I stool in
pure natuur,
Onvoorzichtigheid
van waterrecreant is
ontstellend"
Naturisme:
actuele
zaak
mening
UW
„Ideale ontspanning voor
jeugd en gezin"
Reeuwijks paradijs voor naturisten
Districtscommandant van rivierpolitie:
99
Spaarbank en rente
Bakkershaven
TTA ':A
- 4 ÉL
WmmSSB^SS3ÊÊÊ^ÊÊÊ!M.:-'^
MM m sijjgpv-r
PflSillLJgv1*--'
ik"
È&SgL- bi;.k>,/-
VRIJDAG 4 JULI 1975
4
Becnwijk „Verboden zich
v'foet zwembroek aan in het
water te begeven" vertelt een
rood-omrand verkeersbordje
nabij het zwembad. Een stads
geintje tussen het onstuimig
groeiend groen van het para
dijselijke oord voor georgani
seerde blootlopers in Keeu-
wijk: het naturisten te trein
van de Zuid-Hollandse Licht-
bonö in de landelijke Tem
pelpolder in die gemeente.
In en rond het zwembad speelt;
zich het volgende filmische ta
fereeltje af: meisjes tussen de
pak-weg 14 en 18 jaar in Eva-
kostuum springen beurtelings
in het water, krabbelen weer
op de kant en springen weer.
Alom gekir van plezier oyer
dit waterballet. Even later ko
men ook jongens van dezelfde
leeftijd meedoen. Opvallend
daarbij: alles gaat heel rustig,
zonder geschreeuw of in het
water-douwerij.
Menig niet-naturïst zal zitten te
lekkerbekken bij de gedachte
dit eens te kunnen aanschou
wen. Dat daar geen enkele
reden voor is kan alleen dui
delijk worden door een be
zoek aan het terrein. Het
blijkt een praktisch feit dat,
zoals naturisten zo idealistisch
stellen, niet het lichaam maar
de man-vrouw verhouding
voor hen object is.
Onze rondleider over het uitge
strekte terrein. Reeuwijker
Bob Stolk (voorzitter Neder
landse Federatie van Naturis
tenverenigingen), zegt het zo:
„Moet je daar eens kijken, dat
meisje daar. En jaar of 20, ze
loopt gewoon rond, ze voelt
zich hier niet bekeken. En wat
is ze? Een lijf met een ziel
erin. Zoals ze hier is, zonder
die onzinnige kleding, voelt ze
zich vrij. Reken erop dat ze
op straat met kleren aan heel
wat meer bekeken wordt. Ze
kleden d'r daar uit met hun
ogen". -
Om half elf hebben we bij het
terrein afgesproken De auto
kunnen We kwijt op het ruime
parkeerterrein voor het hoge'
struweel en de gevlochten
schutting waarachter het
vrije, naakte leven zich let
terlijk afspeelt. Via een
smal bruggetje komen we bij
de toegangspoort tot het ter
rein. Na een druk op de bel
wordt er opengedaan door
een geheel gestoffeerde man:
de vrijwillige portier.
Bob Stolk komt zo, we kunnen
wachten in de kantine. De
kantinehoudster (ook gekleed)
Naturist A. Stolk
biedt uiterst vriendelijk koffie
aan. En we maken kennis met
de uiterlijke verschijnselen
van het naturisme: een naakte
man koopt twee koppen kof
fie.
Bob Stolk (50) komt binnen. We
lopen mee naar de „ontkJee
druimte". Want ook de beide
Goudsche Courant-verslagge
vers glippen uit de kleding om
in adamskostuum de tocht te
vervolgen. Op een bruggetje
houdt Stolk ons Staande:
„Kijk, die sloot heb ik gegra
ven, met nog 'n vent. Daar
heb ik deze kromme vinger
aan overgehouden. Die sloot
moesten we maken omdat we
door de gemeente voor ver
vuilers werden aangezien. Nu
hebben we twee vijzels die het
water in beweging houden.
Daardoor blijft het schoon".
