COIOP
ctafbent
Uzêff
Personeel dupe
van falend
Volvo-beleid
Hoek van Holland
herdenkt scheepsramp
Veerpontkapitein over mogelijke staking
Kledingzaak
geplunderd
KUNSTHANDEL^
I VA GUNSTER
DINSDAG 22 FEBRUARI 1977
VD.'SC/WW
3
KOELKASTEM
WASAUTOMATEN
CENTRIFUGES
STOFZUIGERS
GASFORNUIZEN
KOOKPLATEN
Via kelder in bar
Schiedam Inbrekers hebben
dit weekeinde voor 4300 gulden
aan kleding gestolen uit een
winkel aan de Rotterdamse-
dijk.
Na het vernielen van een ruit
kwam men aan de achterzijde
cle zaak van Kok bedrijfskle
ding binnen Uit het pand wer-
,den meegenomen: twintig over
hemden, vijfentwintig panta
lons, twintig spijkerbroeken,
negen spijkervesten en tenslotte
nog twee colberts. Tevens stal
men uit een lade een bedrag
van 60 gulden.
Via de kelder van het onlangs
afgebrande hotel AÜantic zijn
onbekenden in een bar aan het
Rubensplein gekomen. Daar
hoefde men alleen een vloerluik
voor weg te schuiven. Uit een
speelautomaat lichtten de in
brekers vervolgens zo'n 200 gul
den.
Met een ladder die zij in de tuin
vonden Mommen onbekenden
dit weekeinde ook op het bal
kon van een pand aan de Bur
gemeester Knappertlaan. Daar
maakte men een gat m de ruit
van de toegangsdeuren, waarna
de sluiting kon worden geo
pend. Eenmaal binnen werd het
gehele kantoor van Bospolder
binnenhuiskunst BV doorzocht.
Volgens de directie wordt er
echter niets vermist.
Iets meer geluk hadden waar
schijnlijk dezelfde inbrekers bij
de buren, een importbedrijf,
eveneens aan de BK-laan. Op
dezelfde manier, door het ma
ken van een gat in een van de
ruiten aan de achterzijde,
kwam men het kantoor binnen.
In de openstaande kluis werden
twee deurtjes opengebroken.
Meegenomen werden vervol
gens een bedrag van 12B gulden
en een draagbaar televisietoe
stel ter waarde van 300 gulden.
De schade die bij deze inbraak
werd aangericht wordt geschat
op 400 gulden.
ADVERTENTIE
C PCÖOOO OCCOOOOOCKOCOÖ" g
SEDERT 1S4S 0
SCHILDER- 8
8 STUKKEN S
ETSEN g
SCHOONMAKEN g
gRESTAUREREN S
1 INLIJSTEN f
I EIGEN ATELIER g
g 1e Middellands!,"ast 91a 6
Rotterdam R
Tei. 010-775827 J
Geen filialen.
OOCOOOOOOOODPOCOS#!
Twee ziekmeldingen zijn gisterochtend
binnengekomen. De beide afwezigen
konden het nog niet verwerken. Ook
het overige personeel had een paar
keer flink moeten slikken, toen Huib
Zandwijk en Jan Godijn vlak voor het
weekeinde de boodschap overbrachten
dat de directie van Volvocar niet was
te vermurwen. Ook niet door de ruim
achthonderd vijf tig sympathisanten.
Volvo-Schiedam wordt opge
doekt, ondanks de acties die
er zijn geweest. Vrijdagoch
tend zijn Zandwijk en Go
dijn, de eerste als onderne
mingsraadslid, naar Eind
hoven afgereisd om daar de
honderden protestbrieven
te overhandigen aan direc
teur A. van der Padt. „Ei
genlijk hadden wij kunnen
verwachten dat het besluit
niet zou worden ingetrok
ken," zei Zandwijk gister
middag, „maar ja, door die
bezetting kreeg je toch
hoop. Vakbonden en klan
ten steunden ons."
