Technisch' historisch
museum in Delft
Brievenboek
De hazenbroertjes
Huppel en Hippel
„Histechnica"
Hallo
allemaal
nieuwe
DONDERDAG 6 MAART 1975
SCHTEDAMSCHE COURANT
Hebben - jullie ook Je rap
port al gekregen? Niet
alle kinderen geloof ik.
Sommigen hebben het
nu, anderen krijgen het
volgende week, weer an
deren vlak voor Pasen,
Nu ja, dat duurt ook niet
zo lang meer. 30 en 31
maart is het weer 20 ver.
En dan hebben jullie ook
vakantie.
De prijswinnaars
De winnaars zijn: Sandra
v.d. Touw zes jaar. Mar
cel v.d. Helden elf jaar,
Peter van Grevenhof elf
jaar, Teunis-Jan Voogt
elf jaar, Annemarte van
Holsteyn negen jaar, Ma
rian Douw. De oplossing
was: komma, arend,
kreet, dorre, emmer,
ruikt, tenen. Op de kruis
jes kwam meermin te
staan. De winnaars krij
gen volgende week een
boek thuis gestuurd.
Margaret Storm,
negen jaar,
B.M. Wouter-
slaan 23 in Mon
ster wil graag
corresponderen
met een meisje
van haar leef
tijd. Ze speelt
blokfluit en
mondharmoni-
ka, ze houdt van
dieren en verder
tekent, leest,
zwemt en gymt
ze graag. Wie
schrijft haar?
Horizontaal zowel als
verticaal vul je de
woordjes in. 2 hori
zontaal en 4 verti
caal: zit aan de
voordeur, 4 hor. en
2 vert. doet men
met een boor, 6 hor,
1 vert bekende Ne
derlandse schilder
uit 1600, 7 hor, 3
vert. len/n, ik leen,
hij 8 hor. 5 vert
bij volleybal moet
de bal niet in een
mand, maar over
het
Over een week moe
ten de oplossingen
weer in mijn bezit
zijn. Op de envelop
zet je: Aan Anke,
Verwersdljk 6-8,
Delft Onderaan je
brief, oplossing of
tekening komt je
naam, adres en leef
tijd.
In het grote bos woon
den niet veel dieren
meer. Ze waren weg
getrokken omdat de
mensen steeds weer
een stuk bos nodig
hadden om huizen te
bouwen en wegen aan
te leggen. Alleen va
der en moeder Haas
met hun drie kinde
ren, Hippel, Huppel en
het zusje Happeltje
woonden nog in hun
hol. Ze waren er zo
aan gehecht en ze
konden maar niet be
sluiten ook weg te
gaan. Ze konden er 201
fijn spelen. Ze moch
ten alleen niet bij de
grote weg. „Er komen
vaak mensen langs",
zei vader, „dat is veel
te gevaarlijk".
Maar dat vonden de ha
zenbroertjes juist zo
spannend. Als ze men
sen hoorden kropen ze
vlug tussen de strui
ken.
Op een keer waren ze
weer helemaal tot de
weg gegaan. Het was
bijna lente en mooi
weer. Ze hadden zin
in een lange wande
ling. Toen ze stemmen
hoorden doken ze vlug
langs de kant van de
weg. Het waren twee
kleine mensen. „Wat
doen ze toch?" zei
Huppelde, „ze liggen:
op de grond". „En ze
gooien iets", zei Hip-
peltje, „zouden het
een soort dieren zijn?
Ze lopen niet maar ze
kruipen". „Ai, daar
gaat mijn knikker",
hoorden ze opeens één
van de jongens zeg
gen, „tussen de strui
ken", De haasjes hip
ten vlug "weg. De jon
gen zocht maar kon
de knikker niet meer
vinden. „Wat jam
mer", zei hij verdrie
tig, „het was juist zo'n
mooie". Toen de jon
gens weg waren kwa
men de. hazenbroer
tjes weer tevoorschijn.
„Wat een leuk speh
was dat", zei Huppel,
„laten we het ook.
doen en dan met.
steentjes"
Ze zochten wat ronde;
steentjes en toen.
