§RT
©TIPS
Voetbalclubs
in Thurlede
deze winter
al geholpen
Dit jaar uitspraak over
nieuwbouw sporthal Margriet
Clubs bewandelen andere wegen
mmM
8112
Theo Janse: „Beschamende situatie".
Trainingsveld op DWS-complex
Meer geld
voor
jeugdsport
MAANDAG 30 JUNI 1975
Wordt de sportraad
buitensp el gezet?
Schiedam Is de spor
traad van de gemeente
Schiedam niet conse
quent genoeg? De raad
sleden, die op het ene
moment opvallend eens
gezind trachten een pro
bleem uit de wereld te
helpen, zijn soms en
kele minuten later al
„tegenstanders" van el
kaar. Op die momenten
dreigt er iets wat lijkt
op tweespalt. Het zijn
de ogenblikken dat een
deel van de raad op zijn
„strepen" gaat staan.
Voorbeeld I. De zaalvoet-
balclub Groenoord
wendt zich enige malen
tevergeefs tot de spor
traad. Het verzoek om
een geschikte trainings
accommodatie toegewe
zen te krijgen, kan door
de sportraad niet wor
den gehonoreerd. Het
- vinden van een oplossing
is echter een zaak van de
sportraad. De club
wendt zich daarop tot
wethouder J. van der
Wilk (wijkaangelegenhe-
den) en korte tijd later j
is principiële toestem- i
mïng verleend om het!
terrein aan de Valerius-
straat in Groenoord te
mogen bespelen. Een
stuk openbaar terrein;
dus trekt de sportraad
zich terug.
Voorbeeld Z. De handbalvereni
ging HVK kan door de spor
traad niet één-twee-drie aan
een veld worden geholpen. Ook
HVK krijgt via wethouder Van
der Wik en de wijkvereniging
Groenoord principiële toestem
ming voor het bespelen van het
veld aan de Valeriusstraat.
Wéér trekt de sportraad zich
daarop terug.
Voorbeeld 3. De Schiedamse Ge
meenschap beweegt zich tijdens
de organisatie van de jeugd-
sport-uitwisseling naar de zin
van de sportraad wat al te veel
op het gebied van de sport. Na
felle woordenwisselingen, ver
gaderingen en diverse brieven
slagen beide instanties er in de
- problemen uit de wereld te hel
pen.
Het lijkt allemaal zo inconse
quent. Ineens «laat de spor
traad niet meer boos met de
vuist op tafeL Natuurlijk zijn
andere instanties bezig zich op
het terrein van de sport te be
wegen, maar wég is die strijd
baarheid van toen. Er wordt
volstaan met de officiële uit
spraak: dat de sportraad op
Het verharde veld aan de
Valeriusstraat in Groe
noord. Voor de clubs een
„uitkomst", maar voor de
sportraad een bron van er
gernis...
geen enkele wijze de verant
woordelijkheid wenst te dra
gen. Formeel volkomen juist en
dus waard om nauwkeurig te
worden genotuleerd. En dus
komt het volgende agendapunt
aan de orde.-
EXCESSEN
Maar vanwaar dat Inconsequen
te? Is het tekort aan sportac
commodaties dan geen levens
groot probleem van de spor
traad? Is het dan niet absoluut
noodzakelijk om de daardoor
ontstane «cessen zo snel mo
gelijk weer de kop In te druk
ken? Waarom wél de Schie
damse Gemeenschap de mantel
uitgeveegd, maar tegenover de
met principiële toestemmingen
„smijtende" wethouder van
wijkvoorzicningen volstaan
met slechts „een genotuleerde
verklaring?"
En dat, terwijl een eerste aan
toonbare stap is gezet op de
weg naar het buitenspel zetten
van de sportraad. Als de ge
meentelijke instanties en met
name diezelfde sportraad
niet heel erg op hun quivive
zijn, kunnen de zaken weieens
aardig uit de hand gaan lopen.
Want wat gebeurt? Tot op heden
kon de sportraad zich presente
ren als de enige instantie waar
toe de clubs zich konden wen
den. Alle verzoeken bewandel
den dezelfde weg, maar bleven
daardoor met name voor de
sportraad controleerbaar tot
een oplossing was gevonden.
