Fortuna tobt
met blessures
Fortuna rekent af met Wageningen
MAAR
TESSE
Bi
Frans de
Munck:
„Dit had ik
verwacht55
LOET KWIST TRAINT WEER
m m
JIAANDAG 4 DECEMBER 1972
De feilloze strafschop van Arte Riedijk: 2-0.
Van onze sportredactie
Vlaardïngen, Fortuna, dat
op uitstekende wijze leider
Wageningen met eigen wa
pens versloeg (20), heeft
des ondanks zorgen. Dat open
baart zich met de lange lijst
van blessures, terwijl de basis
van de Vlaardingers con
tractspelers niet bijster
groot is. Leen Boon en Arïe
Don zijn nog steeds niet in
staat ,een hele wedstrijd te
spelen, getuige voorbije zater
dag met de B-formatie, toen
zij beiden alleen maar garant
konden staan voor een halve.
Fortuna's centraal verdediger
hield het wat langer uit, maar
toen openbaarde zich een
nieuwe, blessure. Die aan zijn
dijbeen, wat vorig seizoen ook
al eens heeft gespeeld. Gerrie
Pijl raakte tegen Wageningen
eveneens aan zijn dijbeen ge
blesseerd, waarvan trainer
Jan van Baaren zegt: „ik heb
Ger de wedstrijd toch maar
laten uitspelen omdat wij zon
dag vrij zijn". Rob van der
Bol liep naast zijn enkelbles
sure een bloeduitstorting op,
terwijl voorts nog op het
appèl ontbreekt Loet Kwist.
De Rotterdammer is echter al
weer met de training begon
nen na zijn sleutelbeenaffaire.
die de laatste keer ver
keerd schijnt te zijn behan
deld. oet zelf daarover: de
breuk was niet helemaal ge
dicht en daarom liep ig bij de
eerste de beste val (met het
B-team) weer een gebroken Tenslotte moest Aad de Heer het
sleutelbeen op. Overigens ben
jk at met de training begon
nen en over enkele weken zal
ik zeker weer in de ploeg
passen
laten, afweten tegen Wagenin-
gen vanwege een knieblessu
re, waarvoor Hans van Bom
mel zijn entree maakte dat
hem niet slecht afging,
ENQUÊTE
Overigens mochten de driedui
zend toeschouwers, waaron
der wethouder A. G. Kloots
van sportzaken, een uitgereik
te vragenlijst invullen die van
waarde schijnt te zijn voo'r de
commissie betaald voetbal die
op het ogenblik onderzoekt of
er voor betaald voetbal in
Vlaaraingen nog levensvat-
baarheid is. "Uiteraard hangt:
het al of niet voortbestaan,
niet alleen af van de uitslagen
op de formulieren die ook.
over enkele weken tegen SC
Csmbuur en SW zuilen wor
den uitgereikt af, maar het
kan een waardevol advies zijn
voor de commissie, die uit ge
meentelijke vertegenwoordi
gers bestaat en het dagelijks
bestuur van Fortuna om in
zicht te krijgen in de proble
matiek.
Het grote twistpunt met arbiter Schuurman, waarom moet Hazelhekke eruit
Inleiding, tot het wegsturen van Hazelhekke nadat hij centraal verdediger Ger Robbe- Hans var» Bommel en Arie Riedijk. twee jeugdige talenten van Fortuna, dolgelukkig
mond heeft „neergelegd". na de .knappe winst op leider Wageningen.
Vlaardïngen De zekerheid
van winst (20) op overigens
„slechte verliezer" "Wagenin
gen teg verankerd in de straf-
schop: zes minuten voor de
."'woelige finish, waarin de lei-
;w der machteloos moest toezien
hoe dapper Fortuna zinvol
A-- stoeide en althans op eigen
grond weer 'n gerenomeerde
elub van zich afschudde.
