am heeft weer
fel
elkaar
SIV7 verslik
zich in
ander Amersfoort
mm
IIIIM
mf/M-
VDL zakt diep iveg
Hollaxidiaan
lijkt
reddeloos
verloren
Strafschop
heslist
Still
matig duel
iffitl Ï8È
r
If S
BOB MAASKANT: „VERDIEND
Hollandioan doeimon Coen van Gogh heeft het nakijken op de horde inzet van Eef Krabbendam.
Schiedam Voor De Hollandiaan is het sei
zoen zo'n beetje afgelopen. Immers wie ge
looft er na de aan duidelijkheid niets te wen
sen overlatende 3—1 nederlaag tegen Schie
dam (tot voor gisteren voorlaatst) nog in
redding voor de onderaan bungelende Vlaar-
dingers. Zelfs trainer De Haan moest na af
loop toegeven, dat het er niet best uitziet.
'De Haan: „Het heeft geen zin er omheen te draaien.
We staan ontzettend slecht. Ik heb deze week net
mes gezet in het elftal. Vier man heb ik er uitge
wipt: Van Duin, Bijl, Molendijk en Huis in 't Veld.
Voor hen in de plaats zijn nu junioren gekomen, We
moeten al een beetje naar het nieuwe seizoen gaan
kijken. Neem zo'n jongen als Keesje Spruit. Dat is
Schiedams eerste treffer in de maak. Nico tSijlhoffis de r
echt een talent en in hem zie Ik echt wei goede mo
gelijkheden. Voor wat betreft .het huidige seizoen,
zie ik de situatie toch wel somber in."
Uiteraard was collega Nico van Huet heel wat beter
te spreken, over de toekomstmogelijkheden van zijn
team. De Schiedam-trainer: „Deze overwinning,
geeft erg veel vertrouwen. We hebben nu'definitief
afstand genomen van de onderste plaats en de aart-
■sluiting met de middenmoot zit er toch wel duidelijk
in, dacht ik zo."
Extra prettig in dit verband, was ook het feit, dat
Schiedam een uitstekende wedstrijd speelde. Met
name in de eerste nel ft, liep het -allemaal bijzonder
gesmeerd bij de Schiedammers. Ondanks (nog
steeds) de afwezigheid van aanvoerder Leen van de
Ploeg zat de Schiedam.-verdediging goed dicht. Op
het middenveld was het spel van junior De Hartog
veelbelovend, terwijl Eef Krabbendam in de voor
hoede zijn beste wedstrijd van het seizoen speelde.
Volop reden dus voor vreugde en pret voor Nico van
Huet.
AFGEKEURD
Eef Krabbedam was het ook die medeverantwoorde
lijk ivas voor het eerste gevaarlijke Schicdam-rao-
ment. Na drie minuten zette hij knap voor en Andre
Holster joeg de bal over de doellijn;. Doelpunt.' Ver
geet het maar, dacht de scheidsrechter, want de
van de staander terugspringende faal hoefde voor
hem beslist niet naar de middenstip. Tot welke tafe
relen dat aanleiding kan geven, weten de trouwe be
wonderaars van de Apple Happie-strip.
"Woede dus bij Schiedam, maar even later toch prijs.
Jaques van Huet zette knap voor en vallend kopte1
Nico van Huet raak: 1—0. Schiedam was veel ster-
ker en in de twintigste minuut werd. het 20. Nu
was het Nico van Huet die de voorbereiding voor
zijn rekening nam. Zijn voorzet werd door Eef
Krabbendam fraai verzilverd. Hotlandiaan-trainer
De Haan: „Eigenlijk had onze keeper die voorzet
moeten pakken, maar dat verzuimde hij."
GEEN KANSEN
Even later trof een kogel van Eef Krabbendam, -de lat,
maar het recht kon even later toen zegevieren, want
een hernieuwde poging vat» Eef, in de dertigste mi
nuut, vloog met vliegende vaart in de touwen. Schie
dam vond het eigenlijk wel mooi zo. Trainer Nico
Dat het toch nog 3-1 werd.
i partij
was en besloot een indirecte vrije trap uit het doel
te gaan zweven. Dat pakte echter verkeerd uit,
want via zijn vingers werd Ton de Vette's free-kick
toch nog een treffer: 3—1.
Veel kansen zaten er echt niet meer in voor de Vlaar-
dingers. Even^voor trjd was het zelfs bijna vier—
een, maar Eer Krabbendam zag clubgenoot Schem-
kes over het noofd, terwijl deze volkomen vrij stond.
