Beschuldiging en ongeloof
rond positie schooldirecteur
„Blonk is een probleem"
f. r. blonk: ^Schiedamse Muziekschool
even goor en rot als Dennendal"
„Commissie is niet
zo onafhankelij
Er zijn geen
conflicten5'
L. STONE:
RIJNMOND
Ruzie tussen directeur en docent
is nu een echte „rel" geworden
Drs. R.P. Wark
T. HEMMINGA:
psas'
GSëMiS
DONDERDAG 13 FEBRUARI 1975
SCHIEDAMSCHE COURANT
3
Schiedam Frederik Rudy
Blonk, een nerveuze en felle,
geëmotioneerde maar ook
vriendelijke jongeman, fa
gotleraar van beroep. Kees
Bak, een al wat oudere heer,
schijnbaar zelfverzekerd en
rustig, onmiskenbaar autori
tair en soms opgewonden,
maar daarnaast toch ook
zeer beminnelijk, toonkunst
enaar en directeur van een
muziekschool. Leo Stone, gi-
taarleraar: een beredeneerd
maar voorzichtig handelend
mens, die zich echter af en
toe laat meeslepen door zijn
gevoelens: toevallig was hij
getuige van enkele rake
klappen, uitgedeeld in de
school waarop hij les geeft.
Deze drie lieden vervullen de
hoofdrollen in de „conti-
Uit de SC van zaterdag 16 november.
nuing story" van de Schie-
damse Muziekschool, die
sinds mei 1972 herhaaldelijk
door onplezierige incidenten
in het nieuws komt Om dit
drietal heen vinden we een
aantal randfiguren, zoals
bijvoorbeeld Teus Hemmin
ga en Rob Wark- Beide figu-,
ranten zijn secretaris, de
eerste van het schoolbe
stuur, de tweede van de on
derzoekcommissie die in het
leven werd geroepen na een
nieuwe „rel" in november
vorig jaar. Nog enige andere
minder naar voren tredende
„acteurs" maken het verhaal
compleet.
Een verhaal, dat eigenlijk
wordt gevormd door een
aantal eenakters van ver
schillende spelers. Kees Bak
zit daar niet bij. Toen ons
bekend werd, dat de ad hoe
commissie haar onderzoek
had afgesloten, was hij met
krokusvakantie en voor
commentaar onbereikbaar.
Een verhaal ook, waarbij de
beschuldigingen niet van de
lucht zijn en waarbij tegen
standers en aanhangers van
de muziekschooldirecteur el
kaar erg ongeloofwaardig
proberen te maken
Sehiedam Drs. Rob P. Wark
is in het dagelijks leven ge-
meenteambtenaar, onder^
meer belast met jeugdzaken.
In die functie leek hij capa
bel genoeg om als secretaris
plaats te kunnen nemen in
de speciale commissie voor
onderzoek, die na het inci
dent van 7 november vorig
jaar door het bestuur van
de Schiedamse Muziek
school werd ingesteld. Over
het deze week afgesloten
onderzoek zegt hij:
,Het heeft wat tijd gekost voor
de onafhankelijke commis
sie aan het werk kon gaan.
Het bestuur had er in de
eerste plaats wat moeite mee
om de juiste onafhankelijke
personen uit te zoeken en
toen dat eindelijk was ge
beurd, hadden de uitverko
ren personen nog wat ande
re zaken om handen. Het
was daardoor al half januari
voor de commissie aan de
slag kon. We zijn nu bijna
klaar. Ons rest alleen nog de
mondelijke toelichting van
onze bevindingen aan het
bestuur. Dat gaat gebeuren
in een vergadering van 18
februari. Het is nog te vroeg
om er nu meer over te zeg
gen."
Toen wij de heer Rob Wark
vroegen naar de reden van
zijn inmenging als tussen
persoon, antwoordde hij:
„Toen ik de heer Blonk tij
dens zijn les stoorde, deed ik
dat vooruitlopend op één
van de aanbevelingen van
de commissie aan het be
stuur om de verstoorde rela
tie Blonk/Bak bij te schaven
door middel van een tussen
persoon. Als intermediair
treed ik op op verzoek van
Hemminga, secretaris van
het schoolbestuur. Hemmin
ga was op zijn beurt gewaar
schuwd door Bak, die een
confrontatie met Blonk had
vermeden.
