Schiedam moeizaam' langszij
Verwarring
bij
Wilhelmus-
DHS
VFC machteloos
Excelsior '20 gelukkig langs Den Hoorn
Martinit
met invallers
naar winst
JkJk\
Demos in
de lift
Trainer Ruytenberg: Afwachtende houding CKC ligt ons niet
kw tug
nitmm
Henny Bras
mist
strafschop
A
MAANDAG 15 DECEMBER 1975
5
Schiedam Pas in de
tweede helft werd de
strijd tussen Schiedam
en CKC levendig. Na
een matte eerste helft
scoorde CKC aJ enkele
seconden na de hervat
ting, waardoor Schie
dam wel moest komen.
CKC was toen echter de
betere ploeg, maar via
een fortuinlijk doelpunt
kwam Schiedam toch
nog langszij: 1—1. „Dit
was de slechtste wed
strijd tot nu toe", aldus
Schiedam-trainer Hans
Ruytenberg. „Het kwam
goed uit dat de scheids
rechter te vroeg afblies,
want ik ben met dat
punt meer dan tevre
den".
CKC, vorige week voor de beker
nog sterk uithalend, kreeg
daarmee te weinig. Vooral in de
tweede helft lagen er mogelijk
heden de voorsprong uit te
breiden, Jk zat eerder op 2—0
te wachten dan op 1—1", oor
deelde trainer Henk Kome-
mann terecht „Na een afwach
tende eerste helft trokken wij
immers de wedstrijd naar ons
toe". Dat uitgangspunt leek vol
ledig te slagen, vooral toen de
Capellenaren meteen na de rust
afstand namen. CKC zag Schie
dam toen komen, waardoor het
zelf ruimte kreeg. Ondanks de
mogelijkheden om Schiedam
definitief te kloppen, leek de
1—0 toch steeds meer voldoen
de voor de winst. Een gelukkig
Schiedams doelpunt stond dat
echter in de weg, Juist die af
wachtende houding van CKC
maakte het Schiedam moeilijk.
„CKC leende zich niet voor ons
spel", meende Ruytenberg na
afloop. „Ze bleven met vijf man
achter, waardoor wij geen
ruimte kregen".
Toch was Schiedam in die eerste
helft het dichtst bij sukses. Dat
was halverwege, toen Bram
Scholte na een goede pass van
Rob Beukers plotseling vrij
voor doelman Huug Rook ver-
scheen. De Schiedamse spits
zag echter kans om de bal toch
nog voorlangs te schieten,
„Gaat die bal er in, dan moeten
ze wel komen", aldus Ruyten
berg daarover. „Dan hadden
wij misschien in ons spel kun
nen komen".
Nog geen halve minuut was de
tweede helft oud, of er kon
weer afgetrapt worden. Een
slim kopballetje van Henny van
Toyl buitte Jos Houwelingen
r.ineens uit om. Schiedam-doel-
man Kees Sehuurhuizen kan
sloos te verslaan; 0—1.
Toen was het Schiedam dat
moest komen en CKC moest
inderdaad even terug. Henny
van Hagen mikte echter rake-
i'jÉ'Htf 5
En de Schiedamse vreug
de.
lings Over de iat, maar in de
tiende minuut leek Schiedam
toch naast CKC te komen. Het
schot van Roy den Hartog stuit
te echter af waarop Joop
Krommenhoek het af zou ma
ken. Met een snelle reaktie
voorkwam doelman Rook net
op de lijn de gelijkmaker.
Ben Zevenbergen zou voor CKC
een ongelukkige rol gaan spe
len. Scheidsrechter M. F. SUn-
genberg, die opvallend goed
leidde, gaf de Capelse verdedi
ger een officiële waarschuwing
wegens het wegtrappen van de
bal. Hetgeen gezien de situatie
een te zware straf leek. Erger
voor Zevenbergen èn CKC was
echter de rol die hij speelde in
het Schiedamse doelpunt. Een
voorzet van Joop Krommen
hoek leek weinig gevaar op te
leveren voor CKC, ware bet
niet dat de bal via de rug van
de toegesnelde Zevenbergen
wegsprong. Wim Schemkes,
evén eerder ingevallen voor
Rob Beukers (Ruytenberg; „je
wil dan nog wat proberen")
had toen geen moeite meer om
de bal simpel lans de uit posi
tie gespeelde doelman Rook te
knikken; 1—1.
