DE
OPGEBLAZEN
ZAAK VAN
EEN ZWART-
WITKIJKER....
Be onsmakelijkehandelwijze van de Schiedams Muziekschool
Van een rel
naar 'n eind-goed-al-goed?
mmm
VRIJDAG 10 OKTOBER 1975
Rillingen
iP§!%W^llSl
3
Schiedam Dat Cees
van der Geer in de
laatst gehouden
vergadering van de
culturele Schiedamse
Genieenschap enkele
problemen van
plaatselijke
harmonieorkesten
aanzwengelde, heeft er
uiteindelijk toe geleid
dat Tens Hcnuninga,
secretaris van de
Schiedamse
Muziekschool, vorige
week verklaarde dat de
muziekschool geen
concentratiekamp is.
Doorgaans zal het stom
verbaasde „Oh nee?"
bij niemand over de
lippen komen als
reactie op zo'n uitla
ting. Welke fantast
zou het immers ooit
in zijn hoofd hebben
gehaald verband te
leggen tussen vernie
tigingskampen en eer
bare muziekscholen?
Het ligt anders als
Hemminga dergelijke
opmerkingen plaatst.
De ervaring leert, dat
wanneer hij zo perti
nent iets ontkent er
meestal toch wel wat
vervelends aan de
hand is. Natuurlijk
hoeven we dan nog
lang niet aan een con
centratiekamp te den
ken. IVIaar in de prak
tijk betekende het on
wetend schouders op
halen van Hemminga
veelal tenminste een
rel.
Zo deelde, kort nadat de
plaatselijke harmonie-
en fanfareorkesten de
hulp van de Schie
damse Gemeenschap
hadden ingeroepen,
Teus Hemminga mee:
„Ik weet alleen dat in
de school intern wordt
gepraat over lesgelden
of zo, maar dat is toch
niet de moeite waard.
Verder wil ik niets
zeggen".
Er is dus opnieuw een
rel ontstaan rond de
Schiedamse Muziek
school. Was echter in
vorige malen schooldi
recteur Kees Bak de
hoofdpersoon, dit keer
is het de heer M. de
Bakker, secretaris van
de christelijke harmo-
nieverenigng Harpe
Davids, die voor alle
opschudding zorgde.
Vooropgesteld moet
worden dat deze De
Bakker een man is,
die zich nogal zwart
wit opstelt tegenover
het schoolbestuur,
blijkens zijn uitlatin
gen. „Ik ben al drie
jaar secretaris van
Harpe Davids en ik
heb al drie jaar ellen
de met die muziek
school" en „Als ik het
woord muziekschool
hoor, lopen de rillin
gen me over de rug".
Inmiddels hebben verte
genwoordigers van de
Schiedamse Gemeen
schap al verklaard,
dat De Bakker de hele
kwestie lichtelijk heeft
overtrokken. En Teus
Hemminga vindt dat
De Bakker zich in het
vervolg beter moet in
formeren alvorens iets
rond te bazuinen.
Maar goed, Hemmin-
ga's woorden nemen
we dus niet helemaal
serieus en per slot van
rekening gaat de
Schiedamse Gemeen
schap met voor niets
met de muziekschool
en de harmonievereni
gingen rond de tafel
zitten om „problemen
de wereld uit te hel
pen".
Met de nieuwe rel zijn
weer wat incidentjes
boven water gekomen,
die eerder dit jaar
leidden tot beschuldi
gingen aan het adres
yan Kees Bak. Deze
schooldirecteur had
fagotleraar Frederik
Rudy Blonk een klap
in het gelaat gegeven,
als reactie op de door
Blonk geuite ontevre
denheid over de gang
van zaken op de
school. Een door het
schoolbestuur inge
stelde commissie
zocht het zaakje uit en
zoals hangende het
onderzoek al door ie
dereen werd verwacht
stapte in plaats van
Bak Blonk op.
„Vriendjespolitiek in
het bestuur" was toen
De heren De -Bakker
{rechts} en Van Willigen
van Harpe Davids: niet be
talen voor niet geleverde
prestatie
een snel gebezigde
term.
Kritiek
Niet alleen Blonk had
kritiek, is pas weer
gebleken. Er is een
boze vertegenwoordi
ger van Harpe Davids
opgestaan, die het
schoolbestuur aan de
tand wil voelen. Zijn
colclusie: „Van de ad
ministratie op de mu
ziekschool deugt geen
moer. Deleerlingen
worden daarvan de
dupe". De sectie mu
ziek van de stichting
Schiedamse Gemeen
schap, wier taak het
ïs zich te bemoeien
met culturele aangele
genheden in de stad,
legde een oor te luis
teren. Cees van der
Geer bracht de pro
blemen daarna voor
zichtig op de verga
dertafel.