Een bestemming voor het filiaal
in de Nieuw-Mathenesserstraat
is nog niet gevonden. Dealer
Sjoerd Weber van het Volvo-
agentschap op de Overschiese-
weg wacht onderhandelingen
met Volvocar af en gaat mis
schien daarna de zaak beheren,
maar voor de werknemers in
het filiaal is dat een financiële
teruggang. Liever kijken zij
naar de mogelijkheid om zelf
Huib
Zandwijk
Acties, a/s sociaal plan niet snel komt
door Kor Kege!
het filiaal over te nemen. Ge
werkt moet eerst worden aan
een goed sociaal plan, vindt
Zandwijk. Een begeleidings
commissie moet garanderen
dat, als personeel moet af
vloeien, dat nog zo gunstig mo
gelijk verloopt Sprakeloos wa
ren Zandwijk en Godijn echter
na hun terugkeer uit Eindho
ven.
„De directie geeft absoluut toe,
dat fouten zijn gemaakt," zeg
gen zij. „Het directiebeleid
heeft gefaald maar de fouten
kunnen niet worden terugge
draaid, want sprake is van eco
nomische gebondenheid. Het is
verbijsterend. Directeur Van
der Padt heeft moeten toege
ven, dat ons filiaal is opgeof
ferd ten behoeve van de dealer-
vereniging." In de praktijk be
tekent dat volgens hen, dat We
ber als handelaar in het Volvo-
merk in Schiedam straks een
alleenrecht heeft
UITLEENBASIS
Inmiddels zijn al enkele werkne
mers vertrokken. Van de eenen
twintig waren gisteren vijftien
aanwezig: twee zijn overge
plaatst naar het filiaal in Beesd,
twee zijn overgestapt naar de
Daf-Trucks in de Spaanse Pol
der, twee waren ziek. Boven
dien werkt de verkoopleider
van het filiaal volgens Zand
wijk alvast op uitleenbasis voor
Weber, „omdat de dealer zelf
geen vertegenwoordiger kon
krijgen".
Jan Godijn zegt: „Stel je voor, dat
straks nog een paar monteurs
weggaan. Dan kunnen wij de
boel wel sluiten, doorwerken is
dan onmogelijk, en dan wordt
voor ons ook moeilijker om dit
bedrijf over te nemen en op de
been te houden. Daarom ook is
noodzakelijk, dat een goed so
ciaal plan zo snel mogelijk uit
de bus komt Anders zijn weer
acties te verwachten, maar dan
bij Volvo in heel Nederland.
Vergeet niet, dat het filiaal in
Eindhoven ook dichtgaat, ter
wijl de situatie in de andere
v, filialen evenmin rooskleurig is."
Gistermiddag na half vier vond
weer een bespreking plaats tus
sen Zandwijk, Godijn en vak
bondsbestuurders Dick Bijl
(CNV) en Hill Peperkamp
(FNV). Het ondernemingsraad
slid was nog niet erin geslaagd
zwart op wit te krijgen, hoe de
directie van Volvocar erbij
komt dat het Schiedamse filiaal
1 een verliespost is. „Volgens on
ze berekeningen is een ton aan
de strijkstok blijven hangen,"
zei hij. „Ik wil daarover uitleg.
Daar heb ik als or-lid recht op.
Maar het zit er niet in, dat Lk
voor eind maart inzage krijg m
de rekensommetjes van de di
rectie. Het lijkt mij zonneklaar,
dat wij de dupe zijn van falen
"«'van de directie."
De Berlin 70 jaar geleden vergaan
Hoek van Holland Een grijze, regenachtige morgen,
de kianken van het oud-Hollands dankgebed, ge
speeld door de harmonie Rotterdam aan Zee, en een
honderdtal mensen verzameld rond „Dorus", het
gedenkteken van de Berlinramp in 1907. Dat was
het beeid waarin deelgemeenteraadsvoorzitter L.
van der Houwen gistermorgen een krans aan de voet
van het gedenkteken neerlegde ter nagedachtenis
van de slachtoffers en de redders die waren betrok
ken bij de ondergang van het schip Berlin, nu
zeventig jaar geleden.
schappij A. M. Seis merkte bij
de opening van de expositie op:
„Deze ramp is er, ondanks alle
leed die hij heeft veroorzaakt,
wel de oorzaak van geweest dat
het reddingswezen een snelle
ontwikkeling heeft doorge
maakt".
