Simon Steile;
negenjarige
weer
Nieuwe kas voor
stadskwekerij
In landelijke KRO-visivedstrijd
Stichting
Open Muis
organiseert
feest
zulke actv
mensen op
metelk'aat
moeten zo<
voorzien in een enor«
5CHIEDAMSCHE COURANT WOENSDAG 10 OKTOBER 1973
Door Bart in 't Hout
Nootdorp Het was 's avonds half zeven, toen ik aanbelde
bij een vrijstaand huisje in Nootdorp. Een blond jonge
tje deed open. „Ben ik hier bij de kanjerkoning?", vroeg
ik. „Ja meneer", zei het jongetje en liet me toen verbluft
in de gang staan.
dat moest hijeven verwerken. Niet lang, want nauwe-
lachte verlegen, een meneer van de krant voor hem
„Jij bent ook een mooie", zei z'n moeder. Het jongetje
lijks had ik plaats genomen of Simon zat naast me.
Ja, de kanjerkoning van Nootdorp heet Simon. Simon Stol
te. En hij is negen jaar jong. „In december wordt hij
tien, meneer", zei zijn moeder, alsof ze haar blonde
spruit wilde verontschuldigen. Maar ik vind het wel mooi
een jongetje van negen jaar, dat zich de kanjerkoning
van Nederland mag noemen. De KRO, die onlangs een
landelijke- viswedstrijd organiseerd, heeft Simon ge
kroond.
„Je was zeker wel trots, be Si
mon?"
„Ja meneer".
„En boe ben ie dat nu gewor
den?"
Simon tovert een schoolschrift te
voorschijn, waarin hij. geheim
zinnigs getaHen en prijsjes heeft
geschreven. Daarin staan dan
de centimeters vis genoteerd,
die Simon voor de KRO-wed-
strijd heeft gevangen eh die
door de plaatselijke winkelier
A. Kouwenhoven naar eer c-jj
geweten zijn nagemeten. Het is
een indrukwekkend getal.
Ik zal u de voornaamste kanjers
noemen, die Simon de kroon op
de blonde^ lokken hebben be
zorgd: een brasem van 51 centi-
meter, een zeelt van 48,4 centi
meter en een kroeskarper van
.43,7 cm. Een en andér werd als
volgt beloond: 100 voor de ti
tel var. kanjerkoning,75 voor
de grootste zeelt en nog eens
75 voor de kroeskarper. Bij
elkaar een bedrag van tweéhon-
derdvijftig gulden. Niet slecht
voor een jongetje van negen
jaar.
Het waren niet de eerste prijzen,
die Simon heeft gewonnen
cat begrijpt u wel, Simon holds
naar boven en kwam terug om
mij trots een echte flipperkast
te laten zien. Gewonnen in
Delft, waarvan hij zich tus
sen haakjes de jeugdkam
pioen mag noemen, net als van
Nootdorp. Simon heeft al een
echte beker gewonnen en niet
minder dan vier werphengels. U
begrijpt, dat vader Stolte, die
inmiddels binnen iagekomen,
trots is op zijn spruit.
Beter gezegd: op zijn spruiten,
want er zit nog een blond jonge
tje in de kamer. Broertje Bo
tert, zes jaar oud. Robert zit
met een groot Kuisjesboek in
z'n handen, maar hij vist ook al
een beetje. Robert heeft ook ai
tw-ep prijsjes gewonnen, o,a. een
kanjer van een vismes. „Robert
beeft ook al 78 centimeter ge
vangen", vertelt vader Stolte
trots. Maar de glorie van de fa
milie is natuurlijk nog Simon,
do kanjerkoning.
Wanneer ik vader Stolte mag ge
loven en waarom niet?
dan is Simon de sdhrik van
Nootdorp, althans yoor de .Noot
dorpers, die graag een hengeltje
uitgooien en met hun vangst
willen pronken. Als Simon'mee
vist, dan kan de rest wel naar
huis gaan. Het is wel voorgeko
men, dat hij er ai vierentwintig
had gevangen en een ander nog
niets..."
Werkt dit ai frustrerend, nog er
ger wordt het als Simon zo tus
sen neus en lippen door zegt:
„Juliie kunnen wei naar huis
gaan, jullie vangen toch
r.iks...". Het is begrijpelijk dat
Schiedam Op het terrein van de Stadskwekerij wordt momenteel
de laatste hand gelegd aan het nieuwe warenhuis. Het is een „acht-
meter" kas, met een aluminium frame in elementen geplaatst. Het
grondoppervlak bedraagt 605 vierkante meters terwijl voor de be
glazing ongeveer 1000 vierkante meter glas is gebruikt.
