Opgespoten
terrein:
verraderlijk
aantrekkelijk
Te verdwijnt er
zonder dat
iemand het
zal merken
Zestig leerlingen
spelen 'Adieu
Bijzondere vorm
van theater
„Er moet altijd eerst iets gebeuren voor men het gevaar inziet"
Alleraar d i gste musical Wilhelm! naschool
Cabaret Kienjoolin Teer stoof
Door Reina ten
Bruggenkate
Vergadering
Vaar dingen
Dam- en schaak
toernooi
ODB-Hollandiaan
SCHIEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 10 MEI 1873
3
Twee Scfoiedamse meisjes,
elf en negen jaar, worden
in hun zelfgegraven ihol
didhtbij huis "bedolven on
der een enorme massa
zand. Een voorbijganger
wordt gealarmeerd door
zijn honden en begint als
een waanzinnige te graven,
zodra hij een plukje blond
haar ziet. De één weet hij
te redden. Voor haar vrien
dinnetje komt hulp te laat.
Ze is gestikt.
Die zelfde dag: een soortge
lijk tragisch geval in Roer
mond. Twee kinderen ster
ven als hun boeiend spel
met water en zand een fa
tale ommedraai krijgt. De
buurt is geschokt. Kinde
ren krijgen een waarschu
wing, maar spoedig zullen
ze opnieuw worden aange
trokken tot de verraderlij
ke zandmassa.
Gronddepots, zanddepots, opge
spoten terreinen: levensgevaar
lijke gebieden, verraderlijk en
onbetrouwbaar. Het gevaar lokt
iedere dag. Sommige terreinen
Bjn afgezet Borden waarschu
wen. Soms met doodskoppen.
„Maar", zegt de Schiedamse
politie na de treurige dood van
de negenjarige Bfanca „afzetten
heeft nauwelijks zin, want kin
deren zijn wat dat betreft bij
zonder vindingrijk".
„Water en zand hebben een ge
weldige aantrekkingskracht",
vertelt brigadier W. Hagestein.
„Het is de taak van de ouders
om hun kinderen op het gevaat
te wijzen. Ook al ziet het er nog
zo onschuldig uit".
Het is een probleem waarmee ie
dere gemeente met uitbreidings
plannen te maken heeft. Hoe ge
vaarlijk de opgespoten gebieden
zijn blijkt wel In Zoetermeer,
waar de politie bij het betreden
van de grond- en zanddepots
zelf gebruik maakt van een
plattegrond. Voor de grondde
pots aan de Broekweg bijvoor
beeld (ruim honderd hectare).
Een uniek, mooi, maar verra
derlijk gebied. Ook voor het pc-
lltïe-personeel dat er dagelijks
controleert. Het-gebied betreden
zonder een kaartje waarop alle
„rode plekken" staan aangege
ven zou een regelrechte zelf
moordpoging kunnen betekenen.
MOERAS!
Dat gebied èn de zanddepots tus
sen de Grote Dobbe de Dumee-
laan en de Leidsche Walienwe-
tering hebben een enorme aan
trekkingskracht en vormen te
vens een bedreiging voor diege
ne die er zich in waagt. „De
mensen die er werken durven
er nauwelijks te lopen', vertelt
adjudant S. Roorda. „Je kunt er
ook verdwijnen zonder dat ie
mand er iets van merkt. De
zanddepots zijn vooral in het
begin erg verradelïjk. Na enige
tijd, na een maand of twee als
het zand een beetje is ingeklon-
Het ziet er aantrekkelijk
uit, maar lopen over op
gespoten terreinen H
vaak levensgevaarlijk.
Een van de waarschuwingen tegen het betreden van opgespoten terreinen.
ken, is het grootste gevaar ge
weken.
De gronddepots daarentegen blij
ven veel langer gevaarlijk om
dat er een soort moeras ont
staat. Na een tijdje gaat het
riet groeien. Dat riet kan een
hoogte bereiken van twee,
tweeëneenhalve meter. Kom je
daarin terecht, dan raak je su
biet ieder geval van richting
kwijt We hebben de proef op de
som genomen. Op twee meter
afstand was de desbetreffende
agent niet meer te zien. We
konden alleen nog maar contact
houden door te roepen. Je ver
dwaalt er onherroepelijk. Het
gebied is bovendien zo groot dat
niemand je terug zou vinden."
