heit karakter van het instrument veranderen. Dit carill-on bestaat uit 38 klokken. Dat is vTotdoesndie om het een goed instrument te kunnen noe men maar dan moeten wel alle klokken zuiver zijn. Eigenlijk is alles klaar voor de restauratie. Dat werd ook wel tijd na veer tig jaar. De eerste nTannen voor deze restauratie stammen al uit 1930. maar ja..." Stocfebeiaardi'er Cor Don aan het spelen op hef carillon van de Grofe kerk. Schiedam In het gemeentelijk slachthuis zit sinds enkele da- pen een bok. Het dier, waar schijnlijk afkomstig uit Schie dam, is eind oktober gered van een wisse dood door een trein machinist, die de bok tussen de treinrails zag zitten op de spoorbaan van Schiedam naar Delft, Men heeft de bok van de rails gehaald en naar de politie 'm Delft gebracht, die hem en kele dagen geleden heeft afge leverd aan de Schiedamse poli- tie. chiedara Het loopt weer tegen Kerstmis. De tijd van de vrije dagen. De tijd van bezinning en vredelievende gedach ten. Ook de tijd waarin men weer luistert naar oude muziek. Nu bestaat in Schiedam de gelegenheid om naar deze soort muziek te luisteren. Tenminste, als het carillon in orde zou ïïjn. Het carillon, dat al sedert 1786 in de toren van de Grote Kerk aan de Nienwstraat hangt, vertoont ernstige sljj- tageverschijnselen. Plannen om te restaureren zijn er al lang, maar de uitvoering laat nog steeds op zich wach ten. Stadsbciaardier Cor Don, die het carillon iedere week bespeelt (op vrijdag tussen tien en elf uur) heeft nog steeds alle hoop niet Ia- ten varen. Die hoop heeft hij trouwens al wel veertig ja ren moeten koesteren. iaarrïineen Vanmorgen. ée kerstman op bezoek geweekt in VlaanSingen. Aan de van Beet- hmnstoget 13 opende hij he* ateuwe bedrijf van Stahlie Vlaar<£ngen NV een firma in auto-raatei£al«nt onderdelen en gereedschappen. ir.ds 19G7 bevindt StahHe zich in VlaardLogen. Zij was eerst ge- ■êstigd m het oude hulp-politóe- tmreau aan de Burg. Pruifissin- ;gel 80. Door de snelle groei 'moest al snel uitgezien worden Inaar een anjder pand. Begin dit kon met de bouw van een nieuw pand aan de Van Beatho- W-Singel worden begonnen. Twee honderd en twee treden boven de Nieuwstraat hangt het carillon. Het tegenwoor dige carillon is de opvolger van. een carillon, dat in 1594 in de kerk werd gehangen. In 1786 kwam het huidige caril lon, dat gegoten is door An dreas van der Gheijn uit Leuven, in de toren en is het laatst hersteld in 1910, Daar na is aan de firma Addix uit Amsterdam de opdracht ver leend, het klokkenspel te on derhouden- Na de oorlog is het onderhoud naar de ge meente gegaan. Cor Don: „De stadssmederij onder houdt de klokken nu. Zij doen dat uitstekend, maar zij zijn geen carillonken ners. Wat zij kunnen doen is het onderhoud van de ka bels, het smeren van diverse onderdelen. Maar op het ogenblik is de situatie zo. dat de hogere registers van het carillon niette gebruiken zijn. Sommige klokken rijn wel een halve toon te hoog of te laag. Dan is natuurlijk goed spelen niet mogelijk." Vorig jaar is onder auspiciën van de „Spaarbank anno 1820" een gift toegezegd voor het herstelfonds van het carillon. De heer Don veronderstelde toen, dat het begin van de herstelwerkzaamheden een kwestie van het verlenen van vergunningen was. „Maar", aldus de heer Don, „wat moest ik daar van te rugkomen! Er is nog steeds niet begonnen! Het wachten is op de toestemming van Monumentenzorg. Deze dienst stelt eisen. Daar heb ben zij natuurlijk ook recht op. Maar ik krijg het idee, dat zij één ding over het hoofd Zien. Het carillon is al vreselijk hard aan restaura tie toe. De kans bestaat nu, dat er zo lang gewacht gaat worden, dat herstel niet meer mogelijk is. Dat is toch zonde van een cultuurmonu ment als dit." De toren van de Grote Kerk is,, de enige toren in Nederland, die het carillon in de „lanta ren11 heeft hangen. De „lan taren" is een