Het schijnt overal be
kend te zijn dat kri
tiek bevattende post
voor de muziekschool
door secretaris Hem
minga nooit gevonden
wordt. Harpe Davids
stuurde zo bijvoor
beeld al ettelijke brie
door Kor Kegel
ven, maar Hemminga
zou onlangs hebben
beweerd: „Ik heb
nooit brieven gezien."
Daarom wenste De
Bakker uiteindelijk
niet meer de weg der
correspondentie te be
wandelen, maar zijn
grieven via de SG-af-
deling muziek te
spuien in de stich-
tingsraad van de
Schiedamse Gemeen
schap.
Daar spitste Ruud Pil-
lard, directeur van de
stichting, de oren.
Daags daarna overleg
de hij met J. van Aal
ten, voorzitter van de
sectie muziek. De mu
ziekschool werd ge
beld. Afgesproken
werd dat de bijeen
komst van vertegen
woordigers van Schie
damse Gemeenschap,
muziekschool en har
monieverenigingen zal
plaatsvinden op 29 ok
tober of op 5 novem
ber. De Bakker:
„Eindelijk hebben we
bereikt dat er zal wor
den gepraat. Bijna een
jaar nadat we bij het
schoolbestuur aan
drongen op een ge
sprek. Nou, ik zie er
met spanning naar
uit".
Op 4 februari van dit
jaar greep secretaris
De Bakker voor het
eerst naar de pen met
de bedoeling de heer
Hemminga op zijn
nummer te zetten. Sa
men met Harpe Da
vids" voorzitter P. "van
Willigen spuide hij
zijn gal over verdub
beling van de lesgel
den, die de muziek
school had aangekon
digd in een brief d.d.
3 decomber 1974. In
deze brief stond ook,
dat het schoolbestuur
met de orkesten een
jaarbinding wenste
aan te gaan.
Het zat het bestuur van
Harpe Davids, dat de
lesgelden via een be
paalde regeling over
maakt aan de muziek
school en een deel van
dat geld dan later te
rugvordert van de be
treffende leden, niet
lekker dat de verho
ging van het lesgeld
(van 8,50 naar 17
voor twee lesuren per
maand) zo onver
wachts kwam. Het be
stuur had graag ge
zien, dat de muziek
school de plannen
daartoe eerder ken
baar had gemaakt.
Begrijpelijk is die
wens wel, maar niet
geheel terecht Om
Hemminga te citeren:
„Wel of niet verhogen
van lesgeld is een be
leidskwestie. Een in
terne zaak dus, waar
anderen zich niet mee
hebben te bemoeien."
IVat bij Harpe Davids
echter helemaal in
het verkeerde keelgat
schoot, was de in de
brief van 3 december
gestelde limiet. In
dien de orkesten niet
akkoord gingen met
de verhoging van de
lesgelden, sloot de op
zegtermijn op 15 de
cember. De Bakker
legde het vorige week
nog eens uit: „Een
tijdsbestek van
twaalf dagen was
geen reële periode
voor overleg tussen
het bestuur en de ou
ders van de leerlin
gen, die lid zijn van
ons orkest en lessen
volgen aan de muziek
school."
Vooruitgang
Niet alleen daarom be
sloot Harpe Davids
om niet het voorbeeld
te volgen van twee an
dere harmonievereni
gingen, ene terstond
haar leden van de mu
ziekschool terugtrok
ken, De andere reden
wordt omschreven
door Van Willigen: „In
de muziekwereld is
vooruitgang alleen
mogelijk via een goe
de opleiding, die veel
training vergt van de
leerlingen. Harmonie
verenigingen zijn nu
eenmaal aangewezen
op muziekscholen."
Zd kreeg Harpe Da
vids eigenlijk tegen
haar zin een contract
opgelegd.
In de brief van 4 februa
ri kwam De Bakker
op de situatie terug,
leerlingen in gevaar dreigen
te komen".
Harpe Davids heeft het
schoolbestuur kort geleden
een laatste brief gestuurd,
waarin het bestuur wordt
verweten dat het 2ich uit
put in dreigementen. De
Bakker rept over „deze on
smakelijke handelswijze"
en laat doorschemeren dat
de harmonievereniging zal
blijven weigeren om voor
niet gegeven lessen te beta
len. Eerder medio de
maand juni was dat de
muziekschool telefonisch
meegedeeld.