Zeker tegen het hcht van het
grote tekort aan sportaccom
modaties een rechtvaardige
gang van zaken.
Maar ineens bewandelen de clubs
{al zijn het er „pas" twee) ande
re wegen om het beoogde doel
te bereiken. Er worden officiële
verzoeken gericht tot de wet
houder van wijkvoorzieningen
om het verharde veld aan de
Valeriusstraat te mogen gaan
bespelen. Een stuk openbaar
terrein. En dus heeft de wet
houder (die het „beheer" van
dit veld overigens heeft afge
wenteld naar de wijkvereni-
ging) geen principiële bezwa
ren. De sportraad heeft over dit
veld geen enkele zeggenschap
en wordt daardoor ironisch
genoeg in een passieve rol
gedrongen.
ELLENDE
En daarin schuilt juist het ge
vaar. Niet zozeer In het feit dat
de clubs „legale krakers" zijn
geworden, maar wél in de mo
gelijkheid die de clubs is gebo
den om de hiërarchieke wegen
uit te schakelen. Wat nu dé
oplossing lijkt, kan straks veel
ellende veroorzaken. Al kan de
clubs een zekere mate van
slimheid niet worden ontzegd,
want zo vlag mogelijk wordt
één en ander op papier gezet.
En dus gelegaliseerd. De spor
traad beeft zich maar te schik
ken.
Voor openbare terreinen geldt
echter de ongeschreven wet:
wie het eerst komt, die het eerst
maalt Met andere woorden: al
verschijnen de georganiseerde
sportclubs met honderden tege
lijk, ze zullen onverrichter zake
dienen terug te keren als ande
ren, die er eerder waren, weige
ren plaats te maken. Officieel
geplande sportwedstrijden zui
len onder dergelijke omstandig
heden geen doorgang kunnen
vinden.
Zowel wethouder Van der Wilk
als de wijkvereniging hebben
niet verzuimd deze mogelijk
problemen scheppende „ereco
de" onder de aandacht van de
dubs te brengen. En natuurlijk
hebben de betrokken clubs niet
nagelaten heel duidelijk te stel
len, dat de openbaarheid van
het terrein'geen geweld zal wor
den aangedaan. Masr wat ge
beurt er als twee handbalteams
staan aangetreden, maar een
paar voetballende wijkbewo-
nertjes weigeren te vertrekken?
Wordt er dan écht niet gewap
perd met brieven waarin wordt
gesproken over „principiële"
toestemmi ng?
Door
Hans Soeters
Maar goed, de sportraad draagt
in die gevallen geen enkele ver
antwoordelijkheid. Maar of die
zelfde raad óók geen blaam,
treft is weer een andere zaak.
De zaalvoetbalvereniging Groe
noord ging namelijk al een
flink stapje verder, toen ver
zocht werd om rond het terrein
aan de Valeriusstraat enkele
lichtmasten te plaatsen. Het
was duidelijk geworden dat de
zaalvoetballers het stukje grond
niet langer als een tijdelijke
oplossing van het accommoda
tieprobleem wensten te zien. En
nu die verlichting er eenmaal
staat, maar absoluut ongeschikt
blijkt te zijn, klinkt de kreet:
sportraad waar blijf je nou...?
VERDEELDHEID
En op dit punt hinkt de spor
traad op twee gedachten. In-
tem heerst verdeeldheid over
de vraag, welke instantie de
eerste stap moet doen om het
ontstane probleem tot een op
lossing te brengen. Een deel
van de raad huldigt het stand
punt dat de betrokken instan
tie (wethouder Van der Wilk)
de clubs heeft binnengehaald
en daarmee ook de consequen
ties^. Een ander deel van de
sportraad pleit voor meer dui
delijkheid: het elkaar toespe
len van het verantwoordelijke
balletje moet maar eens afgelo
pen zijn.
Formeel heeft de halstarrig wei
gerende groep gelijk, maar de
sympathie gaat uit naar de an
dere groep, die obstakels wil
afbreken om een gunstige on
derhandelingsklimaat te schep
pen. Op korte termijn een ge
sprek tussen wethouder Van
der Wik, de wijkvereniging, de
clubs en de sportraad kan de
enige juiste oplossing zijn.