Gedrieën lopen we vervolgens
het 800 meter diepe terrein in,
als ware brokken natuur:
naakt door het ruig-beboste
gebied. We komen langs de
zonneweide. Een groep naakte
vrouwen en mannen is aan
het trimmen onder leiding
van een sportleraar. Bob
Stolk wijst op de vele voorzie
ningen die er zijn, resultaten
van een opmerkelijke zelf
werkzaamheid. Niet 2onder
trots zegt hij: „Eens was dit
terrein, het is 7 1/2 hectare
groot, een kale wei. Dit is
allemaal eigen werk. Er staan
70.000 bomen, door eigen
mensen in hun vrije tijd ge
plant Door mensen met
linkse handen meestaL.. ik
ben er ook zo eentje. Een
terrein van uren vol etter en
bloed is het Er leven hier
maar liefst 36 'vogelsoorten,
het is een echt natuurgebied
je".
Stolk toont ons een hut voor de
jeugd van 15 tot 20 jaar
(„Daar draaien ze van die
huppeldepupmuziek, hou ik
niet van"), links en rechts
over het terrein verspreide
toiletgroepen („Moet je zien
hoe schoon ze zijn, hier heerst
strikte netheid"), het zwem
bad, diverse sportvelden, op-
door Jos van der Meer
bergruimten voor ligstoelen
e.d. We komen langs de EH-
BO-post, moderne douchelo
kalen („Helemaal zelf ge
bouwd"!) en de afdeling
Groengroep (stalling voor
grasmaaimachine).
Het terrein wordt doorkruist
door sloten, waarover de na
turisten zelf bruggetjes heb
ben gebouwd. Hier en daar op
het door groen in kleinere
weiden opgedeelde terrein lig
gen zonnebadende mensen.
Bob Stolk, uitleggend: „Kijk,
dat doen we hier nou: lekker
zonnen. En af en toe een
praatje maken met de buren.
Naturisme is een zaak van
gezinnen, daardoor ontstaat
er een ongedwongen sfeer.
Als je gaat zonnen, waarom
zou je daar dan niet je hele
lichaam van laten genieten,
hè".
De („Heerlijk hè, zo met dat
i&S
W! v -i
'X' o 'Vri 'V\ I
4/36-
;o'Wf. 7"
Waterballet in en rond het zwembad op het Reeuwijkse naturistenterrein: rustig,
zonder geschreeuw....
Dick is de vice-voorzitter van
de NFN. Jan zet koffie voor
het gezelschap. Het is voor
hen vanzelfsprekend dat ook
priester Jan zijn religieuze
werkkleding heeft uïtgetrok-
heeft er toe geleid dat in
Frankrijk de bepalingen over,
het naturisme zijn rechtge
trokken. De R.-K. Kerk is
daar van rigoureus afwijzend
omgezwaaid naar een positie-
2onnige weer") eindigt bij de
stacaravan van Bob die op
een rustige achteraf plaats van
het terrein staat. We worden
voorgesteld aan Jan Pennock,
een 64-jarige priester uit Den
Haag, die de caravan naast de
familie Stolk bewoont Even
later voegt ook Dick de Haas
(51) zich bij het gezelschap.
ken, en rondloopt zoals zijn
Schepper heeft bedoeld.
Dick de Haas vertelt: „Jan heeft
in overleg met monseigneur
Jansen van Botterdam een
rapport over naturisme ge
schreven. Hij heeft daarmee
geschiedenis gemaakt Het
rapport is vertaald in het En
gels, Frans en Italiaans. Het
ve benadering. In tegenstel
ling overigens tot de mindere
goden, zoals hier de RKPN".
Dick vertelt dat vooral één zin
in het rapport de naturisten
spijker bovenop zijn blote kop
slaat: „Beschaving vraagt
geen kleding, maar onge-
kl eed-ga an vraagt bescha
ving."
Dick laat van de straffe bak
koffie van Jan genietend, een
betoog voor het volstrekt logi
sche - van naturisme horen:
„Er zijn nu eenmaal twee
soorten: mannen en vrouwen.
Dat weet je al vanaf je derde
jaar. We moeten van dat on
natuurlijke taboe af dat naakt
zondig en schaamteloos is.
Dat is de laatste twee-drie
eeuwen ontstaan, met de op
komst van de kerken".
