oi wier-Pups
a ls ij ?s
van de hand
De mogi/c t s% I
Er is weer eens een mode-hond:
fHaroI
Potte
m
De
avonturen
van Old
Shatter-
hand
feuilleton door
Kathinka Lannoy
SCHIEDAMSCHE COÜRAHT
DINSDAG 4 MAART 1975
SCHIEDAMSCHE COTTRANT
{7-t i=A Vj =£25" Es\
NON£=\« SCP
33\. 3=. Vj\
CP==\B"£\ CP
^4\XT, -AST.C £253
Css A 3cu IWv CA23- VAAS
apt
KA. V*5=R 5535. SDSCCN
MOC-T CWO. S=\S Z=SSë\
aa\ =25c xc
3£NT fiS-C-VSN.
EN 8UJF IN PE TOEKOMST A. u. "VD6 0ND6RWÜIER,
rm.MTi5VERjgia«g
HE6FT0NSW DE 'K, ftrtAAR..JKH3BEEN
KRSSTAREN BOLVAM I .IDEE, BROERIJ6
DEWAARTE66ER66-
BIJ MUM APPELBOOM
VANDAAN!
IK SNAP HET AL, JE RUILT DIE VQËP1
mi m voor oe kristallen sou
HU KOMMEN WfJ WAARZE65EM
8812
Old Wabble was een formidabel
ruiter en zat, ondanks zijn
hoge leeftijd als een jonge
kerel in het zadel. Zijn lang
wit haar wapperde, evenals
- de donkere haartooi van Win-
netou. als manen-achter hem.
De „King of the""Cowboys"
had zijn kwaliteiten altijd ge
toond op de vlakke prairies.
daarom was hij in de bossen
niet zo thuis- Dit was de reden
waarom hij m woudlopersop-
zieht had gefaald de dag er-
voor, maar in alles wat ik kon
beschouwen als tot zijn vak te
behoren, kon ik vast op hem
rekenen, We reden urenlang
naast elkaar, zonder dat hij
een woord zei. Toen ik over
dat zwiigen iets opmerkte.
antwoordde hij: „Ik spreek en
vertel graag, Sir, maar ik
weet. dat ik daar bij u niet
mee moet aankomen. Iede
reen weet dat u dagenlang
met Wïnnetou samen bent,
zonder een woord teveel te
spreken, zelfs in gevaar, wis
selt u slechts een blik of
wenk, waarvoor andere prai-
riejaeers lange besprekingen
zouden houden. Dus ik zwijg
opdat u mij niet voor een
kletskous zult houden,, it's
clear!"
„Ik hoop dat ik met u
even gemakkelijk van gedach
ten zal wisselen als met Wïn
netou. Mr. Cutter." „Wees
madV niet bang. Sir! Ik ben
een ervaren man en ik zal u
dat laten merken."
Hij, Bernard van Hij maakte een vaag gebaar en
Bemen. opnieuw de schuldige,
de verliezer. Een vooraan
staand man, die hij was, omge
ven met zijn nu steeds groeien-
de train en staatsie, had geem
mogelijkheid tot een terugweg
die ook maar enigermate accep
tabel zou zijn.
Met gesloten ogen reed de nieuwe
regeringsfunctionaris verder.
Die avond zou hij ontvangen
worden in de stadhouderlijke
kwartieren, hij zou het Binnen
hof en de stadhouderspoort
binnenrijden, en de Ridderzaal
zou hij betreden, de Treveska-
mer, de Pleitzaal. En in de ver
gaderzaal van de Staten-Gene-
raal zou hij zijn eigen zetel
hebben. Vigilate Deo confiden-
tes leerde het wapen van de
stad. Het kwam hem voor ter
wijl hij daar eenzaam en bitter
tot het hoogste bestuursorgaan
was opgeklommen, dat hij dèt
in zijn leven te vaak had ver
zuimd: „Waakt in vertrouwen
op God". Was God ooit iets
anders geweest dan een num
mer in zijn weekindeling: kerk
dienst op zondag, voorganger
de weleerwaarde heer dominee
Hastius, en een gebed voor en
na tafel, voor en na het slapen
- als hij het niet vergat Maar
geen levende Macht in zijn eer
zuchtig leven, tenmmste...zeer
zelden. En dat een regent van
een land dat ehnstehjk heette
te zijn! Het was bedroevend.
