Record-aantal
bezoekers
Of en Sien-
In één nacht van de Hoek naar de Scheveningse haven
bij j
i dichter ta
het
oude I
stadhuis I
Vierhonderd wandelaars
flIlIIlllllllllIllllllIBflIIlll
MAANDAG 6 JUNI 1977
VD/SC/WW 3
Op klompen achter de hoepel, het herleefde even in Schiedam.
Schiedam De
historische jaar-
markt, die za-
terdg voor de jp
derde keer is ge- ss
houden, vindt
voortaan op een
andere plek m
plaats. Stonden
de kraampjes tot =s
nu toe op het
stukje stads erf
tussen prove-
niershuis en j=§
stadskantoor, de
volgende keer
wordt het geheel
opgezet rond het
oude stadhuis op
de Grote Markt
en in de Lange
Kerkstraat
„Dat was eigenlijk
al deze derde
Üj maal de bedoe-
es ling, maar de ge-
meente kwam
s niet op tijd
klaar met de
herbestrating al-
g| daar", zegt me-
de-organisator g=
Dick van der
Lugt. De voor-
keur wordt aan Sj
die plaats gege-
ven omdat de
jaarmarkt dan
centraler ligt, op
de wandelroute ss
Hoogstraat/Lan-
ee= ffe Kerkstraat/- e=
Broersvest. s
„Stelten! Hoe lang is het
niet geleden dat ik die
heb gezien!" 2ulke uit
roepen gaven nou pre
cies aan hoeveel nostal
gie naar boven kwam.
Jeugdsentiment uit het
begin van deze eeuw.
Een stukje herkenning
van de Ot en Sien-tijd.
Zaterdagochtend. Kinde
ren in fraaie kleder-
dracht, de mode van die
jaren, hoepelden, liepen
al goed geoefend op stel
ten. knikkerden - en een
oude vrouw op een ter
rasje merkte iets op over
de onwaarheid, die te
genwoordig achter Sin
terklaasliedjes is gaan
schuilen: „Vandaag de
dag vragen ze niet meer
om een bromtol met een
zweep erbij en drie kaat-
senballen op een rij,
want ze worden verpest
en ze willen steeds luxere
toestanden. Maar wat
waren wij toch vroeger
gelukkig met nog een
voudig speelgoed, hè?"
Vijftienduizend mensen
zijn er geweest, zaterdag,
op de historische jaar
markt die werd gehou
den op een beschutte
plek in het centrum van
Schiedam, tussen het
monumentale Prove
niershuis en het moderne
stadskantoor. Vijftien
duizend is een record, en
het zat de organisatoren
dan ook erg mee. „Ik
schrok wel even, zeg,
toen ik vrijdagavond het
weerbericht hoorde", zei
bijvoorbeeld Dick van
der Lugt. De jaarmarkt
was dit jaar niet georga
niseerd door de stichting
jaarmarkt Huis te Rivie
re, maar door een specia
le werkgroep van de
Schiedamse Gemeen
schap. Wel werkten weer
de zeeverkenners van de
Huis te Rivieregroep
mee.
De gemeente gaf deze keer
een subsidie van driedui
zend gulden, en met dat
geld heeft de werkgroep
aardig wat in huis kun
nen krijgen. Vaklieden
die oude ambachten uit
voerden, zoals touw-
slaan, manden maken,
pottenbakken, en ook
v/as er een doedelzakma
ker. Verder zaten in het
gebeuren elementen ver
werkt van kermis, markt,
fancy-fair, te koop waren
artikelen 2oals stroopwa
fels, suikerspinnen, boe-
renmosterd, antiek, vis,
Marokkaanse kunstnij
verheid, en andere snuis
terijen. De veertig ver
enigde aannemersbedrij
ven uit de stad hadden
de gelegenheid aangegre
pen om hun bïnnenstads-
plannetje meer bekend
heid te geven. Ook het
Asoosjaal Orkest was er,
dat driemaal optrad.
„Bepaald niet een groep
je dat een blad voor de
mond neemt", vond Van
der Lugt ervan. Een
clown was er, een goo
chelaar, het jeugdkorps
van de Rijnmondband en
Cinderella, een majoret-
tenkorps uit Den Haag,
dat overigens nogal fan
tasieloos rondstapte.
Öm elf uur die ochtend
was de jaarmarkt geo
pend. Eerst sprak cul
tuurwethouder Herman
a Goed vast
houden, an
ders valt de
antieke fiets
en zijn last
om. Die men
sen van vroe
ger moeten
vast acroba
ten geweest
zijn.
Posthoorn, die naar vo
ren bracht dat het ge
meentelijke streven is
.om alle oude spelletjes te
'doen herleven. Hij wees
op tollen, bikkelen, Hans
je sjokken, kooten, de
duivel aan een koord,
straatspelen die verloren
Ot en Sien anno 1977 begeleiden de echte Sien, mevrouw Dien Kalsbeek—Jetses,
die zo dadelijk de historische jaarmarkt gaat openen.
zijn gegaan. „Een verkla-
ring daarvoor is moeilijk g&t.
te geven, maar wat erg fH-
meespeelt is dat de ver-
keerssituatie of het kli- 111
maat van nieuwbouwwij- w«r»£*${É .Jl
ken de kinderen niet zo-
zeer noopt om nog met Wmmpf
straatspelen zich uit te M
leven", was ongeveer de Pffóroli 'Ja
intentie van wat Post-
hoorn zei. Hij wees op de ||J|p i
woon- en speelstraten die a
de gemeente in verschil- WéÊÊÊÉÊ¥^' *-1
lende delen van de stad T
al heeft aangelegd, en die J
moeten bevorderen dat il
een kind zich op straat I 3
weer thuis kan voelen. §k Ë^piOS
Na de wethouder sprak §m Mi M M
mevrouw Dien Kalsbee- -W I |nf|§
k—Jetses, de dochter van 1ÊÊ>
de beroemde tekenaar
die Ot en Sien heeft uit-
gedacht^Cornelis Jetses
Kalsbeek, nu zevenenze-
ventig jaar, stond op
driejarige leeftijd model
voor de Sien van het uÈS68t&</IflaHMBWÊhBL - .,HH
duo, dat voor de oorlog
iedereen met de paplepel
is ingegoten.
