Schiedamse kunstenaars:
Handtekeningen voor
Gilbert-club
Zeven eeuwen Schiedam
boeiend weerspiegeld in
Stedelijk Museum
scala
van
techniek
en
onder-
werpen
FANS GAAN TOT ACTIE OVER
AMBACHTELIJK
Kijk- en wandeidomein in museum
Maassluis Het is vandaag de dag niet al te
gemakkelijk om er een pop-idool op na te
houden. Je loopt al gauw het risico om bij een
concert van de populaire Osmond-broertjes fijn-
gedrukt te worden door je mede-lans. Maar de
Osmonds hebben teminste een fanclub. Gilbert
O'Sullivan niet. Alsof er al niet genoeg ellende
in de wereld is.
De zoetgevooisde lieveling van oude dames en
meisjes beschikt gelukkig over enkele Neder
landse aanbidsters, die het er niet bij laten
zitten, dat manager Gordon Mills zijn veto heeft
uitgesproken over de oprichting van een Neder
landse fanclub.
Zoals Margriet van *t Hart, een 17-jarige inwoon
ster van Maassluis. Samen met een vriendin uit
Amsterdam is zij aan een handtekeningenactie
bezig, die als resultaat de vurig gewenste fan
club moet krijgen.
Door Trix Broekmans
Margriet, uiteraard een echter
Giibert-fan, vindt het maar
een rare zaak, dat de mana
ger van haar idool de fans
hun eigen dub ontzegt No-
tabene: „Die platenmaat
schappij heeft allang haar
toestemming gegeven en ook
Gilbert vindt het een leuk
idee. Dat weten we van een
vriendin uit Utrecht» die
hem persoonlijk goed kent
en die ook een informatie
centrum over hem heeft
Nou, daarom doen we het zo
maar".
De verzamelde handtekenin
gen komen allemaal terecht
op een grote poster, die aan
Gilbert, bij zijn eerstvolgen
de bezoek aan Nederland,
wordt overhandigd. Als dat
niet helpt dan weten Mar
griet en haar vriendinnen
het ook niet meer.
Optimistisch
Tot nu toe is de brievenbus
van Margriet nog niet ver
stopt geraakt met pakken
handtekeningen, maar het
Maassiuise meisje is deson
danks optimistisch; „Alle
kleine beetjes helpen. Ik heb
al een stuk of tien brieven
binnen. Er zijn brieven bij
van meisjes van twaalf,
maar ook van 77-jarigen. Ie
dereen wil de fanclub graag
van de grond hebben, omdat
je op die manier het meeste
over Gilbert te weten kan
komen".
Wijzen die luttele brieven niet
op het feit, dat de Engelse
zanger er een beetje uit ligt
bij het Nederlandse publiek?
Margriet „O nee hoor. Nou
ja, hier in Nederland is zijn
populariteit misschien wat
gedaald. Maar in Engeland
is hij nog altijd erg populair
De laatste toumee die hij
daar heeft gemaakt, was he-"
lemaal uitverkocht".
Maassiuise Margriet, Amster
damse L'z en Utrechtse Joke
hebben g matse plannen als
de fancluj er eenmaal is.
Het eerste punt dat op het
programma staat is een
meeting voor alle fans van
O'Sullivan. „Dat wordt een
middag waar we allerlei ge
gevens over hem kunnen uit
wisselen. En we gaan probe
ren Gilbert voor die meeting
naar Nederland te halen".
Doortastend lijken de vrien
dinnen in elk geval. En nu
maar afwachten of manager
Gordon tegen zoveel onver
zettelijkheid bestand is.
iiHUHiniiiiiiiiniiiiiiiii
iiiiiiiuiiiimuiiiii
luimiiiiimuiiimiiiiiiiiüiiiiiuiiiniiiiiiii
iiiuniiiiiiii
niimiiiiiiiiiimmiiinimitiiiitii
iiiMiiiiiiiniiiiii A 'iiitiiiimiiiiii
Theo Wiegman:stadsgezicht door rioolbuizen
De tentoonstelling van
Schiedamse kunste
naars, bijeengebracht
ter gelegenheid van
het 700-jarig bestaan
van de stad, geeft de
bezoeker van het Ste
delijk Museum een
breed scala van hun
kunnen, onderwerpen
en technieken te zien.
Het is een aantrekke
lijk eigentijds beeld,
dat de expositie van
meer betekenis doet
zijn dan alleen maar
van locale waarde»
Voor de feestelijk locale noot
van het jubilerende Schie
dam maakte Harry Wieg
man een sterk illustratieve
plaat als voor een gezellig
vertelselboek. Van Rob van
der Werff hangen er pente
keningen, waarop hij de
Schiedamse molens, de wal
vis- en noordmolen en de
vrijheid vastlegde. Van
„zwart-Schiedam" maakte
G. Batelaan een knap gecon
strueerd schilderij, waaruit
het stadhuis en enkele kerk
ramen stralend oplichten.
Aquarellen van Nico van
Welzenes, waarop de Hoofd
straat. de Lange Haven en
Wilton Feyenoord hebben
een aparte, verstilde sfeer.