Daarna opende Van der Houwen
de expositie met foto's van
slachtoffers en redders, oude
kranten met verslagen over de
ramp en tekeningen en schilde
rijen van het gebeuren. Verder
zijn er modellen van de Berlin,
en de reddingsboot, oorkondes
en onderscheidingen van de
redders en spullen die van de
Berlin rijn teruggevonden.
Onder de genodigden bevonden
zich gistermorgen veel familie
leden van de helden die hebben
deelgenomen aan de reddings
acties. Dat bleek duidelijk uit
de gesprekken die in de exposi
tiezaal werden gevoerd. Regel
matig wezen de gasten elkaar
iemand op de foto's aan en
zeidon dan „Kijk, dat is mijn
vader, en daar links staat mijn
oom. Die man op die foto, is
dat met uw vader?" Ook zij die
geen familie op de foto's had
den staan wisten veel te vertei
len over de redders en hun
levensloop De geschiedenis van
de Berlinramp leeft nog steeds
onder de mensen in Hoek van
Holland. De expositie duurt tot
en met woensdag.
Na deze plechtigheid vertrok het
gezelschap naar het wïjkge-
bouw De Hoekstee waar Van
der Houwen een kleine tentoon
stelling opende over de Berlrn-
ke rampen nog steeds kunnen
voorkomen Daarom is het nog
steeds functioneel om deze ver
schrikkelijke ramp te herden
ken".
ramp. Hij zei: „Wij moeten ons Voorzitter van de Koninklijke
er van bewust zijn dat dergelij- Zuid-Hollandse Reddingsmaat-
NIEUWE WATERWEG
KETHELSTRAAT 10 - SCHIEDAM
POSTBUS 283
Deelgemeenteraadsvoorzitter L. van der Houwen legt een
krans aan de voet van het gedenkteken aan de Berlinramp.
□EISERS
I
k
BOILERS
V [SHOWROOM SCHIEDAMSEVYEG S3
KANTOOR £N WERKPLAATS' TELEFOON 010-342400
ARN HOOGVLIETSTRAAT 4, VLAARDINGEN
Moet je de bo in
hun hemd Men, staan?"
„Ha, ha, jij denkt zeker dat we jou
aan je neus gaan hangen wanneer
wij in staking gaan.neen, daar
beginnen we niet aan. Bovendien,
zelf weten wij het ook nog niet eens
precies. Het tijdstip waarop wij plat
gaan wordt door de bonden op een
onverwacht ogenblik gegeven, zo dat
niemand dit van te voren kan weten.
Dan is het verrassingselement des te
groter, snap je? Wel hebben wij voor
ons zelf al uitgemaakt dat we straks
gehoor zullen geven aan de stakings-
oproep. Leuk? Helemaal niet, maar
verdikke nog an toe, mogen wij als
jeblieft opkomen voor onze centen!.
Als je meer wilt weten, dan ga je
maar naar de bazen. Die onderhan
delen, ik niet
neer dat we thuis moeten blij
ven, of dat we moeten worden
opgehaald", is het meest ge
hoorde commentaar.
En chauffeur Jan Ruben (50)
van het transportbedrijf Pol
dervaart in Maassluis merkte
terloops op dat de staking zijn
baas wel een stevige duit zal
gaan kosten. „Wij rijden hier
met zo'n twaalf tot dertien wa
gens", zo vertelt hij vanuit zijn
cabine, „en per wagen maken
wij zo'n twee tot drie overtoch
ten per dag. Reken dan maar
eens uit wat het bedrijf dan
moet betalen aan extra omrij
den en tijdverlies", voegt er
echter onmiddellijk aan toe
begrip te hebben voor de eisen
van het pontpersoneel, maar
dat staken toch wel erg jam
mer is. „Naar mijn simpele
mening wordt te snel gegrepen
naar het machtsmiddel van
staken", zo stelt de beroep
schauffeur. „Nu is een beetje
het hek van de dam, hè?"
De heer De Ruyter en zijn
mannen hebben wel een beetje
begrip voor dergelijke kritiek.
