van Leeuwen wil zo weer terug Max „Op den duur ook in Nederland naar twee- vakken korfbal" WIE IS MAX VAN LEEUWEN? ikaanse trip enorm succes iEII!!liil![!tll!ll!lljlI!liil(![I![|IIi!!i[IHIf!!!l!{|j||l[||ill(!Iji[i{ill|ji!!!!!!l!lll[jyi!{ill! {eindelijk De Nederlandse ploeg in actie tijdens één van de demonstratiewedstrijden De stand die het KNKV bezette tijdens het congres van gymnastiekleraren in Milwaulkee door Donald Bax delhjk eon speciale „commissie L Amerika" benoemd, waarin ook ik zitting nam We hebben bijna alles onderzocht om te kijken of het inderdaad te ver wezenlijken was. Hoe hoog zijn de kosten? Wat js er allemaal voor de reis nochg? Hoe komen we aan het geld' Al die voorbe reidingen hebben ongeveer acht maanden in beslag genomen". Maar eindelijk, 24 maart, u-as het dan zo ver. Het pure Wcsleuro- pese korfbal maakte de verre cn onbekende reis naar de Ver enigde Staten, Al moest de Ne derlandse afvaardiging {in to taal 31 man sterkj zieh er heel wat voor getroosten. Iedere deelnemer moest duizend gul den betalen en bovendien kost te het praktisch ieder een twee weken vakantie. Het werden tenslotte twee weken van keihard werken, zonder ook maar een ogenblik te kun nen gemeten van de talrijke schoonheden van Amerika. Maaralle inspanningen wa ren niet voor niets. „Ik was niet pessimistisch, maar dit had ik echt niet verwacht Niet alleen de pessimisten kre gen ongelijk, maar zelfs de grootste optimist had dit met in z'n stoutste dromen durven denken", verkondigt Van Leeu wen luidkeels. De korfbalsport veroverde inder daad Amerika. Overal waar de Nederlandse ploeg kwam, wa ren de belangstelling en hel ent housiasme overweldigend. Uite raard ook in de Nederlandse kolonies, waar het team met open armen werd ontvangen. „De meesten emigreerden naar Amerika in een tijd dat de wel vaart in ons land nog niet zo ver was", stelt-Van Leeuwen. „Die mensen-praten nog steeds BRIEVEN Capelle a.d. JJssel Dol graag: wil korfbalpromo- tor Max van Leeuwen terug naar Amerika. Hij is er net twee maanden vandaan in verband met een trip die Nederlandse korfballers er mede on der zijn leiding hebben gemaakt. Max van Leeu wen is nog helemaal vervuld van deze voor Nederland zo succesvol verlopen „propagan da- reis". Een geweldige ontvangst viel de Neder landse korfballers in Amerika ten deel. Iede reen was er, volgens een nog opgetogen Max van Leeuwen, laaiend ent housiast. Van Leeuwen: „Het succes dat wij, korfballers, daar hebben gehad is onvoorstelbaar, We kregen zelfs ovaties van liet Amerikaanse publiek dat zeer „sport-minded" is en daardoor ook deskundig". Twee weken lang (van 24 maart tot en met 7 april) maakte een Nederlandse korfbalselecüe een propagandatnp door de Ver enigde Staten. Daar gaf het eerst demonstrabes m Los An geles en Eugene (Oregon), alvo rens de groep richting Miiwaui- kee vertrok, liet hoofddoel van de reis. In deze plaats demonstreerden de Nederlandse korfballers hel m Amerika totaal onbekende korfbal voor The American Al liance for Health, Physical Edu cation and Recreation (AAP HER). Een overkoepelende or ganisatie van gymnastieklera ren en tevens de instantie die hel Koninklijk Nederlands Korfbal Verbond (KNKV) voor deze trip had uitgenodigd. Het heeft overigens maar een haartje gescheeld of de trip was helemaal met doorgegaan. In 1973 kreeg het KNKV voor het eerst een uitnodiging. Die werd toen niet aangenomen, omdat het geld en de mankracht ont braken. Om diezelfde reden werd de uitnodiging het jaar daarop ook afgeslagen. Tot de korfbalbond m 