van Leeuwen wil zo weer terug
Max
„Op den duur
ook in
Nederland
naar twee-
vakken
korfbal"
WIE IS MAX
VAN LEEUWEN?
ikaanse trip enorm succes
iEII!!liil![!tll!ll!lljlI!liil(![I![|IIi!!i[IHIf!!!l!{|j||l[||ill(!Iji[i{ill|ji!!!!!!l!lll[jyi!{ill!
{eindelijk
De Nederlandse ploeg in actie tijdens één van de demonstratiewedstrijden
De stand die het KNKV bezette tijdens het congres van gymnastiekleraren in Milwaulkee
door
Donald Bax
delhjk eon speciale „commissie L
Amerika" benoemd, waarin
ook ik zitting nam We hebben
bijna alles onderzocht om te
kijken of het inderdaad te ver
wezenlijken was. Hoe hoog zijn
de kosten? Wat js er allemaal
voor de reis nochg? Hoe komen
we aan het geld' Al die voorbe
reidingen hebben ongeveer acht
maanden in beslag genomen".
Maar eindelijk, 24 maart, u-as het
dan zo ver. Het pure Wcsleuro-
pese korfbal maakte de verre
cn onbekende reis naar de Ver
enigde Staten, Al moest de Ne
derlandse afvaardiging {in to
taal 31 man sterkj zieh er heel
wat voor getroosten. Iedere
deelnemer moest duizend gul
den betalen en bovendien kost
te het praktisch ieder een twee
weken vakantie.
Het werden tenslotte twee weken
van keihard werken, zonder
ook maar een ogenblik te kun
nen gemeten van de talrijke
schoonheden van Amerika.
Maaralle inspanningen wa
ren niet voor niets.
„Ik was niet pessimistisch, maar
dit had ik echt niet verwacht
Niet alleen de pessimisten kre
gen ongelijk, maar zelfs de
grootste optimist had dit met in
z'n stoutste dromen durven
denken", verkondigt Van Leeu
wen luidkeels.
De korfbalsport veroverde inder
daad Amerika. Overal waar de
Nederlandse ploeg kwam, wa
ren de belangstelling en hel ent
housiasme overweldigend. Uite
raard ook in de Nederlandse
kolonies, waar het team met
open armen werd ontvangen.
„De meesten emigreerden naar
Amerika in een tijd dat de wel
vaart in ons land nog niet zo
ver was", stelt-Van Leeuwen.
„Die mensen-praten nog steeds
BRIEVEN
Capelle a.d. JJssel Dol
graag: wil korfbalpromo-
tor Max van Leeuwen
terug naar Amerika. Hij
is er net twee maanden
vandaan in verband met
een trip die Nederlandse
korfballers er mede on
der zijn leiding hebben
gemaakt. Max van Leeu
wen is nog helemaal
vervuld van deze voor
Nederland zo succesvol
verlopen „propagan da-
reis". Een geweldige
ontvangst viel de Neder
landse korfballers in
Amerika ten deel. Iede
reen was er, volgens een
nog opgetogen Max van
Leeuwen, laaiend ent
housiast.
Van Leeuwen: „Het succes dat
wij, korfballers, daar hebben
gehad is onvoorstelbaar, We
kregen zelfs ovaties van liet
Amerikaanse publiek dat zeer
„sport-minded" is en daardoor
ook deskundig".
Twee weken lang (van 24 maart
tot en met 7 april) maakte een
Nederlandse korfbalselecüe een
propagandatnp door de Ver
enigde Staten. Daar gaf het
eerst demonstrabes m Los An
geles en Eugene (Oregon), alvo
rens de groep richting Miiwaui-
kee vertrok, liet hoofddoel van
de reis.
In deze plaats demonstreerden de
Nederlandse korfballers hel m
Amerika totaal onbekende
korfbal voor The American Al
liance for Health, Physical Edu
cation and Recreation (AAP
HER). Een overkoepelende or
ganisatie van gymnastieklera
ren en tevens de instantie die
hel Koninklijk Nederlands
Korfbal Verbond (KNKV) voor
deze trip had uitgenodigd.
Het heeft overigens maar een
haartje gescheeld of de trip was
helemaal met doorgegaan. In
1973 kreeg het KNKV voor het
eerst een uitnodiging. Die werd
toen niet aangenomen, omdat
het geld en de mankracht ont
braken. Om diezelfde reden
werd de uitnodiging het jaar
daarop ook afgeslagen. Tot de
korfbalbond m 1975 opnieuw
een uitnodiging kreeg.