Twee schilderijen van Theo
Wiegman tonen zijn roman
tische kijk op de stad ener
zijds en anderzijds rijn be
zorgdheid, dat de stad gevat
is in uitbreidingen en aan
houdende aanleg van beton
nen constructies. Van D. H.
de Roo hangt er een kleur
rijke impressie van de Pol
dervaart; zo ook een schilde
rij van Leo de Kruis, die de
Groeneweg bij Kethel tot on
derwerp koos. Ook A-. Slof
zorgde met zijn schilderij
Hermckhave voor de locale
toon.
Een heel ander „geluid" klinkt
er uit het werk van Sjef
Hendrickx. van wie enkele
objecten in plexiglas geëx
poseerd staan.
Ze verbeelden stijf en clean
hangende gordijnen. Albert
Verkade toont er enkele re-
liefs, fastened lines en puzz
le. Twee scheepstrossen vat
te hij in vijf verlichte per
spex banen, als vormen ze
Door Jan Zwart
een notenbalk waaruit het
lied van de arbeid opklinkt.
Ton van Gelder bereikte
merkwaardige effecten door
in strips gaatjes aan te bren
gen en er ook weer gaatjes
in uit te spraren. Vliegende
bliksem en verende bliksem
stonden Jaap Zwier voor
oog en handen bij het ver
vaardigen van de gelijkna
mige tekening en houtsculp-
tuur. John Hesselberth ex
poseert vier etsen, waarop
hij jongleurs evenwichts
kunsten Iaat demonstreren.
En van Ad van Otterloo zijn
er tekeningen, „arms" en
„ganglion", die composito
risch knap zijn verwerkt
Daan Padmos is er met zijn
polyester kussens. Sterk van
kleur en fraai van composi
tie zijn de gouaches van H.
J. Sey. Jan Wolffers zond
een college in filmkader in,
een grillig stripverhaal over
Odysseus. Jan Mes kan wel
geïnspireerd zijn door de
tentoonstelling 125 jaar
jeans, gezien het schilderij
dat er van hem op de expos-
tie hangt Suikerzoet wist
Marijke van Solot het sfeer
tje te treffen, dat weieens op
een kermis kan hangen.
Merkwaardig is ook, wat Di-
dien Collé weet te bereiken
met zijn deur en schilderij
met hout waarvan het laat
ste sterk spreekt in de kleur
overgangen. Chr. v.d. Vel
den zond een portret schil
derij in; G. Smit en aquarel
en schilderij, waarop het
geel tLi—
"grond aandoet als een raak
getroffen gouden regen.
Veelzeggend en artistiek op
gezet is de collage van Joop
Schafthuizen, die hij als een
drieluik opzette. De screen
handgekleurde platen van
Daan van Golden zouden
kunnen gelden als fijne ont
werpen voor behangsels. Ge
voelig van toon zijn de teke
ningen uit Joegoslavië van
C. W. Joppe. De aquarellen
van Ann van Veen, bloemen
en pop, doen Japans aan
sterk van expressie is ook
het schilderij, voor gesloten
deur, van J. de Haat.
Bij alles wat we hier memore
ren, mogen ook de wandkle
den van Cor Snaie genoemd
worden, de geestige bron2en
van Frans Ram; vrouw met
poes en zagende man; en het
keramiek van Ineke Roelfze-
ma; Kikker en egel. Onge
looflijk natuurlijk en sterk
van stof-uitdrukking is het
keramisch werk van Diet
Wiegman, die twee tassen
Schilderijen burgemeesters en regenten van Schiedam. De pop stelt een
schutters luitenant voor uit 1900.
Schiedam Op grandioze wijze laat
het Stedelijk Museum in zijn vele
zalen, gangen en ruimtes de ontwik
keling zien van zevenhonderd jaar
stedelijk Schiedam. En daarmee is
het Museum tot en met 20 juli kijk
en wandeidomein voor heel Schie
dam. Reeds nu loopt de schooljeugd
het Museum in en uit om er te zien
wat in de loop der eeuwen in en
rond Schiedam gegroeid is, en on
getwijfeld zullen nog vele Schie
dammers de ouderen moeten de
ze kans beslist niet missen en
bezoekers van buiten de weg naar
het Museum vinden om er te „genie
ten" van hetgeen voorbij is, hoe het
"werd en worden zal.
In vijf imposante hoofdstuk-
ken maakt de bezoeker ken
nis met 700-jaar Schiedam.
In de entreezaaJ treft hem
een boeiend historisch over
zicht In de linkervleugel
van het Museum zijn het
wonen en werken in de stad,
gelardeerd met een enorme
reeks oude ansichten en een
videoprogramma die de aan
dacht vragen. In de ruime
aula vergast de Museumdi
rectie de bezoeker op een
videoprogramma van 70Q
honderd jaar groei, waarna
in de bovenzalen een voor
proefje geserveerd wordt
van stedebouwkundige va
riaties rond het Stedelijk
Museum en Lïndenhof. Een
maal boven in het Museum,
is er ook gelegenheid in de
grote expositiezaal kennis te
maken met het vele kunst
zinnige werk van de Schie
damse kunstenaarshand. Al
vorens het Museum te verla
ten moet beslist ook nog een
bezoek gebracht worden aan
wat in de kelder getoond
wordt aan archeologische
vondsten van Schiedam,
Verleden, heden en toekomst
van Schiedam zijn dus zin
vol vertegenwoordigd in het
Stedelijk Museum.
