Excelsior M is
echt de zwakste
Boys scoren
er op los
Weinig interesse
bij HBSS
Jan Molenaar
aanwinst
voor
Zwaluwen
Schop,
Post en
Hoogen
boom
blijven
*wr
MAANDAG 7 FEBRUARI 1977
Leeu Admiraal:
„Eigen schuld
Sunlight
alsnog
ingehaald
-
1 Schiedammers helpen Groote Lindt
Foutje
VDL
onderuit
Rinke Baaima
scoort
VB/SC/WW 4
Maassluis Wat moet Excelsior Maassluis nou nog
doen om de dreigende degradatie te ontlopen? Na
de verdiende 0—2 nederlaag tegen de grootste con
current Zwart Wit'28 lijkt de ploeg van Leen Admi
raal niet alleen gedoemd te verdwijnen naar de
tweede klas, ergens zou het allemaal nog redelijk
zijn ook. Want al klinkt het allemaal erg negatief,
de manier waarop de ploeg zich nu door Zwart Wit
liet inpakken was zondermeer beschamend. En
rechtvaardigde de conclusie: Excelsior is op dit
moment de zwakste ploeg in de hoogste afdeling
van het zaterdag-voetbal.
Een trieste conclusie. Maar wel
degelijk waar. Met name de
intelligentie ontbrak bij de Ad
miraal-formatie. Waardoor het
zich veel te gemakkelijk het
Inpalmen door de ook niet over
tuigend spelende Rotterdam
mers. Jan Nieuwstraten typeer
de het het beste door op te
merken: „Ik had zeker van deze
ploeg verwacht dat ze veel fel
ler 2ouden spelen. Alleen met
pressie-voetbal kan je in een
dergelijke wedstrijd resultaten
boeken. Het viel me tegen dat
Excelsior dat niet deed". De
vertrekkende Zwart-Wit-trainer
had volkomen gelijk. Want de
Maassluizenaren waren nerveus
(logisch), bang (onbegrijpelijk
tegen deze tegenstander) en erg
onnauwkeurig. En juist dat
laatste deed de ploeg de das
,In die eerste helft hadden we al
op rozen kunnen zitten", oor
deelde Jan Nieuwstraten, „Als
we toen al die kansen hadden
benut was er geen vuiltje aan
de lucht geweest". En Admiraal
door
Martijn Verwaaijen
Onzeker
Toch zag het er in de eerste helft
helemaal niet naar uit dat Ex
celsior naar de slachtbank zou
worden geleid. Via de twee
hard werkende spitsen Peter
van der Burg en Mart van Gel
deren kreeg de thuisclub wel
degelijk redelijke kansen maar
er werd te weinig gebruik ge
maakt van de onzekerheden
van doelman Loike Lolkema.
Maar ook Excelsior kwam goed
weg toen nog voor rust Hans
van Deelen buiten bereik van
Gerrit Geurtsen op de paal
knalde.
over de eerste periode: „Ik
speelde fcewust met twee spit
sen. Vorige week hadden we
daar ten Zwaluwen ook succes
mee. Maar vooral voor rust
bleek duidelijk dat het maken
van doelpunten een groot pro
bleem blijkt te zijn. De kansen
waren er in ieder geval wel
voor".
Was de wedstrijd voor rust het
aankijken zeker waard, na de
pauze bracht vooral Excelsior
het er niet best van af. Goed,
de snelle Zwart Wit-txeffer was
er ook de oorzaak van. Want
nauwelijks was de tweede helft
een minuut oud toen de defen
sie van Excelsior behoorlijk in
de fout ging bij een voorzet van
Leen Rademaker. De attent
meegekomen Rob Smaal kon'
toen vrij voor Gerrit Geurtsen
scoren: 0—1.
Het tweede doelpunt, na 25 minu
ten spelen, ontstond door vrij
wel dezelfde fout. Want ook nu
weer verzuimde laatste man
Ferry Groeneweg te organise
ren en was Jan van Dijk veel
te gretig. Waardoor alle verde
digers richting Jos Roestenburg
trokken en Leen Rademaker
vergaten. Roestenburg zag het
wel en toen de snelle buitenspe
ler van Zwart Wit de bal kreeg
toegeschoven kon ook hij vrij
voor Geurtsen uithalen: 02.
„Duidelijke fouten in de organisa
tie", zei Leen Admiraal bitter,
„Voor Gerrit is er geen houden
aan als een speler zo vrij uit
kan halen. Maar allebei de ke
ren bleek de dekking op de
vleugels totaal niet te kloppen.