De ben trouwens blij dat Bak
zich heeft teruggetrokken in
zijn kamer. Blonk probeert
Bak het bloed onder de na
gels uit te trekken. Hij wil
een tweede klap ontlokken.
Blonk loopt voortdurend te
provoceren.
Een feit is dat Bak autoritair
is, maar hij is tenminste be
reid om mee te werken om
de sfeer op de Schiedamse
Muziekschool op te vijzelen.
Blonk is 'n probleem. Hij
loopt rond met talrijke frus
traties, hij is dan ook ge
spannen en geëmotioneerd
en volgens mij alleen te be
vredigen als Bak de laan uit
wordt gestuurd. Ik twijfel er
sterk aan of Blonk in deze -
staat wel verantwoord kan
lesgeven. Ik hoop dat het
niet leidt tot moeilijkheden
met leerlingen."
Over de positie van directeur
Kees Bak wilde Rob Wark
niets naar buiten brengen.
Inmiddels hebben wij wel
vernomen dat men geen en
kele aanleiding heeft gevon
den om Bak de laan uit te
sturen. Wel zou men het
noodzakelijk vinden dat er
een adjunctdirecteur wordt
aangesteld en dat het be
stuur en het docentenkorps
meer bevoegdheden krijgen-
Schiedam Frederik R. Blonk is de gebreken van
de Schiedamse Muziekschool, waaraan hij als
fagotleraar is verbonden, meer dan beu. Zenu
wachtig toont hij zijn map met uitgebreide docu
mentatie: copieën van brieven die hij schreef
naar aanleiding van door hem vermeende tekort
schietingen, en de antwoorden daarop. Van de
hak op de tak springend doet hij zijn relaas. Hij
staaft zijn "uitlatingen met daarop betrekking
hebbende papieren. Over de ontwikkelingen in
de Muziekschool vertelt hij:
„Begin vorig jaar»liet ik mijn- dupe werd van het vertrek
heer Bak weten dat de mu- -
ziekinstrumenten van de
leerlingen nodig aan revisie
toe waren. De school kan,
door subsidiestop, de kosten
daarvan niet betalen en, zo
antwoordde Bak me tijdens
een vriendelijk gesprek in
de docentenkamer, de leer
lingen zouden dan meer les
geld moeten betalen. Van
daar dat het probleem nog
niet was aangesneden. Ik
kon dat begrijpen. De sfeer
op de school was toen nog
vrij goed.
Later in het jaar zeurde ik nog
eens, nu over iets anders. In
een briefje aan Bak deelde
ik mee dat in één van de
schoollokalen het lesgeven
onmogelijk was, omdat ge
luiden vanuit andere ver
trekken daar doorklonken.
Ik vond, dat daar iets aan
gedaan moest worden. Als
antwoord op de brief kreeg
Ik: „Dacht u dat we daar
nooit zelf op waren geko
men?" Maar er was nooit
iets aan gedaan, ik wilde
toch goed les geven en dat
betekende: de eerste wrevel.
Na de zomervakantie wilde ik
eens met Bak praten over
één van mijn leerlingen, die
al jaren op de Muziekschool
zat maar kampte met onder
wijskundige moeilijkheden:
hij had totaal geen talent Ik
nodigde daarom Bak uit om
op de les met de jongen te
komen praten. Ik hoopte dat
Bak de achterdocht, die de
jongen tegen mij begon te
koesteren, zou wegnemen.
Bak deed dat echter veel te
abrupt Hij confronteerde de
jongen op een doorzichtige
subtiele manier met zijn fa
len. Hij zei: „Beste jongen,
er is nu ai jaren rekening
met je gehouden". Een ge
mene manier om te zeggen,
dat men mijn leerling de
handen boven het hoofd
hield. Door de onzorgvuldige
aanpak van de directeur
kreeg de jongen een mentale
klap: na die les is hij nooit
meer verschenen".
Blonk ging toen twijfelen aan
de rechtspositie van de lera
ren van de Schiedamse Mu
ziekschool. „Die positie is
vooroorlogs. Niet eens om
dat men financieel afhanke
lijk is van zijn leerlingen en
ik bijvoorbeeld enigszins de
van die jongen, maar vooral
omdat zo ontdekte ik
een leraar zonder meer op
straat kan worden gezet of
op non-actief kan worden
gesteld doordat Bak zelf de
lesroosters maakt en zo
doende de ene leraar meer
lesuren kan geven dan de
andere. Het zou wenselijk
zijn, dat de nu particuliere
muziekschool een gemeente
lijke instelling wordt.