Van dorp aan de Schie tot
stad van Industrie is het on
derwerp, dat in de entree-
zaal duidelijk aan de orde
wordt gesteld. Herinnerin
gen zijn er volop aan de
regeringsperiode van Fioris
V rond 1275; aan die van
Keizer Karei V omstreeks
1550 en aan die van stadhou
der Willem IV in 1750, van
koningin WiJhelmina rond
1900 en de regeringsjaren
van koningin Juliana.
Interessante maquettes in ver
lichte vitrines tonen hoe het
stadsleven in middel- en la
ter eeuwen was. Koningin
Juliana gaf de oorkonde in
bruikleen, waarbij vrouwe
Aleida van Henegouwen op
18 maart 1275 aan de bewo
ners van het dorpje Schie
dam stadsrechten verleende.
Het oudste te Schiedam ge
drukte boek uat 1498 ligt er
opengeslagen. Kaarten to-
Door Jan Zwart
nen aan hoe de stad zich
allengs uitbreidde en vele
portretten van geestelijken,
regenten en burgemeesters
herinneren aan hun inzet om
van Schiedam een goed oord
te maken om er te wonen en
te werken.
In de grote zaal, waar het
industriële leven van Schie
dam aan de grote klok ge
hangen wordt, is het veel
ambachtelijks wat de aan
dacht boeit. De kaarsenma
kerij, scheepsbouw, fustma
kerij, glasblazerij, distilleer
derij en tanker cleaning zijn
er eigensoortig tentoonge
steld. Citaten uit boeken van
F. Bordewijk, Adriaan van
der Veen, A. J. Zoet, Mulder,
Ary Prins en Francois Ha-
verschmidt en fraaie stads
gezichten uit het Gemeen
tearchief vertellen veel over
het vroegere stads- en be
drijfsleven, waarbij nog
schattige, lieve vrouwen op
vele historische reclamepla
ten den volke kond doen,
dat de echte Schiedamse je
never vele malen met de
hoogste Onderscheiding
werd bekroond.
Uit de collectie G. Verborg uit
Gouda zijn tal van gereed
schappen bijeen, die ge
bruikt werden in de kaar-
senmakerij, bij het fustma
ken en in de glasblazerijen.
Schiedam in oude ansicht-
kaarten uit de collectie van
C. van der Geer, heeft te
recht een zaal apart gekre
gen. Vele oudere stadgeno
ten zullen er veel van vroe
ger kunnen ophalen. Die
kans daartoe moeten ze be
slist niet laten voorbijgaan.
Een geur van koek en suiker
goed komt u tegen in de
zaal, waar twee machtige
maquettes staan opgesteld
om te laten zien hoe een
zevental Schiedamse kunste
naars het gebied rondom
Stedelijk Museum en Lin-
denhof willen verbeteren.
Hun werkstuk staat bij een
snoepmaquette, die de leer
lingen van de vakschool
voor bakkerij- en hotelper
soneel in Rotterdam ver
vaardigden van ontbijtkoek,
suikergoed, pepermunt en
„muisjes". Appetijtelijk
voorwaar, maar ook erg in
teressant voor Schiedam
mers. die willen meedenken
over de vernieuwing van een
oud stadsdeel.
Op tal van foto's is het ont
staan van de snoepgoed-ma
quette aanschouwelijk vast
gelegd en via dia's met
broodnodig commentaar
wordt de Schiedammers
erop gewezen hoe grachten
en straten milieuhygiënisch
schoon kunnen worden en
blijven.
Hier ts vooral de blik gericht
op het Schiedam van de toe
komst, maar in de kelder
van het Museum is het verre
verleden aan het woord,
zoals dat ons tegenkomt in
archeologische vondsten.
Daarbij zijn de vroeg midde
leeuwse woonplaatsen van
Schiedam aan een onder
zoek onderworpen geweest;
heeft het Huis te Riviere rijn
bijdrage geleverd, is de ge
schiedenis van de Grote of
Sint Janskerk nagegaan als
ook die van het Bagïjnhof
en het vroegere Sint Anna
klooster.
Op grond van het baksteenfor
maat mocht worden aange
nomen, dat de bouw van het
klooster, waarvoor een
vroeg vijftiende eeuwse
stadsboerderij werd ge
sloopt, rond 1440 was vol
tooid. De voorwerpen die op
dit terrein werden gevonden
worden daarom gedateerd
rond 1400 en behoorden der-
halve tot de inventaris van
de boerderij.
Schoolmeester Brou
wer (plm 1917) op 70-
jarige leeftijd. Rechts
een schilderij, voorstel
lende zijn vrouw.
DINSDAG 3 JUNI 1975
