i m Archeologie in Zuid-Holland MEER AANDACHT VOOR HISTORIE êsmésêSsM 1SRSÜ1I Kaleidoscoop 7000 voor Chr. m Romeinen Amateurs Maquette Dordrecht Het „gat van de deltaeen raadsel Geconserveerd Dieven Lokaal Leken Pijpleiding SCHIEDAMSCHE COURANT VRIJDAG 1 JUNI 1973 3 Wat is er ongeveer in het midden van de derde eeuw na Christus in het Westnederlandse kustgebied gebeurd? Om streeks die tijd vertrokken de Romeinen uit dit gebied maar ook aan de intensieve bewoning van inheemse be volkingsgroepen kwam opeens een einde. Elders in het land worden wel bewoningssporen uit die periode gevon den maar het gebied van ongeveer het huidige Zuid-Hol land staat bij'de archeologen nog steeds bekend als „het gat van de delta". Pas honderden jaren later Is er weer sprake van bewoning van het deltagebied waarin vijf ri vieren uitmonden. Het „gat van de delta" is één van de grote raadsels uit de vroegste vaderlandse geschiedenis, een probleem waar over de deskundigen urenlang kunnen debatteren zonder de oplossing te vinden. Waren het politieke ontwikkelin gen die tot het vertrek noodzaakten, de stand van het hoge water waardoor bewoning onmogelijk werd? Nie mand die het kan zeggen. Raadsels als het „gat van de del ta"' vormen een grote uitdaging voor de archeologen die centi meter voor centimeter- in het verleden graven om de blanco pagina's uit onze geschiedenis te kunnen beschrijven. Opgravingen ieder jaar in noodsituatie S VS# praten met de provinciaal archeo loog van Zuid-Ho'land is dan ook spreken over het verleden er. de hindernissen in het heden die het werk vaak bemoeilijken; grondeigenaren, wegenaanleg, ruilverkavelingen enz. „Het opgravlngswerk", 20 zegt provinciaal archeoloog drs. H. S er ia tij, „verkeert elk jaar in een noodsituatie. Als er bijvoor beeld bij de aanleg van een weg of ruilverkaveling archeologisch belangrijke zaken tevoorschijn komen moet je er wel insprin gen voordat alles verdwenen is. Can heb je vrijwel geen tijd neer volgens bepaalde plannen een gericht onderzoek te doen omdat je eerst het andere moet 'V redden. Het opgraven is nu een kaleido- scopische zaak maar wel een plicht. Je zou het kunnen verge lijken met de medische wereld. Hoe zou die zich voelen als er alleen verkeersslachtoffers ge holpen zouden kunnen worden en er geen tijd zou overblijven voor bijvoorbeeld een systema tisch kankeronderzoek etc? Maar ja, je kunt de vondsten niet zomaar laten verdwijnen. Je graaft wat sneller in bijvoor beeld twee niveaus in plaats van "He véél nauwkeuriger' zés of acht niveaus. Je maakt er het beste van en misschien verniel jc- in je haast wet de helft". Teruggravend in het verleden hebben de archeologen tot nu toe de oudste sporen van bewo ning van het Westnederiandse ■gebied teruggevonden op 'de Maasvlakte in het op 25 meter diepte opgezogen zand. De werktuigen die daar zijn gevon den dateren van ongeveer 7000 voer Chr., jagers en vissers uit de Midden-Steentijd. In d'e tijd lag de zeespiegel onge veer vijftig meter lager en was het gebied waar nu de Maas vlakte ligt nog geen zee. Tot aan de komst van de Romeinen (bezaten de verschillende bevol kingsgroepen in het huidige Zuid hollandse gebied nog geen na men en hebben de archeologen relt de naamgeving geregeld. De oudst bekende culturen zijn die van de Vlaardingen-cultuur uit 2200 voor Chr., later gevolgd dcor de Klokbekermensen, de Hilversum cultuur, de bewoning in de brons- en ijzertijd terwijl de oprukkende Romeinen in aanraking kwamen met de Frie zen die zich. verspreid hadden over een groot deel van het hui dige Nederland. Daartussen woonden nog de Bata ven (Betuwe) «n de Cananefa- ten. Bij het wegtrekken van de Romei nen ontstond „het gat van de delta" dat honderden jaren la ter weer werd opgevuld met Friezen uit het Noorden en Franken uit het Zuiden. Die laatste situatie is eigenlijk altijd zo gebleven en daaruit, ontwik kelden zich de Hollandse graven en hun onderdanen. Deze sche matische, simplistische en lang niet volledige lijst van onze voorgangers biedt een dankbaar werkterrein voor de archeolo gen. Drs H. 5arfotij: graven in het gat van de delta. wij, over bijvoorbeeld de C-14 methode voor het