Ook bedroevend was dat de
regent door zijn mistroostige
gedachten zo weinig naar bui
ten keek. Mogelijk dat hij an
ders de jongeman opgemerkt
zou hebben, die wegge'doken in
zijn mantel langs de kant van
de weg in de regen zijn intocht
gadesloeg.
Matessa kwam juist de trap af
toen Crétien zonder een spier
te vertrekken Rentiers druip
natte mantel en hoed aannam.
„Genadige hemel, wie gaat er
nu te voet door 20'n plensbui!"
nep ze uit.
wilde doorlopen naar de salon,
maar ze riep hem terug, „Nee,
mets daarvan. Je gaat nu eerst
droge kleren aantrekken. Het
water staat je m je schoenen.
Straks maak je mij ook nog
nat!"
Hij gehoorzaamde met een flauw
glimlachje. Langs haar heen
ging hij de trap op naar hun
slaapkamer. Ze aarzelde even,
draaide zich toen om en volgde
hem. Terwijl hij op de stoel
naast het bed zittend zijn laar
zen uittrok, bleef ze naar hem
staan kijken. „Wat is er?" vroeg
ze, bevreemd door zijn versla
genheid. „Hij is aangekomen, ik
heb hem 2elf gezien". Zijn stem
was zacht, een beetje moeilijk-
„Je bedoelt je...de nieuwe hoog
mogende heer?"
Hij knikte. „Hij is oud geworden,
Matessa. Lieve God, wat is hij
oud geworden! Hij zat met
dichte ogen en keek nauwelijks
op. Hij was in de rouw ook,
daaraan had ik niet gedacht".
Ze ging op de bedrand zitten.
„Zag hij jou?".
Langzaam schudde Reinier het
hoofd. Hoe 2ou hij?" Als hij al
bij geruchte iets over mij heeft
vernomen, verwacht hij toch ze-'
ker niet mij in de regen als een
voorbijganger langs de weg te
zien staan". „Inderdaad, dat is
niets voor jou", stemde ze toe.
Er klonk iets van spot in haar
stem. Hij moest nu niet senti
menteel worden. „Morgen moe
ten wij vertrekken, Matessa".
Drie weken lang had zij geweten,
dat hij dit tegen haar zeggen
zou. Zijn eigendommen had hij
m zijn hotelkamer in een paar
grote koffers laten pakken. Die
stonden daar al dagenlang. Zij
had ook wel een en ander inge
pakt, maar toch lang niet alles
wat ze mee wilde nemen. Ze
had gewacht en uitstel gezocht
'om het alles minder definitief
te doen zijn. Had er dan niet
altijd nog iets tussen kunnen
komen?.
UITGAVE SIJTHOFF PERS 8 V
Deze krant is uitsluitend verkrijgbaar
Rotterdamsch Nieuwsblad
comömatie met het
Stadsredactie* M van den Anker. M G de Brum. K Kegel. W
j van der Post
Sportredactie C H Soeters
De redactie van de Schiedamsche Courant »s gevestigd aan
de Broersvesf 3a telefoon 262566
Berichten voor de redactie kunnen per telex worden doorgegeven
Telexnummer 32177
ADMINISTRATIE EN ABONNEMENTEN:
De administratie van de Scbiedamsche Courant is gevestigd m oe
bookshop. Broersvest 3a en is geopend van 9-18 uur Op
dinsdagen gesloten Voor inlichtingen over administratie en
abonnementen kan men dan terecht bg het Rotterdamsch
Nieuwsblad, tel 144144. Rotterdam
ADVERTENTIES
Advertenties kunnen worden opgegeven in de bookshop
Broersvest 3a
Advertentietarieven (excl 4% 0TWI
Gewone advertenties 0,22 per mm
Ingezonden mededelingen 2x adv tarief voor voorpagina 4*
adv tanef
Klemt/es (rubnekadvenenuesï m combinatie met het Vtaardmgs
Dagblad 0,24 per mm Regel kleintjes 0.30 oer mm
(Uriemaai plaatsen, tweemaal betalen)
Contractprijzen worden op aanvraag verstrekt
Klachten over bezorging van de Schiedamsche Courant kan men
s avonds van 18 30 tot 20 uur telefonisch opgeven Via num
mer 010—144 144 (zaterdags van 17 tot 19 uur).
