Sla pen is voor
The Crocksons
bijzaak geworden
Van gaas tot
kogelvrij glas
mooie
grote
kleine
dure
spot
goed
kope
honden
poezen-
sport-
k§ler\deïs
Het drukke leven
van een
Vlaardingse
artiestenfamilie
Posterijen, in nieuw jasje:
ÏUfcTlF
"WOENSDAG 27 NOVEMBER 1974
SCHIEDAMSCHE COURANT
i
Vlaardingen - Wie in deze
tijd onverwacht bij de
tamilie Van Toor aan de
Westhavenkade binnen-
stapt treft er onveran-
derlijk een chaotische
drukte aan. Mensen lo-
pen in en uit, honden
dollen rond en een poes
kijkt de boel wat be-
1 vreemd aan. Boven en
beneden klinkt getim
mer, er wordt met vloer-
bedekking en metselge-
reedschap gesjouwd.
Om de wirwar van ge
luiden en activiteiten
compleet te maken wis
selen deurbel en tele
foon elkaar af.
The Crocksons rijn weer thuis.
Het grote grijze huis aan de
haven wordt gereed gemaakt
>.voor een langdurig verblijf,
langer dan de afgelopen zeven
jaar het geval is geweest In
die tijd hebben de twee broers
Van Toor alias Crockson ver
gezeld van vrouwen, kinderen
en dieren een lange ketting van
buitenlandse optredens gere-
gen. van Duitsland tot Zuid-
Amerika. van Zwitserland tot
In Griekenland. Hekkesluiter
-«„was Oost-Duits land waar de 4
Crocksons een televisie-optre-
den hebben verzorgd.
Dat was vorige week. Nu zegt
Adrie van Toor alias Aad -
Crockson: "We hebben het nou
wel gezien. We zijn een beetje
moe van al het reizen. Voorlo
pig blijven we in Nederland."
Die mededeling wil echter niet
zeggen dat de acrobatische an-
"nex komische vertoningen van
-wide familie Crockson voor een
^tijdje in de ijskast gaan. Om die
veronderstelling meteen de kop
in te drukken gnjpt Bas van
Toor naar de agenda en leest
die met luide stem voor, driftig
doorbladerend. Een wolkbreuk
van plaatsnamen en tijdstippen
-•wordt over het hoofd van de
toehoorder uitgestort, totdat de
""vellen bijkans van de oren val-
~den. Bij het horen van deze
u<onverbiddelijke opsomming
van al die ongebreidelde activi-
v.teiten alleen al wordt men moe.
Zelfs een der Crockson-echtge-
notes, Aad's vrouw Sjaan, slaat
bij het horen van een bepaalde
dag haar hand voor de mond:
"Zoveel voorstellingen op één
- dag? En dat drie dagen achter
elkaar!" Want denk niet dat de
'-'beide echtgenotes de halsbre-
i kende of komische toeren van
«.hun mannen passief aanzien.
.iSinds een jaar of zes maken
.ook zij deel uit van een Crock-
son-act en dat is meteen de
gevaarlijkste: de stoelenbalans-
act
GEVAARLIJK
In talloze nachtclubs en feestza
len, in binnen en buitenland
hebben Aad, Bas, Sjaan en Co
hiermee het publiek de rillingen
- over de gespannen ruggen ge-
jaagd. In het kort komt de act
hierop neer: De mannelijke
helft van het viertal bouwt een
zeer wankele stellage op van
ettelijke verdiepingen flessen
en stoelen en presteert het om
'"•daarop in onnatuurlijke stan-
J den in evenwicht te blijven. Een
ijseljjk gezicht en levensgevaar
lijk. Aad: "Als ik helemaal bo-
"ven ben zit ik met mijn kop
-acht meter boven de begane
j grond. Toch een aanlig eindje i
ris je valt." Broer Bas vult trots
'aan: "In Europa bestaan ver-
schillende stoelenbalans-num-
"mers, maar daarvan zijn de
meeste getruukt. Wij doen het
helemaal zonder truuks". Bei
den zijn niet te beroerd om toe
te geven dat hen vaak het
angstzweet in de handen staat,
vlak voordat zij het toneel be
stormen:
"Vaak is de bühne wat schuin of
Je staat met de rand van de
bovenste stoel precies boven
zo'n gemeen hoge bühnerand.
