ZWART/WIT
Tekenaar
zijn is tenslotte leuker dan lasser
HERZIENING CANON STELLEN OP 5 JAAR
DON MARIS
EXPOSEERT
IN
Tempel-leden
dreigen met
demonstratie
I
VOORSTEL B. EN W:
Geen drankvergunning
voor sociëteit:
SCHTEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 18 MEI 1972
Een wat lugubers tekening van Maris, geïnspireerd op de Biesbosch en aangekocht door de regeling.
Schiedam „Wanneer we niet gauw dïe drank vergunning kry:.?;
gen gaan we op de Koemarkt demonstreren", zegt Frans Ekelj
een. van -de toonaangevende figuren In de sociëteit De Tempe j,
aan het Spinhuispad, die etnd januari een verzoek om eerb
ar ankver gunning heeft Ingediend, maar deze nu nog niet heeft
De Tempel-gangers zijn zeer
verontwaardigd over het feit,
dat de vergunning nog niet
binnen is. „We zijn de fris
dranken zat, waartoe we elke
soosavond veroordeeld zijn.
Ons geduld is op," Dat bleek
afgelopen zaterdag, toen ze
zonder vergunning toch pils in
huis hadden genomen, wat
voor de politie niet onopge
merkt bleef.
■dat hij nooit op de academie
is geweest, hij zegt: „Ik heb
de mulo niet afgemaakt en ik
dacht dat je dan niet op da
academie kon komen, achter
af bleek dat ik sr wel naar toe
had gekund".
Eert voordeel van de academie
vindit hij dat „je alles ineens
door
Bernadette
Elias
Schiedam Don Maris is een jonge, gebrilde, niet zo erg
lang haar dragende, jongeman v'an deze tijd, erg vrien
delijk, afwisselend erg serieus en dan weer melig, maar
vol gevoel voor humor. Zijn beroep: tekenaar. Aanleiding
tot dit interview: een expositie in Galerie Zwart-Wit
in Schiedam, zijn „eerste in een erkende ruimte", zoals
hij zelf zegt.
De tekenaar, sinds iets meer fret is niet uit principe geweest
dan één jaar woonachtig in J'"1 u" J~ "*""i
Schiedam, woont in de Gor
zen. Hij bewoont een van
de lage woninkjes aan de
Dwarsstraat 49, om precies
te zijn. Op zijn raam is een
affiche geplakt van de aan
kondiging van zijn exposi
tie in Zwart-Wit, op zijn
bruine deur staan de na
men Don en Petra geverfd.
Nadat de glazen vol geschon
ken zijn, vertelt hij over de
tentoonstelling: „Het is de
eerste keer dat ik alleen ïn
een officiële ruimte expo
seer. Ik heb wel een exposi
tie gehad in de Euromast,
maar daar heb ik niets ver
kocht. Ook in Delft in een
mensa heb ik geëxposeerd,
dat was in de zomer, dus er
kwam niemand".
De 25-jarige tekenaar wijdt ver-
dei* uit over zijn huidige expo
sitie: ,,Ik heb veel zelf moeten
«ïoen. Nu wil ik er wel iedere
dag zitten, maar dat gaat ook
niet. Wel he.b ik sinds de ope
ning het een en ander veran
derd, veel ceramiek heb ik
weggezet, ik vond dat, dat
niet paste en ik heb het licht
in. de expositiezaal aange
daan".
fn de galerie heeft hij veel
zwart-wit naakttekeningen ten
toongesteld, ook hangt er een
serie tekeningen waarop knof
look in alle staten staat afge
beeld, in weer andere tekenin
gen toont hij een duidelijke
•geënga ge e rdheid.
Dp de opmerking dat zijn teke
ningen iets weg hebben van,
leen eerdere exposant in Gale
rie Zwart/Wit, Gys Voskuyl.
leraar aan de academie In
Rotterdam, reageert hij vol
tegenwerpingen: „ïk teken
ook veel naaWt en ik gebruik
nok alleen maar een ge wou®
zwart potloodje, dan zeggen
de mensen al gauw dat je stijl
lijkt op die van .een ander.