Dagelijks waarschuwt de Zoeter-
meerse politie. In het gemeente
lijke blaadje, mondeling, maar
ook dat mag niet baten.
„Als we er nu iemand in aan
treffen bekeuren we zonder par-
don", aldus adjudant Roorda.
„Het is of de duvel er mee speelt,
maar er is altijd wel iemand".
Ook volwassenen zien het ge
vaar niet. Vorig jaar nog orga
niseerde een onderwijzer een ex
cursie voor zijn pupillen naar
de depots.
„Iedereen weet in feite dat het
gevaarlijk is, maar we zitten er
wel met z'n allen op te wachten
tot er weer iets gebeurt. En dan
zeggen we: hoe bestaat het hé".
In de zomermaanden zal het
nog erger worden vreest de Zoe-
termeerse adjudant. De depots,
de opgespoten gebieden zullen
dan een nog sterkere aantrek
kingskracht krijgen. Voor zover
mogelijk zijn de hectaren afge
zet met prikkeldraad. De buizen
vormen echter een prachtige
toegangsweg, waardoor het on
mogelijk is de gebieden volledig
af te sluiten voor het publiek.
Deze zomer nog zal nader wor
den bekeken of het opgespoten
gedeelte ten noorden van een
vaar voor het publiek openge-
van de zandputten zonder ge
steld kan worden. Elders wordt
men zonder pardon op de bon
geslingerd.
VOORZICHTIG
Over de politiële controle bij de
depots. „Ons probleem Is", zegt
adjudant Roorda, „hoe houd je
de kinderen er vandaan? Zodra
we namelijk een telefoontje krij
gen met de mededeling dat er
weer kinderen zitten moeten we
verdraaid voorzichtig te werk
gaan. Je mag ze namelijk niet
afschrikken, want dan kunnen
ze de verkeerde kant opvluch
ten. Voor ons houdt dat in dat
we hen benaderen vanaf de ge
vaarlijke zone. Op die manier
drijven we ze op naar ric min
der gevaarlijke gebieden. Maar
ook dat is niet zonder gevaar:
er moet maar een onbetrouw
baar stuk tussen zitten".
Ook bij de zanddepots is een con
stante polltie-controle opgeno
men In het surveillance-schema.
Tussen de Grote Dobbe en de
Leidsche Wallenwetering ligt
maar liefst een miljoen kubieke
meter zand, verdeeld over vier
depots. Het gevaar schuilt in de
beginperiode, als het zand nog
niet is ingeklonken. „De zuig
kracht van dat drijfzand is zo
onverbiddelijk dat je een kind
er niet alleen uit krijgt", aldus
de adjudant. „Het beste is: niet
in paniek raken en om hulp roe
pen". „Het is allemaal zo be-
driegelijk, machtig mooi maar o
zo gevaarlijk".
Het Schiedame en Roermondse
drama mag niet worden her
haald. De Schiedammer A. Jan
sen, de redder van de elfjarige
Anneke herinnert zich het tragi
sche voorval nog bar goed. „Ik
heb er echt wel een paar nach
ten last van gehad", vertelt hij.
„kijk, ik zou pas trots geweest
zijn als ik ze er allebei uit had
kunnen halen. Het blijft je hij
Het opgespoten land tegenover de
Koekoekslaan in Schiedam-Ke-
thel (het ligt er al een jaar of
wat) ziet er bijzonder onschul
dig uit. De afwateringsgeul was
vlak voor het ongeluk uitgediept
omdat het land toch iets tö
vochtig hleelc. „De man van
de dragline", herinnert de heer
Jansen rich „had nog gewaar
schuwd". „Maar ja, het spelen
met water en zand is nooit te
gen te gaan. Ais een kind een
gat graaft in een plat gedeelte
is er volgens mij nog niets aan
de hand. Maar leg een kind
maar eens uit dat het daar wel
en daar niet kan. De eerste tijd
na het ongeluk heb ik er geen
kinderen meer gezien. Ze zija
duidelijk geïntimideerd, maar
dat verslapt natuurlijk na een
tijdje. Ik ben er alleen van
overtuigd dat het de school-
maatjes van deze meisjes nooit
zal overkomen. Het is alleen,
een vreselijk harde les ge
weest".
