Gevarieerd
programma in Stedelijk Museum
Toneelstuk
Doek van 4 bij 12
wacht op vernis
The Anniversary
krijgt een uitstekende vertol :iin
1
I
I!
51
H
Zoldertheater is gesloten
'II
\S«fyf
■J% -r?l X'
Variable Voice bestaat niet meer
VRIJDAG
JANUARI 1975
ttW-j,™
,- ak'.
kW-;:*-:
w*»7 '4-L-.'
SCHIEDAMSCHE COURANT
Twee kera-
mïekfiguren van
Mieke Mulder-
Holt: sprookjes
figuren in de
koffiekelder.
Het Zevenluik
van Alain Teis
ter staat in de
aula van het
museum: een
passende lugu*
bere omgeving
voor dit werk-,
stuk, waaruit de
dood spreekt.
,"X*K
Schiedam Zes tentoonstellingen
en een drietal films vormen het
gevarieerde niemvjaarsprogram-
ma, dat het Stedelijk Museum tot
20 januari te bieden heeft.
Enige weken geleden al opende de
Hongaarse ambassadeur m Neder
land, mevrouw Anna Bebnts, de
belangrijke expositie Art Nouveau
uit Hongarije, een tentoonstelling
die reeds de eerste week na de
opening vele honderden belang
stellenden trok.
Kort voor Kerst werden de zoge-
Een schilderij "van Siet Zuy-
derland: „Celraam", uit de col
lectie Bajesmaf.
naamde Kersttentoonstelüngen
geopend door de Schiedamse wet
houder van cultuur, mevrouw Cla
ra Visbeen. In de tentoonsteHmgs-
periode worden elke middag om
trie uur drie films vertoond; „Ju-
jendsüT, die handelt over de nieu
we (versiermgs)kunst van rond
1900 de Hongaarse bijdrage aan
deze internationale stroming die
ook wel Art Nouveau heet is te
bewonderen in de linker beneden
zaal van het museum; „Een aantal
vierkante meters dood", een film
van Fons Grasveld; en „Een film
voor Lucebert" van Johan van der
Keuken.
Deze laatste film handelt over de
dichter/schilder Lucebert, een vijf
tiger die tot de Cobra-groep be
hoorde. Een overzicht van zijn te
keningen en grafiek is te bezichti
gen m de rechterbenedenzaal van
het museum. De tentoonstelling,
aie door ce Nederlandse Kunst
stichting in landelijk overleg met
een aantal musea is samengesteld
ter gelegenheid van de vijftigste
verjaardag van de kunstenaar, is
aangevuld met een geluidsband
waarop een interview en de favo
riete jazzmuziek van Lucebert
De tweede Kersttentoonstelling
wordt gevormd door het Zevenluik
van A lam Teister, die ook bekend
heid geniet als dichter. Teister
werd op 42-jange leeftijd intens
geconfronteerd met ziekte en
dood. De2e thematiek verwerkte
hij in zijn Zevenluik, dat hij schil
derde tussen januari en juiu 1974.
Het dagboek dat hij bijhield in
deze periode is m het museum
verkrijgbaar.
BAJESMAF
De schilderijen van gevangenissen
en huizen van bewaring van Siet
Zuyderland bevinden zich in een
bovenzaal, links in het museum.
De schilderijen gaan gepaard met
de geschreven indrukken van J.
Bemlef over gevangenissen, hun
beheerders, bewaarders en bewo
ners. Die indrukken zijn ook gepu
bliceerd in het bekende boek Ba-
Schiedam Het Zoldertheater is dit weekeinde geslo
ten. Vanwege de drukte van de afgelopen weken
heeft de theatercommiss 1 e besloten een weekje rust
te nemen.
Er is trouwens nog een goede reden voor die korte
vakantie: in het komende seizoen zullen enkele gere
nommeerde artiesten het theater In de Teerstoof met
een bezoek vereren. Onder hen bevinden zich de
zanger Robert Long (die komt op 31 januari en 1
februari), de cabaretgroepen Virus en Honoloèloe
(aan een voorstelling van de laatste groep is een.
plaatopname gekoppeld) en de acteur/zanger Frits
Lambrechts. Volgend weekeinde geeft het spektakel
cabaret Turn Turn, winnaar van het Delftse cabaret-
concours Cameretten In 1972, twee voorstellingen in
het Stedelijk.