Volgende probleem: toevallig
hoorde ik hoe Bak zich ne
gatief over mij had uitgela
ten tegenover één van zijn
collega-directeuren. Dat zal
bij een eventuele sollicitatie
van mij ook de nodige pro
blemen gev-\
Ik wenste 'oen niet meer met
Bak te .raten. Dat viel na
tuurlijk op en van een ge-
lij kdenkende lerares kreeg
ik de achtergronden te ho
ren van de schorsing van
Bak in mei 1972, waarna het
bestuur hem enkele sancties
oplegde.
Op 7 november overhandigde
ik 's avonds mijn lijst met
rapportcijfers voor de diver
se leerlingen aan de direc
teur. Daarbij had ik een
briefje gevoegd met de me
dedeling, dat door ontac
tisch handelen van hem een
leerling, die ik dan ook geen
rapportcijfer had toebe
dacht, was weggebleven. Ik
gaf Bak de lijst en wilde zijn
kamer weer verlaten, maar
hij riep me terug. Vanaf het
vorige incident hadden we
elkaar niet gesproken en ik
daeht dat Bak nu een ge
sprek wilde om het uit te
praten. Dus bleef ik in de
kamer.
Bak bekeek de lijst en las
daarna het briefje en zei toe-
n: „Ja, ik zal het wel weer
gedaan hebben". Ik ant
woordde: „Ja, mijnheer Bak,
dat klopt". Er ontstond toen
een zodanig dispuut van
woorden en eigenlijk wer
den we allebei wat kwaad.
Het was nu onzinnig om ver
der te praten over de proble
men en toen Bak een woeste
klap op de in zijn kamer
staande piano gaf, om rijn
woorden kracht bij te 2etten,
verliet ik de kamer. De di
recteur was emotioneel gela
den, kon zich weer eens niet
beheersen en rende me ach
terna, Op de gang haalde hij
me in en hield me staande:
ik kon niet aan lichamelijk
geweld ontkomen en hij gaf
me enkele klappen in het
gezicht
Mijn collega Stone was daar
getuige van, Tijdens onze
woordenwisseling had de
deur op een kier gestaan en
Stone was op het duidelijk
hoorbare geschil afgeko
men".
De dag daarna deed Blonk bij
de Schiedamse politie aan
gifte van mishandeling.
Toen Bak dat hoorde, deed
hij op zijn beurt aangifte
van belediging. Weer een
dag later schreef Blonk een
brief aan het schoolbestuur.
Hij werd door voorzitter
Van Hattem uitgenodigd
om op de avond van de
bestuursvergadering, 14 no
vember, op de school te zijn.
Op die avond was Blonk
aanwezig, vergezeld van
collega L. Stone. Gewacht
werd in een lokaal tot de
vergadering was afgelopen.
„Ik was met Stone gekomen
om een getuige te hebben. Ik
twijfelde namelijk aan de in-
tegriteit van het bestuur, dat
erg op de hand van Bak is",
aldus Blonk. „Voorzitter A
Van Hattem wilde echter in
eerste instantie alleen met
mij praten. Stone bleef erbij
maar kreeg wel de zwijg
plicht opgelegd. Hij vond
dat even belachelijk als ik:
we behouden ons het recht
voor om onze meningen te
uiten.
Van Hattem deelde mee, dat
er een onafhankelijke com
missie zou worden ingesteld
die zich moest uitspreken
over het gebeurde. Stone
twijfelde direct al aan de
onpartijdigheid van die com
missie en vroeg: „Is de in
stallatie van de commissie
met instemming van de le
den van de gemeenteraad,
die in het schoolbestuur zit
ten?" Van Hattem: „Dit is
een onafhankelijke school,
die geen verantwoording
hoeft af te leggen aan de
gemeente." Stone: „Maar u
krijgt toch subsidie van de
gemeente?" Van Hattem:
„Die subsidie heeft echter
geen invloed op wat wij
doen en laten.Mij werd
gevraagd of ik de aanklacht
tegen Bak wilde intrekken".
