van
JKLUSSBMURODE MAAK
r»
JsplPil
tM
In Schiedam
2 a 300
jongeren
zonder werk
De nieuwe
De prijswinnaars
e
AVONTUREN BIET EEN"
VREEMD VAARTUIG
E iev nhoekje
Hallo allemaal
€T
Riem m
3CHIfc.irjnmSCHE COUKaNT DINSDAG 9 OKTOBER 1973
3
Zonder-werk
winkel JOP
ongeren
nieuwe
y ■X&psgfr S
De JOP-winket aan de Singel.
Söh'iedam Ontevredenheid
over de huidige samenle-
ving 'heeft al meer dan
eens het gevolg gehad, dat
jongeren zich opstellen té
gen die maatschappij. Ver
etterd, moedeloos maar
toch vastbesloten om nog
iets van dit leven te ma
ken. Voor deze „gefliplen"
heeft; de maatschappij ech
ter een keihard antwoord
Maar. Ageren tegen de ge
vestigde orde? Ontslagen.1
Of, quasi-medelijdend,
neem je ontslag maar.
Aan het woord zijn de medewer
kers van het JOP, de zonder-
werk-winkel die een drietal we
ken geleden i'n Schiedam is op
gericht. Ze krijge-a veelal met
dit soort situaties te maken.
Uitzichtloze situaties soms. Het
spreekwoord twaalf ambachten
en dertien ongelukken is hier op
z'n plaats. Wat er na dat der-
tiende ongeluk komt. kan ieder
een wel raden. Niets.
Voor dié jongeren zit het JOP nu
onder andere. Het JOP is eigen
lijk een stukje maatschappelijk
werk, een.soort verlengstuk van
het Arb e i dsbureau
Wie en wat het JOP is en doet
kan eigenlijk het best worden
geciteerd uit de speciaal daar
voor gemaakte folder.
Wat is het JOP? Een projekt voor.
jongeren zonder werk; om wat
voor reden dan ook: ontslagen,
•niet aan. de slag gekomen, geen
zin om aan de band ie staan, de
balen van iedere dag hetzelfde'
te doen.
Wat wil het JOP? Samen met die
jongeren zonder werk kijken
hoe dat komt; waarom hij of zij
juist zonder werk is; waarom er
niet voor iedereen werk is in
onze maatschappij.
Hoe wil het JOP? Het JOP wil
die dingen doen door samen
met de jongeren zonder werk
kijken of er werkprojekten
(zoals klussehburo, verbouwen
clubhuis) gestart kunnen wor
den,, praten over werken- en
niet-werken, informatie ver
strekken over het hoe, wat.en
waarom van werk en niet-wer
ken.
Dat deze winkel niet nodeloos in
Schiedam is verrezen, vertellen
de .vier medewerkers van het
JOP; Jaap van der Vlugt, Arie
Hoogeboom, Bram Uil en Frans
'van der Lugt. De laatste twee
warén, tot voor kort met-wer
kers, de andere zijn. speciaal
aangesteld en worden dus be
taald.
GROOT
,Hier in Schiedam is het aantal
jongeren zonder werk tamelijk
groot: 2 k 300. In principe zitten
we hier voor jongeren tot een
jaartje cf 27, maar ook ouderen
kunnen best bij ons terecht'*,
,De werkgelegenheid in Schiedam
beleeft op het ogenblik moeilij
ke perioden. Als je de vereiste
papieren niet bezit, kan je er zo
uit vliegen, hoewel je misschien
een uiterst bekwaam vakman
bent".
Ondanks die moeilijke periode, lo
pen de meeste jongeren zonder
werk de winkel aan de Singel
voorbij. Vandaar dat het JOP
heeft besloten ook zijn activitei
ten naar het buurtwerk te ver
leggen om daar in contact te
komen mei de groep. Overigens
zitten de JÖP'ers niet stil: re
gelmatig wordt er bij hun aan
de deur geklopt.
KLUSENBURO
Binnenkort wordt een speciaal
klussénburo opgericht. Een aan
tal jongeren wordt dan door
het JOP uitgezonden naar parti
culieren die een „klusje" heb
ben en waarvoor een vakman
niet nodig Is. Om de zaak goed
te laten functioneren, roept het
JOP daarom alle mensen dié
zo'n klus te doen hebben op,
naar hen toe te komen.