Gelijke munt
Het mag haast geen verwon
dering meer wekken dat het
schoolbestuur wederom met
gelijke munt wdde betalen.
Opnieuw werd een „klap"
Die mening wordt gedeeld
door Van Willigen: „Als onze
leden niet op les zijn ge
weest. krijgen we dat wel
van de school op ons dak.
Waarom mogen wij dan niet
zonder meer het schoolbe
stuur naar het hoofd slinge
ren, dat af en toe een muzie
kleraar niet op komt dagen?
Moeten wij dan betalen voor
niet geleverde prestatie? Ik
ben bang dat het schoolbe
stuur niet op de hoogte
wordt gebracht als leraren
wegblijven. Ik vraag me dan
ook in alle gemoede af of de
administratie er wel klopt."
Voorts vindt ook Van Willigen
het zeer bevreemdend dat de
school zo moeilijk doet over
geld. Immers, er bestaat een
lange wachtlijst voor de
school. Mocht een harmonie-
teerling afhaken, wat nor
maal gesproken impliceert
verbolgen als hij was
over de jaarbinding.
Voor leden van de
h armonievereniging
die op de muziek
school zaten (laten we
hen gemakshalve har
monieleerlingen noe
men) betaalde het ver
enigingsbestuur in
maandelijkse termij
nen het lesgeld. Als
gevolg van de jaarbin
ding moest de vereni
ging echter lesgeld
blijven betalen voor
harmonieleerimgen,
die de vereniging
vaarwel zeiden. Woe
dend reageerde De
Bakker: „We zullen
het zeker niet nalaten
om onze nieuwe leden
te wijzen op de jaar
binding!" Hierop
kwam geen antwoord
Dichte deur
Enkele maanden later ging
een tweede probleem mee
spelen. Het kwam volgens
De Bakker steeds vaker
voor dat harmonieleerlin
gen voor nop naar de school
aan de Lange Nieuwstraat
togen, Veelal moesten zij
daar voor een dichte deur
staan, omdat de bewuste
muziekleraar zonder opgaaf
van redenen niet op kwam
draven. Alweer ten gevolge
van de jaarbinding hadden
harmonieverenigingen ook
voor deze gemiste lessen
moeten betalen. Harpe Da
vids vertikte het evenwel
dit keer en hield een bedrag
af van het lesgeld.
Zoals te verwachten viel nam
de muziekschool maatrege
len tegen dit eigenzinnig op
treden van Harpe Davids,
Een brief van 9 april werd
onderstreept door het schrij
ven van 9 juni. Tussendoor
had Hape Davids nog een
kort „onredelijk" contact
met de administrateur van
de school, P. J. Mouwens.
Alle reacties van de zijde
van de muziekschool kwa
men hierop neer, dat het
schoolbestuur dreigde het
bestand harmonieleerlingen
aan te tasten. Op 9 juni
schreef Hemminga aan Har
pe Davids: „Als u onze af
spraak niet nakomt, dan
spijt het ons te moeten zeg
gen dat de lessen van uw
uitgedeeld als represaille te
gen inmenging van „buiten
staanders" in het beleid van
de school. Een schrijven van
20 juni overdonderde het
harmonieorkest. Het school
bestuur liet weten dat „in
verband met de hoge porto
kosten" was besloten om in
het vervolg de harmoniever-
emgingen niet meer maan
delijks een nota te sturen.
Voortaan zou Harpe Davids
een jaarnota worden gepre
senteerd.
De vereniging die, ondanks de
jaarbinding, het lesgeld al
tijd in maandelijkse termij
nen had kunnen overmaken,
concludeerde dat zij dat les
geld nu in één keer zou moe
ten betalen. „Een idiote gang
van zaken", is de mening
van De Bakker. „Ten eerste
hebben we niet de middelen
om het jaarlijks lesgeld
ineens te storten. Maar zelfs
wanneer we dat wel zouden
kunnen, dan nog mag de
wens van het schoolbestuur
zacht uitgedrukt hoogst
onbillijk worden genoemd."
De Bakker gelooft namelijk
niet dat de portokosten aan
leiding zijn geweest voor de
nieuwe regeling. Hij ziet de
jaarnota als een poging van
het schoolbestuur om te
verhinderen dat Harpe Da
vids maandelijks geld af
trekt voor niet gegeven les
sen.
dat de vereniging voor de2e
leerlmg geen lesgeld meer
betaalt, dan staat er wet een
andere leerlmg-mu2tkant
klaar, -zodat het jaarlijks in
komen van de school wat
betreft de lesgelden toch
wordt gewaarborgd. Aldus
Van Willigen.