Krabbendam schoot zelf en dat leverde niks op.
„Ach", sprak N-ïco van Huet, „zo erg was dat na
tuurlijk ook. weer niet."
MAANDAG 4 FEBRUARI 1974
PAGINA 3
W'"
Door Kor Kegel
SCHIEDAM Eigenlijk zorgde de
zes maanden oude PPSC-sup-
porter Monty, voor het enige
leuke ogenblik in de wedstrijd
van de Schiedamse club tegen
MVV'27, Door vrolijk blaffend
het veld in te rennen en te gaan
jagen op de nog rollende voet
hal Onderbrak de zwartharige
bastaard-poedel een goed opge
bouwde en gevaarlijk uitziende
aanval van de maas!anders.
Gelach onder de toeschouwers,
opluchting voor PPSC en erger
nis bij het elftal van MVV'27.
Alleen Arbiter Jan Sterk bleef
er koud onder. Resoluut stapte
de fors gebouwde scheidsrechter
tut het Gelderse Daaien op de
speelse hond af en wees met
z[in 'rechterwijsvinger naar de
zuuiö: „Eruit!"
Het zal duidelijk-zijn dat de ont
moeting PPSC-MW'27 (1-D) niet
?P een erg hoog peil stond. In
ieder geval op een lager niveau
aan men in de derde klasse van
de KNVB kan verwachten. Er
»erd door alle spelers veel inzet
getoond, conditioneel hielden de
beide clubs elkaar goed in "even
wicht, maar er kwam niets uit:
goede combinaties waren zeld
zaam en goed gerichte passes
«ifcken uniek.
felfs de twee trainers van de op
het veld verschenen elftallen
vonden de wedstrijd .verschrik
kelijk' om aan te zien. P.PSC-
trainer André- Corveleijn: „Dit
was een wedstrijd om heel
gauw te vergeten". Zijn collega
a'i MVV'27 Woud Zuidgeest:
•>De spelers kunnen veel beter.
Ook die van PPSC. De Schie
dammers staan bovenaan, en
®j mogen van mij ook kam
poen worden, maar als dat zo
moet....Dan verdienen zij het
niet".
fan het spectacula;re var. de eer
ste competitiewedstrijd
MVV'27-PPSC was niets meer
te bespeuren. Ter verduidelij
king: in Maasland behaalde
"PSC met een 0-2 voorsprong
Hoewel de spelsituatie anders doet vermoeden, geen ^hoogstaand' spel bij PPSC-MW,
tie aan de kop niet wordt ver
slapt, maar overtuigend is het
niet.
En om met JVtW'27-Oêfenmeester
Wout Zuidgeest te spreken:
PPSC mag natuurlijk en zal ook
wel kampioen worden, maar of
de Schiedammers het verdienen
wanneer zij zo doorgaan, dat is
een grote vraag. Waarop het
antwoord beslist niet bevesti
gend hoeft te zijn
de rust, geloofde het daarna wel
en kreeg door dat gebrek aam
inspiratie toch nog twee doel
punten ie verwerken. Een 2-2
gelijkspel, terwijl MVV'27 voor
de rust had kunnen worden op
gerold.
STRAFSCHOP
Afgelopen zaterdag werd er
slechts één kozr gejuicht, en dat
ging dan nog gepaard met vee!
twijfels van de Maaslandse zij
de. Dertien minuten na de rust
constateerde arbiter Sterk een
overtreding in het strafschopge
bied van MW, Maasiander Eg-
bert van de Worp hield PP'er
Zegert Struis vast, zodat de
Schiedammer onmogelijk nog
bij het leder kon komen.
Scheidsrechter Sterk wees naar
de elf-me ter-slip. ,,Hoe kan die
man naou een penalty geven?"
aldus een hoogst verontwaardig
de Woud Zuidgeest. „De bal
was er meters vandaan!"
„Bal of geen bal, voor een derge
lijke overtreding mag ik een
strafschop geven", meende
rechtspreker Sterk. Coen Win
kelman nam de strafschop. Zijn
schot was niet onhoudbaar,
maar doordat MVV-doelman Ri-
nus van de Wetering niet rea
geerde, werd het toch 1-0.