Op zaterdag 23 november
werd een docentenvergade
ring belegd. Blonk kreeg
daar evenwel geen schrifte
lijk bericht van en hoorde
via-via van collega's dat er
een vergadering zou worden
gehouden. Bij navraag
bleek, dat ook Stone niets
had gehoord. Ook enkele an
dere leraren bleken niet In
gelicht.
Blonk: „Die leraren waren
voornamelijk de zwijgende
opposanten van Bak, men
sen die al eens moeilijkhe
den met hem hadden gehad
maar uit angst voor ontslag
hun mond hadden gehou
den. Hoewel ik niet was uit
genodigd ben ik toch een
kijkje gaan nemen op de
vergadering. Lang niet alle
leraren waren aanwezig. Er
werd echter een perscom
muniqué uitgegeven, dat we
melde van onjuistheden.
Daarin stond onder meer
dat ook de niet op de verga
dering aanwezige leraren
waren gepolst naar hun op
vattingen en dat was geble
ken dat 30 van de 34 docen
ten van mening waren dat er
niets aan de hand was op
school. Ik weet zeker dat er
meer leraren waren die von
den dat er wanorde heerste
op de school, maar die wa
ren niet op de vergadering
aanwezig."
Op 14 november was de do-
c en ten verga de ring geweest,
De muziekschool
pas op 17 december werd de
commissie samengesteld uit
personen, die onpartijdig
zouden moeten zijn en noch
deel uitmaakten van het
schoolbestuur noch van het
gemeentebestuur. Weer een
maand later, op 15 januari,
ging de commissie aan het
werk. Inmiddels had zich
alweer een nieuw incident
voorgedaan.
Blonk: „Voor de verkiezingen
van docenten voor het be
stuur van de school stelde ik
me kandidaat Na de kerst
vakantie ontdekte ik tot
mijn grote ontsteltenis dat ik
was geboycot Ik schreef
aan secretaris Hemminga
een brief waarin ik vroeg,
waarom mijn naam niet op
het stembiljet stond ver
meld. Ik kreeg een envelop
pe teruggestuurd met daarin
een nieuw stembiljet mèt
mijn naam erop. Het was
een misverstand geweest
volgens Hemminga. Zo kon
den de docenten nogmaals
stemmen. De stembriefjes
gingen in een klein, gammel
stembusje waarmee gemak
kelijk kon worden gerom
meld. Dat moet ook gebeurd
zijn, want ik ben zo slim
geweest om op mezelf te
stemmen. Toen ik de uitslag
echter zag op het prikbord
in de school, stond achter
mijn naam een liggend
streepje.Dat geeft wel te
denken- Be vond het smerig.
Die Schiedamse Muziek
school is even goor en rot
als Dennendal; ik voel me
een tweede Carel Muller".
Op 16 januari werd Blonk ge
hoord door de onderzoek
commissie. Hij spuide daar
al zijn grieven tegen Bak,
maar maakte zich daarbij
wel schuldig aan het oude
koeien uit de sloot halen.
Hij herinnerde de commis
sie aan de schorsing van de
directeur, nadat hij zich in
1972 ook niet zou hebben
weten te beheersen.
Na het vallen van de klappen
hadden Bak en Blonk geen
woord meer met elkaar ge
wisseld. Bij het passeren ke
ken zij elkaar zelfs niet aan.
Vorige week, op 6 februari
om 14.45 uur, kwam het ech
ter tot een nieuwe botsing.
Jk wilde enkele zaken met de
directeur bespreken. Niet al
leen om te praten over de
mogelijkheden van verlen
ging van de lessen, die ik
noodzakelijk achtte, maar
ook uit oogpunt van colle
gialiteit stapte ik naar de
directeur toe. Praten werd
me echter onmogelijk ge-
maakt De directeur negeer-"
de me en stond me niet te
woord. Hij sloot zich op in
zijn kamer. Ik drong niet
verder aan. Het gedrag van
Bak gaf me het gevoel, dat
een gesprek toch weer zou
ontaarden in lichamelijk ge
weld. Er was dus nog steeds
niet samen te werken met
hem. En dat terwij] Stone
op 14 december aan Van
Hattem en Hemminga had
gevraagd of zij wilden pro
beren de gemoederen te sus
sen.