ruimte in de buitenmuur, waar de klok ken in hangen- Zij hangen in de open lucht. Om alles nog erger te maken voor de klok ken, zijn zij op de noordkant voorwaarden van Monumen- gehangen. Maar één van de tenzorg is, dat die klokken daar blijven hangen. De beiaardier heeft wel een idee, om het unieke karakter van de toren te behouden en tegelijk de klokken te be schermen: „Een set „stille" klokken in de lantaren en het spelend carillon in de to ren hangen. Dan kunnen de klokken goed onderhouden worden en voor historici blijft de toren de enige toren in Nederland met het earii-~ Ion in de lantaren." Bij Monism emilenzorg vindt men de financiële kant van deze zaak niet rond. dus reikt men nog geen' restauratóe-vergun ning uiit. He Spaarbank Anno 1820 heeft echter vorig jaar bij haar 150-jarig bestaan een gift toegezegd ter grootte van het ontbrekende bedrag. Vorig jaar tijdens een bijeen komst over heit carillon heeft de Dick had griep es was al een paar dagen thuis van schooi. Moeder had van de bank In de voorkamer een bed gemaakt. Nu kon Dick naar balten kijken. Hij lag hier veel gezelliger dan be ven in zijn kamertje. Hij kon precies op de laan kij ken waar het noga! druk was. Dick telde alie ver- keersfouten die <le automo bilisten, bromfietsers en Een lynx is Ma poes, maar een wilde poes. Hij jaagt niet op mussen maar op herten, anti lopen en gazellen. Het gebeur de op Oost-Europa op de hoog ste berg. Het werd geboren op de berg en vader bleef np de uitkijk want geen één dier mag bij moeder komen. Want dan eten ze de jonge lynx op en dat mag niet gebeuren. Omdat de jacht open is werd er geschoten maar het dier kon niets doen. Maar zijn vader en moeder werden geschoten omdat ze drie jagers gedood hadden. En de jonge lynx was alleen. De lynx werd een jager maar viel van de berg at. Hij schreeuwde nog maar toen lag hij vol bloed niet gescheurd vel. De jager kwam en nam het dier van een half jaar mee. De lynx zijn huid werd genaaid. De lynx werd als speurhond gebruikt bij bet hij toch een mooi leven, opspeuren van verongelukte mensen in de rotsen. En zo had (Frans Olierhoek, Ren jaar. Maassluis) gewone fietsers maakten. En niet te vergeten, de voetgangers. Er was een eindje verderop een zebra pad maar de meeste men ses staken bij de boek de laan al over. Ze vonden het zeker te veel moeite even een paar stappen terug te lopen naar de oversteek plaats. Er werden ook heel wat voorrangsfouten ge maakt. „Jij moet maar verkeersagent worden", lachte moeder, „maak je maar niet te druk. Vamor- gen had je nog koorts". 's Middags ging Dick wat rusten en toen moeder k!aar was kwam ze gezel lig bij hem zitten. Ze praatten wat samen en ke ken naar buiten. „Kijk eens, wat deen die jonge tjes gevaarlijk", zei Dïck opeens. Het waren drie kleine jongens van een jaar of vijf. Dick had ze eerst aan de overkant zien spelen. Ze gooiden naar et- kaar met aardkluiten. Er was een berg aarde gestort voor het plantsoentje. Het spelletje ging zeker verve len want nu gooiden ze om de beurt een kluit op de laan. Als er een auto kwam die er overfcnen reed gingen ze kijken welke kluit het platst was. „Zijn ze nu mal", schrok moe der, „ze lopen zonder uit te kiiken de weg op. Ik heb die iongens hier nog nooit gezien. Dat die moeders daar dan ook niet op let ten". Daar kwam een me- naïr aan die de jongens waarschuwde. Ze knikten maar zo'n beetje en toen de meneer om de hoek ver dwenen was begon het speiletje opnieuw. Een meisje van een jaar of zestien zei er ook nog iets van. Maar ze lachten haar uit en één van de bengels gooide ook nog een kluit te gen haar benen. „Ik zal er eens op af gaan", besloot moeder, „ik weet misschien wel een middel tje om ze weg te krijgen. Als ik naar boven wijs moet jij zwaaien, Dick, anders tif.lpt het niet". Dick begreep er niets van. Zwaaien? waarom? moe der ging de trap af en even later