Aad
Bierhuizen:
„Geen
excuses"
Henny Bras schiet
SVDPW naar 1—0
Martinit
Jan Kooyman
ineens veel
produktiever
SCHIEDAM VERRAST VCS
Doelpunt in derde minuut beslissend
DHS maakt liet HOY niet moei]
Nederlaag bij Laakkwartier
schier amsche courant
Ruime zege tegen WCR
MAANDAG
onvold<
kwam
maak-
ter de
ir hun
lar de
Den Haag— „Dit is het voetbal waar ik heslist
niet kapot van heru Trainer Aad Bierhuizen
kon niet verbergen» dat zijn ploeg niet aan zijn
verwachtingen had voldaan". Je moet er mee
leren leven, maar je moet wel uitkijken, dat
je er geen slapeloze nachten aan overhoudt".
De teleurstelling van de trainer was begrijpe
lijk gezien de kansloze 3—0 nederlaag die zijn
Excelsior-ploeg leed tegen het niet eens impo
nerende Laakkwartier.
Klokslag twee uur zette de veelvuldig blazende en pratende
scheidsrechter C. van Britsum de wedstrijd in beweging.
Meer als dat beslist niet, want hoewel de Hagenaars, direkt
na het fluitsignaal het initiatief namen kwam daar geen
enkele werkelijke scoringskans uit. Daar was bet plaatsen,
van beide kanten, te slecht voor.
Na vijfentwintig minuten kwam pas het eerste werk voor
keeper Coen van der Pas. Na een aanval te hebben afgesla
gen moest hij, snel terugkerend, de bal op de doellijn
stoppen. Bij deze aktie raakte hij geblesseerd en, het wordt
eentonig, moest afhaken. Oe Schiedamse ploeg verliest ge
middeld per wedstrijd een speler, wat uiteraard doorwerkt
op de hele ploeg. Maar wat de jongens van trainer Bierhui
zen lieten zien was wel erg pover. Na een half uur spelen
gebeurde wat niet uit kon blijven. Op links speelde spits
Giel Oostdam zich vrij en bediende Eldert de Boer op maat.
Op diens inzet had de voor Coen van der Pas ingevallen
Jan van Veen nog verweer maar tegen de tweede inzet was
geen kruit meer gewassen en het was 1—0 voor Laakkwar
tier. tevens de ruststand.
Na de rust een opleving bij Excelsior en er kwamen kansen.
Op een voorzet van Berry Janse kwam Wil van Gelderen
in ideale positie. In plaats van het hoofd gebruikte hij rijn
voet, en het feest ging niet door, Een Schiedamse doelpunt
werd afgekeurd omdat daarbij ellebogen waren gebruikt
Toen Wan Tieman een doelschop verkeerd nam en „weer"
Giel Oostdam dit afstrafte met een doelpunt was ook het
«kruit" van Excelsior verbruikt.
Na deze 2—0 voorsprong was het al Laakkwartier wat de klok
sloeg en het was Eldert de Boer die de eindstand op 3—0
bepaalde. Trainer Aad Bierhuizen: „Onbegrijpelijk dat een
ploeg vorige w<?ek met een enorme inzet de punten binnen
haalt en nu op zo'n manier de punten kan weggeven. Nee
er is geen enkel excuus voor deze nederlaag. Verreweg de
slechtste wedstrijd van mijn ploeg in dit seizoen".
het veld in en dirigeerde laatste
"man Rinj Huibrechts naar de
spits om te proberen tenminste'
één punt mee naar Oude Tonge
te nemen. Het mocht voor beide
Rhoon De schutters zijn terug bij Martinit. De
laatste wedstrijden hadden ze verstek laten gaan,
maar in de uitwedstrijd tegen WCR etaleerden zij
zich weer. Vorige week schreven we het al. "Er zal
iets moeten gebeuren." Er is iets gebeurd. Trainer
Hoogeboom had Jan Kooyman weer in de ploeg
opgenomen en dat betekende op het middenveld rust
en... intelligentie
Jan. heeft na zijn beenbreuk,
twee jaar geleden, niet meer in
het eerste gespeeld. Na lang
sukkelen is hij dit seizoen weer
gestart in het tweede team en
zijn spel gaf hem en de leiders
van Martinit vertrouwen. Het
gevolg was dat De Jong het
veld moest mimen en Jan
Kooyman weer op zijn oude
vertrouwde "stekkie" kwam.
