i
de „banvloek"
over Moerman
het verhaal
vaneen
kankerketter
Het koraajsf rand
WATERWEGAGENDA
S3
I'S SH0EBAR
PRACHTIG BEKLEDE TRAP!!
MET TAPIS0N OF TAPIFLEX
SGHOENREPARATIES HAKKEN
ZOLEN EN HAKKEN
Onderzoek
Publikaties
Diagnoses
Afgewezen
Toch
2
SCHIEDAMSCHE COURANT DINSDAG 4 APRIL 1972
John Masters
struikgewas/en' een hert, dat
als aan de .grond genageld
langs de weg^,stond,apen die
zich met gèraAs'/'êen weg
baanden door het geel-groen
van het struikgewas, naar be
neden en de bocht om, dit was
de laatste heuvelrij, het laat-
ite cïaL'dè vIakte' yan---Sakti-
:begon zich|te ontrollen, eerst
een beetje, langzamerhand
/■beter zichtbaar door de bo
men, naarmate de weg draai-
-de, helde, vervaagde en *tlt-
liep toen We de voet van de
helling bereikten. Open. land,
rotsen, bijna woestijn, wach
tende soldaten in een droge
bedding.
niet kunnen horen. Vele
vrachtwagens aan de voet van
dé heuvel op elkaar ingereden
ep de lege weg die recht als
een pijl ov^r de vlakte liep,
naar het gróepje witte huizen
van Sakti en aan deze kant
van het geheel, de witte vlek
van de dienstbungalow. ïn de
verte de rij heuvels en de in
keping die de top van het La-
pri Ravijn aanduidde.
(wordt vervolgd)
Verloor er drie aan de grond",
zei hij. ..Schoot cr één neer en
joeg de rest op de vlucht. Wat
gebeurt er in Sakti"?
,,Ik weet het niet", zei ik,
„maar Gokal staat in Indische
dienst". Hij vloekte. ,,Dai ver
klaart een hoop, Hij stuurde
me zojuist een boodschap
niets: te melden. Er werd ons
een nieuwe aanval gerappor
teerd, vanuit het Noorden en ik
heb er eert squadron op afge
stuurd op ze op te vangen".
Sinds de oude guerrilla ine de
tijd en plaats had gegeven van
de eerste botsingen, had ik als
maar zitten rekenen en inter
preteren. „Ik ga naar Sakti,
meneer", zei ik. ,,Ik geloof niet
dat er voor twaalven mis
schien elf uur iets ernstigs
gebeuren. Dan zullen we
elk vliegtuig dat u kunt inzetten
nodig hebben".
»,fn orde", zei hij. ..Ik zal mijn
best doen.maar de Nawab
de koning— heeft zojuist gebeld
en me het bevel gegeven om al
mijn vliegtuigen naar het Noor
den te sturen".
Ik ben juist op weg om te pro
testeren. 3k saJueerde, zette
de Bentley vit de weg en we
passeerden elkaar. Ik trapte
rnijn voet neer en ramde door
de versnellingen heen, zonder
het pedaal te gebruiken. We
hadden dit alles voorzien
de zwakke Indische aanvallen
te land en in de lucht, om
onze luchtmacht van Sakti
/weg te lokken. Probeerde de
Koning nu zijp eigen strot af
te snijden? Nee,waarschijn-
lijk had het een of andere ver
domde speclgoed-radjaahtje
daar in het Noorden, gebeld
dat hij naar de Indiërs zou
overlopen als hij niet be
schermd werd. Ik kon er nu
niets meer aan doen. De gele
zon klom recht voor ons boven
de heuvels uit. De langsstro
mende lucht voelde koud en.
massief aan, de banden gier
den en zelfs dat oude machti
ge monster van een motor be
gon te brullen. Toen we een
minuut later naar het Oosten
afdraaiden, begon de lucht
stroom naar binnen te vallen
en het spookachtig gegier van
de banden deed kippen, en kin
deren verschrikt in de sloot
duiken en ossen met logge
tred de velden in sjokken. We
verlieten de vlakte van Cham-
balpur en de witte stenen,
welke de berm van de weg
markeerden, flitsten voorbij.
