Simons,
de
van
Schiedam?
„De echte vraag is steeds: wil
men wel echt samenwerken"
De kiezer is toch steeds
de laatste beoordelaar"
Dan kan
je net
zo goed
bedanken
als
raadslid
Ik hen
helemaal
onder-
handelaar
geweest
vraagt:
IJZERWERKERS
STUIKLASSERS
PIJPLASSERS
PIJPFITTERS
a. 2 METSELAARS
b. OPPERMAN
99
Ik ben gewoon benieuwd hoe
het in deze gemeente loopt
een actieve
medewerker
ZATERDAG 7 SEPTEMpKi-t ^i4
oOriixiiDAMSCirlE CÖÜRAjNT
Voor Maarten Eising, dé SW-man bij uitstek en lid
van de Schiédamse Partij van de Arbeid, is het
een duidelijke zaak. „Het wordt tijd dat Jan
Simons geloosd wordt, anders gaat de PvdA hier
in; Schiedam ten gronde", vertrouwde hij deze
week ex:kandidaat-wethouder Reinier Scheeres
toe. De laatste schrok nogal.
Ten eerste omdat Eisingzijn hart op een nogal
vreemde plaats luchtte; op de- afscheidsreceptie'
van de oud-wethouders Bert Kaptein 'en Truus
Verweij-De '-Graaft Bovendien .schrok hij nogal
van de inhoud van Elsings woorden. Simons wip
pen? Wat zeg ik, dé Jan Simons eruit duwen? Wat
verbouwereerd antwoordde hij; „Man, niet zo
hard. D'r staan er hier meer".
Onwetend van dit alles reed op dat moment Jan
Simons zelf in zijn Volvo naar zijn afspraak met
ons. En zelfs al zou hij het geweten hebben, dan
zal ^hij vermoedelijk - gedacht hebben: Aoh, ze
kurmen-beter over je praten, dam..",
Toch typeert' de opmerking .van Eising iets van wat
er in het Schiedamse politieke wereldje leeft over
die Jan Simons. Wie is dat nu eigenlijk?
Actief zijn betekent voor meni
geen de banderollen van de
partijkracht voorzien van naam
en adres of hoogstens het be
zoeken van een partij vergade
ring.
Voor die „ene S." niet Die stelt
zich gewootrr beschikbaar, als
meiï hem vraagt in een commis
sie-'te gaan zitten die namens-
de PvdA en de PPR de andere
mogelijkheden moet gaan on
derzoeken voor de vorming van
een college van wethouders.
Noem dat maar eens niks..
Wat venijnig rdageert hij echter:
„Man, ik ben helemaal geen
onderhandelaar geweest. Hoog
stens een hulpdienaar. Onder
handeld, dat heeft de fractie
gedaan".
En dan latfer: „In de samenwerk-
ingsovereenkomst wordt al het
Permanent 'Overleggfenoemd..
Men had mij toen daarvoor ge
vraagd. En ik dacht aanvanke-
Akkoord, in het dage
lijks leven is deze
vriendelijk, soms bij
na met zijn handen
pratende, man direc
teur van Pakhoed Be
leggingen. Voor de op
pervlakkige leek een
gewone 49-jarige man,
die het aardig goed
gaat Een man die
door hard werken wat
succes in zijn leven
heeft gehad en die
toevallig ook nog
eens lid is van de Par
tij van de Arbeid. Ac
tief lid dan wel.
Van 1962 tot en met 1970
lid van de Sehiedamse
gemeenteraad en in
die periode ook nog
een aantal jaren frac
tievoorzitter, En verr
- der?
De afgelopen maanden stond zijn
naam regelmatig in de krant.
Het leek er soms wel op of de
gehele procedure of het ge
vecht zoals men wil van de
vorming van een college van
wethouders van die ene man
afhing.