-Waarbij de mannen van de
<Wagenlngse)berg zich overi
gens met grote moeite konden
.beheesren en arbiter Schuur
man dit hoofdzakelijk lijf aan
lijf gevecht berispte met een
gele kaart voor Block en ko-
ningsschutter Gerard Hazel
hekke zelfs na een krachtige
linkse op het postuur van cen
traal verdediger Ger Robbé-
mond enkele reis kleedkamer
kreeg. Dat de gemoederen
door "Wageningen werd afge
schrikt en in. de achttiende
minuut Arie Riedijk op zijn
gemak, langs Block manoeu
vreerde en Aat Reygersberg
een niet te missen kans gaf.
Maar'dpslmahrDrdst!heroerde"
de inzet met z*n"fhanden,- zoals
hij dat: ook. deed in de 34ste
minuut uit een afstandsschot
van de Westlander. Toen
sprong de bal, die eerder uit 'n
vrije trap van Cees Bouman
was voortgekomen, voor de
voeten van Anton Huyer die
geen pardon Rende: 1—0.
VRIJE TRAPPEN
In die periode van toen al ver-,
bitterde strijd regende - het
vrije trappen, zonderdat
scheidsrechterSchuurman
aanleiding zag voor gele kaar
ten. Cees Bouman raakte
steeds weer in de slag met fel
le Ooms en Rob van der Bol
moest na een aanvaring na
rust zelfs worden afgevoerd
«door een. enkelblessure. Jan
Baaren,;.-,^Wageningen
l speelde'vo6F^";fèt"Öp^evman
en dan. krijg je situaties dat je
lijf aan lijf gevechten krijgt.
Met als '- gevolg blessures,
waar ik toch al niet zo weinig
in zit". Zoals één ervan, doel
man Peter Eykelenboom, die
bijzonder knap zijn doel ver
dedigde ondanks het feit dat
hij kort daarvoor koortsvrij
was gekomen door griep.
Waarna bij Jan van .Baaren;
overheerste: „Gelukkig 'be
hoeven we volgende week niet
te bekeren, anders ga fik met
de blessures het schip in".
Want ook laatste man Gerrie
Pijl raakte voor rust aan zijn
dijbeen geblesseerd. „Ik twij
felde er aan h&m in te wis
selen", redeneerde Jan van
Baaren, maar eveneens om
dezelfde reden liet ik de aan
voerder staan.
MANKRACHT
ïn tweede instantie trachtte
Wageningen met vaak man
kracht langszij te komen,
maar zoals ook Maarten
Vink, later, oordeelde, „For
tuna heeft ecu uitstekende op
houw en daarom kon Weüer-
dieck, voor rust bewaker van
Aat Reygersberg. niet ais zo
veelste man naar. voren
gaan'
De consequente dekking voor
Meurs en Hazelhekke Ieide er
toe dat Wageningen vooral
van afstandsschoten moest
hebben, veelal telden als
afzwaaiers. Tot, in de 39-ste
minuut. Hans van Bommel»
die een opmerkelijk goede
wedstrijd speelde, werd „ge
pakt' door Broedss, Arie Rie
dijk vanaf elf meter Wagenin
gen de genadeklap gaf. Ite
vertwijfeling was daarna
groot bij de gasten <ïfe het
zelfs nog op 3—0 lieten aanko
men, maar de treffer van An
ton Buyer rook naar buiten
spel en daar was iedereen het
over eens.
door
Bas van
den Berg
van Wagening.se supporters
zijde dermate verhit raakten,
dat politie er aan te pas moest
-v komen om de verhitte hoofden
af te koelen.
Fortuna—Wageningen was er
•i. één van dat soort waarin de
lijstaanvoerder weliswaar het
offensief koos, maar gewaar
schuwd was voor Fortuna's
ongeslagen record'. Daarom
pasten-de pupillen. van.Maar-
Vink een nogal geforceer
de tactiek toe met lange bal
len, om steeds maar de Vlaar
dingers voor het heiligdom
van doelman Drost weg te
houden. Wat in eerste instan
tie ten volle slaagde, omdat
de thuisclub verrast door
het onstuimige tempo van de
Geldersen moeite hadden
zich te organiseren. Hazelhek
ke en Meurs, twee kpnings-
pionnen in de Wageningse
aanval, waren moeilijk te
vangen" en dat leidde er ai
gauw toe dat achtereenvol
gens Ger Robbemond en
J°hnnie Jansen steeds moes-
ten „dubben" wie bewaakt
moest worden.
