juiste deling
Sunlight
verbreekt
traditie
Zwaluwen-Excelsior:
Offensief PPSC laat beloond
VLAARDMGEN
MACHTELOOS
GTB
tevreden
HVO wint
MW'72 raakt achterop
karakter
Spektakel
op Thurlede
Eerste Phoenix-nederlaag
sinds oprichting
CION heeft
winst nodig
voorsprong
glippen
Vlaardingers
laten
tweemaal
MAANDAG 27 SEPTEMBER 1976
5
:oek van Holland In een
aantrekkelijke wedstrijd
bleef HVO op zijn vrije za
terdag met 2—1 baas over
Hoekse Boys. Cees Schilder
- v f v :v - - v. j
Vlaardingen Frans de Kruis bleef zoals
hij was. De oefenmeester van Zwaluwen
zei niet veel. Mompelde wel wat over „erg
veel pech" en „we waren duidelijk beter"
maar meer wilde de Vlaardingse trainer
niet zeggen. Volgens de man, die zich eens
de „Rinus Michels van Zwaluwen" noem
de, sprak de 2-2 uitslag tegen Excelsior
M de veldverhouding tegen,
ïen dele had hij gelijk. Immers, werd bestraft met een elfmeter
vooral voor rust leek Zwalu- trap.
wen de beste papieren te heb- Pas nadat eerst Aad Trees tot
ben. Alleen was het juist de zo twee keer toe een bal van de
belangrijke tweede helft die
meer in het voordeel van Ex
celsior uitviel. En dat ondanks
het feit dat Ernest Kegel op de
lat kopte en Aat Trees tot
tweemaal toe op de lijn moest
redden.
SFEER
Zwaluwen-Excelsior werd zeker
geen topper. Of, zoals Leen Ad
miraal het typeerde: „Ik had
meer van deze derby verwacht
Normaal gesproken hoef je je
spelers niet extra op te peppen
als een dergelijke tegenstander
op het programma staat Maar
toch, die echte derby-sfeer heb
ik niet kunnen proeven".
Toch was het begin hoopvol.
Want er waren nog geen acht
minuten gespeeld toen scheids
rechter Labruyère voor de eer
ste keer van. zich deed spreken.
Joop Brussée brak door en
werd net binnen de lijnen door
Mart van der Pol neergelegd.
„Strafschop", besliste de leids
man. Excelsior boos en. Zwarj-
wen via Leen Pijpers op l-ö.
door Martijn Verwaaïjen
„Natuurlijk was het een straf
schop", oordeelde Frans de
Kruis vastberaden. „Ik vond
het onredelijk", meende Leen
Admiraal echter wel terecht.
„Tenslotte was het duidelijk
dat Mart probeerde de bal te
spelen. Dat hij het been van
die speler raakte betekende na
tuurlijk een overtreding. Maar
leg de bal dan even buiten het
strafschopgebied. Want ik zou
niet weten wat er gebeurd was
als het aan de andere kant
gebeurd zou zijn".
Het betekende wel dat de taktiek
van de ex-CW-trainer al na
tien minuten gewijzigd moest
worden. „Het was de bedoeling
dat we met twee spitsen (Lies
Kardol en Frans de Munnik)
zouden spelen en Erik Sehef-
fers en Tonny Vonk om beur
ten op zouden komen. Door die
snelle treffer moest ik wel met
drie spitsen gaan spelen". Het
leek allemaal niet veel te hel
pen. Want Zwaluwen bleef de
sterkere ploeg maar vooral de
meest aanvallende.
KANSLOOS
En juist daardoor verzwakte de
defensie van de thuisclub.
Waarvan Frans de Munnink
(een stuk minder solistisch) na
een half uur spelen profiteerde.
De buitenspeler van Escelsior
omspeelde Kees Broos vrij ge
makkelijk en liet Ab Nijgh
kansloos: 1-1.
Vlak voor rust echter nam Zwalu
wen een toch wel verdiende
voorsprong. Leen Pijpers ging
een 1-2 combinatie aan met
Joop Brussée. Het lukte door
dat de Excelsior-verdediging té
gretig reageerde. Pijpers kwam
zodoende alleen voor Gerrit
Geurtsen die met een keihard
maar zonder meer gewaagd
schot werd gepasseerd: 2-1.
Dat Excelsior direct na rust niet
alleen fel de aanval op zocht
maar ook met keihard knokken
gevaarlijk werd was duidelijk
de verdienste van. de ploeg.
»Öp dat moment 2ie je dat het
karakter er zeker is", zei Leen
Admiraal, „de jongens hebben
er alles aan gedaan om terug
te komen".