De politie heeft gelijk: afzetten
met prikkeldraad of zo heeft
geen zin. Het houdt trouwens
nog een gevaar in ook. Stel dat
er een agent aan komt dan zul
len ze willen vluchten. De lang
zaamste of de dikste kruipt dan
in een kuil of haalt een been
open aan het prikkeldraad".
Dan volgt er wat triest achter
aan: Dat ik er èèn niet kon red
den, dat legt toch wel gewicht
In de schaal. Maar ja, als kind
sta je aan zoveel gevaren bloot.
In feite word je In de jeugd
een soort jungle in gestuurd. Dit
mag niet, dat is gevaarlijk, dat
Is verboden, 't Is een geluk als
je er ongeschonden door komt.
En die waarschuwing voor het
spelen op dat opgespoten ter
rein: hoe kan je het verkopen
als je er zelf ook loopt"?
Schiedam Ter viering van het
vijftigjarig bestaan van htm
school, voeren de leerlingen van
de Koningin Wilhelm inaschoof
In Zuid, drie avonden achtereen
de jeugdmusical „Adieu Paris"
op, geschreven door Benny Vre-
den.
De eerste voorstelling hiervan in
gebouw Irene vond dinsdag
avond plaats voor de oud-leer
lingen. Tevens was het de pre
mière voor de groep van ruim
zestig leerlingen der drie hoog
ste klassen.
Een ontlading van opgekropte
spanningen ook voor de leer
krachten en oud er commissie en
de vele anderen die er toe heb
ben bijgedragen van deze musi
cal iets bijzonders te maken.
Centrale figuur hierbij was, Henk
van Santen, die als regisseur
het geheel leidde en tot een
goed einde bracht.
In zijn musical „Adieu Paris" do
ceert Benny Vreden een stukje
geschiedenis waarvan oud en
jong nog iets kan opsteken.
Een klas schoolkinderen brengt
een weekje door in Parijs als
een hunner met het maken van
een opstel ever deze wereldstad
deze „trip" heeft gewonnen.
Met als gids het meisje Fran-
Coise bezoeken de kinderen de
meest markante plekjes en ver
nemen alles over het verleden
en het heden van Parijs.
LICHTJES
Op de trappen van de Sacré
Coeur bekijken ze de miljoenen
lichtjes als Parijs de nacht in
gaat. Ze maken bovendien ken
nis met Parijs als de cosmopo-
liet van het westen.
Ze zien jonge Grieken volksdan
sen. Proeven de geheime sfeer
van het Oosten als haremda
mes, compleet met bewakers,
hun geraffineerde buikdansen
ten beste geven. Japanse geis
ha's laten hun lantaarndans
zien.
Het verleden wordt aangehaald
met een menuetje uit de tijd
van de Lodewijken. De mode
komt aan bod ais gracieuze mo-
dinettes ten tonele verschijnen.
Het nachtleven tenslotte, met een
interpretatie van de can can
dans door meisjes uit de Moulin
Rouge. Tussen alle taferelen
door treedt een groep trompet
ters en hoornblazers op van de
Jeugd-Rijnmondband.
KOOR
Een belangrijke plaat* neemt het
genontde koor in dat leuke en
toepasselijke liedjes zingt (Inge
studeerd door de leerkrachten).
Zang van kwaliteit overigens,
met begeleiding van band-mu-
ziek.
De gesproken teksten van de mu
sical zijn Soms geestig, Uit
spraak en rolkennis voldoen aan
de daaraan te stellen eisen.
Het geheel is een aantrekkelijk
kijkspel, vol kleur en fleur, dat
zich afspeelt in een fraai decor
(werk van leerkrachten en di
verse vaders). Alle costuums
zijn „naaldwerk" van moeders,
die hiervoor tevens de benodig
de stoffen beschikbaar stelden.
Namen noemen heeft geen zin.
Iedereen doet zijn best om de
musical als geheel te doen sla
gen.
Dat deze geslaagd is bevestigde
dinsdagavond en ook gisteren
het ovationele applaus waarmee
de medewerkers werden be
loond.
LAATSTE KEER
Vanavond draait de musical voor
de laatste keer. Wederom voor
de ouders en verdere genodig
den. De „mond-tot-mond recla
me" zal inmiddels in Zuid haar
werk wel hebben verricht met
als gevolg een tot de laatste
plaats bezette zaal Irene.