Die buitenspelers konden doen
wat ze wilden".
Excelsior had niet de kracht om
zich te herstellen. Zakte steeds
verder weg in het moeras en
beperkte zich uiteindelijk tot
het voetbal wat normaliter in
een pupillen-wedstrijd gespeeld
wordt Totaal zonder overleg,
werden de ballen hoog richting
- Lolkema gestuurd die geen en
kele moeite had de „aanvallen"
te onderscheppen.
En juist die spelwijze zorgde er
voor dat de nederlaag, hoe ver
velend het ook klinkt, verdiend
was. Leen Admiraal zag de rea
liteit ook wel in. Zei na afloop:
„We hebben het allemaal aan
ons zelf te danken. De manier
waarop wij dachten zeker één
punt binnen te kunnen halen
kwam er helemaal niet uit
Maar om nou te zeggen dat
Excelsior verloren is gaat me
toch te ver. Kijk maar naar
PSV. Een paar weken geleden
zei iedereen nog dat ze kansloos
waren voor de titel. Moet je nou
eens kijken".
Ton Vonk (10) stich
ting verwarring voor het
Zwart Wit-doel. Loike
Lolkema heeft het
moeilijk
Vlaardingen Sunlight
verspeelde wederom een
punt. Het ontving in ei
gen huis het laagge
plaatste ZBVH en onder
zware veldomstandighe-
ëen haalden beide ploe
gen een hoge score,
maar de schade was
evenredig. Terecht werd
de uitslag 33, nadat de
rust met een blanco 0—0
stand was ingegaan. Tot
tweemaal toe namen de
Zuid Beijerlanders een
voorsprong. Beide ma
len achterhaalde Sun
light de gasten en nam
bij 22 zelfs een voor
sprong. In blessuretijd
kon dit voordeel niet
worden behouden toen
een vrije trap van de
bezoekers trefzeker was:
3—3.
Sunlight onderschatte ZBVH
enigszins. Was vaak te laconiek,
vooral in defensief opzicht
Maakte de fout het spel te kort
te houden en de tegenstander
die het van hard werken
moet hebben kon er dan ook
steeds een been tussen steken.
Daarbij speelde de thuisclub
het spel niet uitgekookt. Had
moeten profiteren van de sim
pele strategie. Sunlight had £u-
géne Sordan weer in de forma
tie en Bas Post was geschorst
Mar Verburgh kreeg in de niet
onaantrekkelijke strijd de eer
ste goede kans, maar slaagde
niet Kleine kansen deden zich
in de eerste helft voor.
In het tweede deel kwam de pro
ductie in de derde minuut op
gang, na een slipper in de Sun
light defensie: 0—1. Een offen
sief van de gastheren volgde en
dat gaf risico's. Toch werd het
1—1 door Paul Gast, na solo-
werk van Johan van Aken.
ZBVH leek stormrijp, maar
Sunlight profiteerde niet
ZBVH wel: 1—2. Sjaak Suvaal
was goed meegekomen bij een
actie, die voor Sunlight ges
meerder liep en 2—2 was een
feit Vijf minuten voor tijd
kreeg Sunlight een strafschop
toegewezen nadat Boudewijn
Groen was neergelegd. Sordan 1
verzilverde deze: 3—2 maar de
vrije trap van ZBVH verraste
-h: 3-3.
I Schiedam Joop Schop,
i voor het tweede seizoen
trainer bij Martirüt, heeït
zijn contract met de
Schiedamse club weer
I voor één jaar verlengd.
Het was al eerder bekend
dat Martinit de huidige
oefenmeester niet kwijt
wilde, maar de trainer
zelf kon nogal moeilijk
beslissen.
Ook bij WK hoeft men
dit jaar nog niet uit te
kijken naar een nieuwe
trainer. Jan Post tekende
deze week een nieuw con
tract voor twee jaar bij
de Schiedamse afdelingS'
club. Een tevreden voor
zitter Ruud Kooij'mans er
over: „We hebben de ko
mende jaren erg belang
rijke zaken af te hande
len. Dan is het voor ons
een opluchting dat cfe
trainer in ieder geval
twee jaar wil blijven.
Daarbij komt dat Post
graag iets op wil bouwen
bij VVK. Daar is één jaar
niet genoeg voor. Dus ook
hij is erg tevreden met de
ontwikkeling".
