TUINDERS GAAN MET BLOKJES TE m wÊmmsÉmmmè Maasdijkse brandstoffenhandelaar dealer nieuwe methode anti-oil tMmmM De nieuwe puzzel De prijs winnaars Het spookhuis in het bos mmmSÊi Brievenhoekje Hallo allemaal Zomers vervolgverhaal in 10 delen (deel III) SCIIIEDAMSCHE COURANT ZATERDAG IS JULI 1972 3 Slem Wijnhorst duwt een „vers" wit blokje in een glas met water en olie. Het blokje, dat net onder de olie-laag en boven het water zit, is zwartachtig doordat het olie heeft opgenomen. Maasdijk Olie op het water betekent werk aan de winkel voor Siem Wijnhorst. Zodra cr ergens in de streek een lekka ge is ontstaan aan een staok- ketel of een tankwagen de .Usloot is ingereden, rukt de Maasdijkse brandstojfenhan- delaar er direct op uit. De be- strijdingsmethode die hij han teert is even effectief als sim pel; eerst het lokaliseren van de plek des onkeiïs om verde- re uitbreiding' van-de olievlek te voorkomen, dan het uitzet ten van kubusvormige blokjes die de oüe binnen 24 uur uit het water absorberen. Een werkwijze, in lange re- search ontwikkeld door Inter- national Cleaning Products N.V. uit Breda,: die veel radi caler is dan alle tot nu toe be kende,methodes voor bet „ont oliën" van water. Al naar ge lang de mate van vervuiling wordt over het vervuilde wa ter een hoeveelheid blokjes uitgezet, die zo?n groot ab sorptievermogen hebben, dat zij in korte, tijd zeven maal hun eigen gewicht aan olie kunnen opzuigen. En boven dien vasthouden. Olie die een-. maal in een blokje is opgeno men wordt niet meer losgela ten. De verdere afronding van deze werkwijze laat 2ich ge makkelijk raden. Na verloop van tijd haalt men eenvoudig de blokjes met daarin de olie uit het dan gereinigd water. Na de Introductie van deze door ICP als Anti-OU aangeduide .bestrijdingsmethode met de leverantie van het produkt al snel begonnen. De aïzet be perkt zich echter vrijwel uit sluitend tot het buitenland. In eigen land is die afzet, nog vrij minimaal, een gevolg van de Nederlandse bureaucratie, oordeelt ICP-directeur J. Jan sen, die voor de nieuwe me thode voor binnenlands ge bruik toch wel voldoende mo gelijkheden ziet, vooral in ge bieden waar veel met olie wordt gewerkt, zoals bijvoor beeld- in de Westlandse tuin bouw. Hoewel de afzet in Nederland nog zeker geen grote vormen heeft aangenomen heeft Siem Wijnhorst die het dealer- schap voor Zuid- en Noord- Holland van de Anti-Oil-me- thode heeft verworven, toch al voldoende werk aan de win- -kei. TUINDERS In de ongeveer twee toeken dat de firma -S.:. Wijnhorst en Zn. nu met de methode werkt hebben ze al een stuk of vijf klussen opgeknapt. Voorna melijk bij tuinders die een lekkage aan de bedrijfsstoak- instaüatie hadden gekregen waardoor de vette olie in- het gietwater terecht was gefco- Dat gietwater wordt dan voor de betrokken tuinder, maar ook voor zijn naaste buren di rect onbruikbaar omdat be sproeiing van de gewassen er mee altijd een olie-filmlaag over de planten tot gevolg 'heeft. Uitbaggeren van de sloot is een omvangrijk en bo vendien niet voldoende effec tief karwei, maar een tele foontje haar Siem Wijnhorst in Maasdijk (01745-3171) bete kent dan een betere oplossing. Aan de Korte Kruisweg 6, waar Wijnhorst al zo'n jaar of der tig z'n brandstoffenhandel. heeft, ligt daar voor ongeveer veertig mille aan Anti-Oil pro- dukten opgeslagen. Alles in vaste vorm, hoofdzakelijk in blokken, maar ook in poeder en plaatvorm. Van de kubussen, die *t-meest worden gebruikt, heeft hij al leen al ongeveer vierhonderd zakken met elk zeven h acht