Bruggen passeerden, het ge-
luit van de uitlaat echode te
gen de pilaren alsof je een
stok langs een railing liet ra
telen. Een bungalow, wit on
der een rood dak, lag wegge
doken op een open plek tussen
de bomen, gewitte stenen leid
den naar de ronde bogen van
de veranda, twee mannen
staarden naar ons. Ik kon het
allemaal opnemen, maar het
drong niet tot me door. Verle-
den^ heden en toekomst smol
ten ineen, het materiële en
niet-materiële, als bij het och
tendgloren. „Dal was de bun
galow in de Dun, waar ik op
een avond met een dertig-
ponds barbeel thuiskwam, na
een gevecht van vier uur tot
aan mijn knieën in de rivier
staand".
Twaalf jaar geleden? Tien? Ik
herinner me de totale uitput
ting en de vrolijkheid, maar
voelen deed ik geen van bei
de, Een, twee, vijf, zes osse-
wagens op een rij, stelle heu
vel, neer ging het weer, met
een huilend gegier van de
banden, voorbij, achter ons.
Leger-auto's, soldaten die
rechtop achterin stonden,
naar de hemel starend, geloei
van een claxon, voorbij ^ach
ter ons. Een kapotte tankwa
gen, over de kop geslagen, de
tank onderaan de heuvel, en
mannen er omheen gehurkt,
rokend, voorbije. /Weer een
vlakte, vol gas maar weer en
nog eens het toenemend ge-
hui] van de aanjager. Mais in
de velden, vrouwen, bij de
bron, mannen met sikkels',
marcherende infanterie, om
geven door de hun altijd om
hullende, trage stofwolk, die
ze, net als hun rugbepakking,
altijd met zich meedroegen.
Dit zijn de velden, 700 kilometer
ver weg, ik marcheerde er
doorheen met de twee sterren
van een. luitenant op mijn
schouders en niemand die me
iets kon maken, een veldkom-
pagnie van. blauw-zwarte sap-
peurs en mijnenleggers uit
Madras voor me uit. Ze spra
ken geen woord Hindostant,
alleen maar Tamil en Engel
en ik moest het commentaar
dat ze zo nu en dan schreeuw
den naar de brutale, kleine
meisjes die naast hen voor-
trendén en sprongen en naar
hun zwarte gezichten, wezen
voor ze vertalen.
Grote;, khaki kachelpijphoeden,.
n amen a Is Coom aramangala-
damaswaml dié" maakten dat
ze elkaar voor. het gemak
maar allemaal aanspraken bij
huh nummers, heel beleefd:
Ach 498, verstel mijn
draagband even alsjeblieft,
het snijdt in mijn rug.
Hogere bomen en oerwoud en
de zon heet als een vuurbal te
gen mijn oogappels. Heuvels
en rotsen en gewitte stenen,
bezoedels door het stof, meer
soldaten, een lange strook
,Het waren Dogras geweest,
een peloton onder een „jema
dar", ze spraken even beleefd
als de Madrassers, maar het
waren blank-gekleurde Hin
does, van een hoogstaand ras,
altijd fatsoenlijk en goed ge
manierd, vijftien gevangenen
begeleidend, terug naarde.
Politieke Officier na'"een ge-
■vëcht aan het Noordwestelijk
front. Nauwelijks gevangenen
te noemen, gewoon mannen,
•die in de heuvels- rondzwer
vend werden aangetroffen in
hun flodderige katoentjes,
met of zonder geweren, niet in
staat om zich rekenschap van
zichzelf te geven. Ik reed met
de Dogra kolonel voorbij, hij
het dichts aan. de kant van de
gevangenen in de nauwe bed
ding. Een van hen sprong uit
de troep naar hem op, sleurde
hem van zijn paard, er flitste
een mes. Kolonel Dougherty
worstelend en. schoppend, bei
de praktisch onder het paard.