Ursus kent daar ook^een
problemen over. Dirk
Hoogenboom dient zijn
tweejarig contract nor
maal uit. Voorzitter Krijn
Wijnstekers: „Ik neem
tenminste wel aan dat
Hoogenboom gewoon
blijft We hebben nog niet I
met hem over deze zaak j
gesproken, maar we slui- I
ten tenslotte niet voor
niets een tweejarig con
tract af". En Dirk Hoog-
enboom zelf: „Ik heb het
reuze naar mijn zin bij j
Ursus. Daarom denk ik er
niet over om weg te gaan
bij Ursus. Daarbij komt
dat ik hier zeker toe-
komst zie. Ik heb dit jaar
een aantal jonge spelers i
een kans gegeven en juist l
daardoor en doordat deze
jongens erg goed voor de j
dag zijn gekomen kan ik e
werken met een enorm I
brede selectieDaar wil ik 1
zeker nog een jaar mee
doorgaan". I
Oude Wetering We mogen wel stellen dat we goed
hebben overwinterd". Aldus een uiterst tevreden
Hoekse trainer Wim de Vries na afloop van SVOW's
Hoekse Boys. „We hebben op 20 november 1976 onze
laatste competitiewedstrijd gespeeld, dus zo'a
tweeënhalve maand geleden. En dan met 0—4 win
nen dat is natuurlijk iets waarvan je alleen maar
kunt dromen. Temeer omdat we in acht voorgaande
wedstrijden in totaal vijf keer scoorden".
Waarmee duidelijk werd dat ook
met twee spitsen een royale
score mogelijk is. Vooral wan
neer spelers uit de tweede lijn
kunnen en durven opkomen.
Het eerste Hoekse Boys doel
punt, zo'n tien minuten voor
rust, vormde daarvan een be
wijs.
Een hoekschop van Louis Knip-
scheer werd „verlengd" door
Henk Sterrenberg en de opge
komen Lammert Omhof schoot
hard en onhoudbaar in. Dat
Huizen houdt rogels op 1I
Huizen Zwaluwen bedankte Hen-
nie Kuyten omdat hij vlak voor tijd
het offensief van Hnizen weerstond.
Maar het grote compliment na de
1—1 ging naar Jan Molenaar, die op
het middenveld veel techniek afwis
selde met vlijmscherpe passes,
waarvan Leen Pijpers uit één ervan
profiteerde. Kortom: Huizen^Zwa-
luwen was een interessant duel van
twee gelijkwaardige ploegen, waar
in de vogels verzuimden hun jacht
op winst te verzilveren.
Vrij naar het systeem van trainer Frans de
Kruis, sloeg Zwaluwen vanaf het begin alle
aanvallende bedoelingen van Huizen de bo
dem in door zelf te gaan jagen. Trainer Henk
Buskermolen: „De ploeg schrok daar zó van,
dat wij snel op een behoudend concept over
gingen. De thuisclub offerde zelfs twee spitsen
op om mee te verdedigen, alleen de linkerkant
bleef een groot struikelblok voor Zwaluwen.
Nog steeds houdt Zwaluwen
de hand „boven het hoofd"
van John Schoenmaker, die
weliswaar niet schroomt de
aanval te zoeken, maar ook op
Huizense grond te laat terug
was. Henk Buskermolen, enke
le weken terug in Vlaardingen
bij Zwaluwen—Kozakken
Boys, had dit goed gezien:
„Het is de enige zwakke plek
in de zwartwitte veste". Hui
zen profiteerde er naar harte
lust van, alleen kwamen er
geen goals uit Slechts een ko
gel tegen de staander van
Henk van Metelen was het eni
ge bewijs ervan.
Voor de rest had Huizen zeer
veel moeite met de beweeglij
ke Vlaardingers. Op het mid
denveld was er geen houden
aan. Over tal van fronten viel
Zwaluwen aan, maar met veel
kunst- en vliegwerk bleef Hui
zen de situatie meester. Tot
echter de zeventiende minuut
Toen joeg Jan Molenaar, na
zich goed te hebben vrijge-
speeld, de bal naar opkomen
de doelman Leen Pijpers en
op diens schuiver had doel
man John van der Roest geen
schijn van kans: 01.