De gelijkmaker van Wim Schemkes
Rotterdam Ondanks een tame
lijk hard veld is de ontmoeting
TDC—SVDPW prettig verlo
pen. Er werd bij vlagen zelfs
zeer goed voetbal gespeeld en
de toeschouwers zullen zich bij
dit duel zeker niet hebben ver
veeld, ook al omdat er doel
punten vielen.
Het eerste werd gescoord door
George Kreischer, die een fout
in de Rotterdamse verdediging
goed afstrafte, 0—1, en dat ai
na vier minuten spelen. Er leek
wat te komen. Dat is niet ge
beurd en dat kwam omdat TDC
zeker niet bij de pakken neer
bleef zitten. Het kwam goed
terug en toen John Aandeweg
zich van zijn vaste bewaker kon
ontdoen betekende dat ook de
gelijkmaker (1—1). Het spel
werd er alleen maar interessan
ter door. Kansen kwamen er
aan beide kanten, maar kort
voor de rust werd er pas een
door SYDPW benut. Het mocht
een vrije trap nemen. Daar be
lastten zich de gebroeders Bras
mee. Het slimme tikje kwam
van Henny en het schitterende
schot waaruit de bal in het doe!
verdween kwam van de voet
van Rien Bras; 1—2. Met deze
voorsprong kon SVDPW aan de
verdiende thee beginnen.
Aanvankelijk ging na de rust de
strijd gelijk op, maar TDC dat
moest komen om minstens tot
een puntenverdeling te geraken
nam toch wel het heft in han
den. SVDPW kwam een paar
keer heel goed weg, maar met
dat al bleef het de voorsprong
in handen houden.
De uitvallen waren zeker niet on
gevaarlijk en zo kon het gebeu
ren dat de doorgebroken Krei
scher onheus tegen de vloer
werd gewerkt De scheidsrech
ter kon niets anders doen dan
de bal op de stip leggen. Henny
Bras kreeg de taak SVDPW
definitief aan de volle winst te
helpen. Henny schoot echter
huizenhoog over en de voor
sprong bleef maar magertjes op
1—2. Toch konden de Schie
dammers die voorsprong be
houden en met twee winstpun
ten rijker terugkeren naar
Schiedam.
Schiedam In een leuke wed
strijd, met redelijk voetbal
heeft Demos, middels een over
winning van 1—0 op Hillesluis,
behoorlijk afstand kunnen ne
men van de onderste plaats.
Demos nam vanaf de eerste mi
nuten gelijk het initiatief in
handen. De afwerking van de
aanvallen was echter niet zo
best en zo kon het gebeuren,
dat Hillesluis langzaam maar
zeker de aanval over kon ne
men. Toen bleek hoe de verde
diging met Ben van Sehijndel
aan sterkte heeft gewonnen. De
aanvallen werden bekwaam op
gevangen en zo verliep de eer
ste helft zonder doelpunten.
Na de rust bleken de teams aan
elkaar gewaagd. Het spel golfde
over en weer, tot dat na een
inzet van Gerard van Sehijndel
de afgeslagen bal door Bies
Meeuws opgevangen werd. Het
schot dat volgde was de Rotter
damse doelman te machtig en
zo leidde Demos met 1—0.
Van een onzer verslagge
vers
Den Hoorn Eenzaam
stond doelman Henk de
Wit van Den Hoorn de
laatste tien minuten te
gen de paal van zijn
doel geleund en keek
hoe zijn ploeggenoten de
lopen 1—2 achter-
d, met een alles-of-
niets-offensief, trachtten
te nivelleren. Het lukte
echter niet. „Het was in
derdaad een zwaar be
vochten - overwinning",
merkte trainer Aad
Bierhuizen van Excel
sior '20 na afloop op.
„Over geluk hebben we
niet te klagen gehad".