Als je daarop terechtkomt..."
Bas vult aan: "Artiesten onder
elkaar zitten elkaar altijd te
'stangen. Over ons stoelennum-
mer zeggen ze weieens: ach jon
gens wat geeft dat nou als ie
naar beneden komt Dan kan je
(.nog altijd een rolstoelenact be
ginnen." Instemmend gelach
van de andere Crocksons. Maar
toch zegt Co, Bas' echtgenote
even later: "Ik ben altijd bang
als ze dat nummer doen. Of de
*~bühne nou scheef is of niet"
Het is wel een act waarmee de
vier Crocksons een wereldfaam
hebben behaald. Net zoals met
het nummer dat de broers met
zijn tweeën brengen: komische
acrobatiek. Waar halen ze het
allemaal vandaan?
Het komische nummer. Bas onder, Aad boven
Bas: "Wij zijn maar gewone jon
gens uit Maassluis, opgegroeid
in Vlaardingen. Niemand bij
ons in de familie was artiest
Met moe kon je wel lachen, dat
is een heel geestig mens. Maar
artieste, dat niet Toch zouden
we zonder haar misschien ner
gens geweest rijn", Aad neemt
geestdriftig over: "Als je zei
tegen haar: we willen dat of dat
proberen, dan zei ze altijd: -als
jullie dat leuk vinden dan moet
je dat maar doen. Nooit legde
ze ons een strobreed in de weg.
Of als we een showkostuum
hadden dat de volgende dag
weer keurig moest rijn. Dan
De vier in vol ornaat
stond ze 's nachts te wassen en
te strijken en de volgende dag
had je weer een nieuw pak. Dat
was moe."
CIRCUS
Ondanks dat de broers Van Toor
de eer zo gul naar bun moeder
toeschuiven, moeten ze toege
ven dat ook hun eigen talent en
doorzettingsvermogen van met
te onderschatten waarde is ge
bleken op de klim naar het
inmiddels in grote hoeveelhe
den verworven succes. Daar
willen ze dan ook best wat over
verteden. Bas, de oudste als
eerste: "Als jongen van veertien
deed ik al aan wedstrijden mee
als imitator. Lou Bandy. Daar
mee won ik meteen de eerste
prijs. Ook conferences. Dat
ging wei lekker, maar ik had
meer in mijn hoofd."
Wat deed hij dus: Bas volgde de
klassieke toer, hij liep op zijn
achttiende van huis weg en
dook onder in het circus van
Tony Boltini. Maar hij, die dro
men koesterde over optredens
in prachtige kostuums, kwam
van een koude kermis thuis:
"De bouwde de tent mee op, dat
was alles. Drie maanden later
kwam ik helemaal berooid
weer naar huis, zelfs een onder
broek had ik niet meer aan
mijn gat. Zeg maar, dat ik voor
goed genezen was van mijn cir-
cusaspiraties". Toch bleef de
artiestenbacil rondwoelen in
rijn lijf. Niet lang na de thuis
komst van de verloren zoon
begon hij broertjellef te bewer
ken. Het resultaat was dat ze
samen een nummer opbouw
den. De prémière geschiedde in
een zaaltje van café De Oude
Markt, naast het stadhuis.
Bas: "Het nummer zat nog hele
maal niet Op de tafel waar we
mee werkten zat een briefje
met de volgorde van de dingen
die we moesten doen." Via
avondjes voor ouden van dagen
en buurtverenigingen doken de
twee Crocksons het kermiswe-
reldje in: "Daar hebben we het
vak geleerd, kan je wel zeggen.
Dat waren 32 voorstellingen op
een dag." Het duurde anderhalf
jaar, de tijd waarin de broers
hun toekomstige vrouwen te
genkwamen, de eersten als ar
tiesten, de laatsten als toe
schouwsters.
SNIP SNAP
De kenniservaringen maakten de
Crockson-broertjes rijp voor
het grotere werk. Allerlei im
press ario's, groten en kleintjes,
schreven ze driftig aan onder
enthousiaste aanprijzing van
hun kunsten. Nu zegt Bas, niet
zonder enige voldoening: "Die
zelfde impressario's smeken
ons nu om voor hen te werken.