De dïchtsbïjzijnde Dogra stak
zijn bajonet door de Mahsud,
Toen was er niemand die een
order gaf en ik boog me over
de kolonel, trok hem op de
been en hield de teugels van
beide paarden in de andere
hand en was me nauwelijks
bewust wat er gebeurde, tot
dat ik opkeek. Op dat moment
waren, er nog maar twee ge
vangenen in leven en de verle
gen. kalme Dogras waren be
zig hun bajonetten schoon, te
maken. Methodisch werden de
laatste twee door een soldaat
door de maag gestoken. Toen
zetten zê de kolonel op zijn
paard, vroegen beleefd of ik
me echt niet bezeerd had en
marcheerden verder".
Ver naar rechts, in het Zuiden,
bewogen zich tanks voort. Als
er gevuurd werd had ik het
rSCHflEDAM
VANDAAG
Arcade, Lange Haven 71, 19
uur: 19.30 uur: bijeenkomst
Studievrienden, 20 uur: bridge
Schiedam '59. 20 uur: KSM
„Orpheus". 20 uur: EHBO-
Passage Theater, 20 uur: „Wat
zien ik", achttien jaar.
Lange Haven 102, 20—22 uur:
openbare verkeerstheorielec-
sen.
MORGEN
Passage Theater, 14 uur: Hein
tje in--„Eind goed al goed",
"alle leeftijden, 2.50, 20 uur:
„Wat zien ik", achttien jaar.
Trefcentrum: Willem Andries-
senlaan 85, 9-11.30 uur: „Woel
waters", 10.30-13.30 uur: over
blijf gelegenheid ..Twaalf
Uurtie*'»
Zaal Middelhuyse: 18.45-19.45
uur: repetitie kinderkoor
Holy; 20-22 uur: repetitie ge
mengd koor Holy.
Gebouw Excelsior: 20-22 uur:
repetitie mannenkoor Or
pheus.
Prof. Rutgcrsschool: 20-22 uur:
repetitie Gloria Toonkunst
koor,
De Heipaal: Reigerlaan, 20-22
uur: klaverjassen.
MORGEN
De Heipaal: Reigerlaan, 8.45-
12.15 uur: peuterspeelzaal.
Goudsesingel 87a: 9-12 uur: peu
terspeelzaal.
Kraanvogelschool: Kraanvogel-
laan 101, 19-20.30 uur: gemeen
telijk inlichtingenbureau.
Stadhuis: 19.30 uur: openbare
vergadering gemeenteraad.
Albert Schdeitzcrschool, Delft-
seveer, 20-22 uur: .repetitie ge
mengd Rijnmondkoor.
SCHIEDAMSCHE COURANT
tevens bijkantoor Rottcrdamsch Nieuwsblad
Broersvest 3
Administratie en abonnementen
telefoon 26.80.91
Redactie: 26.25.66
KI achten dienst:
telefoon 71.09.38 van 18—20 uur; zaterdag van 17—19 uur.
Deze krant wordt uitgegeven door de Sythoff Pers N.V.
klas. Zondag 14-15 uur alie
Gemeentearchief, Oude Kerkhof
5, telefoon 266727.
klassen. Alle werkdagen 's a-
vonds 19-19.30 uur 3e klas, 19-
20 uur 2e lilas. Kinderafdeling Gemeentelijke technische he.
1444.30 uur en 1848.30 drijven, Dwarsstraat 42, tele.
foon 264980.
Gem. ziekenhuis Schiedam, Gemeentelijk bureau voor huts
vesting, Westmolenstraat 26.
telefoon 267756.