Verdere activiteiten stoan bij het
JOP rog in de kinderschoenen.
Gedacht wordt aan een meubel
beurs en het houden, van een
aantal groepsgesprekken over
de huidige arbeidssituatie.
Iedereen die zonder werk zit of op
een of andere manier ontevre
den is, kan terecht bij het (door
het ministerie van CRM gesub
sidieerde) JOP aan de Singel
95. Elke werkdag van Öt.ot 17
uur en eventueel 's avonds na
afspraak (telefoon 266037).
„Welke schoenen moet ik nu
aan? Er is helemaal niets
leuks bij", zegt Irma en. zé
staat met een boos gezicht
temidden van alle schoe
nen die ze uit de kast heeft
gehaald. „Je klompschoe
nen eri je kloppers kun je
nu niet «eer aan, het is te
koud en te nat", zegt moe
der, „die bruine schoenen
vind ik wél leuk". „Nee,
dat zijn stomme schoe
nen", zegt Irma, „op
school lachen ze mij uit als
ik met die trutschoenen
aankoM".„Jij vindt alles
stom", moppert moeder,
v,je Jurken en je plooirok
je en nu je schoenen. Doe
die nu maar aan, ze zijn
oas nieuw". „Nee, ik wil
ze niet. Ik neem. deze wel",
zegt Irma en pakt een
paar blauwtjes.. Dan gaat
ze naar school. Moeder
blijft hoofdschuddend tus
sen zes paar schoenen
staan en zucht. Ze bekijkt
de nieuwe, bruine schoe
nep. Ze lagen nog in de
doos en zijn spiksplinter
nieuw. Misschien kan zij
ze we! naar de winkel te
rug brengen. Irma doet ze
toch niet aan en het is zon
de om ze in de kast te ia-
ten staan. Moeder maakt
vlug de bedden op, neemt
stof af en dan trekt ze haar
jas aan en gaat naar de
schoenenwinkel. Het Is er,-
v zo vroeg in de ochtend, nog
niet "druk. „Mijn dochter
wil deze schoenen niet aan.
Ze vindt ze stom", zegt
moeder, „ik kom ze terug
brengen".
De meneer van de winkel
kijkt of ze nog helemaal
nieuw zijn en dan zegt hijj
„dat is goed mevrouw".
Moeder krijgt haar
terug en gaat opgelucht de
winkel uit. Ziezo, dat heeft
ze mooi geregeld.
Irma komt om twaalf uur
vrolijk uit school. Ze li ik:
nu helemaal niet meer <>t>
het boze kind van vanmor
gen. Ze gaat meteen naar
haar kamertje en rommelt,
in de kast tussen haar
schoenen. „Waar zijn die
bruine, mam?" roept ze
„Ik doe ze aan. Liesbeth
had precies zulke' schoenen
aan en ze stonden hip jo".
Moeder brengt net de va
ten naar de keuken en
blijft halverwege in de
gang, verbaasd staan. „T«
bruine?" zegt ze, „die heb
ik vanmorgen terugge
bracht naar de winkel. Je
wilde ze toch niet aan en
het is zonde om ze in de
kast te laten staan". „Or
maar het waren net zulke
mooie" en Irma barst in
tranen uit. „Nou begrijp ik
er niets meer van", zucht
moeder, „eerst vind je hei
stomme trut-schoenen en
nu zijn ze opeens weer hip.
Ze zijn in de winkel terug.
Je eigen schuld. Dan moei
je eerst maar eens naden
ken voordat je iets zegt".
„Mag ik ze terug halen? Ik
zal nooit meer zeggen da
ze stom zijn, echt niet",
sniki Irma. „Dan mag je
wel gauw gaan anders zijn
ze al aan een ander ver
kocht", zegt moeder. Irma
krijgt het geld en rent
naar de winkel. De schoe
nen zijn er nog. „Jij bent
ook een mooie", lacht de
meneer", „het is goed dat
ik' zelf drie dochtertjes
heb. Nu kan ik het wel be
grijpen". Dolgelukkig gaat
Irma met de schoenen
naar huis. Als ze nu voor
taan nog eens moppert op
haar kleren, schoenen of
rokjes zegt moeder mei
een; „denk aan je bruine
schoenen Irma". En dan
houdt Irma vlug haar
mond.