Tot zover zijn woordvoerders
van andere harmonieorkes
ten, die leden hadden op de
Schiedamse. Muziekschool,
het wel eens met het be
stuur van Harpe Davids, al
vinden zij enkele uitlatin
gen van secretaris De Bak
ker wel wat hard. Waar ech
ter niemand, noch de ver
enigingen, noch de school,
noch de Schiedamse Ge
meenschap, tevreden mee is,
is het derde door hem aan
gedragen probleem. Het
doet in elk geval bij Van
Aalten van de SG-sectie
muziek de uitspraak ontlok
ken, dat De Bakker de zaak
opblaast.
Pressie
Het lijkt inderdaad wel erg
gezocht. Volgens de secreta
ris concurreert de school
met de harmonie verenigin
gen: „De muziekschool pikt
haar beste leerlingen in voor
het eigen orkest. Wij hebben
de indruk dat de leraren
pressie uitoefenen op die
leerlingen om in het school-
o De Schiedamse muziek
school
orkest te komen spelen en
dat gaat dan onder het drei
gement, dat de leerlingen
wel kunnen ophoepelen als
zij aan het verzoek niet vol
doen. Nu hebben wij er geen
bezwaar tegen dat een leer
ling zoveel mogelijk musi
ceert, maar dat moet niet
ten koste gaan van de har
monieorkesten. Als een lid
van ons in het school orkest
speelt, heeft hij meestal geen
tijd meer voor onze repeti
ties".
Schooldirecteur Kees Bak
wimpelt de aantijging vrij
nuchter af: „Natuurlijk wil
len wij gaarne onze beste
leerlingen m het schoolor-
kest; welke zichzelf respecte
rende muziekschool zou dat
niet willen? Het is echter
onterecht als wordt gesteld
dat de school leden van har
monieorkesten aftroggelt
Wat wel waar is, maar niet
wordt gezegd: de meeste
leerlingen spelen heel graag
in het sehoolorkest, want
tenslotte bewijzen zij zich
daarmee min of meer. De
enig juiste conclusie kan zijn
dat Harpe Davids proble
men wel heel anders bena
dert en interpreteert dan de
muziekschool en andere or
kesten".
Doodgeschoten
Minder laconiek reageerde
Teus Hemminga op de be
schuldigingen van De Bak
ker. Geëmotioneerd kwam
hij tot de uitspraak: „Som
migen willen de muziek
school kennelijk zien als
een concentratiekamp. Als
je daar binnengaat wordt je
doodgeschoten, denken ze
dan. Nou, dat is absoluut
niet waarl"
Van Aaiten beschouwt de on
enigheid als een logisch ge
volg van onduidelijkheden,
die de wereld uit moeten
v/orden gepraat Van Willi
gen geeft ook toe dat er
mogelijk wat communica
tiestoornissen zijn tussen
Harpe Davids en de muziek
school, maar De Bakker
vindt dat Kees Bak daar de
bet aan is. Bak heeft ver
klaard dat hij tijdens zijn
loopbaan als directeur van
de Schiedamse Muziek
school nooit met alle harmo
nieverenigingen contact
heeft gehad en dat het we!
bestaande contact minimaal
was.
Bak verwijt dat zijn voorgan
ger Jaap Hillen, die tegen
woordig in Breda als orga
nist bekendheid geniet Vol
gens Bak heeft Hillen des
tijds het contact met Schie
damse orkesten sterk be
koeld. De Bakker: „Hoelang
is Bak hier nu al directeur?
Sinds 1964? Nou, dan heeft
hij toch tijd genoeg gehad
om de relaties weer te ver
stevigen. Hij moet de slechte
communicatie tussen ons
met afschuiven op Jaap Hil
len en zeggen dat die hem
de pas afsneed".
Niettemin vind ook De Bak
ker dat alle partijen zo
spoedig mogelijk rond de
tafel moeten gaan zitten,
„ïk heb niets liever dan dat
alles verholpen wordt. An
ders wordt het nog proble
matischer en komt het nog
zwart-witter en dat gaat ten
koste van de leerlingen".
Van Aalten rekent op een
eind-goed-al-gocd, omdat
volgens hem de zaak niet zo
scherp ligt als De Bakker
het stelt En ook Kees Bak,
die toch onderhand aller
gisch moet zijn voor rellen,
wil van harte de lucht op
helderen en met de klagers
alle problemen uitpraten.
Ruud Pillard. Hij zorgde
ervoor dat de harmonie
verenigingen binnenkort
met de SC en de muziek
school gaan overleggen.
sn.
