BOS KALIS, MULTI NATIONALE BAGGERAAR 6.500 man personeel23,9 miljoen winst Directeur Kraaijeveld van Hemert gelóóft in z'n Noordzee Eiland Project: „In 1977 ligt het er" „Als wij ons terugtrekken uit Zuid-Atrika staan er tien klaar om het over te nemen ANDOC sf' f Ah-V'* Bos Kalis Westminster Group, gevestigd in "Papendrenht, is een mulit-nalionaie onderne ming met vele buitenlandse vestigingen. Het is van origi ne een baggerbedrijf, dat als zovele soortgenoten z'n oor sprong vond in het „geboorte land" Sliedrecht en omge ving. Van de x'oormalige dijk bewoners zijn er nog maar weinigen, die het wereldwijd befaamde beroep van bagge raar uitoefenen. Dankzij tech nische ontwikkeling en re search houdt Bos Kalis zich ook bezig met booreilanden, tunneblbomv, het afleveren van complete havens en zo meer. De „group" vestigde de binnen- en buitenlandse aandacht op zich met het Noordzee Eiland Project: de bouw van een kunstmatig eiland, waarop die industriële werkzaamhe den kunnen worden verricht, die een dichtbevolkt land als Nederland liever kwijt dan rijk is. Bijvoorbeeld: een kernreactor, opslag van vloei baar gas en een olieraffinade rij. Het is, zo propageert het concern, dé oplossing voor die problemen en voor het koelwaterprobleem van een kernreactor. In 197" moet het eiland er zijn, zegt men. Het Nederlands-Engels bedrijf werd in 1910 toen nog loo ter Hollands opgericht door het' samengaan van drie Süedrechtse baggeraars Joh. Kraaïjeveld. E, van Noorden- ne en G. J. Bos. Bos Kalis telt thans 6.500 man personeel en zette vorig jaar een bedrag van 560 miljoen gulden om. De netto-winst bedroeg 23,9 miljoen gulden. Naast de „moedermarkten" Ne derland en Engeland heeft Bos Kalis vestigingen en be langen in Spanje, Frankrijk, Portugal. Ned. Antillen, West-Afrika, Nïgerië, Bermu da, Jersey, Duitsland, Cana da, België, Liberia, hel Mid den-Oosten, Zuid-Afrika de Verenigde Staten. «Bos Kalis Westminster Group, 6.500 man personeel, tieptallen vestigingen en belangen in het buitenland en een kunst- natig Noordzee-eiland op stapef. Het gesprek is beëindigd. Kraaijveld van Hemert verlaat de Ieren bank en beent richting raam. Een rijzige man, 45 jaar oud, voorzitter van de raad van bestuur van Bos Kalis Westminster Group, doet van origine in baggeren en voorts in wegenaanleg, verzetten van grond, bouwen van boortorens, pijpenleg- gen, graven van tunnels en havens („tum-keysys teem") en wil een indus trie-eiland in de Noord zee, ergo: stelt, dat het eiland er in 1977 maar moet zijn. De plaats is al bepaald: dertig tot vijftig kilometer uit de kust voor Hoek van Hol land. en atoomkracht de mensheid presenteren. Ervan uitgaande, dat het steeds „beter" zal blij ven worden. En, zo meent Van Hemert tèn stelligste, als wij* werkelijk een wereld willen waarin het leven draaglijk is. de nucleaire technologie. Fran krijk bouwt vijf kerncentrales in Perzië, Indonesië, al vijf kerncentrales rijk, oriënteert zich in dé VS, Sow jet-Unie, Frankrijk en Canada op de ont wikkeling van zijn atoomener gie en, zo meldde een Peru-: viaans blad, Argentinië, Brazi lië en Chili kunnen straks hun kernbommen maken. door Nico van Grieken Ing. J. Kraaijeveld van Hemert, voorzitter van de Raad van Bestuur van Bos Kalis Westminster Group: „De concurrentie van Japan en Amerika neemt toe". Sliedrechtenaren Joh. Kraaije veld, Van Noordenne, Gernt Jan Bos, Wouter Kalis e.a. groeven het Noord zeekanaal en volvoerden als Maatschappij tot Aanneming van Zuiderzeewer