ANKE
Als je de woorden goed hebt Inge
vuld komen! er op de kruisjes
twee spellen te staan die je vast
wel eens gedaan hebt.
1 meervoud van zaad, 2 hoofddek
sel van de koning, 3 iets vast
maken met lijm, 4 mannetje
van de koe, 5 been (meervoud),
6 niet klein, 7 heel dik touw om
een schip aan vast te leggen, 8
dicht gesloten hand, 9 niet
rechts maar. 10 niet dik, 11
kleur van het gras.
De oplossingen verwacht Ik weer
tot een week nadat de jetsgd-
hoek In de krant stond. Op de
envelop zet je: Aan Anke, Ver-
wersdijk 63, Delft. Onderaan
je brief, oplossing of tekening
komt je naam, adres en leeftijd.
X
2
X
3
X
i
X
r
X
i
X
7
X
S
X
X
>0
X
X
Ingrid Bergwerf uit Waddinxveen schreef een leuk verhaal over een
vrolijke familie en een vreemd vaartuig. Het was erg lang en daar
om heb ik het ingekort, Deze week kun je het eerste deel lezen en
daarna komen er nog drie delen. Dus vier in totaaL
De familie Buisman bestaat uit vader 36 jaar, moeder 35 jaar, Myra
tien Jaar, Janneke negen jaar, Jeroen zeven jaar en Pluisje de
hond. De familie zit aan tafel. Behalve pappa. Anders komt hij
nooit zo laat thuis. Mama maakt zich ongerust. Luister maart;
„waar zou pappa toch zijn? O, o, het zal wel weer met zijn wereld-4
reïs-bobby te maken hebben." Opeens gaat de bei. „Gelukkig'*,
zucht mamma, „waar..." wil mamma vragen maar ze wordt ge
stoord door pappa die opgewonden binnen komt. „Raad eens wat ik
heb gekocht?" „Iets om de wereld mee rond te reizen", raadt Jan
neke. „Ja, maar wikt", vraagt pappa. W&t het-is weet de familie
Buisman niet. „Het is een soort bed", zegt pappa, „een tweepersoons
bed. Er liggen dekens op zodat je 's nachts kunt slapen en overdag
kun je er op leven. Er zit nog een kastje bij waar een motortje en
een stuur in2it*\ De familie Buisman had nooit belangstelling voor
de merkwaardige hobby van meneer Buisman. Maar nu hij zo ver
telt groeit hun belangstelling „O pap, wat enig, mogen wij ook
mee?" roept Myra. „Ja, natuurlijk, morgen wordt het bezorgd."
„Gelukkig is het morgen zaterdag", denkt Jeroen, die de hele tijd
verbaasd heeft toegeluisterd. De volgende dag wordt het bed ge
bracht. Ze hebben er al een naam voor. Pappa heeft er „Zeeslaap"
op laten schilderen. Die naam heeft Jeroen bedacht.
(wordt vervolgd)
De winnaars rijn: Irene van Gar- gen jaar.
deren, V/altcr Rast acht jaar, Jullie krijgen een boe* thuis ge-
Ingrid Steegh, Bennie Oostdam stuurd. De oplossing was; Oslo,
zeven jaar, Brigilts Verbeek stak, laat, oktober, brei, eert,
tien jaar, Peter van Swieten ne- ritselt, eter, Lena en trap.
Corina v.d. Geer Het bode dat jij
noemde heb ik niet. Wel andere
leuke boeken. Dat is ook wel
goed he? De oplossing had je
goed.
Mariëtle van Siigt Thans Leuk is
♦e postpapier met at die aard
beitjes.. Ik ben nog lang niet ja
rig. In april pas. Wat leuk zeg,
elke dag handenarbeid. Wat heb
je al gemaakt? Gaan jullie in
een huisje in Beekbergen?
