SHO en Excelsior M
kennen niet scoren
Zwaluwen legt zwakke
plekken NSVV bloot
Vlaardingen drukt niet door
Satelliet
glijdt uit
BLESSURES VELLEN HVO
Fred Smits mist
strafschop
Sunlight ook mét
invallers op winst
.vlAANDAG 10 JANUARI 1977
Ondanks
0-0
toch een
redelijke
wedstrijd
MIDDENUNIE
Scheidsrechter
onthoudt
Leen Pijpers
zijn ierde goal
Sportagenda
3
V. <vJ >JM&JÊ^-
Goalie Ad Heemskerk pro-
beert Joop Brussé van suc
ces af te houden.
%4?
0 Hoogstandje van Pim van
der Sijde en Jan van Dijk.
Oüd-Eeijerland Het na-praatje met Wim van der
Gijp (SHO) en Leen Admiraal (Excelsior M) vertoon
de een opvallende gelijkenis. Beide trainers vonden
dat een overwinning toch meer verdiend was dan
het 0-0 gelijke spel wat de uiteindelijke eindstand
weergaf. Terecht? In feite niet Want twee toch
gerenommeerde oefenmeesters die beschikken over
een volledig falende frontlinie mogen niet praten
over een overwinning.
„Fe hebben niet krachtig genoeg
gespeeld", was de kritiek van
Firn van der Gijp op zijn pu
pillen. „Als Aad van der Sande
die twee kansen niet gemist
had waren we de zekere over
winnaar geworden", meende
Leen AdmiraaL Het beste is
het om daar één zeer belang
rijk punt tegenover te stellen:
als zowel SHO als Excelsior
wat meer moed zouden hebben
zouden ze allebei wat verder
kunnen komen. Debutant Zwa
luwen Vlaardingen is een
prachtig voorbeeld.
En toch heeft vooral Wim van der
Gijp volkomen gelijk als hij
stelt: „We trainen niet voor een
gelijkspel. En zeker niet voor
een 0-0 uitslag. Winnen moeten
we. Maar op gezette tijden mis
je gewoon dat kleine beetje ge
luk wat nou eenmaal nodig is.
We hebben duidelijk niet de
ploeg om er keihard tegenaan
te gaan. We hadden vooral te-
gen deze ploeg veel krachtiger
moeten spelen. Het is ook nu
niet gebeurd en daarom werd
het 0-0".
Excelsior maakte overigens totaal
geen slechte indruk. De Maas-
sluizenaren, met Tonny Vonk
en Aad van der Sande als enige
spitsen, waren zelfs voor rust
redelijk veel in de SHO-defen-
sie te vinden. Kregen ook als
eerste de beste kans op een
treffer. Het was na een kwar
tier spelen toen Jaap Schipper
zijn traditionele fout maakte
door te nonchalant terug te spe
len op Jan Barendregt Aad
van der Sande ontving de bal
maar wachtte te lang met schie
ten.
Pas na rust werd de wedstrijd
echt het aanzien waard. Iets
wat ook kan gebeuren ondanks
het feit dat doelpunten vrijwel
zeker tot een unicum behoren.
Na rust echter wilde SHO, met
als stuwende kracht de uitblin
kende Cees Visser, wel degelijk
wat meer aandacht aan de
door
Marlijn Verwaaijen
frontlinie besteden. Maar toen
ook bleek dat Pim van der Sij
de met de lastige spits is en op
het middenveld vooral Piet
Brussaard met de bekende
vorm te pakken heeft.
SHO was wel sterk in de defen
sie. Maar dat was ook Excel
sior. Met een foutloos keepende
Gerrit Geurtsen en een ogen
schijnlijk weer volledig herstel
de Ferry Groeneweg die een
goede vervanger bleek te zijn
voor de geschorste Hans Plaat-
zer. En juist doordat de beide
defensies zo sterk voor de dag
kwamen was er voor de aanval
lers totaal geen eer te behalen j
En kon het matig opgekomen
publiek een treffer wel verge-
ten.
En juist dat was zo jammer.
Want stuk voor stuk bezitten
beide ploegen aardige aanval
lers. Jan Grauss kan bij SHG
alleen al door zijn techniek
heel wat leuks laten zien. Zoals
ook Tonny Vonk dat bij Excel
sior kan. Maar eens temeer
bleek dat beide middenlinies te
weinig steun leverden. Wim
van der Gijp: „Ons middenveld
liet het inderdaad een beetje
afweten. Dat werd vooral dui
delijk als een aanval van ons
werd afgeslagen. In zo'n geval
moet je als middenlinie zorgen
dat die aanval zo snel mogelijk
wordt voortgezet. Maar Excel
sior kon naar hartelust counte
ren als ze aan de bal waren".
