Wilma
Bakker
redt
het niet
Met he zwemmen gee|!
je de jeu i ~:ets nc.ee
i§ëlMib
VRIJDAG 16 JULI 1976
Kapitein Rob
Dries Peute vindt medailles niet het belangrijkst
TE MOOI
BETER MENS
|:f: W;.
C-CGO AADD1 O ROM- 1
«EL-Zl J\' OE KO»T£ ROKKEN
\V£=R vooe IK OAChT OAT
DV OO'N V.£S» JAASOs-SOSN,
A0?0 i928.Y\£ER AFOELOPE-NI
a ■vs-' ^dBEsrr--
ueROB is wier vrouw me®
MT Ai. D!£ TSrOUERlMSêyr-
MiM iwsseiu WÉ U Af' KEI" 15
"51 MAAR WATcRUERFj
•:>.«:**-
ZO.' Eft) wu KRU6 J£ Et
^WAKRetsraiwe
-.toMnKéR' n
na.-zoTeaT
MEM WE ON-
ZE ZEEROB
V WSÉRI y
,XVKAR ©£M Jg N?£T BAN®,
TIM, AV/N DOW OCiT IDL'
SLAGgM C£K wOODT-sN.Ê*!
SSWkftLUKS
/ittTiwstrc?!
füPN fv-J-
Uitgave SIJTHOFF PERS BV
Deze krant verschijnt in het gebied Nieuwe Watenveg-nooid
(van Schiedam tot Hoek van Holland) en is uitsluitend verkrna.
baar m combinatie met het Rotterdamsch Nieuwsblad {m
Maassluis eveneens m combinatie met de Haagsche Courant
of Het Binnenhof) 1
REDACTIE
Chef M van den Anker
Redactie Schiedam M G de Bruin. K Kegel en W j van
der Rost
Redactie Vlaardmgen' T M P van Rijn en 0 Schoonhevt
Sportredactie B v d Berg {Vlaardmgen}
De redactie Schiedam is gevestigd aan de Broersvest 3a tel
262566 (Ook te bereiken via postbus 137, Schiedam}
De redactie Vlaardmgen is gevestigd aan de Brede Havenstraat
6 tel 343229 (Ook te bereiken via postbus 110. Vlaardmgen)
Berichten voor de redactie kunnen per telex worden doorgege
ven Telexnummer 32177
PLAATSELIJKE CORRESPONDENTEN
Maassluis C van de Lely Van Beethovenlaan 625. tel
01899-12056
Maasland S P van Zuilen Diepenburchstraat 34 tel 01899-
16143
Hoek van Holland L van Ootjen. Mahustraat 135. tel 01747-
2804
ABONNEMENTEN
Opgave van abonnementen kan geschieden op de volgende
adressen. Broersvest 3a. Schiedam, {tel 010-268091) en Brede
Havenstraat 6, Vlaardmgen. (tel 010-354525, bgg 354587)
Voor 'inlichtingen over administratie en abonnementen kan
men verder terecht bij het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel
010-144144
KLACHTEN DIENST
Daoehjks van 18 30 tot 2000 uur an zaterdags van 17 00 tot
19 00 uur tel 010-144144 en 070-624562
Agentschap. Rotterdamsch Nieuwsblad, Maassluis Biicferdisk-
laan 8, iel 01899-17174
NABESTELLEN FOTO'S
Geplaatste foto's kunnen worden nabesteld bij de fotoredactie
van het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel 010-144144. toestel 152
ADVERTENTIES
Advertentietarieven op aanvraag, tel 010-144144
Ze zuchtte binnensmonds Enfin, ze
zou dan een keer gaan. Za kwam
er niet ouderuit. dat begreep ze
wel. Die vreemden, die familie
Simons, zouden dat aardige men
sen zijn7 Ze had ze een keer zten
wandelen op een zondagmiddag.
Een stijf stel, met aantrekkelijk.
Maar och, daar kon je toch mets
van zeggen zo van buitenaf. Han-
neke poogde hel prettig te vinden
om dit bezoek te gaan afsteken.
En als er vee! over literatuur zou
worden gesproken, zou het mis
schien wet reuze fijn worden. Ze
kreeg dan misschien wel leuk
contact met die twee zusjes, waar
over Simpns wel eens sprak.
Met die gedachte trachtte Hanneke
de innerlijke tegenzin te bestrij
den Eenmaal in de klas werd ze
weer geheel in beslag genomen
door de kinderen.