Een automatische verwarmingsinstaJlatie regelt gedurende de winter
maanden de temperatuur. Wanneer er niet gestookt behoeft te wor
den is In dit acht meter hoge warenhuis de temperatuur minder on
derhevig aan verschillen in graden. In de reeds bestaande en lagere
kweekkassen zijn bij optredende grote temperatuurveranderingen de
gevolgen hiervan direct voelbaar.
Met het nieuwe warenhuis is de capaciteit van de kwekerij belangrijk
uitgebreid. Men beschikt nu over een areaal aan hoogglas van to
taal 1300 vierkante meter.
De nieuwe aanwinst wordt gebruikt voor de kweek van perkplanten in
diverse soorten. Tot dusver werden deze planten onder platglas ge
kweekt, dat nu een andere bestemming krijgt.
Na het uitzetten van de perkplanten in plantsoenen en de hiervoor be
stemde bakken en borders, verspreid over de gehele stad, krijgt het
warenhuis een andere bestemming. Dan worden hierin voornamelijk
chrysanten gekweekt die in het najaar een functie bij de stadsver-
siering krijgen te vervullen. Ook de oude kassen krijgen binnenkort
een grondige opknapbeurt. Waar nodig worden verbeteringen aange
bracht.
Uiteindelijke doel van dit alles is zo efficiënt mogelijk te kunnen
werken met een zo hoog mogelijke opbrengst aan planten.
De stadskwekerij beschik! nu over dertienhonderd vierkante me-j
-•••; ter kas. V 1
Simon vader Stolte zelf een
hartstochtelijk hengelaar op
rijn tochten vergezelt. Vader
Stolte. gaat nogal eens naar
Keerhugowaard in Noord-Hol
land en dat betekent midden in
de nacht opstaan.
Nou, dat vindt Simon niks erg.
Als hij, voordat ze op hun stek
kie komen, nog maar in een
weg-restaurant een lekker kip
petje krijgt of een slaatje. Want
anders houdt hij het niet. Als ze
dan midden in de nacht uit
Nootdorp vertrekken, zegt Si
mon: „M'n vriendjes liggen nog
in bed",
SNOEK
Het is bijna weer snoektijd.
„Gaat Simon dan ook mee?"
.,0, ja", zegt vader Stolte. Snoe
ken doen vader en zoon in Ha-
zerswoude, het Giethoorn van
Zuid-Holland; Alles gaat er met
de boot. Vader vertelt hoe Si
mon vorige winter nog een
knaap van tachtig centimeter
heeft verspeeld, die zijn. tuigje
doorbeet. „Hij heeft al heel wat
tuigjes verspeeld", zegt vader
Siolte, maar met de wijsheid
van „al doende leert men",
°P prijsjes jagen doen ze het
liefst. Vorige week hadden ze
pech. Toen was er een wedstrijd
in Lisse, met als eerste prijs:
een reis naar Ierland voor tw*e
personen. Zij hoorden het te -
laat en konden geen nummertje
meer bemachtigen. Er deden
wel duizend vissers mee.
Hoe komt het nou, dat kleine Si
mon reeds zo'n. geduchte visser
is? Of is dat sonis,...? „Nee
hoor", zegt zijn vader/ „dat
mag iedereen weten". Nou
als Simon, met meden vist
„maaien" noamt vader Stolte
dat dan hangt hij dat kriebel
dingetje niet precies aan het
haakje, maar een eindje erbo
ven, zodat .de vissen, die eraan
sabbelen, het .kriebeldingetje
met hun snuit omhoog schuiven.
Het voordeel hiervan is. dat je
soms wel met een zo'n „maal
vijf cf zes vissen kunt verschal
ken.
Ais het kouder wordt en de zomer
voorbij', dan gaat kleine Simon
ever op eer. deegje. Hier is de
samenstelling: brood, boter,
aardappelen, kussenpoeier, hen-
nepolie, kleurstof (rood). „En
dan maar prakken", zegt vader
Stolte lacher.d. Voorts dient tt
r.og te weten dat kleine Simon
ontzettend licht" vist, met
tien-honderdste tot twaalfhon-
cerdste lijn. Op karper en zeelt
he; laatste.
Behalve op „kanjers" vist kleine
Simon ook op kleine visjes, die
door de plaatselijke winkelier
als aas worden verkocht. Hij
vangt daarvoor vijf cent per
stuk en soms verdient hij wel
rijf tot zes gulden in de week.