Maar wij kunnen het ons nu
rustig permitteren om alleen
dat te nemen wat we leuk vin
den." De Crocksons speelden in
kleine zaaltjes, maar ook in de
pompeuze Snip en Snap-re vu es.
Ze gingen tot de top van de
variétéwereld, en daarna doken
ze ver over de landsgrenzen. De
vrouwen werden bij de artistie
ke arbeid ingeschakeld (Sjaan:
"De pijn die wij bij dat eerste
half jaar trainen geleden heb
ben, dat is niet na te vertellen")
en land na land werd veroverd.
En nu rijn ze dan weer thuis. Nog
napratend over een laatste
machtige ervaring in Oost-
Duitsland. Daarover willen ze
alle vier tegelijk wel over pra-,
ten. "Dat was voor een televi
sieprogramma, dat heet "Ein
Kessel Buntes 1, dat wordt uit
gezonden voor alle Oostbloklan
den. Sterren uit heel de wereld
doen steeds aan die uitzendin
gen mee. Je treedt op voor een
zaal van 2200 mensen, immens
gewoon". Bas voert nu alleen
het woord: "Het was een door
slaand succes. Die mensen had-
den nog nooit zoiets gezien. In
alle bescheidenheid durf ik te
zeggen dat wij de beste waren,"
Het „Dames en Heren hier komen
de Crocksons" zal de komende
tijd veel vaker binnen de Ne
derlandse grenzen klinken dan
de afgelopen jaren het geval is
geweest In plaats van Brazilië
of Zweden staat nu Zwijnd-
recht of Utrecht in de agenda,
een klein verschil maar een
mens went overal aan. En wat
doen de broers onderweg in de
auto? Dan nog zijn zij artistiek
bezig. Conny Vink, André van
Duin en Sjakie Schram hebben
er de vruchten inmiddels van
geplukt Liedjes als "Ik heb
niks gezien" van de laatste en
"Jo met de jojo" van Van Dum
zijn zeer populaire meedemers
geworden.
Aaa en Bas hebben nu zelf hun
eerste plaatje volgezongen, vol
gens Bas "ruet mooi, maar wel
ontzettend hard". Het is de
fraaie deun "Frites met mayo
naise", door de broers uit het
Frans zeer vrij vertaald. Dage
lijks hoort men het fraaie lied
op de verschillende zenders
schallen. Ligt er misschien ook
nog een zangcarrière voor de
Crocksons in het verschiet? Zij
zelf zien dat nog niet helemaal
zitten. "Liedjes kunnen we blij
ven schrijven, maar zingen, nou
ja, wat wij doen dat kun je
geen zingen noemen" meent
Aad. Toch moet je je als acro
baat weieens afvragen hoe lang
je met al die gevaarlijke toeren
door kunt gaan. Aad is nu 32,
zijn broer bijna veertig Zien zij
zichzelf op hun zeventigste nog
balanceren op netelig geplaat
ste stoelen? Eerst Aad daar
over: "In principe kunnen wij
dat makkelijk tot we zeventig
rijn volhouden Het is namelijk
niet eens een kwestie van con
ditie, maar meer van techniek.
Je hebt mensen die in een fa
briek werken, die worden al op
hun dertigste afgekeurd, omdat
ze een verkeerde houding heb
ben. Wij kunnen dit nummer
door onze techniek heel 'lang
volhouden." En Bas: "Ja, je kan
het natuurlijk wel doen, maar
ik zie mezelf met op mijn ze
ventigste nog balanceren. Dat
vind ik gewoon geen gericht
Dat is net zoiets als een ballet
danser van vijftig, die moet ook
met meer optreden, dat kan
gewoon met meer. Maar iets
heel anders is het met ons ko
misch nummer. Als komiek
wordt je steeds beter naarmate
je ouder wordt Dat zou ik ook
wel willen blijven doen."
Tijdens dit Komiscue nummer
wordt er door de broers naar
De Crocksons In burger,
V. I. n. r. Bas, Sjaan
Co en Aad. in het
midden Daniël, zoontje
van Aad en Sjaan.
hartelust geïmproviseerd. Daar
door is de act in de loop der
jaren ook steeds veranderd.