Niet zonder succes, gezien het
spelbeeld gisteren.
Het liep* allemaal lekker in de
Schiedamse gelederen. Ook al
door het inspirerende spel van
Jan Kooyman. Van der Horst
en vooral Quadt kwamen weer
in hun oude spel en laatstge
noemde kon van rijn medespe
lers weer eens felicitaties in
ontvangst nemen, omdat hij de
weg naar het doel wist te vin
den. Het was lang geleden.
Het eerste doelpunt van zijn
schoen kwam na een kwartier
spelen. Een lange pass van Van
der Horst vanuit het midden
veld kwam voor zijn voeten. Hij
besloot rijn 'springt met een.
schot en bij kon juichend terug
lopen naar zijn plaats op de
vleugeL Martinit had een voor
sprong van 1—0 veroverd.
Trainer Dirk Hoogeboom
(links) en voorzitter Aad van
der Horst spitsprobleem
lijkt opgelost
Kort daarop vond Van der Horst
op zijn weg naar een doelpunt
de lat, maar een minuut voor
het rustsignaal kwam dan toch
het tweede doelpunt Van der
Spek mocht een hoekschop ne
men. Hij deed dat 20 goed. dat
de hoog springende, tengere.
Den Brinker met een kOPs^ot
de doelman van WCJt
kans gaf.
Na de thee leek het er aanvanke
lijk op dat WCR de bakens zou
gaan verzetten, Het speelde fel
op de aanval, forceerde «ajïele
hoekschoppen en uit één dMr-
van lukte het Lodders om met
een kopstoot rijn club \0\ J--2
te brengen. Martinit bleek ach
ter mentaal sterk genoeg om
dat de verwerken. Het iu*nt het
initiatief weer over en tc^n. een
schot van Quadt van richting
werd veranderd was er voor de
Khoonse goalie geen houden
meer aan en stond Martinit op
1'3.
Het werd zelfs 1—4. Uit een goed
door Den Brinker genomen
hoekschop was hel Van der
Horst, die hoog boven alles uit
springend met een ferme kop
stoot de roos trof: 1—4. Daarna
begon het wat minder prettig te
worden. Kunemann, min of
roeergeblesseerd moest zijn
plaas afstaan aan Van Leeuwen
en van der Spek moest het veld
ruimen voor De Jong.
Toen Lupker geblesseerd
veld lag en de wat
leidende scheidsrechter het
niet wilde onderbreken,
Brust de bal uit Dat
hem op een officiële
wing te slaan Doelman
hout kwam ook at In hel
omdat hij op merkingen
te op de leiding. Achter
groene tafel zal wel over
lot worden beslist, maar
punten waren toch binnen
hoe.
11 NOVEMBER 1974
Zowel in de eerste ais tweede helft startte SVDPW met een tel offensief.
l>en Haag In Den Haag trad een, als
herboren, Schiedam aan. Herboren op alle
fronten. Er werd „geknokt" met geest
drift gevoetbald ende spelers hielpen
elkaar waar dat nodig was. Het resultaat
van dit alles was een overwinning van.
2—1 op het, op de tweede plaats staande,
VCS. Een verrassing van de eerste orde.
Er zal de afgelopen week wel een hartig
woordje, onderling en met de trainer zijn
gesproken. Het resultaat was er naar.
Schiedam speelde gemotiveerd, iets wat de
laatste wedstrijden niet was te bespeuren.
Er zat pit in de ploeg, kortom, het was
een weer als vanouds spelend Schiedam.
Wellicht dat VCS het zo laag geklasseerde
team wat heeft onderschat. Dat doet ech
ter niets aan de verdienste af van Schie
dam, dat vooral op het middenveld met
Roy den Hartog en Joop Krommenhoek
exelleerde.
Dat middenveld brak goed af, maar wist ook
de aanval weer op gang te brengen. Toen
Schiedam na een kwartier spelen de lei
ding kon nemen was dat de beloning voor
het tot dan toe vertoonde spel.
Joop Krommenhoek mocht een directe vrije
trap nemen. Hoewel het strafschopgebied
van WCR druk bezet was, zag Joop toch
precies het gat, dat over werd gelaten. Hij
prikte daar de bal in en gaf daarmee zijn
team de leiding: 01. Er zijn voor de rust
nog meer kansen geweest voor de Schie-
dammers. Die werden echter niet benut
Aan de andere, kant moest doelman Kees
Heydra meer dan eens handelend optre
den om de gelijkmaker te voorkomen. Hij
deed dat uitstekend en zo kon Schiedam
de rust ingaan met een, verdiende, voor
sprong van 10.