Steeds maar Simons voor en
Simons na. Niet alleen tot er
gernis van Eising. Ook andere
politieke partijen staken hun
gram over zijn „activiteiten"
vaak niet onder stoelen, of ban
ken. Rietje Taverne-van Cam-
pen (CDA) kon het onlangs niet
nalaten om hem en plein publl-
que te betitelen als een soort
handelaar in wethouderszetels.
En dan Jan Simons zelf...
Gekleed in een keurig grijs kos
tuum met visgraat motief,
zwarte stropdas met rodeen
bruine strepen en een kraakhel
der wit overhemd. Aardig,
goedlachs enwelbespraakt.
Praten met hem is erg gezellig,
maar geen pretje. Het lijkt o£
bij niets aan het toeval over
laat We'hebben nog niets ge-
lijk dat het alleen een soort
bewakingsorgaan van de. sa
menwerking tussen ons en de
PPR was. Vervolgens kwam er
de opdracht bij om dq. andere
„mogelijkheden tot de voijning
van t^ri college te gaan verken
den.'
Het klinkt wat naïef, Simons lijkt
me nou net geen type dig'" zich-,
zomaar ergens laat „inluizen".
Weer venijnig: „Nee, dat is niét
naïef, dat is de werkelijkheid.
En bovendien, als ik niet bereid
was geweest dan was ik er niet
aan begonnen".
Dus toch niets bijzonder aan Jan
Simons? Helemaal geen partij
bons die alleen maar hoeft te
bellen om Joop den TJyl aan de
hoorn te krijgen. Maar waarom
dan die woorden van Elsing?
Waarom dan die brief van. die.
andere Sehiedamse coryfee
Chris van Dijk, ook zo'n echte
wortel van de socialistische af
deling. Deze schreef begin deze
week een brief aan het PvdA-
bestuur, waarin hij volledige
tekst en uitleg vroeg over de
gang van zaken tijdens de in
zijn ogen mislukte college-on
derhandelingen (Hij had liever
samenwerking met het CDA ge
zien). De brief was eigenlijk
speciaal gericht aan Simons
omdat deze naar Van Dijks me
ning bepaalde feiten opzettelijk
zou hebben achtergelaten om
op die wijze de ledenvergade
ring in bepaalde banen te lei
den.
,ïk zie dat allemaal niet zo
zwaar. Ik bén lid vaJi'die partij
en dat is een grote partij. Er
Is een ruime grondslag en dat
heeft zijn voor- en zijn nadelen.
Je hebt er veel verschillende
mensen. Ik.ben directeur en ik
Jj>en lid, maar er zijn,.vele dlrec-
temen 114 van de, PvdA. Net
zoals er vele niet-directeuren
lid zijn van de VVD. Dat is
maar goed ook, anders krijg je
alleen maar van die beiangen-
groepjes. Geen politiek partij
en, maar een soort vakbon
den".
Dan ineens tussendoor: „Wat
vond je nou zelf van die hele
collegevormlng?" Zonder een
antwoord mijnerzijds af te
wachten begint hij zelf weer.
Zijns inziens was het een sim
pel rekensommetje. Het CDA
heeft ongeveer een derde van
het aantal raadszeteis. Bij vijf
wethouders zou men dus recht
hebben op anderhalve wethou
der. Aanvankelijk wil men er
één voor de VVD en één voor
zichzelf. Dan laat men de WD
vallen en „claimt" men er twee
voor zichzelf,
„Tja, dan gaat terecht bij.de frac'-
tie het lampje branden. Je hebt
recht op ongeveer dertig pro
cent en je vraagt veertig pro
cent
„Natuurlijk is dat hun goed recht,
maar je waagt wel teveel en
dan komt de vraag wie er nu
gelijk moet hebben".
Het lijkt wel of hij steun zoekt
voor zijn standpunt.
Simons gaat verder: „De echte
vraag waar het om draait is
natuurlijk af er werkelijk de
wil aanwezig is om met elkaar
samen te werken. En nog steeds
geloof ik, dat als beide partijen
gewild hadden, dat de kans
vraagd of hij gaat al in de
aanval.
