aar
meest
effectieve bestrij dings wijze
Politie en justitie machteloos tegen 'oneerbare praatjes'
VAN „LEKKER PAKKEN" TOT
„SEXUELE VERSNAPERING"
TOCH NOG JURIDISCHE HAKEN EN OGEN
VERSNAPERING
BEWIJS
MEJUFFROUWEN
GESTOORD LEKKER PAKKEN"
ONMACHT
,.Er valt
niets te
jzen
STRAFRECHT
Hoofdinspectev </on Sloolen ...ven he* Vlaardingse politie
korps: dorder meteen de hoorn op de hcak
Dagelijks bellen tienduizenden Nederlanders elkaar. Over
én weer. Zakelijke telefoontjes, het gesprek met moeder,
een telefonische bèstelling, een praatje met de buur
vrouw, een telefoontje voor. èen afspraak. Een miljoen te
lefoongesprekken pér jaar, zeker. De telefoon is niet j
meer weg te denken. Zonder kan niet meer.
door
Nico van Grieken
Tot de vele categorieën lieden, die Bell's "uitvinding even- I
èèns beproeven, behoort ook de sexmaniak, voor wie het j
tèlèfoontóèstel het middel is om zijn lusten, zo men wil,
noden op bot te vieren. Elke dag wel nemen tientallen I
vroiiwèn argeloos de telefoon op om al dan niet sprake- B
loos „oneerbare" tail aan te horen, van iemand, die daar j
kennelijk dan dringend behoefte aan heeft.
Hét legertje anonieme bellers is ongrijpbaar. Binnen het j
kader van de Nederlandse wetgeving bestaat geen enkel 1
artikel, dat afdoende gebruikt kan worden tegen het type i
man (sexueel orerende vrouwen, die mannen bellen ko- J
èn zelden voor) dat met het telefoonboek op schoot wil-1
i^lekeurige telefoonnummers draalt van even willekeurige J
vrouwen en „oneerbare voorstellen" doet.
in Capelle aan de IJssely
lèek het ér bij na op. H en vrouw
die voor de tweede maal door.
dqzélfde man eenzelfde „sexiiele
vtrsnapering" (aldiis de telefo
nist) krèeg aangeboden trok de
stoute Schoenen aan en. ging er
ditmaal op in. De onbekende
stelde1 .haar vijftig tot vijf en zé-
yéntig gulden in het vooruitzicht
als ze hem inderdaad zou „ge
rieven". Voor wat, hoort wat
tenslotte.
De vrouw beidé- onmiddellijk na
het maken van de afspraak de
politie. En toen dé man stipt, op
tijd arrivéëi-dé, aanbelde en bin
nenkwam wérd hij met open ar
men doorrècherchéitrs ontvan
gen. De dader Was gegrepen.
-Maar wacht. Zelfs nadat de
héérlijk geschrokken snoeper
had opgelepeld dat hij in de af_
gelopen maanden een twintigtal'
soortgelijke telefonische af-
spragkjèsmét andere, vrouwen
héd willen maken en dat hij Ook
°P straat soms vrouwen en
meisjes lastig Viel, ging de man
vrijuit.
Een bekentenis, zo het Neder
landse strafrecht tér bescher
ming van de burgèr en de rech-
térlijke macht hu eenmaal/ Is
niet voldoende. En vouir de vér-
klaring van in dit geval de
vrouw, die het „afspröakje"
maakte, was geéit bewijs te vin
den. Een afspraakje maken is
pog altijd vrij van strafvervol
ging. En het ging ér hier om.
Hét enige dat de Capelse politie-
futictioharissen .kondén dóén,
was het geven van een waar
schuwing. Elk adder polïrie-
korps had nlèt aiidérs' gekund.'
Een hoogst onbevredigende én
onbehaaglijke situatie, waar
niemand nog raad mee weet.
»Er is niets tegèn te, doen", Jeer-:
le AdjudantSchouten van .dé
Capelse politie.-Tégen de vrou
wen, die bij de politie komen
klagen, zegt hij „hoii hem aan
de praat, maak een afspraak en
neèm. daarna dtirecfc met de poH-
tie contact op".Adjudant
Schouten: „Jé kunt Ook de héak
"cp gooien, maar wij vinden
net meer afdoend, als we met
de man in kwestie kennis ma-
kfc,. al kunnen we strafrechte*
hjk niets tegen hem in brengen.
De man, die ons zag staan. is§
bfehoorlijk geschrokken en doet
het misschien niet weer." De
Capelse politie ligt ook nu weer
..•».op dé loer, want er is er nog
één, die vrouwen via de telefoon
oneerbare voorstellen doet.-
Inderdaad, de man die zo vakkun
dig in de vdl liep, Is niet de eni
ge. Er zijn er velen, die van
tijd: tot tijd („bij het komen en
vallen van de bladeren", vertel
de een politieman) de telefoon
oppakken en zómaar een Vrouw
Het legertje anonieme telefoonmaniakken is juridisch ongrijpbaar. Als er van een telefooncel uit wordt gebeid is de man helemaal riet te volgen. £en zogeheten
„vangapparaat", dat de PTT kan laten opstellen, is dan zinloos.
deelgenoot doen worden van
hun moeilijkheden. Adjudant
Liefaart van de Dordtse politie:
„Het komt bij ons vrij regelma
tig voor, dat wc klachten krij
gen van dames, die met mejuf
frouw in de telefoongids staan,
die met dat soort praatjes 'wor
den .lastig-gevallen..