kilo staan. De hoeveelheid door Kees Visser blokjes per zak kunnen aan olie ongeveer zestig liter op zuigen. Het aantal zakken dat gebruikt moet worden is dus geheel afhankelijk van de hoe veelheid olie die in het water terecht Is gekomen. Per zak kost het uitstrooien en later weer ophalen van de blokjes 102 gulden. Wat naar; de smaak van Siem .Wijnhorst beslist niet zo duur. Is. „Want", zegt hij, „de schade wordt veel groter als je het gewoon laat liggen In de sloot, zeker bij tuinderijen." VERWERKING Nadat alle olie aan het water onttrokken is, worden de blok- jes weer opgehaald en opge spaard. Later warden ze dan overgebracht naar Brabant waar men aï bezig is met een speciale sfookinstallatie wgar- V in de blokjes met zo min mó gelijk luchtverontreiniging worden verwerkt: De Antl-Oil-kubussen die in Ne derland worden geproduceerd vinden vooral hun weg naar het buitenland, waar men sterk is geïnteresseerd in de nieuwe vinding. Interesse waar het in eigen land beslist niet aan mankeert, maar waar die interesse nog in het geheel niet heeft geresulteerd in een gretige aftrek zoals vanuit het buitenland. TREURIG Hollandse terughoudendheid die ICP-directeur Janssen goed dwars zit. ,,Een verschrikking 'gewoon", vertelt hij. ,,'t is hier een ramp in Nederland. Je kan het ze hier niet vaak genoeg demonstreren, de mensen laten zien dat de olie er echt helemaal uit is ver dwenen. We laten het ze rui ken, we laten het ze drinken en ze geven het toe; de olie is er helemaal uit". „Maar dan toch moeten ze weer rapporten hebben. Van TNO van pa-pa-poe, en nog eens van poe-poe-pa en weet ik wie verder nog allemaal. De afzet hier in Nederland is dan ook nog maar minimaal. Gewoon omdat ze altijd weer rappor ten, moeten zien. Hoeveel in stanties wij hier al niet afgelo pen hebben. En je merkt het steeds weer; veel te veel ambtenaren die nog langs me kaar heen zitten te werken ook. 't Is gewoonweg treurig. Vanaf april zijn we nou met Anti-Oil op de markt. We. had- den _toen echt de bedoeling. Ned r I and e éff'b e e t j e"- voor rang te geven. Maar je krijgt gewoon geen poot aan de grond. En ondertussen gaat het spul nu met treinen tege lijk naar het buitenland. Pas weer tien wagons voor Koe weit, straks naar Hongkong, long Beach, Italië en Grie kenland. ANTI-SALT De Hollandse ambtenarij heeft de ICP zelfs zo teleurgesteld dat de produktie voor een soortgelijke methode voor ont- zouting van water (analoog aan Anti-Oil, Anti-Salt gehe ten) zeker niet in Nederland zal plaatsvinden. De Anti-Salt blokjes zullen of in België of in Noord-Frankrijk, worden gefabriceerd. In elk geval niet in Nederland, meldt directeur Janssen. Wat die Anti-Salt-methode be treft, die berust op hetzelfde principe als Anti-Oil. Ook met blokjes die na verloop van tijd zout uit het water opzuigen en bovendien vasthouden. Met de ontwikkeling van Anti-Salt is men nu het researchstadium gepasseerd en kan over niet al te lange tijd de produktie beginnen. Voor het volgens deze methode ontzouten van water ziet directeur Janssen ook voldoende mogelijkheden voor de Nederlandse tuinders- gebieden waar men (bij het ontbreken van 20ètwaterkana- len) te vaak met te zout giet water te kampen heeft. Mits het in enige hoeveelheden ge leverd kan worden, voorziet directeur Janssen dat Anti- Salt in de toekomst ook voor dit doel niet alleen effectief maar óók* rendabel kan zijn bij het ontzouten van gietwa ter. r. Maasdijkse anti-olie-dealer Siem Wijnhorst bij een tuinderssloot waar het verontreinigde water door een flinke