Die donderdagavond belde ze punc
tueel op de afgesproken tijd aan
de deur van het huis van de
hoofdonderwijzer
Hij opende zelf en deed hartelijk,
bijna of ze een leerlinge was. die
eens op de thee mocht komen
Maar met die houding onderdruk
te hij zijn gevoel van nerveus he id.
zijn verlangen
„Geef uw manteltje maar. Hier han
gen we het op een boogje."
Hanneke had bijna geproest. Ze
stapte door de schoongeschrob
de, betegelde gang en stond dan
m de grote woonkamer van het
ouderwetse huis.
De gordijnen waren dichtgeschoven
en in het midden hing een lamp
„Gebruikt u ook altijd coffeine-vnje
koffie 7" en op Hannekes hoofd
schudden ,.0, maar dat moet u
doen. Gewone koffie is slecht
voor het hart Wij drinken met
anders, hé. vader0
De vader, in een reeds kalend huis
jasje met glimmende donkerblau
we broek, knikte bevestigend, on
derwijl zijn ptjp uitkloppend, die
stonk.
Intussen keek hij Hanneke bijna
onafgebroken aan of hij haar ge
dachten wilde doorgronden, om
daarna een rapport te gaan schrij
ven aan de schoolcommissie
met zijden kap van een onbestem- b*90n vragen af te vuren over
de geelgroene kleur boven de ron
de tafel, waaromheen de familie
zat
De ouders met grijzend haar. scherp
getekende gezichten met ogen
achter britlegtazen, die dubbel
schenen te zien. De zusters, ouder
lijkend dan hun vier- en zesen
twintig jaren, haren strak naar
achteren gekamd in een knoet,
haar opleiding, haar hobbies De
moeder informeerde naar de buurt
in Amsterdam Ze kende die stad
een klam beetje 2e vond het er
naar Zo'n mensen ge woel. die
drukte van trams en auto's, zoveel
huizenblokken Neen. dan was dit
dorp een verademing Daar zou
Hanneke het toch mee eens zijn,
wel
eveneens gebrild, keken openlijk Ha™®1® was "el nergens mee eens
~~7 Ct I 11 Tlr-K n I mini^nr nn
nieuwsgierig naar de binnengeko
men gaste Ze schenen haar uiter
lijk en kleding te taxeren, evenals
de ouders en Hanneke ontkwam
met aan het onaangename gevoel,
dat ze gewogen en te licht bevon
den werd
Jan stelde haar met druk gebaar
voor en ze voelde ae handen
uitdrukkingsloos m de hare
„Zo, dat is eens aardig, dat u komt
kennismaken, Gesien, je kunt de
koffie inschenken. U drinkt toch
een kop mee. juffrouw Kiem?"
Dat was de moeder, die heer en
meester was in haar huis en be
disselde. wat er moest gebeuren.
De koffie kwam, met veel melk Een
schaal met biskwietjes waaiervor
mig uitgestald, als was het thee
banket. kwam op tafel.
Ze uitte zich a! minder en minder
Ze had haar opleiding nauwgazet
verleid met het gevoel of ze zat
te solliciteren
Verder commentaar had ze met. Ze
luisterde. Op de vraag van de
zusters of 2e óók zelf haar kleren
naaide, schudde ze ontkennend
haar hoofd. Ze vertelde met, dat
haar jurken altijd docr haar moe
der waren gemaakt. 2e zweeg en
staarde stuurs naar haar lage kof
fiekopje. Op de vraag of ze een
tweede wenste, bedankte ze. Ze
had het afschuwelijk bocht gevon
den. Zo slap en smakeloos. Zelfs
voor het biskwietje bedankte ze.
„Nou maar voor de fijn hoef je met
te weigeren," lachte de moeder
zuurzoet „Je mag gerust wat an-
dikken, wat jullie meisjes0"
255i Kees ziet kans het dek
te bereiken. Behoedzaam
kijkt hij om zich heen. Zou hij
kans zien over boord te sprin
ger. en naar de wal te zwem
men? Maar dan buldert
opeens de stem van Kid
Blauwneus over het schip en
met grote passen komt de
schurk op heen af. „Als je het
waagt een poging te onderne
men om....,, begint hij, maar
op hetzelfde moment maakt
hij kennis met de vuist van
Kees. Kid slaat achterover en
bbjft versuft liggen. Bliksem
snel draait Kees zich om,
want hij hoort weer voetstap
pen: een lid van de beman
ning wil de baas te hulp ko
men, maar Kees xs hem nèt
een seconde te vroeg af en
even later ligt de matroos uit
gestrekt naast Kid naar adem
te hijgen. Nu is de weg vrij.