Maar dan moet de sportraad wél
water in de wijn doen. Men
heeft volkomen gelijk als ge
steld wordt dat de sportraad
geen enkele „greep" heeft op de
onder wethouder Van der Wilk
ressorterende velden. Hetis
correct als de sportraad stelt'
dat men in de situatie van HVK
en Groenoord géén verantwoor
delijkheid wenst te dragen. Het
is juist dat eventuele ongeluk
ken, die kunnen ontstaan door
de slechte verlichting, niet mo
gen worden verhaald op de
sportraad. Het is allemaal
waar.
Maar net 20 simpel kan worden
gesteld dat het ontstaan van
deze moeilijkheden is terug te
voeren tot een specifiek spor
traad-probleem: het tekort aan
accommodaties. En hoe je het
ook bekijkt: de clubs blijven
verantwoording verschuldigd
aan de sportraad en dus een
onderdeel ervan. Zolang de ge
meente Schiedam geen „stop"
voor nieuwe clubs heeft inge
voerd, zal elke club dus ook
de vereniging die morgen wordt
opgericht moeten worden be
geleid, Die verantwoordelijk
heid zal de sportraad nooit en
te nimmer kunnen afwentelen.
Er Is duidelijk gebleken dat een
aantal clubs van het rechte
pad is afgeweken. Een pad, dat
evenwel erg goed begaanbaar
blijkt te zijn en leidt naar een
doet wat Ln een eerder stadium
onbereikbaar leek. Juist daar
om dient men met de betrok
ken lnstantie(s) rond de tafel te
gaan zitten, om te voorkomen
dat de clubs die dit weggetje
volkomen legaal bewandelen
er de dupe van worden—
0 De Cooperbaan, dfe „zo
maar" uit het Schiedamse
Volkspark kon verdwijnen,
werd ook tijdens de verga
dering van de Schiedamse
sportraad niet gevonden O
De heer W. C, Hoogeweij,
chef plantsoenendienst,
waagde een goedbedoelde
poging, maar kwam ook
niet verder dan de conclusie
dat hij de vermissing vier
weken geleden had gecon
stateerd 0 „Maar", zo waste
hij z*i> handen in onschuld,
„er stond niet bij wie het
gedaan had" 0 Voorzitter
mevrouw C. Visbeen vond
dit nauwelijks een excuus:
„Dan hebben we er maar
voor te zorgen dat ie er
weer komt" 0 Wat maar
beter niet tevoorschijn kan
komen is een advies aan de
sportraad uit 1972 O Toen
verzocht de korfbalclub
Succes om een lichtinstalla
tie 6 Nu, drie jaar later,
waagt de club een nieuwe
poging En dus wees de
heer Hoogeweij op het ad
vies dat indertijd Is uitge
bracht O Mevrouw Visbeen:
„Dan weet u ongetwijfeld
nog hoe de uitspraak toen
luidde" 0 De heer Hooge
weij: „Ja zeker voorzitter;
negatief" O Succes kan ge
rust zijn: het advies is tij
dens de recent gehouden
vergadering van de spor
traad „zoekgeraakt" O In
tegenstelling tot de Cooper
baan wordt daar niet naar
gezocht 0 Sportambtenaar
Gé Rens, toonde zich, in zijn
functie als secretaris van de
sportraad, nogal veront
waardigd 0 „De kranten
staan vol met oefenpro
gramma's, maar Ik weet nog
van niks", klaagde hij tij
dens de rondvraag 0 „Bete
kent dit", zo wenste de heer
De Held (HBSS) tijdens het
vragenhalfuurtje hierover
opheldering, „dat de clubs
toestemming moeten gaan
vragen om Oefenwedstrij
den te mogen spelen?" 0
Kens: „Nee, nee, maar ik wil
het graag weten" 0 Waar.
mee weer eens bewezen is
dat ook een sportambtenaar
de krant niet kan missen.