Binnenkort zal ook weer een nieuwe tentoonstelling
worden gehouden in het Zoldertheater in de Teer-
stoof. Schilderijen en ander schilderwerk van Bert
Kraunwinkel worden er dan enige weken lang uitge
stald. Deze kunstwerken zijn te koop.
Schiedam De bekende Schiedamse popgroep Varia
ble Voice is uit elkaar. Zangeres Sylvia van Asten
Is overgestapt naar de Rotterdamse formatie Crow
n's Clan, drummer Kees van Krugten zorgt nu voor
het slagwerk in de nog naamloze band van ex-Iron
Earth-gitarist Frans Wiegman en bassist Manuel
Celeste staat nu achter het mengpaneel bij de
Kcthelse formatie de Flails.
Deze populaire popgroep zou ook belangstelling heb
ben voor W-gitarist Hans MoL Die zit echter nog
in zijn maag met een uitnodiging van de platenmaat
schappij Phonogram. Daarin wordt de ter ziele gega-
ne.popgroep verzocht een demotape te maken. Enige
maanden geleden won Variable Voice een talenten
jacht in dancing Granada, waardoor een plaatopna
me in het vooruizicht werd gesteld.
W-crganist Wim van Meenen loopt nog „werkloos"
rond. De reden van het opheffen van de popgroep
is een veel voorkomende: meningsverschillen over de
geproduceerde muziek.
Schiedam Binnen een
maand zal de laatste
hand worden gelegd
aèn het nieuwe im-.
mense schilderij van
de Rotterdamse kunst
schilder Joop van
Meel, die in Schiedam
les geeft in de kunst
klassen van het Stede
lijk Museum.
Joop van Meel
Het schilderij met de afme
tingen: vier bij twaalf meter
moet alleen nog worden
vernist. Daarna zal het wor
den onthuld door Van Meel
Nog later zal het waarschijn
lijk ondermeer in het Stede
lijk in Amsterdam en ook in
het Museum m Schiedam
komen te hangen.
Naast het reusachtige schilde
rij, dat de voorlopige titel
draagt „Ondergang van het
vierde rijk", zullen dan ook
enkele honderden tekenin
gen (voorstudies) en kleinere
Schiedam Het mag zowel voor
regisseur Ad Hoeymans als
voor de toneelgroep als een
grote verdienste worden be
schouwd een boeiende vertol
king te kunnen geven van het
blijspel „Mam, The Anniversa
ry" van de Engelse auteur BUI
Macitwraith.
Met deze vrije productie van de
afdeling toneel van de Schie
damse Gemeenschap werd als
Nieuwjaarsvoorstelling, aange
boden door het gemeentebe
stuur aan de burgerij van
Schiedam, alle eer ingelegd.
In feite is „Mam, The Anniversa
ry" (Moeders, Gedenkdag) een
toneelstuk met een dubbele bo
dem; een „nadenkertje" voor
iedereen die bereid is een blik
te slaan in de voorgehouden
levensspiegels en dat waren
er nog al wat
Een psychologisch familiedrama
in topformaat, getrokken in een
wat kluchtige sfeer.Boordevol
sentifnenten als bezitsdrang,
haat en liefdeloosheid.
Als vertaler was het aan Ad'
Hoeymans om bij de rolbezet
ting de juiste personen te kie-,
zen en deze om te vormen tot
de „karaktervisie" zoals deze
Macilwralth voor ogen heeft ge
staan. Naar maatstaven aan te
leggen voor het amateurtoneel
is hij hierin vrijwel geheel ge
slaagd.
Rie v.d. Slot maakte een creatie
van de moederfiguur Mam, de
vrouw die haar huwelijksdag
ging vieren na de dood van
haar echtgenoot Gelijktijdig
ontwaakte toen haar geldings
drang die zowel maatschappe
lijk als in gezinsverband tot
gevolgen leidde. Zij camou
fleert haar hiermee gepaard
gaande drang, om alles wat
haar doelstellingen in de weg.
staat te vernietigen, met een
duivelse charme. Het maakte
haar tot de centrale figuur van
deze „black comedie" met fijn
zinnig spel vol vrouwelijke ge
raffineerdheid.