BIRMA
De appel valt niet ver van de
stam. U begrijpt we! dat vader
Stolte zelf een hartstochtelijk
visser is. Altijd geweest. Hij
heeft zelfs in Birma gevist,
maar dat gebeurde niet in zo'n
leuke tijd. Dat was in de laatste'
wereldoorlog, toen vader Stolte
als sergeant eerste klasse van
het KNIL gevangen zat bij de
Japanners. Dat vissen in Bir
ma, waar hij aan de beruchte
spoorlijn moest werken, ge
schiedde soms in het geheim
(om niet van de honger dood te
gaan, of zoals vader Stolte het
uitdrukt: „ik leek wel een vo
gelkooitje"), Soms ook gooiden
de Jappen handgranaten in het
water en moest vader Stolte het
water in om de verdoofde vis
sen eruit te duiken.
Stolte kan niet nalaten nog eens
de aandacht te vragen voor wat
hij r.o&mt de „vergeten groep"
vnn KNILm-ilitairen, dïe nog al
tijd tevergeefs wachten op een
extra uitkering.
dit een pamflet van de zogenaam
de reünisten" laat hij mij zien,
dal hij en zijn wapenbroeders
nog heel wat tegoed hebben, j
„Als ik dat ooit nog eens krijg", i
zegt vader Stolte, „geef ik een
feestje".
Waai... we zijn afgeleid van de
kanjerkoning, die me meeneemt
naar een foto aan de muur. Si
mon niet als visser, maar als
judo'er. „Heeft hij nog tijd over
om te lerenf, vraag ik aan zijn
moeder.
,Ja hoor", zegt moeder Stolte.
..Hij is op school ook een kan-j
jer-koning. Ik heb hem wel aan!
zijn verstand gebracht, dat hij
het met sport niet ver brengt in
het leven".
7o:obijsphrift:
Dit is maar een kleintje. Simon
heeft wel „meer lengte" van de
haak
t_,
Schiedam Evenals vorig jaar zal het dienstencentrum
„De Vier Molens" tijdens de kersdagen het middelpunt
zijn waar Schiedammers van jong tot oud het feest kun
nen vieren. Het „Kerst Inn"-gebeuren stond in de vorige
kfrsdagen zo in de belangstelling, dat de initiatiefnemers
besloten om ook dit jaar iets dergelijks te organiseren.
Daartoe is de Sticbtin?
„Open Huis" gevormd
„Een stichting knjgt na
melijk serder Kïbsirifr*
voor feestactiviteiten dan
een niet gebonden groepk-
mensen, d'.e door een fect
op touw te zetten voor »e -
dreen, brug willen slaan
tussen ong en oud,"
mevrouw L. C. Bot-Hor
voorzitter van de stinhtin?
JDat da ïchledammers bebcsfta
hebben aan zo'n gebeuren,
bliikt wel uit het aantal nwn-
sen, dat vorig jaar naar het
Dienstencentrum kwam," ver
volgt zij. „Drie dagen lang was
het centrum volgestroomd met
mensen, die er kwamen verven,
tekenen, plakken, emailleren,
dammen, schaken, sjoelen, dan
sen, lezen of gewoon gezellig
praten. In totaal zijn er tuim
3500 geweest."
DRUK
Met de komende Kerst hoop; de
stichting het dienstencentrum
■wwr vol te krijgen. Ze is al
druk bezig met ie vaorbereidin-
seti: „Voor een goede organisa
tie is het v reist, dat de inge
stelde werkgroepen niet langs
elkaar heen werken. Het bestuur
coördineert, de werkgroepen
veiz.orgen de zaalverdeling/ de
programmamogelijkheden, de
aanschaf van eten en drinken
en de aanbreng van decoratie,
hex vervoer van slecht lopende
mensen, het aanstellen ^an
kleuterleidsters, en van mensen,
die de boel na afloop opruimen..
Bij elkaar zijn er ongeveer 200
vrijwillige medewerkers," aldus
me/rouw Bot-Don.
BEHOEFTE
Het is de bedoeling; dat ook deze
keer een gastenboek bij d uit
gang van her dienstencentrum
komt te liggen. „Daarin kunnen
ce mensen schrijven, hoe ze het
lee>t gevonden hebben. Het vol-
Hef Dienstencentrunr
De 4 Molens"; binnenkort hef
centrum van de
:efsfactiviterten.
gend jaar kunnen we dan
tung houden met eventuele wen
den van de bezoekers,"
voorzitter van de
-pen Huis" Want
vi tel ten, waarbij de
ewi gezellige manier
in aanraking komen,
veel mogelijk
worden, ze
me behoefte."