Hij vertelt enthousiast verder:
„Het naturisme kan bijdragen
tot de emancipatie van de
vrouw. Doordat man en
vrouw hier naakt zijn, ver
dwijnen de bijbedoelingen
van het mannetjesdier. De
vrouw is geen lustobject
meer, iedereen is eikaars ge
lijke".
Hij zegt dat dat ook blijkt uit
het grote aantal zwaar licha
melijk gehandicapten dat lid
is van naturistenverenigingen:
„Die voelen zich hier mensen
tussen de mensen. Op het
strand durven ze zich niet te
wagen, daar worden ze weg
gekeken. Maar hier worden
die mensen iri hun waarde
gelaten..."
Mr. A. P. Spaanderman.
je houdt soms je hart
vast".
Juist fouten waarvan iedereen zegt „dat kan je toch niet doen,
iedereen weet toch dat dat anders moet" worden In het
waterverkeer regelmatig gemaakt. Via districtscomman
dant mr. A, p. Spaanderman van zuid-west Nederland (het
gebied van Vlaardingen tot midden Zeeland) spelen wij
daarom een aantal tips door voor de waterrecreant.
O Zorg voor voldoende brandstof aan boord en overtuig U
ervan, dat er geen gas- of benzinedampen rijn voordat u
de motor start of vuur maakt
O Zorg dat u zowel overdag als 's nachts gezien en geboord
kunt worden.
O Wees voorzichtig bij het in- en uitvaren van havens.
O Meer nooit af aan bakens en boeien e.d.
O Kaak bij pech nooit in paniek, blijf in of bij uw boot
t f en tracht door het geven van signalen de aandacht te
,}L.' trekken.
v© Noodsignalen overdag: rooksignalen, vuurpijlen, spiegel
tjes, misthoorn, 's Nachts: vuurpijlen, misthoorn, stakellich
ten en zaklantaarn.
Luister naar mensen met ervaring op het water (binnen
vaartschippers e.d.).
Ken het schip (of de huurboot), waarmee n gaat varen.
Zorg ervoor dat uw boot zowel hoven als onder de waterlijn
in orde is en heb reserve-onderdelen voor motor en tuigage
aan boord.
O Maak voorat u vertrekt Gen vaarplan, rekening houdend
met weerberichten, getijstromen en plaatselijke omstandig
heden. Vertel waar u heen gaat.
O Houd rekening met de zuiging, die kan ontstaan bij het
passeren van een groter schip.
Q Laat uw boot niet onbeheerd liggen
O Mijdt de drukke scheepvaartroutes, zoek rustige routes
Geef de beroepsvaart de ruimte, wees bedacht op achterop
komende vaart.
O Heb altijd reddingmiddelen aan boord, kinderen en niet-
zw emmers zwemvesten aan.
0 Aan boord van elke boot een brandblusser.
Verander zeer tijdig en duidelijk van koers als uitwijken
nodig is, voorkom misverstanden.
't Is niet de onbekendheid
met de regels op het wa
ter, die mr. A. P. Spaan
derman, commandant
van de rijkspolitie te
water in het district
zuid-west Nederland het
„hart doen vasthouden".
Nee, met een zomer voor
de boeg met weer meer
waterrecreanten, vreest
hij vooral voor de gevol
gen van de „ontstellende
onvoorzichtigheid van
de meeste mensen op
het water".
„Het gaat vaak om voorvallen
waarvan je zegt, dat ze dèèr
nou nog niet aan gedacht heb
ben. Men stapt maar in een
boot met „er gebeurt vandaag
toch niks". Gewoon vertrekken
zonder vaak ook maar de min
ste maatregelen te nemen. Bij
controles rijzen de haren je te
bergen en dan vraag je je af
worden de mensen dan nooit
eens een tikje wijzer?"
Macabere voorbeelden geven
grond aan de angst voor nieu
we ongevallen, die in aantal
jaarlijks toenemen. Een sloep
sloeg enige tijd geleden om bij
Hellevoetsluis. De opvarenden
met zwemvest konden worden
gered, de ervaren leider van de
groep verdronk. Hij droeg géén
vest. Een andere keiharde
waarschuwing: vier mannen
stapten op een nauwelijks voor
één inzittende bestemd bootje.