ken de aanleg van de Afsluit dijk. Rond 1930 behoorde de NV Bagger maatschappij Bos Kalis tot de grootste ter wereld. „De kansen voor ons gezamenlijk eiland-project zijn groot. Op land is geen oplossing voor de milieu-problematiek meer te vinden. Een eiland op zee dan. Geen verplaatsing van de pro blemen maar een oplossing. Tot nog toe geen woord over de Want als wij niet met de techm- oorsprong van al deze plannen- Onze voorvaderen immers wer- Want in de Biesbosch groeiden sche ontwikkelingen meegaan makerij: het eerlijke bagger- den in 1421 nogal wreed^ tot riet en wilgen, planten, die hij Holland her en der naam en faam verwierf. Sliedrechtena- ron zwierven over alle wereld- zeeënwant als er gebaggerd moest worden had je hèn nodig. Van Hemert: „Het ligt de Hol-' landers in hun aard om in dat water te knoeien". Voornaam ste oorzaak evenwel was puur lijfsbehoud.- - Elisabethsvloed het gehele ge bied ten 2uiden van de lijn Pa- pendrecht-Sl ied recht-Gies?en- dam onder water zette. Véél levende have verdronk en zij die geluk hadden vestigden zich „achter de dijk". Een getijden- gebied was ontstaan en daarin de Biesbosch. Van Hemert: „De natuur gaf ze iets goeds terug". zijn we weg. En geen. Nederlan der zal individueel geneigd zijn akkoord te gaan met achter stand. Kijk, je moet je afvragen wat Nederland over heeft voor een schoner milieu. Een toeslag op dit en een toeslag op dat? Ik geloof, dat men zich dan vergist in de genegenheid tot meedoen. Maar als Nederland zichzelf wit teruggeven aan de zee. werk, recht-door-zee, waarmee daden gedwongen toen de Sint- uitstek geschikt zijn voor dijk- boiivV. Die ontstónd: met behulp van de van riet en wilgen ge maakte zinkstukken legde men dijken aan. Door die dijken kon men havens graven, op eb en vloed berekend. De rond de Biesbosch vergaarde kennis werd in de Gouden Eeuw alras in het buitenland gebruikt Voor de aanleg van havens met Zgn. Paardemolen. Kapitaal en naam namen toe, waarmee in zeer kort bestek de historie is geschetst. "De ruime aantrekkelijke drie Het klinkt wat schooimecsteracn- hoog gelegen directieruimte ziet uit over het schitterend groene eiland van Dordrecht. Op de Beneden Merwcde, daar aan de oever tussen Papendrecht en Sliedrecht, tuft de binnenvaart zuchtend langs, 'n Vredig en idyllisch rivierenlandschap. Maar, schijn bedriegt. Het is niet meer wat het geweest is. We vernemen van ing. J. Kraaijeveld van Hemert „roepnaam" Van Hemert dat een en ander niet naar behoren is gegaan. tig. Zo van: vingertje omhoog en pas op. Het is in deze inder daad voortschrijdende wereld vol technologie (even de club van Rome vergeten, s.v.p.) ech ter niet opportunistisch aan kernenergie te denken, vindt' Van Hemert. En omdat kern reactoren (de veelomstreden snelle kweekreactor in Kalkar b.v.) mensen al dan met terecht angst aanjagen, maar die din gen „de energie moet toch ergens vandaan komen" on vermijdelijk in opmars lijken te zijn, is er alweer een oplossing voorhanden: het eiland. „Het hele landschap is verpest door die hoogspanningskabels. Overal waar je kijkt. Wanneer T, rfi rtlnMm on. Kraaijeveld van Hemert te stok- verdwijnen die dingen eens on der de grond?" Van Hemert concludeert snel, dat het begon nen moet zijn met iemand, die een elektriciteitskabel aan een paal hing. Z'n vondst wordt 'm niet in dank afgenomen. En dan de industrie, van het eiland van Dordrecht. „Daar is het toch nooit voor bedoeld ge weest. Maar toen Du Pont hier recht aan de