En Leen Admiraal: „Er was geen
goede verdeling op het midden
veld. Dat is overigens met de
schuld van Aart Trees (hij was
er na een lange afwezigheid
weer nadrukkelijk bij). Waar
het wel aan ligt kan ik in feite
niet zeggen. Ze hebben er alle
maal keihard voor gewerkt".
Toch waren na de pauze de beste
kansen voor SHO. Zo kwam
Excelsior erg goed weg toen de
foutloos leidende scheidsrech
ter Van Driel weigerde een
strafschop tegen Jan van Dijk
te geven toen hij Pim van der
Sijde m het strafschopgebied
neerlegde. En moest Gerrit
Geurtsen op schoten van Jan
Grauss en Piet Brussaard dui
delijk in actie komen. Een doel
punt leverde het echter met op.
Het zou ook niet terecht zijn
ook.
En toch meenden Van der Gijp
en Admiraal dat hun ploeg aan
spraak maakte op de beide
punten. Misschien was het ook
we! logisch. Want teleurgesteld
was in feite niemand. Het was
ook niet nodig want broederlijk
werden de punten gedeeld. Dat
het publiek zeker niet content
was met de uitslag is van later
zorg. En misschien is dat in
deze fase van de competitie ook
wel terecht...
"%r v;
door Bas van den Bera
Vlaardingen Diek Buitelaar zocht niet naar excuses, de
„onvolwassenheid" van NSW baarde hem té veel zorgen.
Want juist Zwaluwen, dat verdiend met 3-1 won, legde
alle zwakke plekken bloot en profiteerde daarvan volop.
Om te beginnen beantwoordde NSW een dubieuze straf
schop, kort na rust, met een paniekreactie, die uitmondde
in verwaarlozing van de dekking en falen bij pogingen
de Vlaardingers onder druk te zetten, „Ook op het gebied
van tactiek moet de ploeg nog veel leren", beaamde
Buitelaar na afloop.
Ondanks winst, waardoor Zwalu
wen oprukte naar de derde
plaats. Niets dan nuchterheid
uit de mond van trainer Frans
de Kruis. „Juist door inzet",
didus de Vlaardingse trainer,
„na rust, kregen wij NSW op
de knieen". Voor het overige
ging De Kruis er niet aan voor
bij dat niet alle spelers opti
maal geconcentreerd waren. De
gevolgen ervan bleven alleen
beperkt tot een kopbal van Pe
ter Knoop tegen de onderkant
van de lat, maar de laconieke
angst", aldus trainer Buitelaar,
„voor Leen Pijpers en mijn
naamgenoot, kwamen wij snel
tot de ontdekking dat de vleu
gelverdedigers van Zwaluwen
(John Schoenmakers en Nico
van der Vhs voor geschorste
Henk Nentjes, red.) erg traag
opereerden en daar vandaan
konden met name voor rust
Hans Reedijk (waarvoor Sparta
interesse heeft, red.) en Adrie
Hoogvliet, bijzonder gemakke
lijk tot het Vlaardingse doel
doorbreken'
houding maakte het duel voor Maar NSW scoorde niet, on-
circa vijfhonderd kijkers lange danks de veelvoud van kansen,
tijd niet erg aantrekkelijk. Ondanks de kopbal van Peter
Nochtans was de houding van Knoop en het schot van Gerrit
NSW te prijzen. „Ondanks de Jonas, bleef Zwaluwen op de
Schoonhoven Een voorsprong
van twee doelpunten bij rast
bleek voor Schoonhoven nog net
voldoende. Want ondanks de
spoedige treffer van Luc Du-
mont - vla de paal bracht hij na
de hervatting de stand op 3-2 -
zag Vlaardingen met nog veertig
minuten te gaan geen kans om
een werkelijke vuist te maken.