Het werd hoog water, de boot
schoot lek en weer werd een
onnodig verdrinkingsgeval een
"feit
door
Willem van der Kooij
De „prestaties" op het gebied van
roekeloosheid liggen bijvoor
beeld ook op het vlak van het
volledig onvoorbereid op weg
gaan. „Men gaat ijskoud weg
zonder zich van tevoren ter de-
ge te informeren over het weer.
„Dat zien we wel" zeggen ze
dan of „het ziet er nu toch
aardig uit?". Bovendien komt
het nogal eens voor dat men
zich van tevoren, in het geheel
niet heeft georiënteerd Over de
te volgen route en het karakter
van het water dat men gaat
bevaren. Zaken, die van levens
belang kunnen zijn".
met een motor, die voorzien is
van te veel' p.k,"s voor het be
trokken schip. „Soms komen
we bootjes tegen met motoren,
die bij wijze van spreken nog
groter zijn dan het complete
bootje. Juist die overvoering
kan rampzalige gevolgen heb
ben, waar men óf niet van weet
óf niet bij wil stilstaan, 't Zelfde
is dat soms met het te zwaar
beladen van een boot Wel leuk
en aardig om met z'n tienen te
gaan varen, maar doe dat dan
wèl op een boot die er tegen
kan".
Daarbij speelt de fabrikant van
de bootjes een voorname rol.
Spaanderman, wiens wensen
pakket ook een vaarbewijs be
helst („het is'eigenlijk te gek
dat dat bij waterverkeer niet
vereist is") zou bij elk nieuw te
maken schip een plaatje inge
slagen willen zien, waarop het
maximaal aantal personen
staat aangegeven. „Daar zou ei
genlijk ook op moeten staan
hoeveel p.k.'s zo'n bootje maxi
maal kan hebben, want je kan
veel mensen natuurlijk niet
kwalijk nemen, dat ze daarvan
niet precies op de hoogte rijn".
De districtscommandant kan nog
GROTER wel een tijdje doorgaan over de
trieste combinatie die „de wa-
Spaandermans, hoofdschuddend: „Populair" is verder het varen tergebruiker en zijn onvoor
zichtigheid"' heet. „Speedboot-
bestuurders halen soms ook
aardige stunts uit, gaan bijvoor
beeld op de rand van de boot
zitten. Er zou zonder meer een
bepaling moeten komen dat de
bestuurder op zijn zitplaats
moet blijven ritten. Veder moet
de maximumsnelheid die in
sommige gebieden, de Bies-
bosch bijvoorbeeld, geldt voor
speedboten ook van kracht
worden voor andere snelle bo
ten. Het is natuurlijk te gek dat
een zogenaamde snelle boot een
speedboot voorbij schiet, omdat
die rich niet aan een snelheid
hoeft te houden. Wat ook heel
aardig is: dat is de manier
waarop sommige pleziervaar-
ders hun uitzicht volledig ver
knoeien en dan toch ijskoud, op
goed geluk doorvaren. Dat zie
je bijvoorbeeld als een bootje
een te sterke motor heeft, dan
schiet die boeg omhoog. Men
vindt dat kennelijk wel leuk,
maar het is natuurlijk volledig
onverantwoord".
De typische handelwijze van vele
waterrecreanten strekt zich niet
alleen uit tot de tocht zelf. Ook
als de boot verlaten in de haven
ligt, pleegt menigeen merk
waardige nonchalance te be
trachten, De rijkspolitie te wa
ter kan erover mee praten. De
diefstal van buitenboordmoto
ren en ook van complete boten
neemt hand over hand toe. Een
kind kan de was doen. Spaan
derman: „Op dat gebied is ook
sprake van een onvoorstelbare
onverschilligheid- Vaak komen
gevallen voor, dat de motoren,
die toch flink aan de prijs rijn,
volledig onbeveiligd worden
achtergelaten. En als aangifte
van diefstal wordt gedaan, weet
men meestal niet eens een merk
of nummer te geven. Daarom
worden ook erg weinig van die
buitenboordmotoren achter-*
haald. Het is voorlopig een
raadsel waar ze allemaal blij
ven".