Tot mijn grote verbazing werd
ik korte tijd daarna in mijn
les gestoord door de heer
Wark. Een telefoontje van
Hemminga had hem naar
mij gedirigeerd. In plaats
van Hemminga kwam Wark,
die niets met de school te
maken heeft naar mij toe,
en nog wel onder de les,
waarin ik vanzelfsprekend
niet gestoord wens te wor
den. Wark vertelde me dat
als ik contact met Bak wilde
hebben, ik hem eerst even
moest bellen, Dan zou hij
ervoor zorgen dat er com
municatie mogelijk was. Hij
97
Schiedam De eenakter van
Teun Hemminga is een kor
te, in tegenstelling tot het
uitgebreide betoog van
Blonk. Hemminga, evenals
Wark gemeenteambtenaar,
is secretaris van het bestuur
van de Schiedamse Muziek
school. Over de situatie
zoals die momenteel op de
school is zei hij:
„Er zijn geen conflicten. Ik
vond het dan ook jammer
dat uw krant deze week
schreef dat er opnieuw een
conflictsituatie is op de
school. Met mij betreurt het
bestuur het dat niet even het
perscommuniqué is afge
wacht, dat u volgende week
in de bus zal krijgen, als de
onderzoekcommissie met het
bestuur heeft gepraat. Ik
vond het ook jammer, dat
Blonk niet even dat eindoor-
deel heeft kunnen afwach
ten".
Toen wij hem informeerden
naar de juistheid van enkele
door Blonk geuite beschuldi
gingen, antwoordde de heer
Hemminga: „Dat is allemaal
niet waar. Als Blonk en Sto
ne zeggen dat het oude pers
communiqué vol verzinsels
zat, wat betreft de opmer
king „30 van de 34 docenten
staan achter Bak" dan kan
ik alleen maar zeggen dat
dat nieuw is voor mij. Neem
maar van me aan dat dat
niet waar is. Maar ik kan
natuurlijk niet voor dertig
mensen spreken".
Over het liggende streepje
achter Blonks naam, na de
lerarenverkiezingen rond de
jaarwisseling, zei hij;
„Blonk heeft op zichzelf ge
stemd? En de uitslag toonde
aan dat Blonk geen stem
men zou hebben gehad?
Nou, ik neem aan dat de
mensen, die de stemmen
hebben geteld, die ene stem
over het hoofd hebben ge-
Toen wij de heer Hemminga
overbrachten dat de leraren
Blonk en Stone twijfelen
aan de onafhankelijkheid
van de commissie en daar
om niet die ene week nog
wilden wachten, reageerde
hij: „U moet gewoon van me
aannemen, dat de commissie
bestaat uit zorgvuldig geko
zen objectieve mensen".
Hemminga wilde niet meede
len wie de commissieleden
zijn. „Het is niet aan mij om
dat te vertellen", aldus de
secretaris van het schoolbe
stuur.
Schiedam Gitaarleraar Leo
Stone zag op 7 november,
hoe Blonk werd geslagen.
Later kreeg hij een zwijg
plicht opgelegd. Toen hij
zijn mond niet dichthield,
ging, afgelopen vrijdag
avond, de telefoon. Een ano
niem dreigement.
Stone daarover: „Ik voel me
onder geestelijke druk gezet
en uw krant was dan ook de
eerste buitenstaander, die
van dat telefoontje hoorde.
Het zit zo: ik ben één van
de weinige opposanten tegen
het gevoerde beleid op de
Schiedamse Muziekschool.
Ik ben géén ja-knikker. En
vrijdag hoorde ik via de lijn
iemand met een verdraaide
stem zeggen, dat ik me maar
bij de situatie moet neerleg
gen. Letterlijk werd tegen
me gezegd: .Namens het be
stuur van de Schiedamse
Muziekschool moet ik U
meedelen, dat wanneer u
doorgaat met het voeren van
oppositie de consequenties
voor uw rekening 2ijn. Ik
hoop dat u dit ter harte
neemt want de gevolgen zul
len minder prettig zijn. Voor
uw welzijn is het beter dat
u uw oppositie staakt"
Ik heb Hemminga ingelicht
over dit telefoongesprek en
we kwamen tot de conclusie
dat de spreker iemand ge
weest moet zijn die op de
hoogte is van de situatie in
de school.