Heel anders is het met de stoe-
lenbalans gesteld. "Dat kan je
nooit repeteren, dat doe je als
een automaat," licht Aad toe,
"Ik zal je een heel sterk voor
beeld geven: in Zwitserland wa
ren wij dat nummer een keer
aan het repeteren, bij wijze van
uitzondering dus. Toen ik bo
ven zat, wist ik ineens niet meer
hoe ik naar beneden moest ko
men. Zeker twee minuten heb
ik gepiekerd, ik wist het ge
woon met meer. Nou, toen heb
ben we een beetje de muziek
geneuried en toen ging het
weer." Geen repetities dus.
Trouwens, wanneer zou dat
moeten gebeuren? De Crock
sons, met rijn tweeën of met
rijn vieren, njn dag in dag uit
onderweg naar optredens. "Sla
pen is bijzaak geworden" ver
klaart Bas doodeenvoudig. En
dan hebben we het nog niet
eens gehad over de laatste act
van de ondernemende familie;
Nederlands Jeugdvariété .de
Drie Crocksons. Dan gaat Bas
als clown, Aad als aangever en
een goochelaar maakt het drie
tal voL Driemaal raden wie dat
is. Uiteraard ook een Van Toor,
namelijk de jongste broer uit
de familie. De Vlaardingse kin
deren kunnen het komisch trio
volgende week in levende lijve
aanschouwen. Om kwart over
twee, in de Lijnbaanhallen.
door Trix Broekmans
De kinderen van de twee echtpa
ren zitten inmiddels weer heel
rustig op een Vlaardingse
school, alsof rij niet net zeven
jaar buitenland achter de kie
zen hebben "We hebben de kin
deren altijd meegenomen op
onze tournees" vertelt Co,"het
is gebleken dat dat het beste
was. Wij kregen van hun school
in Vlaardmgen allerlei roosters
en boeken mee en zo hebben
we het bijgehouden. Onze Lies-
beth is helemaal met achterge
raakt." En schoonzus Sjaan:
"Ze praten nu beter Engels of
Spaans dan Nederlands."
Postdirecteur AJ. van
Broekhoven: geen koel
bloedige vrouwen aan het lo
ket". G
Schiedam „Zolang ze niet Op de grond spugen, bepaalde taken van de gemeen-
mogen ze van mij blijven". Directeur AJ. van te overgenomen".
Broekhoven doelt met deze opmerking op een groep- v-rnmTTPWA rFV
je sigaarrokenöe bejaarden dat de hal van het w/itrftiY
postkantoor aan de Lange Nieuwstraat heeft uitver- Op het postkantoor in het noord-
koren om als "clubhuis" te gebruiken.
Temidden van leeftijdsgenoten
halen zij daar in de middagu
ren oude herinneringen op. Een
sentimenteel tafereeltje in een
bedrijf dat langzaam naar ze
ker in een nieuw jasje wordt
gestoken. Vandaag is in Schie
dam de nieuwste modernisatie
van start gegaan. De eerste van
de viereneenhalfhonderd vrij
staande brievenbussen rijn
langs de weg geplaatst bij hui
zen die meer dan tien meter
van de openbare straat liggen.
kans. Betaling en Ivering ge
schiedt door een soortgelijk
bakje als bij de loketten van de
Nederlandse spoorwegen.
Slechts een paar postkantoren
in den lande hebben een derge
lijke beveiliging. Over beveili
ging. Over de beveiliging van en
de andere postkantoren wordt
geen verdere informatie losge
laten.
De P en T (de tweede T van
telefoon is hier eigenlijk nooit
geweest Dat wordt sinds jaar
en dag vanuit Rotterdam gere
geld., willen er toch prat op
blijven gaan een dienstverle
nend bedrijf te rijn. Daarom
willen zij een beetje dichter bij
'de mensen komen. Geen gerin
ge taak in een tijd waarin een
lokettiste rich alleen veilig acht
achter dik kogelvrij glas, omdat
er bij tijd en wijle nog wel eens
iemand een briefje op de balie
legt met de raad zo spoedig
mogelijk een fiks geldbedrag In
een weekend-tas te stoppen.