„Ha, daar is die kik
ker", riep Hippel-
„Een kikker? Nou, die
zien we wel meer", zeil
Huppel maar toen hij
keek zag hij dat het de
knikker was. „Dat is
een knikker suffie",
lachte hij. Het was een
prachtige glazen knik
ker met allemaal kleu
ren. De haasjes gingen
hem meteen aan va
der en moeder laten
zien. „Die is vast veel
geld waard", zei va
der, „we zuilen hem
bewaren".- „Leg hem
dan maar in de kast",
zei moeder, „ik ga
morgen aan de
schoonmaak en dan
haal ik alles over
hoop". „Schoon
maak?" schrok vader
„en het gaat morgen
sneeuwen! Meneer Uil
zei dat zijn rechter
vleugel knebelde en
dat betekent sneeuw.
Dat weet je". Vader
stookte alvast het ka
cheltje flink op; Er
gingen denneappels in
en even later geurde
het in het holletje
naar de winter. Ze
sliepen die nacht on
der vier dekens en
hadden hun jasjes aan
en mutsen op. De vol
gende morgen renden
de broertjes, dik inge
pakt tegen de kou,
naar buiten. Fijn,
sneeuw scheppen.
Maar er was helemaal
geen sneeuw. De zon
scheen en er waren al
gele en witte bloemen
uit de grond gekro
pen. „Het is lente",
schreeuwde Huppel
Vader kwam kijken
en maakte toen vlug
de kachel weer uit,
moeder haalde meteen
de ragebol en een em
mertje sop, „Dus
daarom hadden we
het zo warm in bed",
zuchtte Hippel. Ze gin
gen buiten spelen en
omdat het lente was
mochten ze de knik
ker meenemen. Dan
konden de bloemen
hem zien. Ze gingen
weer naar de weg en
toen ze er kwamen za
gen ze de jongen aan
komen. De jongen be
gon weer te zoeken.
„Waar kan die knik
ker nu toch liggen"
mompelde hij, „*t was
net zo'n mooie". „La
ten we de knikker te
rug geven" zei Huppel
en meteen gooide hij.
Pets, klonk het. De
jongens keek. Waar-
empel, daar lag zijn
mooie knikker te glan
zen in de zon. „En
daar heb ik net geke
ken", zei de jongen.
Hij begreep er niets
van. Hij was erg blij
en holde weg. .Jam
mer", zei Hippel, „nu
zijn we de knikker
kwijt". „Wij kunnen
wel met steentjes
knikkeren", troostte
Huppel Ze knikker
den de hele dag. Het
was toch maar fijn
dat ze nog in hun ei
gen, oude bos woon
den. Ze vonden het
beste leuk, die mensen
zo dichtbij. Je leerde
nog eens wat! ANKE
Charles van
Oijk, zeven jaar,
maakte deze te-
kening van de
e boerderij waar
hij dichtbij
woont. Hij gaat
5 er vaak spelen
en daarom weet
hij ook precies
hoe alles er uit
e ziet.
Marian Douw Ja, ik kijk
altijd naar Black
Beauty. Wat een mooi
paard is dat he? Heb
je nog iets gewonnen
van de kinderkrant?
Het is ook iets goedko
per als je het op een
briefkaart doet. De
postzegels worden
steeds maar duurder.
Naar welke t.v.-pro-
granuna's kijk je al
tijd? Ook naar Stuif
'es in en Hameien?
Die vind ik ook erg
goed.
Gabriëlle Zuyderwijk
Ik heb nog niets van
dat meisje gehoord.
Dan zal ik jou er een
paar sturen. Ik spaar
dan weer rustig ver
der. Als ik haar adres
weet zal ik het je
schrijven. O wacht, ik
zie geen adres onder
aan je brief staan. Wil
je me dat nog even
schrijven? Dan kan ik 1
je de kaartjes sturen.
Jaap Huib v.d. Knaap
Wat knap dat je al zo
ver bent in je puzzel
boekje, En heb je al
die puzzels opgelost?
Misschien heb je nu
nog één kurk om. Of
had je dat al? Bij ons
beginnen ze altijd met
twee kurken, dan één
en balletjes in je hand,
dan alleen de balletjes
en dan niets meer. Je
zal het vast wel gauw
helemaal leren want
je zwemt nu drie keer.