Burgemeester Knappertlaan
25, tel. 269126. Zaai 13.30-14 uur
en 19-19.30 uur. Klas 13.30-15
uur en 19-20.30 uur. Kraamaf- Gemeentelijk Voorlichtingsbu-
deling 13.3044.30 uur en 19- rcai'. Nieuwstraat 26, telefoon
19.30 uur, 269051, toestel 174.
iVLAARDIIMGEN
VANDAAG
Groen van Prinstererlyceum;
-19-20 uur: repetities majoret
tes.
Sursum Corda: 20-22 uur: repe
titie trompetisten Sursum
Corda.
Westhavenkade 54: 19.30-22.30
uur: avondopenstelling biblio
theek Visserijmuseum.
Dr. Noletstichting, Stadhouders
laan 98, Schiedam, tel. 260080.
Derde klas 13.30-14 uur en 19-
19.30 uur, tweede klas 13.30-
14.30 uur en 29-20 uur, eerste
klas 12.30-14 uur en 19-20 uur.
Kinderafdeling zondag, dins
dag, woensdag, vrijdag en za
terdag 13.30-14 uur en maan
dag en donderdag 18-18.30 uur.
MORGEN I
Gemeentehuis, 19 uur: openbare |U BELTIN SCHIEDAM j
vergadering gemeenteraad.
Politie, Lange Nieuwstraat
55, tel. 260750-
IMAASSQjET
Rcinigings- en ontsmeltings-
dienst. Buitenhavenweg 154
telefoon 264895.
VVV, Proveniershuis, Oy.er-
schiesestraat l, tel. 26fiööD.
Gemeentelijke Sociale Dienst
Broers veld 142, tel. 264816.
Actie Moeders voor Moeders,
Diepenbrockstraat 8, telefoon
702646.
VVoningdiettsi. Lange Haven f45,
tel. 269375.
BEZOEKUREN ZIEKENHUIZEN
Holyziekenbuls, Holysingel 3,
Vlaardingen, tel. 345666, 14—
14.30 uur 3e kl.t 14-15 uur 2e
Singel 81a, tel.
Brandweer,
269123.
GG en GD, Tuinlaan 80, telefoon
269290.
EXPOSITIES IN
SCHIEDAM
Stedelijk Museum, Hoogstraat
112, tot en met 13 april ten
toonstelling Jes '72.
NU OF NOOIT!!!
U WILT EEN
DIT KAN
REEDS V.A. 150,J
B. 5CHILPER00RD
Rotterdamsedük 397 B - Telefoon 26.96.84
Ook 's avonds.
Showroom voor. alle vooraanstaande
MERKEN VLOERBEDEKKING
VOOR ALLE
KLAAR TERWIJL U WACHT.
BINNEN EEN DAG.
GROENELAAN 40 TEL.: 26.57.33
Ook kunt U voor SCHOENREPARATIE
TERECHT in ons filiaal:
REMBRANDTLAAN 66 TEL. 26.85.33
Is de Moerman-methode voor de genezing van kanker
waardevol of waardeloos? Biedt de therapie van de Vlaar
dingse arts geen enkel perspectief voor de duizenden lij
ders aan de gevreesde ziekte? Die vragen blijken, 32 jaar
na de mededeling van de arts dat hij. dankzij zijn postdui
ven, meende het wapen tegen kanker in handen te heb
ben gekregen, nog steeds niet op afdoende en wetenschap
pelijk verantwoorde wijze te zijn beantwoord.
Bij de officiële instanties die zijn beiast met de zorg voor en het toe-
zicht op de volksgezondheid kreeg dokter Moerman geen voet aan
de grond. Het ongeloof in de bruikbaarheid van de methode mondde
steeds weer uit in de cirkelredenering; kanker is volgens óns niet
met medicijnen te genezen. Heeft Moerman toch genezingen bereikt,
dan hehfct^ zijn patiënten geen kanker gehad.