"Ik weet niet of we er trots op
moeten rijn. Wij proberen meer
kontakt met de cliënt te krij
gen, maar aan de andere kant
wiJJn we toch ook het personeel
veiligheid garanderen." aldus
de 42-jarige Van Broekhoven,
die sinds drie jaar direkteur
van de Schiedamse posterijen
is. "Dat kontakt wordt door
deze beveiliging natuurlijk
weer minder. Vroeger was da-
ter al zo weinig. De lokettist zat
toen aan de balie achter gaas
op een houten kruk en in een
stofjas. In het gaas was alleen
een doorgeefluik uitgespaard.
en kunnen ondermeer visaktes
worden aangevraagd. Ook voor
paspoorten en uittreksels uit
het persoonsregister kan men
daar terecht. Dit zogenaamde
vooruitgeschoven loket wordt
groter wanneer het winkelcen
trum aan de Zwaluwlaan ge
reed is. Dan wordt ook de be
stelling vandaar geregeld.
Bij de planning zal meer rekening
worden gehouden met de capa
citeit dan bij het gebouw aan
de Lange Nieuwstraat, waar
een duidelijke overcapaciteit is.
Een groot aantal loketten zijn
onbemand. Reisbureaus en ver
zekeringen kunnen nu de loket
ten huren.
'In het begin gaan de veranderin
gen natuurlijk wel met de nodi
ge moeilijkheden gepaard.
Toen de karretjes voor de be
stellers geïntroduceerd werden,
riepen sommigen dat ze niet
achter een soort kinderwagen
wilden lopen. Nu wil niemand
meer tassen „behangen" IJN!
Men placht dan het geheel wat
kracht bij te zetten door met
een schietwerktuig rond te
zwaaien.
TONG UITSTEKEN
Bij het postkantoor aan de Die
selstraat zal dit dringend advies
niet worden opgevolgd. De lo
kettiste zal hooguit haar tong
naar de man uitsteken. Tussen
het schietapparaat en de vrouw
met het begeerde geld zit al een
paar maanden tot aan de zolde
ring dik kogelvrij glas. Zelfs
een atletisch springende over
valler heeft geen schijn van
Toch hoeft de moderne lokettist
echt geen held te zijn, die bij
een overval koelbloedig op
treedt Voor de cliënt lijkt me
dat trouwens bij een jonge lo
kettiste helemaal niet leuk. Je
verwacht van zo'n meisje dat ze
aardig is. Het werk is wel een
voudiger geworden.
Vroeger zat men aan de balie met
een grote map waarin alles met
de hand in moest worden ge
schreven. Nu heeft iedereen de
beschikking over een boekings
machine. Het werk is wel uitge
breid. Dit jaar kan men reeds
voor de motorrijtuigenbelasting
op het postkantoor terecht. Vol
gend jaar komen daar de aan
vragen voor de nieuwe kente
kenbewijzen ook nog eens bij.
In Kethel hebben wij ook al
Het nieuwste wat er In Schiedam
op het gebied van de posterijen
te vinden Is, is toch de polyeste
groene boxen. De sloten wor
den echter pas later geleverd,
zodat ze pas over een paar
maanden gebruikt kunnen wor
den.
"Weer een vooruitgang. Het
spaart niet alleen tijd, maar
ook de bestellers. Zij zijn nu
veilig voor de beruchte grote
waakhond die grommend en
met ontblote tanden achter het
hek staat te wachten. Aan de
deur blijven de moeilijkheden.
Niet Iedereen heeft de stan
daardgleuven op de juiste
hoogte aangebracht Tot die
tijd zal er regelmatig in de
handen van de bestellers wor
den gehapt"
Gesloten
loketten te
huur.
en ondere
(ook dé Anton Pleck)
O kookboeken
O kinderboeken
O detectives
0 romans
posters
agenda '3
O spelen
Een winkel vol
surpnse-ideeen
bookshops
ROITER[V\MSCH sr-jja
N1EUWSB1AD ÖÜj!
Coctrfngot 67 R'dam
He**ept*et» 51 Ommoord
Broor*vo»t 3 - Schiedam
Uolendlpi 10 - Oud Bmfjeriênd