Hetgeen al na een paar minuten
leek te lukken. Toen brak de
wat tegenvallende Erik Schef-
fers onverwacht door maar al
leen voor doelman Ab Nijgh
kon de Maassluizenaar niet sco
ren. Waarbij wel een overtre
ding nodig was die dit keer niet
de verdiende gelijkmaker. Het
was halverwege de tweede
helft. En ook nu weer een doel
punt om van te watertanden,
doellijn haalde en Ernest Ke- Op rechts passeerde Frans de
gel de onderkant van de lat Munnink zijn. directe tegenstan-
teisterde kwam Excelsior op der. Precies op tijd lepelde hij
de bal op het hoofd van de Meer dan die 2-2 heeft er echter
meegekomen Hans Plaatzer die
beide ploegen weer naast el
kaar kopte. Een. treffer waar
over Leen Admiraal zei: „Het
ging grandioos. Dit was nou
echt een Engels doelpunt".
voor beide ploegen niet ingeze
ten. Het zou overigens ook niet
reëel geweest zijn. Immers, zo
wel Zwaluwen als Excelsior
waren te onmachtig om nog te
scoren.
H
terdag met
Hoekse Boys. Cees
nam beide goals voor
rekening. Eén voor rnst en
de tweede die uit een straf
schop voortkwam.
SSS-goalie Piet
Stolk voorkomt een
PPSC-treffer.
Schiedam Onder het motto:
„Wie verliest valt af," maakten
PPSC en SSS er een zodanig
spektakel van dat het regel
rechte propaganda voor de
amateursport was. Op Thurle
de besliste weliswaar PPSC de
strijd (2—1) op grond van intel
ligentie, niettemin kon iede
reen achter de woorden van
trainer Hans van der Wekke
van SSS staan: „Wij komen te
rug. Dit is een tijdelijke inzin
king na een glansrijke oefen-
campagne". De Klaaswaaïse
formatie compenseerde na rust
de achterstand op PPSC met
véél werklust en dat vond zijn
beloning een kwartier voor
tijd in een fraaie goal van
Jan Koodbol, die daarvoor
laatste man Piet van Veen was
ontweken. Maar grove fouten
in het Klaaswaaïse verweer
leidden tenslotte verlies in.
PPSC—SSS, een duel van twee
topclubs uit die tweede klas,
ook al doet de stand op de
ranglijst anders geloven. Beide
kenden een uitstekende oefen-
Start, waarin veel werd ges
coord, maar bij de „ouverture"
ging het mis. Ex-semiprof Jan
Roodbol zou het spitsprobleem
kunnen oplossen, maar zakt op
het ogenblik een beetje weg.
door
Bas van den Berg
Ook tegen PPSC was hij niet
erg geconcentreerd om, volgens
recept, als aanvallende midden
velder de diepte op te zoeken.
Bovendien vielen zijn passes
niet gelukkig uit en dat had
zeker zijn weerslag op de hele
ploeg.
Maar ook werd SSS min of meer
tot die behoudende rol „ver
leid", omdat de Schiedammers
vanaf het begin op jacht gin
gen. Hans van der Wekke zei
terecht in de rust: „PPSC speel
de tachtig procent sterker en
daar moest SSS alleen maar
grote inzet tegenover zetten".
PPSC overheerste voor rust
over vrijwel alle linies. Maar
geen goals. Hoewel spits John
Segaar in ideale posities werd
gelanceerd, maakte hij er wei
nig van. In dit verband was het
niet vreemd dat hij na rust
werd ingewisseld voor Peter
den Hartogh.
Trainer Hans Constanze over zijn
pupil: „In de oefenwedstrijden
draaide John Segaar heel goed,
maar al die kansen die hij mist
werken een beetje frustrerend.
Op de trainingen praat ik veel
met hem om zelfvertrouwen te
kweken. Juist Segaar had
PPSC voor rust al in veiligheid
kunnen brengen. Achter elkaar
werd de Klaaswaaïse defensie
over beide vleugels zoek ge
speeld. Eén uitzondering was er
voor Ko Lokhorst, die veel as
sistentie verleende en bij SSS
een grote sta-in-de-weg was.
Maar ook hij stond in de soepe-
le acties van Kalden en uitblin
ker Coen Winkelman machte
loos.
PAAL
Maar geen goals. En daaruit put
te SSS veel moed. Nietemin
was het slechts André Zegers
die, huiten bereik van doelman
John Eist, de paal wist te be
roeren. De rest figureerde.
Moest alle zeilen bijzetten om
het Schiedamse offensief tc
ontlopen. Bij de grote serie
hoekschoppen kwam regelma
tig lange Rob de Nijs naar
voren, maar ook zijn kopballen
slaagden nïeL
Maar in tweede instantie werkte
SSS hard aan een offensief.