Ook na de rust maakte Schiedam het spel.
VCS werd teruggedrongen en dat resul
teerde in de 25ste minuut in een doelpunt
Ton Verwey had de bal toegespeeld gekre
gen. In het strafschopgebied jongleerde hij
wat mei het leer en tot ontzetting van heel
VCS besloot hij met een strak schot Waar
op de doelman geen schijn van k^hs bad:
0—2 en natuurlijk grote vreugd? bü de
Schiedammers. Zij moesten echter anient
rijn op de zeer gevaarlijke snelle Uitvallen
van de thuisclub.
Kees Heydra was al een paar maal onp/ettig
bejegend door de voorwaartsen vpb V"cS,
zonder dat de scheidsrechter daar tegen
op trad. Masseur Koen Groen had Kees
al eens moeten bijstaan. Het gevolg "was
dat Kees wat voorzichtiger werd, £eec
begrijpelijk. Tien minutenvoor tij4 Ont
stond er een doelworsteling voor rijn hei
ligdom en daaruit zorgde een VCS-bem
dat de achterstand werd verkleind tot
1—2. Verder liet Schiedam het niet koeten
en het kan dan ook verheugd, met de twee
winstpunten naar huis.
Rotterdam - Het is DHS niet gelukt om in Rotterdam HOV ook
maar één winstpunt af te snoepen. De overwinning van de
thuisclub ïs zeker niet onverdiend maar toch, als DHS, vooral
in de tweede helft het spel niet zo kort had gehouden dan had
de einduitslag er wellicht nog wat anders uit gezien.
Dat spel met de korte combinatie was een kolfje naar de hand van
mannen als Pots en De Bruin, die de zaak in de verdediging goed
in de handen, hielden. DHS maakte ook te weinig gebruik van
de snelheid van vleugelspits Jack Lemen, die in Ron Noordhoek
een moeilijk te bespelen, bewaker kreeg, maar desondanks toch
nog wel menig keertje voor een gevaarlijk moment kon zorgen,
als hij tenminste in. het spel betrokken werd.
HOV kreeg in de achtste minuut al een goed uitgangspunt. Bert
Hoek kon ongehinderd aan een goede solo beginnen. Hij besloot
die met een voorzet. Doelman Sparla was uit positie gespeeld en
toen kwam, met de bal aan de voet, Freek MühJenbruch voor
een leeg doel. Het was voor hem toen een koud kunstje om HOV
naar een voorsprong van 2-0 te tillen.
EOV bleef sterker en een ieder dacht, vijf minuten voor rust, dat
de voorsprong zou worden vergroot Een uitlopende Sparla werd
door Huizer gepasseerd. Deze maakte de fout de bal nog over
te spelen naar Henny Rijsdijk en uit diens schot ging de bal net
naast.
Aan de andere kant kwam Paul Nijs dicht bij een doelpuht Zijh
inzet werd echter door Bas Pors geblokkeerd. Kort daafop was
het weer Pors die een doelpunt van DHS kon voorkomen Een
voorzet van Jeck Lemen werd door Bert Dijkstra goed ingescho
ten, maar het lichaam van Pors stond de gelijkmaker vc^jr de
tweede maal in de weg.
Na de thee ging HOV weer sterk van start Rijsdijk knalde fbJ bal
op de paal en Ger Droog kon een schot van MühlenbfUch na
een solo van Bert Hoek maar ter nauwemood keren. Een jeder
riep wel om een strafschop omdat Gerrie de bal met de Jiand
gekeerd zou hebben, maar de scheidsrechter ging daar Wet 0p
in. DHS trachtte het spel wel te verplaatsen. Het werkt
had, maar zoals reeds vermeld, de te korte combinaties fccrffdeh
de verdediging van de thuisclub niet uit evenwicht brczigeA,
Daarnaast was de afwerking van de aanvallen ook hifcödder
slecht
Kort voor tijd kwam dan toch het doelpunt waarmee HOV d^fijdtïet
de wedstrijd besliste- Bert Hoek passeerde Alewijnse, kwam b^ast
op de doellijn naast de paal uit. maar zag toch kans de bal voor
het doel te brengen. Wéér was doelman Sparla uit positie gespeeld
en het was voor Arie Huizer nu geen moeite om de bal Lr> het
doel te deponeren. Het betekende 2-0 voor de thuisclub eh daar
was voor DHS niets meer aan te doen.