Leen Pijpers
enige goal 7
Huizen antwoordde daarna
wél met enkele akties, veelal
via de vleugels, maar bleef
angstig. Zwaluwen verzuimde
in die fase door te gaan. Het
haalde te weinig rendement
uit zijn eigen snelle aanval,
waarin andermaal Joop Brus-
sé door een hardnekkige lies
blessure ontbrak. Ook Maar
ten Keizerwaard ontbrak op
het appèl door een enkelbles
sure, opgelopen vorige week
tegen Excelsior M.
verdedigen. Uit de eerste de
beste hoekschop stompte doel
man Ab Nijgh de bal voor het
hoofd van Henk van Metelen
die dankbaar de bal kon in
koppen: 1—1. Daarna moest
door
Bas van den Berg
Tn de eerste minuut na rust
kwam Huizen op gelijke hoog
te. Geholpen door de sterke
wind mee noopte een massaal
offensief de Vlaardingers tot
Zwaluwen bij herhaling aan
de noodrem trekken. Huizen
steunde maar op enkele gerou
tineerde spelers, maar die
maakten de vogels wél ang
stig.
Niettemin waren er ook kan
sen aan de overzijde. Van Er-
nest Kegel, die over de bal
heen maaide, een mislukte
vrije trap van Leen Pijpers en
Jos Buitelaar, Zwaluwen deed
dappere pogingen-om via Hu-
go Sluimer en Ernest Kegel de
aanval te blijven zoeken, maar
de overmacht was in vele ge
vallen te groot
Anders dan verwacht was
Huizen in staat om vanaf het
middenveld via gegroepeerd
voetbal Zwaluwen onder druk
te blijven houden, maar goals
kwamen er niet meer. Trainer
Buskermolen tot slot: „Zwalu- j
wen is toch een verrassend
sterke ploeg, die bewust is van
zijn mogelijkheden. Het elftal
kent weinig zwakke plekken
en is zeer beweeglijk in de
aanval".
Schiedam Volkomen ontspannen kon HBS5 zater
dag zijn partijtje voetbal in Zwijndrecht tegen
Groote Lindt spelen. Zowel promoveren als degra
deren zat er voor de Schiedamse ploeg niet meer
in, terwijl Schiedamse trainer Molendijk van Groote
Lindt daarentegen best nog wat puntjes kon gebrui
ken om uit de gevarenzóne te komen. Volkomen
verdiend kwam dan ook de overwinning van 20
bij de Zwijndrechtse ploeg terecht en mocht HBSS
zeker nog van geluk spreken niet met een grotere
nederlaag geconfronteerd te worden.
Totaal ongeïnteresseerd trachtte
HBSS zijn spelletje te spelen,
wat koren op de molen van Jan
Klootwijk c.s. was, want con
stant werd het Schiedamse doel
onder druk gezet. Terwijl pas
in de tweeëntwintigste minuut
de Zwijndrechtse doelman Jan
Schoon zijn eerste bal te ver
werken kreeg. De hele HBSS-
ploeg blunderde keer op keer,
liep elkaar in de weg, plaatste
naar de tegenstander of maaide
over de bal heen, waardoor ook
in de vijfentwintigste minuut
het eerste doelpunt ontstond.
Groote Lindt had via de tech
nisch begaafde Goof Boon weer
eens het doelgebied van HBSS
Maassluis VDL speel
de in de kaart van tegen
stander ft Noorden (Rot
terdam). Met 1—0 verloor
de ploeg van trainer Ri-
nus Cïarijs. De eindstand
was al met de rust be
reikt. VDL beging de
fout de bal te brengen en
de aanvallers niet op tijd
in stelling te brengen.
Dat was helemaal naar
de zin van de thuisclub,
die stevig op de man
speelde. Het nam een
kwartier na het begin
met 10 de leiding, na
dat in de VDL-defensie
onvoldoende was inge
grepen. Na de thee conso
lideerde de thuisclub de
voorsprong en hield be
houdens enkele mogelijk
heden van VDL de 1—0
overwinning vast
opgezocht, een pass op Hermi
van Gelderen werd door Henk
Scharloo half gemist, waardoor
de Zwijndrechtse middenvelder
op zijn gemak kon richten en
een schot in de hoek losliet wat
weliswaar 10 voor Groote
Lindt betekende, doch niet he
lemaal onhoudbaar voor Cees
Verdam leek.
Vanaf dat moment ging HBSS
beter voetballen en wist het
zich diverse kansen te creëren.
Een schot van Martin Meyer
werd goed door Jan Schoon
gepakt doch de beste kans op
een Schiedams doelpunt kreeg
Leo Gilden uit een sublieme
pass van Wim van Est doch
alleen staand voor het Zwijnd-
rechtse doel wilde hij het ken
nelijk te mooi doen en schoot
onbeheerst over.