ORGANISATIE
Overigens was de Wageningse
overmacht eerder afgestemd
op een wanhoopsoffensief, dan
dat de makkers van teleurge
stelde trainer Maarten Vink
via secure opbouw Fortuna op
de knieën zouden krijgen. En
anderzijds moest de hardheid
in het Wageningse team er
voor zorgen dat Fortuna de
duels wei zou ontlopen. Het
geen er ook op leek, maar
naarmate het organisatieta
lent van Ger Robbemond en
vooral laatste man Gerrie Pijl
op niveau was. moest Wage
ningen, ondanks enkele harde
schoten van Wellerdieck en
Vijfeyken terug.
Want Fortuna schroomde niet
er tegen aan te gaan. Waar-
•Arnhem Een duidelijk defensief gericht SVV reikte in Arnhem
naar een verdienstelijke 1—1 tegen Vitesse. Defensief, omdat
de roodgroene formatie zich wapende tegen de vooral op eigen
veld gretig scorende Arnhemse formatie. Immers, Heracles
<5—3), De Volewijckers (3—0) en FC VW (4—0) rechtvaardig
den een wat voorzichtiger uitgangspunt. Maar ook vanuit die
defensief gerichte opdracht kon SW de wekelijkse les: aan
vallend voetbal, niet verbloemen. Terwijl Vitesse onophoude
lijk probeerde de boeien aan te leggen, counterde SVV be
kwaam. Raakte daarbij zelden in paniek, waarmee het tevens
bereikte dat de Arnhemse aanvalsdrift vakkundig werd inge
toomd.
Waarvoor SW onnoemelijk
hard moest werken, maar
naast bijna 'foutloos storen
nietverzuimde superieur uit
te verdedigen. „We moeten
Vobrkomen dat Vitesse de lan
ge pass kon gebruiken," luid-
door I
Hans
Soeters
Wout van Meetoren
eerste treffer
de Rinus Gosens' opdracht.
Een opdracht die slaagde,
want noodgedwongen moest
de formatie van Frans de
Munck z'n toevlucht zoeken
tot kortere combinaties, „en
dat ligt Vitesse niet," moti
veerde Gosens z'n taktiek.
TEGENSTOTEN
Niettemin moest Jan van der
Velden in de eerste helft han
delend optreden bij kogels
van Vleeming en Van Kerk
hof. Zoals uit een hoekschop
van Hofs die vla het hoofd van
Wim Mulder 'resulteerde in
een kanjer van Vleeming.
Maar Vitesse maakte zich te
recht zorgen. Vooral ook om
dat spltsspeler Veenehdaal
geen meter vrijheid kreeg van
Rinus Steenbergen. Ook om-
Weer verlies SW b
Schiedam Ook tegen het b-
elital van Excelsior slaagde
SW-B er niet in een overwin
ning te behalen. Na vier ne
derlagen reikten de roodgroe
ne reserves vorige week naar
een 1—1 deling bij Vitesse,
maar moesten dit weekeinde
weer genoegen nemen met een
0—1 nederlaag.
een regelrechte opdoffér, die
echter bewonderenswaardig
werd geïncasseerd. „Zoals we
toen overschakelden op de
aanval duidde op een brok in-
Arnhem Frans de Munck, "Vi
tesse's zwartgelokte oefen-
meester spaarde zijn formatia
niet. „Dat noemen ze non ere
divisie-ervaring. Kom nou, ik
zou nu zo ondertussen weieens
willen weten wat ze daar dati
precies mee bedoelen De
Munck"s woorden donderden,
door de Arnhemse catacom
ben van een plotseling angstig
stil stadion.Waar nauwelijks
twee deuren verder grote vol
doening heerste. Vreugde en
tevredenheid over die knappe
11 op de hoog op de ranglijst
prijkende ex-eredlvisïooist.
Daarom ook gingen de voor
"Vitesse's teleurgestelde spe
lers bereide uitsmijters on-
genuttigd retour. „Het la
schlemielig als je zo kort voor
tijd nog een voorsprong ulfc
handen moet geven. Met al Je
zogenaamde ervaring com
pleet ln paniek raakt", mop
perde De Munck nog na.