overkant ging staan staken ze in Dordt de vlaggen uit De fabriek bete kende werkgelegenheid. Dat was vijftien jaar terug". Toen hporde je ook nog geen geklaag over het Europoort-gebied, me moreert Van Hemert. KWIK De Merwede. Het staat er niet best voor. „Alle vis js hier ka-( pot. Zware metalen, kwik. Het kwikgehalte in deze rivier zou eens moeten worden gemeten. paard: „Het ligt ver uit de buurt van een dichtbevolkt ge bied. In geval van calamiteiten zal er wellicht minder schade zijn en ook het koelwaterpro bleem is uit de wereld.' Natuur lijk: de zee kan nog zóveel heb ben. De zelfcorrigerende werk ing van de zee wordt nog te •weimg onderkend. Verder is het eiland een uitstekende ave rij haven voor mammoettankers en kan het dienen als opslagha ven voor vloeibaar gas dat op het continentaal plat gehaald wordt". Overigens: alom zijn regeringen druk bezig zich te bekwamen in Stalen booreilanden moe ten ook uit beton kunnen worden opgetrokken. Vc - Wij Nederlanders hebben het d d t An -|fl Dutoh off, 0. geluk, dat we met zoals de Ja- panners dagelijks veel vis eten *"6 Concrete een betonnen en dat we bovendien weinig produktie-platform ontwierp. aan kustvisserij doen. In het andere geval zou je eens zien of er kwik vergiftiging voor kwam". De Westerse en in sommige op zichten vele molen ernstiger Ja panse milieu-problematiek (lood-, cadium- en kwikvergifti- ging) is Van Hemert. zo blijkt tijdens het interviex bepaald niet vreemd. Het eiland pro ject" is dan ook doortrokken van de eis, dat er een oplossing moet worden gevondt voor de energieproblemen, die L olie Het gevaarte wordt thans op de Maasvlakte gecon strueerd. De betonnen doos (beton) is 54 meter hoog en heeft een oppervlakte van 100 x 100 meter. De pij.ars zijn 269 meter hoog. Het platform ligt op een dusda nig niveau, dat de hoogst gemeten golfslag er niet „bij" kan. Ter illustratie: de Euromast steekt 170 meter boven het NAP uit. -Wat thans heeft geleid tot de Bos Kalis-Westminster Group begon in 1931 met het vormen van de eerste dochteronderneming, de Westminster Dredging Compa ny Ltd. Bos Kalis beschikte bij het uitbreken van de Twee de Wereldoorlog over 9 bagger molens, 6 zandzuigers, 6 bak ken, 4 sleepboten en tientallen onderlossers en elevatorbak- ken. Met dat „spul" droogde men na de oorlog het eiland Walcheren en werd grond voor de westelijke tuinsteden van Amsterdam opgespoten. Bagge raars mobiliseerden zich in 1953 om Zeeland van de gevol gen van de watersnoodramp te ontdoen. ONTWIKKELING Van Hemert nu: „Het bagger werk had toen al opgehouden een ambachtetijk beroep te zijn. Tot 1945 was het dat. Pas daar- na begon men aan technische ontwikkeling te denken. Die was daarvoor nooit nodig ge weest, want Nederland beschik te al over een Rijkswaterstaat, die z'n weerga niet vond. In geen enkel land had men een dergelijk goed uitgeruste in stantie." De technische ontwikkeling en de daarmee gepaard gaande re search (Bos Kalis beschikt thans over een eigen staf onder- zóekersl leidde tot grote verbe teringen. Van Hemert verheelt niettemin te spuien, dat 'te „enorm veel respect" heeft voor een werk als de Afsluitdijk. Een karwei, waarvoor bij wijze van spreken alleen Rijkswater staat de academici leverde. Bos Kalis, maar ook de andere Nederlandse „baggeraars" zijn nu zelf toegerust met een aca demisch gevormde staf. Met na me len behoeve van projecten, waarbij men het „tum-key-sys- teem" hanteert, zoals in Fran krijk- Een complete haven wordt