1975 opnieuw een uitnodiging kreeg. Van Leeuwen: „We wisten dat we nooit meer zo'n kans zouden knjgen als we die uitnodiging weer afsloegen. Er werd onnud- zelf een wedstrijd te spelen. „Bijvoorbeeld in Ceder Grove", zegt Van Leeuwen trots. „Daar hebben we een school uit dse plaats tegen een school uit Sou burg (een plaatsje met 'geemi- greerde Zeeuwen) tegen elkaar laten spelen. Het resultaat was ongelooflijk. Die kinderen leer den ontzettend snel." Het was niet alleen de bedoeling de korfbalsport via hve-voor- stellmgcn te introduceren; min stens zo belangrijk was liet op bouwen van contactadressen m de steden waar de ploeg was geweest en ook dergelijke rela ties te ontwikkeien in die ste- den waar men niet was ge. weest. En niet zonder succes. Van Leeuwen: „ln iedere plaats hebben we een commissie aeh- tergelaten om de korfbalsport definitief van de grond te knj gen en het enthousiasme warm te houder». Momenteel zijn er in 34 staten contactadressen met m totaal 225 mensen. En via de mondelinge contacten van de gymnastiekleraren onderling zal het alleen maar toenemen". verveeld als er enkele minuten Het belangrijkste onderdeel van met werd gescoord. Op den duur gaan we m Nederland ook naar het tweevakken korfbal toe. Het is gewoon met meer tegen te houden. Maar wanneer is nog onbekend." de Amerikaanse trip was de demonstratie voor de conven tie van gymnastiekleraren (AAPHER) in Milwaulkee. Maar liefst vijfhonderd docen ten bevolkten de tribune en raakten na afloop bijna over hun toeren van enthousiasme. De demonstratie bestond uit vijf minuten spelen, vijf minuten uitleg van spelregels en vijf mi nuten techniek. En dat telkens herhaald. De voorstelling werd afgesloten met een echte wed strijd of het geven van een training aan kinderen of vol wassenen. Van Leeuwen: „Men vond het haast ongelooflijk wat er werd gepresteerd. Twee keer dertig minuten korfballen met een grote snelheid de hele wedstrijd door, een uitstekende techniek en dito afstandschot. De Ameri kanen hielden het bijna voor onmogelijk". De trip beperkte zich echter niet uitsluitend tot het geven van demonstraties. Ook de toe schouwers, soms zelfs hele scholen, werden er actief bij betrokken en kregen de kans Max van Leeuwen: „Korfballers in Nederland zijn gefrustreerd"... Max van Leeuwen (44, getrouwd en twee kinderen) komt oor spronkelijk niet uit de korfbal sport Jarenlang voetbalde hij bij Sparta voor hij via z'n buur meisje (nu z'n echtgenote) met korfbal in aanraking kwam. In 1951 werd hij lid van het Rot terdamse OSCR. Dat het werk op bestuurlijk niveau bij hem in goede handen was, bewees hij al vrij spoedig. Nog maar kort lid van OSCR hield hij zich met het adspirantenwerk- bezig. Weer wat later gevolgd door een be stuursfunctie bij de Rotterdamse club. Toen Max van Leeuwen naar Ca pelle verhuisde ging hij bijna automatisch op zoek naar een andere korfbalvereniging. De Bermen was zijn nieuwe keuze. En ook nu duurde het niet lang of hij had zich volledig inge werkt bij deze vereniging. Z'n belangrijkste taak was hoofdad- pirantenleider. De werkzaamheden bij De Bermen namen wat af toen hij in 1973 door het KNKV werd aangesteld als lid van de hoofdcommissie voorlichting, propaganda en pu bliciteit. In die functie is Max van Leeuwen nog steeds werk zaam en was hij één van de grote mensen achter de Amerikaanse korfbaltrip. „De mensen waren zelfs zo ent housiast dat ze ons bedankten voor het feit dat wij de korf balsport «aar Amerika hadden gebracht. Terug in Nederland hebben we ook brieven met