NABESTELLEN EQTQ S
Geplaatste foto's kunnen nabesteld worden bij de fotoredactie
van het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel. 010-144144. tst.
152.
Een bouvier t r*
met pups... ver- - -
tederend.
Jonge pups gaan de laatste tijd als ijsjes van de hand.
Vierhonderd gulden of méér wordt er neergeteld
voor zo'n ijsje. Het moeten echter wel pups zijn die
in zo'n kort mogelijke tijd heel groot worden want -
een uit de kluiten gewassen viervoeter is thans zeer
in zwang.
Enkele jaren geleden was dé modehond bij uitstek de
schotse collie.De vraag naar pups nam indertijd
plots toe doordat de kopers werden geïnspireerd
De laatste tijd heeft zich weer een
nieuw rassen-modeverschijnsel
aangediend- Men meent nu de
allergrootsten onder de groot-
sten aan te moeten schaffen Er
is enorm veel vraag naar Duitse
Doggen, Sint Bemardshonden
en vooral Bouviers.
In een gesprek met Van Gink uit
Hoek van Holland, secretaris
van de Eerste Nederlandse
Bouvierclub wordt al snel dui
delijk dat het helemaal niet zo
fijn voor het goede beest is erg
bij het publiek in zwang te zijn.
Hij zegt: „De mensen kopen
veelal zo'n jong dier uit teder
heid. Het is zo klein... en dat
het later een grote hond wordt,
ach daar staan ze dan niet bij
door de televisie-serie Lassie. Daarna fungeerden de
duitse herder en de poedel enige tijd als modehond.
De grote vraag naar pups maakte flink doorfokken
noodzakelijk. Normaal liet men een hond eens per
jaar een nest werpen... er zat echter geld in en dus
werd de teef meerdere malen per jaar gedekt. Vele
(brood)fokkers lieten de teven meerdere keren per
jaar loops worden door middel van hormonen-injec
ties. Deze handelwijze is nou niet bepaald bevorder
lijk om een sterk ras te handhaven. En dat waren
de schotse collie en de duitse herder.
den. In de kamer lopen twee
bakbeesten van honden, een
rottweilger en een bouvier. Er
gens in een hoekje liggen nog
twee andere, heel kleine hond
jes.
Mevrouw Van Gink zegt met na
druk niet „bouviergek" te zijn.
Niettegenstaande deze ontken-
stil- En inderdaad als het beest
volwassen is gaan bijvoorbeeld
de kosten te zwaar drukken.
Men vergeet dat zo'n beest al
gauw vijfentwintig gulden per
week kost. Het gebeurt ook nog
wel eens dat de mensen denken
er goed aan te doen een bouvier
le laten africhten. In de meeste j
gevallen loopt dit uit op een I
falikante mislukking omdat het J
baasje van de hond niets van
dressuur weet De enige naar
wie de hond dan zal luisteren
is de instructeur maar die is er
dan niet meer".
Hij wil wel duideüjk kwijt dat het
niet met iedereen zo gaat. „Het
is net als met de broodfokkers.
Je hebt erg veel kaf onder het
koren maar we moeten ze niet
allemaal over een kam scheren.
waard. In de eerste weken wor
den de pups door de fokker
gevoed met biefstuk-tartaar om
ze te laten wennen aan wat
steviger voedsel. Die eerste we
ken kosten de fokker dus aar
dig wat geld. Aan die vierhon
derd gulden verdient hij niet
bijster veel. De slechte fokkers
hanteren dezelfde verkoopprijs
als hun bonafide collega's en de
behandeling van de jonge pups
is anders. Die fokkers verdie
nen er goudgeld aan".