Van Leeuwen: „We wisten dat we
nooit meer zo'n kans zouden
knjgen als we die uitnodiging
weer afsloegen. Er werd onnud-
zelf een wedstrijd te spelen.
„Bijvoorbeeld in Ceder Grove",
zegt Van Leeuwen trots. „Daar
hebben we een school uit dse
plaats tegen een school uit Sou
burg (een plaatsje met 'geemi-
greerde Zeeuwen) tegen elkaar
laten spelen. Het resultaat was
ongelooflijk. Die kinderen leer
den ontzettend snel."
Het was niet alleen de bedoeling
de korfbalsport via hve-voor-
stellmgcn te introduceren; min
stens zo belangrijk was liet op
bouwen van contactadressen m
de steden waar de ploeg was
geweest en ook dergelijke rela
ties te ontwikkeien in die ste-
den waar men niet was ge.
weest. En niet zonder succes.
Van Leeuwen: „ln iedere plaats
hebben we een commissie aeh-
tergelaten om de korfbalsport
definitief van de grond te knj
gen en het enthousiasme warm
te houder». Momenteel zijn er in
34 staten contactadressen met
m totaal 225 mensen. En via de
mondelinge contacten van de
gymnastiekleraren onderling
zal het alleen maar toenemen".
verveeld als er enkele minuten Het belangrijkste onderdeel van
met werd gescoord. Op den
duur gaan we m Nederland ook
naar het tweevakken korfbal
toe. Het is gewoon met meer
tegen te houden. Maar wanneer
is nog onbekend."
de Amerikaanse trip was de
demonstratie voor de conven
tie van gymnastiekleraren
(AAPHER) in Milwaulkee.
Maar liefst vijfhonderd docen
ten bevolkten de tribune en
raakten na afloop bijna over
hun toeren van enthousiasme.
De demonstratie bestond uit vijf
minuten spelen, vijf minuten
uitleg van spelregels en vijf mi
nuten techniek. En dat telkens
herhaald. De voorstelling werd
afgesloten met een echte wed
strijd of het geven van een
training aan kinderen of vol
wassenen.
Van Leeuwen: „Men vond het
haast ongelooflijk wat er werd
gepresteerd. Twee keer dertig
minuten korfballen met een
grote snelheid de hele wedstrijd
door, een uitstekende techniek
en dito afstandschot. De Ameri
kanen hielden het bijna voor
onmogelijk".
De trip beperkte zich echter niet
uitsluitend tot het geven van
demonstraties. Ook de toe
schouwers, soms zelfs hele
scholen, werden er actief bij
betrokken en kregen de kans
Max van Leeuwen: „Korfballers in Nederland zijn gefrustreerd"...
Max van Leeuwen (44, getrouwd
en twee kinderen) komt oor
spronkelijk niet uit de korfbal
sport Jarenlang voetbalde hij
bij Sparta voor hij via z'n buur
meisje (nu z'n echtgenote) met
korfbal in aanraking kwam.
In 1951 werd hij lid van het Rot
terdamse OSCR. Dat het werk
op bestuurlijk niveau bij hem in
goede handen was, bewees hij al
vrij spoedig. Nog maar kort lid
van OSCR hield hij zich met het
adspirantenwerk- bezig. Weer
wat later gevolgd door een be
stuursfunctie bij de Rotterdamse
club.
Toen Max van Leeuwen naar Ca
pelle verhuisde ging hij bijna
automatisch op zoek naar een
andere korfbalvereniging. De
Bermen was zijn nieuwe keuze.
En ook nu duurde het niet lang
of hij had zich volledig inge
werkt bij deze vereniging. Z'n
belangrijkste taak was hoofdad-
pirantenleider.
De werkzaamheden bij De Bermen
namen wat af toen hij in 1973
door het KNKV werd aangesteld
als lid van de hoofdcommissie
voorlichting, propaganda en pu
bliciteit. In die functie is Max
van Leeuwen nog steeds werk
zaam en was hij één van de grote
mensen achter de Amerikaanse
korfbaltrip.