Arnhemse
oefenmeester
i Slechts zelden kwam SW defensief werkelijk in moeilijkheden.
dat SW veelvuldig terug
speelde öp Van der Velden,
maar zodra elk risico gewe
ken was, gevaarlijke tegensto
ten produceerde.
Opvallend was dan ook dat juist
SW de tweede helft aangreep
om het gegroeide zelfvertrou-
wen te onderstrepen. Een
pass van Maarten van Beek
bereikte op maat de verras
send doorgestoten Dick van.
de Korput. De ook gisteren
weer uiterst betrouwbare lin
kerverdediger zag z'n voorzet
echter via het hoofd van Jan
Groeneweg rakelings naast
gaan,
PANIEK
Nogmaals veroorzaakte SVV
paniek in de Arnhemse defen
sie, de keihard wérkende Wim
Mulder leidde een combinatie
in tussen Groeneweg-Van
Beek, wat resulteerde in een
wanhopig weggegeven hoek
schop. Hiertegenover stelde
Vitesse weliswaar veel aan-
valsgeweld, maar moest
steeds weer ervaren dat SW
vooral op het middenveld
knap werk verrichtte. Het
geen extra duidelijk onder
streept werd door een verras
sende a kt ie van John van. der
Spek die de reeds uitlopende
Gert Bals kansloos maakte.
Het keiharde schot verdween
echter rakelings over de lat.
Nogmaals was SVV dichtbij
een treffer toen Jan Groen
weg de trefklare Wout van
Meeteren bereikte. De in Am-
hem weer uiterst lastige spits
knikte naar de goede hoek,
maar Bals reageerde attent.
OPDOFFER
Totdat Vitesse in de 74ste
minuut ongenadig uithaalde.
Een vrije schop op rechts
scheerde tussen de rood
groene verdedigingsmuur voor
de toespringende Van Kerk
hof: X—0, Het betekende
houd," reageerde Rinus Go
sens latér enthousiast. Te
recht, want plotseling moest
Vitesse terug. Raakte prompt
in paniek en zakte na twee
mislukte schoten op paal en
lat naar een duidelijk op be
houd van die nipte voorsprong
gerichte speelwijze terug.
GELIJKMAKER
Maar SW's dadendrang was
overweldigend- Over rechts
stuwde Piet Romeijn, passte
naar Maarten van Beek. Vi
tesse reageerde traag, reken
de op een schot maar verkeek
zich op de door Jan Groene
weg veïder geëxpedieerde
bal. Waardoor Wout van Mee
teren oog In oog met Bals
SVV droog naar 11 tikte.
Een SW dat vervolgens weer
diép in de eigen stelling kroop
en verdiend de zo hoog geno
teerde tegenstander "ruim-
openbaarde zich plotseling als
een „helderziende'% „want",
verklaarde hij zonder een
spier te vertrekken, „Ik had
echt we! verwacht dat SVV
zich verdedigend zou opstel
len". Zeventien wedstrijden
lang predikt Rinus Gosens
aanvallend voetbal, kiest te
gen Vitesse voor een meer de
fensief uitgangspunt, maar De
Munck wist het. „Ik had ver
wacht dat SW vanuit een 4-
4-2 zou opereren en zette
daarom Veenendaal en Van
Kerkhof in de spits met de be
doeling SW's defensie open
te rukken. Het gebeurde ech
ter zo fantasieloos dat het er
niet uitkwam". Waarop de te
leurgestelde oefenmeester
nogmaals een excuus vond:
„We missen toch ook echt wei
een rechtsbuiten". Verklaart
Gosens wekelijks dat het weg
vallen van enkele steunpila-*
ren (Warnaar, Dutlna, Rljkui-
schoots op afstand hieldter) geen direkte oorzaak mag
Hetgeen aan Gosens ontlokte:
„We hadden vanmiddag geen
zwakke plekken, de taken zijn
uitstekend uitgevoerd"
zijn. Frans de Munck ver
bloemde niet dat blessures do
kwaliteit van z\jn worm a tie
hadden algezwakt
-CrV i