Daarbij heb ik bij Gys op het
atelier getekend. We hebben
dus dezelfde modellen ge
bruikt, die in eenzelfde hou
ding liggen of zitten".
rer illustratie laat hij tekenin
gen zien. Het verschil blijkt
toch wel duidelijk. Op het
ogenblik is hij bezig met een
serie van drie tekeningen., op
de voorgrond van de eerste te
kening een liggende naakte
vrouw, op de achtergrond de
stinkende fabrieken var> Per-
nis.
ACADEMIE
Don Maris, autodïdakt, enthou
siast over zijn werk pratend',
•wat zenuwachtig (misschien
dat dit komt, enerzijds vanwe
ge Petra, die in verwachting
is, het kindje komt over zes
weken, anderzijds misschien
vanwege cie organisatie rond
zijn expositie)staat erg kri
tisch tegenover zijn eigen
werk. Don is nooit op de aca
demie geweest. Wanneer ftij
dan begonnen is m&t tekenen?
Ik was 14 jaar toen ik wat be
gon te rommelan. Toen ik 15
was begon het me echt te inte
resseren. ïlne ik het geleerd
heb? Ja, ik heb altijd ver
schrikkelijk veel zelfkritiek
gehad. Dat moet je hebben,
dat is nodig. Toen ik by Gys
Voskuyl tekende, zei hij alleen
maar wat wanneer het echt
helemaal verkeerd was. Wan
neer iets anatomisch fout zat,-
Verder niets, dan leer je het
wel".
.prestatie niet meer in de rege
ling valt, moet hij het finan
cieel maar zien te rooien, on
der meer via de steun). Met
dit ouderwetse meubelstuk
probeert hij deze preciese en
fijne techniek uit.
Steeds is hij bezig met zijn
werk. Hole hij werkt: „Soms
heb ik een tekening in twee a
drie kwartier af, maar zoiets
als die serie waar ik nu m-e<ö
bezig ben, daar denk je over,
daar ben jc mee bezig, maar
aan de ahdeile kant, je kan
toch ook niet veertien dagen
achter elkaar een potloodje
vasthouden".
Zijn dagindeling, waarop logi
scherwijs natuurlijk velerlei
variaties mogelijk zijn: „Om
acht uur stap ik mijn bedje
uit", vertelt hij, het doen uit
komend dat hij d'it een bela
chelijk onderwerp vindt: „Dan
zet ik een kopje koffie. Nu Pe
tra'zwanger is help ik haar
dan met het huis, dan ga ik
aan het werk. soms ga ik ook
wel weer naar bed'".
krijgt, alle technieken". Een
nadeel vindt hij, nadat hij ja
ren alleen heeft gewerkt, ,dat
„er zoveel mensen om je
heen zijn. Je komt dan in
eens in een meute terecht".
Zijn werk doet toch niet onder Don Maris, met altijd full-time
4 .c„V, i nuntso,r C*ri i crc*7t r».c
voor iemand die op de acade-
AVONTUUR
mie 'gezeten heeft. Hoewel hij
bescheiden zegt: „Hat is mis
schien nog wel geklungel,
maar ik ga wel mijn eigen
igang".
ETSEN
Don Maris, zich zelf nog een
borrel inschenkend, «en. ander
nog een wijntje gevend, tus
sen het gesprek door steeds
gekke opmerkingen makend,
•die buiten de ord« van het
verhaal zijn, laat uitkomen
dat hij bezig is- met nieuwe
technieken. Sedert twee jaar
heeft hij zich volledig toege
legd op het tekenen, daarvoor
tekende én schilderde hij. Nu
is hij bezig met het etsen.
Daarbij gebruikt hij geen
etspers, maar gebruikt nu
een oude wasmangel {sinds
hij in verband met de nieuwe
bepalingen voor de contra-
•schilder geweest, enigszins
avontuur!ijk aangelegd, kan
verhalen over de avonturen
die hij in-zijn nog jonge» leven
heeft meegemaakt. Slapend in
een ou'de Eend, („er Wias een
stoeltje stuk, ik legde mijn te
kenmap over de achterbank
en ovier de zitting van het
stoeltje neer, ik kon dan heer
lijk languit liggen") hier en
daar een baantje, aannemend
en via vele kroegen, heeft hij
een paar jaar geleden nog wat
aan fotografie gedaan.