Hans van der Wekke: „Ik had
de indruk dat PPSC voor rust
té veel kruit had verschoten",
en Hans Costanze: „Onze aan
vallers stoorden niet meer zo
goed". Het gevolg was dat
PPSC steeds meer onder druk
kwam te staan. Laatste man
Piet van Veen (geblesseerd) kon
het „zware" werk niet meer zo
aan en bracht met zijn korte
passes vleugelverdediger Tonny
van der Linden, bij herhaling in
moeilijkheden.
ANTWOORD
Een kwartier voor tijd volgde
onverwacht een verre pass van
Leo Schouten richting vrij
staande Jan Roodbol. Hij pas
seerde ook nog de Schiedamse
doelman en tergend langzaam
rolde de bal in het verlaten
doel: 1—0. Het antwoord van
de Schiedammers was echter
onverbiddellijk. Eerst speelde
Lodi Kalden zich op links hele
maal vrij (omspeelde Lokhorst)
en gaf Coen Winkelman een
niet te missen kans (1—1) en op
de valreep scoorde Hans Vor-
stenbos, uit een dieplepass van
Coen Winkelman, de winnende
goal: 2—1. Bij PPSC verdween
Ab Weber voor Loek Kalden en
John Segaar voor Peter den
Hartogh en bij SSS was dat
Koos Schop voor Teun Blom.
bied. De referee stond op de
middellijn maar meende toch
duidelijk gezien te hebben dat
de overtreding binnen het straf
schopgebied had plaatsgevon
den.
Protesten van Vlaardingen hiel
pen niets. Waardoor Buis van
SV35 dankbaar gebruik maak
te van het kadootje en de straf
schop onhoudbaar inschoot:
1-0, Ook na rust hetzelfde
beeld. Weinig kansen en twee
ploegen die geen enkel risico
durfden te nemen.
Vlaardingen heeft wel van alles
geprobeerd. Maar zonder resul
taat Alleen Dick Jansen (in de
tweede helft in het veld geko
men voor de geblesseerde Kees
van der Mark) leek de stand
toch nog op 1-1 te brengen.
Zijn kopbal vloog echter rake
lings over.
Vlaardingen Eén hoogtepunt
kende de wedstrijd S"W35-
Vlaardingen (1-0). Dat was de
dubieuze strafschop die de ui
termate zwak leidende scheids
rechter Van Vliet voor rust
toekende aan de thuisclub.
Waardoor ook het enige doel
punt van dit slaapverwekken
de duel een feit was.
Beide ploegen hebben zeker niet
aan klantenbinding gedaan. De
twee onmachtige frontlinies
bleken totaal geen vuist te kun
nen maken waardoor de strijd
zich hoofdzakelijk op het mid
denveld afspeelde. Kansen kre
gen de twee teams dan ook
vrijwel niet
Pas vlak voor rust zorgde
scheidsrechter Van Vliet voor
de broodnodige variatie. Jan
van der Mark maakte hands
ruim buiten het strafschopge-
Schiedam Sunlight verraste vriend en vijand. Voor het eerst
sinds de oprichting van de voetbalvereniging Phoenix wist een
tegenstander met winst naar huis te gaan. Een 0—1 zege voor
de VI aar dingers was voldoende om de „amateurs" mokkend
achter te laten.
De enige treffer van dit pittige
duel viel halverwege de eerste
helft. Het al vanaf het begin
sterk aanvallend spelende Sun
light kreeg toen via Boudewijn
Groen een goede kans die be
nut werd: 01. Het was niet de
enige kans die de lange Vlaar-
dmger kreeg. Want kort na zijn
doelpunt verscheen Groen an
dermaal voor de Phoenix-doel-
man. Ditmaal wist de goalie
echter een doelpunt te voorko
men.
Ook na rust speelde Sunlight
sterk. Schroomde het ook niet
de aanval op te zoeken. Dat er
geen doelpunten meer vielen
was dan ook in die beginperio
de van de tweede helft te dan
ken aan de te nonchalante af
werking bij de VI aar dingers.
Pas een kwartier voor het einde
kwam Sunlight onder druk te
staan. En moest trainer Baas
met twee spitsen verder om zijn
defensie te versterken. Een mi
nuut voor het laatste fluitsig
naal haalde John Sey zelfs nog
een bal van de doellijn. Uitste
kend keeperswerk van Leo Ver-
duyn voorkwam echter dat
Phoenix alsnog de traditie zou
kunnen handhaven.
De eerste nederlaag van de Kot-
terdammers is een feit Uitge
rekend Sunlight bracht de for
matie deze klap toe. Opvallend
ook omdat beide ploegen el
kaar ook vorig seizoen in de
strijd om het kampioenschap
van Rotterdam ontmoetten.
Toen won Phoenix tweemaal.
Waarschijnlijk daardoor werd
de tegenstander onderschat en
streed Sunligt met dubbele in
zet.
Maasland Het grootste pro
bleem bij MW '72 blijft het
maken van doelpunten. In de
vier gespeelde wedstrijden
scoorden de Maastanders
slechts drie keer. Dat had al
puntenverlies tot gevolg in de
vorm van gelijke spelen, maar
zaterdag betekende het tegen
RAS zelfs twee verlïespunten.