In de ogen van de Den Hoorn-
spelers, was vooral scheidsrech
ter Stikkelorum de grote boos
doener, Henny van Paassen;
„Eerst keurt hij de gelijkmaker
goed, terwijl die jongen die I
hem inkopte Henk (de Wit, red.) j
naar beneden duwde. Even la-j
ter ziet hij een duidelijk hands-1
geval binnen het strafschopge- j
bied van Excelsior over het
hoofd. Het laatste kwartier kre
gen we wel alle vrije trappen
mee, maar daar maak je zoiets
niet mee goed".
Ook trainer Anton van Bommel
was zichtbaar teleurgesteld.
Hij; „Dat doelpunt had hij af
moeten keuren. Geeft hij een
strafschop (terecht protesteer
den de spelers van Den Hoom
voor de twee overtredingen)
dan loopt het heel anders. We
hebben een pechwedstrijd ge
speeld. Excelsior heeft een ge-
tukkige overwinning behaald".
Uxcelsior begon behoudend en
opereerde met twee spitsen.
Daardoor veroverde Den Hoom
een veldoverwicht en leek het
heft in handen te hebben. Toch
waren de snelle uitvallen van
de bezoekers gevaarlijker.
Vooral toen linksback Hans Et-
man met een lange trap links
buiten Frank Wouterse aan het
werk zette. Nadat Martin Nele
man van rechlsopkomend net
had naastgeschoten en Stmon
de Kok hard in het zijnet knal
de (waarom trok hij de bal niet
naar twee vrijstaande medespe
lers?), kwam Excelsior steeds
gevaarlijker voor het Den
Voorburg Het zo hoog genoteerde Wilhelmus heeft op eigen
terrein toe moeten staan dat DHS tot een puntenverdeling
kwam. 1). Beide clubs hadden tot nu toe niet minder
dan achtmaal gelijk gespeeld. Beide waren ook tot tien
doelpunten in het totaal gekomen. Wilhelmus beeft echter
drie overwinningen geboekt en DHS wacht nog steeds.
Gisteren heeft die overwinning
er toch echt wel ingezeten,
hoewel de uitslag de verhou
ding in het veld uitstekend
weergeeft. Als de scheids
rechter niet kort voor tijd
een goed doelpunt van Piet
Roozen had afgekeurd, dan
hadden de beide winstpun
ten mee gegaan naar Schie
dam.
Wilhelmus speelt wat krachti
ger voetbal dan DHS. Het
gebruikt veelal de lange
pass vanuit het middenveld
om daarmee de voorhoede
aan het werk te zetten, DHS,
dat toch wel wat had opge
zien tegen de wedstrijd,
kwam verrassend uit de
startblokken.
Reeds m de eerste minuut was
het prijs. Piet Roozen, goed
aangespeeld op knks, loste
een diagonaal schot waarop
de doelman geen kijk had:
0—1. Een morele steun voor
DHS, dat doorging. Roozen
en Schrei) kregen goede
kansen maar lieten die jam
merlijk liggen.
Tien minuten voor de rust
kreeg Wilhelmus een hoek
schop te nemen. Daaruit
ontstond mm of meer een
doelworstelmg. Aad Winkels
verraste doelman Sparla
maar Jack Lemen dook op
tijd op om het leer weg te
trappen. Tenminste dat
dacht hij. De scheidsrechter
stond nog naast het doel en.
hij had gezien dat de bal de
doellijn was gepasseerd. Hij
was dan ook onverbiddelijk
m zijn beslissing en wees
naar het midden: 1—1 dus
en met deze stand ging ook
de rust in.
Vijf minuten was de tweede
helft oud. toen Frans Vos
dacht te gaan scoren. Helaas
voor hem verdween de bal
in het zijnet. Piet Roozen
dacht foch nog de overwin
ning voor zijn dub binnen
te halen. De opkomende
Jack Lemen plaatste de bal
over het verdedigingsblok
heen op het hoofd van Piet
Roozen. Diens kopbal kreeg
de doelman niet klemvast en
pas na veel vijven en zessen
kreeg hij de oal stevig in de
handen. Piet juichte al, want
hij had gezien dat dit over
de doellijn was gebeurd.