Hij wil het verhaal lezen voor
het in de krant komt. Als het
hem uitkomt wil hij ook mij
weL eens wat vragen. En hij wil
het liefst we zien het hele'
interview al de mist ingaan
dat we alleen maar over de
toekomst en niet over het verle
den praten.
Er wordt een nieuwe Camel
opgestoken, de halve „Pietje de
Jong"-brii in de hand. Hij
wacht af.
„Wie is Jan Simons", mompelt
hij, mijn vraag herhalend, „Ei
genlijk heb ik geen duidelijke
plaats. Ik ben gewoon "geïnte
resseerd ,in politiek en in het
gebeuren hier in Schiedam. In
woon hier per slot van rekening
al sinds 1930 en ik ben gewoon
benieuwd hoe het in die ge
meente loopt. Dus houd ik mij
op de hoogte van het wel en
wee".
Verder niets? Geen ambitie voor
een post als wethouder of, zoals
men in Schiedam eens heeft
horen verluiden, voor een baan
tje als burgemeester?
„Daar heb ik geen enkele ambitie
voor. Nooit aan gedacht ook".
En dan even nadenkend. „Nee,
dat heb ik ook nooit overwo
gen. Ik heb een baan waar ik
het naar mijn zin heb en ik zit
in een concern dat het goed
doet En goed, daarnaast ben ik
dan een beetje actief als PvdA-
lid".
Typisch antwoord voor om
even met het CDA-raadslid
Rosman le spreken die „me
neer S",
groot was geweest dat dat colle
ge (CDA plus PvdA/PPR) tot
stand was gekomen. Dat had
een- gqade oplossing kunnen
zijn, maar dat is die van het
huidige college ook. Het gaat
nu niet over een college van
eerste of tweede keus".
Zo langzamerhand blijkt duide
lijk dat de „grote" Simons zoals
velen, hem willen of zouden wil
len zien, lekker gewoon kan
babbelen. Het vooral op per
soonlijke dingen elkaar aanval
len in de raad of waar dan ook
zit hem dwars.
„Als ik zo die verhalen hoor over
de laatste raadsvergadering,
dan vind ik wel dat er eens iets
aan gedaan moet worden. Ik
geloof dat het allemaal terug
te voeren is naar de begin ja
ren zestig "toen in onze partij
dat proces begon. Een proces
van bewustmaken. En het is
logisch dat de mensen die het
zo'n tien h twintig jaar geleden
voor het zeggen hadden daar
aan moeten wennen".
Hij aarzelt even. „Maar als de
vereniging goed is, dan vinden
die twee partijen elkaar wel,
geloof ik".
„Een soort groeistuip?", vraag
ik.
„Ja, zoiets en ik moet wel zeg
gen dat ik er ïn principe posi
tief tegenover sta dat men zo
open kan zijn. Op zich Is het
een grote verworvenheid, dat
men zoveel durft te zeggen".
De vraag rijst of het nieuwe colle
ge dat ten dele uit een aantal
jongeren bestaat het dan niet
verschrikkelijk moeilijk krijgt
met een gemeenteraad, waar
nogal wat ouderen inzitten. Si
mons schudt het hoofd en zegt
dat een goed college gewoon
niet op die scheldpartijen moet j
letten. „Laten ze zich maar la- j
ten leiden door de mogelijkhe- j
den die er wel zijn".
Weer diezelfde trek op zijn ge-
zicht'. Even nadenken, zonder
de Indruk te wekken werkelijk
te ar "zelen. Eerder een duide
lijk afwegen van elk woord dat
hij gaat uitspreken:
„Een college is nooit beter dan de
raad zelf. Je kan dat heel goed
afmeten aan de berichten in de
pers. Of er veel initiatief-voor
stellen zijn, interpellaties enzo
voorts. Daar zie je vaak het
niveau van de raad aan. In feite
moet je de toon vergeten en
alleen maar kijken naar de in
houd van het gesprokene. Maar
in de praktijk blijkt zo'vaak:
hoe meer scheldwoorden, hoe
minder de inhoud".