Ook de leerlingen van de drie
laagste klassen komen dan weer
voor het voetlicht met zang en
voordracht als voorprogramma
bij deze jubileumviering.
Van onze sportredactie
Vlaardingen - De voetbalver
eniging VJaardingen houdt vrij
dag U mei zijn jaarlijkse ver
gadering in het clubhuis aan de
Marathon weg. Wat de verkie
zing van het bestuur betreft zijn
A. J. Scholte en B. van den
Berg aftredend en niet herkies
baar. Waarvoor H. A. van El-
sacker, J. de Heer en A. Jan
sen kandidaten zijn. W. P. van
den Berg (penningmeester) en
J. Visser (wedstrijdsecretaris)
zijn wel herkiesbaar. De verga
dering begint om 20.30 uur.
Van onze sportredactie
Maasland - Maasiands jongeren
vereniging „Pollepol" organi
seert in samenwerking met het
dienstencentrum voor bejaarden
een dam- en schaakfestijn. Dit
wordt donderdag 10 mei gehou
den in het dienstencentrum aan
de Hammerdreef en begint 's a-
vonds om 8 uur.
Iedereen die wil dammen of scha
ken of alleen maar wil komen
kijken is welkom bij dit festijn,
waarbij de toegang gratis is.
I Het is dus beslist geen confron
tatie tussen de Maaslandse be
jaarden en de jeugd van „Potie-
pol" alleen, maar voor iedere
liefhebber van deze denkspor
ten.
Van onze sportredactie
VLAARDINGEN Naar verluidt
heeft de KNVB besloten dat in
zake de kwestie Jan Kramer
de wedstrijd ODDDe Hoilp**-
diaan komende zondag moet
worden overgespeeld. Zoals ec* -
der vermeld speelde Jan Kra
mer toen ten onrechte mee. De
wedstrijd aan de Haagse Alber-
dastraat eindigde toen in 0—0.
-V-
„Wees mijn gast", sprak de spin
tot de vlieg", Is de wat vreem
de titel van het cabaretpro
gramma van Neerlands nieuw
ste cabaretgroep „Klelnjool'%
die zaterdagavond In de Teer-
staof optreedt. Een naam die ei-
genlijk ook al te denken geeft.
De cabaretgroep bestaat uit
mensen die al een mime theater
ervaring achter de rug hebben.
Rita Dalvano, die de verfrissende
teksten heeft gemaakt en die de
begeleidende muziek een bijzon
der cachet geeft door haar
vioolspel, is nadat zij het hele
vak bespeeld heeft in Nederland
en het buitenland terecht geko
men bij het Amsterdams volks
toneel van Beppie Nooy jr. Zij
heeft er jaren gewerkt en onder
meer in de Jantjes gespeeld,
waar dit cabaret ook eigenlijk uit
voortgekomen is.
Verder spelen nog mee Agnes
Schuch, Jan Pier, Comand
Schuch en Jaap Wiersma.
Agens Schuch heeft enkele ja
ren bij het Amsterdams Musi
caltheater gespeeld en bij the
Happy Holland Minstrels. Daar
na heeft zij bij Circus Krone,
toneelgroep Giobe en kinderto
neel Marrooetzet gespeeld. Jan
Pier heeft na de academie voor
kleinkunst in Anatevka gezeten,
de JanLjes en Op hoop van ze
gen. Hij heeft ook aan verschil
lende tv-musicals meegewerkt.
Cornand Schuch is na de acade
mie voor kleinkunst ook gestart
In het Amsterdams musical
theater en the Happy Holland
Minstels. Hij zat in de Jantjes,
KRO's zaterdagavondakkoorden
en Toneelgroep Globe.
De eerste opvoering die deze pro
fessionele groep van haar pro
gramma heeft gegeven was op
17 mei, in het Zoidertheater in.
de TeerstooF. Toen al bleek dat
de vorm van cabaret die deze
prnen reeft moeilijk te vergetij-
ken is met andere vormen. 2a-
tr-d-"avond re.«en llur> Zolder-
theater in de Teersloof, Nleuw-
straat 12, Kienjoot, „Wees mijn
gast".