Mevrouw Jetses was uitge
nodigd omdat de histori
sche jaarmarkt in het te
ken stond van Ot en
Sien. Over de avonturen
van dat tweetal, zoals de
ze door Jetses altijd zijn
uitgebeeld, zei zij daarin
veel te herkennen. Veel
van die verhalen zijn ook
werkelijk waar, veel heb
Hoe moet dat toch, schijnt een van de vele Sienen
zich af te vragen. Nou, gewoon, roept een vriendin haar
toe. Je pakt een paar stelten, doet je klompen aan
en dan maar stappen.
ik zelf beleefd, vertelde
mevrouw Kalsbeek. Zij
vond het heerlijk weer in
levende lijve zoveel kin
deren te zien, die door
het doen van oude spelle
tjes en door de kleder
dracht sterk leken op de
jeugd die vroeger op
straat speelde. „Zo zie je
maar, kinderen blijven
altijd gelijk", zei me
vrouw Kalsbeek—Jetses
later.
Veel te vroeg waren ze ver
trokken, de meeste stout-
moedigen die in de nacht
van zaterdag op zondag al
wandelend over 't strand
van Hoek van Holland naar
Scheveningen wilden gaan.
Tussen twaalf en drie uur
zou kunnen worden vertrok
ken vanaf de kantine van de
Hoekse sportvereniging
HSV '46 maar om half
twaalf ging het gros al op
pad.
Zodoende kwam een groepje
van zeven nachtelijke tippe
laars, de laatsten die de af
stand langs de kust zouden
overbruggen, bij de kantine
voor gesloten deuren te
staan. Geen mens te beken
nen, goed, dan maar zónder
inschrijfkaart naar de Sche
veningse haven, driêeneen-
half uur lopen verderop. De
soep die ter hoogte van Ter
Heyde ,aan de deelnemers
zou worden verstrekt, die
soep zou wel op zijn. Ook op
het strand was verder nie
mand te zien. „Het was toch
wel vannacht, Martha?" zei
den zes van de zeven.
GESCHIFT
Rand half zeven kwamen de
laatkomers te Scheverüngen
aan. Enkele tientallen zaten
er nog uit te blazen, te wach
ten tot de bus zoukamen om
hen terug te brengen, en Ed
van Duren schonk allen kof
fie in: „Ja, om half twaalf
stonden de meesten al te
trappelen. Wij zijn toen zelf
ook maar bij de kantine
weggegaan, want bij Ter
Heyde zouden wij alweer
met de soep klaarstaan. Er
hebben zo'n vierhonderd
mensen meegelopen. Ontzet
tend veel dus. En iedereen
heeft het gehaald. Het was
wel een succes".
Het ic een moooie tocht ge
weest. Ondanks al die men
sen die die nacht liever in
bed bleven en tegen de deel
nemers hadden gezegd: „Jul
lie tijn geschift". De nacht
was helder, aanvankelijk
lang niet koud. Net geen vol
le maan meer. Een woeste
branding tussen de vele
strekdammen, oplichtende
golven, volkomen rust
De late zeven kwamen onder
weg slechts tien mensen te
gen. Hadden dezen de tocht
opgegeven? Volgens Ed van
Duren later waren zij fana
tiekelingen geweest, die de
urenlange mars ook maar in
tegengestelde richting de
den. Want het openbaar ver
voer zou in Den Haag 20 laat
op gang komen.
Tegen vijven was het alweer
lichter gaan worden en wre
ven de eerste zeemeeuwen
zich flink de ogen uit Voor
de wandelaars stond met
grote letters ui het zand ge
schreven: Hou stand. Tijd
voor een appel. Nieuwe
energie. Bij Kijkduin kwam
de znn op. In de strandten
tjes brandde hier en daar
nog licht In één ervan zaten
twee jongelieden geld te tei
len. „Ga weg, wij zijn geslo
ten. Morgenochtend om ne
gen uur weer. Mogen wij
alsjeblieft ook nog een bee
tje slapen, hè? Wij zijn tot
vijf uur doorgegaan. Morge
nochtend weer, boys!" Vlak
naast de strand-dancing was
de politiepost verlaten.
Een tocht van tweeëntwintig
kilometer is het. Toen de
vloed opkwam, werd het ook
een stuk frisser en later op
de ochtend zou het zelfs
gaan regenen. Een wande
laar op blote voeten had dat
al voorspeld: „Het zand
wordt kouder. Er zit" regen
in de lucht". Kort daarna
stak de wind op. Gelukkig
windje mee.
„Volgend jaar gaan wij het
weer doen", zei Ed van Du
ren in Scheveningen,
Kor Kegel
I ®e t
Scheve
Ce tocht is begonnen, tweëntwintig kilometer lopen, van Hoek van Holland naar
Scheveningen.