Even later toch nog even over het
CDA, de grote tegenstander
van de progressieven tijdens de
onderhandelingen over het col
lege. „Ik heb gehoord dat het
CDA een deloyale houding ten
opzichte van het college 2ai
gaan innemen. Dat is voor mij
onbegrijpelijk, omdat je dan al
leen jezelf maar onmogelijk
maakt. Dan kan 'je net zo goed
bedanken als raadslid. Want ais
je dan wat zegt, dan krijg je
onmiddellijk te horen dat je
toch deloyaal bent.
Alles wordt tegen je gebruikt En
ik hoop van harte dat er vanui:
het CDA dan de behoefte groeir
om mensen met zo'n houding t<
vervangen. Dat zou trouwen?
erg verstandig zijn, want ui
teindelijk is de kiezer weer d<.
laatste beoordelaar". Hij zucht
en dan weer opnieuw: „Nee.
voor mij is het onbegrijpelijk
dat mevrouw Taverne dat ge
zegd heeft".
Onbegrijpelijk, Een woord
dat ook bij mij achter
blijft als Simons vertrok
ken is. Nog steeds is er
geen antwoord op de
vraag of Simons nu de
„grote" Jan is naar wie
velen zo opkijken of dat
J an gewoon Jan is. f
Of dat hij nou eigenlijk de
„Jaap Burger van Schie
dam" is of dat hij ge
woon Simons van de Pv
dA is.
Eén ding is wel zeker. Si
mons is een intelligente
econoom, die net als een
beroeps politicus niet het
achterste van zijn tong
laat zien.
Het ziet er dan ook niel
naar uit dat Maarten El
sing zijn zin krijgt. Jan
Simons is niet iemand
die zich ongewild laat
„lozen".
VAN DER OOST B.V.
Jan van Rlebeekweg 11
Schiedam
Sollicitaties aan bovengenoemd adres, telefoon
010-154677. Na 18.00 uur tel, 010-600329.
Gevraagd
Tel. 010-25.42.07. Na 18.00 utir 71.48.10.
Beukelaweg 13B - Rotterdam
Voor direkt gevraagd:
Aannemersbedrijf
A. DE HAAS
Korte Buurt 16a - Maasland
Telefoon 01899-15164
Voor afwisselende werkzaamheden In ens verkoopmagazijn
zoeken «ij
die zich het beste thuis voelt in een prettige werkomgeving,
waar in een klein team wordt samengewerkt om onze relaties
zo snel en correct mogelijk te voorzien van materialen en
apparatuur voor koeltechnische installaties.
Naast een goed salaris bieden wij moderne sociale voorzie
ningen.
Apparatenfabriek Helpman N.V.
A. W, G. Fokkerstra al 535, Schiedam, iel. 010-3?D844
ELECTRON OVUM B.V.
Jamos Wattweg 20, Vfaardirtgerv tel. 010-354222
"tbroi'i.-.g van ons bedr,,( nebooo w.| d.<ecte siaaumgsmogel.jk-
ERVAREN OF AANKOMENDE
BEDR&DINCSMONTEURS
I 711 c- leiung ,an .ü.sisiotyo.demlnflrhlin.
ger. piaantjien beaioningsiasten etc.
2-j. di» >nivte»M hennen ais madewar-sr In ons jong» bed-W
opgen-tmen I* wc.-dsn kunnen telefon.sch ol sch/Jltetlk solliederen
s et- heer J. j Ke.nmjn.
H«t bedrijf ligt In de directe omgeving van h«t H S. stni-on Vlsardlngen-
Weit. Zij. d'B omrei vtaaröwgei .wonen, ontvengon riiegeldvergoe.