Ook bij diefstal van bootjes
heeft de rivierpolitie veelal
weinig houvast „Er zijn nogal
wat types precies hetzelfde,
ook van kleur. Daar zon ten
minste een naam op moeten
staan en binnen een goed aan
gebracht plaatje met naam en
adres van de eigenaar. Dat zou
ons al een eind op weg helpen.
We kunnen natuurlijk wel elke
boot opstappen en vragen: is
deze van u, maar of daar erg
veel diefstallen door worden
opgelost betwijfel ik. We moe
ten gewoon veel meer gegevens
binnen krijgen en wat preven
tief gezien belangrijk is: de
mensen moeten eens wat beter
op bun spullen gaan letten".
Zandvoort heeft vorige
week een naturisten-
strand van 2 1/2 km,
lang gekregen. Sche-
venuigen heeft sinds
kort ook zo'n strand
(200 meter). Hoek van
Holland zal spoedig
volgen met èen strook
van 600 meter.
De Nederlandse Federa
tie van Naturistenver
enigingen (NFN) goat
binnenkort een werk
groep formeren be
staande uit weten
schapsmensen van
verschillende discipli
nes. Deze groep zal
een antwoord zoeken
op de voor de blootlo
pers zeer brandende
vraag: is er al dan niet
nog sprake van (ver
borgen) discriminatie
van het naturisme.
Bovendien heeft de
NFN een gesprek aan-
met minister
L. Vorrmk van Volks,
gezondheid. NFN-
voorzitter A. Stoik, in-
woner van Reeuwijk,
wil in dat gesprek met
de minister duidelijk
maken dat het natu
risme bijdraagt tot de
geestelijke gezondheid
van de mensen.
De heer Stolk noemt het
belangrijk dat de mi
nister weet wat natu
risme is bij het maken
van bestemmingsplan
nen, het nemen van
beslissingen over
naaktstranden en der
gelijke.
Actuele redenen genoeg
voor fotograaf Martin
Droog en verslaggever
Jos van der Meer om
op het Reeuwijkse ter
rein eéns te gaan kij
ken hoe gezond natu
risme voor de geest is.
JUIST
VOLLEDIG en DUIDELIJK
A
,Uw artikel in de krant van 26
juni: "Bondsspaarbank geeft
publiek geen moeilijke informa
tie meer' geeft mij enkele op
merkingen in de pen; ik ben
namelijk de spaarder, die in
conflict kwam met deze bank.
De kwestie was dus, dat men
voorgaf de dagelijkse methode,
van renteberekening te volgen
(zie de boekjes), terwijl men in
werkelijkheid sinds 1970 de
half maandelijkse toepaste. Ik
verzocht dit recht te zetten en
na wat correspondentie werd ik
uitgenodigd voor een gesprek
op 14 maart 1974 met de voor
zitter, de heer Ir. A- Hoogendijk
en de directeur, de heer Van
Hou welingen.
Ik kwam roet de gedachte, dat
men door onnadenkendheid
had verzuimd het publiek in te
lichten omtrent de wijziging in
de manier van renteberekening.
Hun excuses voor dit verzuim
en een mededeling, dat alsnog
publicatie zou plaats vinden,
zou ik aanvaard hebben. Deze
heren hadden echter een heel
ander idee. De heer Van Hou-
welingen suggereerde, dat er
wel een kennisgeving in de hal
van de vorige vestiging (men
was pas verhuisd) gehangen
kon hebben en, dat er wel ad
vertenties in de dagbladen ge
staan konden hebben. Het plak-
boek van zijn advertenties wen
ste hij echter voor een zaak.als
deze niet na te slaan. Hij kon
zijn beweringen dan ook niet
staande houden. De heer Hoog
endijk nam toen het gesprek
over en zeide, dat hij deze de
tails aan de directeur overliet,
maar, dat hij het helemaal niet
nodig vond de spaarders van de
verandering op de hoogte te
brengen, m-a.w. de spaarders
op het idee te brengen, dat men
nu beter op de 16e geld op kon
nemen bijv. dan op de 15e (Op
ƒ1.000,- scheelt het wel plm.