Ondanks het gesprek van vrij
dagavond voel ik er niets
voor om mijn mening onder
stoelen of banken te steken.
De problemen in de Muriek-
scho ol rijzen nota bene de
pan uit! Ik zal rijksinspec
teur Dankmeyer inschakelen
voor belangrijker zaken dan
dat telefoongesprek.
Inderdaad is één van mijn
problemen: het „bewind"
van de heer Bak, met volle
dige instemming van het be
stuur, dat hem door dik en
dun steunt Moge dat blijken
uit een perscommuniqué
van enige tijd geleden, waar
in stond dat 30 van de 34
leraren achter Bak stonden.
Nou, ik kan u vertellen: het
is nog niet de helft van het
aantal docenten die tevreden
is met het beleid. Ik mag wel
uit de school klappen dat
het communiqué was opge
steld door een docent die op
de nominatie stond om in
het bestuur te worden geko
zen.
Ik vind het ook onwelriekend
dat vooral de leraren achter
Bak staan, die geen enkele
muzikale schoolopleiding
hebben gehad, maar In de
loop der jaren gewoon zijn
aangenomen en daarna zijn
klaargestoomd en verder be
kwaamd. Er is op de Schie
damse Muziekschool dus
sprake van amateuristische
lesgeving! Pedagogiek zijn
enkele leraren ronduit
zwak."
In een gesprek met Stone
voegde deze daaraan toe:
„Vandaar dat die leraren op
de hand van Bak zijn. Zij
vrezen dat zij op straat ko
men te staan als er een nieu
we directeur zou komen, die
dan zou ontdekken dat zij
nog slechter dan de melk
boer kunnen lesgeven."
Stone: „Ik hoop dat de onder
zoekcommissie daar ook
achter is gekomen. Ik vrees
van niet. Ik twijfel namelijk
sterk aan de onpartijdigheid
van de commissie. Naar
mijn gevoel verdient de
commissie, die door het"
schoolbestuur is ingesteld,
het predikaat „onafhanke
lijk" niet"
wilde als tussenpersoon fun
geren, op verzoek en aanbe
veling van de onderzoek
commissie. De vrees dat Bak
zich nog een keer niet zou
kunnen beheersen was na
melijk blijven bestaan bij
het bestuur en de commis
sie.
Voor elk weldenkend méns
moet een tussenpersoon op
een school tussen een leraar
en de directeur een belache
lijke en onaanvaardbare si
tuatie zijn. Absurd. Goed
contact blijft op die manier
onmogelijk, bovendien blijft
zo de waslijst van proble
men gehandhaafd".
Vrijdagavond kwam de klap
op de vuurpijl, verklaart
Blonk. „Collega Stone kreeg
een anoniem telefoontje;
hem werd namens het be
stuur van de school meege
deeld dat zijn functie aan
de school gevaar zou lopen,
als hij mij zou blijven steu
nen in mijn oppositie tegen
Bak. Hemminga werd inge
schakeld, maar die zei:
„Maak er maar geen ophef
van". Door dit telefoontje is
echter veel meer aan de
band. Ik heb rijksinspecteur
AL A. Dankmeyer schrifte
lijk verzocht onmiddellijk
maatregelen te nemen om
de rechtspositie van de do
cent te beschermen. Want ik
heb op geen enkel gebied
nog enig vertrouwen in di
recteur Bak en zijn vriend
jes in het schoolbestuur.
ADVERTENTIE
AFSPRAAK (JE)
Natuurlijk in de
AMSTELBRON
KOEMARKT
SCHIEDAM
RESTAURANT
BARBECUE INN
VOOR DE SNELLE TREK
Ook om mee ta nemen
TEL 264191
DAM 22 - SCHIEDAM
BROERSVEST 119
Probeer ;t eens in
Nieuwlandplein 12
Tel. 706066.
fVEfEENS
GEZETEN V
bar bodega
[angehavenascKiedamtdoio^aM;
Café-Restaurant „EUROPOORT"
O Gerenommeerd© keuken
O Zalen voor recepties
"of diners
O Prachtig uitzicht op de rivier
6 Ruime parkeergelegenheid
O Iedere donderdagavond
Scandinavische Tafel
Telefoon 010-254625
Maasboulevard 7 Schiedam