„Die sensationele thuiswedstrijd
van ons tegen PPSC is er vol
gens mij de oorzaak van, dat
deze wedstrijd zo slecht was",
dacht Wout Zuidgeest. „De
teams waren nu bang voor el
kaar. Ze durfden niet tegen el
kaar in te gaan".
André Corveleijn bevestigde dat:
„MVV'27 is altijd al een moeilij
ke club voor ons geweest. Voor
al na de vorige wedstrijd zit de
schrik mijn spelers nog goe d in
de benen".
De oefenmeester van PPSC kreeg
overigens wel gelijk: voor de
wedstrijd begon voorspelde hij
al dat het een overwinning voor
zijn elftal zou worden, maar dat
het erg moeilijk zou gaan.
En warempel, z-j'-t sfgez::nt:n
zorgden daar weer - de drrde
achtereenvolgende! - voor een
minimale, moeilijk behaalde 1-0
zege. Het zijn natuurlijk steeds
twee puntjes, waardoor de posi-
Maassluis Het werd tenslotte een gevoelige nederlaag voor het
VDL aterdagteam. Werden thuis de puntert volledig opgeëist, in de
uitbeurt liep tegenstander SDV finaal op VDL heen; 4—0, Was het
gelijke spel van verleden week legen DVO voldoende om optimis
tisch te zijn, trainer Arie IJsselstein zag zijn ploeg in de beginfase
al diep in da modder wegzakken.
Laatste man en organisator Kees
Koudijzer had door ziekte zijn
plaats beschikbaar moet en stel
ten «n juist op die plek werd
een rnan van formaat en orga
nisator gemist. Dat resulteerde
in de „ouverture" in drie minu
ten tijd in drie tegentreffers
(van de vierde tot de-zevende
minuut).
Na enig aftasten sloeg het noodlot
toe. De domper was fors, zon
der dat VDL kon bijsturen. De
pijnlijke slag kon dan ook niet
meer worden goedgemaakt.
Kort voor tijd werd t er slotte
rummer vier door thuisciub
SDV genoteerd.
En toch wanhoopt oefenmeester
Arie IJsselstein niet. Alle ver
trouwen is aanwezig. De jon
gens willen er keihard voor
werken en de sfeer onderling is
goed. Het optimisme staaft Arie
IJsselstein dan ook op het ver
toonde spel. ..Er zullen dan ook
beslist nog de nodige punten
worden gepakt", zo meende de
volledig achter zijn „j'ongers"
staande Arie IJsselstein. „Mijn
mannen trainen twee keer per
week en dè training is goed be
zet".
Na de tegenslag in bewees VDL
vele mogelijkheden te kunnen
creëren. Buiten de doelpin ren is
SDV praktisch .niet gevaar!ijk
geweest. VDL „maakte" het
spel, maar of de accuratesse
ontbrak of Vrouwe Fortuna was
niet op haar hand.
DOOR HANS SOETERS
Amersfoort Men kan Bob Maaskant onmogelijk ver
wijten dat hij zichzelf niet uitstekend onder conlrole
had. Bos Maaskant, die kort geleden nog hoopte op een
„doorbraak" van zijn SVV, staarde na de verloren
wedstrijd (2—0) in stadion Birkhoven nadenkend voor
zich uit. Handen diep in de zakken, blik gericht op de
alweer lege tribune, sprak hij de enige juiste woorden;
„Amersfoort speelde een kanppe partij voetbal. Ze
wonnen verdiend."
de woorden aan het adres
van de inderdaad attrac-
was tegelijkertijd een
Maar Bos Maaskants loven-
tief voetballende opponent
diagnose. Want zijn eigen
formatie, tot gisteren de
runner up in de eerste di
visie, voetbalde waarig
zonder enige opbouw. On
samenhangend aanvals-
spel, paniekerig uitverde
digen, werkten een
Amersfoortse suprematie
in de hand.
Een Amersfoort waar SVV zich
zonder enige twijfel op had
verkeken. In verslikt eigenlijk,
want „datzelfde" Amersfoort
voetbalde eerder deze compe
titie op Harga zoals SVV dat
gisteren op Birkhoven pleegde
te doen. Wam al uitte Bob
Maaskant zich tegenover de
plaatselijke pers wat Amcrs-
foorts getint: „We wisten dat
we het moeilijk zouden krij
gen", tussen de uitspraken
door borrelde iets van onder
schatting.