Na rust dacht iedereen dat HBSS
wel zou trachten het goede spel
van het laatste kwartier voort
te zetten, doch niets was min
der waar. Het was weer Groote
Lindt dat volledig het initiatief
naar zich toetrok en HBSS vol
komen onder druk zette. In de
derde minuut was het al weer
raak. Het was andermaal Goof
Boon die drie HBSS'ers om
speelde en vervolgens de bal bij
Evert Meulenmans bracht Half
vallend wist Evert met een
schitterende omhaal zijn ploeg
op 2—0 te zetten.
Vanaf dat moment was er voor
Groote Lindt geen vuiltje meer
aan de lucht HBSS volhardde
in zijn slechte spel van voor de
rust en bijna had Groote Lindt
nog een derde doelpunt aange
tekend toen wederom Evert
Meulemans een keurig lobje
over de handen van Cees Ver
dam losliet, doch HBSS-aan-
voerder Leen Dijkshoorn wist
met een snoeksprongetje de bal
nog net uit zijn doel te koppen.
Het bleef 20 voor Groote
Lindt dat met deze zege in veili
ger water is gekomen, terwijl
het voor HBSS een wedstrijd is
geweest om maar heel gauw te
vergeten.
leverde Hoekse Boys een kost
bare voorsprong op een erg
prettig moment. Daarvoor had
een aanvallend ingesteld SVOW
eigenlijk maar één goede kans
gehad maar Theo Hooidonk
redde uitstekend, zoals hij dat
in de tweede helft nog vele
malen zou doen.
Bovendien kregen de Boys kort
na de thee al snel een nieuwe
„prikkel". Cees van der Pol,
veel te vaak vrij gelaten, kon
door de SVOW-defensie breken
en 0—2 laten aantekenen. En
daarmee was de strijd in feite
beslist
Henk Sterrenberg: „Die jongens
waren mentaal nergens meer
na dat tweede doelpunt Er
werd alleen nog maar flink ge
schopt". En Cees van der Pol,
samen met Sterrenberg in de
spits: „Het was onvoorstelbaar
hard en ik sta er van te kijken
dat we vrijwel zonder blessures
zijn weggekomen".
Wel werden trouwens in de twee
de helft Lammert Omhof en
Jan PJeijzïer vervangen door
Bert Ouwens en Marlo Groo
thuizen, maar toen had Henk
Sterrenberg de score inmiddels
al uitgebouwd naar 0—3.
Dat gebeurde nadat de SVOW-
doelman een harde inzet van
Cees van der Pol op de vuist
had gekeerd. Sterrenberg ke
gelde de terugspringende bal in
de touwen en de ontreddering
van de ploeg uit Oude Wetering
was geheel compleet.
Het zou uiteindelijk zelfs 0-4
worden door een doelpunt met
een „luchtje". Het ontging de
overigens behoorlijk leidende
scheidsrechter namelijk dat
Cees van der Pol de bal met
de vuist in plaats van met het
hoofd tot doelpunt promoveer
de en 0—4 werd de score die
op het milformulier prijkte.
Vlaardingen De in
angst vertoevende clubs
HVO en Duno bestreden
elkaar om lijfsbehoud.
In de poging de dans te
ontspringen werd puur
om de punten gespeeld.
Een schoonheidsprijs
kon na het treffen dan
ook niet worden gege
ven. De uitslag werd
1—1, nadat thuisclub
HVO een 1-0 achter
stand had weggewerkt
De weer herstelde Rinke Baaima
(door bondstrainer Arïe de
Vroet in jong Oranje gekozen
voor Amerika) gaf de verlos
sing. Met een berekende bal
haalde HVO zijn tegenstander
in. Trainer Harry Bouquet had
voor deze belangrijke ontmoe
ting Maarten Born in de spits
opgenomen, ten koste van José
de Jongste.
Van meet af aan trok HVO ten
aanval. Bij het aandringen
moest Duno het van de „coun
ter" hebben. Bij zo'n tegenstoot
trof Duno de roos. De defensie
van de thuisclub tastte mis en
de stand was 0—1. HVO was
getroffen en Duno xon blijven
komen. HVO kwam er zonder
verdere kleerscheuren van af.
Na de pauze was HVO weer
zichzelf en ging pressie (met
Piet Vogel als grote man op het
middenveld) uitoefenen. Na een
half uur was het raak voor
HVO: 1—1. Duno reageerde
wel. maar kwam niet verder.