Kees denkt niet lang na,
denkt met aan het gevaar van
de haaien en springt met een
sierbjke boog over de ver
schansing in zee. Ziezo, en nu
naar de wal'
Wilma Bakker achtste
Utrecht Het ontbreken van de nodige trainingsarbeïd
brak Alicante's schoolslagzwemster Wilma Bakker ui
teindelijk op. Studie en het zwemmen gaan hij het 's-Gra-
venzandse meisje moeilijk samen en daardoor bezoekt zij
niet geregeld de trainingen van Chris Aartsen. Wilma
Bakker, die als enige Alicante-zweraster op de 100 school
mocht starten bij de Nederlandse jeugdzwerakarapioen-
sehappen in Utrecht, bereikte gisteren als achtste de
finale. Daarin bleef zij op de eerste vijftig meter uitste
kend bij, maar ze moest het in de laatste baan afleggen
tegen het enorme tempo, dat de uiteindelijke kampioene
Antoinette de Groot (Zwemlust/Den Hommel) aan de dag
legde.
Wilma Bakker bleef derhalve
achtste, al was haar tijd teleur
stellend: 1-27.71 tegen t.24.01
eerder in de serie.
Trainer Chris Aartsen: „Voor
Wilma was het ook erg jammer
dat Jannette van Koidenhoven
en Marja van Onselen niet op
deze afstand mochten zwem
men. Zonder die fout met die
inschrijving waren ze namelijk
ook op de 100 school gestart en
trekken ze elkaar naar een goe
de tijd. Wilma moest het nu
helemaal alleen doen en dan is
het logisch dat bet minder
gaat"
Alicante kwai^rjjisteren öok in
het water op oe 4 x 100 wissel
slag estafette voor meisjes On
der de zestien jaar. Hoewel een
finaleplaats er bij lange na niet
m zat, (ploegen als PSV en
Mosa Regio zijn daarvoor veel
te sterk), boekte Alicante een
knappe tijd: 5.04.85.
Helen de Jong (Watervrienden
Zoetermeer) bleef ook m de
series steken. Op de 200 rug
voor meisjes onder de veertien
jaar liet zij de chronometer
stoppen op 2.48,98, op de 200
vlinder drukte zij 2.44.72 af
Ook voor Raket-zwemmer Mar
cel Jansen gisteren geen finale
plaats in Den Hommel. Op de
200 rug scoorde Marcel 2.35.79.
Delft Hij kiest zijn woorden zorgvuldig. Om dan,
na vele, vele zinnen quasi nonchalant te zeggen: „Dit
is het wel zo ongeveer. Zo denk ik erover". Dries
Peute (47), de laatste weken als zwemtrainer in het "s
middelpunt van de belangstelling, praat graag over
het leven. Want hij wenst de zwemperiode van zijn MÉfe
pupillen niet los te zien van de tijd die ze op aarde
doorbrengen. „Met het zwemmen geef je de kinderen
iets mee, dat ze hun leven lang niet vergeten. Iets T-fcw
waar ze met plezier op terugkijken. En als dat zo a'
gaat, is dat heerlijk".
imm* 5 -
Daarom kan hij zich er ook zo
over opwinden dat het aan te
leggen zwembad in Delft zo
lang op zich laat wachten. „Het
blijft alleen maar bij praten.
Want hoe lang zijn ze al niet
met de voorbereidingen bezig.
£u dat het ieder jaar duurder
wordt, is begrijpelijk. Toen het
plan er was »>m in Delft een
nieuw bad te jjlaatsen, had de
realisatie nooit zo lang mogen
duren. Wan: wie zijn er nu de
dupe? Juist, tie kinderen die in
de zwemsport iets willen berei
ken. Ze moeten nu uitwijken
naar Rotterdam «m van ellende
lid worden van twee verenigin
gen. En van een Delftse club
en van een Rotterdamse club,
omdat ze anders daar niet kun
nen zwemmen."
Met die Delftse vereniging be
doelt de inwoner van Hoek van
Holland voornamelijk Raket.
Hij is er al veertien jaar trainer
en boekt er vooral de laatste
tijd knappe successen. Zijn
sterkste pupü is Marcel Jansen,
maar ook Astrid van der List
doet het met slecht. In Rotter
dam, waar Peute via het zwe
monderwijs aan de gemeente
verbonden is, zijn ook enkele
zwemsters die het onder zijn
begeleiding erg goed doen Uit
schieter is Maritzka van der
Linden die momenteel m Mont
real huist.