Gezien het spel na de pauze was
een gelijk spel misschien wel ver
diend geweest voor Vlaardingen,
maar de eerste drie kwartier was
Schoonhoven toch wel beter. De
ze mening van trainer Ab van
der Steen werd gedeeld door zijn
Vlaardingse collega Wim Koppe
laar. Enthousiast over de wed
strijd was geen van beide oefen-
meesters, zij beaamden dat het
ritme duidelijk zoek was na enke
le weken van stilstand. Koppe
laar: "Wij hadden niet meer ge
speeld sinds november. En dan
al direct zo'n ongelukkig doel
punt tegen. Maar ik vind het fijn
dat geen van onze spelers enig
verwijt heeft gemaakt aan het
adres van keeper Dick Bos".
Het gebeurde tien minuten na het
begin. Een onnozel opraapballe-
tje verspeelde de Vlaardingse
goalie aan Leo Kroos, die er toen
maar tegen hoefde te blazen (1-0).
Dank zij dit presentje kwam
Schoonhoven beter op gang, ter
wijl Vlaardingen even van de
kook was. Jan Groenenberg, op
links doorgebroken, werd tegen
de grond gewerkt maar de weinig
overtuigend optredende scheids
rechter Kardinaal uit Zwijnd-
recht wilde nog even wachten
met strafschoppen nemen.
Schoonhoven bleef komen. Terwijl
Vlaardingse laatste man Theo
Jansen zich nog op het midden
veld ophield waar een van zijn
spelers na een blessure was opge
lapt dook Wim Overbeek in het
gat om met een forse kopstoot de
gave voorzet van Piet Schep te
verlengen (2-0). Het was de
mooiste treffer van de vijf, maar
de Vlaardingse trainer zag er iets
onreglementairs in: de scheids
rechter liet na die onderbreking
door de blessure te vroeg het spel
hervatten waardoor de spelers
niet op hun plaats terug waren.
In die richting uitte zich ook
scheidsrechter-controleur R. Nol»
ten uit Gouda.
Geen gemor echter bij de Vlaar
dingse spelers, die dapper terug
vochten. Karei van der Mark
maakte zich op links vrij en
hield er een strafschop aan over,
nadat Bas Roth er wat al te
hardhandig was tussen gekomen.
Herman Hoogerboord faalde niet
vanaf de witte stip (2-1), maar
even later wel bij zijn poging om
aan de andere kant Kees Kout-
staal onschadelijk te maken.
Ook dat ging ten koste van een
penalty, waarvan aanvoerder
Bert van der Horst gebruik
maakte om de marge weer tot
twee doelpunten te verruimen
(3-1).
Was er dus na de rust snel weer
spanning, van een boeiend
schouwspel bleven de kleine 200
toeschouwers verstoken, In de
hand gewerkt door het uitblijven
van een arbitrale waarschuwen
de vinger werd het spel rommelig
en harder. Vlaardingen durfde
het niet te riskeren om alle man
kracht voor de aanval in te zet
ten, het moest attent blijven voor
de Schoonhovense tegenstoten.
Kansen van betekenis wist geen
van beide ploegen zich meer te
scheppen. Dat Koppelaar zijn
beide wisselspelers Jan Rietveld
en Hans Breeman in het veld
bracht voor Luc Dumont en
Sjaak van der Berg legde voor
Vlaardingen ook geen gewicht
meer in de schaal.
Vlaardingen Trainer Leen de Korver kon
zijn makkers niets verwijten. Satelliet over
heerste over Zinkwegse Boys, maar bij het
scheiden van de markt keek hel toch tegen
een 2-1 nederlaag aan. Oorzaak: blunders van
doelman Arie van der Winst. Trainer De
Korver: „Zeker de eerste goal, ongeveer na
een half nur spelen". De Vlaardingse doel
man liet de bal toen glippen. Niettemin
kreeg Satelliet kansen genoeg om gelijk te
komen. Maar alle pogingen van Peter van
der Hoek (kopbai op de lat) faalden. Het
werd zelfs na rust 2-0 en tegen het einde
slaagden de Vlaardingers er door Jan Kra
mer in via een kopbal om de eer te redden:
2-1.
been Voornamelijk door laat
ste man Hennie Kuiten De
vroegere aanvaller, die thans in
de smaak valt als laatste man;
.Jk kon het op mijn dooie ak
kertje aan". Toen hij na rust
zijn „oude" liefde onder ogen
kreeg om via een solo aan te
vallen, leverde dat door zijn
toedoen twee goals op.
Ook het feit dat Zwaluwen kon
profiteren van de misstappen
van de concurrentie, haaide
Frans de Kruis niet uit zijn rol.