Groot was dan ook zijn te
leurstelling toen de scheids
rechter, die er nu niet vlak
bij stond, het doelpunt niet
toekende. Alle protesten
konden hem niet van zijn
beslissing afbrengen.
De thuisclub trachtte na dit
voorval het heft in handen
te nemen. Dat lukte ook
goed, maar toen bleek dat
de voorhoede ontbloot was
van afwerkers, al stond Jos
Sparla ook wel het winnen
de doelpunt in de weg. Het
bleef 1—1 en daarmede was
DHS beslist niet ontevreden.
Schiedam Een helft van het
veld keihard van de vorst en
de andere helft boterzacht
omdat de zon daarop
scheen. Dat was het pro
bleem van de scheidsrechter
bij de wedstrijd Martini-
t—SSW. De arbiter heeft
lang lopen dubben: wel of
niet spelen. Het is tenslotte
wél spelen geworden en al
les is goed en zonder onge
lukken afgelopen.
Voor Martinit he tekende het
wel doorgaan, twee winst
punten en de zekerheid dat
volgende week de geschor
sten weer van de partij kun
nen rijn. Herman den Brin-
ker en Ruud van der Horst
zaten voor het laatst op de
strafbank.
Daar Slavenburg rich in de
ochtenduren af had gemeld
met een blessure, betekende
wel dat het aan moest tre
den met drie vervangers.
Dat waren Kouwenberg,
Dotiks en Ron Brust De
vierde vervanger kwam al
na een kwartier omdat Ruud
Quadt zo dom was geweest
met een herstellende blessu
re toch te gaan spelen. Hij
moest dan ook worden ver
vangen door Klootwijk.
Ondanks dat met een geïmpro
viseerde middenlirue werd
gespeeld, was het toch Mar
tinit dat de toon aan kon
geven. SSW heeft de nul tot
aan de rust alleen maar te
danken aan de uitmuntende
doelman Gijbeis, die geen
pardon kende voor schoten
van o.a. Klootwijk en Kooy-
man.
In de tweede helft dacht Mar
tinit dat invaller Klootwijk
tot een doelpunt zou komen.
Alleen voor doelman geko
men schoot hij echter ver
naast Dat kostte hem wel
zijn plaats, want de grieperi
ge trainer Joop Schop wis
selde hem In voor Ton van
der Spek- Een prachtige red
ding van doelman Nagel-
houdt hield ook voor Marti
nit het doel maagdelijk,
waarna men al aan beide
kanten tekende voor een ge
lijkspel-
Dat werd het niet omdat tien
minuten voor tijd uit een
voorzet van Ton van der
Spek, Kouwenberg met een
schitterende omhaal, de uit
stekende doelman Gijbeis
toch klopte. Voor Gijbeis,
die tot dan toe veel en moe
dig werk had verricht was
het triest maar voor Martinit
betekende het wel twee
winstpunten en inlopen op
de koplopers, omdat die
punten verspeelden.
Hoorn-doel. Vooral via de lin
kerkant (rechtsback Gé Bol had
het moeilijk) kwamen de zwart
witter! vaak op. Toch kregen
beide doelverdedigers geen al
te gevaarlijk werk op te knap
pen. Ondanks goede individuele
staaltjes (Martin Neleman)
werd er door beide verdedigin
gen bijtijds ingegrepen.
Een ongevaarlijke dieptepass
leidde toch de openingstreffer
in. Goede laatste man Wim Tie-
man gleed uit, maar haalde
toch nog om naar doelman
Koen van der Pas. Erik van
Dijk was echter eerder bij de
bal en scoorde beheerst: 1—0.
Lang duurde deze voorsprong
niet. Nadat eerst Peter van der
Hoeve de paal had beroerd en
Henk de Wit twee knappe red
dingen had verricht, kopte mee
gekomen Wim Tieman de bal
uit een corner van Peter van
der Hoeve de gelijkmaker in.
Wei leunde hij op de schouders
van Henk de Wit Scheidsrech
ter Stikkelorum was echter
doof voor de protesterende Den
Hoorn-spelers.