Christine Kluisters Had de boer
veel dieren? Mochten jullie wel
eens helpen? Mijn dochtertje
heeft nu ook een meester. Ze
vindt hef wel leuk. Snap je al
iets van de thermometer en de
barometer? Heeft de meester er
een proef meé gedaan? Je kan
nu wel merken dat het herfst is.
Er was storm en regen. We
hadden een heel hoge zonne
bloem maar die is omgewaaid.
Irene Spijkers Ja, nu heb Ik je
adres gevonden. Zet hem voor
taan maar onderaan je briefje
of onderaan de oplossing. Dat is
het gemakkelijkste. Heb je ïeu-
i ke kleren gekocht? Schrijf maar
eens wat hst is geworden. Zeker
iets met hippe kleuren?
Gerdiert Verschoor De jeugdboek
staat er altijd op dinsdag in. Ja
hoor, een kruiswoordraadsel
komt er ook v/eer. We hebben
er nog niet zo lang geleden ook
één gehad. Had ik een berichtje
voor een correspondentievriend
gezet? Ik weet het niet meer. In
leder gevat heb je er nu wsl
een. Dat is leuk.
Marieke Grjjpink Je stelde een
moeilijke vraag. Als ik jouw
vraag in ons hoekje zet kom er
er natuurlijk nog meer kinderer
die ook iets sparen. Daar hei?
ben we geen plaats voor. Maa
Hf »al i* adres» bewaren. W w
weet kan ne er een paar voor Je.
hij elkaar scharrelenGoed?
Anneke Holicrhoek Met mij gaat
het goed hoor. Met jou ook? J*
had de oplossing goed. Ik vond
het leuk dat Je weer meedeed.
In weJke klas zit je nu?
Irma Feenstra Ik wilde maar dat
net altijd zomer bleef. En jij?
We hebben een mooie zomer ge
had hoor. Misschien krijger, we
nu ook nog wat mooie dagen.
Het kan best. Verleden jaar ben
ik nog in oktober aan het strand
geweest. Toen was het prachtig
weer. Dus, wie wee*. Ik houd
niei zo van de herfst. Vaak is
het dan zo guur en stormachtig.
Karin Poortvliet Wat leuk, dat
postpapier met, én in de vorm
van een wekkertje. Jij bent aen
goede zwemster zeg. Op je ne
gende ai drie diploma's Dat ia
knap. En Je kan ook flguurdrit-
ven. Je gaat zeker vaak naar
het wwerabad? Aten woon
er met zo dichtbij.
Adrienne v. d. Helm Zit je op het
lcyeum? Want die school be
staat vijftig jaar, las ik in de
krant. Mijn neven, zijn er ook.
Eén van hen stond in. «en
kraam op de markt. Je kon
daar aardewerk stuk gooien.
Had je ook een week vrij?
Leuk, was Je gedichtje. Ik zal
het bewaren.
Trma Kunz Heb je al een brief
van oma gekregen uit Canada?
Wat leuk, dat ze er wel eens
naar toe gaat. Dan ziet 2e. daar
de familie ook weer eens. Je
had de kaarsen vlug verkocht
zeg. Bij mij is er nog niemand
aan de deur geweest. Wel met
kinderpostzegels. Maar dat hoef
jij zeker nog niet te doen? Dit
was het laatste briefje weer van
verleden week. Dag allemaal,
veel groeien van ANKE
Toen Jk op weg was naar de
krantzag ik net dal er een duif
werd dood gereden door een
brommer. Het dlertie tuimelde
wel vijf keer over de kop. er
vlogen een heleboel veren in het
rond en plof, daar lag zii. Mid
den op de straat. Ik heb haar
toen maar opgepakt en in een
hoekje neergelegd. Want anders
rijdt al het verkeer over baar
heen. En dat vind ik zo naar.
Het was een prachtige vogel,
helemaal wit met wat zwart.
Een heel klein rtacbtolfertje
van de drukke stad.
mliry
y$EÓ&!fc"i
92»
Luchtvervuiling en milieuverontreiniging scheppen heel wal problemen. Maarten Post. twaalf (aar
maakte er een tekening van. vwwui jaar.