Ingrid Feyge Je had de
oplossing helemaal
goed. Puzzel je nu
weer mee? Dan heb je
ook steeds kans om
een boek te winnen.
Lees je graag? Of
speel je liever buiten?
Ik vind het fijn dat je
de verhalen leuk
vindt. Ik verzin ze zelf
en soms schrijf ik iets
over dingen die echt
gebeurd zijn.
Margreet Veldhuyzen
Nu is de rolschaatstijd
weer voorbij he? Wat
doen jullie nu? Knik
keren of touwtje
springen? Ja, vallen
doe je dan altijd een
keer. Mijn dochtertje
ook. Ze had een blau
we knie. Maar geluk
kig ook niet in een
plas.
Margaret Stoira Ik zal
een berichtje voor een
correspondentie vrien
dinnetje in ons hoekje
zetten. Misschien krijg
je er wel reacties op.
Kun je al goed blok
fluit en mondharmoni-
ka spelen? Maak ook
maar eens een teke
ning voor me? Als hij
leuk is komt hij in ons
hoekje te staan.
André v.d. linde Je had
de oplossing goed.
Puzzel je nu weer
mee? Dan heb je
steeds kans om een
boek te winnen. Lees
je veel? Wat doe je
verder de hele dag?
En heb je ook een wa
gentje zodat je naar
buiten kan? Ik hoop
dat ik nog eens iets
van je hoor. Dag An
dré, houd je haaks en
het allerbeste.
Dit was het laatste brief
je weer. Dag allemaal,
veel groten van AN
KE.
Fietsen met zweven-
,de zadels en verende
voorvorken, een houten
fiets van het type Mi
ch aux uit 1870 (foto bo
ven) en het bekende
"hoge eenwiei" (foto
rechts), zijn enkele
exemplaren uit de bij
zondere verzameling
fietsen:
'Delft Nederland zal binnen afzienbare tijd een museum rijker
'A rijm De onlangs in Delft opgerichte vereniging "Vrienden van
het Technisch .tentoonstellingscentrum - Histechnica" wil de
schouders zetten onder de uitbouw van het reeds bestaande
technisch ten toons tellings centrum (TTO) van de Technische Hoge
school. Daar is Ir. J. H. Makkingk al enkele jaren bezig met het
voorbereiden van permanente, tijdelijke en reizende historische
technische tentoonstellingen, het registreren en opsporen van
technische projecten, archieven en verzamelingen, waarvan het
behoud en de wetenschap waar ze zijn te vinden, van belang Ook weten de heren Makkink en
zijn voor degenen die de ontwikkeling van de techniek willen Wafelman wel zeker, dat er --
bestuderen.
meling heeft opgebouwd of bij
zondere boeken over oude tech
nieken bezat, de erfgenamen
niets zien in "die ouwe rom
mel" en bet hele zaakje voor
een habbekrats aan een 'opko
per van de hand doen of - erger
nog - de spullen aan de vuilnis
man meegeven.'
De leden van Histechnica stellen
zich ten doel dit (academiale)
centrum hulp en financiële
steun te verlenen, zodat dit zal
uitgroeien tot een centraal mu
seum voor de techniek in Ne
derland "Het Is hoog tijd, dat
Nederland een gebouw krijgt
waarin een technisch museum
is gevestigd. In andere landen
bestaat zo'n museum al lang."
seum in een gebouw binnen
Delft zal worden gevestigd, de
stad immers, waar ook de
Technische Hogeschool staat,
maar eveneens omdat het een
vergeten hoekjes van fabrieken,'
bedrijven en werkplaatsen ou
de gereedschappen, instrumen
ten of werktuigen liggen te ver
pieteren, die een mooie plaats
in een technisch museum zou
den verdienen.
v?°r j*e Neder- De eerste presentatie van de ver-
landse en buitenlande bezoe
kers van de Prinsestad. Burge
meester Dele is dan ook voor
zitter van het voorlopig be
stuur.
Dit zegt Ing. H. R. Wafelman, Ook van de zijde van de'Techiü-
vïce-voorzitter van het voorlo
pig bestuur van histechnica.