Samen met een vriend heb i'k
een fototoesteiletje gekocht.
En dan gingen we modellen
opzoeken. Die we natuurlijk
niet vonden. T«en vonden we
heit toch maar vervelend, om
alleen maar grote verhalen te
vertellen en eigenlijk nitets te
dolen. Wie hebben toen een
detakene kamer gemaakt en
kindertjes en toestanden gefo
tografeerd. Aflema'al erg leuk
en zo. We hebben ook trouw
reportages op het stadhuis In
Rotterdam gemaakt. Dat is
nu allemaal een beetje verwa
terd en ik ben vanzelf weer
eaan tekenen", vertelt hij met
brede handgebaren en een
denkbeeldig fototoestel vast-
houdend-
Kijkend r.aar zijn vrouw Petra
zegt hij: „Toer. kwam ik Pe
tra tegen cn ben ik er toe ge
komen om sücen maar te
gaan tekenen, zij heeft me er
echt we. bij gehoipen". In het
klemc huisje heeft hij. zorg
vuldig ir. mappen opgeborgen,
een groot aantal naaktteke
ningen. Waarom hij zoveel
naakt tekent? „Naakt is
siceós anders, het boeit me
stencils weer. het is levend, ik
vin-d het neg steeds geweldig
om 'te ctoen. Naakt is eigen li ik
een symbool vun de reinheid.
Met die serie waar :k nu bezig
ben laat ik dat ook uitkomen.
Een naakte vtouw, reinheid,
tegen die Pernis-toestanden,
dat is een mooi ding tegen
over de luchtvervuiling".
SFEER
Evenals de sfner. die bij in zijn
tekeningen legt. heeft hy, sa
men met Petra, sfeer ge
bracht i,n het kleine Gorzense
huisje. Een houd en een kat
liggen voor de snorrende ka
chel, naast de br^kenkast,
waarin voel oudere boickcn
staian.
Hoewel zijn ouders liever
hadden gehad dat hij lasser
was geworden („Ik heb ook
nog een lascFiplomaatje ge
haald") gaat deze jonge
schilder, met een al beken
de oude sch'ildersnaam,
rustig door zwart-witteke-
ningen te maken, zich van
niemand iets aantrekkend,
en God op zijn blote knie
tjes dankend dat hij geen
lasser is geworden: „Teke
naar zijn is tenslotte leu
ker dan lasser".
Don Maris pratend over zijn wark en zijn ideeën.
De bezoekers van De Tempe/ij
voelen zich de stiefkind er er;]
van de Schiedamse tienerwe
reid. Dat begon vorig jaa:'
mei, toen de Tempel-groef
werd gedwongen het onderkoti
men in het jeugdcentrum D» j
Kreek aan de Lange Haven te
verlaten, omdat werd
dacht, dat in de Tempel drug
werden gebruikt. De gemeen
te heelt toen aan de jongelui;
een oud schoolpand aan he®,
Spinhuispad in bruikleen j
ven.
„Volgens ons hebben ze ons iiv
dat vieze hol, waar zelfs vary
kens hun neus voor ophaleni;|
gestopt, om De Tempel dooG:
te laten bloeden. Maar dar:
hebben ze het toch mis, wan".:
de sociëteit loopt momentee;j
erg goed", zegt Frans namen;/
de leden van De Tempel, dii|
allen zeer verontwaardig
zijn over de houding, die d<i>
overheid aanneemt tegenover'
de sociëteit.
Er zijn dingen, die Frans nie'v
begrijpt. „Zeer onregelmatig
komt de politie hier, maa/ï
toen we zonder vergunning
pils in buis hadden, stonden Z\k
prompt voor de deur. De ver;
schillende inbraken, die hieg:
al gepleegd zijn, zien ze volvg
gens mij over het hoofd. oohH
besteden ze er weinig aan||
dacht aan, als we diefstalïeu/
van brommers, die voor di:j
deur van De Tempel stonden/?
aangeven."