Eerst PP !7 januari 1950 wordt
voor een onderzoek naar de
waarde van de Moerman-metho
de opdracht gegeven. Echter:
zes dagen vóór die opdracht
werd Verstrekt, op 11. januari
Ij ISSO, lie- de directeur-generaa'
Lj voor de volksgezondheid, dr. P-
Muntendam "weten dat aan de
t methode géén waarde mocht
worden toegekend!
door -tyt
Cor van
Groningen
De opdracht om een onderzoek
naar Moerroans methode in te
stellen werd verstrekt aan de
Rotterdamse arts dr. Ti. den
ijoed. De eerste bespreking tus
sen hem en dokter Moerman
had plaats op 27 februari 1950.
Dr. Den Hoed is niet in de gele
genheid geweest een gedegen
onderzoek m te stellen. Hij
overleed veertien dagen na de
eerste bespreking met de Vlaar-
dingse arts. namelijk op 10
maart 1950.
Op 19 april van dat jaar wordt de
opvolger van dr. Den Hoed voor
het onderzoek naar de waarde
van de Moerman-methodo aan
gewezen. Het is dr. J. J. Brutel
de la Rivièra, voorzitter van de
Gezondheidsraad. Insiders ver
jaren dat de benoeming van
deze opvolger eerst tot stand
kwam, nadat de bemiddeling
was ingeroepen van de toenma
lige ministerpresident dr. Wil
lem Dreea.
De resultaten van het onderzoek
van dr. Brutel zijn nimmer be
kend gemaakt. Ook dokter Moer
man kwam de uitkomst niet te
-weten.
Over dat onderzoek Is wèl iets te
lezen i» correspondentie die is
gevoerd tussen de bekende kan
kerspecialist dr. W. F. Wassink
uit Amsterdam en de hoofdre
dacteur van het Dagblad voor
de Zaanstreek De Typhoon, de
heer C. Meijer.
Dr. Wassink schrijft in een brief,
gedateerd 21 november 1935 on
der meer het volgende: „Bij het
onderzoek van dr. Brutel de Ja
Rivièra kwam voorts onder an
dere vast te staan dat over de
behandelde patiënten niets op
schrift stond, zodat ook op deze
wijze eigenlijk geen houvast te
krijgen was, hetgeen op zichzelf
reeds weinig vertrouwen in kon
boezemen. Waarom destijds, on
danks de aanvankelijk ongunsti
ge indruk, geen verdere stappen
zijn gedaan, kan ik niet na-
De Typhoon was het eerste Ne
derlandse dagblad dat in okto
ber 1955 de „zaak Moerman" in
de publiciteit bracht. De artike
len waren van de Iiand van par
lementair redacteur L. w Blok
die door een door Moerman ge
nezen relatie van hem de
Op het landgoed Hoogstad aan de Broekweg in Vlaardingen
woont de arts Cornelis Moerman. Hij is tachtig jaar.
Meer dan dertig jaar geleden maakte de arts bekend
het kankervraagstuk te hebben ontsluierd, en dank zij
zijn postduiven ae middelen te hebben gevonden die een
succesvol wapen vormen in de strijd tegen deze volks
vijand van de eerste orde, die jaarlijks vele duizenden
ten grave voert. Zijn strijd om erkenning van de Moerman-
methode is tot dusver vergeefs geweest.
Iwee omstandigheden plaatsen de arts en zijn methode de
komende weken weer in het centrum van de belang
stelling. Dat is in de eerste plaats het plan van de
gemeente Vlaardingen om een deel van het landgoed,
dat dokter Moerman als zijn laboratorium beschouwt,
te onteigenen ten behoeve van een locale verkeersweg
tussen Vlaardingen en Schiedam. In de tweede plaats
komen arts en methode medio mei weer in de belang
stelling, ais de Eerste Kamer de begroting voor de volks
gezondheid gaat behandelen en „de zaak Moerman" ter
sprake zal komen.
In de eerste aflevering van Het Verhaal van een kanker-
ketter werd een beknopte uiteenzetting gegeven over de
therapie van de Vlaardingse arts. Vandaag de tweede
aflevering over het rapport van de commissie Delprat,
die in 195S het werk van de bejaarde arts tot het funda
ment toe afbrak.