En elftalleider Piet Erkelens:
„We zijn blij ais wij op de
vierde plaats gaan eindigen-
Dan is deze competitie de aan
loop voor volgend jaar". Mis
schien wel naar de top, want
Zwaluwen kende afgelopen za
terdag weinig zwakke plekken.
Zelfs Buitelaar moest beamen,
dat de Vlaardingers veel routi
ne in zich bergen. Opvallend
verschil met NSW; de bewe
ging. Zwaluwen tracteerde voor
rust NSW al op dieptepasses,
waarmee het grote moeite had.
Zelfs toen Zwaluwen in het
strafschopgebied een vrije trap
mocht nemen, weigerde de
NS W-defensie, na het tikje
van Jos Buitelaar aan schutter
Leen Pijpers, aan te vallen.
Dick Buitelaar: „Ook voor mij
was dat een doorn in het oog.
Een stukje onvolwassenheid
dus". Maar goed, beide forma
ties kwamen de eerste 45 minu
ten zonder kleerscheuren door.
Maar daarna sloeg de balans
duidelijk naar Vlaardingse zij
de. Geholpen door scheidsrech
ter Mellenbergh, die al na twee
minuten een strafschop zag in
de poging van Jan Gebuis om
Ernest Kegel van de bal af te
houden. Door Leen Pijpers
werd het 1-0 en toen draaiden
de Vlaardingers de defensie
van NSW helemaal dol.
Er werd met meer gedekt, iede
reen stond stil en toen Leen
Pijpers op 2-0 aanstuurde, na
dat doelman Ad Heemskerk de
bal gedeeltelijk had kunnen on
derscheppen, was de strijd be
slist. Niettemin had NSW
daarvóór nog gelijk kunnen ko
men door Peter Knoop, maar
zijn kopbal schampte langs de
verkeerde kant van de paal
Zwaluwen bleef de situatie vol
komen meester, waardoor het
niet zo vreemd was dat Joop
Brussé de derde goal voor zijn
rekening nam.
Een schuiver van Hans Reedijk
was het enige wapenfeit van de
Numansdorpers (3-1). In de slot
fase draafde Hugo Sluimer nog
op voor Emest Kegel, maar de
Vlaardinger vergat te scoren bij
reele kansen. Leen Pijpers zag
tot groot verdriet zijn solo, in
clusief de vierde goal, afge
keurd door de scheidsrechter,
omdat het tijd was. Op het
moment dat de schutter uit
haalde, blies Mellenbergh
af.
Schiedam WK heeft in de thuiswedstrijd tegen Veronica
een puntloos gelijkspel behaald. De ploeg uit Kethel had
meer verdiend tegen het op de onderste plaats staande
Veronica. De formatie van trainer Jan Post had de hele
wedstrijd een veldoverwicht en had pech toen in de
tweede helft Fred Smits zijn eerste penalty in deze
competitie niet wist te benutten.
Oefenmeester Post na afloop: „Ik had het wel ingecalculeerd dat
er eens een penalty gemist zou worden. Er is bij ons keihard
gewerkt, maar aan routine ontbreekt het nog in de ploeg. "We
hebben gelukkig een verschrikkelijk goede keeper. Blij met dit
punt ben ik uiteraard met Helemaal tevreden ben ik alleen met
een overwinning. Toch blijf ik vertrouwen houden in de jongens
en ben er van overtuigd dat we er wel komen met deze ploeg".
De wedstrijd zelf had een wat rommelig karakter, waar scheidsrech
ter Veen ook wel enigszins schuld aan had. Vooral tn de tweede
helft werd er van beide kanten -hard voor de overwinning geknokt-
In de vijfde minuut na rust werd Henk Bijl onderuit gehaald
binnen het strafschopgebied en dat betekende een penalty. Fred
Smits richtte wel zuiver in de linkerhoek, maar doelman Gerrit
Hemmes stopte de bal keurig.
Ook WK-keepcr Hans van Oudheusden stak in grootse vorm en
was er mede debet aan dat er met werd gescoord. Met nog tien
minuten te gaan werd Peet van der Meer vervangen door Ton
Rijnsdorp, maar deze wisseling had geen effect Twee minuten
voor tijd werd een inzet van Gerrit van Mil op de doellijn
weggehaald door verdediger Wim Wiekeraad en dat was het laatste
wapenfeit uit deze toch wel spannende wedstrijd.
HVO tegen DSO in moeilijkheden.
Maandag: Damsimultaan, De
Seinpost, De Hoek, 20 uur.
