Piet van
Miert, een
vergeten
voetballer
van
30
jaar
i
VSSÊÊÊ^^^SSÊÊMÊXIÊÈMÈSÊÊSM^MÊStm
Mh
mm
Schiedamse
handbal-
teams op
winst uit
ifer
WMvX
Pessimist
'ÊÊSSÊÊÊÊ^ÊS^SÊSÊÊSÊ^ÊlMÊ^ÊÊ^8ÊÊSÊÊSÊêÊÊÊSBSÊSi
Vlaardingse leraar L.O,
mUÊÊÊÊÊBÊÊKÊtlÊÊKMÊSSBÊIÊÊÊÊÊ
ZATERDAG 2 DECEMBER 1972
Ér"
MBMi
Vlaardingen -Nog maar
drie Jaar geleden stopte
Piet van Miert met voet
ballen bij Fortuna Vlaar-
dingen. Hij had lijn
„tijd" (twee jaar con
tract) kunnen volmaken,
maar dat vond hij niet
fatsoenlijk»
De aanleiding beschadig
de enkelbanden is vol
doende om niet al te pret
tig gestemd op zijn voet
balcarrière en het voetbal
in-het-algemeen terug
te zien. Hoewel hij zijn
werk als leraar lichame
lijke opvoeding goed kan
doen, wordt hij toch
steeds aan zijn „erfenis"
herinnerd.
Maar er is meer waardoor
Piet van Miert tame
lijk pessimistisch op ko
ning Voetbal en zijn tra
wanten neerbllkt en het
lijkt ons interessant ook
eens d-e andere kant van
de medaille te bekijken-
Piet van Miert, leraar lichamelijke opvoeding en biologie
ïn Vlaardingen, zit barstens vol kritiek.
&AMV.
Kopbal specialist Piet van Miert in zijn element in het Haagse Zuiderpark tegen Volendam.
ylaardingen „Een interview met mij—?" De man aan de
andere kant van de lijn is oprecht verbaasd. „Hoe komt
:dat zo...?" De man aan de andere kant van de lijn is Piet
■•va» Miert, Jeraar lichamelijke opvoeding en sinds kort
-ook biologie aan de Prof. Casimirschoiengemeenschap in
- Vlaardingen. Maax... hoe lang is het helemaal geleden dat
<>Ffet*van Miert nog voetbalde? Het laatst bij Fortuna
Vlaardingen, daarvóór bij ADO, daarvoor bij Sparta en
.Aveer daarvoor bij DHC, waar hij als jong Delftenaartje
"zijn eerste schreden heeft gezet op voetbalschoenen. De
herinneringen zijn nog kersvers, want het is nauwelijks
drie jaar geleden, dat Piet van Miert een tweejarig con
tract met Fortuna VI. verbrak omdat hij zich fysiek niet
meer in staat voelde arbeid naar loon te leveren. „Er wa-
-*ren wel mensen, die me een stommeling noemden, die
zeiden: „De bad mijn tijd maar vol gemaakt met de zie-
kenboeg en de reservebank", maar dat vond ik niet fat-
soenlijk..."
Drie jaar geleden hing Piet
van Miert dus zoals dat
dieet rijri:voetbaIschoe-
nen aan de wilgen om ze af
- en toe er nog eens af te ha
len voor een wedstrijdje
met de oer-Spartanen of de
bud-intemationals. („Als ik
dan naast Abe loop krijg ik
er weer schik in..."). Maar
i behoudens die' paar wed
strijdjes per jaar, die hij
hooguit voor de gezellig-
"held speelt („dan gaat het
gezin mee en rijn we een
-'fijne dag uit"), is Piet van
Miert op rijn dertigste jaar
-"-een vergeten voetballer. Zo
hélemaal verdwenen uit de
publiciteit, dat de teen
agers hem niet eens meer
kennen.