Opnieuw speelde MVV een
wedstrijd van de gemiste kan
sen, terwijl RAS uit een coun
ter de volle winst pakte: 0-1.
RAS was met de bedoeling naar
Maasland gekomen om tenmin
ste één punt te behalen. De
Hagenaars groeven zich met ze
ven A acht spelers rond hun
doelgebied in. Het aanvallende
MW zag echter geen kans om
die veste te doorbreken. Niette
min kwamen er toch kansen,
maar een kopbal van Wim van
der Hoeven na een kwartier en
een schot van Hans Bos, tien
minuten later, troffen geen
doel, Dè kans van de wedstrijd
was voor Joop van Berkel, In
de zesendertigste minuut kopte
hij van twee meter afstand in,
maar hij vond de paal op zijn
weg.
Had MW in die periode een doel
punt weten te maken, dan was
het verloop wellicht heel anders
geweest. Nu brak RAS vijf mi
nuten voor de rust gevaarlijk
uit, wat met een vrije trap nog
even gekeerd kon worden. Uit
die vrije trap echter was het
Freek Bakker die de bal on
houdbaar achter MW-doelman
Johan Verboon joeg: 0-1.
MW '72 had nog een tweede
helft om iets aan die achter
stand te doen. Opnieuw waren
de Maaslanders de meest aan
vallende ploeg, maar RAS
stond geen doelpunt toe. Cees
van Buuren bracht na twintig
minuten wel meer snelheid en
gevaar in de ploeg (hij verving
Wim van der Hoeven), maar
ook dat bracht geen profijt.
Na een klein half uur was MW
nog wel een keer dicht bij de
gelijkmaker. Uit een één-twee
met Cees van Buuren kwam
Leo Jansen alleen voor de
Haagse doelman, die echter als
winnaar tevoorschijn kwam.
Schiedam GTB kwam met het
gedegradeerde RSM een 2-2 ge
lijkspel overeen, waarmee trai
ner Ton Vorstenbos best tevre
den was. Weliswaar was rijn
ploeg voor de rust sterker (wat
in een 2-1 ruststand resulteer
de), maar de tweede helft was
voor de Rotterdammers.
GTB nam meteen het initiatief,
wat vooralsnog niet uitgebuit
werd. In de vijfentwintigste mi
nuut kwam echter de verdiende
voorsprong, toen Gé Tillestijn
de kruising vond: 1-0. GTB
bleef doorgaan, maar het op
dringen had tot gevolg dat RSM
na een lange trap naar voren
gelijk kon maken.
Vijf minuten voor rust hernam
GTB opnieuw de leiding. Een
strafschop werd door Jan Ba-
üjns niet gemist: 2-1. In de
tweede helft heeft GTB het
moeilijk gehad. RSM bepaalde
nu de wedstrijd, maar zag nog
geen kans om invaller-doelman
Ton de Nijs te passeren. Dat
gebeurde pas twintig minuten
voor tijd door GTB zelf, toen
Jan Balijns de bal ongelukkig;
bewerkte en de bal tergend
langzaam over de lijn ver
dween: 2-2. Hetgeen wel een
juiste uitslag was.
Vlaardingen CION zat
in het hoekje waar de
klappen vallen, en had
derhalve een overwin
ning hard nodig. Die
kwam er zaterdagmid
dag ook en nog wel bij
VVIIR op Zestienhoven.
Met 1-3 tiok CION aan
het langste eind, maar de
overwinning had nog
veel groter kunnen uit
vallen.
De Vlaardingers namen in
de tiende minuut de lei
ding, nadat er al goede
kansen onbenut waren
gebleven. Uit een "een
twee met Leen van der
Lee zette John Gouds
waard zijn ploeg op G-i.
Goudswaard was ook de
grondlegger voor de
tweede goal. Met een
dieptepass bereikte hij
Ton Gruben, die op zijn
beurt Erna Elfers bedien
de: 0-2.
Vlak voor rust kwam
WHR tDch nog terug,
toen de defensie niet in
greep bij een vrije trap:
1-2. Veel maakte die goal
overigens niet uit, want
in de tweede helft dic
teerde CION het spel nog
meer als daarvoor. Tal
van kansen werden er ge
creëerd, waarvan er
slechts één werd benut.
Dat was in de twintigste
minuut, toen Ton Gruben
een lange voorzet van WD
Schetger op juiste waar
de beoordeelde: 1-3. Ver
der liet CION nog veel
kansen onbenut, terwij)
het enige wapenfeit van
WHR in de tweede helft
een schot op de lat was
Gerrit Geurtsen
houdt Ernest Kegel
van succes af.
Chaotisch moment uit de streekderby