Geen dag
De sporthal
Margriet uit
breidingsplan
nen op een rij
tje zetten
Schiedam De sporthal Margriet kwam tijdens de
recent gehouden vergadering van de Schiedamse
sportraad ruimschoots in de belangstelling. En even-
zovele keren nogal negatief. Zo ging eerst Frans van
Rijsbergen „in de aanval", waarna even later Theo
Janse het nog eens dunnetjes overdeed. Beide spor
traadsleden waren dezelfde mening toegedaan: de
hal is voor een stad als Schiedam een blamage. Of
zoals TÏieo Janse het zei: „Een vlag die we zo vlug
mogelijk moeten binnenhalen".
De aanval van Frans van Rijs
bergen richtte zich regelrecht
op de ongeschiktheid van de
'vloer. Het sportraadslid had
over dit onderwerp, dat ook in
de voorgaande vergadering al
aan de orde was geweest, wat
informatie verzameld bij met
name de Nederlandse Volley
bal Bond. „Ik heb hierover ge
sprekken gevoerd met iemand
van het bouds bureau in Den
Haag, waar men mij vertelde
dat een vloer van bitumen of
koud asfalt absoluut gaat wor
den afgekeurd".
Ook bij het districtskantoor in
Rotterdam vernam Van Rijs
bergen een dergelijke waar
schuwing. „De kans is niet uit
gesloten dat de volleyballers-
straks moeten uitwijken naar
een andere niet in Schiedam,
liggende sporthal", aldus de
informatie die het sportraadslid
van het district kreeg toege
speeld.
De klachten over de sporthalvloer
maakte Frans van Rijsbergen
compleet, door ook de mening
te citeren van Piet Bul, bestuur
slid van het Nederlands Ge
nootschap van S;. -♦massage
en als masseur/verzorger ver
bonden 1 aan de volleybalclub
Passage/VCJ. .Het is hem op
gevallen dat de volleyballers
een toenemend aantal blessures
hebben, zodra ze in de sporthal
hun wedstrijden gaan spelen.
Vooral veel knie-, enkel- en
achülespeesblessures", aldus
Van Rijsbergen, die hiermee ui
teen zette wat de NeVoBo be
doelde met de aanduiding: ge
vaarlijke vloer".
DISPENSATIE
Navraag bij de betreffende in
stanties leert, dat de NeVoBo
reeds vele jaren geleden dis
pensatie verleend heeft aan de
volleybalvereniging Juliana.
Dit naar aanleiding van een
keuringsrapport, dat aantoon
de dat de sporthal Margriet
een „grensgeval was. Bij ge
brek aan beter. De volleybal-
bond overweegt echter niet
langer dispensatie te verlenen,
omdat enkele kilometers ver
der buiten Schiedam wél
goedgekeurde sporthallen zijn
verrezen.
Het bondsbureau in Den Haag
spreekt openlijk over het „voor
spiegelen van een blijkbaar
nooit te realiseren nieuwbouw".
Enkele jaren geleden aï werd
aan de volleyballers dispensatie
verleend op grond van de te
verwachten bouw van een nieu
we sporthal. In Den Haag ge
looft men daar blijkbaar niet
meer in, terwijl ook het dis-
tricts bes tuur hierover ernstige
twijfels uit
Maar wie eigenlijk niet? Zelfs
Theo Janse, bestuurslid van de
Stichting Sporthal Margriet,
sprak over „het op de lange
baan schuiven" van die uitbrei
ding van de bestaande sporthal.
Nu al enkele jaren buigen de
diverse instanties zich over die
tweede Schiedamse sporthaL
Plannen, tekeningen, kostenra
mingen en zelfs een voorberei-
dingskrediet; alles kwam met
Theo Janse een belachelijke zaak
regelmaat ter tafel, maar ver
dween weer. Wódr. zo blijkt
thans, weet blijkbaar niemand
meer.
ONGUNSTIG
„Een belachelijke zaak, dl© nu
eindelijk maar eens moet wor
den opgelost" zo meent Theo
Janse. Tijdens bezoeken aan
veel kleinere gemeenten was
hem opgevallen hoe ongunstig
Schiedam eigenlijk wel af
steekt.