Schiedam De wedstrijd
SVDPW—FIOS (X—0)
beloofde in de eerste fa
se een „walk over" te
worden voor de Schie
dammers, Met snelle,
goed opgezette aanval
len maakten zij keer op
keer goede openingen in
de wat onzeker opere
rende FlOS-verdediging.
Met de opkomende mid
denvelders Herman
Nieumeyer en Bob Sla
venburg vielen er gaten
bij de tegenstander die
In de derde minuut al
resultaat opleverden.
BÜ een massale aanval trok dit
keer ook voorstopper
Bras mee naar voren. Hij
de bal van. rechts toegeschoven
en zijn schol van zeker vijftien
meter was zo hard dat keeper
Wim Hagers de bal niet
heeft gezien. In hel eerste kwar
tier speelde de wedstrijd zich
volledig op de FlOS-helft af. De
oranjehemden wisten dikwijls
niet beter te doen dan de bal
tot corner te tikken.
Tot overmaat van ramp viel
deze periode ook de voorstop
per van. FIOS nog uit Hij ver
draaide zijn been zodanig dat
verder spelen niet meer moge
lijk was. De jeugdige Adrie
Vervloei kwam hem vervangen
en deed dit zo goed dat er wat
meter rust in de verdediging
kwam.
Na een kwartier dan eindelijk de
eerste tegenaanval die echter
door het roet twee spitsen ope
rerende FIOS
kracht had om de Schiedamse
verdediging te
SVDPW bleef in
een groot veldoverwicht maar
de aanvallen liepen dikwijls
over te veel schijven. Zodat de
stug op de man verdedigende
tegenstanders, zij het met moei
te, verder onheil konden voor
komen.
Met het verstrijken van de tijd
ebde ook het geloof in eigen
kunnen bij de Schiedammers
weg. Er werd nog wel gescho
ten door Albert Smit. Rob Sla
venburg en Wim O sta maar de-
zon misten door te gehaaste
pogingen doel- De FIOS-train er
slaakte dan ook een zucht van
verlichting toen zijn ploeg de
rust haalde met slechts een 1—0
achterstand.
Na de rust startte SVDPW weer
even onstuimig als in het begin
van de wedstrijd. Er werd ech
ter erg kort gespeeld en het
middenveld van de Oude Ton-
genaren ving de Schiedammers
hu wat beter op dan voor de
rust
Ook werd de buitenspel val hu
gehanteerd. Dit sorteerde veel
effect want de voorwaartsen
van SVDPW liepen keer op
keer in de fuik. Al moet wel
gezegd worden dat scheidsrech
ter De Koster wat al te veel
geloof hechtte aan het vlaggen
van de FIOS-grens rechter.
Hoewel minder talrijk dan voor
de rust, waren de SVDPW-aan-
vallen nog wel eens knap ge
vaarlijk. Zo wist Albert Smit
een keer de bal in het centrum,
goed vrij te maken. Zijn pass
op rechts kwam precies op
rnaat voor de sprintende Rob
Slavenburg die ongehinderd op
doel kor» schieten. Het goede
Gevaar voor het FlOS-doef.
Terwijl doelman Hagers al
onderuit is, redt eer> verdedï-'
ger met het hoofd.
schot werd door doelman Ha
gers bekwaam gekeerd en de
wegspringende bal werd met'
enig kunst- en vliegwerk uit de
g eva renzonegewerkt
Dat de Schiedamse aanvallen
minder talrijk en minder ge
vaarlijk werden, was deels te
wijten aan het zware veld en
deels aan het steeds harder
wordende verweer van de
FlOS-verdediging. Scheidsrech
ter Koster trad onvoldoende op
tegen harde charges van vooral
rechtsback Piet van Wijk. Bij
een zo'n harde actie liep Wim
Osta een flinke bloeduitstorting
op en hij moest zich laten ver
vangen door Frans Bonefaas.
Ook Rob Slavenburg werd enkele
malen getorpedeerd, trainer
Sander van der Hoek vond het
verstandig ook hem te vervan
gen. Ook de FlOS-trainer
stuurde nog een verse kracht
teams niet meer baten. Het
einde kwam dan ook met een
welverdiende, maar zwaar be
vochten 1—0 overwinning van
SVDPW.