zag Dick haar over- steken.Ook bij de hoek en niet over het zebrapad, dacht hij. Maar non ja Nu was ze er in ieder geval vlugger en er kwamen gean auto's aan. Moeder zei iets tegen de jongens en toen wees ze naar bo ven. Dick stak zijn hand op en „weg wezen jon gens", schreeuwde de grootste van de drie en weg waren ze al .Ais hazen gingen in er vandoor. „Wat hebt u gezegd mam?" vroeg Dick meteen toen moeder weer in de ka mer was. „Ik heb wel ge jokt", lachte moeder, „maar een leugen om best wil is niet zo erg. Ik zei dat er hier een agent woonde. Een stille agent zonder uni form die al een bele tijd naar hen had gekeken en als ze er niet meteen ophielden kwam hij bene den. Ze geloofden het niet en toen liet ik jou zwaaien. Daar is de agent, zei ik. Nou, weg waren ze hoor". Dick schaterde. „U wilt me geloof ik bij de politie hebben", zei hij, „vanmor gen zei u al dat ik een ver keersagent was en nou ben ik weer een stille. Ik zou het best wlilen hoor, poli tieagent. Dan zou ik al die mensen dte verkeersfouten maken, bekeuren. En alle jongens die middenop de weg spelen ook'*. ANKE Als Je alle woorden hebt ingevuld, de punjes geven het aantal let ters aan, vormen de beginlet ters „dingen" die J« deze dagen veel ziet 1 capuchon, 2 watervogel, 3 ver voeging van rennen, 4 land in Europa, 5 je trommelt er op, 6 zijn over grachten en rivieren gebouwd, 7 geen vrede, 8 doet de Frans Olierhoek tekende deze leuke dieren. Volgende week begint de kerst vakantie alweer. Zou het nog gaan sneeuwen, denk je? Dat zou wel leuk zijn. Staat de kerst boom al? Bij ons wel. We gaan hem vanavond mooi versieren. Ik denk wel dat de electrische kaarsverlichting weer helemaal in elkaar gekronkeld zit. Elk jaar weer is het een heel gepeu ter om alle kaarsjes goed te krijgen 1 Christlanne van Slébbe, Willem De oplossing was: arm, roe, mes, Pijperstraat 46, "Schied. {10 j.) boot, Oslo, olie, toet, Piet, Inge, 2 Astrid v. d„ Velden, Bachplein egel, telt, daken, Adrie, krant, 106, Schiedam (9 jaar) einde, netel. koffiemolen, 8 een sprookje be gint altijd met „Er was....... 10 niet droog. De oplossingen verwacht ik weer voor donderdagmiddag vier uur. Denk aan naam, adres en leeftijd onderaan de brief of oplossing. Op de envelop zet je: Aan Anke, Yerwersdljk $—8, Delft /O HERMAN WINKEL fSCHIE DAMLeuk, dat je ook mee deed, Je had het huisje mooi gekleurd. Alle woorden waren goed. Wat betekent de naam van de laan waar jullie wonen? Ik was al bang dat ik het niet goed gexchreven had op de prijs van Mieke. Maar nu zie ik op jouw oplossing dat het toch goed is. Ik dacht dat het Bolnes moest zijn KARIN TEN WOLDE fSCHIE- DAM) Jif had 't huisje ook al gekleurd. Misschien wel met nieuwe viltstiften van Sinter klaas Wat leuk dat Erica je vriendinnetje is. Zit ze bij je m de klasHeb je je tekeningetje en je gedichtje uitgeknipt? Plak het maar in een schrift. Dat is een leuke herinnering. ANNE HAGEMAARS (SCHIE- dam) Dat was 'n Ieufee tekening Anne. Ik denk dat je een meis je bent, heb ik dat goed? Je te kent zeker wel graag? Ik zal proberen er gauw 'n plaatsje voor te vinden. Misschien vol gende week of anders in de eerste week van het nieuwe ERICA AALSMA (SCHIEDAM) Wat grappig zeg, nu hebben jul lie alle drie een prijs gewonnen. En alle drie, ook ai toevallig, een ander boek. Lezen jullie ze van elkaar? Ja, Karin schreef me dat jullie vriendinnen zijn. Maar ik wist niet dat je Mieke ook kende. Heb je nog nieuwe multobïaadjes van Sint gekre gen? MAP.LIES VAN DER LINDEN (VLA ARDINGENHet is dus wel een gezellige Sinterklaasdag geworden op school. Ben je al aan het borduren gegaan? Wat staat er op? Het is erg leuk werk Kan je het goed? Krijgen jullie oofe volgende week vakan tie? Dit was het laatste briefje weer van verleden week. Dag alle maal, veel groeten van ANKE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1971 | | pagina 3