Het duivenlaboratorium op het landgoed van dokter Moerman.
zaak op het spoor kwam. De pu
blikaties brachten in de Zaan
streek veel beroering. „Ver
scheidene mensen hebben aan
die publikaties hun leven te
danken", zegt hoofdredacteur C.
Meijer nu.
Destijds motiveerde hij de publi
katies (die boze reactie* ople
verden uit medische kring) al
dus: „Het zou nooit tot pubUka-
tië zijn gekomen als de medi
sche organen een nauwkeurig
en afdoend onderzoek naar de
therapie van dokter Moerman
hadden Ingesteld. Pas toen dui
delijk vaststond dat zij In gebre
ke zonden blijven heeft de per»
baar verantwoordelijkheid be
grepen".
De publikaties zijn niet zonder re
sultaat gebleven. Nog io 1955
krijgt de inspecteur voor de
volksgezondheid In Zuid-Holland
dr. In 't Veld de opracht om
een onderzoek naar de Moer
man methode in te stellen. Hij
is nog maar nauwelijks met zijn
werkzaamheden gestart, als in
het voorjaar van 1956 het be
stuur van de Landelijke Organi
satie tot bestrijding van Kanker
eveneens de wens te kennen
geeft een onderzoek te willen la
ten i&stellen. Dokter Moerman
zegde in beide gevallen zijn me
dewerking toe.
De inspecteur voor de volksge
zondheid heeft zijn onderzoek
nimmer afgerond. Hij droeg op
verzoek van de L.O.K. het in
middels door hem verzamelde
materiaal over aan de door de
L.O.K. ingestelde onderzoek
commissie,
De commissie van de L.O.K.
stond ortdei voorzitterschap van
de Amsterdamse arts dr. C. H.
Delprat. Voorts maakten er de
volgende artsen deel van uit:
dr. J. Bok, internist in Dor
drecht, dr. J. Gerbrandy, inter
nist in Amsterdam, dr. M.
Straub, patholoog-anatoom, in
Rotterdam en prof. dr. J. H. ten
Thije, veterinair patholoog-
anatoom in Utrecht. Dr. Bok
werd na enige maanden vervan
gen door de internist dr. G. van
der Waa uit Rotterdam. Waar
om die vervanging noodzakelijk
was heelt de commissie niet be
kendgemaakt.
Ia het voorjaar van 1958 is het
rapport van de „commissie-Del-
prat" over het onderzoek naar
de methode-Moerman versche
nen. Het betekende niets meer
of minder van de medische ban
vloek" over zün methode.
In de inleiding van het rapport
staat onder meer de volgende
merkwaardige zin te lezen:
„Ten overvloede (want dit was
reeds onze bedoeling) heeft h*t
L.O.K.-bestuur bij het begin der
werkzaamheden onzer commis
sie er op aangedrongen dat wij
een positief welwillende houding
ten opzichte van het ons voorge
legde probleem zouden aanne
men. Van den beginne af Is
onze commissie bezield geweest
met het grote verlangen nieuwe
wegen te leren kennen om de zo
gevreesde ziekte doelmatig te
kunnen bestrijden, zo mogelijk
zelfs te genezen". Mag men dan
iets anders van een dergelijke
commissie verwachten?
De commissie splitste haar werk
zaamheden in twee onderdelen:
de beoordeling van de theoreti
sche basis van de Moerman-me
thode en de praktische waarde
ervan. Honderdnegen patiënten
van de Vlaardingse arts heeft
de commissie bestudeerd. Al
thans hun ziektegeschiedenis
sen, zoals die waren samenge
steld door de artsen die hen
voor dokter Moerman hadden
behandeld, aangevuld met gege
vens over de behandeling door
dokter Moerman.