In ons land heb je 2eer goede
bouvierfokkers maar die men-
sen doen het meestal op de
eerste plaats als hobby. De
meeste fokkers zijn aangesloten
bij onze vereniging en dan zit
het wel goed. Ook de prijzen
die de fokkers rekenen zijn wel
eens punt van discussie. Als de GKOÖT EN KLEIN
goede fokker vierhonderd gul
den vraagt voor een jonge bou- Het kan bijna niet anders of in
vier dan is-ie dat meestal huize Van Gink zijn óók hon-
door
Gérard Voi.uron
ning kreeg zij twee jaar geleden
de idee een boek te schrijven
over bouviers. Deze week zal
dit boek verkrijgbaar zijn in de
dierenwinkels. Het is de eerste
maal dat een Nederlandstalig
boek over de bouvier ver
schijnt. De titel van het boek
is „Bouvier Beige des Flandres
en hierbij zitten we gelijk in de
geschiedenis van de bouvier.
porteerd. In vroegere tijden de
den de voorouders van de bou
viers dienst als veeopdnjvers.
Met grote zorg is men toen in
Nederland begonnen met het
fokken van een sterk ras. Ne
gentig procent van de bouviers
wordt gehouden als huisdier.
Het restant wordt opgeleid tot
waak- en/of beschermhond.
TRAPLOPEN
Mevrouw Van Gink: „Vaak hoor
ik zeggen van „een hond in een
bovenhuis? En de tranoen
dan?" Het is inderdaad waar
dat traplopen ontzettend slecht
is voor een hond. maar trap
aflopen is nog slechter. Het hele
gewicht komt dan telkens op de
voorpoten te rusten. Het is dan
ook zaak om de hond zo lang
mogelijk naar boven te dragen.
heeft dan zijn mededier dat in
een kennel huist, „Als het beest
maar veel kan lopen. Het is
echt waar, als je zomers in de
stad loopt dan zie je ik weet
niet hoeveel honden maar in de
winter zie je er geen. Ik heb
gewoon het gevoel dat de hon
den dan binnengehouden wor
den en als een. hond ergens
agressief van wordt dan is het
van altijd binnen, zitten en nooit
kunnen draven". Het is bijna
ongelooflijk, maar om de paar
minuten wordt het gesprek on
derbroken door het luide gerin
kel van de telefoon. En telkens
worden er aan Van Gink vra
gen gesteld over de bouvier. Nu
is er een telefoontje dat handelt
over het zoeken naar een ge
schikte reu. Van Gink heeft het
over de vereniging tot instand
houding van het ras. De fokad-
viescommissie heeft vele leden
al raad gegeven wanneer zij
met vragen kwamen als „door
wie moet ik .mijn hond laten
dekken?" en „het moet een
hond zijn met een mooi karak
ter."
Vóór de eerste wereldoorlog
waren er al enkele rashonden
in ons land maar tijdens de
periode '14-T8 stierven zij in
ons land uit. Totdat in 1919 de
eerste bouvier weer vanuit Bel
gië - waar zij oorspronkelijk
vandaan komen - werd geim-
Gebeurt dat niet dan zal de
hond ongetwijfeld vergroeiin
gen aan de poten krijgen".
Voorts merkt zij op dat een
hond het in een klein bovenhuis
toch altijd nog stukken fijner
De vereniging telt nu 1500 leden.
Eens pei twee maanden ont
vangen zij het clubblad met de
laatste nieuwtjes op het gebied
van tentoonstellingen en keu
ringen. Van Gink schat dat er
dertigduizend bouviers in Ne
derland rondlopen.
STAMBOOM
Bij het kopen van een bouvier (of
ander ras) verdient het aanbe
veling om de stamboom te vra
gen. „Laten we wel gelijk even
stellen dat die stamboom geen
garantie voor kwaliteit is", al
dus Van Gink. „Het is eigenlijk
alleen maar een papier waarde
namen van de voorouders op
staan. Iemand die echt bekend
is in de bauvierwereld kan aan
de stamboom zien wat voor
soort hond het is,"
Op de stamboom staat ook altijd
de leeftijd vermeld. Mevrouw
Van Gink - zelf keurmeesteres
van bouviers - zegt dat het bij
na onmogelijk is een hond op
de juiste leeftijd te schatten. Zij
vertelt het verhaal van een
koopman die een bouvier ver
kocht waarvan hij zei dat het
beest twee jaar jong was.,Het
dier was echter drie jaar ouder
en. dat scheelt een behoorlijke
slok op een borrel als men be
denkt dat een bouvier tien tot
twaalf jaar oud wordt.