„De manier waarop de sporthal
Margriet ooit tot stand is geko
men, is eigenlijk ai iets waar
voor we ons diep moeten scha
men, maar dat diezelfde situa
tie nu al weer jaren later, nog
steeds dezelfde is, is een nog
veel beschamender zaak". Hie
raan verbond hij het dwingen
de verzoek om ten aanzien van
de nieuwbouw uiterlijk in het
najaar een uitspraak te force
ren.
Een mening die gedeeld wordt
door de voltallige sportraad, en
de toezegging van voorzitter
mevrouw Visbeen, dat in sa
menwerking met de Coördina
tiecommissie alles eens op een
rijtje gaat worden gezet Met de
bedoeling dit jaar nog een uit
spraak te krijgen over een zaak
die enkele jaren geleden al aan
de orde kwam en waarover
reeds veel is geschreven en ge
zegd. Want eigenlijk is men het
er al heei lang over eens, dat
Schiedam met bijna 80.000
inwoners recht heeft op een
échte sporthal. Naast de be
staande evenementenhal Zelfs
al heet die dan heel fraai: sport
hal Margriet".
Het complex var» DWS waarop straks de in Thurlede
spelende voetbalclubs hun eigen trainingsaccommodatie
krijgen.
Schiedam De overgang van elf- naar zevenhandbal
mag dan voor de gemeenten en de betrokken hand
balclubs de nodige problemen opleveren, in Schie
dam betekent het ook de oplossing van een al sinds
jaren bestaande moeilijke situatie. In sportpark
Thurlede met clubs als Martinit, PPSC, SFC,
Excelsior'20 is het ontbreken van een geschikte
trainingsaccommodatie al jarenlang het belangrijkste
onderwerp van gesprek. In deze hoek van het Bea-
trixpark vonden ook de handbalclub DWS en de
hockeyers van Asvion een onderkomen.
En juist op de accommodatie
van DWS hebben de voet
balclubs hun hoop geves
tigd. Dit complex, met
twee grote grasvelden
afgestemd op elfhandbal
biedt ruimte genoeg om, zo
dra de overschakeling naar
zevenhandbal plaatsvindt,
dddr een trainingsveld te
creëren.
Schiedam Vooruitlopend
op een mogelijke toe
stemming van b. en w.
heeft de sportraad van de
gemeente Schiedam in de,
begroting voor 1976 een'
aanzienlijk groter bedrag
beschikbaar gesteld voor
jeugdsportsubsidies. Dit
bedrag, nu nog 38.000
gulden (vier gulden per
jeugdlid), zal worden op
geschroefd naar 76.000
gulden. Hierbij is uitge
gaan van een bijdrage
van acht gulden per
jeugdlid.
„Maar waarom wachten tot deze
omschakeling heeft plaatsge
vonden?". zo vroeg sportraad
slid Frans van Rijsbergen zich
tijdens de recent gehouden ver
gadering van de sportraad zich
af. Zijn suggestie was even lo
gisch als simpel: „In de winter
spelen de handbalclubs tóch in
de zaal, dus geef de voetballers
nu alvast dat veld, omdat het
de komende winter toch maar
werkeloos ligt".
Een voorstel dat weerklank vond
bij de overige leden van de
sportraad. En dus rit het er in
dat de in Thurlede gesitueerde
voetbalclubs omstreeks okto
ber, als de veldhandbalcompeh-
tie definitief voorbij is, einde
lijk de beschikking krijgen over
een trainingsveld. Mét verlich
ting, „want", maakte Van Rijs
bergen rijn voorstel „rond
„plaats er op korte termijn wrat
lichtmasten en laat dan de
voetballers er die grasmat maar
uitlopen, want die moet toch
verdwijnen".
Overigens bleef er bij een aantal
leden van de sportraad een
bijsmaakje hangen. Rein van
Ra al te daarover: „Al heel lang
geleden hebben wij het plan
geopperd om achter het yolk-
stuinencomplex een trainings
veld te creëren. Dit kon, want
voor zo ver ons bekend had hét
stuk grond nog geen andere
bestemming. Nu komt er, vdtgé*
rekend op de plek die wij voor
dat veld hadden uitgezocht, een
vijver. Een heel kinderachtige
zaak.