In vele gevallen waren de diagno
ses van deze patiënten reeds ge
steld door specialisten in zieken
huizen/ Over die diagnoses
wordt in het rapport het volgen
de gezegd: „Een zeer zwak punt
in de gehele Moerman denk- en
handelwijze is de herhaaldelijk
door hem gestelde eis, dat aan
de oorspronkelijke diagnose
(dus de diagnose zoals die door
dokter Moerman was aangeno
men, veelal zonder patholo-
gisch-anatomisch onderzoek)
geen herziening door onze com
missie mocht v/orden gebracht.
Aan onze commissie is door de
L.O.K., noch door enige andere
autoriteit ooit de eis gesteld dat
aan de oorspronkelijke diagno
se, zoals dokter Moerman deze
had aangenomen, niet getornd
mocht worden. Dat zou trou
wens voor onze commissie een
onaanvaardbare restrictie zijn
geweest".
Patiënten die reeds een voorbe
handeling hadden gehad (be
straling, operatie enz. heelt de
commissie buiten haar beschou
wingen gelaten, omdat het In
deze gevallen naar haar oordeel
niet vaststond dat deze patiën
ten tengev olge. van de Moer
man-methode waren genezen.
In zestien conclusies wordt het
werk van de Vlaardingse arts
als onbruikbaar afgewezen. In
de slotbeschouwing van het rap
port zegt de commissie: „Niets
zou onze commissie liever zijn
geweest, dan dat al3 conclusie
van onïe werkzaamheden was
komen vast te staan, dat er in
derdaad een aanduiding van
succes was, respectievelijk dat
men op weg was een methode
te ontdekken volgens welke het
mogelijk zou zijn in de nabije of
verder algelegen toekomst ge
vallen van kwaadaardige nieuw
vorming te genezen.
„Wij hebben ons alle moeite gege
ven (en voelden dat ook als een
verplichting tegenover dokter
Moerman, wiens werk wij moes
ten beoordelen) en een lijn te
ontdekken in de gegevens van
het door ons samengestelde dos
sier, volgens welke verder zou
kunnen worden gewerkt om op
dit gebied iets bruikbaars te
vinden. Uit het voorgaande deel
van ons rapport is reeds geble
ken, dat de theoretische bases
van de Moerman-therapie onvol
doende gegrondvest en zelfs on
juist is.
Als men de praktische zijde van
het vraagstuk objectief bekijkt,
zijn de resultaten hiervan even
eens gering. Niet ontkend kan
worden, dat er bij een betrekke
lijk klein aantal patiënten een
verbetering is opgetreden, relfs
een enkele maal een belangrijke
verbetering".
Maar, zegt de commissie dan:
een deel van de verbetering m
heeft betrekking op patiënten
van wie niet vaststond dat ze
aan een kwaadaardige aandoe
ning leden. Een ander deel ging
na de aanvankelijke verbetering
weer achteruit. Weer een ander
deel bevond zich in een „perio
de van het reconvalscentiepro-
ces, dat was ingeleid door reed»
eerder toegepaste gangbare the
rapeutische maatregelen".
Tenslotte zegt de commissie:
„Teri dele is 'n eventuele verbe-,
tering nog van te korte duur ge
weest om er enige gevolgtrek
king uit te kunnen maken"-
Ondanks dat gegeven heeft de
commissle-Delprat die gevolg»
trekking toch gemaakt, door de
Moerman-methode volledig af te
wijzen, als zijnde onbruikbaar.
Afgewezen, zonder dat de me
thode in de praktijk was be
proefd. Wat de oommissie feite
lijk heeft gedaan is een onder
zoek instellen naar de praktijk-
voering van de Vlaardingse
arts. De opdracht was: de meê-
rites van zijn methode te onder
zoeken. En dat gebeurde juist
niet.
Het rapport Delprat, ver-'
schenen in 1958, verleende
het predikaat 'kwakzalver*
dat Moerman reeds jaren
daarvoor was toegedacht,
een wetenschappelijke ba
sis. Moerman merkt dat
nog, tot op de dag van van-