partij dobberende blokjes van olie wordt gezuiverd. weg zodat ze niet kunnen verdwalen. Ze lopen een heel eind totdat ze opeens bi} een zijweg komen, „Verboden in te rijden" staat er. „Nou wij lopen", zegt Fred, „dus voor ons telt dat niet". Bij een bocht zien ze opeens een buis. Het ligt verscholen achter de bomen. Er is een roestig hek dat openstaat. Voor alle ramen hangen gordijnen die helemaal dicht zijn- „Ik geloof dat er niemand woont", zegt Jaap, „het ziet er een beet je spookachtig uit, vind je niet?" Opeens horen ze ge luid achter zich- Er komt een paard en wagen de weg op. Op de bok zit een boer. „Ik dacht dat het hier verboden in te rijden, was", fluistert Fred. „De boer heeft hier zeker land", oppert Jaap. De jongens lachen een beetje verlegen tegen de boer. Die houdt de teugels in. „Middag*' zegt hij, aan de wandel?" „Ja we zijn de omgeving aan het verken nen", zegt Fred, „woont daar niemand?" en hij wijst naar het huis. „Dat is het huis van jonkheer van Seventer", zegt de boer, ,.dle is allang dood. Zijn zoon heeft het nu maar die is in Amerika. „Ook zonde, dat zo'n groot huis leeg staat", zegt Jaap, Dat zou bij ons in de stad niet gebeuren". De boer lacht, zet zijn pet een beet je achterover en zegt: „Middag". Dan dokkert de- wagen verder. „Zullen we eens bij het huis kijken?" vraagt Fred, „We weten nu zeker dat het onbe- woond is, dus niemand die ons ziet". Ze gaan het hek door via een verwaarloos de tuin vol onkruid en brandnetels komen ze bij de trap- De voordeur is op slot. Door de ramen zien ze niets, De gordijnen zijn potdicht. „Ik vind het wel leuk. zo'n onbewoond huis", lacht Fred, „mis schien spookt het er wel". Dat het „spookhuis" zo'n grote rol zou gaan spelen in hun vakantie, dat weten ze nu nog niet. (Wordt vervolgd) In «Ik vierkantje vul je horizon- teal zowel als verticaal de» woorden in van vier letter». W« beginnen rechts bovenaan: 1 landbouwer, 3 bok of braakmid del, 3 tegenovergestelde van begin, 4 toespraak. Links boven aan: 1 dit diertje wordt later oen vlinder, 1 meervoud van uur, 3 land in Zuid Amerika, 4 Hoe heet de vriend van Snuitje tdt het verhaal van Pipe de «town? Mlddeai I diertje dat huisje op rug draagt, 3 berg plaats in bureau of tafel, 3 stroomt ons bloed doorheen, 4 vrucht, (klein, rond, rood). Links onderaan; l bewoner van Belgie, 2 Iemand die eet, 3 ouderwetse meisjesnaam, 4 mop. Rechts onderaan: 1 Ron ken, ik....... hij ronkt 2 om mee ts Idjken, 3 vervoeging van ne men, 4 instituut waar het weer- overzicht wordt voorspeld in de Bilt. De oplossingen verwacht ik weer voor donderdagmiddag vier uur. Denk aan naam, adres en leef tijd onderaan de brief of oplos- sing. Op de envelop zet j: Aan Anke, Verwersdijk 4-3, Delft AN JA VOORBERG (Schiedam) Dat was een leuk verhaaltje van die malle Jan. Maar je zi*t, zo' grappenmaker komt ook nog voor de tv. Je had het leuk bedacht. Ik vond die re clamespot van „bloem, bloem, bloem" altijd wel leuk. Je had goede cijfers op je rapport. Al leen nog wat studeren op het Nederlands. De envelop met plaatjes heb Ik al zeker drie weken geleden meegegeven met de meneer die altijd de briefje-: brengt. Jk begrijp er niets van, LEONT1NE VOORBERG (Schie dam) Je had een mooi rapport zeg. Zelfs een negen stond er op. Geweldig! Jif bent goed in aardrijkskunde hoor. Handwer ken en tekenen hun je ook goed. Tekenen dat wist ik wel want je maakt altijd leuke tekenin gen voor me. JOLANDA v. dLEE Schiedam Je had een pracht rapport hoor. Daar kun je trots op zijn. Ben je al fijn wezex zwemmen