bepalen van de ouderdom". Drs, Sarfatij: „Eigenlijk weten we alleen vrijwel alles van de Romeinen. Die bouwden alles groot en Indrukwekkend en lie ten voldoende sporen achter. Het onderzoek naar de Romein se tijd was in varhouding erg gemakkelijk en oogde altijd goed. Maar nu willen we de in heemse raadsels oplossen en in vergelijking met het gemakke lijke ondeizotk naar de Romei nen is dat een soort zelfkastij ding Het oogt natuurlijk ook minder voor de toeschouwer maar we moeten er wel reke ning mee houden dat de archeo logen van vroeger minder mo gelijkheden hadden om de in heemse sporen te onderzoeken. Zij beschikten nog niet, zoals Op het ogenblik is het archeolo gisch onderzoek in Zuid-Holland niet erg uitgebreid. Drs. Sarfa tij: „In Deift werken we voor- namelijk met amateur-archeolo gen aan bet opgraven van kas teel Altena. Wij zijn altijd erg cp de hulp van de amateurs aangewezen «n die hebben juist hier een prachtige kans het kas teel bloot te leggen. De Delftse amateurs hebben zelf in het complex volkstuinen, dat in het uitbreidingsgebied van de Gist fabriek ligt, de muren gevonden van het late, zeventiende eeuwse kasteel. Er zijn al water- en af valputten blootgelegd. We vin- oen dit juist zo'n goede gelegen heid voor de amateurs omdat het vaak moeilijk is een ge schikt objekt voor ze te vinden waai ze flink kunnen graven, wat kunnen vinden en niet al te veel kunnen, vernielen. Ze mo gen natuurli'k niet te diep gaan, de ontsluiting van het onder het zeventiende-eeuwse kasteel gele gen middeleeuwse kasteel eist meer verantwoordelijkheid". De archeologen hebben momen teel ook in Loosduinen een pro- jekt onderhanden waar een mid deleeuws bouwwerk een zoge naamde „Stenen kamer" een boerderij met een ^bakstenen hoofdgebouw van vier a vijfhon derd jaar oud op tekening en fcm's wordt vastgelegd omdat er sportterreinen overheen ko men te liggen. Juist in die tijd was een alleenstaande stenen boerderij iets bijzonders. Tot de grote onderzoeken uit het recente verleden behoren, onder meer het in kaart brengen van een boerencomplex uit de Ro meinse tijd in de Plaspoelpolder m Rijswijk. Drs. Sarfatij: „Het gemeentebestuur van Rijswijk heefl nu het leuke plan om in het park waar vroeger dit com plex heeft gestaan de hoofdom- irekken voor iedereen duidelijk zichtbaar te maken door karte ring op de grond door middel van lijnen,, kiezelranden enz. Het wordt eigenlijk een maquet te op ware grootte". Tot de lan delijk bekende onderzoeken be horen ook de bekende blootge legde schepen van Zwammer- dara. Veel plaatselijke aandacht heeft ook het door drs. Sarfatij ver richte onderzoek naar de mid deleeuwse stadskern van Dor- toe onbekend was «n waarover in de archieven nooit is gespro ken". Het zijn juist de stadssaneringen die de archeologen de kans ge- ven het verhaal uit de archie ven aan te passen en waar no dig te verbeteren. Momenteel wordt er overleg ge voerd over een eventueel onder zoek in Schiedam wat door de sanering ook een interessant ob jekt is, het onderzoeken alles zins waard. Er wordt gezocht raar een vorm van samenwer king om zoveel mogelijk ge bruik te kunnen maken van de .sanering. De provinciale archeo loog denkt daarbij aan een ge zamenlijk onderzoek met plaat selijke amateurs die dan kun nen grasduinen in het grijze verleden van bun eigen stad. derzoek dat van mei tot augus- tus dit jaar zal plaatsvinden. Volgens de eerste gegevens zou hot hier gaan om een of meer nederzettingen van ongeveer 2200 voor Chr. Het js een unie ke kans meer over de mensen uit die tijd te weten te komen, het door de aanleg van de pijp leiding verstoorde stuk te onder zoeken en de rest vast te leggen op kaarten om later te onder zoeken. De „Vlaardingancultuur" op Put ten is al in 1970 ontdekt en als de pijpleiding er niet was geko men hadden we beslist niet gaan graven want ook hier kun nen we weer spreken van een cpoedoperatce". Als de Totalleïding geen toestem ming had gekregen zich door Voorne-Putten te knagen zouden de archeologen het terrein met de sporen van de Vlaardingen- cultuur (voor de leken niets meer dan een gewoon stuk gras land) graag onder wettelijke be scherming