Begrijpekijk misschien, „maar",
stelde Bos Maaskant later te
recht, „we wonnen uit pas een
wedstrijd tegen PEC/Zwolle",
om er aan toe te voegen,
„toen PEC nog niet zo goed
draaide." Zo ook het eerste
resultaat tegen Amersfoort,
want ook toen functioneerde
de equipe van trainer Nico
van Miltenburg niet zo soepel.
KANSEN*
In de eerste helft nivelleerde
SVV het v;r rul 1.1 sotvvsss
door met talrijke dieptepasscs
de echt niet zo hechte Amers
foortse afweer tot kort voor
Nfco van Zoghei te houden.
Toen ook kwamen er kansen
en voor Bob Maaskant reden
om te verzuchten; „Als Groc-
neweg er toch eens een van
die twee vrije kansen had in.
.getrapt..."
Maar Jan Groeneweg, de enige
SVV'er die op Brikhoven
scherp stond opgesteld, faalde
twee keer oog in oog met Van
Zoghei en verprutste talrijke
andere mogelijkheden om diep
te gaan door kinderlijk simpel
in de buitenspelval te tippelen.
En juist daarin zat het Amers
foortse venijn, want steeds
weer als arbiter Bart Ram at
tent reageerde op het vlaggen
van zijn secondant, zette de
Amersfoortse defensie met een
lange trap de nog wat aarze
lend schuivende voorhoede
aan het werk.
Maar En die voorhoede dartelde
gisteren een krullige nummer
9, „Bertie" Teunissen, Voor
„aanklever" Jan den Tuinder
werd hij in ieder geval een
nachtmerrie, want steeds weer
was Teunissen aanspeelbaar
en zorgde met dribbelaar Ca-
lot voor ongrijpbaar opbouw
werk.
Teunissen was het ook die na 21
minuten speten in de tweede
helft weer eens zijn directe te
genstander loste, draaide, met
nog een gecamoufleerde bewe
ging een vrij schootsveld
creëerde en uit eent och nog
moeilijke hoek raak schoot:
10. Een voorsprong die nau
welijks onverwacht genoemd
mocht worden, want halverwe
ge die tweede helft was SW
nergens meer. Vooral het
Schictfamse middenveld kwam
tempo en maatgevoel tekort.
STRAFSCHOP
En vier minuten later was het
alweer raak. Misschien kleef
de er aan die tweede Amers
foortse treffer een vraagteken,
want al wer Willigenburg bin
nen het strafschopgebied door
Rtnus Steenbergen onderuit
gehaald, de schaarbeweging
van de goed spelende voor-
Stopper leek nauwelijks goed
voor en penally. Maar Bart
Ram was beslist. Bob Maas
kant: „Laat ik voorop stellen
dat Ram een voortreffelijke
wedstrijd floot, maar met die
strafschop ben Ik het niet
eens, die had 'ie net zo goed
niet kunnen geven."
Hij gaf hem wel en Nico van
Zoghei stak daar een heel
speelveld voor over. Ett niet
tevergeefs brulde het publiek:
„Nico, Nico, Nico", want Jan
van der Velden ging naar
rechts terwijl de bal traag en
laag in de linkerhoek ver
dween: 2—0. Een fortuinlijke
treffer, dat wel. maar zeker
niet in strijd met het spel-
beeld.
Toen pas, tien minuten voor het
einde, waagde Bob Maaskant
een ingreep. „Je moet iets
doen, aJthans je probeert het."
En daarmee verdwenen Paul
Roodnat en Theo van Toledo
van de grasmat en mochten
Dutina en Zoetmulder nog en
kele minuten iets van de ne
derlaag meebeleven.
Gezien de steeds groter worden
de overmacht van Amersfoorts
sterk schakelende middenveld,
een te late ingreep. Zeker
waar het Theo van Toledo be
trof. Zelden vertrok van zijn
voet een bruikbare pass, ter
wijl zijn brekers werk weinig
problemen opleverde voor de
veel snellere Amersfoortse
middenvelders. „Voor Theo.
was het natuurlijk wel moei
lijk, tenslotte heeft 'ie nogal
wat last van een blessure",
verzachtte Bob Maaskant het
zwakke optreden van zijn mid
denvelder.
Maar eigenlijk deelde heel SVV
in de malaise cfie goed bleek
vcor een duidelijke nederlaag.
Niet zozeer in treffers, want
ook SVV had mogelijkheden,
maar neer nog de manier
v/ar. z" het sILïir.ie Amers
foortse spelletje gepeeld wed.
Een taktiek waar SVV geen
raad mee wist.