Doormijmerend over de nieuwe
zwcmaccommodatie in Delft:
„Het moet allemaal veel te
mooi worden. Ze vergeten dat
een zwembad niets anders is
dan een bak met water. Juist
de franje die erbij komt maakt
het zo duur".
Hoge kosten ook voor de ouders
van de Raket-zwemmers die
twee keer zoveel contributie
moeten betalen maar die ook
iedere week een fors aantal
reiskosten op hun lastenbudget
weten. Peute: „Toch zouden die
ouders ook nog eens bereid zijn
om een bepaald bedrag per
jaar opzij te leggen voor een
clubhuis. Dat hóórt toch bij een
vereniging. En het hoeft echt
geen luxueus gebouw te zijn. Al
is het maar een „tweedehands"
pandje. Er zijn genoeg mensen
m de vereniging die bij het
opknappen ervan wülen hel
pen
„Het gaat toch om het plezier van
de kinderen. Jongens en meis
jes die via de zwemsport. of liet
nu waterpolo of wedstrijd-
zwemmen is. aan vrijetijdsbe
steding doen. Maar ook die
mensen die het wedstrijdele
ment helemaal met belangrijk
vinden, die puur voor de re
creatie het water induiken. Die
mensen moeten toch met elkaar
in contact kunnen komen. Op
het ogenblik is dat bijna onmo
gelijk. Juist de binding is zo
ontzettend belangrijk", bena
drukt de man die al zo'n dertig
jaar met het tramersbijltje
hakt,
„Zwemmen is een individuele
sport. Daarom u» het goed om
oen teamgeest te kweken. Om
de kinderen te leren om te gaan
met anderen. Een vereniging
die dat nastreeft verdient de
steun van de overheid. De ou
ders van de kinderen doen a!
het clubwerk onbetaald. Dan is»
het wel frustrerend om te zien
dat de bouw van een zwembad
zo lang op zich laat wachten.
Ze hebben het er toch allemaal
voor over", filosofeert Peute.
„Je doet aan sport om er een
beter mens van te worden", is
een stelregel van die Hoekenaar
„en als je aan sport doet kan
je niet op hetzelfde moment in
de kroeg zitten.
Dat moet voor veel mensen, ou
ders vooral, toch een fija idee
zijn." Hij Iaat er direct op vol
gen: .„Maar hoeveel jongens en
meisjes zijn er niet die het
gevoel van gutsend zweet niet
gig
DRIES PEUTE het plezier in de sport is belangrijk
kennen. Die nog nooit iets aan
sport gedaan hebben."
,En als er toch kinderen zijn die
graag zwemmen of iets anders
op sportgebied willen doen is
de begeleiding erg belangrijk.
Ieder kind moet je apart bege
leiden. Je kan niet zeggen: en
we gaan nu met z'n aüën dit
of dat doen. Wat voor de één
goed is hoeft voor de ander ook
niet zo te zijn."
door Elbert van den Berg INJECTIESPUIT
Hoeveel Ouders zijn er niet die
tegen een kind zeggen: Hier heb
je een fiets. Dai kan bijna iede
reen. Maar belangrijk is dan,
om met zo'n peuter mee te fiet
sen en onderweg op de gevaar
lijke kruisingen te wijzen. Dat
is goed voor zo'n kind. Met de
sport is het precies hetzelfde.
Maar één ding is volgens
Peute helemaal niet goed;
de hormooninjectües om de
zwemmers en zwemsters op
te jagen naar nog scherpere
tijden. De trainer: „Moet ik
dan met de injectiespuit
gaan werken? Kom nou...
Maar ja, in de landen waar
het we! gebeurt, zoals in de
Oostbloklanden staat niet
het individu maar de natie
voorop. Dat is het hele ver
schil. Die mensen vergeten
eehter dat de jeugd na het
zwemmen nog herder moet
leven. Nee, die injecties
hoeven van mij niet Ze
kunnen beter derde worden
zonder, dan eerste met pep-
middelen.
Peute vindt het heerlijk
om te zien dat de kinde
ren plezier hebben in de
sport. Dat zijn pupillen
dan ook nog eens reiken
naar goede prestaties en
medailles is niet het be
langrijkste. „Als er ie
mand eerste wordt er
vaar ik dat als prettig,
maar ik heb evenveel be
wondering voor iemand
die als achtste aantikt-
Ze doen er toch allemaal
hun best voor. Meer kun
je toch niet van ze eiser-
Als ze dan ook na
wedstrijden met wel of
geen medaille en met
stralende gezichten naai
me toe komen, dan
niet ik. Dan geef ik
een paar centen om eer
ijsje te kopen..."