Ook vrouwen, van wie de man op
zee zit, krijgen vaak dit soort
telefoontjes aan te horen,maar
dan is het vaak iemand, die
.weet'; dat zo'n'vrouw alleen is.
En als je ziét welke oude zielen
ze soms bellen is het weer ze
ker dat ze zomaar een nummer
kiezen/
regen de .vrouwen, die ons :>eüen,.
zeggen wij eerlijk, cat we
machteloos staan, zeker als zo'n
figuur vanuit een telefooncel
belt." Adjudant Liefaart zou bij
een tenlastelegging in de eerste
plaats denken aan belediging
van een persoon. „Maar dan
moet je eerst .weten wie er' bel
de". De Dordtse politieman:
„Het zijn volgens mij vaak ge
stoorde mannen".
cepteert misschieneerder dat
men dit soort, telefoontjes kan
verwachten".
Een telefoon abonnee, die
herhaaldelijk wordt las
tiggevallen mei: lasterlij
ke, oneerbare en anonie
me telefoontjes, kan daar
iets tegen laten doen. De
PTT biedt in zulke geval
len de mogelijkheid een
zogeheten vangapparaat
(printer) te laten plaat
sen, waarmee elk binnen
komend telefoongesprek
kan worden geregt-
streérd.
Afgaand op de melding van
de abonnee, op wiens ver
zoek zo'n „printer" is in
geschakeld, kan de PTT
vaststellen wie er gebeld
heeft; eenvoudigweg,
doordat de getallen van
de beller zijn gefixeerd.
Afluisteren is daérbij niet
mogelijk. De vangappa-
ratuur is natuurlijk waar
deloos als de dader vanuit
een telefooncel belt of in
een café opbelt»
Als de PTT en dat tel
kens op initiatief van de
betrokken abonnee her
haaldelijk heeft kunnen
constateren, dat het één
en dezelfde abonnee is,
die het hinderlijke tele
foontje pleegde, dan
stuurt de PTT diegene
een waarschuwing. Gaat
de man daarna nog door
met het doen van verve
lende en anonieme tele
foontjes, dan heeft de
PTT de bevoegdheid on
voorwaardelijk en onmid
dellijk de aansluiting van
zo'n abonnee te verbre
ken.
Mr. Van Randwijk, officier
van justitie in Rotterdam,
noemt het de meest effec
tieve bestrijdingsmethode
naast mogelijkheden als
het plaatsen van een band
recorder bij de telefoon,
die de gesprekken regi
streert en het via rechter
lijke beslissingen laten
afluisteren van een tele
foonlijn.
Het opstellen van een vang
apparaat: gebeurt zonder
medeweten van de politie.
Is een hinderlijke telefo
nist, die naar PTT-inaai-
staven misbruik maakte
van zijn telefoonaanslui
ting, gesnapt, dan wordt
dat, volgens de dienst
voorlichting van de PTT,
niet aan de politie doorge-
geven.
Ook hier evenwel bestaan
er juridische haken en
ogen. De PTT immers is
geheel en al afhankelijk
van de goede trouw van
de klager. Met de dader
van het lasterlijke tele
foontje wordt geen con
tact opgenomen, alleen
krijgt deze een waarschu
wing en eventueel bericht
van de verbroken tele
foonaansluiting thuis.
De kans is daardoor altijd
aanwezig, dat de betrok
ken abonnee tegen de on
voorwaardelijke afslui
ting zal procederen. Een
waterdichte regeling is
kennelijk niet mogelijk.
De enige oplossing: een
geheim telefoonnummer
aanvragen.
Dat vindt ook eèn woordvoerder
van ds Schiedamse politie. Bij
tijden komen er klachten binnen
over „bellers" die hun „vieze
praatjes" lozen. De Schiedamse
politiefunctionaris: „Je kunt er
niets aan doen. Het vieze praat
jes Is voor zo'n man.b.ovendïen
de meest gerede uiting. Zo'n ge
stoorde man heeft er dé minste
moeite mee. Het 'is een onvol
groeidheid. Een kind zegt nog
poep, maar leert dat af naar
mate het ouder wordt. Zo'n man
heeft z'n sexuele gevoelens
nooit, leren verwerken."
Een- psychiater: zou met - de be
trokkene 'tot die verwerking
kunnen komen,, maar. het begrij
pen van deze „randfiguren" in
het totaalbeeld van -delictenis
bijzonder moeilijk/. aldus de
Schiedamse politie.
„Buurman" Van Slooten hoofdin
specteur van het Vlaardingse
politiekorps, geeft klagende
vrouwen maar één raad, mee:
„Donder die haak erop als jé
door zo'n vent v/órdt gebeld"!