in de vakantie? Er waren ge lukkig nu eindelijk een paar zo merse dagen. Fijn, dat je het vervolgverhaal leuk vindt Ik heb er erg mija best op ge daan. CAR1N VAN DIJK (Schiedam) Jij had een keurig rapport zeg. Nu. ga fe alweer naar de twee de klas- Daar wordt alles weer een beetje moeilijker maar dan ben je ook wesr een jaartje ouder. Misschien haal je dón wel weer allemaal zevens en achten. Leuk was het Chineesje Wing Wang. Die komt vast in ons koekje. TRUDY VAN DIJK Schiedam Alvast gefeliciteerd met je ver jaardag. Ik hoop dat fe een fij ne dag hebt. Komen Leontine en Anja bij je spelen? Je had •en leuk tekeningetje gemaakt van „bloem, bloem, bloem". Jullie hebt zeker gezellig mat z'n vieren de puzzel opgelost en de briefjes geschreven? Je had een moot rapport hoor. Gaan julHe nog weg in de vakantie? t IRMA FEENSTRA (Schiedam) Nee hoor, ik heb geen boehen geschrevenJk heb het altijd zo druk met de jeugdrubriek (die verschijnt ook nog tn ande re kranten) dus ik heb er eigenlijk niet eens tijd voor. Waar ga je met vakantie naar toe? Heeft vader al veel filmt zelf gemaakt? Het lifht me erg leuk. In welke plaatsen ga nog logeren? MARJA REBERS (Schiedam) Je had de oplossing helemaal was het laatste briefje weer goed. Er stond' weer een leuk vo* verleden week. Dag alle- p laaf je op je postpapier. Puzzel maal, veel groeten van fe deze week ook weer mee of ga je nog met vakantie? ANKE JOLANDA QLSTHOORN Kethel Je had een mooie badmuts en een zonnebril getekend. Leuk gedaan. De oplossing was dus goed. Twm stoelen, een kr»< met theekopje, ,n een .ethatil er heren. Het U allemaal ren JoM Obttuwrn, acht Jaar uit SchiedamKetheL Eindelijk waren er nu eens een paar zomerse dagen. En leder een ging natuurlijk meteen naar het zwembad of het strand. Want als de zon maar even schijnt moet je je haasten. De andere dag kan het wel weer tien of meer graden kouder zijn. Nu je dit leest ben ik al In een zomerhuisje in Arnhem neerge streken. Volgende week komen we weer terug. Maar schrik niet, de Jeugdrubriek staat ge woon In de krant. Want die maak ik altijd een week vooruit en als ik volgende week terug ben zit ik meteen weer achter de schrijfmachine om jullie briefjes te beantwoorden. 1 Marja Rebers, Loeffstraat 119, Schiedam (12 jaar) 2 Monique v. d. Bogen, Zwaluwen laan 382, Vlaardingen (9 jaar) Dt> oplossing was; zuur, oor, naar, nar, eter, Bor, roer, Ier, leer, Bor. ader. dor, moer, uur, tuur en sar, De dingen die je aan het strand nodig h^d waren een badmuts en een zonnebril De drie zomerhuisjes liggen aan hef begin van een uit gestrekt bos. Het ls vijf ki lometer van bet dorp van daan, „fik vind het hier wel •en uithoek", zegt tante een beetje bezorgd, „er zullen toch geen stropers In de buurt zijn? We zitten hier zo dicht bij de grens". „Er zijn toch drie mannen f bij je?" lacht oom. Tot baar opluchting ziet tante dat er hier en daar wel een boerderij staat- En dan zijn de beide andera huis jes erook nog* Er is een grote kamer in het huisje een keuken en drie slaapkamers. „Zelfs een douche", glundert Fred. Ze heipen allemaal mee om de koffers uit te pakken en ia kasten en kastjes te leggen. Tante zet met- de stoeien en tafel op h«t terras. „Het is nu nog Wooi weer", zegt ze „we profiteren van elk zonne straaltje hoor". Oom Frans zot intussen theewa ter op. Een uurtje later gaan de jongens de buurt wat verkennen. Ze laten bier en daar sporen achter. takje, bladeren of een «"uU In het zand van de

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1972 | | pagina 3