2.- rente, bij de dagelijkse me
thode heeft men dit verlies
niet). Men had immers ook al
de rente met een kwart procent
verhoogd. Als of dat er wat
mee te maken had zei ik en ik
stelde voor alsnog een kennis
geving in de hal. te hangen of
een stempeltje of iets dergelijks
in het boekje te zetten als men
aan het loket kwam. Men wilde
hier niets van weten en hoe
ongelooflijk het ook klinkt, men
liet roet opzet de spaarders in
de waan, dat per dag de rente
berekend werd; men beriep
zich hierbij op de bepaling in
het boekje, dat de bank te allen
tijde het recht had wijzigingen
aan te brengen. Ja, zei ik, maar
dan wel met kennisgeving. Dit
wilde men niet
Dit is mi. een misbruik maken
van een recht waarmee de weg
naar misleiding geopend werd.
Ik heb deze zaak voorgelegd aan
de Nederlandse spaarbank bond
en tevens vond ik de weg naar
de consumentenbond, wat
moest ik anders
Na lang dralen deed deze spaar-
bankbond tenslotte een uit
spraak waarbij ik in het onge
lijk gesteld werd zoals het be
stuur van „Vlaardingen" ver
meldt Hoe was echter de uit
spraak Om te beginnen werd
het idee van Ir. Hoogendijk dat
men met verhoging van rente
volstaan kon en verder geen
kennisgeving nodig was, ver
worpen; men bleek slechts de
gebruikelijke rentevoet te vol
gen enz. Dat de bank het recht
had om wijzigingen aan te
brengen was juist en stond in
het boekje (ben ik het ook mee
eens). Men kon zo niet zeggen,
dat de bank tot kennisgeving
verplicht was (ze mogen 2elf
uitmaken wat ze doen (merk
waardig vind ik), maar, en nu
komt het het was wel beter als
men dit wel gedaan had (de
volledige uitspraak van de
spaarbankbond ligt bij de con
sumentenbond, deze heb ik niet
meer voorhanden). Wie heeft er
nu in feite gelijk gekregen; toch
niet de heren Hoogendijk en
Van Houwelingen dacht ik zo.
Ik had mijn schade in de- loop
van de jaren (dus tot ik het wist
in jan '74) berekend op rond
ƒ100,- (de spaarbankbond in
Amsterdam kwam trouwens op
een lager bedrag) en het be
stuur van de bondsspaarbank
Vlaardingen heeft de consu
mentenbond al maanden gele
den toegezegd, dat men mij dit
zou .uitkeren. Dit is men blijk
baar vergeten want ik heb nog
niets ontvangen. Op een reke
ning van mij kan dit ook niet
bijgeschreven zijn, want sinds
het vroege voorjaar heb ik daar
- uiteraard - geen rekening
meer lopen.
Dit is dus in het kort de gang van
zaken geschetst.
Men schermt wel met het vertrou
wen wekkende woord „bonds
spaarbank" maar de spaar
bankbond, de NederL spaar
bankbond te Amsterdam (secr.
de heer Roessink, waar ik enke
le telefonische gesprekken mee
heb gevoerd) heeft weinig of
geen gezag. Zou men in sommi-
ge gevallen ter bescherming
van het publiek maar in het
algemeen dan ter versterking
van eigen positie niet tot een
gelijkluidende reglementering
moeten komen of iets dergelijks
heb ik wel eens gedacht
P. Vink, Emmaplein 8, Vlaardin
gen
In het artikel over de Bakkersha
ven, dat woensdag 25 juni in
uw krant stond, wordt overdui
delijk de indruk gewekt alsof er
niemand een andere woning
wil.
Ik kan u echter verzekeren dat
er wel degelijk bewoners zijn
die graag een andere woning
willen, want wie vindt het Jeuk
om naast je aanrecht je w,c, te
hebben, nooit onder een douche
te kunnen en als er in z'n tuin
tje altijd ratten scharrelen,
maar dat kan ook niet anders
als er pal achter je schuurtje
een beerput ligt waarvan de
aroma zich goed verspreidt en
die steeds leeggeschept moet
worden.
Mijn mening is opknappen of een
andere woning, maar ons niet
zo laten zitten.
Ik wil hiermee de Bakkershavén
niet afkraken, maar wel eèn
andere mening laten horen dan
aheen positief.
F. Visser Bakkershaven