NIET ROUWIG
Zoals Piet van Miert tegen
over me zit comfortabel
5n zijn mooie Holy-huis in
Vlaardingen een gym
nastiekleraar, die bij de
jeugd wel in de smaak zal
vallen met zijn beatle-kap-
1 sel. zoals hij daar losies
-en een beetje flegmatiek
met me zit te babbelen,
maakt hij niet de indruk,
dat hij er rouwig om is. «Je
J -komt wel eens oud-voetbal-
--Iers tegen, die het voetbal
jMvan nu maar zo-zo vinden,
-V" doch die zijn dan ook
,',oud" in jaren. Maar Piet
:van Miert vindt het met zijn
drie kruisjes nu al zo-zo.
Gaat nooit meer naar een
wedstrijd toe en zijn enige
- contact met Koning Soccer
X 'Is (met een knik naar de
hoek van de kamer) het
kastje", dat hem dan nog
;maar matig plezier bezorgt.
"„Als ik denk aan de wed-
1 -strijd BelgiëNederland
heb ik daarvoor maar één
X' :,woord: schande,.."
Hoe komt het, dat een jonge
kerelals Piet van Miert,
die wé ons toch herinneren
-fJ als een „kooltjes-dief' en
-Tials een „spitsje" dat er van-
rdaag nog mocht zijn, zo
tdrastisch zijn oude liefde,
die toch uit rijn prille
4 ijeugd dateert, de rug heeft
V.' toegedraaid...?
te zijn gescheurd en dat is
nooit meer goed gekomen. Die
tijd daarna bij ADO
staat in zijn geheugen gegrift
als een. martelgang. Ander
hall jaar lang. Een tijd van
vallen en opstaan, van dan
weer eens proberen en dan
weer hinkend uit het
veld verdwijnen. Een tijd van
doffe ellende. Het bestuur van
ADO, met 2ijn lot begaan,
heeft hem na die anderhalf
jaar wel een vrije transfer ge
geven, maar daarop rustte
ook geen zegen. Want hoewel
hij een klasse lager ging spe
len bij Fortuna 'Vlaardin
gen bleef hij hinder onder-
door
Bart in 't Hout
vinden van zijn handicap, zo
dat hij, zoals gezegd, er maar
zelf en vrijwillig een einde
aan maakte.
K COMPLEX
- •-* tilt het gesprek blijkt, dat er
niet één reden is aan te wij-
"zen, maar dat zijn „aversie"
2- jeén gevolg is van een complex
I", fvan factoren. Daar ls in de
ff- - eerste plaats de herinnering
T aan die noodlottige dag in het
1:1 JZtiïderpark. van Den Haag, De
"C eerste wedstrijd van het nieu-
seizoen '66-'67. Harry Hey-
¥- vnen van ADO had tegen de lat
A^geJmald. Piet van Miert rebde
'nfoè, om de bal in te knallen,
lat--verstapte zich, maakte zoals
'i.*:>5)ii het zelf noemt een „foutie-
I've landing" en brak zijn kuit-
heen.-Dat was het ergste nog
bWioiet, want toen hij na .acht we-1
|fgips stapte, bleken
iêiyal izJjn enkelbanden.
VERVREEMD
Hoewel zo'n „erfenis" voldoen
de is om aan een oude liefde
een hekel te krijgen, blijken
er toch nog andere factoren in
het spel. De volgende heeft
betrekking op wat wij zouden
kunnen noemen: het milieu.
Hoewel van jongsaf opge
groeid in voeibalkringen,
heeft hij zich toch nooit hele
maal daarin thuis gevoeld.
Zelf een jongen die studeerde,
eerst voor zijn akte leraar
L.O'. en later voor zijn akte
biologie, ergerde hij zich vaak
aan de oppervlakkigheid,
waarmee velen van zijn speel
kameraden door het leven
gingen". Zelfs als we bij el
kaar thuis kwamen, werd er
alleen maar over voetbal ge
sproken..."