Of soms wordt een taperecor
der tje verstrekt, waarmee het
telefoongesprek kan' worden op
genomen. Aan de hand van
stem en, achtergrondgeluiden is
het misschien mogelijk een ver
dachte aan te houden.' Maar
meer ook niet. „Het is heel
moeilijk om er een strafbaar
feit uit te halen", deunt de
Vlaardingse politie-voorlichier
met zijn collega mee.
In Vlaardingen zijn het afgeiapen
jaar heel weinig van dergelijke
klachten binnengekomen. Het
aantal zedenmisdrijven is niet
de helft gedaald, beweert Van
Slooten. Maar of het aantel
voorvallen is gedaald is niet be
kend. .,Oe maatschappij aan
vaardt meer dan vroeger en ac-
Bij het Delftse en Zoetermeerse
politiekorps van hetzelfde laken,
een pak. Telefonades met oneer
bare voorstellen in alle toonaar
den: Het blijft een moeilijke
zaak. Een Brielse politieman:
„Bij de burgerij most het wel
een onbehaaglijk gevoel geven
om te lezen dat er niets tegen
zo'n man kan worden gedaan."
En adjudant Swart van het Zoe
termeerse nog jonge gemeente
politiekorps: „Een advertentie
van een vrouw, die werk vroeg,
lokte al reacties uit van ,,'k zal
je 'ns lekker pékken". Na een
paar .weken houdt hethier m
Zoetermeer meestal wel op. Het
is alleen wel vervelend voor de-
genen, die de gesprekken moeten
ontvangen! Wij doen er niets te-
Een':'.. j-.v'.t..:-!;!
We kunnen er niets tegen doen.
Onmacht Js troef bij de politie
korpsen, die" gevraagd werden
een reactie te geven op het niet
kunnen vervolgen van de man,
die belt, die vrouwen lastig valt,
die „oneerbare voorstellen"
doet. Het is schandalig, zegt de
één. Het is intens zielig zegt de
.ander.
Een masseuse die eerzaam
baar beroep uitoefende,
maar die desondanks dag-
in-dag-uit-sexuele genoegens,
kreeg aangeboden, zei
eens: „Ik xvist niet dat de
nood in Nederland, zo groot
was''. De man mét 'het;
sexuele voorstel: meedo
genloos vervolgen of be
grip tonen? Het is een
moeilijke zaak, zeggen de
politiemensen.
Officier van justitie
Strafrechtelijk is er
tegen bet doen van
oneerbare voorstellen
door de telefoon niet
veel te beginnen,
meent de Rotterdam
se officier van justi
tie mr. Van Rand
wijk. Geen wondér
dus dat de Capelse
politie onlangs „stuk
liep" op zo'n telefoon
maniak, ondanks het
feit, dat de man, toen
hij in handen van de
.'•t politie viel, bekende
al een twintigtal vrou
wen op dergelijke
manier lastig geval
len të hebben. Ver-,
dachtes bekentenis is
binnen het kader van
de Nederlandse straf
wetgeving niet vol-
doende:1'
Ook het; art. 239. lid 2,
van het Wetboek van
Strafrecht, onder het
hoofd misdrijven te
gen de zeden, is ttiet
veel" te doen tegen de
v oneerbare voorstel-
Jen, die variëren van
,,'ns lekker pakken";
tot het aanbieden van.
een „sexuele. versna-
V pering"
Artikel 239, lid 2, luidt,
als volgt:„met 'ge-';
vahgenisstraf van ten.
hoogste twee jaren of
geldboete van ten
- hoogste zeshonderd
gulden wordt bestraft;
schennis van de eer-,
baarheid, waarbij
een ander zijns on
danks tegenwoordig..
is".
Bij de telefonisch,voor
gestelde oneerbaar
heid of oneerbare taal
gaat dit artikel al niet
v op. „Zijns ondanks"/
ofwel „tegen wil en
dank" geldt niet, om
dat de opgebelde
vrouw te allen tijde
de hoorn op het toe-
stel kan leggen. Bé-
wijsyoering is daar-
;enbovën bijzonder/
moeilijk; omdat nie
mand anders aanwe
zig is bij het „schen
den van de eerbaar
heid" en dus niémand V
kan getuigen, welke
oneerbare v'taafvy/is^
geuit. Nogal lastig
dus.
- 'f -
Moeilijk is' ook het" in
bijgaande reportage
aangehangendelict
„belediging". Sommi
ge politiefunctionaris-
sen zien daarin de.
enige mogelijkheid de
man-in-kwes.tie daar
van de beschuldigen.
Maar ook hier geldt:
Hoé leverje het, be
wijs? Wat is er ge
zegd, door wie, wan
neer en was de taal
inderdaad beledi-
gend? De Vlaardingse
hoofdinspecteur Van
Slooten merkt bij
voorbeeld op, dat de
maatschappij meer
dan vroegér ;;aan-
vaardt.V'Met; -andere
woorden:' uitschelden,
beledigen, is erg ge
bonden aande per-:
soon die het betreft.
Het gaat hem of haar
wel of niet te ver.
WOENSDAG 30 JANUARI 1974