opgeleverd, de gebruiker kan onmiddellijk gaan draaien. MULTI-NATIONAL 1D74- vele grote werken zijn ach ter de rug, met vele is men bezig. Tunnel- en verkeers- bouw, boortorens en irrigatie- werken. Bos Kalis Westminster Group is een „multi-national" met vele buitenlandse nederzet tingen, die zelfstandig maar centraal begeleid (van Papend recht uil) opereren. Het aantal personeelsleden be draagt circa 6.500 man en de Bos Kalts Westminster Group omvat zeventien ondernemin gen en vierentwintig dochteron dernemingen. Daarnaast telt de groep vele bedrijven, waarin ze belangen heeft. Van Hemert: „We moeten het risi co van downperioden zo veel mogelijk spreiden. De concur rentie van Japan en Amerika neemt toe en er is aanzienlijk minder weik. Misschien straks het SuezknaaL Maar het is niet zeker, dat we daarin mee draaien," Deontwikkelingslanden. „Er is daar een enorme behoefte aar. havens en industrieterrein", al dus Van Hemert. „Vergeet ook dc stuwmeren niet. Er ligt straks werk voor het opschep pen. In die meren hoopt such modder op, dat betekent bagge ren" Irrigatie werken, strijd te gen droogte. De SahelgordeL „Het hoeft niet zo somber te zijn. We zijn technisch in slaat de droogte te vedrijven. Alleen geld is het probleem. Maar ka pitaal weet iedereen, is beschik baar als de rijke westerse en de olielanden meewerken". En daarmee begeeft directeur Kraaijeveld van Hemert rich verhoeds dat wel op poli tiek terrein. Multi-nationals, zoals Bos Kalis Westminster, staan vooral de laatste tijd aan veel kritiek bloot. Zeker na de verwikkelingen van de Ameri kaanse mammoet-muïti-nalïo- nal ITT met staatsgreep in Chi li (grote economische belangen stonden op het spel) wordt in ternationaal druk uitgeoefend de schier onbeperkte macht vn dergelijke ondernemngen in te perken. Van Hemerts houding ten opzich te van de kritikasters id duide lijk: „Onze-filosofie luidt: dat het bedrijfsleven zich niet mag toeeigenen aan een politiek te doen. Het betekent niet dat je- het eens bent met de politiek van het land, waar ons bedrijf vestigingen heeft. *n Dictatuur ligt ons niet, maar weet wel, dat als je naar de politiek van een land te werk gaat, er heel wei nig systemen overblijven waar je wel terecht kunt in deze we reld. Er is bijvoorbeeld kritiek geweest op onze aanwezigheid in Zuid Afrika. Als -wij ons zouden terugtrekken uit dat land staan er tien andere on dernemingen klaar om het werk van 'ons over te neme- n"./pDe laatstgehouden aan deel houdersvergaderi ng, waar over Van Hemert het heeft, be vatte inderdaad nogal wat kri tiek op Bos Kalis vestiging in het land van premier VOR- STER, Organïsties van kerken vormden één front tegen de raad van bestuur van de groep en eisten, dat Bos Kalis zich uit Zutd-Afrika zou terugtrekken. Bovenstaande visie leert dat Van Hemert er niet zo snel toe bereid zal rijn al zegt hij dan dat de bezwaren van de kerke lijke organisaties zeker warden afgewogen. KENTERING „Wij menen, dat het Üedrij fsléven er wat aan kan doen. Je ziet in Zuid-Afrika duidelijk al een kentering. Het is trouwens zto gemakkelijk eisen te stellen. Ik wil in ieder geval een dialoog open en mogelijk houden m® een land als Zuid-Afrik»- Er fc wel degelijk over onze positie daar gesproken in de raad van bestuur. Ik wordt altijd ontzèt- tend boos als mensen denken dat je voor hét eerst over apart heid nadenkt Ort die landen Is groter i denkt". Doörbaggert maar. 'BI-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1974 | | pagina 3