Bij de vertolking van de drie
herenrollen, Mam's zonen, past
het gezegde: „de appel valt niet
ver van de boom". Mam kent
hun karakters daarom door en
door en maakt misbruik van
getoonje zwakheden en ge
maakte fouten. Paul Segaar gaf*
gestalte aan de slappe figuur
Terry, Mam's oudste zoon. Ook
hij deed het voortreffelijk. De
jongste zoon Tom, gespeeld
door Pierre de Veth, ontpopte
zich als de jeugdige „levensge
nieter" behept met sadistische
neigingen die hij uitkraait om
zich langs geweldadige weg van
Mam's overheersing te kunnen
ontdoen. In zijn spel wisselde
goede en minder goede momen
ten elkaar af.
Hij paste evenwel goed in het
geheel en kwam goed uit de
verf bij zijn ongebreidelde en-
pikante liefdesuitingen.
Een wat ondankbare rol had Ge
rard van Leeuwen als de twee
de zoon Henry, een labiele fi
guur met tegennatuurlijke nei
gingen. Mogelijk wat afgeremd
door de regie kwam dit er niet
volledig uit in woord en gebaar
Door Willem de Bruijn
wat niet wegneemt dat ook zijn
spel ruim een voldoende haal
de.
Het zijn tenslotte de vrouwen,
Karen, Terry's echtgenote en
Tom's verloofde Shirley, die
Mam's uiteindelijke nederlaag
bewerkstelligen. Na verbitterde
woordenduels ontmantelt dit
tweetal de uit schijnliefde opge
bouwde stellingen. Dan nog is
Mam, hoewel eenzaam achter
blijvende. de charmante grote
verliezer.
Martha Segaar tekende een emo
tionele schoondochter Karen
die het laatste beetje „rugge-
graat" bij haar man weet te
activeren. Voortreffelijk spel
bracht 2ij vooral m de sènes
waarin ze lijnrecht tegenover
haar gehate schoonmoeder
komt te staan.
Rietje Sodenkamp maakt haar to
neeldebuut als de verloofde van
Tom. Deze Shirley werd aan
vankelijk door Mam geheel van
de kaart geveegd maar speelde
later een hoofdrol bij haar val.
Door de hand van regisseur Ad
Hoeymans gevormd wist Rietje
zich goed aan te passen in dit
voor haar als toekomstig fami
lielid wat vreemde milieu. Zij
bracht af en toe sterk spel dat
aan houding en dictie nog wat
moet aanrijpen. Een voldoende
is hier echter toch we! op z'n
plaats
'l oi oesluit dient te worden vast
gesteld, dat door regisseur Ad.
Hoeymans in feite de basis is
gelegd voor deze uitstekende
toneelvoorstelling. Gegeven id
een smaakvol decor, goede be
lichting en een toepassing van
de juiste geluidseffecten. Hij
kreeg hiervoor de assistentie
van Jan v.d. Slot.
Van begin tot aan het einde kwa
men de toeschouwers in de ban
van dit echte „praatstuk" met
soms enerverende scènes' en
flitsende monologen. Als dank
voor dit alles volgde na afloop
varv de voorstelling een staande
ovatie en kregen de medewer
kenden het traditionele Schie
damse vocht en bloemen aange
boden.
A i
■ral
jesmaf, dat aan de balie van het
Stedelijk te verkrijgen is.
Twaalf hedendaagse grafici uit Joe
goslavië leverden materiaal voor
de vierde Kersttentoonstëlling, in
de 1 inkerbovenzaal. Dit is een uit-
wissolingstentoonstelüng: eerder al
exposeerden Nederlandse grafici
in het Joegoslavische stadje Piran.
In de koffiekelder tenslotte staan de
fccenek verlichte kerststallen met
figurengroepen van Mieke Mulder-
Holt opgesteld. Zij zijn gemaakt
van klei en lijken op Russische
kerken met hun ronde torens en
koepeldaken. In de koffiehoek
staan ook nog andere keramiekfi-
guren, voornamelijk bekend uit
kinderversjes.
schilderijen, gebaseerd op
hetzelfde idee. worden ten
toongesteld.
Het 48 vierkante meters grote
werkstuk van Joop van Meel
is niet het schilderij, dat wij
vorige week m onze krant
plaatsten bij een interview
met de kunstenaar. Dit schil
derij, dat per abuis werd
afgedrukt, is al jaren oud; in
1968 hing het in het Stede
lijk Museum jn Schiedam op
de belangrijke tentoonstel
ling Salon van de Maasste
den.
41