Hij was ook niet de jongen, die
na een training of een wed
strijd ging „stappen". „Ik
had er de tijd niet voor, om
dat ik moest studeren. Maar
ondanks dat was ik liever
thuis..." Het biertje drinken,
het eindeloos geklets over
voetbal en het eeuwige ge
kaart waren een doom in. zijn
oog. Het gevolg hiervan was,
dat hij eigenlijk maar weinig
echte vrienden had, wat
wel bleek toen zijn voetbaltijd
voorbij was, Hij ging met nie
mand meer om. Nou ja, op
één uitzondering na: Pietje de
Vries.
ilMiiiteiiiMBWWi
Piet van Miert contra FC Den Bosch.spits toen hij bij Fortuna speelde.
FILOSOFIE
Dat brengt hem aan het filosofe
ren over de existentie van de
voetballer èn. van de prof
voetballer in het bijzonder.
Zelf semiprof geweest zijnde,
vindt hij het volledig "beroep
als voetballer „hoogst ris
kant".
„Nou ja, er zijn "uitzonderingen,
zoals 'n Cruyff, 'n Keizer en
misschien 'n Van Hanegem,
Zij zijn misschien als hun
- voetbaltijd voorbij is, „bin
nen". Maar de rest, de grote
groep van naamlozen, hoe zal
het daarmee gaan? In de eer
ste plaats krijgen ze finan-
Piet van Miert op weg naar een doelpunt met ADO tegen toenmalig Holland Sport.
cieel een vreselijke klap,
wanneer ze niet meer kunnen
voetballen. Die klap hebben
ze misschien al eerder gehad,
wanneer ze van een „grote"
naar een minder grote vereni
ging moeten verhuizen. Maar
wat moeten ze gaan doen
wanneer ze niet meer kunnen
voetballen? Ze hebben niets of
heel weinig geleerd. Een siga
renwinkel, een slijtertijtje, is
dat hun ideaal? Nee, Ik vind
het beroepsvoetbal hoogst ris-
- kant en ongezond."
VERWORDING
Nu Piet van Miert op zijn praat
stoel zit, wil hij ook wel kwijt
waarom hij tot de laatste
krasse uitspraak komt: onge
zond, voetbal mag best be
taald worden hij heeft er
zelf aangename herinneringen
aan (zijn huls) maar het
mag'in zijn ogen geen puur
commerciële zaak worden,
met een mooi woord „profes
sioneel" genoemd, Want dan
gaat, volgens Piet van Miert,
de commercie overheersen en
komen de sport en ook de re
creatieve waarde daarvan op
de tweede plaats.
,Je ziet het toch aan de wed
strijden, waarbij het resultaat
(plaats, geld) meer en meer
op het eerste plan komt.
Men voetbalt niet meer om
het spel zelf, maar om de
knikkers. Kijk eens naar zo'n
wedstrijd als BelgiëNeder
land in Deurne, waarin ik de'
sterren van Ajax," Johan
Cruyff en Piet Keizer, nog
nooit zo slecht heb gezien.
Keizer liep er maar wat bij en
Cruyff meende als aanvoerder
meer te moeten praten dan te
voetballen. Maar het zal hen
een zorg zijn. Over een jaar of
drie k vier hebben zij de buit
binnen. Aan hen, die na hen
komen, de puinhoop. En dat Is
allemaal de schuld van
langlopende contracten. Zij
hebben maar één doel, de bo
ter eruit braden",
TRAINERS
Het is niet mis wat Piet van.
Miert allemaal hardop zit te
denken. Maar hij is nog niet
aan het eind van zijn latijn.
De trainers krijgen oog een
veeg uit de pan.
Piet van Miert heeft er heel wat
meegemaakt. Goede en min
der goede trainers, voetbal-
technisch gesproken. Maar
pedagogisch, zuiver mense
lijk? Een enkeling, die nog
over iets anders kan praten
dan alleen maar over voetbal,
die in moeilijkheden, buiten
het-veld om, kon bijsoringen.
De beste was nog de (veel
verguisde) Brit Bill Thomp
son, de man die hem Cnotabe-
ne) bij Sparta op de trans-
ferlijsit heeft gezet. „Maar
dat was een beetje mijn eigen
schuld, want er waren interne
spanningen en ik dreigde met
weggaan zodra ik mijn aktei
had
Denis Neville? Een aardige
vent, met wie je ook nog wel,
zij het oppervlakkig, over iets
anders kon praten.
