Gemeenteplan: prestige-object STUDENT IN ARCHITECTUUR DOLF MESSNIG: Je moet binnens wèl vernieuwen, ËCHIEDAMSCHE COURANT ZATERDAG JS MEI 1973 Naam; geen RaS: spaniel leeftijd: ongeveer een half jaar Geslacht:' teef Hoogte: 35 cm Kleur; goudbruin Het is een nieuwsgierig Aagje, dit goudbruine spanieltje. Op straat blijkt het ook een beest- i®. me* een eigen willetje te zijn. Hij trekt zijn baas van de ene naar de andere hoek o£ inham. Vooral winkels oefenen op hem een mysterieuze aan trekkingskracht uit. Waardoor hij ook diverse malen - letter lijk - zijn neus stoot, als ie mand naar binnen gaat en de deur achter zich dicht doet. Een levenslustige stoeihond dus zogezegd. Want dollen kan je met hem. Zijn riem vindt hij een van zijn beste speel..ka meraadjes" en de prullen mand op de redactie, is ook niet veilig bij hem. Letterlijk alles moét en zal hij onder zoeken en een binnenvallende bezoeker overlaadt hij met zijn hondencharmes. e druktemaker in het begin Het asiel - dat nü zo langzamer hand vol loopt - ligt aan de Sint Annazusterstraat en is ge opend van negen tot twaalf uur 's ochtens en van twee tot vijf uur 's middags. Zaterdags alleen van negen tot twaalf, zondags gesloten. Het telefoon nummer is 266266. Het spanieltje van deze week is een echte rashond. Daardoor vraagt de asielhouder veertig in plaats van dertig gulden. Hij zal ervoor zorgen dat het hondje is ingeënt. Het hondje van vorige week heeft al een nieuwe baas ge vonden. „Onbekende laat hondje bij asiel achter". Dat stond in de krant van dinsdag 8 mei. Eén van die vele. gevallen, waar Onze beste huisvrienden de dupe van worden. En soms snap je maar niet, hoe iemand het over zijn hart kan krijgen een hondje van zo'n zes maanden (dus al. zindelijk) zomaar in eens „weg te doen". Zo ook mei het beestje, dat hier staat afgebeeld. De eigenaar van het asiel kreeg hem na een telefoontje plotseling door een onbekende in de handen gedrukt met de woorden: „Ik kom uit Schiedam en wil mijn hondje kwijt". Waarop hij met zijn auto wegstoof, een ver bouwereerde asielhouder ach terlatend. „De problemen, 'die zich nu in de Schiedamse binnen stad voordoen", stelt hij, „zijn het gevolg van een tëlang uitstel van inciden tele verbeteringen. Daar door ontstond er als het ware een verkrotting. Ie dereen is 'het erover eens dat daar Iets aan gedaan moet worden, om dat pro ces in gunstige zin te beïn vloeden.".. bedroegen 260.000 gulden en zijn „Je moet bier niet de conclusie uittrekken dat er een nieuw cen trum moet worden gemaakt. De theorie, die we In onze buiten wijken hebben toegepast, moe ten we nu loslaten. Het lijkt me dat dit mentaliteitsverschil een van de centrale problemen is. Er moet natuurlijk wel ver nieuwd worden maar onderge schikt aan de stad en haar leef baarheid. Het vernieuwingsproces van de stad wil hij laten plaats vinden via het oude bouwy systeem. Dus géén blokkendozen, zoals je in de nieuwe wijken al genoeg vindt De nieuw te bouwen pan den moeten passen in het oude systeem. „De gemeente gaat er met haar plan dwars tegen in. We hebben altijd het oude systeem gevolgd. Ik snap niet dat je er mee door kan gaan'3. Bij zijn studie van de binnenstad heeft Dolf Messnig vooral gelet op het zuidelijk deel: de omge ving van het Imelda (het huidi ge R.K. Internaat ,,De Uitkijk" aan de Hoogstraat) in betrek king tot de winkelvoorzieningen. BOMEN „Op het terrein van het Imelda staan bomen van wel twintig meter en met een doorsnede van zestien meter. Bomen die een plein zouden kunnen sieren. Volgens de plannen van wethou der bolmers zal de ene helft sneuvelen en de andere helft op een expeditieterreln komen te staan? Een terrein, waarmee Dolf Mess nig volkomen andere plannen heeft. Maar eerst wijdt hij nog uit over de noodzaak van een nieuwe winkelstraat. „Volgens de plannen is het nood zakelijk een winkelstraat toe te voegen. Een wandelgebied op het niveau van de Passage, doorgetrokken tot aan het plein tje bij da Hoogstraat. Dergelijke ingrepen eisen nogal wat. Een wandelgebied op niveau kun je niet in fasen laten ontstaan. Het moet in één keer van begin tot eind worden gemaakt met aan grenzende winkels. De projecten worden dan vaak zo omvangrijk dat de levensvatbaarheid dan al gauw wordt gekoppeld aan de bouw van een metrostation. Het Is dan onderhand duidelijk dat een prestige-object ontstaat, dat offers eist", „Je stelt je dan weer de vraag, ter wille van wie gebeurd dit? Is dit nou nog een groeiproces stumiuleren op basis van de be staande structuur, of zijn we weer een