„De gemeente heeft indertiju;
beloofd, dat het dak van hev;
pand zou worden opgeknapt^
toch heb ik nog niemand ge[£
zien. Dat geldt ook voor he/?
plaatsen van toiletten. Di«|
theetuin, ook zoiets. Dat panc.ïi
kregen we onder meer, omdaf.
er een tuin aan vast zit, düjj
we willen gebruiken als thee);
tuin. Laatst werden we oi|
onze vingers getikt, omdat wtfj
in de tuin aan het opknappef£
waren. Overal worden de vefe
ligheidseisen streng in ach^
genomen, maar dat de murej|
in De Tempel onder stroorr^
staan, daar kraait geen haafg
naar."
Frans heeft sterk de indruk, da||
de ovexheid met De Tempei
zijn maag zit. Alle andere le
den van de Tempel, ruim hoiv|
derd, delen die mening.
POLITIE
De afdeling Bijzondere Wettel'!;
van de Schiedamse politie i$j('
het overigens niet helemaal,
met het betoog van Franijd
eens. De heer J. van Putterl?
van die afdeling: „Alle socië-i/;
teiten in Schiedam, ook D<%
Tempel, houden we zoveel^
mogelijk in de gaten. SomM
komen leden van verschillen:/
de sociëteiten met klachten er|;
dan willen ze dat wij ingrijp
pen.
Maar wij kunnen ook niet:/
doen, als er geen bewij2erjt
zijn. Wat die drankver gunning
betreft, die moet niet bij dtg
politie aangevraagd worder|
zoals de mensen van De Ten*|
pel dat hebben gedaan. maai|
op het stadhuis."
Schiedam Er bestaan over het algemeen weinig bezwaren te
gen erfpacht. Dit zeggen b. en w. in hun vuorstel aan dé raac
inzake de uitgifte van grond. De meeste gegadigden gaan ak
koord met dit systeem omdat investeringen voor koop var
grond dan achterwege kunnen blijven. Wel zijn er wel eens be-
zwaren tegen de voorwaarden die de overheid bij uitgifte in erf-:;
pacht stelt.
industriegebieden: gronduitgifte alleen in erfpacht. De erfpachts canon zal in de meeste gevaüen gesteld worden op 5 jaar.
De canon bij erfpacht ligt de
laatste tijd op 7,75 procent. In
du jaren zestig bleek dal de
herzieningsperiode van 20
jaar die voor het betalen van
het percentage dat dc canon
aangeeft eigenlijk eerder aan
herziening toe zou zijn. Over
het algemeen is hici* sprake
van een sterke stijging van de
canon geweest.
B. en w. geven thans de voor
keur aan een herzieningsper-
centage dat op 5 jaar neer
komt. Voor zowel dc gemeen
te als dc bedrijven vinden het
acceptabel als het herzien om
de vijf jaar plaatsvindt. Ook
de geldontwaarding speelt
hier een rol. Getracht zal wor
den om de thans lopende 20-
jarige herzieningen om te zet
ten in 5-jarige.
De erfpachter kan zijn recht
slechts overdragen of verhu
ren of er de bestemming van
wijzigen met toestemming
van b. en w. Ook bij een her
ziening van vijf jaar houdt hij
dat recht van overdracht en-;|;
zovoorts, behalve als de voor-/
gestelde erfpachter o£ het be-jt
drijf niet acceptabel is vooi
de gemeente. Kredietwaardig.,|i
heid, milieubelasting en de/É
bepalingen van het bestem^
mingsplan spelen hier een roh|t
De gemeenteraad behandelt het;/;
voorstel in de eerstkomendtJI
raadsvergadering. Verwacht®
wordt, dat het voorstel niet ol|J
felle kritiek zal stuiten, tei||
meer daar de adviezen van de||
commissie ad hoe voor he;||
grootste deel door b. en wi|!
schijnen te zijn overgenomen;!
Er komt daarmee een eind aarffj
een langdurige studie
straks kan een uitvoerige dis-:|
cussie over het gronduitgifte^
beleid worden afgesloten He
voorstel aan de raad is ge dag-rij
tekend 15 mei 1072, maar da:|
is ongetwijfeld een vergissing^
Zolang heeft de discussie m||
ook weer niet geduurd.