Ernst HappBl? en geweldige
trainer, de beste, die ik ooit
heb gehad, maar die je niet
meer zag zitten als je geen
waarde meer had voor het
eerste elftal. Bovendien een
autoritair persoon, die geen
tegenspraak duldde.
DE JEUGD
Hoe denkt Piet van Miert
over de jeugd, waarmee hij
toch als leraar lichamelijke
opvoeding dagelijks te ma
ken heeft? Ook niét zo opti
mistisch. Nou ja, spelletjes
met binnen- en buitenspor
ten doen de jongens wel
graag, maar als Van Miert
een jongen, die het één of
het ander gemakkelijk af
gaat, aanraadt om het ho-
ger-op te zoeken, in een
vereniging te gaan, dan"
klopt hij meestal op een ge
sloten deur. Ze zien tegen'
de vermoeienissen op, zit-;
ten liever op een brommer.
En bij het voetballen apen
ze de t.v. na, ze trekken
ook aan shirtjes en leggen
een tegenstander neer, on
der het motto van „dat
hij-of-hij toch ook
Piet van Miert heeft zijn hart
gelucht. Een vergeten voet
baller van dertig jaar, die
toch nog zijn sport niet is
vergeten. Als hij opstaat
zie ik hoe even zijn gericht
vertrekt en dat hij moeilijk
loopt. Wat zeg ik? Hij
wordt er nog dagelijks aan
herinnerd.
Schiedam het dienen van de
Schiedamse handbal-belangen
wordt ook zondag weer een ui
terst serieuze zaak. Belangen»
welke op twee fronten (hoog
en laag) een winstgevend
zaakje dienen te worden.
"Winst, om uit de gevarenzone
te komen, of aan de kop van
de ranglijst te blijven. Zo zon
winst voor de dames van DWS
een fikse stimulans kunnen
betekenen nu de eerste slag
met degradatiekandidaat
Kwiek Sport een teleurstelling
opleverde. De Schiedamse da
mes treffen het echter niet
dat uitgerekend koploper Her
cules er op nlt zal zijn do
ÖWS-herstelwerkzaamheden
grondig te vernielen. Hierdoor
lijkt een blauwwitte zege
uiterst twijfelachtig.
Winst is ook voor de heren een
noodzakelijk iets, nu plotse
ling werd verloren van Dyna
mo. oZndag komt daarvoor
het Westlandse Quintus opdra
ven, dat reeds eerder in de
veld-competitie de Schiedam
mers een duidelijke 159 ne
derlaag liet incasseren. Daar
staat echter tegenover, "dat
DWS sindsdien in staat blijkt
een duel te kunnen maken en
het tempo te dicteren.'In het
voetspoor van Quintus en
Schutters moet DWS wederom
kunnen meetellen.
Met Duinoord en Union Sport
wachten ook de dames van.
Wilton nog steeds op het eer
ste winstpuntje. Duinoord
kampt met aanvallende pro
blemen, terwijl Wilton defen
sief te aarzelend opereert. De
confrontatie tussen deze twee
ploegen maakt voor één van
beiden in elk geval een eind»
aan die hatelijke nul.
De heren van Wilton ontmoeten
zondag koploper Meeuwen 2.
Ook het tot nu toe behaalde
resultaat slechts één punt
lijkt geen al te stevig uit
gangspunt voor Wilton. Niet
dat Wilton kansloos is, maar
de zwakke start die iedere
wedstrijd te zien geeft, lijkt
de grootste oorzaak van de te
genvallende prestaties. Wan
neer Wilton terugslaat, is het
dan meestal reeds te laat
De dames van UVG bewezen
afgelopen zondag, dat 2ij heus
wel weten hoe de handbal
moet rollen. Met de „vrije"
heren als publiekelijk steun
tje, kan dit van doorslagge
vende betekenis zijn tegen het
nagenoeg gelijkwaardige Hol-
ïandiaan.