Al zitten zij minder met de
problemen van de vrachtwa
genchauffeur die een eindje
moet omrijden in hun maag,
dan met de fietser die nu hele
maal niet meer aan de andere
kant van het water kan ko
men. „Stiekem hopen wij dan
ook dat die eventuele staking
niet te lang zal duren. Het
allerliefste zien wij dat de bon
den met onze bazen een com
promis kunnen siurten. Dan
V.l.n.r.: kapitein E. de
Ruyter, matroos Bas en
stuurman Rob.
gaat de hele zaak gewoon met
door. Daar zijn we allemaal
het beste mee gebaat Mis
schien alleen de directie
met
De heer E, de Ruyter (63) is
kapitein op de veerpont Stael-
diep Een knaap van een pont
(167 ton) die 480 passagiers
kan vervoeren. Vele malen per
dag maken de veerpont-kapi
tein en zijn vijf mannen de
overtocht over de Waterweg
tussen Maassluis en Rozen
burg In totaal zijn zo'n 60
mensen in dienst bij de Veer
dienst.
Terwijl hij een zware Branda-
ris draait zegt De Ruyter dat
hij al 52 jaar op het water zit,
waarvan 37 jaar op de veer
pont. Het zal voor hem en zijn
collega's op de Staeidiep de
eerste maal zijn dat de boel
plat gaat. „Een beetje raar
idee geeft dat", erkent hij.
„Maar moet je de bonden, die
voor je boterhammetjes knok
ken, in hun hemd laten staan?
Eerlijk gezegd weet ik ook niet
meer hoe de zaken er precies
voor staan. Dat zoeken de
bondsbazen maar uit. Er zijn
zo veel belangengroepen die
over je ritten te bekvechten
dat je er horendol van wordt
Ik zeg maar zo: ik ben lid van
één Bond en dat is het NW
en geen gezanik over al die
andere vakverenigingen. Je
ziet door de bomen de bonden
niet meer, ha, ha, ha. Als ze
er maar wat voor ons uitsle
pen".
Als gevraagd wordt naar
noodgevallen, reageert hij bij
na beledigd en rijn stuurman
en machinist zijn het hier vol
ledig mee eens: „Nou mót je
niet denken dat er straks nie
mand meer op die boot zit Als
door Jaap Hazejager
de boel plat gaat zijn we
straks netjes present, net alsof
wij werken. Alleen varen doen
we niet Tenzij er noodgeval
len zijn. Voor deze zaken blij
ven wij ook paraat Als er een
ernstige zieke of gewonde
moet worden vervoerd, als er
een calamiteit is, ja, dan wordt
er natuurlijk wel gevaren.
Maar voor de rest: laten die
automobilisten maar een paar
dagen een stukje omrijden.
Daar krijgen ze toch niks van,
of wel soms? Als ze eenmaal
weten dat we niet meer varen
dan gaan ze rechtstreeks van
huis via de Benelux naar de
andere kant van het water.
Alleen die eerste keer zullen
zij het wel een beetje verve
lend vinden, omdat het voor
de meesten erg onverwacht
komt". Kapitein De Ruyter
grinnikt in zichzelf bij de ge
dachte dat hij straks toch nog
vóór zijn pensionering eed
keer in rijn leven betrokken
zal zijn geweest bij een echte
staking, waarbij het gaat om
de centen. Toch spreekt hij er
liever niet over. Telkens pro
beert hij het gesprek over een
andere boeg te gooien.
De deur van de stuurhut gaat
open en matroos Bas komt
met veel lawaai binnen. „Kap-
pie, niks zeggen tegen die gas
ten, hoor. Die proberen je toch
maar uit te horen. Wil je soms
weten, wanneer er gestaakt
wordt? Nou dat zeggen we na
tuurlijk niet. Dat zou een goeie
zijn". Bas staat bij vrienden
bekend als „rooie Bas" en of
dat nu om zijn eventuele poli
tieke kleur gaat of om zijn wat
rossig getinte kleur haar, Bas
staat pal achter de staking.
Vol overtuiging giert hij:„Bas
staat overal achter. Immer ge-
rade aus, niet waar stum?" En
als om zijn gedachten kracht
bij te zetten geeft hij de stuur
man een joviale klap op de
schouder.
Begrip
De gebruikers van de pnt heb
ben over het algemeen wel
begrip voor de eisen van de
bemanning. De meesten zeg
gen het er wel voor over te
hebben eventueel straks een
poosje te moeten omrijden. Al
leen de fietsers hebben wat
minder waardering voor deïe
plannen. „Dat komt er dan op