hebben laten plaat sen als archeologisch monu ment. Indien de minister daartoe toe stemming geeft betekent dat, dat alleen na ontheffing het ter rein verstoord mag worden voor de een of andere bestemming. Wel bezitten de archeologen dan het recht voor d* aanvang van werkzaamheden een onderzoek u't te voeren. Uiteraard zijn er diverse soorten monumenten en zal voor de aanleg van een weg een hunnebed riet hoeven te veidwijnen. Tot de beschermde monumenten behoren ook een aantal prehis torische nederzettingen, in de Al- blasserwaard. Drs. Sarfatij: „Gelukkig, en da: is gewoor. toeval, is het Euro- poortgebied voor ons niet zo be langrijk anders zou dat een zware dobber betekenen met de massale industrieuitbreidingen duar. Ook omstaat er wel eens een gelukkige samenwerking zoal<= bijvoorbeeld in Papen- drecht waar zich onder de lig- weide van het zwembad een Ro meinse nederzetting bevindt die zo bewaard kan blijven doordat hel diep gegraven bassin er juist naas: is aangelegd. Het Romeinse legerkamp Room burg bij Leiden blijft geconser veerd doorJat het onder een complex volkstuinen ligt. Pas e's die moeten verdwijnen voor huizenbouw of iets dergelijks kunr.en wij in het geweer ko men". D00* de keuze komen andere ge bieden wel eens een beetje in de verdrukking. Zo ligt de omge ving van Zoetermeer min of meer buiten de belangstelling en zal men in het binnenland van Holland over het algemeen weinig onderzoek vinden. Wan neet de archeologen niet docr ce noodsituaties veelal zijn ge dwongen hepaa'de onderzoekin gen te doen er andere bezighe den te laten ruster. dan zouden zij de belangrijkheid van een gebied n.et laten afhangen van de oudheid np periode, maar van de thema's binnen een be paalde periode, zoals bijvoor beeld het onderzoek naar oude stadskernen zoals dat in Dor drecht is uitgevoerd. De zeld zaamheid van een bepaald voor komen bepaalt voor de archeo logen meer de waarde dan de ouderdom. Graag wil drs, Sarfatij echter nog Ingaan op een heel ander aspect van de archeologie; het inpik ken van vondsten door particu lieren, waarvan Delft op het ogenblik een van de meest ne gatieve voorbeelden van Neder land is. Drs. Sarfatij: „Het zijn vooral de vondsten in de binnenstad die vaak door particulieren worden ingepikt. Do vondsten moeten echter voor iedereen toeganke lijk zijn. Jammer genoeg zijn er ook nog steeds afnemers voor, want tegenwoordig is alles wat oud is leuk, terwijl ook heel wat vondsten door collectioneurs worden gekocht van de vinders. Het argument van de dieven was altijd „jullie doen er niets mee en laten alle3 maar liggen". Dat was misschien wel een beetje zo, maar wij kunnen ook riet overal tegelijk zijn. Wij ho pen nu door bekendheid te ge ven aan het foute van het op ei gen houtje moenemen van vond sten op een soort sociale contro le, terwijl ook de politie een scherper toezicht zal invoeren. Gelukkig heeft Delft nu een ar cheologische commissie inge steld die de onderzoekingen in de stad aal entameren en de vondsten zoveel mogelijk za! ex poseren zodat iedereen er wat aan heeft. Dc directeur van het museum Prinsenhof zit ook in die com missie en een deel van de vond sten zal in een speciaal "aan het museum toegevoegd pand wor den geëxposeerd terwijl andere vondsten in openbare gebouwen aan het publiek getoond worden. In hoeverre de politie kan mee werken? Die kan de monu mentenwet hanteren waaron der alles valt dat ouder is dan vijftig jaar. Wanneer Ie mand iets vindt waarvan hij denkt dat het waarde heeft dan moet hij dat, 20 is de wettelijk© weg, melden KJ de burgemees ter die het op zijn beurt weer doergeeft aan de rijksdienst voor oudheden in Amersfoort. Er bestaat wel een meldingsplicht maar men behoeft het niet af te staan. Er is nu echter een nieu we wet in voorbereiding die vooral zal handelen over de toe vallige vondsten bijvoorbeeld bij hel omspitten van de tuin. Doel bewust opsporen van oudheden zal dan in net algemeen verbo den zijn en alleen aan archeolo gen worden toegestaan. Bij de toevallige vondsten krijgen de archeologen het recht het voor werp gedurende enige tijd te on derzoeken. De nieuwe wet is eigenlijk wel uniek omdat in vrijwel geen en kel land een strikt graafverbod bestaat waardoor de vroege ge schiedenis van een land alleen door deskundige!, kan worden ontsloten. Een gelukkige ontwikkeling ach ten de „beroeps" het, dat bijvoorbeeld in Rotterdam een gemeentelijk archeoloog is aao.