„De mensen waren zelfs zo ent
housiast dat ze ons bedankten
voor het feit dat wij de korf
balsport «aar Amerika hadden
gebracht. Terug in Nederland
hebben we ook brieven met
dankbetuigingen ontvangen.
Het bewijst eens te meer dat
korfbal tot een geweldige sport
is geëvolueerd".
,Jn Nederland zijn korfballers ei
genlijk gefrustreerde mensen.
Qua publiciteit lopen wij ,een
heel eind achter in vergelijking
met andere sporten. En dan
kom je in Amerika, waar het
korfbal helemaal onbekend is
en waai1 iedereen onmiddellijk
zo vreselijk enthousiast is. Zo
iets had ik in Nederland nog
nooit meegemaakt."
De grootste ervaring was voor
Max van Leeuwen het bezetten
van een stand op de conventie
in Milwaukee. Daar werden, on
der andere met de aanwezige
gymnastiekleraren, de contac
ten voor de toekomst gelegd.
„We hebben daar een dikke drie
dagen gestaan", licht hij toe.
„Met alleen maar uitleg over
korfbal. We hebben de mensen
als het ware naar de demon
straties toe gepraat. En het
mooiste was dat de meesten na
afloop terugkwamen om nog
meer inlichtingen. Sommigen
kwamen zelfs zes tot 2even keer
terug."
En bijna vertederend: „In Ceder
Grove bijvoorbeeld, ontmoette
ik twee dames die speciaal uit
Milwaulkee, anderhalf uur rij
den van Ceder Grove, waren
gekomen om naar de demon
stratie te kijken. Dat doet je
toch wel iets."
Ook nu nog, vanuit Nederland,
worden de contacten met Ame
rika stringent onderhouden.
Het KNKV heeft bovendien een
speciale commissie in het leven
geroepen die zich hiermee bezig
houdt. Naast Max van Leeuwen
hebben hierin ook zitting Thea
Noordzij (Eindhoven) en Ton
Marteijn (Ierseke),
Deze commissie houdt niet alleen
de contacten met de Amerika
nen warm, maar bemiddelt te
vens bij de aanschaf van beno
digde materialen. Zoals echte
korfbalmanden, die moeilijk
verkrijgbaar zijn. Deze rieten
manden worden nog steeds met
de hand gemaakt en m een tijd
van snelheid en automatisme
sterft dit beroep langzaam
maar zeker uit.
Ook is het de bedoeling in augus
tus een aantal Amerikanen
naar ons land ie halen en hen
een soort stage bij de topclubs
te laten volgen. Lukt dit, dan
is de volgende stap het geven
van kadercursussen. Maar
voorlopig is het nog niet zo ver.
Er wordt naar gestreefd de kor-
balsport bij een nog groter pu
bliek te introduceren en zich
niet alleen dood te staren op
het grandioze succes in Ameri
ka. Uiteraard speelt de gedach
te om korfbal ooit nog eens op
de Olympische Spelen te mogen
begroeten een belangrijke roL
Van Leeuwen: „In wezen is die
gedachte de achtergrond van
deze reis. Als we korfbal in
Amerika kunnen ontwikkelen,
moet het ook in de Oostbloklan
den kunnen lukken. Onbewust
maakt het in die landen veel
indruk als de mensen weten dat
het in Amerika wel is gelukt
En wie weet is korfbal dan ooit
present bij de Olympische Spe
len".
Ook w de buitenlucht werd de korfbalsport beoefend
met een zekere weemoed rn
nostalgie over Nederland. Als
jc diep in hun hart kijkt, wil
het grootste gedeelte zo weer
terug. In feite zijn ze stil blijven
staan op het moment dat ze ons
land vei lieten."
,ogiseherwijze werden dc de
monstraties ook daar een groot
succes. „Maar", zegt Van Leeu
wen ineens resoluut. „Doelbe
wust hebben we voor het twee
vakken korfbal gekozen. Het
dnevakkenkorfbal zou m Ame
rika nooit een kans van slagen
hebben gehad. De hele sociale
ontwikkeling van tegenwoordig
is gebaseerd op resultaat. Het
middenvakspel is weliswaar
leuk om naar te kijken, het
biedt zelfs het beste korfbal,
maar het is met doeltreffend"
Het tweevakkenkorfbal is veel
aantrekkelijker voor de toe
schouwers. Het Amerikaanse
publiek bijvoorbeeld raakte al