dankbetuigingen ontvangen. Het bewijst eens te meer dat korfbal tot een geweldige sport is geëvolueerd". ,Jn Nederland zijn korfballers ei genlijk gefrustreerde mensen. Qua publiciteit lopen wij ,een heel eind achter in vergelijking met andere sporten. En dan kom je in Amerika, waar het korfbal helemaal onbekend is en waai1 iedereen onmiddellijk zo vreselijk enthousiast is. Zo iets had ik in Nederland nog nooit meegemaakt." De grootste ervaring was voor Max van Leeuwen het bezetten van een stand op de conventie in Milwaukee. Daar werden, on der andere met de aanwezige gymnastiekleraren, de contac ten voor de toekomst gelegd. „We hebben daar een dikke drie dagen gestaan", licht hij toe. „Met alleen maar uitleg over korfbal. We hebben de mensen als het ware naar de demon straties toe gepraat. En het mooiste was dat de meesten na afloop terugkwamen om nog meer inlichtingen. Sommigen kwamen zelfs zes tot 2even keer terug." En bijna vertederend: „In Ceder Grove bijvoorbeeld, ontmoette ik twee dames die speciaal uit Milwaulkee, anderhalf uur rij den van Ceder Grove, waren gekomen om naar de demon stratie te kijken. Dat doet je toch wel iets." Ook nu nog, vanuit Nederland, worden de contacten met Ame rika stringent onderhouden. Het KNKV heeft bovendien een speciale commissie in het leven geroepen die zich hiermee bezig houdt. Naast Max van Leeuwen hebben hierin ook zitting Thea Noordzij (Eindhoven) en Ton Marteijn (Ierseke), Deze commissie houdt niet alleen de contacten met de Amerika nen warm, maar bemiddelt te vens bij de aanschaf van beno digde materialen. Zoals echte korfbalmanden, die moeilijk verkrijgbaar zijn. Deze rieten manden worden nog steeds met de hand gemaakt en m een tijd van snelheid en automatisme sterft dit beroep langzaam maar zeker uit. Ook is het de bedoeling in augus tus een aantal Amerikanen naar ons land ie halen en hen een soort stage bij de topclubs te laten volgen. Lukt dit, dan is de volgende stap het geven van kadercursussen. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Er wordt naar gestreefd de kor- balsport bij een nog groter pu bliek te introduceren en zich niet alleen dood te staren op het grandioze succes in Ameri ka. Uiteraard speelt de gedach te om korfbal ooit nog eens op de Olympische Spelen te mogen begroeten een belangrijke roL Van Leeuwen: „In wezen is die gedachte de achtergrond van deze reis. Als we korfbal in Amerika kunnen ontwikkelen, moet het ook in de Oostbloklan den kunnen lukken. Onbewust maakt het in die landen veel indruk als de mensen weten dat het in Amerika wel is gelukt En wie weet is korfbal dan ooit present bij de Olympische Spe len". Ook w de buitenlucht werd de korfbalsport beoefend met een zekere weemoed rn nostalgie over Nederland. Als jc diep in hun hart kijkt, wil het grootste gedeelte zo weer terug. In feite zijn ze stil blijven staan op het moment dat ze ons land vei lieten." ,ogiseherwijze werden dc de monstraties ook daar een groot succes. „Maar", zegt Van Leeu wen ineens resoluut. „Doelbe wust hebben we voor het twee vakken korfbal gekozen. Het dnevakkenkorfbal zou m Ame rika nooit een kans van slagen hebben gehad. De hele sociale ontwikkeling van tegenwoordig is gebaseerd op resultaat. Het middenvakspel is weliswaar leuk om naar te kijken, het biedt zelfs het beste korfbal, maar het is met doeltreffend" Het tweevakkenkorfbal is veel aantrekkelijker voor de toe schouwers. Het Amerikaanse publiek bijvoorbeeld raakte al

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1976 | | pagina 4