Wil men echter iets beginnen, dan
moet er geld zijn. De heer Wa
felman heeft een bron gevon
den, die een flinke som geld
belooft op te leveren. Hij is
namelijk onder-directeur van
de N.V. Verenigde instrumen
tenfabrieken en Raf-Ncmius te
Delft Dit bedrijf bestaat dit
jaar een halve eeuw. Het Jubi
leum zal 3 april worden ge
vierd. "Maar", aldus Wafelman,
"Wij hebben onze relaties ge
vraagd het geld dat zij aan
bloemen zouden willen beste
den, beschikbaar te stellen voor
de vereniging Histechnica".
Op deze manier kon op grote
schaal bekendheid worden ge
geven aan het bestaan van het
Technisch Tentoonstellingscen
trum en inmiddels is gebleken,
dt het Nederlandse Bedrijfsle
ven en velen daar buiten inte
resse hebben voor een tech
nisch museum. Burgemeester
Oele van Delft vindt het belang
rijk, dat een Technisch Mu-
sche Hogeschool, waaronder
het TTO thans ressorteert, is
men blij met het particuliere
initiatief. Door de plotselinge
steun van Histechnica zal het
TTC sneller kunnen uitgroeien
tot een nationaal technisch mu
seum voor studenten, maar ook
voor iedereen buiten de studen
tenwereld.
OUDE ROMMEL
Door het particuliere initiatief
heeft het TTC een grotere be
kendheid en hierdoor meer
aanbiedingen van interessante
objecten dan voorheen gekre-
gen"Van op zich staande voor
werpen tot complete verzame
lingen", zegt de heer Wafel-
man. "Veel mooie voorbeelden
van vakmanschap gaan verlo
ren, omdat de eigenaars niet
beseffen dat die voor mensen
met belangstelling voor tech
niek en ambacht van waarde
zijn. Het komt meermalen RONDS
voor, dat na de dood van ie-
mand die een prachtige vena- ge vereniging Histechnica wil,
voorts geld beschikbaar steller
aan het TTC, zodat Ir. Mak-
kink objecten en archivalia
kan aanknopen. Dat zal moge
lijk worden doordat er nu een
fonds bestaat waaruit direct
kan worden geput.
De heer Wafelman verwacht ook
een goede samenwerking tus
sen histechnica en de „Vereni
ging Technische verzamelin
gen". Bij deze vereniging zijn
ongeveer 130 mensen aangeslo
ten, die een of andere verzame
ling van Technische zaken heb-
eniging vrienden van het TTC
heeft, naar de heer Wafelman
vertelt, voor het toekomstig mu
seum al direct een complete
verzameling van fietsen en de
daarbij behorende spullen als
lampen en sloten opgeleverd,
een partij oude ambachtelijke
gereedschappen en monsters
van kabels,. Over enkele andere
unieke collecties wordt nog on
derhandeld.
"Het is voor het TTC niet van
belang", vervolgt Wafelman,
"of de eigenaar van interessan
te zaken die aan het museum
schenkt, in bruikleen afstaat of
testamentair bepaalt dat ze na
zijn overlijden aan het museum
moeten worden geschonken.
Als ze maar behouden blijven.*'
Ir. Makkink, die reeds enkele
jaren bezig is met het opsporen
van technische zaken die de
moeite waard zijn, is in sommi
ge gevallen al blij als hij weet
waar die zijn te vinden. Is er
iemand die bij zijn studie meer
wil weten over historische
werktuigen en dergelijke, dan
kan hij in elk geval naar de
eigenaar worden vertvezen.
ben. Deze verzamelingen - die
tot disverre weinigen te zien
kregen - omvatten de meest ui-
teenlopen de - dingen: kompas
sen, naaimachines, auto's en ra-
HioVs uit Hp nnifp.tijH. dienstre
gelingen en kaartjes van trams
en treinen, kranteberiehten op
een of ander gebied. Histechni
ca hoopt, dat het tot een uitwis
seling van voorwerpen kan ko
men tussen de particuliere ver
zamelaars en het TTC, zodat
meer mensen kennis kunnen
nemen van interessante dingen.
Fietslantaarns in verschillende soorten Links de olie
lamp, rechts de carbidlamp en vóór: de kaarsenlantaarn.
j