«ujarten tweede klas, café
5 dam, 19.30 uur. Rust W/A-
Shell (d),
umsdag; Oranje Nassau-
Nreuwerkerk, E-hal, 20 uur.
Spirit-De Bermen, É-hal, 22
uur.Flits-VoUey(D).
Woensdag: Succes-De Spar
taan, Margriethal, 21.30 uur.
Donderdag: Basket Boys-Rea!
Parbo, Westwijkhai, 21 uur.
Biljarten tweede klas, café
De Waal, 19.30 uur. Biljar
ten tweede klas, café De
Kroon, 19.30 uur.
Zoetermeer Voor HVO komen
de klappen op het ogenblik
hard aan. Niet alleen het on
verwachte verlies bij DSO (2-
0), maar eerder de vele gebles
seerde spelers die de derde
klasser telt. Riake Baaima is
al geruime tijd uitgeschakeld
door een beenblessure, waar
mee hij onder behandeling is
bij dr. Mosterd in het KNVB-
centrum in Zeist.
Jan Alderliesten tobt met een
knieblessure, maar speelde toch
mee, terwijl Pim van Rey last
heeft van zijn hiel. Piet Vogel
is sinds kort in militaire dienst
en speelde niet mee, terwijl
voorstopper Gerne de Goede
met de sportacademie naar
Oostenrijk is.
Trainer Harry Bouquet, die zater
dag door griep werd geveld-
„Je kan eigenlijk nu al spreken
van een verloren seizoen. Jam
mer, maar het is met anders.
Het zijn voornamelijk wed-
strijdblessures en andere om
standigheden. Beslist geen bles
sures, die op de trainingen zijn
opgelopen. Ik begon het nieuwe
seizoen met 41 spelers voor drie
(KNVB) elftallen en daar zijn cr
nu nog maar 31 van over".
Het gevolg was dat HVO tegen
DSO moest opereren met spe.
Iers die de laatste weken met
meer hadden getramd. In dat
opzicht was de strijd tegen <te
ploeg van HVO's oud-trainer
Wim van Tricht een moeilijke
opgave. De Vlaardingers kwa
men niettemin met 1-0 voor,
maar die goal van Cees Schil
der werd afgekeurd. De thuis
club scoorde voor rust wél, en
daarna nog eens: 2-0. Harry
Bouquet. „Voorlopig zijn we
uitgeschakeld voor de race. In
die derde klasse ontlopen de
clubs elkaar niet zo veel, maar
nu Groot Ammers weer heeft
gewonnen, is de achterstand
voor ons duidelijk te groot ge
worden".
Vlaardingen Sunlight bleef ongeslagen nu weer tegen
Excelsior Pernis al waren er vooral twijfels. Ed Hassveld
en Eugene Sordam (schorsing en vakantie) moesten vervan
gen worden, terwijl de basis van de Sunlight-ploeg toch
al niet breed is. Bovendien raakte wissel Martin Dijkshoorn
al na vijf minuten geblesseerd, waardoor pas na rust Paul
Gast na drie jaar zijn rentree kon maken.
Achteraf lachte Sunlight omdat het met 2-1 won, maar boven
dien lang bleef napraten over de sublieme kogel van Johan
van Aken, na een overstapje van Leo Zonneveld, die even
eens zijn rentree vierde.
Ondanks het feit dat er nogal wat spelers waren verschoven,
nam Sunlight na twintig minuten toch de leiding aan de
Deltaweg. Op het moeilijk te bespelen veld raakte Boudewijn
Groen de bal uit een vrije trap maar half, maar vol effect
verdween het leer toch in de hoek: 1-0. De gelijkmaker leek
echter een kwestie van tijd te zijn, vooral toen iedereen in
de defensie miste, maar doelman Leo Verduyn op het laatste
ogenblik nog de bal met zijn vingers kon beroeren.
Na rust was Sunlight duidelijk sterker en baarde het geen
opzien dat de voorsprong kon worden uitgebouwd. Alleen
de wijze waarop dat gebeurde door Johan van Aken dus
was bijzonder knap. Paul Gast zag daarna nog een schot
gekeerd door de doelman van Excelsior. Vlak voor tijd
kwamen de gasten zelfs aan een tegengoal, waarbij doelman
Verduyn zijn uitzicht zag belemmerd. De laatste twee minu
ten verliepen daarom nog m grote spanning. Met die 2-1
overwinning bleven de makkers van Gertie Baas lijstaan
voerder.