De rood-witten waren door deze
i Sfmon de Kok ïn duel met een Excelsior-speler.
tegenvaller even van slag af en
Excelsior kreeg enkele kansen,
maar Henk de Wit toonde toen
waarom hij de eerste keus is
van trainer Van Bommel Vlak
voor rust protesteerde Den
Hoom weer. Na een voorzet
van Henk van der Vaart kwam
Simon de Kok vrij voor doel
maar wachtte te lang. Via de
keeper kwam zijn inzet bij
Huub de Raai die de bal duide
lijk met de hand speelde. Waar
schijnlijk gehinderd door de
zon ontging dit de Leidse
scheidsrechter.
Na de hervatting werd het rom
melig. De overtredingen volg
den elkaar snel op en tot goed
voetbal kwamen de beide teams
niet meer. Alleen Martin Nele
man soleerde enkele malen
knap langs de verdediging. Ook
pech speelde Den Hoom par
ten. Tot driemaal toe ging de
bal na inzetten van Martin Ne
leman en Hans de Vreede via
de Iat achter. Van Bommel:
„Normaal zijn dat doelpunten".
Zeventien minuten voor tijd
viel de beslissing. Martin de
Vette soleerde op de achterlijn
langs drie Den Hoom-verdedi-
gers en trok de bal op tijd naar
John Kloppers. Tegen diens in
zet was Henk de Wit kansloos:
1-2.
Het laatste kwartier speelde alles
zich af op de helft van Excel
sior '20. Massaal verdedigend
probeerde het de kleine voor
sprong vast te houden. Dat
scheidsrechter Stikkelorum aUe
vrije trappen aan Den Hoom
gaf deerde de bezoekers niet.
Bij een snelle uitval moest Hen
ny van Paassen zelfs aan de
noodrem trekken, wat hem op
een waarschuwing kwam te
staan. Ondanks de verwoedde
pogingen wilde de verdiende
gelijkmaker niet komen. „We
zitten tn de hoek waar de klap
pen vallen", opperde Anton van
Bommel later. „We hebben nu
al enkele wedstrijden zo onge
lukkig verloren. Eens zal het
toch wel lukken. Aan inzet ligt
het niet, want de ploeg heeft er
hard genoeg voor geknokt".
Vlaardmgen Het zwaar be
speelbare veld was er mede
debet aan dat de ontmoeting
van VFC tegen het bezoe
kende Leerdam Sport een
zwakke vertoning werd. De
blanco score (O—Ó) was het
beste bewijs van de machte
loosheid die beide elftallen
voorschotelden. Geen ver
dienste van de defensies. Ze
ker niet van Leerdam Sport
dat het zekere voor het onze
kere nam en eigenlijk laf (in
de tweede fase) het parool
op de defensie afstemde.
VFC verzuimde daarentegen
om van de vele kansen na
de thee gebruik te maken en
Leerdam Sport weg te zet
ten.
De eerste helft ging gelijk op.
Het vertoonde was geenszins
de moeite waard met een
tactiek, waarbij bij beide
equipes het accent op het
middenveld lag, VFC was in
die periode meer aan de bal,
maar kon weinig doen met
deze meerderheid. Het wa
ren Anton Huij er, Johan
Kuiper en Hame Schuiten
die in dat deel pogingen de
den om het gepresenteerde
meer aanzien te geven, maar
zij kwamen niet daadwerke
lijk uit
Leerdam Sport zocht het
steeds in de breedte, maar
van kracht in hun spel was
geen sprake. In het tweede
hoofdstuk kwam VFC met
vete mogelijkheden tot het
openen van de score voor de
dag. Leen Boon presteerde
het de onderkant van de lat
te raken en Harrie Schuiten
was dicht bij een treffer.
Zijn bal ging echter over het
houtwerk.
Kansen te veel voor nadere
uitleg, maar zeker in die
speelduur had de formatie
van VFC-traïner Chns
Brouwer het hoofd koel
moeten houden en de zwak
te van de bezoekers moeten
onderstrepen. Het was Jaap
van Dorp die nog een laatste
poging deed, maar ook rijn
inbreng was niet voldoende.
1
'i