plan aan het maken, uitgaande van de mentaliteit die in de buiurnviiken is toege past". WONINGEN Messnig juicht het toe, dat het aantal parkeergarages in ieder geval wordt beperkt. Naast de winkels, kan dan ook meer aan dacht worden geschonken aan de woningbouw. Want daar wil hij wel de nadruk op leggen: „Óc heb me uitsluitend bezig ge houden met de winkels. Het is heel goed mogelijk, dat In mijn plannen ook woningen kunnen worden opgenomen. Want de binnenstad moét bewoond blij ven". Zijn plan gaat er vanuit, dat de Hoogstraat als hoofdwinkel straat biijft bestaan. Zodat de winkeluitbreiding wordt gericht op de Hoogstraat. „Het karak ter van de stad zal het uit gangspunt worden", vindt hij. „Het gevolg daarvan is mis schien dat de grote winkelbe drijven hun interesse in Schie dam verliezen. Maar dat is een ramp. Een Vrooom en Drees- man zal echt geen nieuw ge bouw neerzetten, want dan 2al hij zijn eigen zaken in Rotter dam en Vlaardingen concurren tie aandoen. Dat wordt dan au tomatisch een Vendetzaak, En die zaak heeft als grootste aan bod levensmiddelen. En daar heeft de Schiedamse midden stand weinig behoefte aan, om dat vijfendertig procent van hen daarvan leeft". „Een bijkomend gevaar van dia warenhuizen, is dat ze zich af hankelijk van elkaar verklaren. Met het gevolg dat ze een me tro, goede parkeergelegenheden etcetera gaan eisen". HUISKAMER Wat volgens Dolf Messnig ook mankeert aan de Schiedamse binnenstad Is het ontbreken van een ruimte waar je tussen het winkelen door even kunt uitbla zen, „Een hufskamer voor de hinnenstad", zoals fail dat noemt. Een plek die anders moet zijn dan de Hoogstaat, Geen concur rentie. maar een aanvulling op het winkelen. Met bijvoorbeeld een bibliotheek, een café-restau rant met terrasjes en en kinder crèche. t De eerder genoemde bomen vor men dan een belangrijk ele ment» dat ntel mag ontbreken in zo'n „huiskamer". Een plein verder ingericht met stadstui nen. eventueel door de bewo ners zelf te onderhonden- Dolf Messnig: „Het is een uitste kend gelegen plek. Wat is mooier dan lekker op een bankje Hier zou „een huiskamer voor de binnenstad" moeten komen. Een pleintje, wat nu nog de binnenplaats van het internaat „De Uitkijk" is. of terrasje in de zon te zitten, nadat je een tijdlan* hebt ge winkeld?". Het centrum, dat volgens zijn plannen rond dat pleintje ver- rijst, bestaat uit een aantal pan den die met elkaar in verbin ding staan. Op de onderste laag de begane grond dus ko men winkeltjes. De eerste ver dieping wordt ook een winkel centrum. Een soort passage, want vanuit da Hoogstraat, die een stuk hoger ligt dan het win kelcentrum rond het pleintje, kan men zonder een trap of iets dergelijks deze etage binnen wandelen. WOONLAAG De tweede verdieping kan dan als woonlaag wnrden gebruikt, De toegangen tot deze woningen kunnen dan weer in de geplande passage ol „binnenstraat" wor den aangebracht. Ook valt na tuurlijk de wonfng- en winkeluit breiding te combineren. Andere toegangswegen tot het winkel centrum zullen komen via een steegje langs het huidige Imelda en via het Groenendal. Groenendal een aantal sloop- panden zal volgens de plan nen van Messnig als eerste moeten verdwijnen.Daarna zou dan het Imelda moeten worden- gesloopt. Het werk zal in een aantal fasen worden verdeeld, wat het voordeel met zich mee brengt, dat ondertussen óók aandacht kan worden geschon ken aan de oude wijken van Schiedam. Want met die oude wijken wordt In de plannen'van de gemeente geen rekening'ge houden. Maar ook da-ar zal de ge meente aandacht aan moe ten schenken. Als de Em- peo inderdaad wordt inge schakeld voor de recon structie van de binnenstad, zal de gemeentekas er niet rposkieuring. bij komen te zitten. Dat zal Schiedan, en met name dan die oude wijken, aan den lijve on dervinden. Schieda m „Een binnen stad kan niet door een ge meentebestuur worden ge maakt, Het mag geen pres tige-object zijn". Aan bet woord is Dolf Messing, vier entwintig jaar, studerend voor architect aan de Technische Hogeschool in Delft. In het kader van zijn studie 'heeft hij in nau we samenwerking met de Werkgroep Schiedam een alternatief plan voor de Schiedamse binnenstad ontworpen. was hij nog wat nerveus, maar ook dat slijt gauw - past het beste in een gezin met niet al tevel kinderen. Anders zou den die bij elkaar ongetwijfeld voor een „mooie troep" kun nen zorgen. Zo zou hei nieuwe winkelcentrum er volgens de plannen von Da If Messnig uil komen te zien..

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1973 | | pagina 3