- gesteld die de verantwoording craagt voor het Rotterdamse gebied tot aan Hoek van Hol land. „Zo'n man heeft de kans lokaal en regionaal onderzoek te doen en kleine noadonderzoekingen waar wij niet aan zouden toeko men te verrichten. Die archeo loog kan zeer goed kwalitatief werk vastleggen. Op die manier is het mogelijk dat wij dé grote lijnen, blijyen,.volgen.en anderen bijdragen in de lokale stad- en streekgeschiedenis". Eérn ding boezemt de detectives naar het verleden altijd angst In. Zodra er ergens een vind plaats wordt beschreven bestaat altijd weer de kans dat tiental len leken ook gaan proberen iets te vinden en daarbij vaak alleen maar vernielingen ver oorzaken. Daarom zijn de archeologen nogal huiverig precies de plaats aan te geven waar zij werken of ■waar in de toekomst moet wor den gegraven. Terwille van het instandhouden van een gaaf, ar cheologisch gebied komt het dan ook vaak voor, dat de kaar ten die o.a, in gemeentehuizen en bij tentoonstellingen hangen met daarop de vindplaatsen van bepaalde sporen net aan de ver keerde kant van de weg staan aangegeven. Het is een vorm van misleiding die de archeolo- f«n wel eens moeten toepassen om het al te graafgrage publiek een halt toe te roepen. 3 drechl getrokken. Drie jaar lang werd daar gewerkt aan een systematisch onderzoek, met de opzet te zien hoe de stad zich in de loop der eeuwen ont wikkelde. Drs. Sarfatij: „Eigenlijk beston den daar alleen oude boeken over maar uit het praktische ar cheologische onderzoek blijken toch weer nieuwe 2aken. Wij hebben daar in het westelijk deel van de binnenstad gegra ven ia de buurt van de Var- kensmarkt en Wijnstraat waar van men dacht dat het het oud ste deel van de stad was. Uit het onderzoek is echter geble ken dat dit deel waarschijnlijk niet het oudst is maar is ge bouwd in een oude rivierbed ding van een stroom die tot nu Kan het werk in Schiedam nog ta melijk rustig gebeuren, een noodsituatie is ontstaan op het eiland Putten waar de amateurs die, zoals overal elders altijd alert zijn om te zien wat er in de buurt van hun woonplaats gebeurt oude inheemse spo ren hebben ontdekt bij de aan leg van de Total-pijpleiding. „In negen van de tien keer vinden de amateurs niets wanneer er gens gegraven wordt maar wij kunnen niet buiten elkaar en hier was het raak. Zonder de amateurs zouden we misschien niets geweten hebben van de sporen in Putten en het is voor de amateur-archeologen daar waarschijnlijk een grote voldoe ning dat hun moeite wordt be loond met een professioneel on- Schiedam Archeologie komt In de belangstelling, meer er* meer. Niet alleen liefhebbers zijn er mee bezig, ook de ge meente besteed er meer en meer aandacht aan. En niet alleen dat, er zal ook veel meer geld worden uitgetrokken In Schiedam. Dat die historische belangstelling leeft, blijkt uit de discussie die is gevoerd tussen het WD-raadslid Ed de Brabander en de directeur van Gemeentewerken H. G. de Block. De Dienst gemeentewerken werd daarbij verweten onvoorzichtig te zijn omgesprongen met archeologische vond sten op een terrein aan de Breedstraat, waar de nieuwe brandweerkazerne moet komen. Nadien is toegezegd dat bij de reconstructie van de binnenstad en de aanleg van de bui tenwaterkering In de Gorzen werk waarbij vondsten van historische waarde kunnen worden verwacht aandacht aan de archeologie zal worden gegeven. Dat mondde uit in een voorstel van de heer De Block om meer geld te besteden aan coördinatie. Maar niet alleen in Schiedam is de historie „in". Op deze pagina krijgt U een indruk van wat er in Zuid-Holland speelt. •+K Op het terrein naavt het dierenasiel aan de Sint Anna Zusterstraat wordt archeologisch werk gedaan. Tot voor kort storvden hier flwteeik Vermoed wordt dat hier voorwerpen kunnen worden gevonden die voor Schiedam van historisch belang zijn.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1973 | | pagina 3